Όταν ο Δίας λυπήθηκε την Ηχώ μεταμορφώνοντας την σε φωνή και τον Νάρκισσο σε λουλούδι

Το πιο ψυχρό ζευγάρι της μυθολογίας ήταν η Ηχώ με τον Νάρκισσο. Ο Νάρκισσος γιατί αγαπούσε το είδωλο του και η Ηχώ γιατί δεν είχε σώμα.

Ο Νάρκισσος καταγόταν από τη Βοιωτία. Ήταν το παιδί ενός βιασμού, καθώς ο ποταμός Κηφισός εγκλώβισε τη νύμφη Λεριώτη στα νερά του και την άφησε έγκυο στο παιδί του.
Όταν γέννησε πήγε στον Τειρεσία να πάρει χρησμό για το μέλλον του παιδιού. Η πρόβλεψη έλεγε ότι ο Νάρκισσος θα ζήσει μέχρι τα γεράματα αρκεί να μη γνωρίσει τον εαυτό του.

Όταν μεγάλωσε ήταν τόσο όμορφος που προκαλούσε τον θαυμασμό όλων.Περιφερόταν στα δάση και κυνηγούσε τα ζώα. Όλες οι νύμφες τον ήθελαν, αλλά ο Νάρκισσος τις αγνοούσε και δεν ανταπέδιδε στα αισθήματα τους.

Η Νέμεσις εκνευρισμένη με την αδιάφορη συμπεριφορά του, τον καταράστηκε να ερωτευτεί μόνο τον εαυτό του και ο χρησμός του Τειρεσία άρχισε να πραγματοποιείται. Μία μέρα τον είδε να περιπλανιέται στα δάση η Ηχώ. Η νύμφη είχε τιμωρηθεί από την Ήρα, επειδή βοηθούσε τον Δία και δεν μπορούσε να μιλήσει κανονικά παρά μόνο να επαναλαμβάνει τις τελευταίες λέξεις μιας φράσης.

Όπου πήγαινε ο Νάρκισσος, η Ηχώ τον ακολουθούσε σιωπηλή. Μια μέρα που κυνηγούσε ελάφια, άκουσε ένα θόρυβο. Της φώναξε να τον πλησιάσει, όταν πήγε κοντά του την έσπρωξε και απομακρύνθηκε. Η Ηχώ, δυστυχισμένη για τον ανεκπλήρωτο έρωτά της και για τη συμπεριφορά του Ναρκίσσου, έκλαιγε ασταμάτητα.

Ο Νάρκισσος συνέχισε να περπατά στο δάσος, ώσπου σε ένα ξέφωτο βρήκε μια λίμνη και σταμάτησε. Όταν έσκυψε από πάνω της και αντίκρισε το είδωλο του στο νερό, μαγνητίστηκε από την ομορφιά του.

Έμεινε για μέρες αποσβολωμένος κοιτώντας τον εαυτό του και αγνοώντας το κάλεσμα της Ηχούς. Όταν προσπάθησε να αγγίξει το όμορφο πρόσωπο που έβλεπε στο νερό, έπεσε και πνίγηκε.
Η Ηχώ θρήνησε τόσο βαθιά το τέλος του αγαπημένου της, που ο Δίας τη λυπήθηκε και μεταμόρφωσε τον Νάρκισσο σε λουλούδι και την Ηχώ σε φωνή.

Άλλες παραδόσεις σχετικά με το Νάρκισσο 

Κάποια μέρα καθισμένος ο ωραίος Νάρκισσος κοντά σε μια πηγή είδε το πρόσωπό του στα νερά της πηγής. Στη θέα αυτή λέγεται πως τόσο πολύ θέλχθηκε, που θέλησε βυθίζοντας το βραχίονα του στο νερό να τη συλλάβει. Επειδή όμως παρά τις προσπάθειές του δεν το κατόρθωνε παρέμεινε στη θέση αυτή αυτοθαυμαζόμενος μέχρι που υπέστη μαρασμό και πέθανε. Στη θέση εκείνη μετά από λίγο φύτρωσε το ομώνυμο άνθος ως σύμβολο της φθοράς και των χθόνιων θεοτήτων.

Ο Νάρκισσος, μετά το θάνατο της επίσης πανέμορφης δίδυμης αδελφής του Ηχούς, με την οποία και ήταν ερωτευμένος, δεν έβρισκε παρηγοριά στη δυστυχία του εκτός από το να βλέπει τον εαυτόν του στο νερό κάποιας πηγής στις Θεσπιές και να θυμάται την αδελφή του. Μέχρι που πέθανε στη θέση εκείνη από εξάντληση.



Πηγή1/ Πηγή2