Το ακριβές σημείο ταφής του Πλάτωνα κατέστη δυνατό να εντοπιστεί, σύμφωνα με έρευνα του Ιταλικού Ιδρύματος Ερευνών, η οποία βασίσθηκε σε παπύρους της τοποθεσίας Ερκολάνο, κοντά στην Νάπολη.
Σύμφωνα με την έρευνα, με υπεύθυνο τον Ιταλό παπυρολόγο Γκρατσιάνο Ρανόκια, ο Πλάτωνας ενταφιάστηκε στην «Ακαδημία» που φέρει το όνομά του στην Αθήνα, σε κήπο πλησίον του «ναού των Μουσών».
Ο Ησίοδος όσο προσέφερε απολογισμούς των διαδοχικών Γενεών της ανθρωπότητας, οι οποίες τείνουν να εξελίσσονται από μια αρχέγονη, μακρόχρονη εποχή στην οποία οι άνθρωποι απολάμβαναν μια σχεδόν θεία ύπαρξη, στο σύγχρονο Γένος στο οποίο ανήκει και ο συγγραφέας, στο οποίο οι άνθρωποι μαστίζονται από αμέτρητους πόνους και συμφορές. Στην αναφορά που επιβιώνει από την αρχαία Ελλάδα, αυτή η υποβάθμιση της ανθρώπινης κατάστασης με την πάροδο του χρόνου υποδεικνύεται συμβολικά με ονομασίες από μέταλλα με διαδοχικά μικρότερη αξία.
Η Μέλισσα αδελφή της Αμάλθειας, τροφός του θεού Δία όταν εκείνος ήταν βρέφος στο όρος Ίδη της Κρήτης και τον τάιζαν με γάλα και μέλι. Υπάρχει και η παράδοση ότι, όταν ο Κρόνος το ανακάλυψε, τη μεταμόρφωσε σε σκουλήκι, αλλά όταν ο Δίας μεγάλωσε τη μετέτρεψε από ευγνωμοσύνη σε βασίλισσα μέλισσα.
Η αιολόσφαιρα, επίσης γνωστή ως μηχανή του Ήρωνα, είναι μια απλή ατμομηχανή η οποία περιστρέφεται όταν η κεντρική παροχή νερού θερμαίνεται. Η ροπή παράγεται από πίδακες ατμού οι οποίοι αποχωρούν από το στρόβιλο, κάτι σαν πυραυλοκινητήρας. Τον 1ο αιώνα μ.Χ. ο Ήρων ο Αλεξανδρινός περιέγραψε την συσκευή στην Ρωμαϊκή Αίγυπτο και πολλές πηγές του αποδίδουν την εφεύρεση.
Η αιολόσφαιρα του Ήρωνα είναι ο πρώτος καταγεγραμμένος ατμοστρόβιλος αντίδρασης ή ατμομηχανή.
Πολλοί βασιλικοί οίκοι στην αρχαία Ελλάδα οριοθετούσαν την καταγωγή τους μέχρι τον ενδοξότερο ήρωα της ελληνικής μυθολογίας, τον Ηρακλή. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των βασιλέων της Μακεδονίας, τους οποίους μιμήθηκαν και όλες σχεδόν οι δυναστείες των ελληνιστικών κρατών.
Με τη στενότερη σημασία του όρου, Ηρακλείδες είναι οι απόγονοι του Ηρακλή και της Δηιάνειρας, με την κάθοδο των οποίων στην Πελοπόννησο σχετίζεται η άφιξη των τελευταίων Δωριέων στον Ελλαδικό χώρο. Αμέσως μετά τον θάνατο του Ηρακλή και την άνοδό του στον Όλυμπο, τα παιδιά του έμειναν χωρίς προστάτη και καταδιώχθηκαν από τον Ευρυσθέα. Κατέφυγαν αρχικώς στον βασιλιά της Τραχίνας, τον Κύηκα, που θυμόταν τις ευεργεσίες του Ηρακλή. Αλλά ο Ευρυσθέας τον ανάγκασε να τα διώξει.