Ο μύθος της αρπαγής της Ευρώπης

Ο μύθος της αρπαγής της Ευρώπης είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός μύθος, καθώς μπορεί να μας αποκαλύψει πολλά, τόσο για την μυθολογική καταγωγή μας (εφόσον σχετίζεται με τον μυθολογικό Έλληνα, τον γενάρχη των Ελλήνων) όσο και για την σχέση μας με τους υπόλοιπους λαούς και εταίρους στην ήπειρο, η οποία από την αρχαιότητα, και σύμφωνα με τον ομώνυμο μύθο, ονομάζεται Ευρώπη...

Ας ξεκινήσουμε όμως με την ετυμολογία του ονόματος: Ευρώπη. Σύμφωνα με τον Ησύχιο, Ευρώπη σημαίνει «η ευρύωπος», η γυναίκα με τα μεγάλα (ευρεία) μάτια («όπες», από το οπή - όπ-μα -όμμα - μάτι), εξού και μυ-ωπία, πρεσβει-ωπία, κ.λπ..

Στην αρχαιότητα, στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, ζούσε ο βασιλιάς Αγήνορας, ο οποίος ήταν γιος της Λιβύης και του Ποσειδώνα. Ο Αγήνορας είχε έρθει από την Αίγυπτο και είχε νυμφευτεί την Τηλέφασσα, με την οποία απόκτησε τρεις γιους, τον Κάδμο, τον Φοίνικα και τον Κίλικα και μια κόρη, την Ευρώπη.

Η Ευρώπη καθώς μεγάλωσε έγινε ξακουστή για την ομορφιά της και όπως ήταν φυσικό ο Δίας σαγηνεύτηκε από την ομορφιά της, την ερωτεύτηκε, και βάλθηκε να την αποκτήσει, καταστρώνοντας σχέδιο απαγωγής της.
Το βράδυ πριν την απαγωγή της η Ευρώπη είδε ένα παράξενο όνειρο. Στο όνειρο αυτό βρισκόταν σε ένα μέρος, ανάμεσα σε δύο γυναίκες, οι οποίες εκπροσωπούσαν δυο ηπείρους. Την μια την γνώριζε, ήταν η Ασία, η ήπειρος όπου κατοικούσε. Η άλλη όμως της ήταν άγνωστη, ενώ θάλασσα χώριζε τις δύο γυναίκες/ηπείρους. Οι δυο γυναίκες πάλευαν μανιασμένα για το ποια θα έπαιρνε μαζί της την νεαρή κόρη, την Ευρώπη. Στο τέλος, με τη βοήθεια του Δία, νίκησε η άγνωστη γυναίκα, η αντίπαλος της Ασίας.

Η Ευρώπη ξύπνησε τρομαγμένη από τον εφιάλτη, και αργότερα μέσα στην ημέρα, πήγε με άλλα νεαρά κορίτσια να μαζέψουν άνθη σε ένα κοντινό λιβάδι. Εκεί εμφανίστηκε ξαφνικά ένας ήμερος υπέροχος άσπρος ταύρος, με χρυσά κέρατα. Η Ευρώπη και οι φίλες της, θαμπωμένες από τον υπέροχο αυτόν ταύρο, τον πλησίασαν για να χαϊδέψουν.

Ο μεταμορφωμένος, όμως σε ταύρο, Δίας πλησίασε την Ευρώπη και ξάπλωσε στα πόδια της, η οποία μπήκε στον πειρασμό και κάθισε στην ράχη του. Ο ταύρος τότε πετάχτηκε επάνω και καλπάζοντας προς την θάλασσα, πέταξε προς τις ακτές της Κρήτης εκεί όπου, σύμφωνα με τον μύθο, και ο ίδιος είχε γεννηθεί και κρυφά μεγαλώσει, στο «Δικταίον άντρον».

Το νυφικό κρεβάτι, όπου Ο Δίας ενώθηκε με την Ευρώπη, το είχαν ετοιμάσει οι Ώρες. Μετά τον «ιερό γάμο», ο Δίας πρόσφερε στην αγαπημένη του τρία μοναδικά δώρα: έναν χάλκινο γίγαντα, τον Τάλω, για να προστατεύει τόσο τον έρωτά του, όσο και ολόκληρη την Κρήτη, ένα χρυσό σκύλο, στον οποίο κανένα θήραμα δεν μπορούσε να ξεφύγει, και μια φαρέτρα με βέλη, που ποτέ δεν αστοχούσαν.

Ο Δίας έμεινε κρυφά από την Ήρα με την Ευρώπη, τρείς ημέρες. Στην συνέχεια μη θέλοντας να αφήσει μόνη της την ωραία Ευρώπη, η οποία ήταν ήδη σε «εν-Δια-φέρουσα κατάσταση» από τον Δία με τρεις γιους, τον Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα, την πάντρεψε με τον βασιλιά της Κρήτης Αστέριο. Μέσω του Αστερίου, του, του θνητού συζύγου της, η Ευρώπη συνδέεται με τον Έλληνα, τον μυθικό γενάρχη των Ελλήνων. Ο Αστέριος ήταν γιος του Τεκτάμου, ο οποίος ήταν εγγονός του Έλληνα, του γιου του Δευκαλίωνα και της Πύρας.

Για να τιμήσουν την Ευρώπη, όταν αυτή πέθανε, θεοί και άνθρωποι, έδωσαν προς τιμή της στην ήπειρο που εγκαταστάθηκε, το όνομα Ευρώπη…

Ιστορικά ο μύθος της Ευρώπη συμβολίζει την μετάβαση μίας ολόκληρης κοινωνίας, αλλά και εποχής, όπου από την προσπάθεια κατευνασμού των χθόνιων μαγικών δυνάμεων της φύσης, ο άνθρωπος σηκώνει το κεφάλι προς τον Ουρανό, για να αναγνωρίσει την Θεία πνευματική καταγωγή του στους Ουρανούς. Η θνητή Ευρώπη, η οποία συμβολίζει την ύλη, ενώνεται με την Θεία Ουράνια πνευματική φύση και αποκτά, μέσω του «ιερού γάμου» τρία παιδιά. Στον Ελληνικό χώρο αυτό γίνεται για πρώτη φορά στην Κρήτη, εκεί όπου γεννήθηκε ο Δίας.



Πηγή