Μία μητέρα 19 χρόνων που κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά της το 1,5 χρονών παιδί της και από πάνω της ένας άνδρας πιθανότατα ο σύζυγός της που τους κρατούσε και τους δύο σφιχτά στην αγκαλιά του.
Κατά τον καταστροφικό σεισμό στις 21 Ιουλίου 365 μ.Χ μεγάλοι ογκόλιθοι έπεσαν στο σπίτι τους από τις ισχυρές σεισμικές δονήσεις στην αρχαία πόλη του Κουρίου, η καταστροφή από το σεισμό ήταν τεράστια.
Παλιρροϊκά κύματα έφτασαν ως τις Ελληνικές και τις Αιγυπτιακές ακτές με αποτέλεσμα το αρχαίο Κούριο να εξαφανιστεί.
Το 1934 ο νεαρός Αμερικανός αρχαιολόγος Ντάνιελ ερεύνησε μία περιοχή κοντά στο λιμάνι της Λεμεσού αργότερα αφού συνέχισε τις έρευνες του ανακάλυψε τα λείψανα ενός αγκαλιασμένους ζευγαριού το οποίο ονόμασε «Ρωμαίο και Ιουλιέτα».
Σαράντα έξι χρόνια μετά ένας άλλος αρχαιολόγος ο Σόρεν καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μισούρι διάβασε το ημερολόγιο του Ντάνιελ και έβαλε σκοπό της ζωής του να ανακαλύψει το σημείο όπου είχε γίνει αυτός ο σεισμός.
Στην προσπάθειά του να εντοπίσει τα ερείπια ο Σόρεν κόντεψε να χάσει δύο φορές στη ζωή του, την πρώτη παραλίγο να πέσει στην απόκρημνη περιοχή και την δεύτερη όταν προσβλήθηκε από κάποια ασθένεια.
Καθώς ανάρρωνε στα χέρια του βρέθηκε ένα βιβλίο για το αρχαίο Κούριο, τα συγγράμματα στο χάρτη του βιβλίου έμοιαζαν με τα σχήματα των ανασκαφών του Ντάνιελ.
Οι ανασκαφές του Σόρεν διήρκεσαν τέσσερα χρόνια παρόλο το χλευασμό των συναδέλφων του όμως χρειαζόταν και άλλα στοιχεία για να πείσει την επιστημονική κοινότητα και τότε αντίκρισε μία περιοχή έρημη για 16 αιώνες, τα ερείπια και τα οστά των ανθρώπων είχαν παραμείνει άθικτα από την ημέρα του σεισμού.
Με τη βοήθεια της τεχνολογίας κατάφερε στη συνέχεια να αποδώσει την τελευταία έκφραση των ανθρώπων που βρέθηκαν στο Κούριο.
Το Τοπικό Αρχαιολογικό Μουσείο Κουρίου, εκθέτει αντικείμενα που αντικατοπτρίζουν την ιστορία του Κουρίου.
Φωτογραφία: Γιώργος Μιχαήλ / sigmalive
Πληροφορίες αντλήθηκαν από τις παρακάτω πηγές:
Πηγή1 / Πηγή2