Στην Σικελία η παρουσία των εξόριστων Μεσσήνιων

Μετὰ τὴν ἃλωση τῆς Εἲρας καὶ τὴν λήξη τοῦ Β' Μεσσηνιακοῦ Πολέμου, οἱ Μεσσήνιοι φυγάδες ὑπὸ τὴν ἀρχηγίαν τοῦ Γόργου, υἱοῦ τοῦ Ἀριστομένους, καὶ τοῦ Μάντικλου, υἱοῦ τοῦ μάντεως Θεόκλου, εἶχαν συγκεντρωθεῖ στὴν Κυλλήνη, ὃπου καὶ διῆλθον τὸν χειμῶνα.

«Δεν είναι σωστό το όνομα του Παρθενώνα» υποστηρίζει έρευνα Ολλανδού αρχαιολόγου. Σύμφωνα με αρχαίες πηγές οι αθηναίοι της κλασικής εποχής τον αποκαλούσαν αλλιώς

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήγαγε ο Ολλανδός αρχαιολόγος Γιάνικ φαν Ρουκχούιζεν και που δημοσιεύτηκαν στο American Journal of Archaeology και στην ολλανδική έκδοση του περιοδικού National Geographic, ο ναός που έγινε γνωστός ως «Παρθενώνας» ενδεχομένως να ονομαζόταν αλλιώς από τους Αθηναίους της κλασσικής εποχής.

Το Καστελλόριζο (Μεγίστη) από την Αρχαιότητα έως σήμερα

Το επίσημο όνομα του, Μεγίστη, το πήρε, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, λόγω του ότι είναι το μεγαλύτερο από ένα σύμπλεγμα δεκατεσσάρων μικρών νησιών με πιο γνωστή τη Ρω. Το όνομα Καστελόριζο είναι δυτικής προέλευσης και σημαίνει κόκκινο φρούριο.

Από τα αρχαιολογικά ευρήματα συμπεραίνουμε ότι το νησί κατοικείται από τους Νεολιθικούς χρόνους ενώ κατά τη διάρκεια της Μυκηναϊκής και Μινωικής εποχής αποτελούσε εμπορικό σταθμό της Κρήτης «εμπορείον», λόγω της στρατηγικής του θέσης και είχε επίσης εμπορικές επαφές με την Κύπρο.

Το ΚΑΣ έδωσε το «πράσινο φως» για αποκατάσταση και ανάδειξη του μνημείου Τύμβου Καστά

Ομόφωνα πέρασε από το ΚΑΣ η μελέτη στερέωσης, αποκατάστασης και ανάδειξης του μνημείου Τύμβου Καστά στην Αμφίπολη Σερρών.

Πρόκειται για την πρώτη παρουσίαση στο ΚΑΣ της αρχιτεκτονικής τεκμηρίωσης του ταφικού μνημείου και των παθολογιών του, καθώς και των κατευθύνσεων που πρέπει να παρθούν ως προς την ανάδειξή του.

Οι Μινωϊτες είχαν ποτήρια... Μιας χρήσης...!

Ποιος είπε ότι τα ποτήρια μιας χρήσης είναι επινόηση της εποχής μας; Οι Μινωίτες, πριν από 3.500 χρόνια, φαίνεται πως απέφευγαν το πλύσιμο των πιατικών εξίσου όσο κι εμείς στον 21ο αιώνα. Κι απόδειξη αποτελούν τα πήλινα κύπελλα κρασιού μιας χρήσης που έχουν εντοπιστεί σε μεγάλες ποσότητες τόσο στο ανακτορικό σύνολο της Κνωσού όσο και σε άλλες αρχαιολογικές θέσεις στην Κρήτη.

Το χωράφι με την κορινθιακή σταφίδα έκρυβε σπουδαίο αρχαιολογικό θησαυρό στην Πύλο. Βρέθηκαν ασύλητοι θολωτοί τάφοι με χρυσά κοσμήματα κοντά στον βασιλιά «Γρύπα»

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ/STR

Δύο νέους ασύλητους θολωτούς τάφους με συναρπαστικά ευρήματα, στη Μεσσηνία, στον χώρο έξω από το Ανάκτορο του Νέστορος και πολύ κοντά στον περίφημο τάφο του αποκαλούμενου του «Γρύπα Πολεμιστή», έφεραν στο φως τα αποτελέσματα της ανασκαφικής συνέχειας την περίοδο 2018-19.

Πυρσεία: Ο τηλέγραφος της αρχαιότητας

Σύμφωνα με τον Πολύβιο, την πυρσεία, δηλαδή την οπτική αναμετάδοση σημάτων με φλόγες, εφεύραν οι Κλεόξενος και Δημόκλειτος γύρω στο 150 π.Χ. και τη βελτίωσε ο ίδιος.

Όμως ο Αισχύλος, στο έργο του Αγαμέμνων, περιγράφει την είδηση της πτώσης της Τροίας, η οποία μεταδόθηκε ως τις Μυκήνες με τις φρυκτωρίες (φρυκτός=πυρσός και ώρα = φροντίδα). Ενδιάμεσοι σταθμοί μεταδόσεως υπήρχαν στην Ίδη της Μυσίας, στο Ακρωτήρι της Λήμνου (σημερινή Πλάκα), στον Άθω, στο βουνό Μάκιστο και στις πλαγιές του Αραχναίου.

Μια αρχαία συνταγή για τον λόξυγκα

Ο λόξυγκας ( ή λόξιγκας ) είναι ανακλαστική κίνηση που προκαλείται από ανεξέλεγκτες συσπάσεις του διαφράγματος, με μικρές εισπνοές αέρα και έχει ως αποτέλεσμα χαρακτηριστικό ήχο.

Η διάρκεια του λόξυγκα είναι από 5 - 15 λεπτά, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις διαρκεί πολύ περισσότερο και είναι ενοχλητικός. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο λόξυγκας δεν προκαλεί προβλήματα. Σε λίγες περιπτώσεις ο λόξυγκας αποτελεί αντίδραση σε ασθένειες. Υπάρχουν αρκετές εκδοχές για την ετυμολογία της λέξης.

Οι ετυμολογικές ρίζες του κουραμπιέ και του μελομακάρονου

Είναι σήμα κατατεθέν των Χριστουγέννων και κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στη νοστιμιά τους. Οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα πλημμυρίζουν με γεύσεις τους ουρανίσκους και γίνονται μια αγαπημένη συνήθεια των εορτών.

Ποια είναι όμως η ετυμολογία των δύο γλυκών; Σύμφωνα με στοιχεία που συνέλεξε ο Δημήτρης Σταθακόπουλος, δρ. κοινωνιολογίας της Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, μουσικολόγος και δικηγόρος η ρίζα είναι:

Ας ξαναθυμηθούμε τι βρέθηκε στον Καστά Αμφίπολης

Ακριβώς πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε που ολοκληρώθηκε η ανασκαφή στον Καστά της Αμφίπολης, μια ανασκαφή που έγινε γνωστή στο πανελλήνιο και απασχόλησε τα διεθνή μέσα. Πέντε χρόνια και σχεδόν τίποτα δεν έγινε για το ταφικό μνημείο που αποκαλύφθηκε.

Οι ιδεοληψίες της προηγούμενης κυβέρνησης καταδίκασαν το σπουδαίο αυτό εύρημα σε εγκατάλειψη. Αν δεν ήταν ο Μιχάλης Λεφαντζής και ο Δημήτρης Εγγλέζος να ασχολούνται με τον τύμβο και να κάνουν ό,τι μπορούσαν, η κατάσταση θα ήταν ακόμα πιο δύσκολη.

Πως οι ρωμαίοι μετέτρεψαν σε «Κολοσσαίο» το θέατρο του Διονύσου στην Ακρόπολη

Το πρώτο θέατρο στον κόσμο θεμελιώθηκε στους πρόποδες της Ακρόπολης τον 6ο αιώνα π.Χ. και ήταν αφιερωμένο στον θεό Διόνυσο. Σήμερα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Αθήνας και δέχεται χιλιάδες επισκέπτες.

Ήταν ο τόπος που παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά τα διάσημα έργα του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Υπήρξε η γενέτειρα των θεατρικών αγώνων, του σατυρικού δράματος, της τραγωδίας και της κωμωδίας.

Ποιος ήταν ο μυθικός Αίγισθος;

Αποτελεί τον καρπό της ανοσιώτερης αιμομιξίας, ήταν γιος του Θυέστη και της κόρης του Πελοπίας από τη Λαοδάμεια και κατά το γένος από πατέρα αλλά και μητέρα Τανταλίδης, που για ολόκληρο το γένος του Ταντάλου, από της σφαγής του πατρός του Πέλοπα, η αγανάκτηση των Ολυμπίων θεών εκδηλωνόταν σε κάθε γενεά με φρικαλεότητες εκ μέρους των μελών, έτσι ώστε όλοι να εξοντωθούν.

Σε ποιο νησί βρισκόταν η σπηλιά του γίγαντα Πολύφημου που τύφλωσε ο Οδυσσέας. Στην Σικελία ή την Ηρακλειά των Κυκλάδων; Ποια είναι τα σημάδια

Σύμφωνα με την Οδύσσεια ο γίγαντας Πολύφημος κατοικούσε μέσα σε ένα σπήλαιο στο μυθικό νησί Θρινακία και ζούσε από τα πρόβατά του. Μια επικρατούσα εκδοχή αναφέρει ότι αυτό το νησί ήταν η Σικελία. Ο ελληνικός μύθος όμως είναι ισχυρός στην μικρή Ηρακλειά των Κυκλάδων, όπου η σπηλιά του Κύκλωπα παραμένει ένας μυστικός προορισμός.

Κοκόνι: Μια Αρχαία Ελληνική Μικρόσωμη Ράτσα

Πρόκειται για μια απολύτως ελληνική φυλή, και μάλιστα αρχαία, κάτι που δεν ξέρουν πολλοί. Άπειρες αναπαραστάσεις σε αγγεία, αγάλματα, ειδώλια και νομίσματα φανερώνουν την ύπαρξη του φοβερού αυτού σκύλου και την κοντινή σχέση του με την αρχαία ελληνική οικογένεια.

Από αναφορές σε κείμενα και γκραβούρες ο σκύλος αυτός εμφανίζεται από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα σε μια αδιάσπαστη συνέχεια σε όλο τον ελλαδικό χώρο.

Η σχέση εραστού και ερωμένου κατά την αρχαιότητα

Κατά την κλασική αρχαιότητα ο εραστής και ο ερώμενος, σε μία αντιστοιχία θεωρούνται, για όσους τουλάχιστον έχουν μελετήσει τον Πλατωνικό Φαίδρο, ως ο δάσκαλος και ο μαθητής. Ο Πλάτων στο παραπάνω έργο παρουσιάζει τη σχέση αυτή ως μία ερωτική σχέση ανάμεσα σε αυτόν που αναζητεί την γνώση και σ’ εκείνον που την παρέχει.

Κάδμος ο ιδρυτής και πρώτος βασιλιάς της Θήβας

Ο Κάδμος ήταν ο ιδρυτής και ο πρώτος βασιλιάς της Θήβας. Ήταν γιος του βασιλιά της Φοινίκης, Αγήνορα και της Τηλέφασσας (της κόρης του Νείλου, σύμφωνα με μια εκδοχή) και αδελφός της Ευρώπης, του Φοίνικα, του Κίλικα και του Θάσου.

Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από το μυθικό βασιλιά της Αιγύπτου, τον Έπαφο, το γιο του Δία και της αργίτισσας Ιώς, όταν εκείνη κυνηγημένη από την Ήρα έφτασε, μεταμορφωμένη σε αγελάδα, στη χώρα του Νείλου.

Ποιες ήταν οι Υάδες στην Αρχαία Ελληνική Μυθολογία

Στην Eλληνική μυθολογία οι Υάδες, λέξη που σημαίνει «οι της βροχής», ήταν αδελφές Νύμφες, που έφερναν τη βροχή (από το αρχαίο ρήμα υώ = βρέχω).

Οι Υάδες ήταν κόρες του Άτλαντα και της Πλειόνης (κατά το «Fabulae» του Υγίνου [1]), ή της Αίθρας (κατά το «Ημερολόγιο» του Οβίδιου [2] και το «Περί Αστρονομίας» του Υγίνου [3]), ενώ ο Υγίνος στο «Περί Αστρονομίας» («Poeticon Astronomicon») δίνει και την πιθανότητα να ήταν κόρες του Ύαντα και της Βοιωτίας [3]. Στην επικρατέστερη εκδοχή πάντως, ο Ύας ήταν αδελφός τους.

Ποια ήταν η Κορωνίς στην Αρχαία Ελληνική Μυθολογία

Στην Ελληνική μυθολογία, η Κορωνίς ήταν κόρη του Φλεγύα, βασιλιά των Λαπιθών στη Θεσσαλία. Η Κορωνίς ήταν η μητέρα του θεού της Ιατρικής, του Ασκληπιού, τον οποίο γέννησε με τον Απόλλωνα.

Οι μυθολογικές εκδοχές σχετικά με την Κορωνίδα ποικίλλουν, με ορισμένα κοινά βασικά σημεία, όπως τον βίαιο θάνατό της. Σύμφωνα με την επικρατέστερη παράδοση, ο Απόλλωνας σκότωσε την Κορωνίδα εξαιτίας μιας απιστίας της, αλλά έσωσε το παιδί τους (τον Ασκληπιό) από το σώμα της, που είχε αρχίσει να καίγεται στην πυρά.

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ – Ο Έλληνας που άλλαξε τον κόσμο

Mην βαδίζεις στις λεωφόρους αλλά στα μονοπάτια. Mην ακολουθείς τις γνώμες των πολλών, αλλά τις γνώμες των μορφωμένων.

Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, υπήρξε σημαντικός Έλληνας φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης, θεωρητικός της μουσικής, ηγέτης αρχαίου θρησκευτικού και πολιτικού κινήματος, ιδρυτής της Πυθαγόρειας σχολής.

Η Θεοκτόνα Δύναμη του Ανδρόγυνου

Η τελευταία Ανδρόγυνη ανθρωπότητα είχε τέσσερα χέρια και δύο πρόσωπα και την ικανότητα της κυκλοτερούς όρασης. Μπορούμε έτσι να καταλάβουμε τις παράξενες Ινδουιστικές θεότητες με τα τέσσερα χέρια ή την παράδοση για τους Κύκλωπες και...

«Τι είν’ αυτό που ζητάτε άνθρωποι, ο ένας από τον άλλον;»

Ο μύθος του Μίδα και τα γαϊδουρινά αυτιά

Στην ελληνική μυθολογία, ο Μίδας ήταν βασιλιάς της Φρυγίας. Ήταν γνωστός για την ικανότητά του να μετατρέπει σε χρυσάφι οτιδήποτε άγγιζε. Μια ικανότητα που του στοίχισε ακριβά… Ο Ηρόδοτος γράφει ότι είχε αφιερώσει έναν θρόνο στους Δελφούς πριν από τον Γύγη, δηλαδή λίγο πριν ή λίγο μετά το 700 π.Χ.

Ιερό Αυλιδείας Αρτέμιδος. H σύγχρονη τραγωδία εν Αυλίδι

Το ομηρικό ιερό της Αρτέμιδος, που ανακαλύφθηκε τυχαία κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής λίγα μόλις χιλιόμετρα από την Αθήνα, βρίσκεται εγκαταλειμμένο μεταξύ βιομηχανικών εγκαταστάσεων, ενώ θα μπορούσε να αποτελεί ένα από τα προσφιλέστερα σημεία επίσκεψης Ελλήνων και ξένων, μαθητών και ενηλίκων.

O εξαίρετος ήχος της Επιδαύρου οφείλεται στην μοναδικότητα της Ελληνικής γλώσσας

Η εξαίρετη ακουστική για την οποία το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου είναι διάσημο, οφείλεται στα πέτρινα εδώλια του (στα καθίσματα των θεατών), καθώς το σχήμα και η διάταξή τους είναι ιδανικά για το φιλτράρισμα των θορύβων χαμηλής συχνότητας, καταδεικνύει η έρευνα ειδικών επιστημόνων.

Ο Ελέφαντας του Περδίκκα και οι σχετικές περί αυτού απόψεις

Τον Οκτώβριο του 1977, ο ιδιοκτήτης του αμμόλοφου Πενταβρύσου Πτολεμαΐδας κ. Ισαάκ Πασαλίδης και ενώ ασχολούνταν με την αμμοληψία στην περιοχή εκείνη, βρήκε έναν σχεδόν πλήρη σκελετό προϊστορικού ελέφαντα, από τον οποίο, όμως, δεν κατέστη δυνατόν να βρεθεί το ζεύγος των χαυλιοδόντων.

Οι Εννέα οδοί

Οι Εννέα Οδοί ήταν πόλη των Ηδωνών στις όχθες του ποταμού Στρυμόνα στη Μακεδονία η οποία και καταστράφηκε από τους Αθηναίους, που επέδραμαν αιφνίδια, χωρίς να υπάρξει προηγούμενη αιτία.

Συγκεκριμένα μετά τους περσικούς πολέμους, το 437/6 π.Χ., η Αθηναϊκή Δημοκρατία απεφάσισε την κατάληψη της χρυσοφόρου περιοχής και την εκδίωξη των κατοίκων της προκειμένου να δημιουργήσει εκεί δική της αποικία, αποστέλλοντας τον Αθηναίο στρατηγό Άγνωνα ο οποίος και τελικά αφού την κατέλαβε, τη λεηλάτησε και την κατέστρεψε εκδιώκοντας τους κατοίκους της, όσοι επέζησαν του αφανισμού, έκτισε στη συνέχεια στην ίδια θέση την Αμφίπολη.

Ο Αλέξανδρος τσακίζει τους άρπαγες Ιλλυριούς

Θα ήταν ιεροσυλία, πράγματι, να πει κανείς κάτι για τις στρατηγικές και τακτικές ικανότητες του μεγάλου των Ελλήνων στρατηλάτη Αλεξάνδρου. Η εκστρατεία του κατά των Ιλλυριών είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των ικανοτήτων και της επινοητικότητάς τους.

Αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα του Φιλίππου ο Αλέξανδρος ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Μακεδονίας. Ο νεαρός βασιλιάς βρέθηκε εξαρχής στην ανάγκη να πολεμήσει με τους άρπαγες γείτονες Ιλλυριούς και συγκεκριμένα με τις δυνάμεις των βασιλέων Κλείτου των Δάρδανων και Γλαυκία των Ταυλαντίων.

Οι πειθαρχικές ποινές στους στρατούς των Μακεδόνων

Από την εποχή του Φιλίππου Β΄ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μέχρι την ρωμαϊκή κατάκτηση της ανατολικής Μεσογείου, οι μακεδονικοί στρατοί κυριάρχησαν στα Βαλκάνια και την Ασία. Η επιτυχία τους ήταν αποτέλεσμα άρτιας εκπαίδευσης, καινοτόμων τακτικών, υποδειγματικής οργάνωσης και αυστηρής πειθαρχίας.

10 Πράγματα που δεν θα είχαμε χωρίς την Αρχαία Ελλάδα

Τα απίστευτα τεχνολογικά επιτεύγματα των προγόνων μας φαίνεται να έχουν υποχωρήσει κάτω από το πελώριο βάρος των κολοσσιαίων συνεισφορών τους σε αυτό που ονομάζουμε γέννηση του σύγχρονου κόσμου, αν και αυτό μόνο άδικο μπορεί να χαρακτηριστεί.

Σκιρίτες: Oι ξεχωριστοί πολεμιστές της τρομερής Σπαρτιατικής Φάλαγγας

Η περίφημη Σπαρτιατική Φάλαγγα αποτελεί έναν από τους περισσότερο γνωστούς στρατιωτικούς σχηματισμούς της Αρχαιότητας, μια ανίκητη “πολεμική μηχανή”, την οποία συγκροτούσαν άνδρες που εκπαιδεύονταν γι΄αυτό σε όλη τους τη ζωή και θεωρούσαν ύψιστη τιμή τον θάνατο στο πεδίο της μάχης.

Ωστόσο είναι λιγότερο γνωστό το ότι στη σύνθεσή της συμπεριλαμβάνονταν κάποιοι ξεχωριστοί πολεμιστές, των οποίων οι μαχητικές ικανότητες και τα στρατιωτικά προσόντα ξεπερνούσαν ακόμη και αυτά του Σπαρτιάτη πολεμιστή.

Πως ένα τσουνάμι «έσωσε» τους θησαυρούς της Αρχαίας Ολυμπίας από τον Βρετανό αρχαιοκάπηλο Κόκερελ. Τα μνημεία αποκαλύφθηκαν μετά την απελευθέρωση

Μέχρι το 1875 ο αμύθητος αρχαιολογικός θησαυρός της αρχαίας Ολυμπίας παρέμενε θαμμένος στη γη. Η αποκάλυψή του έγινε από Γερμανούς επιστήμονες και αποτέλεσε σημείο καμπής στα παγκόσμια αρχαιολογικά χρονικά. Έως τότε, τα χώματα και τα βράχια που τον είχαν καταπλακώσει, κράτησαν μακρυά τους επίδοξους αρχαιοκάπηλους που τον αναζητούσαν.

Το τραγικό τέλος του τελευταίου βασιλιά της Μακεδονίας. Ο Διόδωρος έγραψε ότι ήταν τόσο φρικτό που ξεπερνά κάθε φαντασία

Του τέλος του τελευταίου βασιλιά της Μακεδονίας, Περσέα, ήταν τόσο  φρικτό που ο ιστορικός Διόδωρος γράφει πως ξεπερνάει κάθε φαντασία.

Στην αρχή, οι Ρωμαίοι τον φυλάκισαν σε υπόγειο κάτεργο στην Άλβα Φουκέντια. Εκεί ήταν φυλακισμένος μαζί με τα παιδιά του και πολλούς ακόμα καταδικασμένους σε θάνατο. Η βρώμα από τα περιττώματα και τα  σαπισμένα φαγητά ήταν τόσο ανυπόφορη, που κανένας δεν μπορούσε να σταθεί κοντά στο κελί.

Έσκαβαν για οπτικές ίνες και ανακάλυψαν τα απομεινάρια αρχαίας ελληνικής νεκρόπολης. Ανάμεσα στα ευρήματα και τα οστά ενός βρέφους

Τα απομεινάρια μία αρχαίας ελληνικής νεκρόπολης και μία κεραμική κανάτα με τα οστά από ένα νεογέννητο μωρό βρήκαν εργάτες, οι οποίοι εκτελούσαν εργασίες για οπτικές ίνες.

Η ανακάλυψη έγινε στη Τζέλα της Σικελίας, μία πόλη στα νότια του ιταλικού νησιού, όπου βρέθηκαν περισσότερα από 20 κεραμικά αντικείμενα.

Δεν πρόκειται για ανθρωποθυσία η περίπτωση του σκελετού νεαρού άνδρα που είχε αποκαλυφθεί στο βωμό του ιερού του Διός στο Λύκαιον Όρος της Αρκαδίας το 2016, αλλά απλώς για μία ταφή σε πολύ μεταγενέστερους χρόνους.

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν οι μελέτες των σκελετικών καταλοίπων, που έγιναν για την εξακρίβωση των συνθηκών του θανάτου του.

Η αποκάλυψη του σκελετού είχε κινητοποιήσει την ελληνική και ξένη επιστημονική – και όχι μόνον- κοινότητα, καθώς αρκετά στοιχεία συνηγορούσαν στην πιθανότητα μιας θυσίας: Κυρίως γιατί ο σκελετός είχε αποτεθεί πάνω στον βωμό με προσανατολισμό Ανατολή – Δύση ανάμεσα στην τέφρα από τις θυσίες ζώων προς τιμήν του Δία, αλλά και γιατί απουσίαζε το μεγαλύτερο μέρος του κρανίου του.

Η κατασκευή του Παρθενώνα σε τριδιάστατη απεικόνιση

Η πρώτη πηγή στην οποία ολόκληρο το κτίριο χαρακτηρίζεται ως Παρθενώνας είναι κείμενο του ρήτορα Δημοσθένη, του 4ου αιώνα π.Χ. Σε έγγραφα του 5ου αιώνα π.Χ. το κτίσμα αναφερόταν ως «ο ναός».

Οι αρχιτέκτονες Ικτίνος και Καλλικράτης φαίνεται πως αναφερόταν στο κτίριο με την ονομασία «Εκατόμπεδος» στη χαμένη τους πραγματεία για την Αθηναϊκή αρχιτεκτονική, και κατά τη διάρκεια του 4ου αιώνα και έπειτα, το κτίριο αναφέρεται ως «Εκατόμπεδος» ή «Εκατόμπεδον» καθώς και ως «Παρθενώνας». Τον 1ο αιώνα μ.Χ. ο Πλούταρχος αναφέρθηκε στο κτίριο χρησιμοποιώντας την ονομασία «Εκατόμπεδος Παρθενών».

Η ρίγανη στην αρχαία Ελλάδα ήταν θεραπευτική και σύμβολο χαράς. Γιατί σήμερα δεν επιτρέπεται ελεύθερα η συλλογή της και χρειάζεται να αποδείξεις ότι προορίζεται για προσωπική χρήση

«Εντατικοί είναι οι έλεγχοι από το Δασαρχείο Καλαμάτας για την παράνομη συλλογή αρωματικών φυτών από δασικές περιοχές της Μεσσηνίας. Ήδη υποβλήθηκαν δύο  μηνύσεις για παράνομη συλλογή ρίγανης από περιοχή στον Αριστομένη. Οι παραβάτες είχαν συλλέξει, χωρίς άδεια, πάνω από 20 κιλά ρίγανης έκαστος, ποσότητες οι οποίες κατασχέθηκαν από το Δασαρχείο»

Ο Θάνατος στην αρχαία Ελλάδα

Ο Θάνατος στην αρχαία Ελλάδα ήταν αρσενικό φτερωτό πνεύμα. Ήταν ο αδελφός του Ύπνου στην Ιλιάδα, μοιάζουν αρκετά σαν καταστάσεις. Ήταν γιος της Νύκτας, της προσωποποίησης της νύχτας. Σκοτάδι κυριολεκτικό σκεπάζει τον άνθρωπο που έχασε τη ζωή του και σκοτάδι σκεπάζει μεταφορικά σαν πέπλο μυστηρίου ό,τι βρίσκεται μετά τον θάνατο.

Πολλοί εξερεύνησαν αυτό το άγνωστο και ανέπτυξαν θεωρίες και συστήματα για το τι μέλλει γενέσθαι, τι υπάρχει μετά το τέλος.

Ολόχρυσες μάσκες Μακεδόνων πολεμιστών στη Φλώρινα

Στο φως σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα σε νεκροταφείο στην Αχλάδα Φλώρινας. Τα χρυσά προσωπεία πολεμιστών αναθερμαίνουν τη συζήτηση για την καταγωγή των Μακεδόνων από την Πελοπόννησο και τη συγγένειά τους με δωρικά φύλα.

Η μακεδονική γη βγάζει χρυσές μάσκες πολεμιστών από την αρχαιότητα και επιβεβαιώνει εν μέρει τη φιλολογική εκδοχή, μέσω των γενεαλογικών μύθων, για την προέλευση των βασιλέων (Τημενίδες, Βακχιάδες) της Μ
ακεδονίας από τη βορειoανατολική Πελοπόννησο, το Άργος και την Κόρινθο, με πατρώο ήρωα τον Ηρακλή, ενώ αναδεικνύει, όπως και πλήθος άλλων ευρημάτων από τη Μακεδονία, την πολιτισμική συγγένεια με τα δωρικά φύλα.

Oι άλλες περιοχές όπου έδρασε ο Έλγιν. Γιατί δεν αφαίρεσε και τους Λέοντες της Πύλης των Μυκηνών

Οι λεηλασίες, ξεκίνησαν το 1801 και ολοκληρώθηκαν το 1810. Ο Έλγιν καθοδηγούσε τον Λουζιέρι και τους υπόλοιπους με αλληλογραφία. Μάλιστα, από το 1803 ως το 1806, ήταν αιχμάλωτος στη Γαλλία. Εκτός από την Ακρόπολη, αφαιρέθηκαν αρχαιότητες κι από άλλα μέρη όπως: Αίγινα, Ελευσίνα, Δελφούς, Νεμέα, Μυκήνες, Τίρυνθα και Δαρδανέλια.

Τα αρδευτικά έργα των Μινύων στην Κωπαΐδα

«Δεν το κάνω, ακόμα κι αν μου δώσεις όλα τα πλούτη του Ορχομενού και της (αιγυπτιακής) Θήβας», ορκίζονταν οι αρχαίοι κι ο Όμηρος φιλοξενεί αυτούσια την παροιμία στον στίχο 381 της ραψωδίας Ι, στην Ιλιάδα. Κι ο κατοπινός Πλούταρχος περιγράφει τον Ορχομενό της Βοιωτίας ως μια μικρογραφία της Αιγύπτου.

Ο περίφημος θολωτός τάφος, που μάταια προσπάθησε να αρπάξει ο Ελγίνος στα 1801 - 1803 και που ο Σλίμαν τον βρήκε συλημένο, όταν μπήκε μέσα, στα 1886, έστεκε για αιώνες αδιάψευστο μνημείο του περασμένου μεγαλείου.

Τι λιπάσματα χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες γεωργοί

Μία από τις σπουδαιότερες γεωργικές εργασίες, αναμφισβήτητα είναι η λίπανση των καλλιεργούμενων φυτών. Ο μεγάλος Ρώσος φυσιολόγος Τιμιριάζεφ έλεγε: “Η τέχνη της γεωργίας επικεντρώνεται σε ένα σημείο.

Στη θρέψη και τη λίπανση των φυτών”. Άνθρωποι και ζώα εξαρτώνται από τα φυτά για την τροφή τους και τα φυτά εξαρτώνται από τα θρεπτικά στοιχεία, τα στοιχεία της ζωής, για την ανάπτυξη και την απόδοσή τους.

Ο «κώδικας Ντα Βίντσι» της Κνωσσού. Τα μυστικά της μινωϊκής τοιχογραφίας που απεικονίζει ένα εντυπωσιακό και άκρως επικίνδυνο άθλημα. Στα ταυροκαθάψια νέοι αθλητές έκαναν κατακόρυφο στη ράχη του ταύρου

Είναι διάσημη όσο σχεδόν και τα έργα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Πολυφωτογραφημένη,  πολυσυζυτημένη και ευανάγνωστη. Κάποτε κοσμούσε την αυλή του Λίθινου Στομίου στο Παλάτι της Κνωσού, ενώ σήμερα εκτίθεται προστατευμένη στην Αρχαιολογική Συλλογή Ηρακλείου.

Θα μπορούσατε να γίνετε πλήρωμα σε τριήρη; Διαβάστε τα προσόντα που χρειάζονταν και τις αμοιβές. Σε ποιες περιπτώσεις τα πληρώματα έκαναν ανταρσία;

Επειδή στις τριήρεις έπρεπε να υπάρχει πολυάριθμο πλήρωμα, η εξεύρεση του από μια γεωγραφική περιοχή δεν ήταν πάντα εύκολη, ιδιαίτερα, όταν επίκειτο εμπλοκή σε σύντομο χρονικό διάστημα ή κάτω από συνθήκες αιφνιδιασμού.

Έτσι, για παράδειγμα κατά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, δεν επαρκούσαν να ναυτολογηθούν μόνο Αθηναίοι πολίτες. Κατά τον Ηρόδοτο ναυτολογήθηκαν Πλαταιείς, αν και δεν είχαν καμία ναυτική πείρα, καθώς και Χαλκιδείς, οι οποίοι επάνδρωσαν 20 Αθηναϊκά σκάφη.

Γηρυόνης : Ποιος ο γίγαντας της μυθολογίας

Στην ελληνική μυθολογία ο Γηρυόνης (από το ρήμα γηρύω = φωνάζω, σκούζω) ήταν ένας τρισώματος ή τρικέφαλος γίγαντας, γιος του Χρυσάωρα ή του θεού Ποσειδώνα και της Καλλιρρόης, κόρης του Ωκεανού.

Και στις δύο εκδοχές, είναι εγγονός της Μέδουσας Γοργώς. Είναι επίσης γνωστός με τα ονόματα Γηρυονέας, Γηρυονεύς και Γηρυών.

Οδοντιατρικά εργαλεία στην Αρχαία Αιτωλία

Μια σπουδαία αναφορά για την άγνωστη ανάπτυξη της επιστήμης της οδοντιατρικής περιέχει η ερευνητική μονογραφία του Δημήτριου Κουτρούμπα με τίτλο “Η οδοντιατρική στον Αρχαίο Κόσμο”, Αθήνα 2016.

Σε αρχαίο τάφο που βρέθηκε στην Αιτωλική πόλη Κάλλιο ανακαλύφθηκαν οδοντιατρικά εργαλεία που χρησίμευαν για εξαγωγές δοντιών.  Ο τάφος βρέθηκε στο βυθό της τεχνητής λίμνης του Μόρνου.  Η χρονολόγηση του συνδέεται με την εισβολή των Μακεδόνων στην Αιτωλία διότι ο τάφος είναι Μακεδονικού τύπου. Αυτή χρονολογείται  είτε το 317 π.Χ. (1η εισβολή) είτε το 210 π.Χ. (2η εισβολή).

H επαρχία Γιουνάν μια Ελληνική περιοχή που ονομαζόταν «Πανδοχείο» .

«Νότια του Ουζμπεκιστάν στις όχθες του Αμπού Ντάρια βρήκαμε μια Ελληνική περιοχή που ονομαζόταν «Πανδοχείο» .

Εκεί ήταν το περίφημο » Ελληνικό Πέρασμα» γιατί απο κεί περνούσαν οι πάνοπλοι, επιφανείς στρατηγοί του Μ. Αλεξάνδρου. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το σημείο Τερμέζ (από την Ελληνική ονομασία «Θερμές») ακριβώς πάνω στα σύνορα με το Αφγανιστάν….».

Πώς διαλύθηκε η Αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου – Ελληνιστικά βασίλεια μέχρι τα βάθη της Ινδίας

O Mέγας Αλέξανδρος κατάφερε μέσα σε μια δεκαετία να δημιουργήσει μια αχανή αυτοκρατορία απίστευτου πλούτου και μεγέθους. Εαν ζουσε παραπάνω είναι σίγουρο οτι θα στρέφονταν προς την Αραβική Χερσόνησο και την Δύση όπου τότε Ρώμη και Καρχηδόνα δεν διέθεταν το απαραίτητο “ειδικό βάρος” για να τον αντιμετωπίσουν. Ο αιώνας που ακολούθησε τον θάνατό του οδήγησε στην άνοδο της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας στο status του Imperum Romanum. Δε υπήρχε ο αντίπαλος που θα το εμπόδιζε αυτό.

Ποιοι ήταν οι Μινύες

Οι Μινύες ήταν προϊστορικό Πελασγικό έθνος που κατοικούσε στη Βοιωτία και μάλιστα στον Ορχομενό της Βοιωτίας σε αντιδιαστολή με τον Ορχομενό της Θεσσαλίας, όπως διαφαίνεται να συμφωνούν οι: Όμηρος (Ιλιάδα Β΄511 και Οδύσσεια ια΄ 284), Ησίοδος (αποσπάσματα 144), Πίνδαρος (Ολ. ΧΙV), και Θουκυδίδης (IV 76). Επιπρόσθετα σημειώνει ο Στράβων ότι αυτοί οι Μινύες της Βοιωτίας διέφεραν από εκείνους της Θεσσαλίας, (ΙΧ 2, 3, 40).

Ξέρεις πως ξεμάτιαζαν οι αρχαίοι Έλληνες;

Αν δείτε δύο μαύρα μάτια ζωγραφισμένα σε αρχαίο αγγείο, μη φανταστείτε πως αποτελούν μια παραξενιά του ζωγράφου ή έστω ένα διακοσμητικό μοτίβο.

Ούτε η γλυπτή απόδοση ενός χάλκινου φαλλού, με πόδια αλόγου και καμπανάκια να κουδουνίζουν από κάτω, έχει να κάνει με κανένα διαστροφικό αρχαίο δημιουργό. Και τα δύο έργα έχουν αποτρεπτικές ιδιότητες για το βάσκανο μάτι.

Ιερό σύκο: Το δώρο της θεάς Δήμητρας στον Φύταλο

Υπάρχει ένας καρπός που συνοδεύει εδώ και αιώνες την διατροφή των Ελλήνων.  Το δέντρο που μας δίνει αυτόν τον καρπό,  φυτρώνει στην ελληνική ύπαιθρο ακόμα και στα πιο αφιλόξενα χώματα.

Έχει συνδεθεί με θεούς και θεές, με βασιλιάδες και με θνητούς. Ακόμα και με "προδότες"  και με "πρωτόπλαστους". Είναι το σύκο. Ποιος ο μύθος και ποια η Ιστορία πίσω από αυτό; Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι.

Το ήθος των Αρκάδων και ο Ολυμπισμός των Λυκαίων αγώνων

Πράγματι μαγεύεται κανείς με την Αρκαδία, όταν του αφηγούνται τους μύθους της, όταν του μιλούν για την ιστορία της και για τον πολιτισμό της, όταν αναπνέει επάνω της, όταν γεύεται τους καρπούς των δένδρων της, όταν λούζεται στα νερά της, ή όταν αφουγκράζεται το χρησμό της Πυθίας.
"Aρκαδίην μ' αιτείς; Μέγα μ' αιτείς, ου τη δώσω".