Δόλωνας
Αυτός ο τύπος ήταν κάτι σαν τον Flash της εποχής, αδιανόητα γρήγορος. O Δόλωνας είχε φορέσει το δέρμα λύκου και μία κάπα από δέρμα νυφίτσας και είχε σταλεί από τον Έκτορα να κατασκοπεύσει τους Έλληνες. Πριν πει το 'ναι' όμως, επειδή ήθελε και αυτός να εξασφαλίσει το κατιτίς του, ζήτησε από τον Έκτορα ως ανταμοιβή με το που θα τελείωνε ο πόλεμος, να του δώσει τα αθάνατα άλογα του Αχιλλέα. Μάλιστα, επειδή δεν τον εμπιστευόταν, τον έβαλε να ορκιστεί κιόλας σε ό, τι έχει ιερό, ότι θα του τα δώσει.
Άρχισε να περπατάει στα τέσσερα για να μοιάζει με ζώο και πλησίασε το στρατόπεδο των Αχαιών για να δει αν φρουρούν τα πλοία τους μέσα στη μαύρη νύχτα και με ποιον τρόπο. Ο Διομήδης και ο Οδυσσέας όμως, οι οποίοι και αυτοί μέσα στη νύχτα είχαν πάρει μυστικά τον δρόμο προς το στρατόπεδο των Τρώων για να κάνουν τη δική τους κατασκοπεία, τον κατάλαβαν.
Έπεσαν κάτω και ανακατεύτηκαν με τους υπόλοιπους νεκρούς και όταν πλησίασε, σταμάτησαν να κάνουν τους νεκρούς και άρχισαν να τον κυνηγούν. Εκείνος όμως, έτσι 'φτεροπόδαρος' όπως ήταν, δεν υπήρχε περίπτωση να πιαστεί, οπότε η Αθηνά βοήθησε τον αγαπημένο της Διομήδη και τον έπιασαν. Ο Οδυσσέας, κάνοντας τον καλό, του είπε είπε πώς αν τους αποκάλυπτε τι γύρευε τέτοια ώρα εκεί θα τον άφηναν να ζήσει.
Για να τον μαλακώσει ακόμα περισσότερο, του είπε ότι 'οι Αχαιοί είναι φίλοι σας, ο Έκτορας είναι αυτός που σας λέει ψέματα, πχ τα άλογα του Αχιλλέα που σου έταξε, δεν μπορείς να τα πάρεις. Μόνο εκείνος μπορεί να τα δαμάσει και να τα καβαλήσει, κανένας άλλος θνητός'. Ο Δόλωνας, λοιπόν όχι μόνο τα είπε όλα, αλλά τους είπε και σε ποια σκηνή κοιμόταν ο κάθε Τρώας.
Στη συνέχεια, ο Διομήδης στον ρόλο του κακού, τον αποκεφάλισε και μαζί με τον Οδυσσέα έφυγαν για το στρατόπεδο των Τρώων, όπου σκότωσαν τον βασιλιά της Θράκης, τον Ρήσο μέσα στη σκηνή του, κλέβοντας του και τα άλογα. Υπήρχε μάλιστα ένας χρησμός που έλεγε ότι αν αυτά τα άλογα έτρωγαν σανό από τη γη της Τροίας και έπιναν νερό από τον ποταμό Ξάνθο, θα έσωζαν την Τροία. Το περιστατικό αποτέλεσε και το κεντρικό θέμα μία τραγωδίας του Ευριπίδη, που δυστυχώς δεν σώθηκε.
Ιδομενέας
Ο βασιλιάς των Κρητών, καταλαμβάνει την τρίτη καλύτερη επίδοση στην επίδειξη 'γενναιότητας' κατά τον Τρωικό Πόλεμο. Ωστόσο, το δράμα του αρχίζει με το που τελείωσε ο πόλεμος και σήκωσε πανιά για Κρήτη. Σύμφωνα με τον επικρατέστερο μύθο, έπεσε πάνω σε θύελλα και για να προλάβει το ναυάγιο, ορκίστηκε στον Ποσειδώνα, πώς αν τον έσωζε θα θυσίαζε για χάρη του το πρώτο έμψυχο πλάσμα που θα 'βλεπε στην Κρήτη. Κι έτσι έγινε και γλίτωσε.
Και είδε τελικά πρώτο τον γιο του τον Ιδαμάνθη. Τι παιχνίδια παίζουν οι θεοί με τον άνθρωπο... Κάποιοι λοιπόν ισχυρίζονταν ότι ο Ιδομενέας έσφαξε τον γιο του και όταν αργότερα έπεσε πανούκλα στο νησί, τον εξόρισαν γιατί θεώρησαν ότι αυτή του η πράξη έφερε την καταστροφή. Σύμφωνα με κάποιους άλλους, όμως, αρνήθηκε να θυσιάσει τον γιο του και ο Ποσειδώνας για να τον εκδικηθεί έστειλε πανούκλα στο νησί, οπότε πάλι οι συντοπίτες του τον έστειλαν στην εξορία.
Οπότε είτε με τον έναν τρόπο, είτε με τον άλλον, με την επιστροφή του στην Κρήτη, έπεσε πανούκλα και τον εξόρισαν.Στην Νότια Ιταλία στην Καλαβρία, όπου και έμεινε για ένα μεγάλο διάστημα, μέχρι να πεθάνει αργότερα στον Κολοφώνα της Μικράς Ασίας.
Πενθεσίλεια
Η μόνη αμαζόνα με κομμένα και τα δυο της στήθη (οι υπόλοιπες είχαν μόνο το ένα) πήρε μόλις για ένα 24ωρο μέρος στον Τρωικό Πόλεμο, εκπληρώνοντας την αποστολή της: να πεθάνει ως ηρωίδα. Με αυτόν τον τρόπο πίστευε ότι θα εξιλεωθεί για τον θάνατο της αδερφής της και βασίλισσας των Αμαζόνων, Ιππολύτης, τον οποίο και προκάλεσε η ίδια κατά λάθος, ενώ κυνηγούσαν παρέα. Η Πενθεσίλεια, λοιπόν, μαζί με 12 αμαζόνες πήραν το μέρος των Τρώων και εμφανίστηκαν στο πεδίο της μάχης, μια μέρα μετά τη ταφή του Έκτορα.
Εκεί ορκίστηκε να σκοτώσει η ίδια τον Αχιλλέα,αναγνωρίζει τον Αχιλλέα μέσα στο πλήθος, τον πλησιάζει και του πετάει το δόρυ της, το οποίο σπάει πάνω στην χρυσή του ασπίδα. Και το δεύτερο δόρυ που του πέταξε δεν τον πέτυχε, με τον Αχιλλέα να την καρφώνει με το δικό του με μία και μόνο προσπάθεια, τρυπώντας την πανοπλία της και το άλογό της μαζί.
Ο Αχιλλέας δεν γνώριζε ότι πολεμούσε με γυναίκα, γιατί εκείνη φορούσε μάσκα. Όταν την έβγαλε, λένε ότι μαγεύτηκε τόσο πολύ από την ομορφιά της, που κάθισε να την κοιτάει στεναχωρημένος για ώρες. Και κάπου εκεί, ο Θερσίτης, ο πιο μισητός και θρασύς Έλληνας πολεμιστής για κάποιους, τολμάει να τον κοροϊδέψει και πέφτει νεκρός από τις γροθιές του. Στο τέλος της ημέρας, οι Έλληνες, έδωσαν το πτώμα της Πενθεσίλειας στους Τρώες για να το θάψουν με όλες τις τιμές, αναγνωρίζοντας έτσι την αξία της.
Σίνωνας
Ίσως ο πιο αδικημένος όσον αφορά την υστεροφημία του. Οι Αχαιοί προσποιούνται ότι φεύγουν από την Τροία. Αφήνουν όμως πίσω τους στην παραλία ένα ξύλινο άλογο και τον Σίνωνα. ΟιΤρώες τον βρίσκουν μόνο του, ρωτάνε αλλά αυτός, δεν βγάζει κουβέντα. Του κόβουν τα αυτιά και τη μύτη και τότε αυτός καταλαβαίνει ότι το καλύτερο γι' αυτόν είναι ίσως να συνεργαστεί.
Και τότε τους λέει ότι ο Οδυσσέας τον μισούσε και τον κυνηγούσε να τον σκοτώσει, γιατί ήταν συγγενής του Παλαμήδη, του Αχαιού στρατηγού, που ο Οδυσσέας τον είχε παγιδεύσει παλιότερα με ψέματα λόγω ζήλιας, ωθώντας τους Αχαιούς να τον σκοτώσουν. Έτσι, λίγο πριν φύγουν τα καράβια τους λέει ότι αυτομόλησε και άρχισε να τρέχει να κρυφτεί, για να μην τον πιάσει στα χέρια του ο Οδυσσέας. Και τους ζητάει με λίγα λόγια άσυλο. Και οτι το άλογο που βλέπετε το άφησαν για να εξευμενίσουν την Αθηνά, ώστε να έχουν καλό ταξίδι. Αν εσείς όμως το βάλετε μέσα στα τείχη σας, θα είστε απόρθητοι. Οι Τρώες δεν ακούνε ούτε την Κασσάνδρα, ούτε τον Λαοκόοντα και παίρνουν το άλογο παρέα με τον Σίνωνα πίσω απ' τα τείχη τους.
Το βράδυ ο Σίνωνας ανοίγει κρυφά την καταπακτή του αλόγου για να βγουν οι Αχαιοί και στη συνέχεια τρέχει στην παραλία, όπου κάνει σινιάλο με πυρσούς στα πλοία των Αχαιών να επιστρέψουν.
Πηγή