Μια ιστορία ερωτικής αφοσίωσης και αμφιβολίας από τη μυθολογία, που κατέληξε σε τραγωδία. Η ιστορία του Κέφαλου που σκότωσε κατά λάθος την σύζυγό του και κόρη του Βασιλιά Ερεχθέα. Ο ρόλος της απιστίας
Η σχέση του Κέφαλου και της Πρόκριδας υπήρξε θυελλώδης. Το ζευγάρι πέρασε από σαράντα κύματα και χώρισε αρκετές φορές μέχρι να βρει την ευτυχία και να ζήσει μονιασμένο, πριν συμβεί η τραγωδία που τους χώρισε για πάντα. Μία από τις πολλές περιπέτειες ξεκίνησε όταν η Ηω, η θεά της αυγής γοητεύτηκε από τον όμορφο νέο και γιο του βασιλιά της Φωκίδας.
Παρά τις προσπάθειές της να τον αποκτήσει, ο νεόνυμφος Κέφαλος έμενε πιστός στη νεαρή γυναίκα του Πρόκριδα, κόρη του βασιλιά των Αθηνών Ερεχθέα.
Η Ηω βλέποντας πόσο ερωτευμένο ήταν το ζευγάρι αποφάσισε να εγκαταλείψει τις προσπάθειες, αφού όμως πρώτα φρόντισε να δημιουργήσει αμφιβολίες στον Κέφαλο για την πίστη της Πρόκριδας. Ο Κέφαλος έφυγε από το σπιτικό τους κι έμεινε μακριά της για πολύ καιρό, θέλοντας να δοκιμάσει την γυναίκα του.
Όταν επέστρεψε είχε μεταμορφωθεί, με τη βοήθεια της θεάς, σε έναν γοητευτικό ξένο και επιχείρησε να αποπλανήσει την μοναχική και όμορφη σύζυγό του. Εκείνη όμως κράτησε χαρακτήρα και δεν ενέδωσε στα πλούσια δώρα του, μένοντας πιστή στον αγαπημένο της. Όταν όμως της πρόσφερε μια τεράστια περιουσία για μια νύχτα πάθους, εκείνη άρχισε να το σκέφτεται. Τότε ο Κέφαλος αποκάλυψε την πραγματική του ταυτότητα και ακολούθησε μεγάλος καυγάς.
Η Πρόκριδα έφυγε για την εξοχή όπου αφιέρωσε τον εαυτό της στην Άρτεμη και στην τέχνη του κυνηγιού ώσπου ο ερωτευμένος Κέφαλος την ικέτεψε να γυρίσει. Το ζευγάρι έζησε για πολλά χρόνια μαζί, έχοντας ξεπεράσει τις δυσκολίες και πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας. Ο Κέφαλος συχνά πήγαινε για κυνήγι έχοντας μαζί του έναν σκύλο κι ένα ακόντιο.
Και τα δύο ήταν δώρα της γυναίκας του που της είχε χαρίσει η Άρτεμης και τα οποία είχαν τεράστια δύναμη. Από τον σκύλο δεν ξέφευγε κανένα θήραμα και το ακόντιο έβρισκε πάντα τον στόχο του. Μια μέρα κι ενώ ο Κέφαλος ξεκουραζόταν και ψελλίζοντας λέξεις για την δροσερή πνοή του ανέμου, ένας σάτυρος τον κρυφάκουσε και έβγαλε το συμπέρασμα ότι ο Κέφαλος ερωτοτροπούσε με μια νύμφη καθώς τα λόγια που έλεγε ο Κέφαλος έμοιαζαν με ερωτόλογα.
Αμέσως ο σάτυρος έτρεξε να τον πει στην Πρόκριδα. Την επόμενη ημέρα η νεαρή γυναίκα που ήθελε να βεβαιωθεί ακολούθησε κρυφά τον άντρα της στο κυνήγι. Κάποια στιγμή ο Κέφαλος σταμάτησε να ξαποστάσει και άρχισε πάλι να εξυμνεί τις χάρες του δροσερού ανέμου προφέροντας αντίστοιχες λέγεις με την προηγούμενη φορά. Η Πρόκριδα δεν είχε καλή οπτική επαφή και έχοντας ακούσει όσα της είχε πει ο σάτυρος, το μυαλό της πήγε στο χειρότερο: ότι ο σύζυγός της την απατούσε.
Η γυναίκα έβγαλε έναν βαθύ αναστεναγμό απελπισίας. Ο Κέφαλος που άκουσε τον ήχο νόμιζε ότι ήταν κάποιο ζώο που κρυβόταν στις φυλλωσιές και πέταξε το ακόντιό του, που ποτέ δεν είχε αστοχήσει. Όταν ο Κέφαλος κατάλαβε ποιον είχε χτυπήσει ήταν πια αργά. Η Πρόκριδα ξεψύχησε στην αγκαλιά του. Ο Κέφαλος δικάστηκε από τον Άρειο Πάγο και καταδικάστηκε σε ισόβια εξορία. Η ελληνική μυθολογία δημιούργησε άλλη μια ιστορία για την συζυγική αγάπη, την απιστία και τα λόγια των τρίτων που δημιουργούν προβλήματα στις οικογένειες.
Πηγή
Η σχέση του Κέφαλου και της Πρόκριδας υπήρξε θυελλώδης. Το ζευγάρι πέρασε από σαράντα κύματα και χώρισε αρκετές φορές μέχρι να βρει την ευτυχία και να ζήσει μονιασμένο, πριν συμβεί η τραγωδία που τους χώρισε για πάντα. Μία από τις πολλές περιπέτειες ξεκίνησε όταν η Ηω, η θεά της αυγής γοητεύτηκε από τον όμορφο νέο και γιο του βασιλιά της Φωκίδας.
Παρά τις προσπάθειές της να τον αποκτήσει, ο νεόνυμφος Κέφαλος έμενε πιστός στη νεαρή γυναίκα του Πρόκριδα, κόρη του βασιλιά των Αθηνών Ερεχθέα.
Η Ηω βλέποντας πόσο ερωτευμένο ήταν το ζευγάρι αποφάσισε να εγκαταλείψει τις προσπάθειες, αφού όμως πρώτα φρόντισε να δημιουργήσει αμφιβολίες στον Κέφαλο για την πίστη της Πρόκριδας. Ο Κέφαλος έφυγε από το σπιτικό τους κι έμεινε μακριά της για πολύ καιρό, θέλοντας να δοκιμάσει την γυναίκα του.
Όταν επέστρεψε είχε μεταμορφωθεί, με τη βοήθεια της θεάς, σε έναν γοητευτικό ξένο και επιχείρησε να αποπλανήσει την μοναχική και όμορφη σύζυγό του. Εκείνη όμως κράτησε χαρακτήρα και δεν ενέδωσε στα πλούσια δώρα του, μένοντας πιστή στον αγαπημένο της. Όταν όμως της πρόσφερε μια τεράστια περιουσία για μια νύχτα πάθους, εκείνη άρχισε να το σκέφτεται. Τότε ο Κέφαλος αποκάλυψε την πραγματική του ταυτότητα και ακολούθησε μεγάλος καυγάς.
Η Πρόκριδα έφυγε για την εξοχή όπου αφιέρωσε τον εαυτό της στην Άρτεμη και στην τέχνη του κυνηγιού ώσπου ο ερωτευμένος Κέφαλος την ικέτεψε να γυρίσει. Το ζευγάρι έζησε για πολλά χρόνια μαζί, έχοντας ξεπεράσει τις δυσκολίες και πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας. Ο Κέφαλος συχνά πήγαινε για κυνήγι έχοντας μαζί του έναν σκύλο κι ένα ακόντιο.
Και τα δύο ήταν δώρα της γυναίκας του που της είχε χαρίσει η Άρτεμης και τα οποία είχαν τεράστια δύναμη. Από τον σκύλο δεν ξέφευγε κανένα θήραμα και το ακόντιο έβρισκε πάντα τον στόχο του. Μια μέρα κι ενώ ο Κέφαλος ξεκουραζόταν και ψελλίζοντας λέξεις για την δροσερή πνοή του ανέμου, ένας σάτυρος τον κρυφάκουσε και έβγαλε το συμπέρασμα ότι ο Κέφαλος ερωτοτροπούσε με μια νύμφη καθώς τα λόγια που έλεγε ο Κέφαλος έμοιαζαν με ερωτόλογα.
Αμέσως ο σάτυρος έτρεξε να τον πει στην Πρόκριδα. Την επόμενη ημέρα η νεαρή γυναίκα που ήθελε να βεβαιωθεί ακολούθησε κρυφά τον άντρα της στο κυνήγι. Κάποια στιγμή ο Κέφαλος σταμάτησε να ξαποστάσει και άρχισε πάλι να εξυμνεί τις χάρες του δροσερού ανέμου προφέροντας αντίστοιχες λέγεις με την προηγούμενη φορά. Η Πρόκριδα δεν είχε καλή οπτική επαφή και έχοντας ακούσει όσα της είχε πει ο σάτυρος, το μυαλό της πήγε στο χειρότερο: ότι ο σύζυγός της την απατούσε.
Η γυναίκα έβγαλε έναν βαθύ αναστεναγμό απελπισίας. Ο Κέφαλος που άκουσε τον ήχο νόμιζε ότι ήταν κάποιο ζώο που κρυβόταν στις φυλλωσιές και πέταξε το ακόντιό του, που ποτέ δεν είχε αστοχήσει. Όταν ο Κέφαλος κατάλαβε ποιον είχε χτυπήσει ήταν πια αργά. Η Πρόκριδα ξεψύχησε στην αγκαλιά του. Ο Κέφαλος δικάστηκε από τον Άρειο Πάγο και καταδικάστηκε σε ισόβια εξορία. Η ελληνική μυθολογία δημιούργησε άλλη μια ιστορία για την συζυγική αγάπη, την απιστία και τα λόγια των τρίτων που δημιουργούν προβλήματα στις οικογένειες.
Πηγή