Το πτώμα της εκβράσθηκε σε μια παραλία της Ιταλίας όπου οι τότε, μόλις νεοφερμένοι εκεί κάτοικοι, άποικοι Χαλκιδείς από την Κύμη, το περισυνέλεξαν και το ενεταφίασαν σε μνήμα. Γύρω από το σημείο εκείνο ίδρυσαν στη συνέχεια τη νέα τους πόλη, την αποικία που ονόμασαν Παρθενόπη, η οποία και είναι η σημερινή Νάπολη στην Ιταλία. Η πόλη επεκτάθηκε στο νότο και είναι η σημερινή Ν(ε)άπολη στην Ιταλία ενώ η παλιά αποικία είναι η Παλαίπολις. Οικισμοί Ελλήνων υπήρχαν ήδη από τα μέσα της 2ης χιλιετίας π.Χ.
Ο λόφος, στον οποίο χτίσθηκε η Νεάπολις, ονομάσθηκε έτσι λόγω της ωραιότητας του Παυσίλυπον (σημερινόν Posilipo). Το οικιστικό πλέγμα των δύο αυτών πόλεων, Παρθενόπης και Νεαπόλεως, απετέλεσε τον κορμό της σημερινής πόλεως της Νάπολης (Napoli), και ανεδείχθη σε ένα από τα κέντρα της Μεγάλης Ελλάδος. Η πόλις κατελήφθη από τους Ρωμαίους το 376 π.χ, αλλά δεν έχασε τον Ελληνικό της χαρακτήρα.Σύμφωνα με μία εκδοχή του μύθου, ήταν τα δάκρυα της Παρθενόπης που γέμισαν τον κόλπο της σημερινής Νάπολης. Το πανεπιστήμιο της Νάπολης ονομάζεται Παρθενόπη, και οι κάτοικοι της συχνά αποκαλούν τους εαυτούς τους «Παρθενοπαίοι».
Ο αστεροειδής 11 Παρθενόπη (Parthenope), που ανακαλύφθηκε από τη Νάπολη το 1850, πήρε το όνομά του από τη μυθική αυτή οντότητα.
Η Νάπολη και η Λάτσιο στην Ιταλία έχουν το χρώμα της Ελληνικής σημαίας στην φανέλλα τους, όπως και η Ολυμπίκ Μαρσέιγ στην Γαλλία... Για την ιστορία η ομάδα των Ελλήνων άποικων της Μεγάλης Ελλάδας.
Βιβλιογραφία:
Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη, τόμ. ΙΘ΄, σελ. 695
Πληροφορίες αντλήθηκαν από την πηγή