Μπροστά στον κίνδυνο να πέσει στα χέρια των Περσών, ο Μιλτιάδης φόρτωσε την οικογένεια και τα υπάρχοντά του σε πέντε τριήρεις και προσπάθησε να διαφύγει. Όμως, οι Φοίνικες, που ήταν σύμμαχοι-υποτελείς των Περσών, καταδίωξαν με το στόλο τους τα πλοία του Μιλτιάδη και αιχμαλώτισαν ένα απ’ αυτά, στο οποίο κυβερνήτης ήταν ο Μητίοχος.
Οι άλλες τέσσερις τριήρεις ξέφυγαν, και έτσι ο Μιλτιάδης με τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας του μπόρεσαν να φθάσουν σώοι στην Αθήνα.Ο Μητίοχος στάλθηκε αιχμάλωτος στον Δαρείο. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι: «ο Δαρείος δεν του’ κάνε κανένα κακό, αλλά πολλά καλά, και του παραχώρησε οικία, και περιουσία/εισόδημα και μία Περσίδα γυναίκα με την οποία απέκτησε παιδιά που θεωρούνταν Πέρσες».
Τα στοιχεία που παραθέτει ο αρχαίος ιστορικός δείχνουν ότι ο
Μητίοχος θα πρέπει να ήταν ζωντανός το 490 π.Χ., τη χρονιά της μάχης του
Μαραθώνα: μόλις τρία χρόνια νωρίτερα είχε φθάσει στην αυλή του Δαρείου. Ο πρωτότοκος γιος του Μιλτιάδη πιθανόν να είχε πάει στον
Δαρείο (είχε «μηδίσει») και έτσι και η παρουσία του και μόνο στο στράτευμα του
Δάτη και του Αρταφέρνη θα
είχε μεγάλη προπαγανδιστική αξία για τους Πέρσες.
Λιποταξία προς τους Πέρσες;
Τα δώρα του Δαρείου στον
Μητίοχο και δεν επρόκειτο, βέβαια, για εκδηλώσεις επιείκειας του προς τον γιο του εχθρού του, αλλά για
εξαιρετικές τιμές που εκείνη την εποχή ο βασιλιάς της Περσίας πολύ σπάνια
χορηγούσε σ’ έναν ξένο που διέμενε στην αυτοκρατορία του. Αντίστοιχα γνωστά
παραδείγματα γενναιοδωρίας Περσών βασιλέων προς ξένους, ήταν ανταμοιβές για
πολύτιμες υπηρεσίες που είχαν προσφέρει στην αυτοκρατορία, συνήθως προδίδοντας
τις πατρίδες τους για να εξυπηρετήσουν τα περσικά συμφέροντα. Η διαπίστωση αυτή
έχει οδηγήσει αρκετούς μελετητές στο συμπέρασμα ότι η αιχμαλωσία του Μητίοχου
ίσως να ήταν στην πραγματικότητα λιποταξία προς τους Πέρσες.
Γιατί, όμως, ο Μητίοχος το 493 π.Χ. να πάει με τη θέλησή του στον εχθρό.
Ο Μητίοχος ήταν ετεροθαλής αδελφός του Κίμωνα και της
Ελπινίκης, αφού είχαν διαφορετικές μητέρες. Ο Κίμων ήταν γιος της Ηγησιπύλης,
κόρης του Ολώρου, βασιλιά της Θράκης, που ο Μιλτιάδης παντρεύτηκε όταν ήταν
κυβερνήτης της Χερσονήσου. Ο Μητίοχος γεννήθηκε αρκετά χρόνια πριν από τον γάμο
του Μιλτιάδη με την Ηγησιπύλη, και ίσως η μητέρα του να ήταν η πρώτη γυναίκα
του Μιλτιάδη. Δεν γνωρίζουμε ποια στάση μπορεί να τήρησε ο νεαρός Μητίοχος
απέναντι στη μητριά του, αλλά μάλλον δεν θα πρέπει να την έβλεπε με καλό μάτι.
Καθώς ο αρχαίος ιστορικός έγραφε 50-60 χρόνια μετά τα γεγονότα αυτά, είναι πολύ πιθανόν ότι ο Μητίοχος παρέμεινε στην Περσία μέχρι και το τέλος της ζωής του.
Βιβλιογραφία: Μάχη του Μαραθώνα η Ανατροπή, εκδόσεις Μένανδρος, Αθήνα, 2015, του Κωνσταντίνου Λαγού και Φώτη Καρυανού.
Πληροφορίες αλλά και ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε από την πηγή