tag:blogger.com,1999:blog-439436760899923272024-03-24T16:20:22.413+02:00Αρχαία ΕλλάςΑρχαία Ελλάς - Ιστορικές Αναδρομές στην Αρχαία Ελλάδα. Ζωντανεύουμε τον λαμπρότερο Πολιτισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα με την δύναμη της γνώσης.lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comBlogger3475125tag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-69464752964770306102024-03-19T11:59:00.001+02:002024-03-19T11:59:09.317+02:00Σικελία: Αναστηλώθηκε το κολοσσιαίο άγαλμα του Άτλαντα ύψους 8 μέτρων<p><span lang="EL"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span lang="EL"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYJ5dLPDnJTgcJqcXyHEgCvD-YTwfV0cVVoGcemTlkADx0HmT3c14Zx7u4BP4qMO1D1waEse5wEpkdjrAiTF9typsKiRoBFaaTcNQC5SMMPvTRB1JcbwxXW5crCRCB6ryrhcuN-ukepfTxMUih_w_XjIxjRKjfedWr28TH63hLAavObRDoTyLtzIPNiw/s2048/GHf-YtEXEAEP5Pg.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1157" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYJ5dLPDnJTgcJqcXyHEgCvD-YTwfV0cVVoGcemTlkADx0HmT3c14Zx7u4BP4qMO1D1waEse5wEpkdjrAiTF9typsKiRoBFaaTcNQC5SMMPvTRB1JcbwxXW5crCRCB6ryrhcuN-ukepfTxMUih_w_XjIxjRKjfedWr28TH63hLAavObRDoTyLtzIPNiw/s320/GHf-YtEXEAEP5Pg.jpg" width="181" /></a></span></div><span lang="EL">Ένα κολοσσιαίο
άγαλμα του Άτλαντα που βρισκόταν θαμμένο για αιώνες ανάμεσα σε αρχαία ερείπια,
ανακατασκευάστηκε για να πάρει τη θέση που του αξίζει ανάμεσα στους ελληνικούς
ναούς του </span>Agrigento<span lang="EL"> στη
Σικελία, μετά από ένα 20χρονο έργο έρευνας και αποκατάστασης.</span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το άγαλμα, ύψους
8 μέτρων (26 πόδια) και που χρονολογείται από τον πέμπτο αιώνα π.Χ., ήταν ένα
από τα σχεδόν 38 που κοσμούσαν τον ναό του Δία, που θεωρείται ο μεγαλύτερος
δωρικός ναός που χτίστηκε ποτέ παρόλο που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Ο Άτλας θα γίνει
ένα από τα κορυφαία σημεία της Κοιλάδας των Ναών», δήλωσε ο </span>Francesco<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Paolo<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Scarpinato<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, ένας αξιολογητής πολιτιστικής
κληρονομιάς, σε κοινή δήλωση με τον κυβερνήτη της Σικελίας, </span>Renato<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Schifani<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. «Μπορούμε επιτέλους να παρουσιάσουμε αυτό το επιβλητικό έργο στη διεθνή
κοινότητα».<span></span></span></p><a name='more'></a><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα αγάλματα
ανακαλύφθηκαν το 1812 από τον </span>Charles<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>R<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Cockerell<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, έναν νεαρό Βρετανό αρχιτέκτονα που επισκεπτόταν
το </span>Agrigento<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> για να μελετήσει
τα ερείπια της αρχαίας πόλης Ακράγκας, που ιδρύθηκε περίπου το 582 π.Χ. Ο
Κόκερελ ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους που συνειδητοποίησε ότι ένα
τεράστιο κομμάτι ψαμμίτη κοντά στον παλιό Ναό του Δία δεν ήταν μέρος του
αετώματος του ιερού, αλλά το κεφάλι ενός αγάλματος του Άτλαντα.</span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην ελληνική
μυθολογία, ο Άτλας ήταν ένας Τιτάνας ή θεός, ο οποίος αναγκάστηκε να φέρει τον
ουρανό στους ώμους του αφού νικήθηκε από τον Δία, έναν από τους θεούς της
επόμενης γενιάς που ονομάζονταν Ολύμπιοι.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Κόκερελ
αργότερα αναγνώρισε και άλλα κομμάτια των αγαλμάτων. Σύμφωνα με τους
αρχαιολόγους, οι Άτλαντες βρίσκονταν στο εξωτερικό μέρος του ναού του Διός,
παγωμένοι για να υποστηρίξουν τον ναό και να βοηθήσουν στη διατήρηση ολόκληρου
του θριγκού του ιερού, το οποίο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ γιατί δεν είχε ακόμη
στέγη όταν ο Ακράγας κατακτήθηκε από τους Καρχηδόνιους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Με την πάροδο του
χρόνου ο ναός γκρεμίστηκε από σεισμούς και τον 18ο αιώνα εξορύχθηκε για να
παράσχει οικοδομικά υλικά για το </span>Agrigento<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> και το </span>Porto<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Empedocle<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το άγαλμα
ανακατασκευάστηκε παίρνοντας ογκόλιθους ψαμμίτη και στοιβάζοντας κάθε κομμάτι
σε ράφια προσαρτημένα σε μια μεταλλική κατασκευή.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 1920, ο
αρχαιολόγος </span>Pirro<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Marconi<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ανακάλυψε διάφορα τεχνουργήματα που
οδήγησαν στην ανακατασκευή του πρώτου Άτλαντα, ο οποίος σώζεται μέσα στο
Αρχαιολογικό Μουσείο του </span>Agrigento<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 2004, το πάρκο
</span>Valley<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>of<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>the<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Temples<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ξεκίνησε μια εκτεταμένη ερευνητική
εκστρατεία υπό την ηγεσία του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Ρώμης
και υπό την επίβλεψη του </span>Heinz<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">-</span>J<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ü</span>rgen<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Beste<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. Αυτή η μελέτη, εκτός από την παροχή νέων γνώσεων για το μνημείο, οδήγησε
στη σχολαστική καταλογογράφηση 90 ακόμη θραυσμάτων που ανήκαν σε τουλάχιστον
οκτώ διαφορετικούς Άτλαντες και στην απόφαση να συναρμολογηθεί ένας νέος Άτλας,
κομμάτι-κομμάτι, και να τοποθετηθεί όρθιος μπροστά από το Ναό. του Δία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο </span>Roberto<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Sciarratta<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, διευθυντής του πάρκου </span>Valley<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>of<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>the<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Temples<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, είπε: «Η ιδέα ήταν να επανατοποθετηθεί
ένας από αυτούς τους Άτλαντες μπροστά από το ναό, ώστε να μπορεί να χρησιμεύσει
ως φύλακας της δομής που είναι αφιερωμένη στον πατέρα των θεών».<o:p></o:p></span></p>
<blockquote class="twitter-tweet" data-media-max-width="560"><p dir="ltr" lang="qam"><a href="https://twitter.com/carlosgomeez13?ref_src=twsrc%5Etfw">@carlosgomeez13</a></p>— x pier (@pier_88) <a href="https://twitter.com/pier_88/status/1763284946636910811?ref_src=twsrc%5Etfw">February 29, 2024</a></blockquote> <script async="" charset="utf-8" src="https://platform.twitter.com/widgets.js"></script>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η Κοιλάδα των
Ναών είναι πλέον μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της </span>Unesco<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> και το μεγαλύτερο αρχαιολογικό πάρκο στον κόσμο,
που καλύπτει 1.600 εκτάρια (3.950 στρέμματα) και διαθέτει τα ερείπια επτά ναών,
τείχη της πόλης, μια πύλη εισόδου, μια αγορά, ένα ρωμαϊκό φόρουμ, καθώς και
νεκρόπολη και ιερά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η κοντινή
πόλη-κράτος του Ακράγας ήταν ένα από τα κορυφαία πληθυσμιακά κέντρα της
περιοχής κατά τη χρυσή εποχή της αρχαίας Ελλάδας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Χτισμένοι σε μια
ψηλή κορυφογραμμή σε διάστημα 100 ετών, οι επτά ναοί παραμένουν από τα πιο
θαυμάσια δείγματα ελληνικής αρχιτεκτονικής. Τον πέμπτο αιώνα ζούσαν εκεί πάνω
από 100.000 άνθρωποι. Σύμφωνα με τον φιλόσοφο Εμπεδοκλή, «θα γλεντούσαν σαν να
πεθάνουν αύριο και θα έχτιζαν σαν να θα ζήσουν για πάντα».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η πόλη
καταστράφηκε το 406 π.Χ. από τους Καρχηδόνιους, και η ακμή της δεν επέστρεψε
μέχρι την άνοδο του Τιμολέοντα στα τέλη του τρίτου αιώνα π.Χ. Κατά τη διάρκεια
των Πουνικών πολέμων, οι Καρχηδόνιοι υπερασπίστηκαν τον οικισμό ενάντια στους
Ρωμαίους, οι οποίοι κατέλαβαν τον έλεγχο της πόλης το 210 π.Χ.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κατά τη ρωμαϊκή
εποχή, η πόλη - που μετονομάστηκε σε </span>Agrigentum<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> (στη συνέχεια γνωστή ως </span>Girgenti<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">) - υπέστη μια περίοδο μνημειακής αστικής
ανάπλασης με νέα δημόσια κτίρια, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον δύο ναών.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το άγαλμα
στέκεται πάνω από ό,τι έχει απομείνει από τον ίδιο τον ναό - μια πλατιά πέτρινη
πλατφόρμα, γεμάτη με πεσμένους πυλώνες και πέτρες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Το έργο που
έχουμε πραγματοποιήσει στον Άτλαντα και στην περιοχή των Ολυμπίων είναι μέρος
της αποστολής μας να προστατεύσουμε και να ενισχύσουμε την Κοιλάδα των Ναών»,
δήλωσε ο </span>Sciarratta<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. «Η
επαναφορά αυτών των πέτρινων κολοσσών ήταν πάντα ένας από τους πρωταρχικούς μας
στόχους».<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></p><p class="MsoNormal">Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://www.theguardian.com/culture/2024/feb/29/long-buried-atlas-statue-raised-to-guard-temple-of-zeus-in-sicily-once-more">πηγή </a></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-69864072140657219282024-02-27T12:39:00.001+02:002024-02-27T12:39:11.281+02:00Το Πρίνστον καταργεί την απαίτηση ελληνικών και λατινικών για κλασικούς σπουδαστές για την καταπολέμηση του «συστημικού ρατσισμού»<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg26A3F6sLgQt2uaPnYgpx25_7gTtqlHQIc1btF1dQXa25mIAnnpQ_1IVkQX8gzmrStfKYgpDbqGNgqjzfkAzZDPz1CuTm718MKTiCPwubBaIRs09hC3VyGSQAMzdOLE8vIFRfrpXaYk0qrUzEIHPnG8eO3t4PL3Txm6-Nokf2uvwLHYkWOwPdV0KX9pA/s1344/Raffaello,_concilio_degli_dei_02.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1344" height="190" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg26A3F6sLgQt2uaPnYgpx25_7gTtqlHQIc1btF1dQXa25mIAnnpQ_1IVkQX8gzmrStfKYgpDbqGNgqjzfkAzZDPz1CuTm718MKTiCPwubBaIRs09hC3VyGSQAMzdOLE8vIFRfrpXaYk0qrUzEIHPnG8eO3t4PL3Txm6-Nokf2uvwLHYkWOwPdV0KX9pA/s320/Raffaello,_concilio_degli_dei_02.jpg" width="320" /></a></div>Οι σπουδαστές
κλασικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον δεν θα απαιτείται πλέον να
μάθουν ελληνικά ή λατινικά σε μια ώθηση για τη δημιουργία ενός πιο περιεκτικού
και δίκαιου προγράμματος, μια προσπάθεια που δόθηκε «νέα επείγουσα ανάγκη» από
τα «γεγονότα γύρω από τον αγώνα που συνέβησαν το περασμένο καλοκαίρι», σύμφωνα
με σχολή.<p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τον περασμένο
μήνα, τα μέλη του διδακτικού προσωπικού ενέκριναν αλλαγές στο τμήμα Κλασικών,
συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης του κομματιού των «κλασικών», το οποίο
απαιτούσε ενδιάμεση επάρκεια στα ελληνικά ή στα λατινικά, σύμφωνα με το </span>Princeton<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Alumni<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Weekly<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. Καταργήθηκε επίσης η απαίτηση να
διδάσκουν οι μαθητές ελληνικά ή λατινικά.<span></span></span></p><a name='more'></a>Ο Τζος Μπίλινγκς,
διευθυντής προπτυχιακών σπουδών και καθηγητής κλασικών, είπε ότι η αλλαγή θα
δώσει στους μαθητές περισσότερες ευκαιρίες να ασχοληθούν με τα κλασικά.<p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο </span>Billings<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> είπε ότι οι αλλαγές είχαν επιδοθεί πριν ο
πρόεδρος του πανεπιστημίου </span>Christopher<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Eisgruber<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ζητήσει την
αντιμετώπιση του συστημικού ρατσισμού στο πανεπιστήμιο, αλλά η αλλαγή του
προγράμματος σπουδών επανήλθε ως προτεραιότητα μετά την έκκληση του προέδρου
για δράση και τα «γεγονότα γύρω από τον αγώνα που συνέβησαν το περασμένο
καλοκαίρι».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Πιστεύουμε ότι η
ύπαρξη νέων προοπτικών στον τομέα θα κάνει τον τομέα καλύτερο», είπε. «Έχοντας
άτομα που μπορεί να μην έχουν σπουδάσει κλασικά στο λύκειο και μπορεί να μην
είχαν προηγούμενη επαφή με τα ελληνικά και τα λατινικά, πιστεύουμε ότι έχοντας
αυτούς τους μαθητές στο τμήμα θα το κάνει μια πιο ζωντανή πνευματική
κοινότητα».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο </span>Billings<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> είπε ότι οι μαθητές θα εξακολουθήσουν να
ενθαρρύνονται να μάθουν οποιαδήποτε γλώσσα εάν είναι σχετική με τα ενδιαφέροντά
τους στο τμήμα και ότι οι προσφορές μαθημάτων παραμένουν οι ίδιες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μια δήλωση
ποικιλομορφίας και δικαιοσύνης στον ιστότοπο του τμήματος λέει ότι «η ιστορία
του δικού μας τμήματος μαρτυρεί τη θέση των Κλασικών στο μακρύ τόξο του
συστημικού ρατσισμού».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Το τμήμα μας
στεγάζεται σε ένα κτίριο που φέρει το όνομα του Μόουζες Τέιλορ Πάιν, του
ευεργέτη του Πανεπιστημίου του οποίου η οικογενειακή περιουσία ήταν άμεσα
συνδεδεμένη με τη δυστυχία των σκλάβων εργατών στις κουβανικές φυτείες
ζάχαρης», αναφέρει η δήλωση. «Αυτός ο ίδιος πλούτος εγγυήθηκε την απόκτηση των
ρωμαϊκών επιγραφών που κατέχει το τμήμα και που βρίσκονται επί του παρόντος
στον τρίτο όροφο της Βιβλιοθήκης </span>Firestone<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. Μόλις λίγα μέτρα από τα γραφεία μας και
στραμμένο προς το Φάιρστοουν βρίσκεται ένα άγαλμα του Τζον Γουίδερσπουν, του
δουλοκτήτη έκτου προέδρου του Πανεπιστημίου και ενός σθεναρού οπαδού της
κατάργησης, ακουμπισμένο σε μια στοίβα βιβλία, ένα από τα οποία φέρει το όνομα
«Κικέρων». ”<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το τμήμα έχει μια
επιτροπή δικαιοσύνης τεσσάρων ατόμων και λέει ότι στοχεύει στη «δημιουργία
ευκαιριών για την πρόοδο μαθητών και (μελλοντικών) συναδέλφων από ιστορικά
υποεκπροσωπούμενα υπόβαθρα εντός του κλάδου», η οποία περιλαμβάνει «τη
διασφάλιση ότι ένα ευρύ φάσμα προοπτικών και εμπειριών ενημερώνει μελέτη του
αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού παρελθόντος».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Οι ενέργειες που
αναλαμβάνουμε για την προώθηση της ισότητας και της ένταξης δεν θα επαρκούν για
την προστασία των μελών της κοινότητάς μας από τις διακρίσεις και τις
επιπτώσεις του συστημικού ρατσισμού – ιδιαίτερα κατά του ρατσισμού των Μαύρων»,
προσθέτει η δήλωση. «Για αυτόν τον λόγο, τελειώνουμε εκφράζοντας την αλληλεγγύη
μας στις προσπάθειες για την επίτευξη ισότητας στο έθνος μας και στον κόσμο
μας».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Καταδικάζουμε
και απορρίπτουμε με τον πιο έντονο τρόπο τον ρατσισμό που έκανε το τμήμα μας
και τον τομέα μας αφιλόξενα για τους Μαύρους και μη Μαύρους μελετητές του
χρώματος και επιβεβαιώνουμε ότι οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία», αναφέρει η
δήλωση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Εν τω μεταξύ, το
τμήμα πολιτικής πρόσθεσε ένα κομμάτι στη φυλή και την ταυτότητα, το οποίο ο
συνεργάτης πρόεδρος του τμήματος είπε ότι ήταν μέρος της ευρύτερης πρωτοβουλίας
στην πανεπιστημιούπολη που ξεκίνησε η </span>Eisgruber<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> για την αντιμετώπιση του συστημικού ρατσισμού.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο πρόεδρος
ανέθεσε σε μια επιτροπή να επανεξετάσει το τμήμα για να προτείνει απαντήσεις.
Το νέο κομμάτι δημιουργήθηκε από μαθήματα που ήδη προσέφερε το τμήμα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Η πολιτική της
φυλής βρίσκεται κάτω από τόσο μεγάλο μέρος της πολιτικής ιστορίας των ΗΠΑ»,
δήλωσε η καθηγήτρια </span>Frances<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Lee<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, αναπληρώτρια πρόεδρος του τμήματος
πολιτικής.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Υπάρχει «ένα ευρύ
φάσμα πνευματικών ερωτημάτων καθώς και θέματα που πρέπει να κατανοήσετε εάν
θέλετε να κατανοήσετε την πολιτική στον πυρήνα της», πρόσθεσε.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η πίστα θα
περιλαμβάνει τρεις βασικές απαιτήσεις: ένα εισαγωγικό βασικό μάθημα «Φυλή και
Πολιτική στις Ηνωμένες Πολιτείες». άλλα τρία μαθήματα από τα 14 επικεντρώθηκαν
στη φυλή και την ταυτότητα. και μια διπλωματική εργασία που περιλαμβάνει το
θέμα.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></p><p class="MsoNormal">Πληροφορίες ανλήθηκαν από την <a href="https://www.nationalreview.com/news/princeton-removes-greek-latin-requirement-for-classics-majors-to-combat-systemic-racism/">πηγή</a></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-30523458744063048662024-02-22T12:31:00.007+02:002024-02-22T15:18:34.635+02:00Σπάνιο αρχαιολογικό εύρημα ανακαλύφθηκε σε Μυκηναϊκό οικισμo <p><span lang="EL"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSo6-OEuSj9KiNhkVmUhmknqkiIW8JvzNPbwvTGT5HejMbP9Kqdsnjf3hCYhDArznm66BH0yyFwvzodfZxSK2VoaVVGPWNz65aSnSnmJI1SdiWLErTCpiEBV3yzDVDP1KUM-n_u2V3rrzbaHMtUH1AaRKzaGT6WxYAFOaQiXVXxnhD_QTXReUQmAwmtg/s1392/down-syndome-ancient-grecce-credit-amna-1392x966.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="966" data-original-width="1392" height="222" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSo6-OEuSj9KiNhkVmUhmknqkiIW8JvzNPbwvTGT5HejMbP9Kqdsnjf3hCYhDArznm66BH0yyFwvzodfZxSK2VoaVVGPWNz65aSnSnmJI1SdiWLErTCpiEBV3yzDVDP1KUM-n_u2V3rrzbaHMtUH1AaRKzaGT6WxYAFOaQiXVXxnhD_QTXReUQmAwmtg/s320/down-syndome-ancient-grecce-credit-amna-1392x966.jpeg" width="320" /></a></div>Η ανάλυση DNA<span lang="EL"> στον σκελετό ενός κοριτσιού 12-16 μηνών,
που έζησε τον 13ο αιώνα π.Χ., σε μυκηναϊκό οικισμό κοντά στο χωριό Λαζαρίδες,
έδειξε ότι το παιδί έπασχε από σύνδρομο </span>Down<span lang="EL">.</span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το σύνδρομο είναι
μια γενετική πάθηση όπου ένα άτομο γεννιέται με ένα επιπλέον αντίγραφο του
χρωμοσώματος 21. Αυτό σημαίνει ότι έχει συνολικά 47 χρωμοσώματα αντί για 46.
Αυτό μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο ανάπτυξης του εγκεφάλου και του σώματός του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το κορίτσι
θάφτηκε φορώντας ένα περίτεχνο περιδέραιο από 93 χάντρες από φαγεντιανή και
υαλοειδές, καθώς και έξι από κορνελιάνο, εύρημα ενδεικτικό της φροντίδας που
έλαβε στη ζωή και το θάνατο.<span></span></span></p><a name='more'></a>Η ανασκαφή
διεξάγεται από το 2005 από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Μέχρι σήμερα έχει αποκαλυφθεί
οικισμός και το νεκροταφείο του.<p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα ευρήματα, όπως
είπε στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (</span>AMNA<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">), η διευθύντρια της ανασκαφής, ομότιμη καθηγήτρια
Αρχαιολογίας στο ΕΚΠΑ, Νάγια Πολυχρονάκου-Σγουρίτσα, καταδεικνύουν ότι ο
οικισμός των Λαζαρίδων άκμασε τους δύο αιώνες της Ανακτορικής περιόδου (η 14ος
και 13ος αιώνας π.Χ.) και έπαιξε σημαντικό ρόλο στα γεγονότα της εποχής στον
ευρύτερο Αργοσαρωνικό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 2010 η
ανασκαφή στον οικισμό έφερε στο φως ένα απρόσμενο εύρημα, έναν μικρό
κιβωτιόσχημο τάφο, που χρονολογείται στον 13ο αιώνα π.Χ.<o:p></o:p></span></p>
<h4 style="text-align: left;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πώς οι
επιστήμονες αποκάλυψαν το κορίτσι με σύνδρομο </span>Down<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> της αρχαίας Ελλάδας<o:p></o:p></span></h4>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το εύρημα
επρόκειτο σύντομα να γίνει πολύ συναρπαστικό για τους αρχαιολόγους: μέσα στον
τάφο υπήρχαν τα οστά ενός μικρού παιδιού μαζί με ένα περίτεχνο περιδέραιο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αμέσως μετέφεραν
το εύρημα μαζί με το χώμα που το περιέβαλλε στη Μονάδα Συντήρησης του Μουσείου
Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, για να
καθαριστεί και να συντηρηθεί προσεκτικά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η οστεολογική
έρευνα που έγινε στο σκελετικό υλικό από τη βιοαρχαιολόγο Δρ Ελεάννα
Πρεβεδώρου, διαπίστωσε ότι είχε μορφολογικά χαρακτηριστικά σκελετικών αλλαγών
ενδεικτικά μιας πολύ σοβαρής χρόνιας νόσου ή νοσημάτων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Με άλλα λόγια,
ήταν ένα κοριτσάκι «που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος, αν όχι όλη, της ζωής του
πολύ άρρωστο και υπέφερε από έντονους πόνους», όπως λέει στο ΑΜΝΑ η Πρεβεδώρου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μεταγενέστερες
γενετικές αναλύσεις δειγμάτων του υλικού που πραγματοποιήθηκαν στο Ινστιτούτο
Εξελικτικής Ανθρωπολογίας </span>Max<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Planck<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, στη Γερμανία, αποκάλυψαν ότι και αυτό το
κοριτσάκι έπασχε από σύνδρομο </span>Down<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Ωστόσο δεν
γνωρίζουμε ακόμη εάν και σε ποιο βαθμό τα σοβαρά προβλήματα υγείας που
εντοπίστηκαν οστεολογικά συνδέονταν με το σύνδρομο», εξηγεί η Πρεβεδώρου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span><span lang="EL">Η διαπίστωση αυτή
είναι πολύ σημαντική, καθώς είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται περίπτωση συνδρόμου </span>Down<span lang="EL"> στην Ελλάδα
κατά την αρχαιότητα, τονίζει η ομότιμη καθηγήτρια του ΕΚΠΑ, Νάγια
Πολυχρονάκου-Σγουρίτσα, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι «μπορεί να υπάρχουν και
άλλα, τα οποία όμως έχουν εξετάστηκε από ένα μεγάλο ινστιτούτο, όπως ο </span>Max Planck<span lang="EL">.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μόνο λίγες
περιπτώσεις συνδρόμου </span>Down<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">
έχουν καταγραφεί σε ανθρώπους στην αρχαιότητα, κυρίως λόγω των δυσκολιών στον
εντοπισμό γενετικών διαταραχών σε αρχαία δείγματα </span>DNA<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> χωρίς τη χρήση σύγχρονων τεχνικών.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></p><p class="MsoNormal">Βιβλιογραφία : <a href="https://www.nature.com/articles/s41467-024-45438-1">Nature Communications</a></p><p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://greekreporter.com/2024/02/21/first-case-down-syndrome-found-ancient-greece/">πηγή</a></span></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-24401880649006741802024-02-22T10:37:00.008+02:002024-02-22T10:37:43.606+02:00Ιεροί Πόλεμοι στην αρχαία Eλληνική ιστορία<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVc__JnviwiCKVXV66dVcjG1Ls2mU6X_WpXrq7jb2HKhWTmko_4we_FTumEF1y9O3dKmGCz_4WjjCL6Bj8N1EcRY5bPS5-aDNN3SUN41yGyQtTB0RlMTnpSpKNtS_tbiJZXtDH1Y3ERozdqrnhpiM5S-45hQRaYGHDJRy6Qrd0ahS7makCSpbl9h9h0A/s1280/07Delphi_Theater03.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="1280" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVc__JnviwiCKVXV66dVcjG1Ls2mU6X_WpXrq7jb2HKhWTmko_4we_FTumEF1y9O3dKmGCz_4WjjCL6Bj8N1EcRY5bPS5-aDNN3SUN41yGyQtTB0RlMTnpSpKNtS_tbiJZXtDH1Y3ERozdqrnhpiM5S-45hQRaYGHDJRy6Qrd0ahS7makCSpbl9h9h0A/s320/07Delphi_Theater03.jpg" width="320" /></a></div>Με τον όρο Ιεροί Πόλεμοι στην αρχαία ελληνική ιστορία έχουν μείνει γνωστές διακριτές συγκρούσεις που έλαβαν χώρα μεταξύ του 6ου και του 4ου αιώνα προ Χριστού και αφορούσαν τον έλεγχο του Μαντείου των Δελφών και της γύρω περιοχής.<p></p><h4 style="text-align: left;">Πρώτος Ιερός Πόλεμος</h4><p>Ο Πρώτος Ιερός Πόλεμος ήταν ο πρώτος από μία σειρά πολέμων που έγιναν κατά την αρχαιότητα με σκοπό τον έλεγχο του ιερού και του μαντείου των Δελφών. Επικρατέστερη χρονική περίοδος διεξαγωγής του πολέμου θεωρείται το χρονικό διάστημα από το 595 έως το 585 π.Χ. Ο πόλεμος διεξήχθη από τη συμμαχία που αποτελούσαν οι Θεσσαλοί, οι Σικυώνιοι και οι Αθηναίοι, ενάντια στη φωκική πόλη Κίρρα. Αφορμή για το ξέσπασμα του πολέμου αποτέλεσε το γεγονός πως οι κάτοικοι της Κίρρας παρενοχλούσαν τους προσκυνητές του μαντείου των Δελφών. <span></span></p><a name='more'></a>Τα βαθύτερα αίτια του πολέμου όμως βρίσκονταν στις φιλοδοξίες των Θεσσαλών να επικρατήσουν οριστικά στη Φωκίδα και να ελέγξουν το μαντείο των Δελφών, ενώ οι Σικυώνιοι είχαν στόχο να απαλλαγούν οριστικά από τους Κιρραίους πειρατές που δρούσαν στον Κορινθιακό κόλπο και είχαν εξελιχθεί σε απειλή γι’ αυτούς.<p></p><p>Κατά τα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ. οι Θεσσαλοί είχαν εξελιχθεί σε μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του ελλαδικού χώρου. Έχοντας επικρατήσει στα γειτονικά κράτη των Μαλιέων, των Αινιάνων, των Περραιβών και των Δολόπων είχαν εξασφαλίσει τον έλεγχο του Δελφικού συμβουλίου και ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσουν τη Δελφική Αμφικτυονία για δικούς τους σκοπούς. Κύριο εμπόδιο για τον έλεγχο του ίδιου του μαντείου αποτελούσαν οι Φωκείς που διατηρούσαν ακόμα την αυτονομία τους. Λίγο πριν το ξέσπασμα του πολέμου οι μόνες φωκικές πόλεις που δεν είχαν ακόμα υποταχθεί στους Θεσσαλούς ήταν η Κρίσα και το επίνειό της Κίρρα.</p><p>Η Κίρρα ήταν το κοντινότερο λιμάνι στους Δελφούς και επομένως οι προσκυνητές που κατευθύνονταν στους Δελφούς μέσω τη θάλασσας αποβιβάζονταν στο λιμάνι της πόλης και ανέβαιναν οδικώς προς το ιερό. Φαίνεται πως την περίοδο αυτή οι Κιρραίοι αποσπούσαν χρήματα από τους προσκυνητές που διέρχονταν από την πόλη τους με σκοπό να πάνε στο μαντείο των Δελφών. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε αφορμή για να κηρύξει η Δελφική Αμφικτυονία τον πόλεμο στους Κιρραίους. Με τους Θεσσαλούς συμμάχησαν οι Σικυώνιοι, οι οποίοι στόχευαν να απαλλαγούν από τους Κιρραίους πειρατές που δρούσαν στα ανοιχτά του Κορινθιακού. Στη συμμαχία αυτή προστέθηκαν και οι Αθηναίοι.</p><p>Για τα γεγονότα του πολέμου υπάρχουν λίγες αρχαίες πηγές, οι οποίες επιπλέον δεν συμφωνούν απόλυτα μεταξύ τους. Σημαντικότερες πηγές είναι η αναφορά του Παυσανία για τον πόλεμο, οι αναφορές που γίνονται στον Στράβωνα, στον Διόδωρο τον Σικελιώτη αλλά και σε ένα έργο του ρήτορα Αισχίνη. Από τις περιγραφές φαίνεται πως ο πόλεμος διήρκεσε δέκα έτη. Αρχηγός των Θεσσαλών ήταν ο Ευρύλοχος από τη δυναστεία των Αλευάδων της Λάρισας, των Σικυώνιων ο τύραννος Κλεισθένης της δυναστείας των Ορθαγοριδών και της Αθήνας ο Αλκμαίων ή ο ίδιος ο Σόλων. Η Κίρρα πολιορκήθηκε και από τη στεριά και από τη θάλασσα και τελικά υπέκυψε όταν οι πολιορκητές δηλητηρίασαν τις πηγές που τροφοδοτούσαν με νερό την πόλη με δηλητήριο από το φυτό ελλέβορο. Ο ελλέβορος προκάλεσε ακατάσχετη διάρροια στους υπερασπιστές της πόλης, οι οποίοι εγκατέλειψαν τις θέσεις τους. Οργανωτής αυτού του σχεδίου φαίνεται πως ήταν ο Κλεισθένης της Σικυώνας αλλά κατά τον Παυσανία ήταν ο Αθηναίος Σόλων[6]. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή η Κίρρα πολιορκήθηκε κατά τα έτη 592-590 π.Χ. Ο αποκλεισμός από τη θάλασσα που επέβαλε ο στόλος των Σικυωνίων στους Κιρραίους τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν την πόλη και να οχυρωθούν στο όρος Κίρφη πάνω από την Κίρρα, κοντά στη θέση της Φωκικής πόλης Εχεδάμειας. Μετά από αντίσταση μερικών χρόνων τελικά υπέκυψαν.</p><p>Οι συνέπειες του πολέμου ήταν να καταστραφεί η πόλη Κίρρα, πιθανόν και η Κρίσα. Η πόλη των Δελφών έγινε ανεξάρτητη και παραχωρήθηκε σε αυτήν το Κρισαίο πεδίο, το οποίο χαρακτηρίστηκε ιερό. Οι Θεσσαλοί κυριάρχησαν στη Φωκίδα και παρέμειναν κύριοι της περιοχής για είκοσι ακόμα χρόνια μέχρι να ηττηθούν από τους Βοιωτούς και να αποσυρθούν τελικά και από τη Φωκίδα. Παράλληλα οι δεσμοί μεταξύ των φωκικών πόλεων ενισχύθηκαν περισσότερο τα επόμενα χρόνια, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίσουν από κοινού τους Θεσσαλούς στη μάχη της Υάμπολης το 510 π.Χ. όπου επικράτησαν και απαλλάχτηκαν από την απειλή των Θεσσαλών.</p><h4 style="text-align: left;">Δεύτερος Ιερός Πόλεμος</h4><p>Ο Δεύτερος Ιερός Πόλεμος ήταν ο δεύτερος κατά σειρά πόλεμος που ξέσπασε στην αρχαιότητα με σκοπό τον έλεγχο του μαντείου των Δελφών. Ο πόλεμος αυτός σε αντίθεση με τον Πρώτο και τον Τρίτο δεν πήρε διαστάσεις αλλά ήταν σύντομος σε διάρκεια και σε γεγονότα.</p><p>Μετά το τέλος του Πρώτου Ιερού Πολέμου, το 585 π.Χ. οι Δελφοί που μέχρι τότε ανήκε άνηκαν στη Φωκική ομοσπονδία έγιναν ανεξάρτητη πόλη υπό την προστασία της Δελφικής Αμφικτυονίας. Η περίοδος αυτή ήταν περίοδος μεγάλης ευημερίας για την πόλη και το μαντείο των Δελφών. Το 457 π.Χ. οι Αθηναίοι έχοντας αποκτήσει τον έλεγχο της Βοιωτίας και της Φωκίδας μετά τη Μάχη των Οινοφύτων αποφάσισαν να αποσπάσουν την πόλη των Δελφών από τη Δελφική Αμφικτυονία και να την παραδώσουν στους Φωκείς. Οι λόγοι ήταν η φιλοπερσική στάση που είχε δείξει η Δελφική Αμφικτυονία στο παρελθόν αλλά κυρίως η επιθυμία των Αθηναίων να ελέγξουν οι ίδιοι το μαντείο. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντίδραση της Σπάρτης με αποτέλεσμα να ξεσπάσει το 448 π.Χ. πόλεμος μεταξύ τους που αποκαλέστηκε δεύτερος ιερός.</p><p>Ο πόλεμος αυτός είχε μικρή διάρκεια. Για τα γεγονότα του πολέμου πληροφορούμαστε κυρίως από την αναφορά του Θουκυδίδη. Σύμφωνα με αυτήν οι Σπαρτιάτες έστειλαν στρατό στους Δελφούς και επανέφεραν την πόλη στην προηγούμενη κατάστασή αλλά λίγο μετά ο Περικλής εκστράτευσε ξανά στους Δελφούς και παρέδωσε ξανά την πόλη στους Φωκείς. Την ίδια αναφορά κάνει και ο Πλούταρχος στο έργο του για τη ζωή του Περικλή. Οι Φωκείς κράτησαν το ιερό μέχρι το 421 π.Χ., οπότε με τη Νικίειο ειρήνη κατέστη ανεξάρτητο.</p><h4 style="text-align: left;">Τρίτος Ιερός Πόλεμος</h4><p>Ο Τρίτος Ιερός Πόλεμος ήταν ο τρίτος κατά σειρά πόλεμος που έγινε στην αρχαία Ελλάδα με αφορμή τον έλεγχο του μαντείου των Δελφών. Ο πόλεμος ξέσπασε το 356 π.Χ., όταν οι Φωκείς αρνούμενοι να υποστούν τις συνέπεις της τιμωρίας που τους επιβλήθηκε από το αμφικτυονικό συνέδριο, κατέλαβαν το μαντείο των Δελφών. Εναντίον τους τότε σχηματίστηκε ένας αντίπαλος συνασπισμός κάτω από την ηγεσία της Θήβας αρχικά και της Μακεδονίας στη συνέχεια με αποτέλεσμα την οριστική υποταγή των Φωκέων δέκα χρόνια μετά. Ο πόλεμος αυτός αποτέλεσε αφορμή για την πρώτη εμπλοκή της Μακεδονίας στις εξελίξεις της νότιας Ελλάδας.</p><p>Το 362 π.Χ. οι Φωκείς, σύμμαχοι τότε των Θηβαίων, αθέτησαν την υποχρέωσή τους να ενισχύσουν τον Θηβαϊκό στρατό στην εκστρατεία του στην Πελοπόννησο. Τη στάση τους αυτή αποφάσισαν να τιμωρήσουν οι Θηβαίοι, κατηγορώντας τους στο Αμφικτυονικό συνέδριο για ιεροσυλία επειδή είχαν καλλιεργήσει μέρος των ιερών κτημάτων των Δελφών. Το Αμφικτυονικό συνέδριο αποφάσισε να τους επιβάλει βαρύ πρόστιμο το οποίο οι Φωκείς αδυνατούσαν να πληρώσουν. Σε συνέλευση που συγκάλεσαν οι Φωκείς ο Φιλόμηλος από την πόλη Λέδων έβγαλε ένα λόγο, πείθοντας τους Φωκείς ότι αυτό το ποσό ήταν υπέρογκο και ότι η μόνη τους επιλογή ήταν να αντισταθούν και να καταλάβουν τους Δελφούς. Με τον τρόπο αυτό θα πετύχαιναν να ακυρώσουν την απόφαση εναντίον τους. Στο συνέδριο αυτό οι Φωκείς εξέλεξαν τον Φιλόμηλο στρατηγό ο οποίος στη συνέχεια αναζήτησε εξωτερική βοήθεια στους εχθρούς των Θηβαίων, Σπαρτιάτες. Οι Σπαρτιάτες ωφελούνταν από την ενίσχυση των Φωκέων αφού έτσι θα βρίσκονταν κοντά στην αντίπαλη Θήβα ασκώντας της πιέσεις. Έτσι προσέφεραν στους Φωκείς ένα ποσό 15 ταλάντων για να επανδρώσουν και να εξοπλίσουν στρατό. Οι Φωκείς κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα στρατό 5.000 αντρών με τον οποίο κατέλαβαν το μαντείο των Δελφών. Ο Φιλόμηλος τότε οχύρωσε τους Δελφούς ενώ κατέστρεψε την πέτρα στην οποία ήταν καταγεγραμμένη η απόφαση για την τιμωρία τους.</p><p>Αμέσως τα μέλη της Δελφικής Αμφικτυονίας κάτω από την ηγεσία της Θήβας κήρυξαν στον πόλεμο στους Φωκείς. Με τους Φωκείς συμμάχησαν οι Αθηναίοι, οι Σπαρτιάτες και οι τύραννοι των Φερών της Θεσσαλίας. Τον πρώτο χρόνο του πολέμου οι Λοκροί της Άμφισσας προσπάθησαν να καταλάβουν το μαντείο αλλά απωθήθηκαν από τις δυνάμεις του Φιλόμηλου. Ένα χρόνο μετά ο Φιλόμηλος σκοτώθηκε στη μάχη που διεξήχθη στην πόλη Νέον της Φωκίδας, κοντά στην Τιθορέα σε μία σύγκρουση εναντίον των Βοιωτών. Τον διαδέχτηκε στην ηγεσία των Φωκέων ο Ονόμαρχος. Ο Ονόμαρχος σύλησε τους θησαυρούς των Δελφών για να χρηματοδοτήσει έναν ισχυρό μισθοφορικό στρατό 20.000 πολεμιστών και 1000 ιππέων ενώ την ίδια περίοδο άρχισε να οχυρώνει τις Φωκικές πόλεις. Με τον στρατό αυτό εκστράτευσε κατά των γειτονικών Επικνημίδιων Λοκρών καταλαμβάνοντας το Θρόνιο. Επίσης εκστράτευσε κατά της Δωρίδας αλλά και της Βοιωτίας καταλαμβάνοντας τον Ορχομενό. Στη συνέχεια στράφηκε εναντίον της Θεσσαλίας προκαλώντας για πρώτη φορά την παρέμβαση των Μακεδόνων.</p><p>Το 354 π.Χ. κινήθηκαν εναντίον τους οι Μακεδόνες του Φιλίππου Β΄, γεγονός που αποτέλεσε την πρώτη εμπλοκή των Μακεδόνων στα γεγονότα της νότιας Ελλάδας. Αρχικά οι Μακεδόνες ηττήθηκαν σε δύο μάχες από τους Φωκείς. Θεωρείται πως σημαντικό ρόλο στη νίκη των Φωκέων έπαιξε η χρήση καταπελτών που χτυπούσαν τη Μακεδονική φάλαγγα. Ο Φίλιππος κατάφερε να επιβληθεί των Φωκέων ένα χρόνο μετά το 353 π.Χ. στη μάχη του Κρόκιου Πεδίου κοντά στον Παγασητικό κόλπο. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκε ο Ονόμαρχος και τον διαδέχτηκε στη συνέχεια ο Φάυλλος. Στη συνέχεια ο Φίλιππος κινήθηκε κατά της Φωκίδας. Η κάθοδος των Μακεδόνων στη νότια Ελλάδα ανησύχησε τους Αθηναίους οι οποίοι έσπευσαν να αντιμετωπίσουν τους Μακεδόνες στις Θερμοπύλες και κατάφεραν να τους σταματήσουν. Την επόμενη χρονιά πέθανε ο Φάυλλος και στρατηγός των Φωκέων έγινε ο Φάλαιρος. Τα επόμενα χρόνια οι Φωκείς εκστράτευσαν κατά της Βοιωτίας αλλά χωρίς επιτυχία. Κατόρθωσαν όμως στο διάστημα αυτό να διατηρήσουν τις κτήσεις τους. Η Φιλοκράτειος ειρήνη που υπογράφτηκε μεταξύ Αθηναίων και Μακεδόνων απομόνωσε τους Φωκείς που έμειναν χωρίς συμμάχους. Τελικά το 346 π.Χ. οι Φωκείς αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Η ποινή που τους επιβλήθηκε ήταν πολύ σκληρή καθώς υποχρεώθηκαν να πληρώνουν 60 τάλαντα ετησίως για να ξεπληρώσουν τους θησαυρούς που αφαίρεσαν από τους Δελφούς ενώ τους αφαιρέθηκαν και οι δύο ψήφοι που είχαν στο Αμφικτυονικό συνέδριο, οι οποίοι δόθηκαν στους Μακεδόνες.</p><p><br /></p><p><br /></p><p>Βιβλιογραφία:</p><p></p><ul style="text-align: left;"><li>Forrest, G G., “The first Sacred War”, BCH 80 (1956), 33-52.</li><li>Jannoray, J., “Krisa, Kirrha et la première guerre sacrée“, BCH 61 (1937), 33-43.</li><li>Πεντάζου, Μ. (1992). «"Η Ιστορία του Ιερού και του Μαντείου των Δελφών"». Αρχαιολογία 44: 47-50.</li><li>Τυπάλδου-Φακίρη, Κ. (2003). Αρχαιολογία και Τέχνες 86: 72-79.</li><li>Sanchez, P. (2001). L'Amphictionie des Pyles et de Delphes: Recherches sur son role historique des origines au IIe siecle d.n.e. Stuttgart.</li><li>Rousset, D., “Terres sacrées, terres publiques et terres privées à Delphes”, CRAI 146,1 (2002), 215-241.</li><li>Rousset, D., “Terres sacrées, terres publiques et terres privées à Delphes”, CRAI 146,1 (2002), 215-241.</li><li>Πεντάζου, Μ. (1992). «"Η Ιστορία του Ιερού και του Μαντείου των Δελφών"». Αρχαιολογία 44: 47-50.</li><li>Τυπάλδου-Φακίρη, Κ. (2003). Αρχαιολογία και Τέχνες 86: 72-79</li><li>Διόδωρος, Ιστορική Βιβλιοθήκη </li></ul><p></p><p><br /></p><p>Πηγή εικόνας : <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2303516">Από Fingalo - Έργο αυτού που το ανεβάζει, CC BY-SA 2.0 de</a></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από τις παρακάτω πηγές:</p><p><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%99%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82_%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82">Πηγή1</a> / <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%99%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82_%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82">Πηγή2</a> / <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%99%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82_%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82">Πηγή3</a></p><p><br /></p><p><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-79263729526896406792024-02-21T10:43:00.006+02:002024-02-21T10:43:59.824+02:00Ερατοσθένης η μέτρηση της περιφέρειας της Γης και ο Θάνατος του μη μπορώντας τη στέρηση της γνώσης<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn1CMUQsW4p_X9HZYUWyy4Oyz2n574LnnnATxkkr6SmLCNkCSoPYdbvuD0jXh5ApxN3WhCat9NzQiMZQM607E7xMJPSsbzXpLJA5piVShSx2Mjv07yXQTUabT_UB7cVda5lZyzEZdL5W55hXE1w0xDCMJ3My2EGZLLbdAFuW7iHpMlHBVzH-gxJm6iTw/s598/Eratosthenes_measurement.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="574" data-original-width="598" height="307" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn1CMUQsW4p_X9HZYUWyy4Oyz2n574LnnnATxkkr6SmLCNkCSoPYdbvuD0jXh5ApxN3WhCat9NzQiMZQM607E7xMJPSsbzXpLJA5piVShSx2Mjv07yXQTUabT_UB7cVda5lZyzEZdL5W55hXE1w0xDCMJ3My2EGZLLbdAFuW7iHpMlHBVzH-gxJm6iTw/s320/Eratosthenes_measurement.jpg" width="320" /></a></div>Ο Ερατοσθένης ο Κυρηναίος (Κυρήνη, 276 π.Χ. – Αλεξάνδρεια, 194 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας μαθηματικός, γεωγράφος, αστρονόμος, γεωδαίτης, μουσικός, ποιητής, ιστορικός, φιλόλογος και συγγραφέας, ο οποίος θεωρείται ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που υπολόγισε το μέγεθος της Γης και κατασκεύασε ένα σύστημα συντεταγμένων με παράλληλους και μεσημβρινούς. Επίσης, κατασκεύασε και έναν χάρτη του κόσμου, όπως τον θεωρούσε.<p></p><h4 style="text-align: left;">Βιογραφία</h4><p>Ο Ερατοσθένης γεννήθηκε στην Κυρήνη (στη σημερινή Λιβύη) και έζησε, εργάστηκε και πέθανε στην Αλεξάνδρεια, πρωτεύουσα της πτολεμαϊκής Αιγύπτου.<span></span></p><a name='more'></a>Σπούδασε στην Αλεξάνδρεια και ισχυριζόταν ότι επίσης σπούδασε για κάποια χρόνια στην Αθήνα. Το 236 π.Χ. ορίστηκε από τον Πτολεμαίο τον Γ΄ τον Ευεργέτη Διευθυντής της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ενός από τα δύο μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα της πόλης, διαδεχόμενος τον Ζηνόδοτο. Από το 234 π.Χ και επί περίπου 40 χρόνια διετέλεσε Διευθυντής της περίφημης αυτής Βιβλιοθήκης και δίδαξε και στο Μουσείο της Αλεξάνδρειας.<p></p><p>Δεν νυμφεύθηκε ποτέ. Το 195 π.Χ. τυφλώθηκε και ένα χρόνο αργότερα σταμάτησε να τρώει και πέθανε. Αυτό όλο συνέβη επειδή δεν μπόρεσε να αντέξει τη στέρηση της ανθρώπινης γνώσης που του επέβαλε η τύφλωση με αποτέλεσμα να αυτοκτονήσει.</p><h4 style="text-align: left;">Το έργο του</h4><p>Έκανε αρκετές σημαντικές συνεισφορές στα μαθηματικά και ήταν φίλος του σπουδαίου μαθηματικού Αρχιμήδη. Γύρω στο 225 π.Χ. εφηύρε τον σφαιρικό αστρολάβο[9][10], που τον χρησιμοποιούσαν ευρέως μέχρι τον 18ο αιώνα.</p><p>Αναφέρεται από τον Κλεομήδη στο Περί της κυκλικής του κινήσεως των ουρανίων σωμάτων ότι γύρω στο 240 π.Χ. υπολόγισε την περιφέρεια της Γης χρησιμοποιώντας το ύψος του Ηλίου κατά το θερινό ηλιοστάσιο σε δύο διαφορετικά γεωγραφικά σημεία, που όμως βρίσκονταν στον ίδιο (περίπου) μεσημβρινό: κοντά στην Αλεξάνδρεια και στη νήσο Ελεφαντίνη -όπου ο Ήλιος ήταν στο ζενίθ του ουρανού- κοντά στη Συήνη (σημερινό Ασουάν, Αίγυπτος).</p><p>Ο Ερατοσθένης υπολόγισε την περιφέρεια της Γης σε 252.000 αλεξανδρινά στάδια. Το αλεξανδρινό στάδιο ισούται με 157,50 μέτρα, οπότε την υπολόγισε σε 39.690 χιλιόμετρα, που είναι παρά πολύ καλός υπολογισμός, με δεδομένο ότι σήμερα υπολογίζεται σε 40.007,86 χιλιόμετρα, ενώ στη Γαλλική Επανάσταση είχε οριστεί να είναι 40.000 χιλιόμετρα.</p><p>Ήταν ο πρώτος που υποστήριξε ότι η Γη είναι μια σφαίρα που βρίσκεται στο κέντρο του Σύμπαντος, το οποίο περιστρέφεται με συχνότητα εικοσιτεσσάρων ωρών. Επινόησε επίσης το σύστημα των γεωγραφικών παραλλήλων. Διατύπωσε την υπόθεση ότι είναι δυνατό να ταξιδέψουμε κατά μήκος μιας γεωγραφικής παράλληλου ξεκινώντας από την Ιβηρία και να φτάσουμε έως την Ινδία, διαπλέοντας τον Ατλαντικό Ωκεανό. Ο Στράβων, που διέσωσε και μας μετέφερε την θεωρία αυτή, προσέθεσε μάλιστα, ότι στο ταξίδι αυτό ίσως να συναντούσαμε νέα άγνωστα μέρη ξηράς.</p><p>Επίσης εφηύρε έναν τρόπο υπολογισμού των πρώτων αριθμών γνωστό ως κόσκινο του Ερατοσθένη.</p><p><i>Ο όρος Γεωγραφία αποδίδεται στον Ερατοσθένη.</i></p><p><i><br /></i></p><h4 style="text-align: left;">Η μέτρηση της περιφέρειας της Γης από τον Ερατοσθένη</h4><p>Ένα από τα πιο σημαντικά πειράματα που πραγματοποιήθηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας ήταν η μέτρηση της περιφέρειας της Γης από τον Ερατοσθένη τον 3 π.Χ. αιώνα. Ο Ερατοσθένης πληροφορήθηκε ότι στη Συήνη (σημερινό Ασουάν) ο ήλιος κατά το μεσημέρι του θερινού ηλιοστασίου ρίχνει τις ακτίνες του κάθετα στον ορίζοντα και φωτίζει τον πυθμένα ενός πηγαδιού. Την ίδια στιγμή στην Αλεξάνδρεια οι ακτίνες του ηλίου σχηματίζουν μια γωνία 7,2ο με την κατακόρυφο του τόπου. Στη συνέχεια μέτρησε την απόσταση Αλεξάνδρειας - Συήνης και υπολόγισε, όπως φαίνεται στο σχήμα που ακολουθεί, με μεγάλη ακρίβεια την περιφέρεια της γης. Σήμερα το πείραμα πραγματοποιείται σε παγκόσμια κλίμακα με τη συμμετοχή χιλιάδων μαθητών στην Εαρινή και την Φθινοπωρινή Ισημερία.</p><h4 style="text-align: left;">Θάνατος του Ερατοσθένη</h4><p>Ο Ερατοσθένης τυφλώθηκε το 195 π.Χ. και σταδιακά σταμάτησε να τρώει και πέθανε. Λέγεται ότι δεν μπόρεσε να αντέξει τη στέρηση της γνώσης που τον υποχρέωσε η τύφλωση και αυτοκτόνησε!</p><p>Κι όπως έγραψε ο Δαρβίνος, αιώνες μετά: «Ο μαθηματικός είναι ένας τυφλός σε ένα σκοτεινό δωμάτιο που ψάχνει για μια μαύρη γάτα που δεν είναι εκεί…». Ο Ερατοσθένης πριν τυφλωθεί είχε βρει τη «μαύρη γάτα» του.</p><p><br /></p><p><br /></p><p></p><ul style="text-align: left;"><li>Βιβλιογραφία:</li><li>Σωτήρης Γκουντουβάς, Γεωμετρικές Διαδρομές, Αθήνα 2017.</li><li>Edward Luther Stevenson (1858-1944) (1921). Terrestrial and celestial globes; their history and construction, including a consideration of their value as aids in the study of geography and astronomy. New Heaven: Pub. for the Hispanic society of America by the Yale university press. σελίδες 7-8. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2012.</li></ul><p></p><p><br /></p><p>Πηγή εικόνας : <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=15620929">Από Pazoulis - Έργο αυτού που το ανεβάζει, CC0</a></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%BF_%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82">πηγή</a></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-67428070524665718092024-02-19T11:37:00.005+02:002024-02-19T11:37:50.027+02:00Aρχαιολόγοι ανακαλύψαν αρχαίο Ελληνικό ναό γεμάτο με κρυμμένους θησαυρούς<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidGwe3nJdqoT4JMvHNvYWZHaEGLonLM4q9qh6opHZ8rtO6K2T0uy98jBnI4uxG4dW95VqklGzw4euTBQGzz5VF5pu0R81fsswtRlU8oJU6nA7zoVHiYeTf8yWAQeYihf-970jvIqMlrdrc7YER-AeF1H3GnDF52AcruetFVvzPbKjjNCyeLRPBkKHfRA/s1368/fig6_jewellery.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="790" data-original-width="1368" height="185" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidGwe3nJdqoT4JMvHNvYWZHaEGLonLM4q9qh6opHZ8rtO6K2T0uy98jBnI4uxG4dW95VqklGzw4euTBQGzz5VF5pu0R81fsswtRlU8oJU6nA7zoVHiYeTf8yWAQeYihf-970jvIqMlrdrc7YER-AeF1H3GnDF52AcruetFVvzPbKjjNCyeLRPBkKHfRA/s320/fig6_jewellery.png" width="320" /></a></div>Ένας ναός 2000
ετών γεμάτος χρυσάφι και κοσμήματα ανακαλύφθηκε στην Ελλάδα από αρχαιολόγους.<p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η τοποθεσία, που
ανασκάφηκε στο ελληνικό νησί της Εύβοιας, ανακαλύφθηκε γεμάτη χρυσό, ασήμι και
κεχριμπάρι.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Χρονολογείται από
τον 7ο αιώνα π.Χ., το κτίριο των 100 ποδιών αποκαλύφθηκε το 2023 από μια ομάδα
50 ερευνητών.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Η ανασκαφή του
αρχαϊκού ναού έφερε στο φως πλούσια αφιερώματα: κορινθιακό αλάβαστρο, αγγεία
σοφίτα, τελετουργικά πρόχοι τοπικής παραγωγής, καθώς και κοσμήματα από πολύτιμα
υλικά όπως χρυσό, ασήμι και κοράλλια», ανέφερε το Υπουργείο Πολιτισμού της
Ελλάδας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στο εσωτερικό του
ναού ανακαλύφθηκαν επίσης διάφορες κατασκευές που πιθανότατα χρησιμοποιήθηκαν
ως βωμοί από τους πιστούς.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ένας βωμός σε
σχήμα πετάλου ήταν το πιο μοναδικό από τα σχέδια και τα παχιά στρώματα στάχτης
—η οποία ήταν πλούσια σε απανθρακωμένα οστά— έδειχναν σταθερή χρήση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Το ενδεχόμενο
ορισμένα από αυτά να προϋπήρχαν του ναού δεν μπορεί να αποκλειστεί», πρόσθεσε
το υπουργείο. «Το πρώτο επίπεδο χρήσης του βωμού του πετάλου έδωσε κεραμική που
χρονολογείται στα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ.».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σε αυτά που οι
ερευνητές πιστεύουν ότι είναι μερικά από τα παλαιότερα τμήματα, ανακάλυψαν
χάλκινα ειδώλια γεωμετρικής περιόδου που παριστάνουν ταύρους και ένα κριάρι.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η τοποθεσία
γενικά εκτείνεται ακόμη πιο βαθιά στην ιστορία από τον ίδιο τον ναό, με
δοκιμαστικές περικοπές που δείχνουν ερείπια κτιρίων από τον 9ο αιώνα π.Χ.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Αν και η έρευνα
για το αρχαιότερο από αυτά τα επίπεδα μόλις ξεκίνησε, οι πρώτες ανακαλύψεις
υποδηλώνουν ότι η λατρεία είχε τις ρίζες της στους αιώνες μετά το τέλος της
μυκηναϊκής περιόδου», ανέφερε η δήλωση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 2015, ένας
πολεμικός τάφος 3500 ετών βρέθηκε στη νότια Ελλάδα με μασίφ χρυσά δαχτυλίδια,
περίτεχνα χτισμένα ξίφη, χτένες από ελεφαντόδοντο με λεπτά δόντια και
περισσότερες από χίλιες χάντρες από πολύτιμες πέτρες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το υπουργείο
χαρακτήρισε τον θησαυρό «τον πιο σημαντικό που έχει ανακαλυφθεί στην ηπειρωτική
Ελλάδα τα τελευταία 65 χρόνια».<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></p><p class="MsoNormal">Πηγή εικόνας : <a href="https://mintour.gov.gr/">Ελληνικό Υπουργείο Τουρισμού</a></p><p class="MsoNormal">Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://www.independent.co.uk/news/science/archaeology/greece-temple-gold-jewels-archaeologists-b2481355.html">πηγή</a></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-40358272705947949862024-02-07T10:52:00.005+02:002024-02-07T10:52:32.795+02:00Ο ναός του Ολυμπίου Διός. Η Ζωφόρος αλόγων ανακαλύφτηκε σε βάθος 9 μέτρων από την ακτή<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqYGmCVNB5KjEqFwEtEU68YPhjyKUwsr2bQ5SRPSV7nngwQB52Yg8L8WNH3HCvT2u8VXw2cw-d02hMpAkIAhimGWjVUutj7YTdY39zsBxT6nY4srk7Sch3isNqbBe3Um-_mscqKdmMjtFVxvkPXjlG5UMf1if-ObDoJxgVUgk5M14V28s4hgh7ZbJ_WQ/s847/Temple-of-Olympian-Zeus-frieze-min.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="620" data-original-width="847" height="234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqYGmCVNB5KjEqFwEtEU68YPhjyKUwsr2bQ5SRPSV7nngwQB52Yg8L8WNH3HCvT2u8VXw2cw-d02hMpAkIAhimGWjVUutj7YTdY39zsBxT6nY4srk7Sch3isNqbBe3Um-_mscqKdmMjtFVxvkPXjlG5UMf1if-ObDoJxgVUgk5M14V28s4hgh7ZbJ_WQ/s320/Temple-of-Olympian-Zeus-frieze-min.jpeg" width="320" /></a></div>Ένα μεγάλο
μαρμάρινο ανάγλυφο που πιστεύεται ότι ήταν μέρος της ζωφόρου του Ναού του
Ολυμπίου Διός στο Agrigento της Σικελίας, ανακτήθηκε από τον βυθό της θάλασσας
στα ανοιχτά της ακτής του San Leone, όχι μακριά από τις εκβολές του ποταμού
Ακράγκας.<p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το εύρημα που
ανακαλύφθηκε είναι πιθανότατα μαρμάρινη μετωπική διακόσμηση που ανήκει στον
περίφημο Ναό: το θραύσμα απεικονίζει ένα άλογο που πηδάει, ένα εμβληματικό
στοιχείο σε καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις της </span>E<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">λληνικής περιόδου.<span></span></span></p><a name='more'></a>Δύτες από τη
Μονάδα Καταδύσεων του Carabinieri πραγματοποίησαν τις επιχειρήσεις μαζί με
εκπροσώπους από το Superintendency of the Sea, τη Μονάδα Προστασίας
Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Carabinieri και την Underwater Group of BCsicilia,
μια εθελοντική οργάνωση που προωθεί και προστατεύει την πολιτιστική κληρονομιά
της Σικελίας και διαδίδει πληροφορίες.<p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Καλυμμένο με
σκυρόδεμα, το εύρημα, σχεδόν σίγουρα κατασκευασμένο από προκοννησιακό μάρμαρο,
διαστάσεων 2 μέτρα επί 1,6 μέτρα και πάχος 35 εκ., βρισκόταν περίπου 300 μέτρα
από την ακτή, σε βάθος 9 μέτρων, αν και αυτό το κομμάτι ήταν ήδη γενικά
καταγεγραμμένο στην περιοχή. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Υπό τη διεύθυνση
του μηχανικού Gaetano Lino, η υποομάδα BC Sicily ανακάλυψε τις δυνατότητες του
στοιχείου τον Οκτώβριο μέσω φωτογραμμετρικών μελετών. Διέσωσαν με επιτυχία το
θραύσμα σήμερα αφού ενημέρωσαν τις αρχές και ξεπέρασαν τις μετεωρολογικές
προκλήσεις.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Ναός του Δία
ανεγέρθηκε από τον τύραννο Θήρων, ηγεμόνα της Ελληνικής αποικίας του Ακράγα
(τώρα γνωστή ως Agrigento) και ενός μεγάλου τμήματος της Δυτικής Σικελίας.
Έκτισε τον ναό μετά τη νίκη του στη Μάχη της Χιμέρας το 480 π.Χ., καθώς οι
αναλογίες του ήταν από τις μεγαλύτερες της αρχαιότητας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πρόκειται για ένα
ουσιαστικά δωρικό κτίσμα αλλά ήταν ψευδοπερίπτερο, δηλαδή δεν υπήρχαν
ανεξάρτητοι κίονες αλλά ημίστυλοι, επτά επί δεκατέσσερις, εμπλεκόμενες σε έναν
συνεχή τοίχο. Στις μεσοκολώνες (κενά ανάμεσα στις κολώνες) στέκονταν γιγάντια
αγάλματα (7,61 μέτρα ύψος) που ονομάζονταν Τελαμώνες ή Άτλαντες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p>Πηγή εικόνας : </o:p></span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Lora, "Source Serif Pro", Georgia, serif; font-size: 15px;"><a href="https://www.facebook.com/associazionebcsicilia/">BCSicilia</a></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πληροφορίες
αντλήθηκαν από την <a href="https://arkeonews.net/temple-of-olympian-zeus-horse-frieze-found-a-depth-of-9-meters-off-the-coast-of-agrigento-sicily/">πηγή</a><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-32194026389201506062024-02-06T12:41:00.001+02:002024-02-06T12:41:03.678+02:00Ο Τιτάνας Ωκεανός στην αρχαία Ελληνική μυθολογία <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil4zrBE9ykH0qqUYRrPGd0-4kcIVjc_ynx9MaIUNpy8w7Qe9a8hkZmq4Jrdu7LH-deRAuU6Eq4U5QgMkTP02F_m2lnd2SQ5yG40qTkh6Hnwhl4Dci3pTeGYMXWDhY9MKJ8PP4bTHkfwpcrWrMM0kS1VoqH7tyWNI00SfWPPXasJmwpfVvxmGRvnE3lGw/s1792/800px-Oceanus_at_Trevi.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1792" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil4zrBE9ykH0qqUYRrPGd0-4kcIVjc_ynx9MaIUNpy8w7Qe9a8hkZmq4Jrdu7LH-deRAuU6Eq4U5QgMkTP02F_m2lnd2SQ5yG40qTkh6Hnwhl4Dci3pTeGYMXWDhY9MKJ8PP4bTHkfwpcrWrMM0kS1VoqH7tyWNI00SfWPPXasJmwpfVvxmGRvnE3lGw/s320/800px-Oceanus_at_Trevi.jpg" width="320" /></a></div>Ο Ωκεανός (αρχ. ελλ. Ὠκεανός) στην αρχαία Ελληνική μυθολογία ήταν υιός του Ουρανού και της Γαίας.<p></p><h4 style="text-align: left;">Η Ορφική Μυθολογία</h4><p>Ο Ωκεανός είναι η αρχαιότερη θαλάσσια θεότητα της ελληνικής μυθολογίας. Εμφανίζεται για πρώτη φορά στα ορφικά ποιήματα μαζί με την Τηθύ. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, η Νύχτα και ο Αιθέρας γέννησαν ένα «αργυρόν ωόν» (ασημένιο αυγό). Από το αυγό αυτό προέκυψε ο Έρως. <span></span></p><a name='more'></a>Ο Έρως ταξινόμησε τα πάντα και έπλασε το αχανές Χάος ψηλά στον ουρανό και τη γαία (γη) από κάτω. Το Χάος και η Γαία ζευγαρώθηκαν με τη συναίνεση του Έρωτα και γέννησαν τον Ωκεανό και τη Τηθύ. Ο Ωκεανός του άρχισε να γεννάει όλα τα ζωντανά πλάσματα της γης, όπως, και όλους τους κατοπινούς θεούς.<p></p><h4 style="text-align: left;">Ο Ωκεανός Τιτάν</h4><p>Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Ωκεανός ήταν γιος του Ουρανού και της Γαίας, το μεγαλύτερο παιδί τους και ο ισχυρότερος των δώδεκα Τιτάνων και Τιτανίδων.</p><p>Όλοι τον ζήλευαν για την περίσσια δύναμή του και μονομαχούσαν συχνά για την υπεροχή. Όσες φορές προσπάθησε να βιάσει τη θεά Ήρα, ο θεός Δίας την προστάτευε και την έσωζε.</p><p>Με την αδελφή και σύζυγό του, την Τηθύ, έκανε απογόνους όλες τις θεότητες των ποταμών, της θάλασσας και των πηγών. Οι δυο τους ήτανε τόσο καρπεροί, που από την υπερπαραγωγή υδάτινων στοιχείων της φύσης γινόντουσαν πλημμύρες. Έτσι χωρίσανε τελικά και το κακό σταμάτησε.</p><p>Ο Ωκεανός και η Τηθύς δεν αναμίχτηκαν στην Τιτανομαχία κατά του Δία, γι' αυτό και ο Δίας τους άφησε ανενόχλητους να κυριαρχούν στο υγρό τους βασίλειο.</p><p>Με την άλλη του αδελφή, τη Θεία, γέννησε τους Κέκροπες. Ο Απολλόδωρος αναφέρει ότι, σύμφωνα με τον Φερεκύδη, ο Ωκεανός ήταν πατέρας του Τριπτόλεμου, κάτι που απαντά και στον Παυσανία.</p><p>Ερμηνεία και προέλευση του μύθου</p><p>Ο Ωκεανός αποτελούσε την ανθρωπόμορφη, ιδεατή μορφή του υδάτινου κόσμου, που περιέβαλε από παντού τη Γαία, ως παμμέγιστος ποταμός χωρίς πηγές αλλά και χωρίς εκβολές. Μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα και την απόσυρση των υδάτων οι εμφανιζόμενοι ποταμοί, λίμνες, πηγές κλπ. απετέλεσαν αλληγορικά τα τέκνα του Ωκεανού.</p><p>Ως συνέπεια των πρώτων παρατηρήσεων ο Ωκεανός θεωρείτο ένας τεράστιος κύκλος, που δίχαζε την ουράνια σφαίρα στο υπεράνω της Γαίας ημισφαίριο και στο υπό αυτής ημισφαίριο, γι' αυτό και ονομαζόταν, επίσης, «ορίζων». Υπό αυτή την αντίληψη, όλοι οι συναφείς μύθοι παρουσίαζαν την ανατολή του Ήλιου της Ηούς, των αστέρων και των αστερισμών να γίνεται από τον Ωκεανό και στη συνέχεια να δύονται, (να βυθίζονται), επίσης, σ' αυτόν. Πέραν δε του Ωκεανού, οι αρχαίοι πίστευαν ότι βρισκόταν ο ζοφερός Άδης.</p><p>Έτσι, ο Ωκεανός, όπως και όλες οι άλλες παρατηρούμενες φυσικές δυνάμεις, αναβιβάστηκε στην έννοια του θεού και, μάλιστα, με την έννοια του αρχετυπικού στοιχείου, ως Πατέρας θεών και πραγμάτων. Έτσι, παράλληλα με την αρχική θεϊκή δυάδα Ουρανού και Γαίας, οι αρχαίοι Έλληνες (παρατηρητές) δημιούργησαν τη θεϊκή δυάδα του πατρός Ωκεανού και της μητρός Τηθύος από την ένωση των οποίων, κατά τη Θεογονία του Ησιόδου, γεννήθηκαν οι τρισχίλιοι ποτάμιοι θεοί (ποταμοί) και οι τρισχίλιες νύμφες, οι αποκαλούμενες Ωκεανίδες (ιδεατές, ισάριθμες μορφές της ροής των αδελφών τους) των οποίων, εν τέλει, τέκνα ήταν πολλά ανθρώπινα γένη (δηλαδή οι νησιώτες και οι παραποτάμιοι λαοί).</p><h4 style="text-align: left;">Χρήση του ονόματος</h4><p>Πρώτος κατέγραψε, ιστορικά, τον Ωκεανό, με την έννοια της πολύ μεγάλης θαλάσσιας έκτασης, ο Ηρόδοτος. Έκτοτε, παρέμεινε ο όρος σε παγκόσμια χρήση με αυτή την έννοια.</p><p><br /></p><p>Πηγή εικόνας : <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=7468308">Από Infinitebistromathics - Έργο αυτού που το ανεβάζει, Κοινό Κτήμα</a></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκα από την <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A9%CE%BA%CE%B5%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)">πηγή</a></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><div><br /></div>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-18138659596202356632024-02-05T11:35:00.001+02:002024-02-05T11:35:17.613+02:00Νάξος η αρχαιότερη Ελληνική αποικία στη Σικελία<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7Q4kzOxDl0904RCX9TCtFTUGaKV-pApQVVUBdn3uvfGZRIAYEyE5HWO_tJeW4LG__M9dhT7KMePNrhMxSIYQ2wgG9h3qWfUhby_x_b7pXbdKwmLt4JvPjdywj0ENUzWTG50RhhpkxmtjRikPDm-41WFSuYKgz7ZEMVYzqTeebrslG-cM7p4GBeD5F1w/s635/Greek_colonies_in_Sicily.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="635" height="215" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7Q4kzOxDl0904RCX9TCtFTUGaKV-pApQVVUBdn3uvfGZRIAYEyE5HWO_tJeW4LG__M9dhT7KMePNrhMxSIYQ2wgG9h3qWfUhby_x_b7pXbdKwmLt4JvPjdywj0ENUzWTG50RhhpkxmtjRikPDm-41WFSuYKgz7ZEMVYzqTeebrslG-cM7p4GBeD5F1w/s320/Greek_colonies_in_Sicily.png" width="320" /></a></div>Οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς συμφωνούν στην άποψη ότι η Νάξος είναι η αρχαιότερη Ελληνική αποικία στη Σικελία, ιδρύθηκε έναν χρόνο πριν τις Συρακούσες (735 π.χ.) με Ευβοιώτες εποίκους από τη Χαλκίδα. Ο Έφορος αναφέρει ότι συμμετείχαν στον εποικισμό και κάτοικοι από τα Επτάνησα, αρχηγός των εποίκων και ιδρυτής της πόλης ήταν ο Αθηναίος Θεοκλής. Ο Θουκυδίδης δεν λαμβάνει υπόψη τον Έφορο και αναφέρει ότι ήταν καθαρά Χαλκιδική αποικία όπως πίστευαν όλοι στην αρχαιότητα. <span><a name='more'></a></span>Η μνήμη της Νάξου έμεινε σε όλους τους Έλληνες που εγκαταστάθηκαν στο νησί σαν η πρώτη αποικία, ίδρυσαν ναό στον Απόλλωνα που ήταν ο προστάτης των πρώτων εποίκων, ο ναός ήταν ο ιερότερος τόπος λατρείας στην αρχαία Σικελία. Πρώιμα αναπτύχθηκε παραγωγή κεραμικής ευβοϊκού τύπου, ενώ τον 5ο αιώνα χτίστηκε ναός της Αφροδίτης.<p></p><p>Το έθιμο που επικράτησε από τότε σε κάθε εκστρατεία στην Ελλάδα ή επιστροφή στο νησί ήταν να γίνεται θυσία στο ιερό του Απόλλωνα. Δεν αναφέρεται πουθενά η προέλευση του ονόματος "Νάξος", η πιο λογική εξήγηση είναι η συμμετοχή στον εποικισμό κατοίκων από το ομώνυμο νησί Νάξος στις Κυκλάδες. </p><p>Η νέα αποικία ενισχύθηκε σύντομα με νέους Έλληνες, σε έξι μόλις χρόνια μετά την ίδρυση της η Νάξος ίδρυσε νέες αποικίες όπως την Κατάνια (728 π.χ.), οικιστές της πόλης καταγράφονται ο ίδιος ο Θεοκλής ή ο Εύαρχος ένας Χαλκιδαίος πολίτης. Ο Στράβων και ο Σκύμνος ο Χίος παρουσιάζουν τη Μεσσήνη σαν αποικία της Νάξου αλλά δεν συμφωνεί με την άποψη αυτή ο Θουκυδίδης, το πιθανότερο είναι να ενώθηκαν με τους Χαλκιδαίους της Μεσσήνης κάτοικοι από τη Νάξο. Η Καλλίπολις μια πόλη στη Σικελία που δεν είναι γνωστή η θέση της θεωρείται αποικία της Νάξου.</p><p>Δεν υπάρχουν σαφείς πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια της ιστορίας της Νάξου, ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ήταν μία από τις πόλεις που πολιόρκησε και κατέλαβε ο Ιπποκράτης ο Γελαίος τύραννος της Τζέλα (498 - 491 π.χ.).Αργότερα ανέλαβαν την εξουσία ο Γέλων ο Συρακούσιος και ο μικρότερος αδελφός του Ιέρων Α΄ ο Συρακούσιος (476 π.χ.), ο Ιέρων Α΄ έδιωξε τους παλιούς κατοίκους από τη Νάξο και την Κατάνια και μετέφερε νέους εποίκους από άλλες περιοχές της Σικελίας. </p><p>Το όνομα της Νάξου φαίνεται σε επαναστάσεις που ξέσπασαν στη Σικελία μετά τον θάνατο του Ιέρωνος Α΄, την ίδια εποχή οι εξόριστοι Χαλκιδαίοι άποικοι επανήλθαν στη Νάξο και την Κατάνια (461 π.χ.). Οι τρεις αποικίες της Χαλκίδας Νάξος, Λεοντίνοι και Κατάνια ενώθηκαν σε συμμαχία απέναντι στις Συρακούσες και τις υπόλοιπες Δωρικές πόλεις στη Σικελία.</p><p>Την εποχή που οι Λεοντίνοι πολιορκήθηκαν από τις Συρακούσες, οι απόγονοι των Χαλκιδαίων εποίκων έστειλαν στρατό να τους υποστηρίξουν. Όταν οι Αθηναίοι στρατηγοί Λάχης και Χαροιάδης ξεκίνησαν την Εκστρατεία στη Σικελία οι Χαλκιδαίοι σύμμαχοι τους από τη Νάξο έσπευσαν να τους υποστηρίξουν. </p><p>Την ίδια εποχή κάτοικοι από το Ρήγιο που βρισκόταν στην Ιταλική χερσόνησο απέναντι από το Στενό της Μεσσήνης υποστήριξαν τους Αθηναίους λόγω της εχθρότητας που είχαν με τη Μεσσήνη. Οι Μεσσήνιοι έκαναν αιφνίδια επίθεση στη Νάξο (425 π.χ.) αλλά οι Νάξιοι τους απέκρουσαν, όταν επέστρεψαν οι εισβολείς ηττήθηκαν ξανά με μεγάλες απώλειες.</p><h4 style="text-align: left;">Σύμμαχοι των Αθηναίων</h4><p>Οι Ναξιώτες δήλωσαν πρώτοι την υποστήριξη τους στην Αθηναϊκή εκστρατεία στη Σικελία, το Ρήγιο και η Κατάνια δεν τους παρείχαν εξοπλισμό αλλά δέχτηκαν να τους φιλοξενήσουν στις πόλεις τους. Ο Αθηναϊκός στόλος όταν πέρασε τα στενά έφτασε στη Νάξο, ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι η Νάξος και η Κατάνια ήταν οι μοναδικές πόλεις που υποστήριξαν τους Αθηναίους. Μετά την αποτυχία της Αθηναϊκής εκστρατείας οι πόλεις που ήταν σύμμαχες των Αθηναίων συγκρούστηκαν με τις Συρακούσες αλλά αργότερα έκλεισαν ειρήνη (409 π.χ.) μπροστά στον νέο κίνδυνο που εμφανίστηκε στις Ελληνικές πόλεις από την Καρχηδόνα.</p><p>Η Νάξος χάρη στην ειρήνη δεν ακολούθησε την άσχημη μοίρα που είχαν το Αγκριτζέντο, η Τζέλα και η Καμάρινα αλλά η προστασία αυτή δεν κράτησε για πολύ. Ο Διονύσιος ο Πρεσβύτερος αφού εξασφάλισε την θέση του από τον κίνδυνο της Καρχηδόνας και τις εσωτερικές ταραχές στην πόλη του στράφηκε εναντίον όλων των Χαλκιδικών πόλεων της Σικελίας. Ο στρατηγός Προκλής πρόδωσε τη Νάξο και η πόλη αλώθηκε από τον Διονύσιο, πούλησε όλους τους κατοίκους σαν δούλους και κατέστρεψε τα τείχη και τα κτίσματα της πόλης, στη Νάξο εγκαταστάθηκαν οι απόγονοι των προϊστορικών Σικελών.</p><h4 style="text-align: left;">Ίδρυση της Ταορμίνα</h4><p>Η Νάξος δεν μπόρεσε ποτέ να ανακάμψει από το μεγάλο πλήγμα αλλά δεν είναι σαφή τα γεγονότα που ακολούθησαν. Οι Σικελοί που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή δημιούργησαν σύντομα έναν ισχυρό οικισμό στον λόφο Ταύρος και έγινε σύντομα γνωστός σαν Ταορμίνα (396 π.χ.). Οι εξόριστοι από τη Νάξο και την Κατάνια δημιούργησαν μια ισχυρή συμμαχία αλλά μία απόπειρα που έγινε από το Ρήγιο να δημιουργήσουν έναν νέο οικισμό στο Μιλάτσο (394 π.χ.) απέτυχε. </p><p>Οι Μεσσήνιοι τους έδιωξαν γρήγορα και από τότε εμφανίζονται σποραδικά σε διάφορα μέρη της Σικελίας. Ο Ανδρόμαχος ο Ταυρομενίτης πατέρας του ιστορικού Τιμαίου συγκέντρωσε όλους τους Νάξιους από τη Σικελία και τους μετέφερε στην Ταορμίνα (358 π.χ.) που έγινε σύντομα ισχυρή πόλη και διάδοχος της Νάξου. </p><p>Ο ιστορικός Τίμαιος ο Ταυρομενίτης έγραφε για την Ταορμίνα σαν να αναφερόταν στη Νάξο, αυτό θεωρείται ανακριβές και υπερβολή. Η νέα πόλη έγινε σύντομα πανίσχυρη, η αρχαία Νάξος δεν κατοικήθηκε αλλά το πανάρχαιο ιερό του Απόλλωνα εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται από τους κατοίκους της Σικελίας. Την εποχή που ο Οκταβιανός Αύγουστος και ο Σέξτος Πομπήιος βρέθηκαν σε σύγκρουση στη Σικελία (36 π.χ.) υπάρχουν αναφορές για το ιερό.</p><p><br /></p><p><br /></p><p>Βιβλιογραφία:</p><p></p><ul style="text-align: left;"><li>Θουκυδίδης, Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου, Βιβλίο 7 "Ήττα των Αθηναίων στη Σικελική εκστρατεία"</li><li>Θουκυδίδης, Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου, Βιβλίο 6 "Αναχώρηση της εκστρατείας στη Σικελία".</li><li>Θουκυδίδης, Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου, Βιβλίο 3 "Αθηναϊκή εκστρατεία στη Σικελία"</li><li>Θουκυδίδης, Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου, Βιβλίο 4 "Γεγονότα στη Σικελία"</li><li>Έφορος, "Παγκόσμια Ιστορία", Βιβλίο 6.</li><li>Στέφανος ο Βυζάντιος, "Εθνικά", Βιβλίο 5, "Χαλκίς"</li><li>Σκύμνος ο Χίος, "Περίοδος του Νικομήδη"</li><li>Στράβων, Γεωγραφικά, Βιβλίο ΣΤ΄ "Μεγάλη Ελλάδα"</li><li>Ηρόδοτος, "Ηροδότου Μούσαι", Βιβλίο 7, "Πολύμνια"</li><li>Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη/ΙΑ</li><li>Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη/ΙΓ</li><li>Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη/ΙΔ</li><li>Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Φυσική Ιστορία, Τόμος 3</li><li>Αππιανός, Βιβλίο 13, "Εμφυλίων"</li><li>Brigit Carnabuci: Sizilien. Kunstreiseführer. DuMont, Ostfildern 2006.</li><li>Naxos, die erste griechische Kolonie Siziliens. Besucherbroschüre der Azienda Autonoma Soggiorno e Tourismo, Gardini-Naxos</li><li>John Boardman, Οι αρχαίοι Έλληνες στην υπερπόντια εξάπλωσή τους. Οι πρώτες αποικίες και το εμπόριό τους, μτφρ. Ηλέκτρας Ανδρεάδη, εκδ. Καρδαμίτσας, Αθήνα, 1996</li></ul><p></p><p><br /></p><p>Πηγή εικόνας : <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=11340562">Από Costas78 - Έργο αυτού που το ανεβάζει based on [:File:Etna map.PNG]]; transferred from el.wikipedia; transferred to Commons by User:MARKELLOS using CommonsHelper, CC BY-SA 3.0</a></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AC%CE%BE%CE%BF%CF%82_(%CE%A3%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%B1)">πηγή</a></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-48565959534975064012024-02-05T10:23:00.002+02:002024-02-05T10:26:15.408+02:00Κλεοπάτρα η Ελληνίδα φιλόσοφος γνωστή και ως Κλεοπάτρα Χρυσοποιός ή Αλχημίστρια <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5Yum3EVrfM-L_BaZk9-MKJOOqLAqUip55Yjt9kUrdE6aIYOOd_EiY3Z1nkvkUwdR-W-GCqT39TVG8nUZEyR8Dh7keRGqmGAdXnn_AB50No6QN3qcJvn0KLSsXmgdrYmDokgp6Mds1lX6GZnU-sDGczB3KRcpFhPs9EaqQFOF2pvqvPF5QlpUAb9Expg/s920/Cleopatra_the_alchemist.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="484" data-original-width="920" height="168" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5Yum3EVrfM-L_BaZk9-MKJOOqLAqUip55Yjt9kUrdE6aIYOOd_EiY3Z1nkvkUwdR-W-GCqT39TVG8nUZEyR8Dh7keRGqmGAdXnn_AB50No6QN3qcJvn0KLSsXmgdrYmDokgp6Mds1lX6GZnU-sDGczB3KRcpFhPs9EaqQFOF2pvqvPF5QlpUAb9Expg/s320/Cleopatra_the_alchemist.jpg" width="320" /></a></div>Κλεοπάτρα η Αλχημίστρια ή Κλεοπάτρα η Αλεξανδρίς (1ος ή 3ος μ.Χ. αιώνας), γνωστή και ως Κλεοπάτρα η Χρυσοποιός, ήταν Ελληνίδα φιλόσοφος και αλχημίστρια. Έζησε στην Αλεξάνδρεια και συνδέθηκε με τη σχολή της Μαρίας της Ιουδαίας. Δεν πρέπει να συγχέεται με την Κλεοπάτρα την Ιατρό που αναφέρει ο Ιπποκράτης, αλλά ούτε και με την Κλεοπάτρα τη βασίλισσα της αρχαίας Αιγύπτου.</span></div><p></p><p>Η Κλεοπάτρα πειραματίστηκε και μελέτησε τα μέτρα και τα σταθμά προσπαθώντας να μετρήσει, να ποσοτικοποιήσει και να καταγράψει τη διαδικασία και τα αποτελέσματα των πειραμάτων της, κάτι που σήμερα θεωρείται η επιτομή της επιστημονικής σκέψης.<span></span></p><a name='more'></a>Δεν διασώζεται παρά ελάχιστο από το έργο της. Στο απόσπασμα που διασώζεται από το έργο της Η Κλεοπάτρα συνομιλεί με τους φιλοσόφους παρομοιάζει τον φιλόσοφο - αλχημιστή που σκέφτεται την επιστήμη του σαν μια τρυφερή μητέρα που φροντίζει το παιδί της. Αυτή η παρομοίωση έχει χαρακτηριστεί ως «η πιο βαθυστόχαστη και συγκινητική δήλωση που έχει αφήσει πίσω του ένας αλχημιστής».<p></p><p>Το «Χρυσοποιός» της αποδόθηκε γιατί ήξερε να παρασκευάζει χρυσό, δηλαδή τη χυμευτική διαδικασία της μετατροπής του ορείχαλκου σε χρυσό, μία από τις βασικές επιδιώξεις των πρώιμων αλχημιστών. Το χειρόγραφο που περιγράφει τη διαδικασία, το επιγραφόμενο Χρυσοποιία Κλεοπάτρας ή Κλεοπάτρια χρυσοποιία, περιέχει διάφορα μυστικιστικά σύμβολα που παριστούν τις πράξεις χρυσοποιίας όπως έναν ουροβόρο όφι ως σύμβολο του απείρου, τα σύμβολα του χρυσού, του αργύρου (ασήμι) και του υδραργύρου και την παρακάτω φράση:</p><p>Ένα είναι το Ερπετό που περιέχει δηλητήριο σύμφωνα με δύο συνθέσεις, και Ένα είναι το Όλα και διά μέσω αυτού Όλα, και με αυτό είναι Όλα, και αν δεν έχεις το Όλα, Όλα είναι Τίποτα.</p><p>Τα κείμενα της Κλεοπάτρας της Αλχημίστριας χρησιμοποιούνταν πολύ μέχρι τα τέλη του μεσαίωνα και επηρέασαν πολλούς άλλους αλχημιστές.</p><p><br /></p><p><br /></p><p>Βιβλιογραφία:</p><p></p><ul style="text-align: left;"><li>Margaret Alic (2001). Hypatia's Heritage: a history of women in science from antiquity to the late nineteenth century. Women's Press. ISBN 0704339544.</li><li>Jan Apotheker· Livia Simon Sarkadi (2011). European Women in Chemistry. Wiley-VCH Verlag. ISBN 978-3-527-32956-4.</li><li>Elizabeth Oakes (2007). Encyclopedia of World Scientists. Facts on File. ISBN 1438118821.</li></ul><div><br /></div><div>Πηγή εικόνας : <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=31921505">Από Johann Daniel Mylius. Engraved by Matthaus Merian. - Opus medico-chymicum, Κοινό Κτήμα</a></div><div><br /></div><div>Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%BF%CF%80%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%B1_%CE%B7_%CE%91%CE%BB%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><p></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-18133748076984298612024-01-30T12:48:00.001+02:002024-01-30T12:48:16.000+02:00Διόφαντος ο Αλεξανδρεύς ήταν Έλληνας μαθηματικός ο «πατέρας» της άλγεβρας<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOWKhhAXLSxbTZg8htamWguOKwHG86D-h3b3dHfYxy5h-_4cBXk7fVfxQEFOP2GEC1MVzYovE8OtKW9KFaEZEgEAyTW8GXKkbddFaqnHrMwePO7z1tHOeflGSQ6F_ORCWtgt3mW_DZGuOqNiokKk0e5w9XnI69xQFhw-pHbYdjBwCUxZvuLp7x9qVz7A/s756/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82_-_Diophantos_-_%D0%94%D0%98%D0%9E%D0%A4%D0%90%D0%9D%D0%A2.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="340" data-original-width="756" height="144" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOWKhhAXLSxbTZg8htamWguOKwHG86D-h3b3dHfYxy5h-_4cBXk7fVfxQEFOP2GEC1MVzYovE8OtKW9KFaEZEgEAyTW8GXKkbddFaqnHrMwePO7z1tHOeflGSQ6F_ORCWtgt3mW_DZGuOqNiokKk0e5w9XnI69xQFhw-pHbYdjBwCUxZvuLp7x9qVz7A/s320/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82_-_Diophantos_-_%D0%94%D0%98%D0%9E%D0%A4%D0%90%D0%9D%D0%A2.png" width="320" /></a></div>Ο Διόφαντος ο Αλεξανδρεύς ήταν Έλληνας μαθηματικός του τρίτου αιώνα (περίπου 210 – 290), ο οποίος έζησε στην Αλεξάνδρεια της ρωμαϊκής Αιγύπτου. Έχει αποκληθεί από τους Έλληνες «πατέρας της άλγεβρας» εξαιτίας του εμβληματικού έργου του «Αριθμητικά», όπου περιέχονται προβλήματα αριθμητικής τα οποία λύνονται σήμερα με εξισώσεις και συστήματα πρώτου και δευτέρου βαθμού. Την τιμή αυτή την μοιράζεται με τον Πέρση μαθηματικό αλ-Χουαρίζμι, από τον οποίο προέρχεται και το όνομα «άλγεβρα» <span><a name='more'></a></span>Ο Διόφαντος συνεισέφερε πολύ στην ανάπτυξη της αριθμητικής, καθιέρωσε και τυποποίησε έναν τύπο σύντομου μαθηματικού συμβολισμού για τη γραφή προβλημάτων, για πρώτη φορά σε ευρεία κλίμακα άρχισε να χρησιμοποιεί τα κλάσματα ως πραγματικούς αριθμούς και ασχολήθηκε με την επίλυση εξισώσεων με πολλαπλούς αγνώστους όρους. Ωστόσο ακόμα και με τον Διόφαντο ο ελληνικός μαθηματικός συμβολισμός παρέμεινε βασισμένος στον καθημερινό λόγο και δύσχρηστος με τα σημερινά δεδομένα.<p></p><p>Από τα αρχικώς δεκατρία βιβλία των Αριθμητικών, μόνο έξι έχουν σωθεί ως σήμερα. Κατά τον Μεσαίωνα, η γνώση των ευρημάτων του Διόφαντου διατηρήθηκε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και στον αραβικό κόσμο, μέσω μεταφράσεων από τα ελληνικά. Τελικά το 1570 ο Ιταλός μαθηματικός Ραφαήλ Μπομπέλι μετέφρασε στα λατινικά τα Αριθμητικά και χρησιμοποίησε τα προβλήματα που περιείχαν για τα δικά του συγγράμματα. Τον επόμενο αιώνα τα γραπτά του Διόφαντου επηρέασαν τον εξέχοντα μαθηματικό Πιέρ ντε Φερμά. Σήμερα «διοφαντικές» καλούνται οι εξισώσεις ακέραιων συντελεστών των οποίων ζητούνται οι ακέραιες λύσεις.</p><p>Στον τάφο του, είχε γραφτεί μια επιγραφή-αλγεβρικό πρόβλημα. Η επιγραφή αυτή έλεγε:</p><p>Διαβάτη, σε αυτόν τον τάφο αναπαύεται ο Διόφαντος. Σε εσένα που είσαι σοφός, η επιστήμη θα δώσει το μέτρο της ζωής του. Άκουσε. Οι θεοί του επέτρεψαν να είναι νέος για το ένα έκτο της ζωής του. Ακόμα ένα δωδέκατο και φύτρωσε το μαύρο γένι του. Μετά από ένα έβδομο ακόμα, ήρθε του γάμου του η μέρα. Τον πέμπτο χρόνο αυτού του γάμου, γεννήθηκε ένα παιδί. Τι κρίμα, για το νεαρό του γιο. Αφού έζησε μονάχα τα μισά χρόνια από τον πάτερα του, γνώρισε τη παγωνιά του θανάτου. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Διόφαντος βρήκε παρηγοριά στη θλίψη του, φτάνοντας στο τέλος ζωής του."</p><p>Το πρόβλημα αυτό έχει λύση το 84, οπότε ο Διόφαντος έζησε 84 χρόνια.</p><p><br /></p><p><br /></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82">πηγή</a></p><p><br /></p><p><br /></p><div><br /></div>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-3232793139718482352024-01-19T12:09:00.000+02:002024-01-19T12:09:13.655+02:00Μάχη της Ιμέρας (480 π.Χ.)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGJgpL49vyGBqt7tZXs0WCzWc1nXy9GX3mXaflON_b0IBRQc_RT1RpeHwCdLPXbx-PsO8ogp9Jd9ltRsXNQ_QeJW6e9Bai9Du0IT176BSc71v6hrH8NJ7afScAfcKrfPqMwfMc-Mg1rsvjBtxeXNkaV_Dvj6dw7xbZc4sYPJSQxwMoGx91yQXQHXPYgQ/s1315/Representacion_romantica_de_la_batalla_de_Himera.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="753" data-original-width="1315" height="183" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGJgpL49vyGBqt7tZXs0WCzWc1nXy9GX3mXaflON_b0IBRQc_RT1RpeHwCdLPXbx-PsO8ogp9Jd9ltRsXNQ_QeJW6e9Bai9Du0IT176BSc71v6hrH8NJ7afScAfcKrfPqMwfMc-Mg1rsvjBtxeXNkaV_Dvj6dw7xbZc4sYPJSQxwMoGx91yQXQHXPYgQ/s320/Representacion_romantica_de_la_batalla_de_Himera.jpg" width="320" /></a></div>Η μάχη της Ιμέρας είναι πολεμική σύγκρουση που πραγματοποιήθηκε το 480 π.Χ., ανάμεσα στους Έλληνες των Συρακουσών και του Ακράγαντα από τη μία πλευρά και τους Καρχηδονίους από την άλλη, στην Ιμέρα της Σικελίας. Η σύγκρουση έληξε με αποφασιστική νίκη των Ελλήνων και σήμανε τον τερματισμό των επιθετικών προσπαθειών των Καρχηδονίων στη Σικελία για τα επόμενα 71 χρόνια.<span><a name='more'></a></span>Κατά τον Ηρόδοτο και τον Αριστοτέλη, η μάχη της Ιμέρας πραγματοποιήθηκε την ίδια ημερομηνία με τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Κατά τον Τίμαιο, ο οποίος είναι η πηγή του Διοδώρου Σικελιώτη για την ιστορία της Σικελίας, συνέπεσε με τη μάχη των Θερμοπυλών. Ο φημισμένος ποιητής Πίνδαρος επανέλαβε τους ισχυρισμούς αυτούς σε ωδή του. <p></p><p>Όμως είναι ελάχιστα πιθανό να είναι αληθινός κάποιος από αυτούς τους ισχυρισμούς, οι οποίοι απλά δείχνουν την επιθυμία των Ελλήνων να παραλληλίσουν τις αποφασιστικές νίκες τους σε Ανατολή και Δύση, στα πλαίσια χονδροειδούς προπαγάνδας υπέρ του πανελληνίου ιδεώδους (η περίπτωση του Αριστοτέλη είναι διαφορετική, καθώς θεωρούσε ότι ο συγχρονισμός ήταν καθαρά τυχαίος). Φαίνεται πως η διάδοση του μύθου ξεκίνησε από την αυλή του Γέλωνα, αμέσως μετά τη νίκη στην Ιμέρα.</p><p>Μετά τη μάχη του Μαραθώνα και τη μεγάλη προετοιμασία του Ξέρξη, οι Πέρσες εισέβαλλαν στην Ελλάδα (480 π.Χ.). Εν τω μεταξύ στη Δυτική Μεσόγειο, σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη, οι Καρχηδόνιοι είχαν έρθει σε συμφωνία με τους Πέρσες για να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό στους Έλληνες της Μεγάλης Ελλάδας, για να μη στείλουν ενισχύσεις στους Έλληνες της Ανατολικής Μεσογείου.</p><p>Σύμφωνα όμως με τον Ηρόδοτο, ο Θήρων, τύραννος του Ακράγαντα, έδιωξε τον τύραννο της Ιμέρας, τον Τέριλλο κι εκείνος ζήτησε βοήθεια από τους Καρχηδόνιους, οι οποίοι άδραξαν την ευκαιρία προκειμένου να προλάβουν τη συνένωση της Σικελίας υπό τον τύραννο της Γέλας και των Συρακουσών, Γέλωνα. </p><p>Ο ίδιος ιστορικός αναφέρει πως ο Γέλων έστειλε τρία πλοία για να παρακολουθήσουν την περσική εισβολή στην Ελλάδα με σκοπό, αν νικούσαν οι Πέρσες, να δώσουν «γην και ύδωρ» (αναγνώριση υποτέλειας), καθώς και μεγάλο χρηματικό ποσό, στον Ξέρξη. Η πληροφορία αυτή θεωρείται πιθανή, αφού οι Πέρσες θα ήταν πιο χρήσιμοι από τους Έλληνες της κυρίως Ελλάδας, στον αγώνα του Γέλωνα εναντίον των Καρχηδονίων.</p><p>Οι Καρχηδόνιοι όρισαν αρχηγό τον καλύτερο στρατηγό τους, τον Αμίλκα, ο οποίος και κατεύθυνε την προετοιμασία της εκστρατείας. Το εκστρατευτικό σώμα έφτανε, κατά τους αρχαίους ιστορικούς, τους 300.000 άνδρες και 200 πλοία, όμως οι πραγματικές δυνάμεις των Καρχηδονίων πρέπει να ήταν πολύ μικρότερες ίσως όχι πολύ μεγαλύτερες από τις δυνάμεις των Ελλήνων αντιπάλων τους.</p><p>Το αποτελούσαν, στο μεγαλύτερο βαθμό, μισθοφόροι από όλες τις περιοχές της Δυτικής Μεσογείου, όπως Φοίνικες Καρχηδόνιοι πολίτες, Λίβυοι, Ίβηρες, Λίγυρες, Σαρδηνοί, Κύρνιοι (Κορσικανοί) καθώς και επίλεκτοι Καρχηδόνιοι στρατιώτες.</p><h4 style="text-align: left;">Απόβαση στη Σικελία και πολιορκία της Ιμέρας</h4><p>Οι λεπτομέρειες της σύγκρουσης αναφέρονται, με πολύ αναξιόπιστο και ρητορικό τρόπο, από τον Διόδωρο Σικελιώτη, του οποίου οι πηγές φτάνουν μέχρι τον Έφορο.</p><p>Ο στόλος διέσχισε το Λιβυκό πέλαγος, χάνοντας πολλά αποβατικά πλοία σε τρικυμία. Τελικά έφτασε στο λιμάνι του Πανόρμου (σημ. Παλέρμο), όπου ο Αμίλκας ξεκούρασε για τρεις ημέρες τους άνδρες του. Από εκεί κατευθύνθηκε στην Ιμέρα. Μόλις έφτασε έστησε δύο στρατόπεδα ενώ οι Ιμεραίοι τρομοκρατήθηκαν. </p><p>Ο Θήρων του επιτέθηκε αιφνιδιαστικά αλλά νικήθηκε και, αφού κλείστηκε πίσω από τα τείχη της Ιμέρας, ζήτησε βοήθεια από τον Γέλωνα, τον τύραννο των Συρακουσών. Εκείνος συγκέντρωσε 50.000 άνδρες και 5.000 ιππείς, κυρίως μισθοφόρους. Όταν έφτασε ο Γέλωνας, στρατοπέδευσε κοντά στην πολιορκημένη πόλη και έδωσε εντολή στο ιππικό του να καταστρέψει την ύπαιθρο, ώστε να δυσχεράνει τον ανεφοδιασμό των αντιπάλων. Το ηθικό των κατοίκων της Ιμέρας εξυψώθηκε με την άφιξη του Γέλωνα και πολυάριθμων Καρχηδονίων αιχμαλώτων, τους οποίους οι ιππείς φέρεται να συνέλαβαν κατά την επιδρομή στην ύπαιθρο.</p><p>Το σχέδιο του Γέλωνα ήταν να καταφέρει ισχυρό χτύπημα στον εχθρό χωρίς να διατρέξει κίνδυνο. Η ευκαιρία του δόθηκε όταν οι άνδρες του συνέλαβαν έναν γραμματοκομιστή, ο οποίος έφερνε γράμμα στον Αμίλκα από την ελληνική αποικία του Σελινούντα. Το γράμμα αυτό επιβεβαίωνε ότι, σε συμφωνημένη ημερομηνία, οι Σελινούντιοι θα έστελναν ιππείς στους Καρχηδόνιους, ως βοήθεια. Επιπλέον, εκείνη την ημέρα, ο Αμίλκας θα προσέφερε θυσία. Έτσι ο Γέλωνας συνέλαβε το τολμηρό σχέδιο να εισβάλλει αμαχητί στο καρχηδονιακό στρατόπεδο, στέλνοντας δικούς του ιππείς αντί για τους Σελινούντιους, οι οποίοι θα έκαιγαν τα εχθρικά πλοία, θα σκότωναν τον Αμίλκα και θα έδιναν το σύνθημα για γενική επίθεση.</p><h4 style="text-align: left;">Η μάχη</h4><p>Μόλις ξημέρωσε, οι ιππείς του Γέλωνα εμφανίστηκαν στο καρχηδονιακό στρατόπεδο, ως Σελινούντιοι, και οι φύλακες του στρατοπέδου τους δέχτηκαν. Αμέσως κινήθηκαν κατά του Αμίλκα και τον σκότωσαν, ενώ έβαλαν φωτιά στα καρχηδονιακά πλοία. Κατά την εκδοχή του Ηροδότου, η οποία προέρχεται από την καρχηδονιακή πλευρά και εντάσσεται στην ηρωική παράδοση γύρω από το πρόσωπο του Καρχηδόνιου στρατηγού, ο Αμίλκας ρίχτηκε απελπισμένος στη φωτιά, όταν είδε τη φυγή των στρατιωτών του. </p><p>Έτσι, όλος ο στρατός των Συρακουσών και του Ακράγαντα ακολούθησε και επιτέθηκε στο στρατόπεδο των Καρχηδονίων. Ακολούθησε μάχη η οποία ήταν ιδιαίτερα φονική. Τότε διαδόθηκε η είδηση του θανάτου του στρατηγού Αμίλκα. Οι Καρχηδόνιοι αποθαρρύνθηκαν ενώ εξυψώθηκε το ηθικό των Συρακοσίων και των Ακραγαντίνων. Επακολούθησε σφαγή των Καρχηδονίων που τρέπονταν σε φυγή ενώ, όσοι από αυτούς συγκεντρώθηκαν σε οχυρή θέση για να αμυνθούν, παραδόθηκαν εξαιτίας της δίψας. Ελάχιστοι φέρεται να διέφυγαν για να μεταφέρουν τα δυσάρεστα νέα στην Καρχηδόνα.</p><p>Μετά τη μάχη</p><p>Μετά την ήττα τους οι Καρχηδόνιοι ζήτησαν ανακωχή. Οι όροι που τους επέβαλλε ο Γέλωνας ήταν μετριοπαθείς. Δεν ζήτησε την αποχώρηση των καρχηδονιακών φρουρών και την απαγόρευση εγκατάστασης αποίκων τους στη Σικελία. </p><p>Οι Καρχηδόνιοι θα κατέβαλλαν αποζημίωση 2.000 αργυρών ταλάντων και θα κατασκεύαζαν δύο ναούς όπου θα χαρασσόταν το κείμενο της συνθήκης. Έχει εκφραστεί η υπόθεση ότι η μετριοπάθεια αυτή οφειλόταν στην απροθυμία του Γέλωνα να μειωθεί η καρχηδονιακή δύναμη στη Σικελία, την οποία ήθελε ως αντίβαρο στην ανερχόμενη δύναμη του Ακράγαντα. </p><p>Είναι όμως πιθανό απλά να μην επιθυμούσε πόλεμο μεγαλύτερης διάρκειας με την Καρχηδόνα. Οι Σελινούντιοι παρέμειναν σύμμαχοι των Καρχηδονίων αλλά, όπως και ο Αναξίλας, τύραννος της Ζάγκλης και του Ρηγίου, ήρθαν σε συμβιβασμό με τον Γέλωνα ενώ η Ιμέρα φαίνεται πως εντάχθηκε στον άξονα Συρακουσών-Ακράγαντα.</p><p>Ο Γέλωνας, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την ευκαιρία που του δόθηκε με το γράμμα των Σελινούντιων, κέρδισε περήφανη νίκη και απέκτησε τεράστια δόξα στην πατρίδα του ενώ οι Συρακούσες αναδείχτηκαν στο μεγαλύτερο πολιτικό και πολιτιστικό κέντρο της ελληνικής Δύσης. </p><p>Από τα λάφυρα και την αποζημίωση, οι Συρακούσιοι και οι Ακραγαντίνοι έχτισαν πολλούς ναούς και έστειλαν αναθήματα στους Δελφούς και την Ολυμπία. Επιπλέον, ο Θήρωνας, με τα χρήματα από τα λάφυρα και την εργασία των αιχμαλώτων, έκανε τον Ακράγαντα την πιο όμορφη πόλη της Σικελίας</p><p>Η ήττα οδήγησε τους Καρχηδόνιους σε δραστική αλλαγή πολιτικής για τις επόμενες δεκαετίες. Σταμάτησαν τις προστριβές με τους Έλληνες της Σικελίας, περιόρισαν τις εκεί κτήσεις τους στο νοτιοδυτικό άκρο της και αφοσιώθηκαν στην παγίωση της αφρικανικής αυτοκρατορίας τους και τα ταξίδια προς τη Δυτική Μεσόγειο και τον Ατλαντικό Ωκεανό. Τα αρχαιολογικά ευρήματα από την περίοδο αυτή δείχνουν σημαντική μείωση των καρχηδονιακών εισαγωγών από τους Έλληνες, τους Ετρούσκους και τη Φοινίκη.</p><p><br /></p><p><br /></p><p>Βιβλιογραφία:</p><p></p><ul style="text-align: left;"><li>Διόδωρος Σικελιώτης, Η μάχη της Ιμέρας, xi. 20-23 (μετάφραση).</li><li>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, 1971, τ. Β'.</li><li>Asheri, David (1988). Cambridge Ancient History (επιμ. J.Boardman, N.G.L.Hammond, D.M.Lewis, M.Ostwald), 2η έκδοση, τ. IV, Cambridge University Press, 1988. ISBN 0-521-22804-2.</li><li>Wilcken, Ulrich. Αρχαία Ελληνική Ιστορία, εκδόσεις Παπαζήση.</li></ul><p></p><p><br /></p><p>Πηγή εικόνας : <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=12856003">Από Giuseppe Sciuti, Κοινό Κτήμα</a></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%99%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82_(480_%CF%80.%CE%A7.)">πηγή</a></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><div><br /></div>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-54438814890280639072024-01-17T12:20:00.006+02:002024-01-17T12:44:46.518+02:00Το Ανάκτορο των ΑΙΓΩΝ - Τρεις φορές μεγαλύτερο από τον Παρθενώνα-Η ιστορία του και η αναστύλωσή του - Δείτε το βίντεο<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieIMijW5v9b4C8GK1TRy-B1Ob8dRSZk-gYVEgE7PdofMB1N02Mzcgz33QbuGpA6zjRbCW6PwjV4FRhNyL1HxX2-JVZ8FeyUzOJm0SQHgHJkyzaNI2TUzQBgA6ELlGBXOWQ1IaiPamJEtXGOkT77Oox1dDP6vc0QlfyiCrASIAhsn1rQkaMRVsWOrvRwg/s1843/Screenshot%202024-01-17%20121853.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="812" data-original-width="1843" height="141" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieIMijW5v9b4C8GK1TRy-B1Ob8dRSZk-gYVEgE7PdofMB1N02Mzcgz33QbuGpA6zjRbCW6PwjV4FRhNyL1HxX2-JVZ8FeyUzOJm0SQHgHJkyzaNI2TUzQBgA6ELlGBXOWQ1IaiPamJEtXGOkT77Oox1dDP6vc0QlfyiCrASIAhsn1rQkaMRVsWOrvRwg/s320/Screenshot%202024-01-17%20121853.png" width="320" /></a></div><div style="text-align: left;">Η διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας κυρία Αγγελική Κοτταρίδη που είναι η υπεύθυνη του έργου, αναφέρει ότι : "το ανάκτορο είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από τον Παρθενώνα σε εμβαδόν (περίπου 12.000 τ.μ.) και αποτελεί έργο σπουδαίου αρχιτέκτονα του 4ου αιώνα π.Χ., χωρίς να αποκλείεται να είναι του Πυθέου. Λειτουργούσε ως διοικητικό κέντρο και αποτέλεσε πρότυπο για τα ανάκτορα της ελληνιστικής επικράτειας.</div></span></div><p></p><p>Φυσικές καταστροφές το γκρέμισαν τον 1ο αιώνα μ.Χ., ενώ οι πληγές του μεγάλωσαν με τους σεισμούς που ακολούθησαν, αλλά και από το γεγονός ότι κάτοικοι της εποχής έπαιρναν λίθους για να τους χρησιμοποιήσουν ως δομικά υλικά. <span></span></p><a name='more'></a>Μνημείο πρωτόφαντο, ένα θαύμα τεχνικής, που οικοδομήθηκε με λόγο τη «χρυσή τομή», παντρεύοντας τις θεωρίες των Πυθαγορείων και τις θεωρίες του Πλάτωνα, το Ανάκτορο των Αιγών αποτελεί τοπόσημο στην ιστορία, τη γεωγραφία και την αρχαιολογία.<p></p><p>Το Ανάκτορο «είναι ίσης αξίας με τον Παρθενώνα. Δεν ήταν το σπίτι του βασιλιά, είναι το Μέγαρο Μαξίμου, είναι το κέντρο της διοίκησης, που δεν απευθύνεται στα μέλη της κυβέρνησης μόνο, αλλά σε όλους τους πολίτες των Αιγών. Το περιστύλιο είναι ο τόπος συνάθροισης των πολιτών, χωράει περίπου 4.000 άτομα και οι Αιγές δεν είχαν παραπάνω άνδρες. </p><p>Συγκεντρώνει όλες τις δραστηριότητες που είχε η πολιτική αγορά. Αυτό είναι το Ανάκτορο των Αιγών και είναι η ιδέα της ‘πεφωτισμένης δεσποτείας’, πώς εφαρμόζεται σε μία νέα τάξη πραγμάτων που ο Φίλιππος και η πεφωτισμένη ομάδα που τον στηρίζει θέλει να ξεκινήσει και να επιβάλλει και το καταφέρνει» υπογραμμίζει η κ. Κοτταρίδη. "Αυτό το Ανάκτορο όταν θα το έχουμε, θα ξαναγράψουμε την ιστορία της αρχαίας αρχιτεκτονικής. Αυτό το μνημείο μας έχει μάθει πάρα πολλά. Είναι πραγματικά κορυφαίο. Είναι ένα θαύμα τεχνικής και αυτό το διαπιστώνουμε σε όλα τα επίπεδα» συνεχίζει η κ. Κοτταρίδη. </p><p>Ο αρχιτέκτονας του μνημείου, τονίζει, εμπνέεται τόσο από τις θεωρίες των Πυθαγορείων όσο και από τις θεωρίες του Πλάτωνα, τα πάντα ανταποκρίνονται στον λόγο της ‘χρυσής τομής’, ενώ στην κάτοψη ενσωματώνει όλη τη θεωρία του Πλάτωνα για την ψυχή του κόσμου. «Αυτό είναι μία συγκλονιστική ιστορία. </p><p>Σημαίνει ότι μιλάμε για ένα εξαιρετικά μορφωμένο κύκλο ανθρώπων, δηλαδή μας βοηθάει να αναθεωρήσουμε τις ιδέες που είχαμε από τα βιβλία του σχολείου και κυρίως από τους λίβελους του Δημοσθένη για τον Φίλιππο και το περιβάλλον του, μας δείχνει τη στενή σχέση της Μακεδονίας με τους πλατωνικούς του βασιλείου και κυρίως μας δείχνει πώς αυτοί σκέφτηκαν και εφάρμοσαν την ιδέα της ‘πεφωτισμένης δεσποτείας’ στην αρχιτεκτονική. Αυτό λοιπόν το κτήριο το έχουμε στην Ελλάδα και ευτυχώς σώθηκε ένα μεγάλο κομμάτι των δαπέδων, σώθηκαν οι τοιχοβάτες σε πολλά σημεία, άρα μπορούμε με ακρίβεια και απόλυτη βεβαιότητα να το αναπαραστήσουμε σε ποσοστό 90 τοις εκατό» αναφέρει.</p><p>Περιγράφοντας την πορεία των έργων, η κ. Κοτταρίδη τονίζει ότι αποχωμάτωση για την αποκάλυψη του μνημείου δεν έγινε ποτέ. «Έγινε συστηματικότατη ανασκαφή με κάναβο, λες και σκάβαμε προϊστορικά. Είχαμε, λοιπόν, εκπληκτικά ευρήματα, γιατί πολλά κομμάτια ήταν πεσμένα ή αποτεθειμένα στα μπάζα. Αντίστοιχη δουλειά, με το ‘βελόνι’, έχει η Ακρόπολη, γιατί κι εκεί είχαν να κεντήσουν και να βρουν θραυσματάκια. Όλο αυτό το έργο είναι μια εποποιία» δηλώνει η κ. Κοτταρίδη, σημειώνοντας πως τον επόμενο χρόνο θα κυκλοφορήσει μία ειδική έκδοση που θα παρουσιάζει όλα αυτά τα αρχιτεκτονικά μέλη και τη θέση τους στο χώρο.</p><p>«Έχουμε καταγράψει πάνω από 4.000 αρχιτεκτονικά μέλη. Κομμάτια του περιστυλίου, επιστύλια, χαρακτηριστικά στοιχεία του Ανακτόρου. Μαζεύουμε τα θραύσματά του, τα οποία συναρμόζονται στο κομμάτι που θα αναπλαστεί στο μουσείο και μας οδηγούν σε καταπληκτικές νέες ανακαλύψεις, οι οποίες έχουν πραγματικά χέρια, πόδια και κεφάλι και δεν είναι πυροτεχνήματα και ευφυολογήματα ή ιστορίζοντα θεωρήματα με λήψη του ζητουμένου, γιατί ξεκινάμε από τις πέτρες και οι πέτρες είναι ειλικρινείς, δεν μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Έχεις δεδομένα αυστηρά και βαριά» συνεχίζει.</p><h4 style="text-align: left;">Δείτε το βίντεο</h4><p><br /><style>.embed-container { position: relative; padding-bottom: 56.25%; height: 0; overflow: hidden; max-width: 100%; } .embed-container iframe, .embed-container object, .embed-container embed { position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; }</style></p><div class="embed-container" style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" src="https://www.youtube.com/embed/CO9c-RHzoFo"></iframe></div><div class="embed-container" style="text-align: center;"><a class="yt-simple-endpoint style-scope yt-formatted-string" dir="auto" href="https://www.youtube.com/@inthreeminutesbymanossofia9060" spellcheck="false" style="background-color: white; cursor: pointer; display: block; font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-right: -0.1em; overflow-wrap: var(--yt-endpoint-word-wrap,none); overflow: hidden; padding-right: 0.1em; text-align: center; text-decoration: var(--yt-endpoint-text-regular-decoration,none); text-overflow: ellipsis; white-space: pre; word-break: var(--yt-endpoint-word-break,none);">IN THREE MINUTES by Manos Sofianidi</a><br /><a class="yt-simple-endpoint style-scope yt-formatted-string" dir="auto" href="https://www.youtube.com/@inthreeminutesbymanossofia9060" spellcheck="false" style="background-color: white; cursor: pointer; display: block; font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-right: -0.1em; overflow-wrap: var(--yt-endpoint-word-wrap,none); overflow: hidden; padding-right: 0.1em; text-align: left; text-decoration: var(--yt-endpoint-text-regular-decoration,none); text-overflow: ellipsis; white-space: pre; word-break: var(--yt-endpoint-word-break,none);"><br /></a><span style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif;"><div style="text-align: left;"><span style="white-space: pre;">Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://www.youtube.com/watch?v=CO9c-RHzoFo">πηγή</a></span></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div></span></div><p></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-81249264196918686202024-01-15T12:45:00.004+02:002024-01-15T12:45:32.175+02:00Η Ηετιώνεια Πύλη στον Πειραιά <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihlYTPVY2I9t08OpKyCiXzsQDX77fCJDvfEqAEm4Z_fWATn1CBAFD7nou9m1PUQxaGfte4v4USSnuyzMLk9oXa2yH6aSRfm31JcD9KxqFRXMgLmKIJjCmoyKw0MxkHaCxQxksNOZxbfutsTfET_TaG8LB5am8CeK0iQzl3Mu44JDWZ9VtvmM3zF-x7rQ/s655/Lange_Mauern.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="655" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihlYTPVY2I9t08OpKyCiXzsQDX77fCJDvfEqAEm4Z_fWATn1CBAFD7nou9m1PUQxaGfte4v4USSnuyzMLk9oXa2yH6aSRfm31JcD9KxqFRXMgLmKIJjCmoyKw0MxkHaCxQxksNOZxbfutsTfET_TaG8LB5am8CeK0iQzl3Mu44JDWZ9VtvmM3zF-x7rQ/s320/Lange_Mauern.png" width="320" /></a></div>Με το όνομα Ηετιώνεια ή Ηετιωνεία ήταν κατά την αρχαιότητα ο πρώτος ορμίσκος αριστερά του εισερχομένου του κεντρικού λιμένα Πειραιά καθώς και η προεξοχή της ακτής που σχημάτιζε αυτόν. Το όνομά της οφείλεται όπως σημειώνουν ο Στέφανος Βυζάντιος και ο Αρποκρατίων στον μυθικό ήρωα του Πειραιά τον Ηετίωνα, που κατέκτησε την περιοχή.<p></p><p>Το 411 π.Χ. στην περιοχή αυτοί οι λεγόμενοι «τετρακόσιοι», προκειμένου να εμποδίσουν αποτελεσματικότερα τον πιθανό είσπλου του αττικού στόλου που βρισκόταν στη Σάμο και που τον θεωρούσαν πλέον εχθρικό προς αυτούς, έκτισαν τείχος από το εσωτερικό του οποίου και έλεγχαν με μικρή φρουρά τον είσπλου των πλοίων. <span></span></p><a name='more'></a>Το τείχος εκείνο εκτεινόταν σε όλο το μήκος της βορειοδυτικής παραλίας του αρχαίου λιμένα και έφθανε μέχρι τον οχυρό πύργο της Ηετιωνείας όπου και συναντούσε το παλαιό τείχος του Θεμιστοκλή. Μεταξύ δε του παλαιού και του νέου τείχους ανήγειραν τη Μέγιστη Στοά όπου εκεί και υποχρέωναν τους εισαγωγείς σίτου ν΄ αποθηκεύουν αλλά και να τον πωλούν χονδρικά ώστε να πατάξουν την μέχρι τότε αισχροκέρδεια και να γίνεται ο έλεγχος αυστηρότερα. Η «Μέγιστη Στοά» δεν πρέπει να συγχέεται με την Ιπποδάμεια αγορά.<p></p><p>Το αθηναϊκό πραξικόπημα του 411 π.Χ. ήταν το αποτέλεσμα μιας επανάστασης που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Το πραξικόπημα ανέτρεψε τη δημοκρατική κυβέρνηση της αρχαίας Αθήνας και την αντικατέστησε με μια βραχύβια ολιγαρχία, γνωστή ως Αρχή των Τετρακοσίων.</p><p>Στον απόηχο της δημοσιονομικής κρίσης η οποία προκλήθηκε από την αποτυχημένη Σικελική Εκστρατεία, Αθηναίοι της ανώτερης τάξης, οι οποίοι εδώ και καιρό ήταν δυσαρεστημένοι με την άμεση δημοκρατία της πόλης-κράτους, επιδίωκαν να δημιουργήσουν μια ολιγαρχία της ελίτ. Πίστευαν ότι θα μπορούσαν να διαχειριστούν τη εξωτερική, δημοσιονομική και πολεμική πολιτική καλύτερα από την υφιστάμενη κυβέρνηση.</p><p>Η κίνηση προς την ολιγαρχία οδηγήθηκε από μια σειρά επιφανών και πλουσίων Αθηναίων, οι οποίοι κατείχαν σημαντικές θέσεις στον Αθηναϊκό στρατό στη Σάμο. Οι πραξικοπηματίες έκαναν το πραξικόπημα σε συνεργασία με τον Αλκιβιάδη.</p><p>Στους νεότερους χρόνους με τις εν τω μεταξύ γεωλογικές μεταβολές η Ηετιώνεια άρχιζε από τον είσπλου στο λιμένα και κατέληγε προ των Αλών του Πειραιά, στον άλλοτε Λαρισαϊκό σιδηροδρομικό σταθμό. Στην έκταση αυτή περιλαμβάνονταν ο ορμίσκος της Ηετιωνείας και η ομώνυμη χερσονησίδα. Επί της χερσονησίδας εκείνης υπήρχαν παλαιότερα (μέχρι το 1910) το «Βασιλικό Λεμβαρχείον», η «Φαρική Βάση», τα «Συνεργεία Φάρων» και το «Βασιλικό επάκτιον πυροβολείον» που απέδιδε ναυτικούς χαιρετισμούς. Η άκρη της χερσονησίδας ήταν μικρή νησίδα επί της οποίας φέρονταν ναυτικός φανός και μεγάλος σημαιοφορικός ιστός. Πίσω ακριβώς από τη χερσονησίδα σχηματιζόταν ο ομώνυμος ορμίσκος.</p><p>Με την πάροδο του χρόνου και την εγκατάσταση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς σε τίποτα σήμερα δεν θυμίζει, ούτε και κατά το σχήμα, η περιοχή, από την εικόνα που παρουσίαζε η Ηετιώνεια στα πρώτα έτη της σύστασης του Πειραιά, ως επίνειο της πρωτεύουσας της Ελλάδας. Το μόνο που διασώζεται είναι τα ερείπια της αρχαίας Ηετιώνειας πύλης, που βρίσκεται δυτικά των σημερινών σιδηροδρομικών γραμμών του παλαιού Λαρισαϊκού σιδηροδρομικού σταθμού.</p><h4 style="text-align: left;">Ηετιώνεια Πύλη</h4><p>Η Ηετιώνεια Πύλη αποτελούσε μεγάλο οχυρωματικό έργο στην εποχή του, χωρίς ιδιαίτερη αυλή, που όμως δέσποζε του αρχαίου λιμένα, αριστερά του εισερχομένου, λόγω ακριβώς του βραχώδους υψώματος που είχε ανεγερθεί. Έφερε δίφυλλη θύρα πλάτους 3,70 μ, ανάμεσα σε δύο πύργους διαμέτρου περίπου 10 μ. Το μέτωπο της πύλης προστατεύονταν από προτείχισμα και από μια μεγάλη σκαμμένη τάφρο πλάτους 3,5 μ. που μπροστά στην πύλη στένευε στα 1,80 όπου και υπήρχε ξύλινη κινητή γέφυρα, που στηρίζονταν σε κτιστούς πεσσούς.</p><p><br /></p><p>Βιβλιογραφία:</p><p>«Thomas R. Martin, An Overview of Classical Greek History from Mycenae to Alexander». Perseus Digital Library, Tufts University.</p><p><br /></p><p>Πηγή εικόνας : <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=909723">Κοινό Κτήμα</a></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από τις παρακάτω πηγές:</p><p><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CE%B5%CF%84%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1">Πηγή 1</a> / <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C_%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_411_%CF%80.%CE%A7.">Πηγή2</a></p><p><br /></p><p><br /></p><div><br /></div>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-50504987988760854682023-11-22T11:58:00.001+02:002023-11-22T12:10:34.989+02:00Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ελληνικό ναό του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Ιράκ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2QQW25aN5kfcgFMiTpAZhMiMWnldxucJOLMvD8OikxlL8tgtFJaWk7tdJncoPi438Zy7oH_wFlv5tFuq0ynv-Vf00PmSoOSLUYalVsZuDlKOCc8mL7xgZQepTWDQgqepVmWopYmkXuegaV6F2Wy3C_pHc8W6BfGaQujLrrG7bRUjo799zRRD4WK2Vpw/s866/Screenshot%202023-11-22%20111707.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="866" height="140" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2QQW25aN5kfcgFMiTpAZhMiMWnldxucJOLMvD8OikxlL8tgtFJaWk7tdJncoPi438Zy7oH_wFlv5tFuq0ynv-Vf00PmSoOSLUYalVsZuDlKOCc8mL7xgZQepTWDQgqepVmWopYmkXuegaV6F2Wy3C_pHc8W6BfGaQujLrrG7bRUjo799zRRD4WK2Vpw/s320/Screenshot%202023-11-22%20111707.png" width="320" /></a></div>Οι αρχαιολόγοι
ανακάλυψαν σημάδια ότι ο Μέγας Αλέξανδρος λατρευόταν ως θεϊκή φιγούρα σε ναό
4.000 ετών στο Ιράκ.<p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι επιστήμονες
είχαν προβληματιστεί με την ανακάλυψη πιο πρόσφατων ελληνικών επιγραφών στον
αρχαίο σουμεριακό ναό </span>Girsu<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">,
στη σύγχρονη πόλη </span>Tello<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τώρα, οι
αρχαιολόγοι του Βρετανικού Μουσείου πιστεύουν ότι ένας ελληνικός ναός του
Μεγάλου Αλεξάνδρου ιδρύθηκε στην τοποθεσία, πιθανών από τον ίδιο τον Αλέξανδρο.<span></span></span></p><a name='more'></a>Η ανακάλυψη ενός
ασημένιου νομίσματος που κόπηκε γύρω στο 330 π.Χ. από τα στρατεύματα του
Αλεξάνδρου υποδηλώνει ότι ο κατακτητής μπορεί να επισκέφτηκε τον ναό αφού
νίκησε τους Πέρσες.<p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αυτό θα έκανε την
ίδρυση του ναού μια από τις τελευταίες πράξεις της ζωής του Αλέξανδρου, λίγο
πριν από το θάνατό του σε ηλικία 32 ετών.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αφού ξεκίνησαν οι
ανασκαφές τον 19ο αιώνα, φάνηκε ότι μπορεί να είχε χτιστεί μια ελληνική
κατασκευή στην τοποθεσία, αλλά η μόνη απόδειξη ήταν μια μυστηριώδης πλάκα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Και στα ελληνικά
και στα αραμαϊκά η πλάκα έγραφε: «Adad-nadin-aḫḫe» που σημαίνει «δωρητής των
δύο αδελφών».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αυτό που
προκάλεσε αμηχανία στους ερευνητές ήταν ότι ο ναός είχε εγκαταλειφθεί το 1750
π.Χ., περισσότερα από 1.000 χρόνια πριν καν γεννηθεί ο Μέγας Αλέξανδρος.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο αρχαιολόγος του
Βρετανικού Μουσείου Dr Sebastien Rey πιστεύει τώρα ότι οι Έλληνες είχαν ιδρύσει
τον δικό τους ναό στον αρχαίο χώρο, ενδεχομένως για να δηλώσουν τη θεότητα του
Αλέξανδρου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Είναι πραγματικά
συγκλονιστικό», είπε ο Δρ Ρέι.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Βρήκαμε
προσφορές, τα είδη των προσφορών που θα έδιναν μετά από μια μάχη, φιγούρες
στρατιωτών και ιππέων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Υπάρχει μια
πιθανότητα, δεν θα μάθουμε ποτέ με βεβαιότητα, ότι μπορεί να είχε έρθει εδώ,
όταν επέστρεφε στη Βαβυλώνα, λίγο πριν πεθάνει», είπε ο Δρ Ρέι στην The
Telegraph.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η ανακάλυψη του
ασημένιου νομίσματος δίπλα σε ένα βωμό με προσφορές που συνήθως βρίσκονται σε
ελληνικούς ναούς υποδηλώνει ότι ο χώρος χρησιμοποιήθηκε ως τόπος λατρείας από
τις δυνάμεις του Αλεξάνδρου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι προσφορές
περιλάμβαναν ιππείς από τερακότα που έμοιαζαν πολύ με το «Εταίρους» που
αποτελούσε τους προσωπικούς σωματοφύλακες του νεαρού κατακτητή.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι ερευνητές λένε
ότι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι όποιος έκανε τις προσφορές ήταν πολύ κοντά
στον Αλέξανδρο ή ότι πιθανόν να έγιναν από τον ίδιο.<o:p></o:p></span></p>
<h4 style="text-align: left;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Έννοια της
ελληνικής επιγραφής</span></h4>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι ανακαλύψεις ρίχνουν
επίσης φως στο νόημα της κρυπτικής ελληνικής επιγραφής που βρέθηκε στην
τοποθεσία και αναφερόταν στον «δότη των δύο αδελφών».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Μέγας
Αλέξανδρος είχε τεράστιο προσωπικό ενδιαφέρον για τη μορφή του Ηρακλή και είχε
δηλώσει τον εαυτό του Γιό του Δία ενώ βρισκόταν στην Αίγυπτο, καθιστώντας τον εαυτό
του αδελφό του μυθικού ήρωα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Αλέξανδρος
μπορεί να ρώτησε τον λαό των Σουμερίων ποιος έμοιαζε περισσότερο με τον Ηρακλή
μέσα στον πολιτισμό του και κατευθύνθηκε στον ναό του Ningirsu, του πολεμιστή
Θεού.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Δρ Rey πιστεύει
ότι ο ναός ήταν αφιερωμένος στον Δία και τα δύο αδέρφια, μια συνδυασμένη μορφή
του Ηρακλή και του Ningursu, και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«Αυτή η τοποθεσία
τιμά τον Δία και δύο θεϊκούς γιους. Οι γιοι είναι ο Ηρακλής και ο Αλέξανδρος.
Αυτό υποδηλώνουν αυτές οι ανακαλύψεις», λέει ο Dr Rey.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αυτή η θεωρία
υποδηλώνει επίσης ότι οι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν βαθιά κατανόηση της ιστορίας
τους και μακρά πολιτιστική μνήμη, γνωρίζοντας την ακριβή τοποθεσία του ναού και
τη χρήση του για μια χιλιετία μετά την εγκατάλειψή του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η πόλη Girsu ήταν
μέρος του Σουμερίου, ενός από τους αρχαιότερους πολιτισμούς του κόσμου που
έχτισαν τις πρώτες πόλεις και δημιούργησαν τους πρώτους κώδικες δικαίου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ενώ η τοποθεσία
της πόλης είχε υποστεί σοβαρές ζημιές από τις συγκρούσεις του 20ου αιώνα και
τις καταστροφικές ανασκαφές από Γάλλους αρχαιολόγους τον 19ο αιώνα, η
τεχνολογία τηλεπισκόπησης ανακάλυψε ένα μεγαλύτερο, κρυμμένο συγκρότημα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το φθινόπωρο του
2022, μια ομάδα ερευνητών βρήκε τείχη και διοικητικά αρχεία ενός τεράστιου
παλατιού και του ιερού όπου αργότερα κατασκευάστηκε ο ελληνικός ναός.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://greekreporter.com/2023/11/20/temple-iraq-dedicated-alexander-the-great/">πηγή</a></span></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-55262235971507432062023-11-22T10:12:00.003+02:002023-11-22T10:12:53.254+02:00Το Ανάκτορο του Οδυσσέα - Δείτε το βίντεο<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgRIiuo9khsrtXmNUiNnMiLswkv5T43DUZ5piRY-iCYqxwtkcgUjvj_bITWVwAApwsBvelyN3rYcDWGjYEyrSpmxPQlbmZTivb19hFTeMum5t5GQxJSD8eCdMEjxFQY05qYvbS0WeCOOtrO1_wu5cOTq8EVYY_RYrNAuJHNwgnKUAt2jIgxlDlpLBnOA/s1280/Palais_d'Ulysse_Ithaque.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="852" data-original-width="1280" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgRIiuo9khsrtXmNUiNnMiLswkv5T43DUZ5piRY-iCYqxwtkcgUjvj_bITWVwAApwsBvelyN3rYcDWGjYEyrSpmxPQlbmZTivb19hFTeMum5t5GQxJSD8eCdMEjxFQY05qYvbS0WeCOOtrO1_wu5cOTq8EVYY_RYrNAuJHNwgnKUAt2jIgxlDlpLBnOA/s320/Palais_d'Ulysse_Ithaque.JPG" width="320" /></a></div>Το Ανάκτορο του Οδυσσέα είναι αρχαιολογικός τόπος μυκηναϊκού ανακτόρου στο νησί της Ιθάκης, στην Ελλάδα. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νησιού, πλησίον του χωριού της Εξωγής. Η συγκεκριμένη τοποθεσία είναι επίσης γνωστή ως Σχολή Ομήρου, καθώς και ως Άγιος Αθανάσιος.<p></p><p>Το ανάκτορο ανεγέρθηκε προς το 1300 π.Χ. Το συγκεκριμένο κτίριο ήταν ανάκτορο δύο (ή τριών) επιπέδων, με κλιμακοστάσιο λαξευμένο στον βράχο. Παράλληλα, περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, εργαστήρια, αποθήκες, αποχετευτικό σύστημα, καθώς και υπόγεια δεξαμενή νερού. Στη συγκεκριμένη τοποθεσία ανευρέθηκαν, επίσης, ένα ταφικό μνημείο, καθώς και ένα πηγάδι, τα οποία χρονολογούνται στο 1200 π.Χ. Αρκετές ομοιότητες παρατηρούνται μεταξύ του συγκεκριμένου κτιριακού συμπλέγματος και άλλων γνωστών μυκηναϊκών ανακτόρων, όπως εκείνα των Μυκηνών και του Νέστορα.<span></span></p><a name='more'></a>Τα ερείπια του ανακτόρου ανευρέθηκαν το 2010. Εκείνη την περίοδο, πραγματοποιούνταν αρχαιολογικές ανασκαφές στη συγκεκριμένη τοποθεσία, υπό την διεύθυνση του Θανάση Παπαδόπουλου, οι οποίες είχαν διαρκέσει επί, συνολικά, 16 έτη. Το κτίριο έλαβε την ονομασία του από τον Οδυσσέα, ο οποίος, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ήταν βασιλέας της Ιθάκης, καθώς και ένας εκ των σημαντικότερων πολεμάρχων οι οποίοι συμμετείχαν στον Τρωικό Πόλεμο. <p></p><p>Το ανάκτορο του Οδυσσέα, περιγραφή του οποίου γίνεται από τον Όμηρο εντός της Οδύσσειας, για καιρό θεωρείτο πως βρισκόταν στην Ιθάκη, ωστόσο, η έλλειψη ουσιαστικών αρχαιολογικών ευρημάτων θεωρείτο, μεταξύ άλλων, ως ένδειξη για το γεγονός πως, στην πραγματικότητα, η «Ιθάκη» του Ομήρου ήταν διαφορετικό νησί. </p><p>Σύμφωνα με ορισμένους ακαδημαϊκούς, τα ερείπια τα οποία ανευρέθηκαν αντιστοιχούν σε σημαντικό βαθμό στην περιγραφή του ανακτόρου του Οδυσσέα από τον Όμηρο, ενώ, παράλληλα, επιβεβαιώνουν την αντίληψη σύμφωνα με την οποία η Ιθάκη αποτελούσε σημαντικό κέντρο εξουσίας κατά τη διάρκεια της μυκηναϊκής περιόδου. Ωστόσο, παραμένει άγνωστο κατά πόσο δυνατή είναι η σύνδεση των συγκεκριμένων ερειπίων με βασιλέα ονόματι Οδυσσέα. Παρά ταύτα, η συγκεκριμένη αρχαιολογική τοποθεσία είναι ευρύτερα γνωστή ως «Ανάκτορο του Οδυσσέα».</p><p>Δείτε το παλάτι του Οδυσσέα στην Ιθάκη</p><p><br /></p><style>.embed-container { position: relative; padding-bottom: 56.25%; height: 0; overflow: hidden; max-width: 100%; } .embed-container iframe, .embed-container object, .embed-container embed { position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; }</style><div class="embed-container" style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" src="https://www.youtube.com/embed/d3dEP-UD99E"></iframe></div><p><br /></p><p>Πηγή εικόνας : Από Praxinoa - Έργο αυτού που το ανεβάζει, CC BY-SA 3.0</p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από την πηγή</p><div><br /></div>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-8463282393104172302023-11-22T09:46:00.003+02:002023-11-22T09:46:17.812+02:00Δείτε το μεγαλύτερο αρχαίο μωσαϊκό δαπέδου με Ελληνικές επιγραφές που ανακαλύφθηκε στην Καππαδοκία - 600 τετραγωνικά μέτρα<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguzK6vPOCYZWq2M8dhQukN9nGeML1pVXwQCNYxFfg-ldy58wDgE0GtCvEYZHwAqrUZm1avGFNCrexv3e1zRJD3Fi3VHdVCSLsdvClFYMmKz5i93QJWyrnO6RfKjTIe-s_ZbLnPhTkEGzgGZUDqS2Kp2fci34Wqpz866JYplRtGM2AlmuuQ_Fa8iGzEmA/s1024/GettyImages-1783369397-1024x768.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguzK6vPOCYZWq2M8dhQukN9nGeML1pVXwQCNYxFfg-ldy58wDgE0GtCvEYZHwAqrUZm1avGFNCrexv3e1zRJD3Fi3VHdVCSLsdvClFYMmKz5i93QJWyrnO6RfKjTIe-s_ZbLnPhTkEGzgGZUDqS2Kp2fci34Wqpz866JYplRtGM2AlmuuQ_Fa8iGzEmA/s320/GettyImages-1783369397-1024x768.jpg" width="320" /></a></div>Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή Incesu της επαρχίας Kayseri στην Κεντρική Ανατολία της Τουρκίας ανακάλυψαν το μεγαλύτερο μωσαϊκό δαπέδου στην περιοχή της Καππαδοκίας.<p></p><p>Με έκταση 600 τετραγωνικά μέτρα ή περισσότερα από 6.400 τετραγωνικά πόδια, το δάπεδο με πλακάκια αποκαλύφθηκε στη γειτονιά Örenşehir, μέσα σε μια βίλα που υπολογίζεται ότι χρονολογείται από τον 4ο αιώνα μ.Χ. Η έρευνα, που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και τρία χρόνια, πραγματοποιείται από το Πανεπιστήμιο Nevşehir Hacı Bektaş Veli, με την υποστήριξη του Μητροπολιτικού Δήμου Kayseri.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p>Σύμφωνα με τον Can Erpek του πανεπιστημίου, ο οποίος διηύθυνε την ανασκαφή, η βίλα έχει ρίζες στη ρωμαϊκή και βυζαντινή εποχή και χρησιμοποιήθηκε πολύ μετά την άφιξη των Τούρκων στην Ανατολία. Περιλάμβανε μια τεράστια έκταση και περίπου 33 δωμάτια, με μωσαϊκά δαπέδου «υψηλής αξίας» που έδειχναν ότι η κατασκευή ήταν μια «κατοικία υψηλού επιπέδου».</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1KJTCY8vcRe_ZhmgFm1iGr4NjqBI3HfR83pRjBvENVkmgz0QzmoU88o3x1Hw390nq3vEdxZRzYiy1ZG1cXzuSFV3WNK91Yu82ub99Ie3-11kO2Qr1VoRHXyY9t-aMVk2vbusv3kFLdLtgod8ojFG2sBCQW_VSK-XX_d5ZQ0yiLKWZjKN1pj6unsj8Nw/s1536/GettyImages-1783372866-1536x1024.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="1536" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1KJTCY8vcRe_ZhmgFm1iGr4NjqBI3HfR83pRjBvENVkmgz0QzmoU88o3x1Hw390nq3vEdxZRzYiy1ZG1cXzuSFV3WNK91Yu82ub99Ie3-11kO2Qr1VoRHXyY9t-aMVk2vbusv3kFLdLtgod8ojFG2sBCQW_VSK-XX_d5ZQ0yiLKWZjKN1pj6unsj8Nw/s320/GettyImages-1783372866-1536x1024.jpg" width="320" /></a></div><p><br /></p>«Στην Περιφέρεια της Κεντρικής Ανατολίας, που περιλαμβάνει την περιοχή της Καππαδοκίας, δεν βλέπουμε μια τόσο μεγάλη κατοικία με ψηφιδωτά στο δάπεδο», είπε ο Έρπεκ σε μια δήλωση, προσθέτοντας: «Δεν έχουμε φτάσει ακόμη πλήρως τα όρια αυτής της κατοικίας».<p></p><p>Σε μια δήλωση, ο Şükrü Dursun, επαρχιακός διευθυντής πολιτισμού και τουρισμού του Kayseri, τόνισε ότι βρέθηκαν περαιτέρω ευρήματα όπως μια λατινική επιγραφή σε μια περιοχή που πιστεύεται ότι ήταν αίθουσα δεξιώσεων, ελληνικά χαρακτικά και άλλα γεωμετρικά ψηφιδωτά.</p><p>Συγκεκριμένα, ο Έρπεκ επεσήμανε την ανακάλυψη του ονόματος «Υάκινθος» στις επιγραφές, το οποίο οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι ανήκει στον διαχειριστή και κάτοικο κάποτε της βίλας.</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwM3IY7RSUbcATy28IxJI4Rmu5SZ25luYIlXB2R4jbwi0UFj7yFXB51Ho_aCid4UwVKlo0hMpWIe8EGeoYv52r-Gwuc1AQPnzgDSNJyNxloAJiH4yk2EnkRI5ZOaqEBH6JtBXYGIPcqpw8-B7cxqYY-eO_EkXFeSFOhRlbDxaB0sIU1ZmjURNPnIfZ1w/s1536/GettyImages-1783375431-1536x1024.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="1536" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwM3IY7RSUbcATy28IxJI4Rmu5SZ25luYIlXB2R4jbwi0UFj7yFXB51Ho_aCid4UwVKlo0hMpWIe8EGeoYv52r-Gwuc1AQPnzgDSNJyNxloAJiH4yk2EnkRI5ZOaqEBH6JtBXYGIPcqpw8-B7cxqYY-eO_EkXFeSFOhRlbDxaB0sIU1ZmjURNPnIfZ1w/s320/GettyImages-1783375431-1536x1024.jpg" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><h4 style="text-align: left;">Η λατινική επιγραφή</h4><p> Η λατινική επιγραφή γράφει μεταξύ άλλων ότι [Το κτίριο ανεγέρθηκε] υπό τη διεύθυνση του κόμη Υάκινθου. Ο κόμης ήταν ένας τίτλος που απένειμαν σε αξιωματούχους της αυτοκρατορικής αυλής. Τίποτα όμως δεν είναι γνωστό για αξιωματούχο με το όνομα Υάκινθος που καταγράφεται σε αυτή την επιγραφή....</p><h4 style="text-align: left;">Η ελληνική επιγραφή </h4><p>Μια άλλη, πολύ πιο σύντομη επιγραφή σε ένα μικρότερο παρακείμενο δωμάτιο με τοίχους είναι στα ελληνικά και γράφει: «Αν είσαι υγιής, μπες». Αυτό θα μπορούσε να αναφέρεται είτε στη σωματική υγεία, είτε, εάν το κτίριο είχε θρησκευτικό σκοπό, θα μπορούσε να είναι προϋπόθεση ότι όλοι όσοι επιτρεπόταν να εισέλθουν στο χώρο έπρεπε να ήταν πνευματικά υγιείς....</p><p><br /></p><p>Πηγή εικόνας : Sercan Kucuksahin/Anadolu via Getty Images</p><p>Πληροφορίες ανλήθηκαν από τις παρακάτω πηγές:</p><p><a href="https://news.artnet.com/news/largest-known-4th-century-floor-mosaic-uncovered-in-turkey-2395605">Πηγή1</a> / <a href="https://www.foxreport.gr/science/apokalyfthike-terastio-psifidoto-dapedo-mystiriodis-elliniki-epigrafi/2114/">Πηγή2</a></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><div><br /></div>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-30232991739285679382023-11-10T10:47:00.001+02:002023-11-10T10:47:41.070+02:00O Λέοντας της Αμφίπολης η εύρεση του, η προσπάθεια κλοπής και η τελική αναστήλωση του<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiYjzA6sH2SvkACaUgUbB0dDLVPp9ayw6x_hHP4e5uXsxNqcEsy8xWkLP9NZx6PvJp_ODA-M6qZwzZBUDOTal81gyE1tWiBLvoyumEy4C9fIXjY-aDh7kTYS0APhR5ymy9ierHKemG4f9lI6hyQkb4Trc6z9BbqITrX24Ur1IAbyaeQY9MPffeozwVqw/s1474/%CE%9B%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B9%20%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%B9%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%82%20%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%95%CE%9D.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1183" data-original-width="1474" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiYjzA6sH2SvkACaUgUbB0dDLVPp9ayw6x_hHP4e5uXsxNqcEsy8xWkLP9NZx6PvJp_ODA-M6qZwzZBUDOTal81gyE1tWiBLvoyumEy4C9fIXjY-aDh7kTYS0APhR5ymy9ierHKemG4f9lI6hyQkb4Trc6z9BbqITrX24Ur1IAbyaeQY9MPffeozwVqw/s320/%CE%9B%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B9%20%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%B9%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%82%20%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%95%CE%9D.jpg" width="320" /></a></div>O Λέων της Αμφίπολης είναι έργο επιτάφιας πλαστικής του 4ου αιώνα π.Χ., μνημείο πολεμικής δόξας και πράξης. Σύμφωνα με τον καθηγητή Δημήτρη Λαζαρίδη, στήθηκε προς τιμή του Λαομέδοντα από τη Λέσβο, ενός από τους πιο αξιόλογους τριηράρχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου που εγκαταστάθηκαν στην Αμφίπολη, ενώ σύμφωνα με μια εκδοχή βρισκόταν στην κορυφή του Τύμβου Καστά, άποψη που αμφισβητήθηκε. Στις πρόσφατες ανασκαφές που έγιναν εκεί, βρέθηκαν τμήματα της ράχης του γλυπτού καθώς και τα θεμέλια του πρώτου βάθρου, στην κορυφή του λόφου.<span><a name='more'></a></span>Η ανεύρεση του μνημείου είναι συνδεδεμένη με τη νεότερη πολεμική ιστορία της Μακεδονίας, καθώς ο εντοπισμός των πρώτων τμημάτων του οφείλεται σε Έλληνες στρατιώτες, που είχαν στρατοπεδεύσει εκεί κατά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, και μερικά χρόνια αργότερα το 1916 η ανακάλυψη περαιτέρω τμημάτων από Άγγλους στρατιώτες κατά την κατασκευή οχυρωματικών έργων κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίοι προσπάθησαν να τα μεταφέρουν στα πλοία τους για να τα πάνε στο Βρετανικό Μουσείο, όταν τους πρόλαβε η επέλαση των Βουλγάρων και η κλοπή αποτράπηκε.<p></p><p>Μετέπειτα, κατά την εκτέλεση των έργων αποξήρανσης του Στρυμόνα από την εταιρεία Μονξ-Γιούλεν την δεκαετία του '30, αποκαλύφθηκαν στις εκβολές του ερείπια αρχαίας γέφυρας και βρέθηκαν μέσα σε λάσπη του ποταμού τεράστια τεμάχια του μαρμάρινου λέοντος. Oι υπεύθυνοι μηχανικοί του έργου Roy W. Gausmann και William Judge κλήθηκαν να αξιολογήσουν τα ευρήματα. Ο Gausmann ενθουσιάστηκε πολύ με την ανακάλυψη και ήρθε αμέσως σε επαφή με τους φίλους του στα γραφεία της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα. Με κάθε νέο κομμάτι που ανακάλυπταν, φούντωνε το όνειρο του Gausmann να δει το άγαλμα ολόκληρο. Έτσι, ξεκίνησε να μελετάει την πιθανότητα αναστήλωσης του μνημείου.</p><p>Η κα Έφη Νεστορίδη – Πολιτικός Μηχανικός, Αναπλ. Διευθύντρια Υποδομών της ΕΥΔΑΠ στο άρθρο της γράφει:</p><p>«Ο κ. Gausmann, εκτός από σπουδαίος μηχανικός για την εποχή του, ήταν και ένας γνήσιος φιλέλληνας. Λάτρευε το κάθε τι Ελληνικό και πριν επιστρέψει στις ΗΠΑ, φρόντισε να κρατήσει δεσμούς με την Ελλάδα βαπτίζοντας το παιδί ενός υπαλλήλου της τ.ΕΕΥ που έτυχε να έχει γεννηθεί την εποχή εκείνη. Το παιδί που βάπτισε ήταν η μητέρα μου, Μυρσίνη (τότε Σταυριανού). Εμείς, μεγαλώνοντας, τον φωνάζαμε «Παππού» και δεν θα ξεχάσω την μεγάλη συλλογή από βιβλία που είχε γράψει ο ίδιος ως οδοιπορικά των ταξιδιών του.»</p><p>Παρά ταύτα, το 1937, χάρη σε πρωτοβουλία του πρεσβευτή των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα Λίνκολν ΜακΒη, την ιδιωτική πρωτοβουλία και τη συμπληρωματική ενίσχυση του ελληνικού κράτους, ο Λέων της Αμφίπολης αναστηλώθηκε.</p><p>νδεικτικό της συμβολικής σημασίας των λεόντων ως σήματα σε τάφους είναι και το παρακάτω επίγραμμα που έγραψε τον 2ο αι. μ.Χ. ο επιγραμματοποιός Αντίπατρος ο Σιδώνιος για κάποιον Τελευτία του Θευδώρου, ο οποίος, βέβαια, δεν προκύπτει ότι σχετίζεται με την Αμφίπολη ή τον εκεί λέοντα:</p><p>«Εἰπέ, λέων, φθιμένοιο τίνος τάφον ἀμφιβέβηκας, βουφάγε; τίς τᾶς σᾶς ἄξιος ἦν ἀρετᾶς; — υἱὸς Θευδώροιο Τελευτίας, ὃς μέγα πάντων φέρτερος ἦν, θηρῶν ὅσσον ἐγὼ κέκριμαι. οὐχὶ μάταν ἕστακα, φέρω δέ τι σύμβολον ἀλκᾶς ἀνέρος· ἦν γὰρ δὴ δυσμενέεσσι λέων.»</p><p>Η όλη διαδικασία της ανασκαφής και τα ευρήματα έχουν καταγραφεί λεπτομερώς από τον Όσκαρ Μπρονέρ στο βιβλίο 'The Lion of Amphipolis' το οποίο εκδόθηκε το 1941 στα αγγλικά.</p><p><br /></p><p>Πηγή εικόνων κεντρικής φωτογραφίας: “The Lion Monument at Amphipolis”, βιβλίο του Oscar Broneer (Harvard University Press 1941)</p><p><br /></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από τις παρακάτω πηγές:</p><p><br /></p><p><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%AD%CF%89%CE%BD_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%AF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%82">Πηγή1</a> / <a href="https://kentrikaimeli.blogspot.com/2014/10/blog-post_18.html">Πηγή2</a> / <a href="https://nataliavogeikoff.com/2014/09/15/the-pride-of-amphipolis/">Πηγή3</a></p><p><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-71931247595807527992023-11-06T09:48:00.006+02:002023-11-06T09:48:58.433+02:00Κοάλεμος το πνεύμα της ηλιθιότητας, ο θεός της βλακείας στην Αρχαία Ελλάδα<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZZ2z9M0Gm3UcedzXMHh_l6RnMKli31Wyu-yxh9DQhnZb5h2YmNxclVJ117DUOg9sXC7kcoVe9JyZJI5T9iWdxVuPG-PLKOjjTJWNK5PtHPtd_baetT-6o_1LlOrHNh6bWdlsKxMjdYoTjj2mPKFGnexozYWB3WvEs05gSS8eNERglX5vA6MXWEdqOnQ/s1600/6241.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZZ2z9M0Gm3UcedzXMHh_l6RnMKli31Wyu-yxh9DQhnZb5h2YmNxclVJ117DUOg9sXC7kcoVe9JyZJI5T9iWdxVuPG-PLKOjjTJWNK5PtHPtd_baetT-6o_1LlOrHNh6bWdlsKxMjdYoTjj2mPKFGnexozYWB3WvEs05gSS8eNERglX5vA6MXWEdqOnQ/s320/6241.jpg" width="320" /></a></div>Ο Κοάλεμος είναι το πνεύμα της ηλιθιότητας, ο θεός της βλακείας. Στην αρχαία ελληνική μυθολογία με το όνομα Κοάλεμος ήταν γνωστός ένας δαίμονας, ο οποίος χαρακτηριζόταν ως «αιματοπότης», «απαιτητικός» και «ηλίθιος». Είναι πολύ πιθανό ο δαίμονας αυτός να έχει κάποια σχέση με τους Κοβάλους, δαίμονες της ακολουθίας του θεού Διονύσου αναφερόμενους από τον Αριστοφάνη "Ελάτε, κάντε παράκληση και προσφέρετε μια σπονδή στον Κοάλεμο τον θεό της βλακείας και φροντίστε να πολεμήσετε δυναμικά. (Αριστοφάνης)".<span><a name='more'></a></span>Mε το όνομα Κόβαλοι ήταν γνωστή μία ομάδα από δαίμονες που ανήκαν στην ακολουθία του θεού Διονύσου. Οι Κόβαλοι αναφέρονται από τον Αριστοφάνη, ο οποίος τους χαρακτηρίζει «κακόβουλους», «πανούργους» και «υβριστές». Η λέξη «Κόβαλοι» έχει κοινή ρίζα με τη γερμανική Kobold = στοιχειό, δαιμόνιο, κακό πνεύμα. Η λέξη Kobold έδωσε το όνομά της στο χημικό στοιχείο της ύλης κοβάλτιο (εξαιτίας των τοξικών ορυκτών του).<p></p><p>Υπάρχει και η θεωρία ότι ο Κοάλεμος ίσως ήταν γιος της θεάς Νύχτας, που σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ήταν η προσωποποίησης της νύχτας. Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου, η θεά Νύκτα ("Νυξ") των αρχαίων Ελλήνων ήταν κόρη του Χάους και αδερφή του Ερέβους. Η μορφή της ήταν αυτή μιας όμορφης γυναίκας με μεγάλες μαύρες φτερούγες, ενώ μεταξύ των τέκνων της συγκαταλέγονταν ο Αιθέρας, ο Ύπνος, τα Όνειρα, ο Μώμος (Σαρκασμός), ο Μόρος (Κλήρος), ο Θάνατος, οι Μοίρες, η Απάτη και το Γήρας. Πιο ενδιαφέρον, όμως, ο αναζητητής έβρισκε το γεγονός ότι ως τέκνο της νύχτας λογιζόταν και η ημέρα. Και, μάλιστα, η ιδέα αυτή υπήρχε ενσωματωμένη και σε άλλες μυθολογίες, όπως εκείνη των βόρειων λαών της Ευρώπης.</p><h4 style="text-align: left;">Ο Κίμων του Στησαγόρα ή Κίμων ο Κοάλεμος </h4><p>Ο Κίμων του Στησαγόρα ή Κίμων ο Κοάλεμος (6ος αιώνας π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας διοργανωτής ιππικών αγώνων και ολυμπιονίκης με καταγωγή από την Αθήνα, ο οποίος στέφθηκε 3 φορές νικητής στο αγώνισμα του τέθριππου κατά τους 61ους (536 π.Χ.), 62ους (532 π.Χ.), και 63ους (528 π.Χ.), ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας.</p><p>Η οικογένεια του ανήκε στην Αθηναϊκή φυλή των Φιλαϊδών, και ο ίδιος παρέλαβε τη διοίκηση της Αθηναϊκής αποικίας στην Καλλίπολη από τον Μιλτιάδη τον Πρεσβύτερο, ο οποίος ήταν ο θετός αδερφός του πατέρα του Κίμωνα, Στησαγόρα. Γιος του Κίμωνα ήταν ο Αθηναίος στρατηγός Μιλτιάδης (στρατηγός της μάχης του Μαραθώνα κατά τους Περσικούς πολέμους), ενώ ο εγγονός του ήταν ο διάσημος Αθηναίος πολιτικός Κίμων ο Μιλτιάδου.</p><p>Εμφανίζεται να του είχε αποδοθεί ο χαρακτηρισμός Κοάλεμος (ηλίθιος) σύμφωνα με τον Πλούταρχο λόγω της αφέλειας του. Εξορίστηκε από την Αθήνα από τον τύραννο Πεισίστρατο για πολιτικούς λόγους, αλλά προσκλήθηκε πίσω καθώς δέχτηκε να του παραχωρήσει τη 2η νίκη του στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου ο Πεισίστρατος εμφανίστηκε ως ο νικητής, μια και στις ιπποδρομίες νικητής δεν αναδεικνύονταν ο αναβάτης αλλά ο ιδιοκτήτης των αλόγων/αρμάτων. Ωστόσο όταν 4 χρόνια αργότερα κέρδισε στους ολυμπιακούς αγώνες για 3η φορά, και ενώ ο Πεισίστρατος είχε πλέον πεθάνει, οι γιοί του Πεισίστρατου ο Ιππίας και ο Ίππαρχος φοβήθηκαν την αυξανόμενη δημοτικότητα του Κίμωνα και του έστησαν ενέδρα δολοφονώντας τον.</p><p>Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως ο Κίμων θάφτηκε στην Κοίλη οδό έξω από την Αθήνα, απέναντι από το σημείο όπου θάφτηκαν τα άλογα με τα οποία είχε αναδειχτεί πολυολυμπιονίκης.</p><p><br /></p><p>Βιβλιογραφία:</p><p></p><ul style="text-align: left;"><li>Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969</li><li>Πλούταρχος, Κίμων, 4.3.</li><li>Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεὺς, Γλῶσσαι, K</li><li>Ηρόδοτος, Ιστορίης απόδειξις, 6.103.2</li><li>Ηρόδοτος, Ιστορίης απόδειξις, 6.103.3</li></ul><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από τις παρακάτω πηγές:</p><p><br /></p><p><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82">Πηγή1</a> / <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8C%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B9">Πηγή2</a> / <a href="https://www.iranon.gr/ATHINA/ATHINA23TEXT.html">Πηγή3</a> / <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AF%CE%BC%CF%89%CE%BD_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A3%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B1">Πηγή4</a></p><p><br /></p><p><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-8964545060406032072023-10-17T10:28:00.002+03:002023-10-17T10:28:53.201+03:00Tο ξυπνητήρι του Πλάτωνα, το πρώτο ξυπνητήρι στην ιστορία - Δείτε το βίντεο<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQJvcgn3TYR5shCkTlXcHVZiGfa1ZpwbW3oizIQkOvGmzjRI8kvvoQ8N-feTC4DdbUyp1_l0VDN7IMe9Q2eyWe5MgcQGI7RhBWI3KiYZCxL1RiXrRitWhYb4vigoD-BkoSDZ4t7hqjy-npbyy_t8hZzXnRPIarcSp_1JpymsyQfXiRgg40qb9bkhF4qQ/s1908/Screenshot%202023-10-17%20102821.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="925" data-original-width="1908" height="155" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQJvcgn3TYR5shCkTlXcHVZiGfa1ZpwbW3oizIQkOvGmzjRI8kvvoQ8N-feTC4DdbUyp1_l0VDN7IMe9Q2eyWe5MgcQGI7RhBWI3KiYZCxL1RiXrRitWhYb4vigoD-BkoSDZ4t7hqjy-npbyy_t8hZzXnRPIarcSp_1JpymsyQfXiRgg40qb9bkhF4qQ/s320/Screenshot%202023-10-17%20102821.png" width="320" /></a></div>Ο Αριστόξενος, μαθητής του Αριστοτέλη, δηλώνει, κατά τα γραφόμενα του Αριστοκλή, μουσικολόγου του 2ου αιώνα π.Χ., ότι:«ο Πλάτων εφηύρε το νυκτερινόν ωρολόγιον και το κατασκεύασε με τη μορφή μιας μεγάλης κλεψύδρας».Το πρώτο αυτό αρχαίο ελληνικό υδραυλικό ωρολόγιο λειτουργούσε σαν ξυπνητήρι.<p></p><p>Η λειτουργία αυτού του νυκτερινού ωρολογίου ήταν ως εξής[1]: Από μια μεγάλη κλεψύδρα διάρκειας μεγαλύτερης των 6 ωρών ρέει, μέσω λεπτού ακροφύσιου, νερό πολύ χαμηλής ροής μέσα σε μικρότερο δοχείο που περιέχει αξονικό σιφώνιο. <span></span></p><a name='more'></a>Η στάθμη του νερού στο δοχείο ανεβαίνει αργά μέχρι να φθάσει το ανώτατο ύψος του σιφωνίου, μέσα σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα π.χ. 6 ωρών. Όταν πληρωθεί το σιφώνιο, το δοχείο αδειάζει απότομα το νερό του μέσω του σωλήνα στο υποκείμενο στεγανό δοχείο. Τότε ο εγκλωβισμένος στο δοχείο αυτό αέρας συμπιέζεται και διαφεύγει από τη σύριγγα, μια σωληνοειδή σφυρίχτρα που παράγει οξύ ήχο. <p></p><p>Σε 6 ώρες λοιπόν, ή σε οποιοδήποτε άλλο εκ των προτέρων προκαθορισμένο χρονικό διάστημα από τη στιγμή της ενεργοποίησης του μηχανισμού, το νυκτερινό ωρολόγιο σφυρίζει. Ο μηχανισμός ελέγχου της στάθμης του υγρού στο δοχείο είναι και εδώ ένα κλειστό σύστημα ελέγχου.</p><p>Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτωνας (428-348 π.Χ.) το χρησιμοποιούσε τη νύχτα, ενδεχομένως για να σηματοδοτήσει την έναρξη των ομιλιών του που γίνονταν την αυγή.</p><p><b>Δείτε το βίντεο </b></p><p><br /></p><div style="text-align: center;"><iframe allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="true" frameborder="0" height="476" scrolling="no" src="https://www.facebook.com/plugins/video.php?height=476&href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2F100064606517735%2Fvideos%2F287389137503124%2F&show_text=false&width=267&t=0" style="border: none; overflow: hidden;" width="267"></iframe></div><p><br /></p><p>Βιβλιογραφία:</p><p>Η. Diels, Antike Technik, Berlin 1914, σελ. 199-200</p><p><br /></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9E%CF%85%CF%80%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9">πηγή</a></p><p><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-64210510531422172032023-09-25T12:11:00.006+03:002023-09-25T12:11:38.088+03:00Γιατί ο Παρθενώνας δεν πέφτει από τους σεισμούς; Δείτε το βίντεο<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0ZykHrbMH2Nz9bm-yZJxs5On-IozCYNw6HCm1pokdZ9pJ-4Aa83vwlaE0e5XR8aW3MYVV7tvYn7OchxMVQWjn5paAaeieMHu7DoXgAaLmuICjaJpIL7NAbZQgr33fKxXCcQTlXGYz0JRcU-SSNd13dyq6AXt4HWpdgiu2nr2xn-RzQy-kY_6eIc7lAw/s1879/Screenshot%202023-09-25%20121019.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="897" data-original-width="1879" height="153" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0ZykHrbMH2Nz9bm-yZJxs5On-IozCYNw6HCm1pokdZ9pJ-4Aa83vwlaE0e5XR8aW3MYVV7tvYn7OchxMVQWjn5paAaeieMHu7DoXgAaLmuICjaJpIL7NAbZQgr33fKxXCcQTlXGYz0JRcU-SSNd13dyq6AXt4HWpdgiu2nr2xn-RzQy-kY_6eIc7lAw/s320/Screenshot%202023-09-25%20121019.png" width="320" /></a></div>Ο Παρθενώνας αποτελεί το λαμπρότερο μνημείο της Αθηναϊκής πολιτείας και τον κολοφώνα του δωρικού ρυθμού. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 448/7 π.Χ. και τα εγκαίνια έγιναν το 438 π.Χ. στα Μεγάλα Παναθήναια, ενώ ο γλυπτός διάκοσμος περατώθηκε το 433/2 π.Χ. Σύμφωνα με τις πηγές, οι αρχιτέκτονες που εργάστηκαν ήταν ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης και πιθανόν ο Φειδίας, που είχε και την ευθύνη του γλυπτού διάκοσμου. Είναι ένας από τους λίγους ολομάρμαρους ελληνικούς ναούς και ο μόνος δωρικός με ανάγλυφες όλες του τις μετόπες. <p></p><p>Πολλά τμήματα του γλυπτού διακόσμου, του επιστυλίου και των φατνωμάτων της οροφής έφεραν γραπτό διάκοσμο με κόκκινο, μπλε και χρυσό χρώμα. Χρησιμοποιήθηκε πεντελικό μάρμαρο, εκτός από το στυλοβάτη, ο οποίος κατασκευάστηκε από ασβεστόλιθο. Το πτερό είχε 8 κίονες κατά πλάτος και 17 κατά μήκος. <span></span></p><a name='more'></a>Η τοποθέτηση των κιόνων είναι ασυνήθιστα πυκνή με αναλογία διαμέτρου κίονα και μετακιονίου διαστήματος 1:2,25 (πρβλ. την αναλογία 1: 2,32 στο ναό του Δία στην Ολυμπία και 1:2,65 στο ναό της Αφαίας στην Αίγινα). Στις στενές πλευρές υπήρχε και δεύτερη σειρά 6 κιόνων που δημιουργούσε την ψευδαίσθηση δίπτερου ναού. Μια άλλη ιδιομορφία ήταν η ύπαρξη ζωφόρου που περιέτρεχε το σηκό σε όλο του το μήκος και αποτελεί ίσως την πιο φανερή από τις ιωνικές επιδράσεις. Οι μετόπες της ανατολικής πλευράς απεικονίζουν τη Γιγαντομαχία. Στην δυτική παριστάνεται Αμαζονομαχία, στη νότια Κενταυρομαχία και στη βόρεια σκηνές από τον Τρωικό πόλεμο.<p></p><p>Στη φήμη του ναού συνέτειναν και οι ασύλληπτες εκλεπτύνσεις, οι αδιόρατες αποκλίσεις από την κατακόρυφο και την οριζόντια κατεύθυνση και οι αρμονικές αναλογίες. Ο στυλοβάτης παρουσίαζε ελαφρά τυμπανοειδή καμπύλωση, οι ραδινοί κίονες απέκλιναν από την κατακόρυφο προς το κέντρο του ναού και η συνολική σχεδίαση ήταν πυραμιδοειδής. </p><p>Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχανόταν μία κίνηση προς τα μέσα και προς τα πάνω που μετέτρεπε τον Παρθενώνα σε ένα παλλόμενο οργανικό σύνολο. Η ένταση των κιόνων (ένα ανεπαίσθητο «φούσκωμα» στο μεσαίο τμήμα τους) απέδιδε οπτικά το γεγονός ότι οι κίονες σήκωναν μεγάλο βάρος. Οι αναρίθμητες αυτές λεπτότητες σχεδιάστηκαν με μεγαλοφυή τρόπο και εκτελέστηκαν με μαθηματική ακρίβεια.</p><p><br /></p><style>.embed-container { position: relative; padding-bottom: 56.25%; height: 0; overflow: hidden; max-width: 100%; } .embed-container iframe, .embed-container object, .embed-container embed { position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; }</style><div class="embed-container" style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" src="https://www.youtube.com/embed/C4uT6ys4FkY"></iframe></div><p><a class="yt-simple-endpoint style-scope yt-formatted-string" dir="auto" href="https://www.youtube.com/@historyside3400" spellcheck="false" style="background-color: white; cursor: pointer; display: block; font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-right: -0.1em; overflow-wrap: var(--yt-endpoint-word-wrap,none); overflow: hidden; padding-right: 0.1em; text-align: center; text-decoration: var(--yt-endpoint-text-decoration,none); text-overflow: ellipsis; white-space: pre; word-break: var(--yt-endpoint-word-break,none);">history SIDE</a></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από την πηγή</p><p><br /></p><p><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-49951532791789440512023-09-22T11:06:00.004+03:002023-09-22T11:06:39.839+03:00Bρέθηκε άθικτη προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην αρχαία πόλη «Προῦσα πρὸς τῷ Ὑππίῳ ποταμῷ»<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKPHqXZ78J6ynqLBeeUm3xBPPXEpt1yaNbhyJtX8ZSstyCOjMOBeMS-PAMr9J6AgqEor-CjLLORMZ8ofq7avQVlZowRntyiAROwSM_y4rDCa6DwHzpiadiIC9nLScDxHROnD2vS5tNvJl6nLFo_xMiOX1G1ltcdEnFaAQrTAYa_SDwwKXvLSExniJPVQ/s957/Screenshot%202023-09-22%20110215.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="917" data-original-width="957" height="307" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKPHqXZ78J6ynqLBeeUm3xBPPXEpt1yaNbhyJtX8ZSstyCOjMOBeMS-PAMr9J6AgqEor-CjLLORMZ8ofq7avQVlZowRntyiAROwSM_y4rDCa6DwHzpiadiIC9nLScDxHROnD2vS5tNvJl6nLFo_xMiOX1G1ltcdEnFaAQrTAYa_SDwwKXvLSExniJPVQ/s320/Screenshot%202023-09-22%20110215.png" width="320" /></a></div>Οι αρχαιολόγοι συνεχίζουν να αποκτούν νέα ευρήματα καθημερινά στην ανασκαφική στην αρχαία πόλη «Προῦσα πρὸς τῷ Ὑππίῳ ποταμῷ», η οποία συνεχίζεται εδώ και 4 χρόνια με την υποστήριξη του Δήμου. Κατά τη διάρκεια των συνεχιζόμενων ανασκαφών στην περιοχή, βρέθηκε προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και παραδόθηκε στο τοπικό μουσείο.<p></p><p>Το μεγαλύτερο μέρος του αρχαίου θεάτρου της πόλης αποκαλύφθηκε στο πλαίσιο των ανασκαφών που συνεχίστηκαν αδιάκοπα για 12 μήνες το χρόνο από τους αρχαιολόγους του δήμου , επίσης βρέθηκαν προτομές του Απόλλωνα και της Μέδουσας στις ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο το πάνω μέρος.<span></span></p><a name='more'></a>Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν στην ανασκαφική περιοχή του Αρχαίου Θεάτρου, οι αρχαιολόγοι συνειδητοποίησαν ότι υπήρχε μια κατασκευή στο έδαφος στην κορυφή του χώρου του θεάτρου όπου βρέθηκε η προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι αρχαιολόγοι ειδοποίησαν την Επαρχιακή Διεύθυνση Πολιτισμού και Τουρισμού, το Μουσείο και μετά την επιτόπια εξέταση και καθαρισμό της κεφαλής, στάλθηκε στο Μουσείο Konuralp για εξέταση από ειδικούς επί του θέματος. Μετά από διαβούλευση με ειδικούς της ιστορίας και το Τμήμα Ανασκαφών και Ερευνών, διαπιστώθηκε ότι η προτομή ανήκε στον Μακεδόνα βασιλιά Μέγα Αλέξανδρο.<p></p><p>Η δήλωση του Μουσείου Konuralp ανέφερε: «Βρέθηκε κεφαλή του Μεγάλου Αλέξανδρου» διαστάσεων 23 εκατοστών (από το κεφάλι μέχρι το λαιμό) που χρονολογείται από τον 2ο αιώνα μ.Χ..». Επίσης κατά στην περιγραφή του ευρήματος επισημαίνεται πως τα μάτια κοιτάζουν προς τα πάνω, υπάρχουν σημάδια από τρύπες στις κόρες των ματιών και το στόμα είναι ελαφρά ανοιχτό, που δεν αποκαλύπτει πολλά από τα δόντια. Κάνει λόγο ακόμα για μακριά σγουρά μαλλιά μέχρι το λαιμό μοιρασμένα και στις δύο πλευρές της κεφαλής και με χωρίστρα στη μέση του μετώπου.</p><p><br /></p><p>Πηγή εικόνας : Δήμος Düzce</p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://duzce.bel.tr/11304-konuralp-te-buyuk-iskender-portre-basi-bulundu?fbclid=IwAR12mX0YSDNpxIPIwneAyEiWyPT-zi8B14XHWX9eSHxpgdIg7j91jxojVcI">πηγή</a></p><p><br /></p><p><br /></p><div><br /></div>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-18102551399511462252023-09-20T12:00:00.006+03:002023-09-20T12:03:12.804+03:00Φειδιππίδης ο απεσταλμένος των Αθηναίων στην Σπάρτη για να ζητήσει τη βοήθεια των Λακεδαιμονίων λίγο πριν τη Μάχη του Μαραθώνα. Γιατί οι Σπαρτιάτες δεν συμμετείχαν στη Μάχη του Μαραθώνα καθυστερώντας μία ημέρα<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioEz9-fGwXqFkgxsuyGfgQ7QL_molX5OU2eXLVKU9sfADFwbKA8rr0Xajqlswb6zAw4x0IUV0wxIm-UaqgySVYoOlv6jVXoNWGYwPrDqNvN4vhcIo7D5VhvLuV2UjdP-agc50Chbm-yMXll1S1c0DaQUcTNdFKp_WrvBcZj5wdy7otUSP6uLaQXOOCxQ/s708/Statue_of_Pheidippides_along_the_Marathon_Road.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="443" data-original-width="708" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioEz9-fGwXqFkgxsuyGfgQ7QL_molX5OU2eXLVKU9sfADFwbKA8rr0Xajqlswb6zAw4x0IUV0wxIm-UaqgySVYoOlv6jVXoNWGYwPrDqNvN4vhcIo7D5VhvLuV2UjdP-agc50Chbm-yMXll1S1c0DaQUcTNdFKp_WrvBcZj5wdy7otUSP6uLaQXOOCxQ/s320/Statue_of_Pheidippides_along_the_Marathon_Road.jpg" width="320" /></a></div>Στάλθηκε από τους Αθηναίους στην Σπάρτη για να ζητήσει τη βοήθεια των Λακεδαιμονίων λίγο πριν τη Μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.). Διέτρεξε την απόσταση (μεγαλύτερη των 200 χιλιομέτρων) σε δύο ημέρες, πράγμα που θεωρήθηκε άθλος. Κατά την επιστροφή του στην Αθήνα, είπε στους συμπολίτες του ότι η νίκη θα ήταν με το μέρος τους, όπως του είχε φανερώσει ο Πάνας. Στο κατόρθωμα του Φειδιππίδη οφείλεται πιθανώς η καθιέρωση του δόλιχου δρόμου ως ολυμπιακού αγωνίσματος.<p></p><p>Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.) αναφέρει τη διαδρομή του Φειδιππίδη από την Αθήνα στη Σπάρτη Ηρόδοτος.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p>[6.105.1] Καὶ πρῶτα μὲν ἐόντες ἔτι ἐν τῷ ἄστεϊ οἱ στρατηγοὶ ἀποπέμπουσι ἐς Σπάρτην κήρυκα Φιλιππίδην, Ἀθηναῖον μὲν ἄνδρα, ἄλλως δὲ ἡμεροδρόμην τε καὶ τοῦτο μελετῶντα· τῷ δή, ὡς αὐτός τε ἔλεγε Φιλιππίδης καὶ Ἀθηναίοισι ἀπήγγελλε, περὶ τὸ Παρθένιον ὄρος τὸ ὑπὲρ Τεγέης ὁ Πὰν περιπίπτει. [6.105.2] βώσαντα δὲ τὸ οὔνομα τοῦ Φιλιππίδεω τὸν Πᾶνα Ἀθηναίοισι κελεῦσαι ἀπαγγεῖλαι, δι᾽ ὅ τι ἑωυτοῦ οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιεῦνται, ἐόντος εὐνόου Ἀθηναίοισι καὶ πολλαχῇ γενομένου σφι ἤδη χρηστοῦ, τὰ δ᾽ ἔτι καὶ ἐσομένου. [6.105.3] καὶ ταῦτα μὲν Ἀθηναῖοι, καταστάντων σφι εὖ [ἤδη] τῶν πρηγμάτων, πιστεύσαντες εἶναι ἀληθέα ἱδρύσαντο ὑπὸ τῇ ἀκροπόλι Πανὸς ἱρόν, καὶ αὐτὸν ἀπὸ ταύτης τῆς ἀγγελίης θυσίῃσί τε ἐπετείοισι καὶ λαμπάδι ἱλάσκονται. - Ηρόδοτος Ιστορίαι 6' </p><p>[6.105.1] Η πρώτη ενέργεια των στρατηγών, πριν ακόμη κινήσουν από την πόλη, ήταν να στείλουν στη Σπάρτη κήρυκα τον Φιλιππίδη, που βέβαια ήταν Αθηναίος, κι επίσης ταχυδρόμος — αυτή ήταν η δουλειά του. Αυτόν λοιπόν, όπως διηγόταν ο ίδιος ο Φιλιππίδης και το ανάγγειλε στους Αθηναίους, τον συνάντησε ο Παν στην περιοχή του Παρθενίου όρους, που βρίσκεται πάνω από την Τεγέα. [6.105.2] Και πως ο Παν φωνάζοντας τον Φιλιππίδη με τ᾽ όνομά του τον πρόσταξε ν᾽ αναγγείλει στους Αθηναίους, για ποιό λόγο δεν του προσφέρουν καμιά λατρεία, αυτόν που θέλει το καλό των Αθηναίων και σε πολλές περιπτώσεις τούς στάθηκε χρήσιμος, και θα τους σταθεί και στο μέλλον. [6.105.3] Οι Αθηναίοι λοιπόν πίστεψαν πως αυτά είναι αληθινά, κι έτσι, όταν αποκαταστάθηκαν με τον καλύτερο τρόπο τα πράγματα της πόλης τους, ίδρυσαν ναό του Πανός κάτω από την Ακρόπολη και, εξαιτίας του μηνύματος που τους έστειλε, κάθε χρόνο προσπέφτουν στη χάρη του με θυσίες και λαμπαδηφορία.</p><p>Οι Σπαρτιάτες δεν συμμετείχαν στη Μάχη του Μαραθώνα διότι καθυστέρησαν μία ημέρα. Όμως, άλλες αρχαίες πηγές κατέγραψαν ότι το σπαρτιατικό εκστρατευτικό σώμα έφτασε στον Μαραθώνα τρεις ημέρες μετά τη μάχη.</p><p><br /></p><h4 style="text-align: left;">Σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες</h4><p>Χωρίς αναφορά στη μαραθώνια διαδρομή. Ο Πλούταρχος, 500 χρόνια αργότερα (1ος αι. μ.Χ.) κάνει την πρώτη αναφορά στον μαραθωνοδρόμο για τον οποίο λέει ότι ο Ηρακλείδης ο Ποντικός ονομαζόταν Θέρσιππος ο Ερχιεύς αλλά οι περισσότεροι έλεγαν ότι ονομαζόταν Ευκλής. Ο Λουκιανός 100 χρόνια αργότερα (2ος αι. μ.Χ.) αναφέρει τον μαραθωνοδρόμο ως Φιλιππίδη. Οι μεταγενέστερες αναφορές στο συμβάν του μαραθώνιου δρόμου είναι πιθανώς αναξιόπιστες.</p><p><br /></p><p>Πηγή εικόνας : <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10678815">Από The original uploader was Hammer of the Gods27 at Αγγλικά Βικιπαίδεια. - Transferred from en.wikipedia to Commons.; transfer was stated to be made by deerstop., CC BY-SA 3.0</a></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από τις παρακάτω πηγές:</p><p><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82">Πηγή1</a> / <a href="https://www.sansimera.gr/articles/833">Πηγή2</a></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-80495425566943805862023-07-17T16:08:00.002+03:002023-07-17T16:08:14.275+03:00Χίμαιρα στη Λυκία η άσβεστη φλόγα που καίει μέχρι σήμερα - Δείτε το βίντεο<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxHZ8yuY7RB8rwo2qbSlmA5FH2sOq3nisZscZa21rHt0EUPhHNJbp-v6rj0Q_y4XxEhePAw0g-5fy9DpvSlbiiZ_pzXSKhuoI1k75A4cGFpKl8f692JvW0lClRvOhUBW79AmdANESCSNXHoTELpmkxnJx8Ozse_TCnYLhVGYl3muNz53anwTkCMsbKRQ/s800/800px-Didrachm_Sicyon_380BC_obverse_CdM_Paris.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxHZ8yuY7RB8rwo2qbSlmA5FH2sOq3nisZscZa21rHt0EUPhHNJbp-v6rj0Q_y4XxEhePAw0g-5fy9DpvSlbiiZ_pzXSKhuoI1k75A4cGFpKl8f692JvW0lClRvOhUBW79AmdANESCSNXHoTELpmkxnJx8Ozse_TCnYLhVGYl3muNz53anwTkCMsbKRQ/s320/800px-Didrachm_Sicyon_380BC_obverse_CdM_Paris.jpg" width="320" /></a></div>Στην Ελληνική μυθολογία αναφέρεται η Χίμαιρα ως ένα φοβερό τέρας, ένα μυθολογικό ζώο,που εξέπνεε φωτιά, είχε σώμα κατσίκας, κεφάλι λιονταριού, και η ουρά του κατέληγε σε φίδι. Σύμφωνα με άλλες περιγραφές, είχε περισσότερα από ένα κεφάλια, συνηθέστερα τρικέφαλος (κεφαλή λέοντα, κατσίκας και δράκοντα). Η Χίμαιρα σύμφωνα με την ιστορία είχε με τον Όρθρο ένα παιδί τη Σφίγγα.<p></p><h4 style="text-align: left;">Μύθοι</h4><p>Κατά τον Ησίοδο η Χίμαιρα ήταν κόρη του Τυφώνα και της Έχιδνας. Η Χίμαιρα ενώθηκε με τον Όρθρο και απόγονοί τους ήταν το Λιοντάρι της Νεμέας και η Σφίγγα. Το τέρας αυτό φερόταν να το εξέτρεφε ο βασιλιάς της Καρίας Αμισόδωρος.<span></span></p><a name='more'></a>Τελικά φονεύτηκε από τον Βελλερεφόντη, που ίππευε ένα ιπτάμενο άλογο, τον Πήγασο, στην Καρία, με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς. Υπάρχουν περισσότερες από μία περιγραφές σχετικά με τον τρόπο που έγινε αυτό. Σύμφωνα με μία, ο Βελλερεφόντης απλώς τη χτύπησε με το ακόντιό του. Σύμφωνα με μία άλλη, χρησιμοποίησε μολύβι, το οποίο έλιωσε από την καυτή της ανάσα και την σκότωσε.<p></p><p>Αλλά και για κατοικία του ζώου αυτού αναφέρονται πολλές περιοχές όπως η Φρυγία, οι Ινδίες, ακόμη και η Λιβύη. Επισημότερες όμως φέρονται η αρχαία Κόρινθος και η Σικυώνα που παράσταση αυτής έφεραν τα νομίσματά τους αλλά και οι ασπίδες των οπλιτών τους. Παρόμοιες απεικονίσεις σε ασπίδες έφεραν και οι οπλίτες της Κυζίκου και της Ζελείας.</p><p>Οι μύθοι της Χίμαιρας βρίσκονται, στην Αινειάδα του Βιργίλιου, στην Ιλιάδα (Ζ' 179-182), του Ομήρου, στη Θεογονία του Ησίοδου κ.α.</p><h4 style="text-align: left;">Ερμηνεία μύθου</h4><p>Από την ανάλυση και ερμηνεία των διαφόρων αναφορών περί της Χίμαιρας καθίσταται εμφανές ότι πρόκειται για αλληγορική αναφορά του ηφαιστειώδους εδάφους της Λυκίας που προήλθε κατά μεν τον Σκύλακα από έκρηξη ηφαιστείου κοντά στη Φασηλίδα, κατά δε τον Στράβωνα, (ΙΔ' 665), από κάποια ηφαιστειώδη χαράδρα του όρους Κράγου. Όσο για την εξωτερική όψη του τέρατος, ερμηνεύεται ως εξής: στους πρόποδες του ηφαιστείου ζούσαν πολλά φίδια, στην μέση ζώνη έβοσκαν κατσίκια και στα στόμια φώλιαζαν λιοντάρια. Στην φαντασία των αρχαίων δημιουργήθηκε λοιπόν το τερατόμορφο σύμπλεγμα της Χίμαιρας.</p><h4 style="text-align: left;">Εκφράσεις</h4><p>Η δημώδης ελληνική έκφραση «κυνηγάω χίμαιρες», σημαίνει «επιδιώκω κάτι ανέφικτο». Επίσης και η γαλλική έκφραση "Se repaître de chimères" (χαίρεται, απολαμβάνει "τρέφεται" με χίμαιρες).</p><h4 style="text-align: left;">Σημειώσεις</h4><p>Ο όρος «Χίμαιρα» χρησιμοποιείται σήμερα για να περιγράψει όντα ή αντικείμενα που δημιουργήθηκαν από το συνδυασμό ετερόκλητων στοιχείων. Για παράδειγμα, στη Γενετική περιγράφει ζωντανούς οργανισμούς που έχουν περισσότερους από έναν Γενετικούς κώδικες, ή κύτταρα από περισσότερους από έναν οργανισμούς.</p><h4 style="text-align: left;">Ο Πλίνιος γράφει:</h4><p></p><blockquote style="font-style: italic;">«Στη Λυκία [...] έχουμε [...] το όρος Χίμαιρα, που τη νύχτα βγάζει φλόγες, και την πόλη-κράτος Ηφαίστειο, η οποία έχει επίσης μια οροσειρά που συχνά φλέγεται. Εδώ βρισκόνταν η πόλη Όλυμπος».</blockquote><p style="font-style: italic;"><br /></p><h4 style="text-align: left;">Δείτε το βίντεο </h4>
<style>.embed-container { position: relative; padding-bottom: 56.25%; height: 0; overflow: hidden; max-width: 100%; } .embed-container iframe, .embed-container object, .embed-container embed { position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; }</style><div class="embed-container" style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" src="https://www.youtube.com/embed/tnXpEKbhI10"></iframe></div>
<div><br /></div><p></p><p>Βιβλιογραφία:</p><p></p><p></p><p></p><p></p><ul style="text-align: left;"><li>Becchio, Bruno (2006). Encyclopedia of World Religions. Foreign Media Group. ISBN 978-1-60136-000-7.</li><li>"Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τ.18ος, σ.637-638.</li></ul><div><br /></div><div><br /></div><div>Πηγή εικόνας : <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3877525">Από Unknown - Marie-Lan Nguyen (User:Jastrow), 2008-04-11, CC BY 2.5</a></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B1_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)">πηγή</a></div><div><br /></div>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-43943676089992327.post-69467625641797562942023-07-07T10:19:00.005+03:002023-07-07T10:21:15.168+03:00Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος ήταν ο πρώτος επιστήμονας ο οποίος πρότεινε το ηλιοκεντρικό μοντέλο του Ηλιακού Συστήματος Δύο χιλιάδες (2000) χρόνια πρίν τον Κοπέρνικο<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPnbIVdqzj1O4JacJFuBthxlISLZY2dlxkNXPkdcggg4U8wUT2mXSIn0pSGKbYqhHXVCN0yXIZehQBiZChL0M7Xle_2bGRPvpRaM9pezo7iXKPu9phmbzqO6_6Vj2whn9Z_EDakx74ubxPG9i3CNNh6VuqstzWn4zjZN4KmEp1jYe4kHKyYYLUZV-nJw/s739/Aristarchus_van_Samos,_atlas_of_Cellarius_(1646).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="341" data-original-width="739" height="148" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPnbIVdqzj1O4JacJFuBthxlISLZY2dlxkNXPkdcggg4U8wUT2mXSIn0pSGKbYqhHXVCN0yXIZehQBiZChL0M7Xle_2bGRPvpRaM9pezo7iXKPu9phmbzqO6_6Vj2whn9Z_EDakx74ubxPG9i3CNNh6VuqstzWn4zjZN4KmEp1jYe4kHKyYYLUZV-nJw/s320/Aristarchus_van_Samos,_atlas_of_Cellarius_(1646).jpg" width="320" /></a></div>Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος (310 π.Χ. - περίπου 230 π.Χ.) ήταν Έλληνας αστρονόμος και μαθηματικός, που γεννήθηκε στη Σάμο. Είναι ο πρώτος επιστήμονας (μετά τους Πυθαγορείους) ο οποίος πρότεινε το ηλιοκεντρικό μοντέλο του Ηλιακού Συστήματος, θέτοντας τον Ήλιο και όχι τη Γη, στο κέντρο του γνωστού Σύμπαντος. Οι ιδέες του περί Αστρονομίας φαίνεται να μην είχαν γίνει αρχικά αποδεκτές και θεωρήθηκαν κατώτερες από εκείνες του Αριστοτέλη και του Πτολεμαίου, όμως τα διαθέσιμα στοιχεία είναι ελλιπή. Δύο χιλιάδες (2000) χρόνια μετά, ο Κοπέρνικος στηριζόμενος στις θεωρίες του Αρίσταρχου και των Πυθαγορείων, όπως ο ίδιος επισημαίνει στην εισαγωγή του έργου του, ανέλυσε περαιτέρω το ηλιοκεντρικό σύστημα, όπως το γνωρίζουμε σήμερα.</span></div><span><a name='more'></a></span><p></p><h4 style="text-align: left;">Ηλιοκεντρισμός</h4><p>Η μοναδική εργασία του Αρίσταρχου η οποία έχει διασωθεί μέχρι σήμερα, «Περί μεγεθών και αποστημάτων Ηλίου και Σελήνης» (Περί των μεγεθών και αποστάσεων του Ήλιου και της Σελήνης), βασίζεται σε γεωκεντρικό μοντέλο, καθώς είτε είναι προγενέστερο των απόψεών του περί ηλιοκεντρισμού, είτε χρησιμοποιεί το αποδεκτό για την εποχή του σύστημα σε μια εργασία που αφορά αποκλειστικά τις μετρήσεις των αποστάσεων του Ήλιου και της Σελήνης από τη Γη και όχι το σύστημα που συμμετέχουν. Παρόλα αυτά, γνωρίζουμε από διάφορες παραπομπές ότι ο Αρίσταρχος είχε γράψει ένα άλλο βιβλίο στο οποίο πρότεινε την εναλλακτική υπόθεση του ηλιοκεντρικού μοντέλου.</p><p>Ο Αρχιμήδης στο έργο του Ψαμμίτης έγραψε:</p><p><b><i>Κατέχεις δέ, διότι καλεῖται κόσμος ὑπὸ μὲν τῶν πλείστων ἀστρολόγων ἃ σφαῖρα, ἇς ἐστὶ κέντρον μὲν τὸ τᾶς γᾶς κέντρον, ἁ δὲ ἐκ τοῦ κέντρου ἴσα τὰ εὐθεῖα τὰ μεταξὺ τοῦ κέντρου τοῦ ἁλίου καὶ τοῦ κέντρου τᾶς γᾶς ταῦτα γὰρ ἐν ταῖς γραφομέναις παρὰ τῶν ἀστρολόγων δείξεσι διακούσας.</i></b></p><p><b><i>Ἀρίσταρχος δὲ ὁ Σάμιος ὑποθεσίων τινῶν ἐξέδωκεν γραφάς, ἐν αἷς ἐκ τῶν ὑποκειμένων συμβαίνει τὸν κόσμον πολλαπλάσιον εἶμεν τοῦ νῦν εἰρημένου. Ὑποτίθεται γὰρ τὰ μὲν ἀπλανέα τῶν ἄστρων καὶ τὸν ἄλιον μένειν ἀκίνητον, τὰν δὲ γᾶν περιφέρεσθαι περὶ τὸν ἄλιον κατὰ κύκλου περιφέρειαν, ὅς ἐστιν ἐν μέσῳ τῷ δρόμῳ κείμενος, τὰν δὲ τῶν ἀπλανέων ἄστρων σφαῖραν περὶ τὸ αὐτὸ κέντρον τῷ ἀλίω κειμέναν τῷ μεγέθει τηλικαύταν εἶμεν, ὥστε τὸν κύκλον, καθ’ ὂν τὰν γᾶν ὑποτίθεται περιφέρεσθαι, τοιαύταν ἔχειν ἀναλογίαν ποτὶ τὰν τῶν ἀπλανέων ἀποστασίαν, οἵαν ἔχει τὸ κέντρον τᾶς σφαίρας ποτι τᾶν ἐπιφάνειαν. Ἐκδεκτέον δὲ τὸν Ἀρίσταρχον διανοεῖσθαι τόδε ἐπειδὴ τὰν γᾶν ὑπολαμβάνομες ὥσπερ εἶμεν τὸ κέντρον τοῦ κόσμου, ὂν ἔχει λόγον ἁ γᾶ ποτὶ τὸν ὑψ’ ἁμῶν εἰρημένον κόσμον, τοῦτον ἔχειν τὸν λόγον τὰν σφαῖραν, ἐν ᾇ ἐστιν ὁ κύκλος, καθ’ ὂν τὰν γὰν ὑποτίθεται περιφέρεσθαι, ποτὶ τᾶν τῶν ἀπλανεων ἄστρων σψαίραν τάς γὰρ ἀποδείξιας τῶν φαινομένων οὕτως ὑποκειμένῳ ἐναρμονίζει, καὶ μάλιστα φαίνεται τὸ μέγεθος τᾶς σφαίρας, ἐν ᾇ ποιεῖται τὰν γᾶν κινουμέναν, ἴσον ὑποτίθεσθαι τῷ ὑφ’ ἁμῶν εἰρημένῳ κόσμῳ.</i></b></p><p>Συ βασιλιά Γέλων γνωρίζεις ότι ο κόσμος είναι το όνοµα που δίνουν οι περισσότεροι αστρονόμοι σε μία σφαίρα, που στο κέντρο της βρίσκεται η Γη και ότι η ακτίνα της σφαίρας αυτής είναι ίση προς την απόσταση μεταξύ του Ήλιου και της Γης. Αυτή είναι η εξήγηση την οποία δίνουν οι αστρονόμοι. Αλλά ο Αρίσταρχος έγραψε ένα βιβλίο, που περιέχει ορισµένες προτάσεις, από τις οποίες συµπεραίνεται ότι ο πραγµατικός κόσµος είναι πολύ μεγαλύτερος. Πιστεύεται ότι οι απλανείς αστέρες και ο Ήλιος είναι ακίνητοι, ότι η Γη κινείται γύρω από τον Ήλιο σε κυκλική τροχιά, που στο κέντρο της βρίσκεται ο Ήλιος. Ακόµη ότι η σφαίρα των απλανών αστέρων, που βρίσκεται στο ίδιο με τον Ήλιο κέντρο, είναι τόσο μεγάλη, ώστε ο κύκλος γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η Γη απέχει από τους απλανείς αστέρες, όσο απέχει το κέντρο μιας σφαίρας από την επιφάνεια της... Ο Αρίσταρχος δηλαδή εννοεί το εξής: αφού πιστεύουμε ότι η Γη είναι, ας πούµε, το κέντρο του κόσμου, η σχέση της Γης προς εκείνο που ονομάζουμε «κόσμο» είναι ίση προς τη σχέση της σφαίρας, που περιέχει τον κύκλο πάνω στον οποίο διατείνεται ότι περιστρέφεται η Γη, προς τη σφαίρα των απλανών αστέρων.</p><p>Ως εκ τούτου, ο Αρίσταρχος πίστευε ότι τα αστέρια βρίσκονται σε άπειρη απόσταση, και αυτό το θεωρούσε ως εξήγηση για την απουσία ορατής παράλλαξης, δηλαδή της παρατηρούμενης κίνησης των αστέρων καθώς η Γη κινείται γύρω από τον Ήλιο. Στην πραγματικότητα τα αστέρια βρίσκονται πολύ πιο μακριά από όσο είχε υποτεθεί στην αρχαιότητα, το οποίο ερμηνεύει το γεγονός ότι η αστρική παράλλαξη είναι ανιχνεύσιμη μόνο με τηλεσκόπια. Αλλά είχε υποτεθεί ότι το γεωκεντρικό μοντέλο ήταν μια απλούστερη και καλύτερη εξήγηση για την έλλειψη παράλλαξης. Η απόρριψη της ηλιοκεντρικής άποψης ήταν κατά τα φαινόμενα αρκετά έντονη, όπως υποδεικνύει το ακόλουθο κείμενο του Πλουτάρχου (Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της σελήνης):</p><p>Ο Κλεάνθης, [ένας σύγχρονος του Αριστάρχου] πίστευε ότι ήταν το καθήκον των Ελλήνων να καταδικάσουν τον Αρίσταρχο τον Σάμιο με την κατηγορία ότι έβαζε σε κίνηση την εστία [κέντρο] του Σύμπαντος [δηλ. τη Γη] και έτσι διαταράσσει την ηρεμία των θεών: «Ως κινων τήν του κόσμου εστίαν καί ταράσσων τήν των ολυμπίων (θεών) ηρεμίαν"…, υπέθετε ότι ο ουρανός παραμένει ακίνητος και η Γη γυρίζει πάνω σε ένα επικλινή κύκλο, ενώ ταυτόχρονα περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της.</p><h4 style="text-align: left;">Μέγεθος της Σελήνης</h4><p>Ο Αρίσταρχος παρατήρησε την κίνηση της Σελήνης διαμέσου της σκιάς της Γης κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης Σελήνης. Εκτίμησε ότι η διάμετρος της Γης ήταν 3 φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο της Σελήνης. Χρησιμοποιώντας τον υπολογισμό του Ερατοσθένους ότι η περιφέρεια της Γης ήταν 42.000 χλμ., συμπέρανε ότι η Σελήνη έχει περιφέρεια ίση με 14.000 χλμ. Σήμερα, είναι γνωστό ότι η Σελήνη έχει περιφέρεια περίπου ίση με 10.916 χλμ.</p><p>Απόσταση και μέγεθος του Ήλιου</p><p>Ο Αρίσταρχος παρατήρησε και υποστήριζε ότι ο Ήλιος, η Σελήνη και η Γη σχηματίζουν σχεδόν μια ορθή γωνία τη στιγμή του πρώτου ή του τελευταίου τετάρτου της Σελήνης. Εκτίμησε ότι η γωνία ήταν 87°. Χρησιμοποιώντας σωστά τη Γεωμετρία, αλλά με λανθασμένα στοιχεία παρατήρησης, ο Αρίσταρχος συμπέρανε ότι ο Ήλιος ήταν 20 φορές πιο μακριά από ό,τι η Σελήνη. Στην πραγματικότητα ο Ήλιος είναι περίπου 390 φορές πιο μακριά. Εντόπισε ότι η Σελήνη και ο Ήλιος έχουν σχεδόν το ίδιο φαινόμενο μέγεθος από τη Γη και συμπέρανε ότι οι διάμετροί τους θα είναι ανάλογοι με την απόστασή τους από τη Γη. Έτσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Ήλιος είχε 20 φορές μεγαλύτερη διάμετρο από τη Σελήνη, κάτι που είναι υπολογιστικά λογικό και σωστό, αλλά επίσης λάθος (αφού στηρίζεται σε λάθος δεδομένα). Η εκτίμησή του όμως αυτή υποδεικνύει ότι ο Ήλιος είναι ξεκάθαρα μεγαλύτερος από τη Γη, κάτι που υποστηρίζει το ηλιοκεντρικό μοντέλο.</p><p><br /></p><p><br /></p><p>Βιβλιογραφία:</p><p></p><ul style="text-align: left;"><li>Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer Science+Business Media. Νέα Υόρκη. 2007. 71. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2021. ISBN-13 978-0-387-31022-0.</li><li>Καραμάνος, Σ. (2015). Αρίσταρχος ο Σάμιος: Ο αρχαίος Κοπέρνικος. Αθήνα: NetAD. σελ. 10.</li><li>Gomez, A. G. (2023). Decoding Aristarchus. Peter Lang Verlag. ISBN 9783631892619.</li></ul><p></p><p><br /></p><p>Πηγή εικόνας : <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4505586">Από Unknown artist (17th century) - Atlas of Cellarius, Κοινό Κτήμα</a></p><p>Πληροφορίες αντλήθηκαν από την <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%A3%CE%AC%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%82">πηγή</a></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><div><br /></div>lefhttp://www.blogger.com/profile/13712933678813588645noreply@blogger.com