Η απαρχή της μόδας των γενιών, γεννήθηκε κι αυτή στην Αρχαία Ελλάδα. Οι πρεσβύτεροι φιλόσοφοι, δικαστές και νομοθέτες, για να δηλώσουν την παλαιότητά τους αλλά και το επαγγελματικό τους κύρος, είχαν πιο μακριές και θαμνώδεις γενειάδες από εκείνες των νεώτερων συναδέλφων τους που διατηρούσαν πιο κοντές γενειάδες.
Ένα ακόμα τρανό παράδειγμα, είναι η αρχετυπική μορφή του πατέρα των θεών, Δία με τα μεγάλα και άγρια γένια, μορφή την οποία δανείστηκαν σε όλες τις μετέπειτα θρησκείες.
Τα πολλά και συναγωνιζόμενα μεταξύ τους εργαστήρια μαρμάρου, αποτύπωναν και στα αγάλματα τις πλούσιες γενειάδες. Αριστερόστροφες μπούκλες προς το κέντρο από την δεξιά πλευρά του προσώπου και αντιστρόφως από την άλλη. Η αρμονία υπήρχε παντού στα γένια, ακόμα και στα αγάλματα.
Συνεχίζοντας, τα μήκη των μαλλιών των αντρών ήταν στην αρχή (Ύστερη εποχή του Χαλκού) κοντά και για νέους αλλά και για μεγαλύτερης ηλικίας άνδρες. Αργότερα, (Γεωμετρική Εποχή, 1100 π.Χ.- 800 π.Χ) η μόδα μάκρυνε τα μήκη για τους νέους άνδρες, εώς το μήκος του ελαφρώς σγουρού σε ανέμελο στιλ και συνήθως με ένα κομμάτι ύφασμα περασμένο ολόγυρα στο κεφάλι για να συγκρατεί τα μαλλιά ώστε να μην πέφτουν στο πρόσωπο. Στην πραγματικότητα όμως δεν ήταν ύφασμα, αλλά μια κοτσίδα από αληθινά μαλλιά(!).
Η έμπνευση των προγόνων μας ήταν τεράστια. Τελειώνοντας με τα στιλ των μαλλιών (5ος αιώνας π.Χ. ως και την Ελληνιστική εποχή), οι μεγαλύτερης ηλικίας άντρες χτένισαν τα μαλλιά τους προς τα εμπρός με τους νέους να υιοθετούν περισσότερα σχέδια και μήκη.
Και κλείνουμε με μια ιστορία που ενδιαφέρει τους μπαρμπέρηδες που μας διαβάζουν. Όπως αναφέρει ο Στράβωνας, τον καιρό του Πλάτωνα (427 π.Χ. – 347 π.Χ.), ένας έκ των Τυράννων των Αθήνών, επισκέφτηκε το πλησιέστερο κουρείο για να περιποιηθεί την κόμη του. Αφού ο κουρέας ‘ετοίμασε’ τον διοικούντα Τύραννο, τον ρώτησε πώς θα ήθελε να τον κουρέψει και τότε ο Τύραννος αποκρίθηκε με αυστηρότητα: “σιωπών”.
Πηγή
