Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

Οι Καρυάτιδες, για ποιο λόγο οι καλλιτέχνες δημιουργούν τέτοιες μορφές στην αρχαία Ελλάδα

Οι Καρυάτιδες του Ερεχθείου (που τώρα στεγάζονται στο Μουσείο της Ακρόπολης) εντάσσονται σε ένα ιερό κτίσμα, στη νότια πρόσταση του Ερεχθείου, πάνω από τον τάφο του Κέκροπα, του πανάρχαιου χθόνιου ήρωα των Αθηνών

O αρχιτέκτονας της εποχής του Αυγούστου Βιτρούβιος (περ. 25 π.Χ.) μιλά για τις Καρυάτιδες που σηκώνουν φορτία αρχιτεκτονημάτων (Ι, 1,5).

Αποφθέγματα του Αριστοτέλη

Παρακάτω παραθέτουμε μερικά από τα αποφθέγματα του Αριστοτέλη

1. Η φτώχεια είναι έλλειψη πολλών πραγμάτων και η απληστία όλων.

2. Το Ελληνικό γένος ζει ελεύθερα και διοικείται άριστα και θα μπορούσε να κυριαρχήσει, αν ήταν πολιτικά ενωμένο.

3. Η μοχθηρία και η αδικία υπάρχουν από πρόθεση και όχι τυχαία ή κατά λάθος.

4. Περισσότερο αγαπούν οι ευεργέτες τους ευεργετούμενους παρά οι ευεργετούμενοι τους ευεργέτες.

Λυκόσουρα η αρχαιότερη πόλη στον κόσμο

Η Λυκόσουρα ήταν αρχαία αρκαδική πόλη. Ιδρύθηκε από τον Λυκάονα [1] πρώτο βασιλιά των Αρκάδων και γιο του Πελασγού και ήταν η πρωτεύουσα των Αρκάδων μέχρι ο Κλείτωρ να την μεταφέρει στον Κλείτορα. Θεωρούταν η ιερότερη και παλιότερη πόλη της Αρκαδίας, μάλιστα όπως αναφέρει ο Παυσανίας ήταν η πρώτη πόλη που είδε ο ήλιος, παλαιότερη όλων των πόλεων σε γη και νησιά, δηλαδή η πρώτη πόλη που ιδρύθηκε στον πλανήτη[2].

H σημασία ονόματος του Αλεξάνδρου

Η ονοματοδοσία στην κλασσική αρχαία Ελλάδα, ήταν μία σύνθετη διαδικασία και δεν αφορούσε αποκλειστικά, το όνομα κάποιου προγόνου. Ένας από τους αρχαίους μύστες ο Ηράκλειτος, επεσήμαινε ότι το όνομα και οι ιδιότητες του προσώπου πρέπει να ταυτίζονται! Πως αναλύεται και συντίθεται το όνομα Αλέξανδρος;

Η ελληνική γλώσσα είναι μία μαθηματική μη πεπερασμένη (χωρίς όρια ή τέλος) γλώσσα, καθαρά επιστημονική στην απόδοση εννοιών και περιγραφής. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές του μέλλοντος, θα χρησιμοποιούν αποκλειστικά τα αρχαία ελληνικά.

H Ελληνική γλώσσα

Α,Β,Γ,Δ,Ε,Ζ,Η,Θ,Ι,Κ,Λ,Μ,Ν,Ξ,Ο,Π,Ρ,Σ,Τ,Υ,Φ,Χ,Ψ,Ω
α,β,γ,δ,ε,ζ,η,θ,ι,κ,λ,μ,ν,ξ,ο,π,ρ,σ,τ,υ,φ,χ,ψ,ω

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις. είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες)
Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ' αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς, Microsoft)

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

Οι Έλληνες της Αιγύπτου από την αρχαιότητα έως την Αραβική κατάκτηση

Οι Έλληνες της Αιγύπτου ή Αιγυπτιώτες, είχαν μια ιδιαίτερα ακμάζουσα παρουσία στην Αίγυπτο κατά την κλασική αρχαιότητα, ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο, και κατόπιν κατά τον 19ο αιώνα έως και την Αιγυπτιακή επανάσταση του 1952, όταν και ένας μεγάλος αριθμός αναγκάστηκε να φύγει. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρει πως η μυθολογική Ρόδια Ακτίς, έκτισε την πόλη της Ηλιούπολις πριν από τον μεγάλο κατακλυσμό, και με τον ίδιο τρόπο οι Αθηναίοι έκτισαν την Σάϊς, και ενώ όλες οι Ελληνικές πόλεις καταστράφηκαν κατά τον κατακλυσμό, οι Ελληνικές πόλεις της Αιγύπτου επέζησαν.

Δέξιππος ο Αθηναίος : Ο άγνωστος στρατηγός που κατατρόπωσε τους Ερούλους το 267 μ.Χ.

Η μελέτη «θραυσμάτων» από ένα έγγραφο του Μεσαίωνα γραμμένο στα ελληνικά αποκαλύπτει μια άγνωστη μάχη που δόθηκε στις Θερμοπύλες λίγους αιώνες μετά την θρυλική μάχη των Ελλήνων με επικεφαλής τους Σπαρτιάτες απέναντι στους Πέρσες. Πρόκειται για μια αναμέτρηση ανάμεσα σε Αθηναίους και Γότθους που δόθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ.

Ξενάγηση στο Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπιάς. Δείτε το βίντεο

Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, από τα σημαντικότερα της Ελλάδας,  Στεγάζει ευρήματα από την Άλτη, το χώρο της Ολυμπίας, αντικείμενα που χρονολογούνται από την προϊστορική εποχή μέχρι τους ρωμαϊκούς χρόνους, ακόμη μέχρι και τον 6ο- 7ο αιώνα μ.Χ.

Κεντρικό έκθεμα είναι ο Ερμής του Πραξιτέλους, τα αετώματα του ναού του Δία, η Νίκη του Μενδαίου Παιωνίου και το κύπελλο που ανήκε στο Φειδία. Η συλλογή των χάλκινων αντικειμένων αποτελεί μία από τις σημαντικότερες συλλογές παγκοσμίως.

Δημόφιλος ο Θεσπιεύς ο επικεφαλής του αγήματος που έστειλαν οι Θεσπιείς στις Θερμοπύλες, το 480 π.Χ

Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τον Δημόφιλο, τον γιο του Διαδρόμου, από την πόλη Θεσπιές.

Ήταν ο ανώτατος διοικητής των 700 Θεσπιέων που έμειναν στο πλευρό των 300 Σπαρτιατών στις Θερμοπύλες, το 480 π.Χ., όταν τους κύκλωσαν οι Πέρσες. Συμπεραίνουν λοιπόν, οι ιστορικοί, ότι για να τεθεί επικεφαλής του αγήματος που έστειλαν οι Θεσπιείς, σημαίνει ότι ο Δημόφιλος ήταν επιφανής πολίτης στην πόλη του. Μαζί του στάλθηκαν για να βοηθήσουν στη διοίκηση του σώματος οι Ξενοκρατίδης, Πρωτοκρέοντας και ο Διθύραμβος του Αρματίδη. Ο τελευταίος μάλιστα ξεχώρισε για την ανδρεία του στη μάχη και πήρε αριστείο.

Οι απόψεις για το θάνατο στην Αρχαία Ελλάδα

Οι αρχαίοι Αθηναίοι, σύμφωνα με τους νόμους τους Σόλωνα, ήταν υποχρεωμένοι να φροντίζουν τους ηλικιωμένους γονείς τους και ακόμα να φροντίζουν τα της ταφή τους.

Όποιος πολίτης παρέβαινε αυτά τα καθήκοντα, πλήρωνε πρόστιμο και έχανε τα πολιτικά του δικαιώματα, δηλαδή εθεωρείτο «άτιμος», ή και τον εξόριζαν από την πόλη. Αθηναίοι και Έλληνες, στην αρχαιότητα, πίστευαν πως οι θεοί προσφέρουν απλόχερα τα αγαθά στους θνητούς και αυτοί, σεβόμενοι τους αθάνατους ευεργέτες, οφείλουν να τα απολαύσουν μέχρι τελευταίας ευκαιρίας.

Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

Πέργαμος η Ελληνική πόλη που δημιούργησε την περγαμηνή και τα μνημεία της που κατέληξαν στο Βερολίνο

Aπό τα αρχαία χρόνια οι Έλληνες κατοίκησαν στα παράλια της Μικράς Ασίας. Ίδρυσαν πόλεις, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο εμπόριο και τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού. Ανάμεσα τους την Πέργαμο, μια από τις πλουσιότερες πόλεις του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Το όνομα της σήμαινε ακρόπολη, καθώς ήταν χτισμένη σε ένα λόφο 300 μέτρων. Βρισκόταν σε μια εύφορη κοιλάδα, ανάμεσα στους ποταμούς Σελινούντα και Κητείο. Η Πέργαμος ξεκίνησε να ακμάζει μετά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου έως την κυριαρχία των Ρωμαίων.

Πλάτων και η θεωρία των ιδεών

Η θεωρία των ιδεών που εισήγαγε ο Πλάτωνας αποτελεί μια τομή στην ιστορία της φιλοσοφίας. Ταυτόχρονα αποτελεί και σημείο αναφοράς για όλη την κατοπινή φιλοσοφική αναζήτηση. Μία από τις όψεις της θεωρίας αυτής θα αποτελέσει τον άξονα στον οποίο θα κινηθούμε στην παρούσα μελέτη. Συγκεκριμένα, θα μας απασχολήσει η ύπαρξη των ιδεών, αφενός, ως γνωσιολογική προϋπόθεση για την γνώση των αισθητών πραγμάτων και, αφετέρου, ως οντολογική προϋπόθεση για την ύπαρξή τους. Θα ξεκινήσουμε από μια σύντομη αναφορά στα προβλήματα στα οποία ήρθε να δώσει λύση η θεωρία των ιδεών. Στη συνέχεια θα δούμε πώς ο Πλάτωνας έχτισε το οικοδόμημα της θεωρίας του, θέτοντας αρχικά τις βάσεις και προσπαθώντας μετά να γεφυρώσει όλα τα επιμέρους χάσματα που παρουσιάζονταν.

Ο θολωτός τάφος του Ατρέως. Δείτε το βίντεο

Ο θολωτός τάφος του Ατρέως δέσποζε στη δυτική πλαγιά της ράχης της Παναγίτσας, στα νοτιοδυτικά της ακρόπολης των Μυκηνών και επάνω στον οδικό άξονα, που συνέδεε τις Μυκήνες με το Ηραίο του Άργους. Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους και τελειότερους μυκηναϊκούς θολωτούς τάφους και τον πιο εντυπωσιακό από τους εννέα, που συνολικά έχουν βρεθεί στις Μυκήνες. Χρονολογείται μεταξύ του 1350 και του 1250 π.Χ. και θεωρείται ως ένα από τα ωριμότερα δείγματα του τύπου.

Η αρπαγή του «θησαυρού των Αηδονιών» στη Νεμέα

Το σκάνδαλο με την αρπαγή του «θησαυρού των Αηδονιών» στη Νεμέα. Έλληνες αρχαιοκάπηλοι έσκαβαν για χρόνια με την ανοχή των αρχών. Πως εντοπίστηκαν τα αρχαία στη Νέα Υόρκη

Το χωριό Αηδόνια στη Νεμέα έγινε διάσημο για τον μυκηναϊκό θησαυρό που έκρυβε στη γη του. Την περίοδο 1978-80 ανασκάφθηκαν αρκετοί μυκηναϊκοί τάφοι κατά μεγάλο ποσοστό συλημένοι.

Από το σύμπλεγμα αυτών των λαξευτών τάφων προέρχεται και ο περίφημος «θησαυρός των Αηδονιών», που αποτελείται από δύο χρυσά δαχτυλίδια – σφραγίδες, με παράσταση άρματος το ένα και δύο γυναικών που κρατούν άνθη το άλλο, τρία ακόμη δαχτυλίδια (δύο χρυσά και ένα από ήλεκτρο), τρεις σφραγιδόλιθους από στεατίτη, αμέθυστο και αχάτη, χρυσά κοσμήματα ενδυμασίας και χρυσές χάντρες σε ποικιλία σχημάτων, καθώς και μεγάλο αριθμό άλλων χαντρών από διάφορες ύλες, όπως ημιπολύτιμους λίθους, ήλεκτρο, φαγεντιανή και υαλόμαζα. Ο θησαυρός όμως είχε ήδη κάνει φτερά, καθώς πριν από τις επίσημες ανασκαφές είχαν σκάψει ντόπιοι αρχαιοκάπηλοι που έστειλαν τα αρχαία προς πώληση στο εξωτερικό!...

Η ναυμαχία του Αρτεμισίου το σχέδιο αμύνης των Ελλήνων

Μετά την εγκατάλειψη του σχεδίου αμύνης στα στενά των Τεμπών,οι Έλληνες συνήλθαν στον Ισθμό της Κορίνθου για να αποφασίσουν ποιός θα ήταν οι καταλληλότερες τοποθεσίες για αναχαίτηση των Περσών.Δύο ήταν τα πιό επίκαιρα σημεία,οι Θερμοπύλες και ο Ισθμός.

Οι Αθηναίοι ήθελαν άμυνα στις Θερμοπύλες.Η πολύ στενή διάβαση,εκεί μεταξύ του όρους Καλίδρομο και της θαλάσσης,θα εμπόδιζε τον εισβολέα να χρησιμοποιήσει όγκο δυνάμεων.Συγχρόνως ο Ελληνικός στόλος θα εμπόδιζε τον εχθρικό να εισέλθει στον βόρειο Ευβοϊκό κόλπο, αποκλείοντας τον βορείως της Εύβοιας δίαυλο,το στενό των Ωρεών.Έτσι ο εχθρός δεν θα μπορούσε να επιχειρήσει αποβάσεις στα νώτα των Θερμοπυλών για κύκλωση των εκεί αμυνομένων.

Αισχύλος «θίνες νεκρών δε και τριτοσπόρω γονή»

«Εκεί τους περιμένουν τα πιο μεγάλα κακά να πάθουν, πληρωμή για την αυθάδεια και τις σκέψεις που θεόν δεν λογαριάζουν· γιατί στην χώρα την ελληνική σαν ήρθαν, των θεών τ’ αγάλματα να ξεγυμνώσουν δεν ντρέπονταν και τους ναούς να κάψουν. Κι οι βωμοί αφανισμένοι και των θεών τα ιερά είν’ από ρίζα, ανάκατα, αναποδογυρισμένα από θεμέλια.

[…] Και νεκρών σωροί και στην τριτόσπορη γενιά άφωνα θα φανερώσουν στα μάτια των ανθρώπων πως δεν πρέπει, θνητός σαν είναι, νά’ναι περήφανος πέρα απ’ το μέτρο· γιατί η υπεροψία, σαν ανθίση, θα καρπίση της καταστροφής το στάχυ, απ’ όπου γεμάτο κλάμα θέρισμα θερίζει».

Αισχύλου «Πέρσαι», στ. 807-822, εκδόσεις Πάπυρος, σελ. 77

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Αποκαλύπτεται σταδιακά στη Σαλαμίνα το μνημείο που αναφέρει ο Παυσανίας στην «Περιήγηση»

Ένα καταποντισμένο, σήμερα, κτίριο, ίσως ένα από τα τελευταία αρχαία δημόσια οικοδομήματα κοντά στον λιμένα της πόλης της Σαλαμίνος, που ενδεχομένως είδε και αναφέρει στην Περιήγησή του ο Παυσανίας τον 2ο αι. μΧ, αποκαλύπτεται σταδιακά στη Σαλαμίνα.

Όπως τονίζει σε ανακοίνωσή του το ΥΠΠΟΑ, σε μικρή απόσταση από τον νεότερο μώλο, μήκους 48 μ, που ξεχωρίζει στη βόρεια πλευρά του όρμου του Αμπελακίου και ο οποίος είναι κατασκευασμένος πριν το 1900 από αρχαίο οικοδομικό υλικό, «αποκαλύπτεται, καταποντισμένη σήμερα, σε βουρκώδες περιβάλλον, μεγάλη στιβαρή κατασκευή, από λιθόπλινθους, επιμελούς εμφάνισης, σε μήκος 13 μ. Πρόκειται, κατά πάσα πιθανότητα, για κρηπίδα (με εντοπισμένη ισχυρή θεμελίωση στο νότιο σκέλος της) κτηριακής κατασκευής δημόσιου χαρακτήρα».

Φρειδερίκος Νίτσε για τους Έλληνες «Κανείς δεν μπόρεσε να βρει το δηλητήριο που θα τους καταστρέψει...»

«Κανείς δεν μπόρεσε να βρει το δηλητήριο που θα τους καταστρέψει...» Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε.

Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο «Η Γέννηση της Τραγωδίας» (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15,ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του.

Οι ιστορίες των σημαντικότερων αρχαίων Ελλήνων Ολυμπιονικών

«Αλίμονο Μαρδόνιε, με ποιους μας βάζεις να πολεμήσουμε, αυτούς που όχι για χρήματα, αλλά για την καλή τους φήμη αγωνίζονται μόνο!» είπε ο αρχηγός των Μήδων, Τιγράνης, στον στρατηγό του Ξέρξη, όταν έμαθε πως οι Έλληνες αθλητές αγωνίζονται για να λάβουν μονάχα ένα ταπεινό στεφάνι.

Αυτό όμως το ταπεινό στεφάνι από σέλινο, δάφνη ή αγριελιά, άλλαζε τη ζωή του νικητή για πάντα. Ιδιαίτερα του ολυμπιονίκη. Αποκτούσαν το δικαίωμα να στήσουν το άγαλμά τους στην Ολυμπία, και συχνά τους έστηναν άγαλμα και στην πόλη της καταγωγής τους, όπου οι συμπολίτες τους υποδέχονταν ως ήρωες και τους τιμούσαν για την υπόλοιπη ζωή τους. Λάμβαναν ένα εισόδημα από το κράτος και απαλλάσσονταν από τις φορολογικές υποχρεώσεις. Κάποιοι όμως, αγαπήθηκαν περισσότερο από τους άλλους και έμειναν στην ιστορία ως οι διασημότεροι ολυμπιονίκες.

Το Εργαστήριο του Φειδία. Δείτε το βίντεο

Το Εργαστήριο του Φειδία βρίσκεται στην Αρχαία Ολυμπία, δυτικά του ιερού χώρου της Άλτεως, έξω από τον ιερό περίβολο και ακριβώς απέναντι από το Ναό του Δία.

Το Εργαστήριο του Φειδία οικοδομήθηκε το δεύτερο μισό του 5ου αι. π.Χ., όταν ο Φειδίας μετά τα έργα του στον Παρθενώνα πήγε στην Ολυμπία για να φιλοτεχνήσει το χρυσελεφάντινο άγαλμα στον Ναό του Δία. Ο Παυσανίας επισκέφθηκε το εργαστήριο τον 2ο αι. μ.Χ. και αναφέρει ότι στο εσωτερικό του υπήρχε βωμός όπου γίνονταν θυσίες σε όλους τους θεούς[1].

Το παλίμψηστο του Αρχιμήδη. Δείτε το βίντεο με Ελληνικούς υπότιτλους

Με τον όρο παλίμψηστο περιγράφονται αρχαίοι πάπυροι και περγαμηνές που επαναχρησιμοποιούνταν για γράψιμο, αφού πρώτα με τη βοήθεια χημικών ουσιών (κιτρικό οξύ κλπ.) ή άλλων μεθόδων (τριβή κλπ.) καθαριζόταν η προηγούμενη στρώση γραφής. Σήμερα, με τις μοντέρνες επιστημονικές μεθόδους (ακτίνων Χ, κ.ά.) οι επιστήμονες είναι σε θέση να επανεμφανίσουν τα σβησμένα κείμενα. Το παλίμψηστο με τα έργα του Αρχιμήδη είναι περγαμηνός κώδικας του 10ου αιώνα, που περιέχει μαθηματικές πραγματείες. Περί το 1229 ο κώδικας υπέστη επεξεργασία, η γραφή σβήστηκε, τα φύλλα του αναδιατάχθηκαν, διπλώθηκαν στη μέση έτσι ώστε ένα παλιό φύλλο να αποτελέσει δύο ενός καινούργιου κώδικα, και επάνω τους γράφηκαν λειτουργικά κείμενα.

Οι σπουδαιότεροι ήρωες της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας

Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν άνθρωποι που είχαν ασυνήθιστες δυνάμεις. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν δυνατοί, καλοί, και βοηθούσαν τους φτωχούς και τους αδύνατους. Ήταν οι ήρωες. Μερικοί απ' αυτούς είχαν δυνάμεις που τους έδωσαν οι θεοί. Άλλοι ήταν ημίθεοι, γεννημένοι από διασταύρωση θεών και ανθρώπων. Θυμηθήτε, οι αρχαίοι έλληνες πίστευαν οτι οι θεοί είχαν ανθρώπινες αδυναμίες. Οι πιο διάσημοι ήρωες ήταν ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Ιάσονας και ο Περσέας. Πολλές φορές οι θεοί ανάθεταν κατορθώματα στους ήρωες. Δεν είχαν όλοι οι ήρωες την υποστήριξη των θεών. Πολλές φορές συγκεκριμένοι θεοί προσπάθησαν να διαλύσουν τα σχέδια των ηρώων και άλλες φορές προσπάθησαν να τους βλάψουν. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστεψαν και στηρίχτηκαν σ'αυτούς τους ήρωες.

Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017

Κατωιταλική ή Γραικάνικη διάλεκτος που ομιλείται από τους Έλληνες της Κάτω Ιταλίας

Κατωιταλική ή Γραικάνικη διάλεκτος (ή Γραικάνικα) ονομάζεται η διάλεκτος της Ελληνικής που περιλαμβάνει ιταλικά στοιχεία και ομιλείται από τους Έλληνες της Κάτω Ιταλίας -Μεγάλη Ελλάδα της νότιας Ιταλίας-. Είναι κυρίως γνωστή ως Κατωιταλική διάλεκτος, ενώ οι ομιλητές της την ονομάζουν Γκρίκο (Grico) ή Κατωιταλιώτικα. Η Κατωιταλική και η σύγχρονη ελληνική γλώσσα δεν είναι αμοιβαία κατανοητές[1].

Ηρακλής και Ομφάλη

Ο Ερμής, ο προστάτης κάθε σημαντικής οικονομικής συναλλαγής, μετέφερε τον Ηρακλή στην Ασία, τον πούλησε ως ανώνυμο σκλάβο και προσέφερε αργότερα το αντίτιμο των τριών ασημένιων τάλαντων στα ορφανά του Ιφιτου. Ο Eύρυτος όμως είχε απαγορεύσει στα εγγόνια του να δεχτούν οποιαδήποτε χρηματική αποζημίωση λέγοντας ότι μόνο το αίμα ξεπληρώνει το αίμα , τι έγινε τότε με το ασημί, μόνον ο Έρμης το ξέρει . Όπως είχε προμαντέψει η Πυθία, ο Ηρακλής αγοράστηκε από τη βασίλισσα της Λυδίας Ομ­φάλη, η οποία ήταν μανά στο παζάρι , την υπηρέτησε πιστά για έναν ολόκληρο χρόνο, ή τρία, εκκαθαρίζοντας τη Μικρά Ασία από τους ληστές πού την είχαν πλημμυρίσει. Η Ομφάλη αγόρασε τον Ηρακλή μάλλον για ερω­μένο παρά για πολεμιστή.

Σόλυμα η Ελληνική πόλη

Το γεγονός πως τα Ιεροσόλυμα, πριν από την κατάληψή τους από τον βασιλιά των Εβραίων Δαυίδ, ήταν ελληνική πόλη, μας το μαρτυρούν πλείστοι αρχαίοι συγγραφείς.

Ακόμα και ο Εβραίος ιστορικός Ιώσηπος αποκαλεί την πόλη με το πραγματικό της όνομα, “Σόλυμα”. Όμως ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Σόλυμοι ήσαν απόγονοι των Κρητών.

“Απ’αυτούς οι Κάρες ήλθαν στην Ήπειρο από τα νησιά, γιατί παλαιότερα ήσαν υπήκοοι του Μίνωα, με το όνομα Λέλεγες και κατοικούσαν στα νησιά.. Όσο για τους Λυκίους, η παλιά τους καταγωγή είναι κρητική. Φιλονείκησαν όμως για την βασιλεία της Κρήτης με τα παιδιά της Ευρώπης, ο Σαρπηδών και ο Μίνως. Στην διαμάχη επεκράτησε ο Μίνως και έδιωξε τον Σαρπηδόνα μαζί με τους οπαδούς του. Εκείνοι, όταν τους έδιωξε, πήγαν στην Ασία, στην περιοχή της Μιλυάδος. Γιατί η χώρα που σήμερα κατοικούν οι Λύκιοι, παλιά λεγόταν Μιλυάς και οι Μιλύες ονομάζονταν τότε Σόλυμοι”.

Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

Ελληνικά Τοπωνύμια σε Ωκεανία, Χαβάη και Νήσο του Πάσχα

Η Ωκεανία είναι μία από τις πέντε ηπείρους της Γης η οποία περιλαμβάνει την Αυστραλία και τις συστάδες νησιών Μελανησίας, Πολυνησίας και Μικρονησίας.

Η Μελανησία (<Μέλας, μαύρο χρώμα) αποτελείται από τα νησιά Νέα Γουινέα, Σολομώντος, Σάντα Κρουζ, Μπίσμαρκ, Νέα Καληδονία και Νέες Εβρίδες (<Ευρύς, ο μεγάλος) τα οποία βρίσκονται Β-ΒΑ της Αυστραλίας.

Η διάσωση της Μικράς Ασίας από τους Γαλάτες και ο ρόλος των βασιλέων της Περγάμου

Κατά την αρχαιότητα, η περιοχή στα υψίπεδα της κεντρικής Ανατολίας στη Μικρά Ασία ονομαζόταν Γαλατία, στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα η πρωτεύουσα της Τουρκίας, Άγκυρα. Πήρε το όνομά της από το μεταναστευτικό ρεύμα κελτικών φυλών Γαλατών κατά τον 3ο αιώνα π.Χ.: μια ομάδα περίπου 10.000 Κελτών πολεμιστών με δούλους και γυναικόπαιδα διέσχιζαν τη Θράκη και κατευθύνονταν στη Μικρά Ασία, έπειτα από έκκληση του βασιλιά του ελληνιστικού κράτους της Βιθυνίας, Νικομήδη Α' του Φιλέλληνα, στη διαμάχη ενάντια στον αδερφό του.

H δημιουργία του «Ηλίου της Βεργίνας»

«…Όταν στη γη επικράτησε υπερβολική ασέβεια, ο Δίας αποφάσισε να καταστρέψει τον κόσμο με γενικό κατακλυσμό. Βροχές  τρομερές κατέκλυσαν την Ελλάδα. Ο Δευκαλίωνας, όμως, γιος του Προμηθέα και της Πανδώρας, μαζί με την γυναίκα του Πύρρα, κόρη του Επιμηθέα, σώθηκαν μέσα σε μια κιβωτό που κατασκεύασαν κατά προτροπή του Προμηθέα.

H Διατροφή των Αρχαίων Ελλήνων

Τί πιο χαριτωμένη εγώ ζωή δεν ξέρω κι’ άλλη, παρ’ όταν όλος ο λαός τριγύρω αναγαλλιάζη, και στα παλάτια οι σύδειπνοι αράδα καθισμένοι ακούνε τον τραγουδιστή, με τα τραπέζια ομπρός τους, γεμάτα κρέας και ψωμί, κι ο κεραστής σαν παίρνη απ’ το κροντήρι το κρασί και χύνη στα ποτήρια. Στον κόσμο τ’ ομορφότερο λογιάζω αυτό πως είναι.

Ομήρου Οδύσσεια (Μετάφραση Αργ. Εφταλιώτη)

«Αρχή και ρίζα παντός αγαθού η της γαστρός ηδονή» (Επίκουρος 341-270 π.Χ.)

Τίποτα σε σχέση με τη διατροφή και το τελετουργικό της στην αρχαία Ελλάδα δεν είναι τυχαίο, όλα έκρυβαν μια λογική αιτία, μια μικρή σοφία… Το φαγητό δεν ήταν μια γρήγορη στιγμή μέσα στην ημέρα, μια υποχρέωση, αλλά τμήμα του ίδιου του πολιτισμού με όλες τις διαφοροποιήσεις που μπορεί να έχει αυτό.

Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

Η χειραψία στην Αρχαία Ελλάδα και ο αποσυμβολισμός της

"Θανέειν πέπρωται άπασι"  έλεγε ο  Πυθαγόρας. Δηλαδή "είναι γραφτό σε όλους να πεθάνουν". Και ποιος δεν το ξέρει θα μουρμουρίσει κάποιος και θα έχει δίκιο.

Το μόνο που ξέρουμε στα σίγουρα, παρόλο που μας ..διαφεύγει. Αλλά ας μην χαθούμε σε κουβέντες και ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι. Γιατί και πως να συνδέεται άραγε ο θάνατος με την δεξίωση, τις επιτύμβιες στήλες και εν τέλει με την χειραψία των δεξιών χειρών;

Πολλά χρόνια πριν, στους τάφους δεν τοποθετούνταν σύμβολα σταυρού αλλά επιτύμβιες στήλες συνήθως μαρμάρινες ή γενικά λίθινες. Στήνονταν στον τάφο, ώστε αφενός να γίνεται ορατή η θέση του τάφου, αφετέρου για να σημειώνονται τα στοιχεία του νεκρού. Οι στήλες αυτές μπορεί να είναι απλώς ενεπίγραφες ή διακοσμημένες, για παράδειγμα με σχήματα ή τη μορφή του νεκρού ή παραστάσεις σχετικές με τη ζωή του. Συνηθίζεται ο νεκρός να απεικονίζεται όπως ήτανε στη επίγεια ζωή του.

Η παρουσία των Ελλήνων στην Ιρλανδία

Στα γραφόμενα του μεγάλου ιστορικού Στράβωνα ανακαλύπτουμε την κυριαρχία των Ελλήνων. Και δεν είναι καθόλου λόγια ενός τυχαίου, αλλά ενός εκ των μεγαλύτερων ίσως ο κορυφαίος,αρχαίους γεωγράφους και μέσα από αυτές τις γραμμές που αποτελούν ατράνταχτες αποδείξεις και σαφώς ιστορικές πηγές που δεν επιδέχονται καμιά αντίρρηση!

« … Φησί δε και Βοϊους τον Ερκύνιον δρυμόν οικείν πρότερον τους δε Κίμβρους ορμήσαντες επι του τόπου τούτου αποκρουσθέντων υπό των Βοϊων επι τον Ίστρον…

Τα περίεργα ρεκόρ της αρχαιότητας.

Τον 5ο αιώνα π.Χ. ζούσε στην Αθήνα ένας ασυνήθιστα όμορφος νέος. Ήταν ο Αλκιβιάδης, στενός φίλος του Σωκράτη. Ο Αλκιβιάδης έγινε ξακουστός για την ομορφιά του. Ο Πλούταρχος, 500 χρόνια αργότερα, αναφέρει για εκείνον ότι χρόνο με το χρόνο γινόταν όλο και πιο ρωμαλέος και πιο όμορφος. Ακόμα και το ψεύδισμά του, το έβρισκαν όλοι γοητευτικό. Ο πιο παχύς άνθρωπος της αρχαιότητας ήταν ο Διονύσιος, ο γιος του τυράννου της Ηράκλειας, ο οποίος έζησε στη Μαύρη Θάλασσα, στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ.

Αγνοδίκη : H πρώτη γυναικολόγος

Η Αγνοδίκη γεννήθηκε τον 4ο π.Χ. αιώνα στην ηλιόλουστη και τρισένδοξη πόλη της Παλλάδας Αθηνάς. Από μικρό κορίτσι φάνηκε πως είχε γεννηθεί για να απαλλάξει τον κόσμο απ’ τον πόνο. Ήθελε να σπουδάσει ιατρική, αλλά αυτό στην εποχή της απαγορευόταν στις γυναίκες.

Επειδή όμως, το πείσμα νικάει πάντα τις προκαταλήψεις, αποφασίζει μια μέρα πως για να γίνει γιατρός, αυτό που πρέπει να κάνει είναι να γίνει άνδρας. Έτσι λοιπόν, βάζει αντρικά ρούχα και κρύβει κάθε θηλυκότητα απ’ το παρουσιαστικό της.

Εκείνη την εποχή είχε έρθει στο κλεινόν άστυ ο Ηρόφιλος ο Χαλκηδόνιος …. (Χαλκηδών, αρχαία Ελληνική αποικία στην ανατολική πλευρά του Βοσπόρου, απέναντι ακριβώς από το αρχαίο Βυζάντιο – Κωνσταντινούπολη). Ο Ηρόφιλος ήταν ήδη ονομαστός γιατρός και από τους πρώτους ανατόμους της ιστορίας. Η σχολή που είχε ιδρύσει στην Αλεξάνδρεια ήταν ονομαστή. Σ’ αυτόν τον σπουδαίο διδάσκαλο λοιπόν πήγε να μαθητεύσει η Αγνοδίκη.

Αρχαία Σπάρτη «ή ταν, ή επί τας»

Ο σπαρτιάτικος στρατός ήταν, ίσως, η πιο τρομερή πολεμική μηχανή του αρχαίου κόσμου. Αυτή η πολεμική μηχανή με την απίστευτη πειθαρχεία και εκπαίδευση κατάφερνε πολύ καλά για αιώνες να καλύπτει το μεγαλύτερο και βασικότερο ελάττωμά της, που βεβαίως δεν ήταν άλλο από την αριθμητική της σύσταση. Οι Σπαρτιάτες οπλίτες φορούσαν πάντα κόκκινο μανδύα, γιατί κάλυπτε το αίμα εάν πληγώνονταν και επίσης, κατά το Λυκούργο, τρόμαζε κατά κάποιο τρόπο τον αντίπαλο. Στις μάχες οι Σπαρτιάτες οπλίτες δεν φορούσαν σανδάλια, αλλά πήγαιναν ξυπόλητοι, για να διατηρείται πιο σταθερή η φάλαγγα.

Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017

Εφιάλτης ο μεγάλος αντιήρωας της Αρχαίας Ελλάδας

Εδώ κι όχι λιγότερα από δυόμισι χιλιάδες χρόνια, ένα όνομα αποτελεί το αντιπροσωπευτικότερο πρόσωπο της προδοσίας όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά και για πολλούς ακόμα λαούς της Δύσης.

Ο μεγάλος αντιήρωας της Αρχαίας Ελλάδας που οδήγησε τους Πέρσες στα νώτα των Σπαρτιατών του Λεωνίδα μόνο συστάσεις δεν χρειάζεται, αποτελώντας το οικουμενικό πρόσωπο της προδοσίας αλλά και της υπέρτατης ύβρης έναντι της πατρίδας.

Οκτώ άγνωστες πληροφορίες για τη ζωή και το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου

Από την διατήρηση του σώματός του σε μέλι, ως τη σχέση του με τη Ρωξάνη, την επιμονή του να διατηρήσει στοιχεία του περσικού πολιτισμού που κατέκτησε και το μυστήριο γύρω από το θάνατό του.
Από την αγάπη του για τη διανόηση και την επαφή του με φιλοσόφους της εποχής, ως το εξαίρετο στρατιωτικό πνεύμα, την αγαπημένη του Ρωξάνη και τα ερωτηματικά γύρω από το θάνατό του, τα ιστορικά στοιχεία που μπλέκονται με το μύθο γύρω από τον πιο διάσημο στρατηλάτη όλων των εποχών.

Οκτώ πληροφορίες για τη ζωή και το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου...

Οι 700 Θεσπιείς και η καθυστερημένη αναγνώριση τους

Σε άρθρο μας, είχαμε αναφερθεί σε ορισμένες άγνωστες πτυχές της μάχης των Θερμοπυλών.

Το άρθρο διαβάστηκε πολύ και τα σχόλια και οι παρατηρήσεις των αναγνωστών ήταν, όπως σχεδόν πάντα, ιδιαίτερα ενδιαφέροντα. Επανερχόμαστε σήμερα, μετά τη συγκέντρωση όσο το δυνατόν περισσότερου υλικού, για να αναφερθούμε εκτενέστερα στους Θεσπιείς, που έμειναν με τη θέλησή τους κοντά στον Λεωνίδα και σκοτώθηκαν. Θα γράψουμε επίσης μερικές άγνωστες ακόμα πτυχές της μάχης των Θερμοπυλών (480 π.Χ.).

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

Ο Σιδηρόδρομος στην Αρχαία Ελλάδα


Η οδοποιία στην Αρχαία Ελλάδα σε συσχετισμό με τον σημερινό σιδηρόδρομο, σε μία συνοπτική παρουσίαση.




Ανακαλύφτηκε αρχαίος οικισμός στο Μακρυχώρι Τεμπών. Όταν το ρολόι του χρόνου σταμάτησε στο 5300 π.Χ

Το ρολόι του χρόνου σταμάτησε στο 5300 π.Χ. στο Μακρυχώρι του Δήμου Τεμπών, λίγα μόλις χιλιόμετρα από το χωριό!

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας, ο Δήμος Τεμπών, μια ομάδα αρχαιολόγων και προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών Αρχαιολογίας, διατηρούν σταθερούς τους δείκτες του στο παρελθόν, για να αποκαλύψουν τη ζωή που αναπτύχθηκε στην περιοχή, φέρνοντας σήμερα στην επιφάνεια έναν πολιτισμό που αναπτύχθηκε εκεί πριν από 25 αιώνες.

Η αλλαγή του τονισμού στην Ελληνική Γλώσσα και η διαστρέβλωση της

Η ελληνική γλώσσα λειτουργούσε ανέκαθεν με αυστηρούς κανόνες. Όταν όμως επεβλήθη αυτή η διαστρεβλωμένη εκτρωματική «δημοτικιά», η οποία ειρήσθω εν παρόδω ουδεμία σχέση έχει με την αληθινή γλώσσα του λαού, την πραγματική δημοτική, με τις αρχαιοελληνικές ρίζες, την γ΄ κλίση της, την ορθογραφία της, τις προθέσεις της κ.λπ., αυτό άλλαξε.

Καταργήθηκαν γραμματικά μέρη αλλά και τμήματα των μερών τού λόγου, καταστρατηγήθηκαν και άλλαξαν γραμματικοί κανόνες, διαστρεβλώθηκαν ορισμοί και στοιχεία! Και μαζί με όλα αυτά, επεβλήθη και ο τονισμός τής προπαραλήγουσας. Έτσι, αφού βρήκαμε αλάτι, ας ρίξουμε και στα λάχανα, όπως λέει κι ο λαός μας.

Οι Ιπτάμενες μηχανές του Αισχύλου

Ο Αισχύλος ήταν Τραγικός ποιητής. Γεννήθηκε το 525 π.Χ. ή το 524 π.Χ. στην Ελευσίνα. Ήταν γόνος του ευγενούς γαιοκτήμονα Ευφορίωνα, του γένους των Κοδριδών, ενώ παρουσιάστηκε νωρίς στους δραματικούς αγώνες, κατά την 70η Ολυμπιάδα (499/496 π.Χ.), όταν διαγωνίσθηκε εναντίον των δραματικών ποιητών Πρατίνα και του Χοιρίλου. Ήταν Αθηναίος πολίτης που μετείχε στις μάχες κατά των Περσών, ενώ είχε και δυο αδέλφια, που επίσης πολέμησαν στη μάχη του Μαραθώνα, τον Αμυνία και τον Κυναίγειρο.

Ο τελευταίος μάλιστα πέθανε στον Μαραθώνα στη προσπάθεια του να κρατήσει με τα χέρια του, καθώς ήταν χειροδύναμος και πιθανότατα παλαιστής, ένα πλοίο των Περσών πριν βγει στα ανοιχτά. Αυτή η συμμετοχή του απηχεί στον θεατρικό και ποιητικό στίβο αυτή ακριβώς την ιστορική στιγμή της πόλεως, την ερμηνεύει ιδεολογικά, πολιτικά και φιλοσοφικά και ερμηνεύεται από αυτήν. Στο έργο του συμπυκνώνεται η έννοια του δικαίου, καθώς και η συνείδηση του ποιητή ως μαχόμενου πολίτη. Σύμφωνα με τον G. Thomson ο Αισχύλος ήταν οπαδός του Πυθαγόρα και τα δράματά του είναι γεμάτα πυθαγόρειες ιδέες.

Η εκστρατεία του Μ. Αλεξάνρδρου στην Σογδιάνη

Οι πρώτες πληροφορίες που έλαβε ο Αλέξανδρος ήταν απογοητευτικές, καθώς οι επαναστάτες είχαν καταλάβει την Κυρούπολη και τα επτά οχυρά του Ιαξάρτη, σφαγιάζοντας τις φρουρές. H εξέλιξη αυτή σήμαινε ότι η βορειοανατολική αμυντική γραμμή κατά μήκος του ποταμού είχε απολεσθεί και ήταν πλέον πολύ πιθανόν οι Σκύθες (Σάκες), που κατοικούσαν στις στέππες ανατολικά του Ιαξάρτη, να εισβάλλουν στη Σογδιανή, ενισχύοντας το Σπιταμένη, με τον οποίο, όπως αποδείχθηκε αργότερα, τελούσαν σε διαρκή συνεννόηση. Από την εποχή του Δαρείου του Μεγάλου, οι Σκύθες αντιπροσώπευαν τον εφιάλτη των μεθοριακών βορειοανατολικών επαρχιών του περσικού κράτους, όντας αήττητοι στο πεδίο της μάχης.

Πέμπτη 3 Αυγούστου 2017

Ο γεωδαιτικός τριγωνισμός της αρχαίας Ελλάδας

Οι Ελληνες διέθεταν τεχνολογία συγκρίσιμη με την σημερινή. Δεν έκτιζαν τις πόλεις τους τυχαία, αλλά σε θέσεις,οι οποίες καθωρίζοντο γεωδαιτικώς με την βοήθεια των πλανητών, του ηλίου και των αστερισμών.
 
Συνέντευξη παραχωρηθείσα και δημοσιευθείσα στην Απογευματινή της Κυριακής: 24-25η Μαρτίου 2001, σελ. 86.

Ο καθηγητής Κοσμάς Μαρκάτος, χρησιμοποιώντας την σημερινή τεχνολογία των GPS (θεσιολάβος), ανασύρει και επαληθεύει μια πρωτόγνωρη και σχεδόν λησμονημένη έρευνα του Θεοφάνη Μανιά - πραγματοποιηθείσα επί χάρτου - υπό τον τίτλο, Ο Γεωμετρικός - Γεωδαιτικός Τριγωνισμός του Αρχαίου Ελληνικού Χώρου- Το μέγα σχέδιον του Ελληνισμού, συγχρόνως δε, και ανεξάρτητα από την προηγούμενη έρευνα, με την δική του μέθοδο, ελέγχει και επιβε-βαιώνει την ύπαρξη του ανωτέρω τριγωνισμού.

Σχολή της Μιλήτου το πρώτο πανεπιστήμιο του κόσμου

Μοναδικός καθηγη­τής της ήταν ο Θαλής (βλ. λ. Θαλής ο Μιλήσιος), ο οποίος δίδασκε μερικές δεκάδες φοιτητών. Από τον Αριστοτέλη έχουμε μερικές πλη­ροφορίες για το έργο της σχολής, τις οποίες έγραψε περίπου 250 χρόνια μετά τον θάνατο του Θαλή. Ο Αριστοτέλης, ωστόσο, ασχολείται μόνο με τις φιλοσοφικές θεωρίες της Σχολής, ενώ μόνο από μεταγενέστερους συγγραφείς σώθηκαν μερικές πληροφορίες που μας βοηθούν να σχηματί­σουμε κάποια εικόνα για το έργο της.

Ο Θαλής είχε επιδοθεί στην απόδειξη γεωμετρικών προ­τάσεων, η αλήθεια των οποίων είχε διαπιστωθεί εμπει­ρικά. Αναφέρονται μερικές αποδείξεις θεωρημάτων περί ομοιότητας καθώς και η κατασκευή κάποιου απλού οργάνου, με τη βοήθεια του οποίου μπορούσε να υπολογιστεί από την παραλία η απόσταση ενός πλοίου που πλησίαζε. Λέγεται πως για τη μέτρηση της απόστασης αυτής είχε αποδείξει το θεώρημα πως «αν δύο τρίγωνα έχουν μία πλευρά ίση και τις προσκείμενες γωνίες ίσες, είναι ίσα».

Οι επτά σοφοί της Αρχαιότητας μέσα από τα γνωμικά τους

Ὅταν οἱ μυθικοὶ καὶ ἡρωικοὶ χρόνοι, ἄρχισαν νὰ παραχωροῦν τὴν θέση τους στοὺς ἱστορικοὺς χρόνους τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδας καὶ ὅλα τὰ μυθεύματα καὶ τὰ πλάσματα τῆς φαντασίας ποὺ διαπαιδαγωγοῦσαν μέχρι τότε τοὺς λαούς, ἄρχισαν νὰ ὑποχωροῦν μπροστὰ στὴν πραγματικότητα καὶ τὴν κρίση. Ἀνάμεσα στὸν Ζ´ καὶ Στ´ αἰῶνα π.Χ. γεννήθηκαν καὶ ἄκμασαν συγχρόνως οἱ ΕΠΤΑ ΣΟΦΟΙ τῆς Ἀρχαιότητας.

Εἶναι ἡ ἐποχὴ ποὺ ὁ ὑμνούμενος ἕως τότε βίος τῶν Ἡρῴων καὶ τῶν Ἡμιθέων ἀρχίζει σιγὰ-σιγὰ νὰ χάνει τὴν αἴγλη του καὶ βίος θετικότερος καὶ πραγματικότερος νὰ διαλύει τὴν γοητεία τῶν θρύλων. Ὁ ἔμμετρος λόγος παραχωρεῖ τὴν θέση του στὸν πεζό, τὸ πνεῦμα ἐπικρατεῖ τῆς ὕλης καὶ ἡ βάναυση σωματικὴ ρώμη κάμπτεται μπροστὰ στὴν παιδεία καὶ τὸν ὀρθολογισμό. Μὲ ἄλλα λόγια, εἶναι ἡ ἐποχὴ μιᾶς ἐπαναστατικῆς ἐκπολιτίσεως καὶ ἐκπαιδεύσεως τῆς Ἑλλάδας, ἡ ὁποία συντέλεσε στὴν πρώτη πνευματικὴ ἀφύπνιση τοῦ ἀνθρώπου στὴν ὁποία τεράστιο πρωτοποριακὸ ρόλο ἔπαιξαν οἱ 7 σοφοί.

Τα γηροκομεία στην αρχαία Ελλάδα η προστασία των γερόντων και η υιοθέτηση τους από όσους δεν είχαν παιδιά

Στην αρχαία Ελλάδα, οι άνθρωποι σπάνια ξεπερνούσαν τα πενήντα χρόνια ζωής. Όσοι δηλαδή κατάφερναν να μεγαλώσουν, καθώς το ποσοστό της παιδικής θνησιμότητας ήταν πολύ υψηλό.

Οι αρρώστιες, οι κακές συνθήκες ζωής και οι συνεχείς πολεμικές επιχειρήσεις δεν άφηναν τους ανθρώπους να γεράσουν σύμφωνα με τα σημερινά μέτρα, ενώ οι γυναίκες πολύ γρήγορα καταπονούσαν το κορμί τους, αφού άρχιζαν να γεννούν συνεχώς παιδιά μόλις έμπαιναν στην εφηβεία τους. Στα δεκατέσσερά τους ήταν ήδη παντρεμένες και μητέρες.

Γενετική μελέτη της επιστημονικής επιθεώρησης Nature [3/8/2017] καταδεικνύει την στενή γενετική σχέση των Μινωϊτών με τους Μυκηναίους και τους σύγχρονους Έλληνες

Μια νέα μελέτη η οποία δημοσιεύεται στο σημερινό τεύχος της επιστημονικής επιθεώρησης Nature και υπογράφεται από πλήθος επιστημόνων με επικεφαλής τον καθηγητή Γονιδιωματικών Επιστημών και Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον στο Σιάτλ των ΗΠΑ κ. Γεώργιο Σταματογιαννόπουλο, καταδεικνύει την στενή γενετική σχέση των Μινωϊτών με τους Μυκηναίους, αλλά και των δύο αρχαίων πληθυσμών με τους σύγχρονους Έλληνες.

Τετάρτη 2 Αυγούστου 2017

Η ιατρική στην αρχαία Ελλάδα [Ντοκιμαντέρ]

Η ιστορία της ιατρικής θα μπορούσε να διαβαστεί ως μια αφήγηση της προσπάθειας που ανέκαθεν κατέβαλαν οι άνθρωποι προκειμένου να κατανοήσουν και να ελέγξουν τον φυσικό και μεταφυσικό κόσμο, να επιτύχουν αρμονία με το σώμα τους και τις κοινωνικές.

Ο Κέκρωψ ή Κέκροπας ο βασιλιάς της αρχαίας Αθήνας

Ο Κέκρωψ ή Κέκροπας ήταν βασιλιάς της αρχαίας Αθήνας, πρόσωπο που έγινε μέρος της ελληνικής μυθολογίας, άρρηκτα συνδεδεμένο με την αρχαία Αθήνα.

Ο Κέκροπας, γιος της Μητέρας Γης και του Ουρανού και μυθικός ιδρυτής της πρώτης πόλης των Αθηνών στην Ακρόπολη (που ονομαζόταν Κεκροπία εκείνο τον καιρό), είναι ο πρώτος αττικός ήρωας και χθόνια θεότητα, παρουσιαζόμενος συνήθως ως διφυής, από τη μέση και πάνω άνθρωπος και από τη μέση και κάτω δράκος. Θεωρείται γενάρχης των Αθηναίων (Κεκροπίδες), ενώ πιστεύεται ότι ο τάφος του βρισκόταν στο βορειοδυτικό τμήμα της στοάς των Καρυάτιδων στο Ερέχθειο (Κεκρόπιο). Λατρευόταν κυρίως στην Ακρόπολη υπό τη μορφή φιδιού, έχοντας το δικό του ιερέα, ενώ σ’ αυτόν αποδίδονται η θέσπιση διάφορων νόμων, η εφεύρεση της γραφής, η απογραφή του πληθυσμού, η κατάργηση των ανθρωποθυσιών, η ταφή των νεκρών, ο τρόπος οικοδόμησης οικιών αλλά και η διαιτησία στη διαφωνία μεταξύ Αθηνάς και Ποσειδώνα για την κηδεμονία της πόλης.

"Πάριο Χρονικό" το αρχαίο Ελληνικό επιγραφικό κείμενο που βρέθηκε σε μια επιτύμβια στήλη

Το "Πάριο Χρονικό", ή στη νεοελληνική Χρονικό της Πάρου είναι αρχαίο Ελληνικό επιγραφικό κείμενο που βρέθηκε σε μια επιτύμβια στήλη, καλούμενη και "οξώνιον μάρμαρον" και εξιστορεί γεγονότα και χρονολογίες, του ελλαδικού χώρου, από το 1581 π.Χ. μέχρι το 264 π.Χ. Ονομάστηκε έτσι επειδή βρέθηκε στην Πάρο και αποτελείται από τρία τμήματα συνολικά.

Η αρχαία Ελληνική Φοινίκη της Ηπείρου

Το μαντείο και ο ναός του Άμμωνος στην όαση του Σιβάχ της Λιβυκής ερήμου, λεγόταν και Αμμωνία, Αμμωνιακή χώρα, (Πτολεμαίος IV, 5, 23) ή και απλώς Άμμων ή Άμμωνος και «μαντείο των Αμμωνίων» και «το εν Λιβυκή μαντείο».

Η όαση, της Σιβάχ, κατά την αρχαιότητα ήταν πλούσια σε φοίνικες και πηγές. Περίφημη από αυτές ήταν η ονομαζόμενη «Κρήνη του Ηλίου» το νερό της οποίας, ήταν χλιαρό κατά την αυγή, ψυχρότερο κατά το μεσημέρι και μετά της μεσημβρινές ώρες άρχιζε να θερμαίνεται ούτως ώστε το βράδυ εξακολουθούσε να είναι χλιαρό, αλλά περί το μεσονύκτιο σχεδόν έβραζε, για να αρχίσει βαθμηδόν να χάνει τη θερμότητά του μέχρι ότου και πάλι την αυγή ήταν χλιαρό.