Η άνοδος των Ολυμπίων και η φυλάκιση των Τιτάνων

Η άνοδος του Δία και των Ολυμπίων στο θεϊκό θρόνο του Ολύμπου, δεν έγινε αναίμακτα. Ο Δίας ελευθέρωσε τα αδέλφια του και εξόρισε τον πατέρα τους Κρόνο, γεγονός που προκάλεσε την δυσαρέσκεια των υπολοίπων Τιτάνων, οι οποίοι κήρυξαν τον πόλεμο στους Ολύμπιους θεούς.

Στο πλευρό του Δία στάθηκαν τα αδέλφια του (Πλούτωνας, Ποσειδώνας, Εστία, Δήμητρα, Ήρα) ενώ όλοι οι Τιτάνες αποτέλεσαν τους αντιπάλους τους, εκτός από την Ωκεανίδα Στύγα, η οποία μαζί με τα παιδιά της, το Κράτος, τη Βία, τον Ζήλο και τη Νίκη έσπευσαν στο πλευρό του Δία.

Ο πατέρας της, ο Ωκεανός, λένε επίσης ότι βοήθησε τον ανιψιό του. Από τις τιτανίδες, η θέμιδα και η Μνημοσύνη πήγαν με το μέρος των Ολύμπιων και αργότερα έγιναν γυναίκες του Δία. Επίσης, ο Προμηθέας, ο γιος του Τιτάνα Ιαπετού, στάθηκε στο πλευρό του Δία.

Η κατασκευή και η ιστορία του Παρθενώνα της Ακρόπολης των Αθηνών

Ο Παρθενώνας είναι ναός, χτισμένος προς τιμήν της θεάς Αθηνάς, προστάτιδας της πόλης της Αθήνας. Υπήρξε το αποτέλεσμα της συνεργασίας σημαντικών αρχιτεκτόνων και γλυπτών στα μέσα του 5ου π.Χ. αιώνα.

Η εποχή της κατασκευής του συνταυτίζεται με τα φιλόδοξα επεκτατικά σχέδια της Αθήνας και της πολιτικής κύρους που ακολούθησε έναντι των συμμάχων της κατά την περίοδο της αθηναϊκής ηγεμονίας στην Αρχαία Ελλάδα.

Η προέλευση της ονομασίας του Παρθενώνα προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξηπαρθενών, η οποία σήμαινε «διαμέρισμα ανύπαντρης γυναίκας» για κατοικίες, ενώ στη περίπτωση του Παρθενώνα φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε αρχικά μόνο για ένα δωμάτιο του ναού.

Οι ρίζες της Αποκριάς στην αρχαία Ελλάδα

Είναι γνωστό σε όλους πως η Αποκριά σήμερα είναι οι τρεις εβδομάδες πριν από τη Μεγάλη Σαρακοστή που ταυτίζονται με την περίοδο του Τριωδίου.

Η λέξη, ωστόσο, Καρναβάλι δεν έχει αποδεκτή ετυμολογία αλλά η επικρατέστερη από τους περισσότερους λαογράφους μας παραπέμπει στην αγγλική λέξη «carnival» που προέρχεται από το λατινικό «carnem levare» ή «carnis levamen», που σηµαίνει «διακοπή της βρώσης κρέατος».

Στα ελληνικά χρησιμοποιείται η λέξη «Αποκριά» και σηµαίνει ακριβώς το ίδιο. Η λατινική φράση σχετίζεται προφανώς με την Χριστιανική νηστεία. Αυτή ακριβώς η Χριστιανική χροιά είναι και ο λόγος που δεν είναι κοινώς αποδεκτή η παραπάνω ερμηνεία.

«Η κόρη Βερολίνου» ήταν Ελληνίδα αριστοκρατικής καταγωγής που πέθανε πρόωρα στην Κερατέα. Θεωρείται αριστούργημα αρχαϊκής τέχνης και μεταφέρθηκε στη Γερμανία τη δεκαετία του ’20

Ένα από το ομορφότερα ελληνικά αγάλματα εκτίθεται στο Μουσείο Αρχαίας Τέχνης του Βερολίνου. Ονομάζεται Κόρη του Βερολίνου και βρέθηκε στην Κερατέα Αττικής. Έχει ύψος 1,93 μ. και χρονολογείται το 570 π.Χ.

Εικονίζεται μια όμορφη γυναίκα αριστοκρατικής καταγωγής. Έχει ίδια στάση και είναι ντυμένη με χιτώνα που πέφτει ως τα πόδια και σχηματίζει ίσιες πτυχές. Οι ώμοι και η πλάτη της καλύπτονται από ένα φαρδύ ένδυμα.

Παρατείνει το χέρι της και φοράει σανδάλια, περιδέραιο, σκουλαρίκια και βραχιόλι στον αριστερό καρπό. Έχει πλούσια κόμη και στο κεφάλι της φοράει ένα κάλυμμα γνωστό στους αρχαιολόγους ως πόλος. Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της θεάς του γάμου, Ήρας, όπως και το ρόδι που κρατάει στο χέρι της.

Οι αρχαίοι Έλληνες έντυναν τις γυναίκες που πέθαιναν σε νεαρή ηλικία ως νύφες. Το άγαλμα της Κόρης πρέπει να ήταν στημένο πάνω από τον τάφο της γυναίκας στην Κερατέα. Πρόκειται για ένα αριστούργημα της αρχαϊκής τέχνης που προκαλεί δέος. 

Τι δεν έκαναν ποτέ οι αρχαίοι Έλληνες την ώρα του φαγητού;

Η αναδρομή στο παρελθόν, και ιδιαίτερα στην εποχή της Αρχαίας Ελλάδας, πάντα κρύβει ένα μυστήριο, που γοητεύει και συγκινεί το κόσμο. Οι αρχαίοι Έλληνες, πρόσεχαν ιδιαίτερα τη διατροφή τους, ενώ τη θεωρούσαν σημαντική για την υγεία τους, τόσο τη σωματική, όσο και τη πνευματική.

Οι αρχαίοι Έλληνες, δεν έτρωγαν ποτέ μόνοι. Συγκεκριμένα, «Το να φάει κανείς μόνος του, δεν σημαίνει ότι γευματίζει, αλλά ότι γεμίζει το στομάχι του σαν τα ζώα», λέει κατηγορηματικά ο Πλούταρχος. Το γεύμα, ήταν η αφορμή για επικοινωνία, και για δέσιμο της οικογένειας. Σε πολλές περιγραφές, βλέπουμε ότι όλες οι σημαντικές αποφάσεις, παίρνονταν την ώρα του φαγητού.

Τελεσφόρος: Ο τελεσιουργός θεός της ίασης

Με το όνομα Τελεσφόρος είναι γνωστός ένας από τους δαίμονες του κύκλου του θεού Ασκληπιού ο οποίος βοηθάει στην ολοκλήρωση της θεραπείας των ασθενών, δηλαδή συντελεί στην τελεσφόρηση της ίασης.  Συμβολίζει την ανάκαμψη από την ασθένεια, καθώς το όνομά του σημαίνει "ο επιτελών" ή "ο φέρων την ολοκλήρωση".

Κατά μία άλλη εκδοχή ήταν γιος του Ασκληπιού. Ο Τελεσφόρος απεικονιζόταν με τη μορφή παιδιού, φορώντας χαρακτηριστική ενδυμασία που κάλυπτε όλο του το σώμα. Ο Τελεσφόρος ήταν γνωστός με την επίκληση «Σωτήρας» και προστάτευε όσους ανθρώπους βρίσκονταν στην ανάρρωση από κάποια ασθένεια. Επιπλέον, τον θεωρούσαν ως το «ιερό ενδιάμεσο» του Ασκληπιού. O θεός της ανάκαμψης. Ο Τελεσφόρος απεικονιζόταν πάντα ως παιδί ή νάνος, ενώ το κεφάλι του καλυπτόταν από μία κάπα.

Ήταν ο θεός της αναρρώσεως που «έφερε στην εκπλήρωση» την ανάκτηση από ασθένεια και τραυματισμό και υποδηλώνει ότι εμπλέκεται στη διαδικασία της θεραπείας των ονείρων, την γνωστή εγκοίμηση.

Οθωμανικά αρχεία. «Δεν υπάρχει επίσημο φιρμάνι που επέτρεπε στον Έλγιν να αρπάξει τα μάρμαρα του Παρθενώνα». Η έρευνα Τούρκων ιστορικών και το ιταλικό έγγραφο

«Δεν έχει βρεθεί επίσημο φιρμάνι που να αφορά τον Λόρδο Έλγιν. Δεν είχε άδεια να πάρει μάρμαρα από τον Παρθενώνα. Είχε άδεια μόνο για επίσκεψη». Σε αυτό το συμπέρασμα έχουν καταλήξει για την ώρα η αρχιτέκτονας και συντηρήτρια Zeynep Aygen και ο ιστορικός Orhan Sakin, οι δυο ερευνητές από την Τουρκία που έχουν αναλάβει να κάνουν μια διεξοδική έρευνα στα οθωμανικά αρχεία της Κωνσταντινούπολης.

Τα αποτελέσματα της έρευνάς τους, που παρουσίασαν σε εκδήλωση στο Μουσείο της Ακρόπολης, έρχονται για μια ακόμη φορά να αντικρούσουν τον ισχυρισμό του Έλγιν αλλά και του Βρετανικού Μουσείου ότι είχε δοθεί σχετική άδεια από τον σουλτάνο για τη μεταφορά των μαρμάρων.

Ακρόπολη: Όταν απειλήθηκε από έναν τεράστιο τρούλο

Εκτός από ψηλές μεσοτοιχίες, τυφλούς τοίχους και ταράτσες, η Αθήνα θα μπορούσε να έχει κληρονομήσει και έναν τεράστιο τρούλο ανταγωνιστικό προς την Ακρόπολη. Ηταν η πρόταση, αλλά με πιθανότητες υλοποίησης και με την επιπλέον πολιτική προστασία του Ελευθερίου Βενιζέλου, για το Δικαστικό Μέγαρο Αθηνών, μια μεγάλη εκκρεμότητα της Αθήνας για παραπάνω από έναν αιώνα.

Η πρόταση είχε κατατεθεί το 1930 και σφράγιζε το τοπίο με ένα κτίριο μεγαλόπρεπο αλλά εξαιρετικά ογκώδες (ύψους 66,35 μ.) και επιπλέον με αναφορές στον παρωχημένο, τότε, ιστορικισμό και με ύφος «ξενικό» προς την ελληνική παράδοση.

Γιατί το ιερό του Ευνόστου στην Τανάγρα ήταν άβατο για τις γυναίκες (Πλούταρχος)

Ο Ελιεύς, γιος του Κηφισού, και η Σκιάς είχαν έναν γιο, τον Εύνοστο, ο οποίος λέγεται ότι πήρε αυτό το όνομα, επειδή τον μεγάλωσε μια νύμφη, η Ευνόστη. Δεν ήταν μόνο όμορφος και δίκαιος, αλλά στον ίδιο βαθμό σοβαρός και σώφρων άνθρωπος.

Λένε ότι τον ερωτεύτηκε η Όχνα, μια από τις θυγατέρες του Κολωνού, η οποία ήταν ξαδέρφη του. Όταν εκείνη προσπάθησε να τον αποπλανήσει, ο Εύνοστος την απέρριψε και λοιδορώντας την ξεκίνησε να πάει στ’ αδέρφια της, για να την κατηγορήσει.

Όμως η κοπέλα τον πρόφθασε και τον κατήγγειλε με τις ίδιες κατηγορίες, εξερεθίζοντας τους αδελφούς της Έχεμο, Λέοντα και Βουκόλο να σκοτώσουν τον Εύνοστο, επειδή τάχα συνευρέθηκε μαζί της με τη βία. Εκείνοι, λοιπόν, έστησαν ενέδρα και σκότωσαν τον νεαρό. Ο Ελιεύς, όμως, τους συνέλαβε.

Ποια ήταν η «Ωκεανίς» που οι μετεωρολόγοι έδωσαν το όνομά της στην κακοκαιρία που θα «σαρώσει» τη χώρα!

Ως Ωκεανίδες αναφέρονται θαλάσσια μυθικά πλάσματα και γενικά ενάλιες Νύμφες, με μορφή παρθένου κατά το άνω ήμισυ και ιχθύος κατά το κάτω, όμοιες με τις γοργόνες και άλλοτε με δύο ουραία πτερύγια.

Ο Όμηρος αναφέρει δύο Ωκεανίδες, την Ευρυνόμη, η οποία κατά τον Ησίοδο ήταν η μητέρα των Χαρίτων, και την Πέρση ή Περσηίδα (όπως την αναφέρει ο Ησίοδος), η οποία ήταν η σύζυγος του Τιτάνα Ήλιου και εξ αυτού μητέρα του Αιήτη και της Κίρκης, γνωστή επίσης Ωκεανίδα ήταν και η Λευκίππη.

Τι ήθελε η Βασίλισσα Θαληστρίς όταν επισκέφτηκε τον Μέγα Αλέξανδρο;

Διαβάζοντας κανείς τον 3ο τόμο του έργου «Οι Ελληνίδες της Αρχαιότητας», όπως είναι «Η Καρδιά της Ελλάδος», θα δει ότι η Θαλιστρίς ή Θαλήστρια ήταν μια βασίλισσα των Αμαζόνων που ήταν εγκατεστημένες στη χώρα μεταξύ Θερμόδοντος και Φάσιδος.

Οι Αμαζόνες ήσαν γυναικείος λαός, που κατά­γονταν από το θεό του πολέμου Άρη και από τη Νύμφη Αρμονία. Τοποθετούν το βασίλειο τους στο Βορρά· είτε στις πλαγιές του Καύκασου είτε στη Θράκη είτε στη Νότια Σκυθία (στις κοιλά­δες της αριστερής όχθης του Δούναβη).

Κυβερνιούνται μόνες, χωρίς βοήθεια κανενός άντρα. Αρχηγός τους είναι μια βασίλισσα. Δεν ανέχονται την παρουσία αντρών, παρά μόνο αν είναι δούλοι για υπηρετικές εργασίες. Σύμφωνα με ορισμένες εκδοχές, τραυμάτιζαν τα αρσενικά παιδιά, μόλις γεννιόνταν, κάνοντας τα τυφλά και κουτσά.

Aπό το γάλα της Ήρας δημιουργήθηκε ο Γαλα -ξίας

Ο ΚΡΙΝΟΣ

Ο Ηρακλής,ο θρυλικός ήρωας των αρχαίων Ελλήνων,ήταν γιος του βασιλιά της Θήβας Αμφιτρίωνα και της Αλκμήνης. Όμως,οι αρχαίοι μας πρόγονοι πίστευαν πως ήταν γιός του ίδιου του Δία, γι'αυτό και έγινε τόσο δυνατός, όσο κανένας άλλος άνθρωπος στη γη.

Όταν λοιπόν γεννήθηκε ο Ηρακλής, ο Δίας αποφάσισε να τον κάνει αθάνατο. Αλλά για να το κατορθώσει αυτό, θα έπρεπε το παιδί να πιεί γάλα θεϊκό, να θηλάσει δηλαδή μια θεά.Αλλά...ποια θεά θα δεχόταν να το κάνει αυτό;

Η μάχη του Κριμησου Σικελιας 341 π.χ. : Οι Έλληνες συντρίβουν τους Καρχηδονιους

Η μάχη του Κρίμησου έγινε αρχές καλοκαιριού (τέλη Θαργηλιώνος) του 341 π.Χ. μεταξύ Καρχηδονίων και Ελλήνων του Τιμολέοντα στις όχθες του ομώνυμου ποταμού της δυτικής Σικελίας. Ήταν η μεγαλύτερη σύγκρουση μεταξύ των δύο "αιώνιων" αντιπάλων από την Μάχη της Ιμέρας.

Αν και οι Έλληνες ήταν συντριπτικά λιγότεροι των πολεμίων τους, κέρδισαν μια περιφανή νίκη που συνέπεια είχε την διατήρηση της ελληνικής παρουσίας στη Σικελία.

Τι υπάρχει κάτω από το μαντείο των Δελφών; - Το αιώνιο μυστικό

Το Μαντείο των Δελφών ήταν το γνωστότερο μαντείο της Αρχαίας Ελλάδας και του τότε γνωστού κόσμου. Βρίσκεται στους Δελφούς. Θεωρείται ο ομφαλός του κόσμου, γιατί, σύμφωνα με την παράδοση, όταν ο Ζευς άφησε δύο αετούς, έναν προς την Ανατολή και έναν προς την Δύση, συναντήθηκαν στους Δελφούς.

Ήταν αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα. Η Πυθία ήταν το διάμεσο, με το οποίο επικοινωνούσε ο θεός, και έδινε τους χρησμούς, που καταγράφονταν. Κάθε τέσσερα χρόνια τελούνταν οι Πυθικοί αγώνες, προς τιμήν του Απόλλωνα, και που προσπάθησε να αναβιώσει ο Άγγελος Σικελιανός.

Πόλεμοι στο προϊστορικό Αιγαίο: Πόσο φιλειρηνικοί ήταν στα αλήθεια οι Μινωίτες;

Πόσο ειρηνικοί ήταν οι Μινωίτες; Γιατί δεν άφησαν εικονογραφία πολέμου, μαχών και τειχών παρά τις επαφές τους με άλλους, σύγχρονούς τους, ανατολικούς λαούς οι οποίοι συνήθιζαν τέτοιες αναπαραστάσεις; Μήπως οι κάτοικοι της μινωικής Κρήτης ήταν «παιδιά των λουλουδιών» που ζούσαν ανάμεσα σε κρίνα και περνούσαν το χρόνο τους με ταυρομαχίες και γιορτές σε λιβάδια και ελαιώνες;

«Δυστυχώς δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Είχαν αναπτυχθεί στην Κρήτη κρατικές οντότητες, εξάλλου σε κάποια φάση η Κνωσός φαίνεται πως κυριάρχησε σε όλο το νησί. Κράτη δεν ιδρύονται χωρίς βία, δεν εδραιώνονται χωρίς αγώνες και ταραχές, είτε εσωτερικές, εντός της κοινότητας, είτε εξωτερικές με τους γείτονες», απάντησε η αρχαιολόγος Δρ. Μεταξία Τσιποπούλου μέσω της ομιλίας της με τίτλο «Πόλεμος στο προϊστορικό Αιγαίο: ενδείξεις βίας και πολεμικής ετοιμότητας στη μινωική Κρήτη», που πραγματοποίησε πρόσφατα στο Μουσείο Ηρακλειδών, εγκαινιάζοντας τον θεματικό κύκλο των αρχαιολογικών διαλέξεων με τίτλο «Πόλεμος στην αρχαιότητα».

Τη χρήση και του επιθετικού προσδιορισμού «μακεδονικός-κή», κατοχυρώνουν και στο πλαίσιο του ΟΗΕ τα Σκόπια

Τη χρήση και του επιθετικού προσδιορισμού «μακεδονικός-κή», εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες που της προσέφερε η Συμφωνία των Πρεσπών, κατοχυρώνουν και στο πλαίσιο του ΟΗΕ τα Σκόπια, σύμφωνα με τα στοιχεία που ήδη δημοσιεύθηκαν στην επίσημη Υπηρεσία του ΟΗΕ για την «ορολογία», που αποτελούν την «κάρτα-ταυτότητα» των κρατών-μελών του.

Με τη δημοσίευση στην Υπηρεσία UNTERM του ΟΗΕ τα νέα «στοιχεία» του κράτους με το νέο πλέον όνομά του αποτελούν σημείο αναφοράς για όλο τον κόσμο, κρατικούς φορείς, διεθνείς οργανισμούς, ιδιωτικούς φορείς, επιχειρήσεις, ιδιώτες κ.ά. και για τον λόγο αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία ότι και με το νέο αυτό «προφίλ» των Σκοπίων επιτείνεται η σύγχυση προ όφελος φυσικά της γειτονικής χώρας για την χρήση του όρου «μακεδονική» και την ύπαρξη «Μακεδόνων» που μιλούν τη «μακεδονική» γλώσσα …

Πόλη με Ελληνική γραφή στην Ινδία πριν από 9500 έτη

Αὐτὸ τὸ ἄρθρον τὸ εἶχα διαβάσει πρὸ ἀρκετῶν ἐτῶν, τὸ ἔψαχνα καὶ μου τὸ ἔστειλε ἐχθὲς ὁ καλὸς φίλος Χρῆστος.

Ναί, τὰ εὑρήματα ὁδηγοῦν στὸ συμπέρασμα πὼς αὐτὴ ἡ πόλις ἦταν Ἑλληνική!!! Ἀλλὰ αὐτὰ ἐξετάζονται μόνον ἀπὸ ἐκτὸς Ἑλλάδος γνῶστες….

Οἱ ἐντὸς Ἑλλάδος τὰ …ἀγνοοῦν ἐπιδεικτικῶς! Τὰ περιφρονοῦν!

Βλέπετε, τὰ εὑρήματα εἶναι πάρα πολλά, σὲ ὅλον τὸν πλανήτη, καὶ βοοῦν… Κάποιοι ἀρνοῦνται νὰ τὰ συνδυάσουν μεταξύ τους…

Ποιοι ήταν οι 10 πιο "δυνατοί" άνδρες της Ελληνικής μυθολογίας

Η ιστορία των Ελλήνων είναι γεμάτη αγώνες, πολέμους αλλά και πολλούς ήρωες. Κάτι αντίστοιχο μπορεί να συναντήσεις και στην Ελληνική μυθολογία, αλλά εδώ θα βρεις και πολλές ιστορίες με θαρραλέους πολεμιστές, θεούς και ηθικά διδάγματα.

Διαβάζοντας τις ιστορίες της Ελληνικής μυθολογίας θα συναντήσεις πλήθος ισχυρών ανθρώπων (ανδρών και γυναικών), τα κατορθώματα των οποίων είναι γνωστά σε όλες τις γενιές που ακολούθησαν. Πολλοί από αυτούς είναι γνωστοί όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο, και αποτελούν πηγή έμπνευσης για πολλές χώρες. Ας δούμε, λοιπόν, ποιοι θεωρούνται οι 10 ισχυρότεροι άνδρες της μυθολογίας μας.

Ολυμπιάδα. Η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου που κοιμόταν δίπλα σε ερπετά και θήλαζε φίδια. Σκοτώθηκε με λιθοβολισμό και το πτώμα της έμεινε άταφο

Γεννήθηκε το 373 π.Χ στην Πασσαρώνα, αρχαία πόλη της Ηπείρου. Ήταν η δεύτερη κόρη του Νεοπτόλεμου ΙΙ, βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου και είχε μία αδερφή, την Τρωάδα.

Όταν ήταν 11 χρόνων πέθανε ο πατέρας της και τον θρόνο πήρε ο θείος της, Αρρύβας, ο οποίος παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη αδελφή της, 16 ετών τότε. Η Ολυμπιάδα υπηρέτησε στο Μαντείο της Δωδώνης, ενώ είχε ήδη μυηθεί στα βακχικά μυστήρια. Ήταν ιέρεια των Καβειρίων Μυστηρίων της Σαμοθράκης.

Αργότερα, ο Φίλιππος Β΄ μυήθηκε στα μυστήρια της Σαμοθράκης όπου γνώρισε και ερωτεύτηκε την Ολυμπιάδα, η οποία του χάρισε το πιο χαρισματικό παιδί του, τον Αλέξανδρο.
Έζησε ως σύζυγος του Φιλίππου Β´ στην Πέλλα και στις Αιγές (σημερινή Βεργίνα).

«Η Ολυμπιάδα νόμιζε ότι έγινε βροντή και κεραυνός έπεσε στη κοιλιά της και πήρε φωτιά και οι φλόγες διαχέονταν ολόγυρα και διαλύονταν».

Η έννοια του έρωτα στην αρχαία Ελλάδα

«Ο έρωτας είναι μέθεξη αλλά δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ικανοί να βιώσουν τον απόλυτο έρωτα» λέει στο «Νέο Κόσμο» ο καθηγητής Μιχάλης Τσιανίκας

Την έννοια του έρωτα και τη σημασία που έχει αυτός για την ζωή και την ύπαρξη ενός ανθρώπου ανέλυσαν ομογενείς στο ελληνικό συμπόσιο που επιμελήθηκε η ελληνικής καταγωγής συγγραφέας του βιβλίου «Ελληνική Ζωή», κ. Ευγενία Παντάχου, την περασμένη Τετάρτη 15 Νοεμβρίου με κεντρικό ομιλητή τον καθηγητή Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Flinders , Μιχάλη Τσιανίκα.

«Η λέξη συμπόσιο προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα και είναι συνδυασμός των λέξεων συν+πίνω και αυτό ακριβώς συνέβη στην εκδήλωση στην οποία μαζί με την Ευγενία καλωσορίσαμε συμπαροίκους που μας έκαναν την τιμή να παραβρεθούν για να μελετήσουμε την ελληνική παράδοση και τον ελληνικό πολιτισμό και να αναλύσουμε την ανώτερη έννοια του έρωτα που διαφαίνεται μέσα στη ζωή όλων των συνανθρώπων μας ανεξαρτήτου φύλου, θρησκείας, καταγωγής και ηλικίας», λέει στον «Νέο Κόσμο» ο καθηγητής κ. Τσιανίκας.

Ίρις: Η χρυσόπτερη αγγελιοφόρος των θεών

Η Ίριδα ήταν κόρη του Θάμαντα και της Ωκεανίδας Ηλέκτρας ή κατ΄ άλλη εκδοχή της Άρκης την οποία τιμώρησε ο Ζεύς διότι κατά την Τιτανομαχία βοήθησε τους Τιτάνες. Ήταν φτερωτή και ορμητική σαν θύελλα, γνωστή ως πιστή και γοργοπόδαρη αγγελιοφόρος των θεών.

Πετά όπως ο άνεμος ή όπως η πνοή της θύελλας, κατεβαίνει με ταχύτητα από τον ουρανό στη γη, όπως πέφτουν από τα σύννεφα το χιόνι και το χαλάζι. Φορά χρυσά φτερωτά πέδιλα, χρυσά φτερά, κοντό χιτώνα και κρατούσε στο χέρι κηρύκειο. Στην τέχνη των αρχαίων παριστάνεται ντυμένη με ευρύχωρο χιτώνα, που κυματίζει στον αιθέρα, κρατά στο χέρι κηρύκειο, όπως ο Ερμής, και σε μερικές περιπτώσεις, υδρία. Στην «Θεογονία» του Ησίοδου παρουσιάζεται ως αδερφή των Αρπυιών και κόρη του Θαύμαντος και της Ωκεανίδας Ηλέκτρας, γι’ αυτό και ο Ησίοδος την αποκαλεί «Θαυμαντιάς».

Η καταστροφή και ερήμωση της Δήλου

Η Δήλος,  είναι μικρή νήσος των Κυκλάδων, δυτικά της Μυκόνου. Στην αρχαιότητα υπήρξε ιδιαίτερα διάσημη ως γενέτειρα του θεού Απόλλωνα, εξ ου και η επωνυμία του Δήλιος και εκ τούτου σπουδαίο θρησκευτικό κέντρο που εξελίχθηκε ομοίως και σε εμπορικό.

Δύο καταστροφές, σε σύντομο χρονικό διάστημα, έπληξαν το ακμαίο αυτό εμπορικό κέντρο του Αιγαίου· και από τότε η Δήλος συνέχισε να ξεπέφτει, ενώ, εξαιτίας πολιτικών και οικονομικών συνθηκών ήταν ανήμπορη να επανορθώσει τις πολλαπλές συμφορές που υπέστη.

Λούσιος: Ο ποταμός που έλουσαν οι Νύμφες το νεογέννητο Δία

Σύμφωνα με το μύθο στα νερά του οι Νύμφες Νέδα, Αγνώ και Θεισόα έλουσαν το νεογέννητο Δία. Από εκεί πήρε και το όνομά του, Λούσιος.

Και μπορεί να μην πρόκειται για ένα από τα πιο μεγάλα ποτάμια της χώρας, αφού πρόκειται για παραπόταμο του Αλφειού, με μήκος μόλις 23 χιλιομέτρων, όμως, είναι εντυπωσιακός και σίγουρα όμορφος λόγω του τοπίου που το περιβάλει.

Οι πηγές του βρίσκονται στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, κοντά στο χωριό Καλονέρι και νοτιότερα στην περιοχή της αρχαίας Θεισόας. Στο μεγαλύτερο μέρος του ποταμού οι όχθες του «στεφανώνονται» από κοφτερούς βράχους, που δεν επιτρέπουν το πέρασμα ανάμεσά τους.

Ο Λοιμός των Αθηναίων το 430 π. χ. η φοβερή επιδημία που έγινε η αιτία θανάτου όχι μόνο των Αθηναίων, αλλά και της πιο ιστορικής Δημοκρατίας του κόσμου

Ο Λοιμός των Αθηναίων το 430 π. χ. η φοβερή επιδημία που έγινε η αιτία θανάτου όχι μόνο των Αθηναίων, αλλά και της πιο ιστορικής Δημοκρατίας του κόσμου, έχει απασχολήσει για δεκαετίες την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.

Βασισμένοι στις περιγραφές του Θουκυδίδη που κάνει λόγο για συμπτώματα που ξεκινούν από το στόμα και καταλήγουν στη κοιλιακή χώρα, το έντερο, το δέρμα και το κεντρικό νευρικό σύστημα, γιατροί και ιστορικοί διατυπώνουν εδώ και χρόνια θεωρίες για τη νόσο προτείνοντας περί τις 25 διαφορετικές πιθανότητες.

«Το ύφασμα του άρχοντα από το Λευκαντί» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Το Αθέατο Μουσείο είναι η επιτυχημένη δράση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου που προβάλλει επιλεγμένες αρχαιότητες από τον κόσμο των αποθηκών.Μετά από 18 θαυμάσια σύνολα αντικειμένων που παρουσιάστηκαν έως τώρα, το Αθέατο Μουσείο υποδέχεται «το ύφασμα του άρχοντα από το Λευκαντί».

Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό και ιδιαίτερα σπάνιο έργο της αρχαίας υφαντικής τέχνης με εξαιρετική διατήρηση, που είχε προσφερθεί μαζί με πολύτιμα δώρα στην ταφή ενός ηγεμόνα των «Σκοτεινών Χρόνων» (11ος – 9οςαι. π.Χ.) στο Λευκαντί της Εύβοιας. «Το ύφασμα του άρχοντα από το Λευκαντί» παρουσιάστηκε τη Δευτέρα 21 Ιανουαρίου στην «αίθουσα του βωμού» (αιθ.34) για να παραμείνει εκεί ως την Κυριακή 5 Μαΐου 2019.

"Θάλαττα – Θάλαττα"… Οι τελευταίες μάχες των Μυρίων μέχρι τον Εύξεινο

Ήταν Ιανουάριος του 400 π.Χ. Οι Μύριοι ήδη συμπλήρωναν εννέα μήνες πορειών και μαχών. Είχαν ξεκινήσει τον Μάρτιο του 401 π.Χ. από τις Σάρδεις και τώρα βρισκόταν πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα φιλόξενα ιωνικά παράλια. Έπρεπε όμως να συνεχίσουν διά μέσου των χωρών των Χαλύβων και των Ταόχων και να φτάσουν στις ακτές του Ευξείνου Πόντου.

Όταν εισήλθαν στην χώρα των Ταόχων, χώρα ορεινή και δύσβατη, έπρεπε και πάλι να περάσουν από ένα στενό πέρασμα. Οι εχθροί όμως κρατούσαν τις κορυφές και από εκεί κυλούσαν τεράστιους λίθους εναντίον όποιου επιχειρούσε να περάσει τον στενό ορεινό δρόμο, ο οποίος στο σημείο εκείνο είχε πλάτος 15 μέτρων. Τότε οι Έλληνες εφάρμοσαν ένα άλλο τέχνασμα, με σκοπό να αναγκάσουν τους εχθρούς να εξαντλήσουν τα «πυρομαχικά» τους.

Ήταν οι Σουμέριοι πανάρχαιοι Κρήτες;

Ο Ευήμερος αναφέρει ότι, οι πανάρχαιοι Έλληνες Μινωικοί Κρήτες οδηγούμενοι υπό του Διός, είχαν εποικήσει την Αραβία, την Περσία, τα νησιά του Ινδικού Ωκεανού, την νήσο Παγχαία, την Μεσοποταμία, όπου πολύ αργότερα ονομάσθηκαν Σουμέριοι, μέχρι και τον Εύξεινο Πόντο, όπου εμφανίσθηκαν και εγκαταστάθηκαν ως Χάλυβες. Φιλέλληνες Ινδοί της Καλκούτας, λένε:

Πιστεύουμε ότι ήρθαμε απ’τήν Κρήτη πολύ πριν από τον Αλέξανδρο (τουλάχιστον κάποιοι από εμάς). Κρητικές σφραγίδες έχουν ανακαλυφθεί στην περιοχή μας. Το λιμάνι Γιάνγκ ήταν πολύ αρχαίο λιμάνι και η ιστορία των πραγματικών Αργοναυτικών πρέπει να είναι κρυμμένη εκεί. (Οικονομικός Ταχυδρόμος 6-10-94).

Απολλώνιος ο Τυανεύς, ένα αίνιγμα του αρχαίου κόσμου;

Φιλόσοφος, θεόσοφος, θαυματουργός, θεουργός, ο τυπικότατος εκπρόσωπος του θρησκευτικού και φιλοσοφικού  συγκριτισμού. 

Η νεότητά του συμπίπτει περίπου στην αρχή του 1ου μ.Χ. αιώνα (κατ’ ακριβέστερο καθορισμό τον Απρίλιο του 17 μ.Χ. είχε ηλικία μεταξύ του 16ου και του 20ού έτους), ήταν γιος ομώνυμου εξελληνισμένου Καππαδόκη, πάμπλουτου και καταγόμενου από παλαιά οικογένεια των Τυάνων, εκπαιδεύτηκε δε κυρίως στην Ταρσό της Κιλικίας,αλλά και στις Αιγές, την πόλη που γειτνίαζε με την Ταρσό.

Μετά το πέρας της θεωρητικής του εκπαιδεύσεως υπέβαλε τον εαυτό του σε αυστηρή άσκηση (σε πενταετή σιωπή), διέμενε δε κατά το διάστημα αυτό άλλοτε στην Παμφυλία κι άλλοτε στην Κιλικία. Πασίγνωστος πλέον για την ευσέβεια,την σοφία και την θαυματουργό δύναμη, άρχισε τον πλάνητα βίο του. 

Άγιος Βαλεντίνος: Οι ρίζες της γιορτής των ερωτευμένων στην Αρχαία Ελλάδα

Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου στις 14 Φεβρουαρίου μπορεί στις μέρες μας να είναι συνδεδεμένη με την ημέρα των ερωτευμένων, όμως δεν είχε πάντα ρομαντικό περιεχόμενο.

Η σύνδεση της 14ης Φεβρουαρίου με τους ερωτευμένους οφείλεται στον Άγγλο ποιητή Τζέφρι Τσόσερ, ο οποίος τον 14ο αιώνα έγραψε ένα ποίημα στο οποίο περιέγραφε ερωτευμένα ζευγάρια να ανταλλάσσουν λουλούδια την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Μέχρι τον 15ο αιώνα, η ανταλλαγή λουλουδιών και η έκφραση αγάπης με ερωτικά μηνύματα γραμμένα σε χαρτί, είχε καθιερωθεί στους κύκλους της αριστοκρατίας.

Γλαύκος ο Ανθηδόνιος

Ο Γλαύκος ο Ανθηδόνιος ήταν θαλάσσιος δαίμονας, η προσωποποίηση του γαλάζιου κύματος που αντανακλά το γλαυκό χρώμα του ουρανού, γνωστός και ως «Γλαύκος ο Πόντιος» ή «ο Θαλάσσιος». Αργότερα έγινε η προσωποποίηση του όλου θαλάσσιου βίου.

Ο μύθος

Ο αρχικός του μύθος ξεκινά από την Ανθηδόνα, μικρό λιμάνι στη Βοιωτία, από όπου και η επωνυμία.

Ο Γλαύκος ήταν γιος του ιδρυτή της Ανθηδόνας και της Αλκυόνης. Αργότερα, ο μύθος του διαδόθηκε σε όλες τις Κυκλάδες και γενικά στις ακτές, με τη μορφή κυρίως λαϊκών παραδόσεων.

Ποιο ήταν το «μαρτύριο του Ταντάλου» και γιατί τον καταράστηκε ο Δίας;

O Tάνταλος ήταν βασιλιάς της Φρυγίας. Οι γνώμες διίστανται όσον αφορά την καταγωγή του. Μητέρα του ήταν η Πλουτώ, όμως υπήρχαν αμφιβολίες για τον πατέρα του – άλλοι θεωρούσαν ότι ήταν ο Δίας  και άλλοι ο Τμώλος.

Από μικρός ο Τάνταλος ήταν άπληστος. Θεωρούσε πως επειδή μητέρα του ήταν η Πλουτώ,  δηλαδή η Αφθονία και ο παντοδύναμος Δίας, ήταν αντάξιος των θεών. Όντας απερίσκεπτος, έκλεψε από τον Όλυμπο νέκταρ και αμβροσία και τη μετέφερε στα ανάκτορά του.

Παράλληλα, προσπάθησε να μεταδώσει πολλά από τα μυστικά και τις δυνάμεις των θεών στους ανθρώπους. Προτού όμως γίνουν γνωστά αυτά, ο Τάνταλος διέπραξε κάτι ανήκουστο. Ήθελε να διαπιστώσει αν οι θεοί μπορούσαν να εξαπατηθούν.

Ο Όμηρος, η αριστεία στα Μαθηματικά και ο μυστικός αριθμός 3 στην Οδύσσεια και την Ιλιάδα

Άριστος γνώστης των μαθηματικών, με ιδιαίτερη προτίμηση στον αριθμό τρία φαίνεται πως ήταν ο ‘Ομηρος: τόσο στην Ιλιάδα, όσο και στην Οδύσσεια, χρησιμοποιεί με αξιοσημείωτο τρόπο στις αναφορές του χαρακτηριστικούς αριθμούς από το ένα ως το εννέα και τα πολλαπλάσιά τους, ενώ το ίδιο το μέτρο των στίχων διαπνέεται από αρμονία που θυμίζει τα πυθαγόρεια μαθηματικά μοντέλα.

Για τον ρόλο των μαθηματικών στα ομηρικά έπη μίλησε στο Auhna η διδάκτωρ φιλοσοφίας Αναστασία Τσώνη, ομιλήτρια στην 8η Μαθηματική Εβδομάδα που διοργανώνει από χθες στη Θεσσαλονίκη η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία-Παράρτημα Κεντρικής Μακεδονίας.

Αντιόχου Γ΄ Ανάβασις

Ο μεγάλος Έλληνας ιστορικός Φλάβιος Αρριανός περίπου 400 χρόνια μετά από τα γεγονότα τα οποία εξιστορεί, θα γράψει το μνημειώδες έργο του «Αλεξάνδρου Ανάβασις» όπου θα περιγράψει την «θαυμάσια πανελλήνιαν εκστρατεία , την νικηφόρα , την περίλαμπρη, την περιλάλητη , την δοξασμένη ……… -απ ‘ όπου - …βγήκαμ’ εμείς ελληνικός καινούργιος κόσμος μέγας .

Εμείς οι Αλεξανδρείς , οι Αντιοχείς , οι Σελευκείς κ’ οι πολυάριθμοι επίλοιποι Έλληνες…. ( Καβάφης , στα 200 π.Χ. ). Το σημαντικότατο αυτό έργο αποτελείται από εφτά βιβλία (προς μίμησην της «Κύρου Ανάβασις», του Ξενοφώντα) και είναι γραμμένα στην αττική διάλεκτο .

Η εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου άρχισε την Άνοιξη του 334 π.Χ. και τελείωσε στις 10 Ιουνίου του 323 π.Χ. με το θάνατό του. Τα χρόνια που ακολούθησαν ονομάστηκαν από τους σύγχρονους ιστορικούς « Ελληνιστικά» (ΣΣ,,, άν και  ο πολιτισμός είναι καθαρά ελληνικός που «περιφερόταν» πάνω σε άλλους τοπικούς πολιτισμούς και τους διέπει )  και σ’ αυτά  τα χρόνια και μέχρι το 30 π.Χ που κατέρρευσε το βασίλειο των Πτολεμαίων στην Αίγυπτο ο Ελληνισμός ήταν κυρίαρχος στρατιωτικά, πολιτικά και πολιτιστικά    σχεδόν μέχρι την Ινδία. Είδαμε σε  πόλεις που οικοδόμησε τόσο ο Αλέξανδρος όσο και οι διάδοχοί του και κυρίως εκείνος ο φοβερός , ο ακατάβλητος , ο ιπποτικός Σέλευκος που γέμισε το απέραντο κράτος του με πόλεις που ονομάζονταν Βέροια , Ευρωπός , Μίεζα , Πέλλα , Έδεσσα , Αχαΐα, Καλλιόπη  κ.α. αλλά και Αντιόχεια , Απάμεια, Λαοδίκεια, Στρατονίκεια  και πολλές άλλες,  περίπου 50  όπως λέει ο Αππιανός.

Πως γεννούσαν στην Αρχαία Ελλάδα οι γυναίκες

Η γέννηση στην αρχαία Ελλάδα ήταν μια διαδικασία επικίνδυνη για τη μητέρα και για το βρέφος. Οι πιθανότητες θανάτου ήταν αυξημένες και για τους δύο και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που η μητέρα έχανε την ζωή της στη γέννα.

Η πρόοδος της Ιατρικής βοήθησε τη διαδικασία αυτή. Ο Ιπποκράτης τον 5ο π.χ. αιώνα συγγράφει ειδικά για τα γυναικολογικά και τον 2ο αιώνα μ.χ. ο Έλληνας Σωρανός ο Εφέσιος ξεχωρίζει ως ο διασημότερος γυναικολόγος στη Ρώμη.

Για μια κανονική γέννα θα έπρεπε να έχουν ετοιμάσει: ελαιόλαδο, χλιαρό νερό, χλιαρά επιθέματα (θερμάσματα), μαλακούς σπόγγους, κομμάτια μαλλί, επιδέσμους, ένα μαξιλάρι, πράγματα για να μυρίσει η επίτοκος, το σκαμνί ή την καρέκλα της μαίας, δύο κρεβάτια και ένα κατάλληλο δωμάτιο.

Η λατρεία της Θεάς Μητέρας στην Μινωική Κρήτη

Από τη μακρινή αρχαιότητα, σε όλους του παραδοσιακούς πολιτισμούς οι άνθρωποι συνήθιζαν να χρησιμοποιούν διάφορες χειρονομίες και χαιρετισμούς, τόσο ως συμβολική ένδειξη αναγνώρισης μεταξύ τους, όσο και ως έναν τρόπο  ένωσης με το Θεό. Κάθε λαός είχε καθιερώσει στις παραδόσεις του συγκεκριμένες μορφές χαιρετισμών και συμβολικών χειρονομιών-κινήσεων, με τις οποίες μπορούσε να συνδέεται με τον Ουράνιο κόσμο.

Είναι ο λεγόμενος σωματικός ιερατισμός, μια τέχνη ιερή που γεννήθηκε μέσα από τα μυστήρια και ασκήθηκε αρχικά από τους ιερείς-μυημένους, τους Γιόγκι και τους ιερούς χορευτές. Κάθε θρησκευτικό σύστημα έχει το δικό του τύπο «μαγικών-τελετουργικών επικλήσεων» και τους δικούς του κώδικες επικοινωνίας με το ιερό.

Σιντική η αρχαία επαρχία της Μακεδονίας

Η Σιντική ήταν αρχαία χώρα – επαρχία της Μακεδονίας.[1] Εκτεινόταν βόρεια της Βισαλτίας μέχρι του Μεσσάπιου όρους, πέρα του Πόντου ποταμού και ανατολικά της Κρηστωνίας και της νοτίου Παιονίας μέχρι του Στρυμόνα ποταμού και βορειότερα μέχρι του Ορβήλου όρους. Πέραν των ορίων αυτών εκτεινόταν η Μαιδική που κατείχε η ισχυρά θρακική φυλή των Μαίδων με τους οποίους οι Μακεδόνες βρίσκονταν σε συνεχείς πολέμους και που όμως δεν κατάφεραν ποτέ την υποταγή τους.

Η Σιντική περιελάμβανε τις πόλεις: Ηράκλεια, Τρίστωλο, Παροικόπολη, Γαρησκό κ.ά.

Αίσθηση προκαλούν νέες καταγγελίες γύρω από την ανασκαφή στο μνημείο της Αμφίπολης

Στη μήνυση που κατέθεσε πριν από λίγες μέρες ο «Όμιλος Φίλων για την ανάδειξη της Αρχαίας Αμφίπολης- Αμφιπολίτες» γίνεται λόγος για «σκόπιμη και συστηματική αποσιώπηση», από πλευράς του υπουργείου Πολιτισμού και της ανασκαφικής ομάδας, των αρχαιολογικών ευρημάτων, μεταξύ αυτών ενός αγάλματος που βρισκόταν τοποθετημένο πάνω στο περίφημο ψηφιδωτό που απεικονίζει την αρπαγή της Περσεφόνης και για καθυστερήσεις τόσο στις αναλύσεις των σκελετών που εντόπισε η ανασκαφή, όσο και στην αποκατάστασή του ταφικού μνημείου.

Πριν από επτά μήνες ο «Όμιλος Φίλων για την ανάδειξη της Αρχαίας Αμφίπολης- Αμφιπολίτες», είχε αποστείλει εξώδικο στην τότε υπουργό Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου, με το οποίο ζητούσε να πληροφορηθεί τον πλήρη κατάλογο όλων των κινητών αρχαίων ευρημάτων της ανασκαφής του Τύμβου Καστά, πότε θα γινόταν ο έλεγχος DNA στους πέντε σκελετούς που βρέθηκαν στο ταφικό μνημείο και η αποκατάσταση του μαρμάρινου περιβόλου.

Τι σημαίνει ο ο όρος «Τηλέφεια τραύματα»

Ο όρος «Τηλέφεια τραύματα» έμεινε για να χαρακτηρίζει γενικώς τα αθεράπευτα τραύματα. Είναι τα τραύματα που δεν επουλώνονται.  Τα Τηλέφεια τραύματα είναι τα τραύματα που προξένησε στον Τήλεφο ο Αχιλλέας κατά τη μεταξύ τους μονομαχία στη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου.

Η επούλωση τραυμάτων στην ιστορία του Τήλεφου μας λέει πως, μόνον αυτός που τα προκαλεί μπορεί να τα θεραπεύσει.  «Ο τρώσας και ιάσεται» λέει ο χρησμός του Απόλλωνα. Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας.

Ο Βασιλιάς Τήλεφος ήταν γιος του Ηρακλή από την Αύγη, κόρη του βασιλιά της Τεγέας στην Αρκαδία. Αργότερα έγινε βασιλιάς της Μυσίας στη Μικρά Ασία, διαδεχόμενος τον ντόπιο βασιλιά Τεύθραντα. Μια μέρα βλέπει τα καράβια να φθάνουν στα παράλια της Μυσίας και στρατιώτες να κατεβαίνουν.

Επίκτητος: Δέκα συμβουλές για μια καλύτερη ζωή

Ο Επίκτητος, αν και δεν άφησε κανένα γραπτό έργο, σκιαγράφησε με τη ζωή του το μονοπάτι προς την ευτυχία, την ολοκλήρωση και την ηρεμία. Στο κείμενο που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποια αποσπάσματα της διδασκαλίας του, όπως τα κατέγραψε ο μαθητής του Φλάβιος Αρριανός

1) Ασχολήσου μόνο με τις δικές σου υποθέσεις

Επικέντρωσε την προσοχή σου αποκλειστικά σε αυτό που αληθινά σε αφορά, και προσπάθησε να είσαι σαφής, ότι αυτό που ανήκει στους άλλους είναι αποκλειστικά δική τους υπόθεση και καθόλου δική σου. Αν το κάνεις αυτό, θα είσαι άτρωτος από κάθε μορφής πιέσεις και εξαναγκασμούς και δεν πρόκειται ποτέ κανείς να σου βάλει φραγμό.

Το αρχαιότερο ιατρικό συμβόλαιο βρέθηκε στο Δάλι

Το 1850, ένας Δαλίτης γεωργός ανακάλυψε στο Ιερό της θεάς Αθηνάς, στη βορειοδυτική ακρόπολη της αρχαίας πόλεως Ιδάλιον, χωρίς να γνωρίζει πού βρίσκεται ο ίδιος, μια ορειχάλκινη πινακίδα. Την πώλησε και αυτή πέρασε στην κατοχή του Γάλλου Honore d’Albert Δούκα Duc de Luynes και δωρήθηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού το 1862 όπου εκτίθεται με τον κωδικό εκθέματος 2297 στην συλλογή μεταλλικών αντικειμένων. Η πινακίδα αυτή έμελλε να αποκαλύψει σημαντικότατες πληροφορίες για την πρώτη συμφωνία ιατρικής περίθαλψης στον κόσμο!

Η κωμόπολη Δάλι βρίσκεται δεκαεπτά χιλιόμετρα νότια της Λευκωσίας και τοποθετείται περίπου στο μέσο της νήσου Κύπρου. Στη διαδρομή από την Λάρνακα προς την Λευκωσία στα αριστερά του δρόμου υπάρχει ειδική σήμανση για το Δάλι και για το αρχαίο Ιδάλιον.

Το κουτσομπολιό ως εργαλείο επιβίωσης στην Αρχαία Ελλάδα

Οι γυναίκες και ο ρόλος τους στα δικαστήρια της αρχαιότητας: από ανυπόληπτες και αναξιόπιστες πηγές, θεραπαινίδες της απόδοσης δικαιοσύνης. Στην αρχαία ελληνική γραμματεία, κορυφαία θέση –ως απόλυτα έργα τέχνης σε ό,τι αφορά την περιγραφή τους- κατέχουν οι πράξεις εκδίκησης.

Αυτοί που τις μηχανεύονται και τις ενορχηστρώνουν, εξολοθρεύουν τους εχθρούς τους ακόμη κι αν εκείνοι υπερέχουν σε ρώμη ή ανδρεία. Κλασικό παράδειγμα, η σκηνή μάχη ανάμεσα στον Αχιλλέα και τον Έκτορα, όπου ο πρώτος παίρνει εκδίκηση για τον θάνατο του αδελφικού του συντρόφου, Πάτροκλου ή ακόμη και η κορυφαία πονηρία της Μήδειας που δολοφονεί τον Κρέοντα και την κόρη του, χρησιμοποιώντας ρούχα ποτισμένα με δηλητήριο.  Οποία εκδίκηση για τον Ιάσονα, τον άπιστο σύζυγο…

Το παλαιότερο κρασί στη Ευρώπη βρέθηκε στην Καβάλα

Στον προϊστορικό οικισμό του Ντικιλί-Τας στην Καβάλα ανακαλύφθηκαν τα παλαιότερα δείγματα κρασιού που έχουν καταγραφεί έως και σήμερα σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Χρονολογούνται το 4.200 π.Χ. και ανατρέπουν τα δεδομένα που υπήρχαν έως και πρόσφατα για τη ζωή των ανθρώπων κατά τη νεολιθική περίοδο.

«Πρόκειται για μια εντυπωσιακή και σημαντική ανακάλυψη» τονίζει στη «δημοκρατία» η Δήμητρα Μαλαμίδου, αρχαιολόγος της ΙΗ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και συνδιευθύντρια των ανασκαφών στο Ντικιλί-Τας.

Η άγνωστη σήμερα θεά Μήτις, θεά της σοφίας και της φρόνησης

Η άγνωστη σήμερα θεά Μήτις, θεά της σοφίας και της φρόνησης αποτελούσε σημαντικό πρόσωπο στο γένος των θεών, στην αρχαία μυθολογία και στον αρχαιοελληνικό τρόπο σκέψης. Η Μήτις ήταν Κόρη του τιτάνα Ωκεανού και της τιτανίδας Τηθύος. Έγινε η πρώτη σύζυγος του Δία και μαζί απέκτησαν την Αθηνά.

Η καταγωγή της περιέχει το υδάτινο στοιχείο που είναι αμείλικτο και η αγάπη της με τον Δία αφορά στο συναισθηματικό, θυμικό στοιχείο. Με αυτόν τον τρόπο, η θέα της σοφίας και της φρόνησης συνδύαζε την αυστηρότητα και την τρυφερότητα. Χάρη σε αυτά τα χαρακτηριστικά της βοηθούσε τους ανθρώπους να είναι συνετοί λαμβάνοντας υπόψη εξίσου το συναίσθημα και τη λογική.

Ο αρχαιοελληνικός δρόμος του μεταξιού

Είχαν φθάσει οι Αχαιοί στην αρχαία Κίνα; Γιατί οι Κινέζοι αναφέρουν την Ελλάδα με το όνομα «Σελλά»; Ποιος λαός ήταν οι ψηλοί,κοκκινομάλληδες με ανοιχτόχρωμα μάτια,των οποίων οι μούμιες βρέθηκαν στην έρημο Τακλαμακάν; Η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει εσχάτως στο φως εκπληκτικά ευρήματα

Η περασμένη χρονιά ανήκε αναμφίβολα στην Κίνα. Ηταν η χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων της, η χρονιά που μας προμήθευσε ντόπες, η χρονιά που ξύπνησε στον κόρφο της το Θιβέτ, η χρονιά που τη θυμήθηκε με θυμό ο Εγκέλαδος... Χρονιά κορύφωσης για την πρώτη σε πληθυσμό και τέταρτη σε έκταση χώρα της Γης, για καλό ή για κακό.