Αθλητικές εγκαταστάσεις στην Αρχαία Ελλάδα

Σε κάθε Γυμνάσιο ή Παλαίστρα, υπήρχαν ειδικοί χώροι, για να προετοιμάζουν οι αθλητές το σώμα τους μετά την προπόνηση ή τους αγώνες, αλλά και να ξεκουράζονται μετά από αυτούς. Το ελαιοθέσιο, το κονιστήριο, το  λουτρό, το αλειπτήριον, το πυριατήριον:

1. Το ελαιοθέσιον, δηλ. “Eλαιον τιθέναι”

Ήταν το δωμάτιο στο οποίο γινόταν η διανομή του λαδιού. Όπως αναφέραμε, υπήρχε η συνήθεια στους αθλητές να αλείφουν με λάδι το σώμα τους, πριν την άσκηση στα γυμναστήρια, για την διατήρηση της ελαστικότητας των μυών τους.

Το έλαιο το διέθετε στους αθλητές ο γυμνασιάρχης δηλ. ο δωρητής-ευεργέτης  και ήταν μια ακριβή χορηγία. Ο γυμνασιάρχης ήταν υπεύθυνος να προσκομίζει επίσης και την καύσιμη ύλη για τα λουτρά. Ήταν μεγάλη τιμή για τον ευεργέτη, η πλούσια δωρεά του λαδιού, ώστε να ρέει σαν νερό και να λαμβάνει έπαινο από την Αφροσιάδα.

Ο Ναός του Ποσειδώνα - Δείτε το βίντεο από ψηλά

Ο Ναός του Ποσειδώνα είναι ένας αρχαίος ελληνικός ναός στο Σούνιο, αφιερωμένος στον θεό Ποσειδώνα . Υπάρχουν μαρτυρίες για την ίδρυση ιερών στο ακρωτήρι ήδη από τον 11ο αιώνα π.Χ. Οι πιο γνωστοί ναοί του Σουνίου, ο ναός της Αθηνάς και ο ναός του Ποσειδώνα, πιστεύεται ωστόσο ότι χτίστηκαν μόλις το 700 π.Χ. περίπου και οι κούροι τους χρονολογούνται περίπου εκατό χρόνια αργότερα. Τα υλικά που είναι χτισμένος ο ναός, αλλά και το μέγεθος της προσφοράς στον Ναό του Ποσειδώνα δείχνουν ότι πιθανότατα σύχναζαν εκεί, μέλη της υψηλής και της αριστοκρατικής τάξης.

Οι Κολοσοί του Μέμνωνα

Οι Κολοσοί του Μέμνωνα, αραβ. el-Colossat ή es-Salamat είναι δύο από συμπαγή λίθο αγάλματα τού φαραώ Αμενχοτέπ Γ΄ (εξελληνισμένα Αμένοφη Γ΄), που βασίλευσε στην Αίγυπτο κατά τη 18η δυναστεία. Από το 1350 π.Χ. στέκονται στη Νεκρόπολη των Θηβών, δυτικά τού Νείλου και της σημερινής πόλης τού Λούξορ (αρχ. Ουασέτ/Νουτ, εξελληνισμένα Θήβες).

Το όνομα

Οι κολοσσοί στα σύγχρονα αραβικά ονομάζονται Κομ ελ-Χατάν, αλλά γενικά είναι γνωστοί με το ελληνικό όνομα Ναός τού Μέμνωνα από την εποχή των Ρωμαίων.

Η θεά Ίρις

Η Ίρις ήταν κατά την ελληνική μυθολογία δευτερεύουσα θεότητα του Ολύμπου, αναφερόμενη και ως μία από τις Άρπυιες. Ανήκε στην ακολουθία των θεών με καθήκοντα αγγελιαφόρου, όμοια με εκείνα του θεού Ερμή.

Σύμφωνα με τη μυθολογία

Ήταν κόρη του Θαύμαντα και της Ωκεανίδας Ηλέκτρας, κατά τον Ησίοδο, και αδελφή των Αρπυιών Ωκυπέτης και της Αελλούς ή κατ΄ άλλη εκδοχή της Άρκης, την οποία τιμώρησε ο Δίας διότι κατά την Τιτανομαχία βοήθησε τους Τιτάνες.

Οι αρχαίοι Έλληνες φαντάζονταν την Ίριδα ακριβώς όπως αγιογραφούνται σήμερα από τους Χριστιανούς οι Αρχάγγελοι: Νέα, με πλούσιο βραχύ χιτώνα, με μεγάλες πτέρυγες στους ώμους και χρυσά φτερωτά σανδάλια, φέροντας στο χέρι το κηρύκειο, όπως ο Ερμής. Ήταν φτερωτή και ορμητική σαν θύελλα, γνωστή ως πιστή και γοργοπόδαρη αγγελιαφόρος των θεών.

Tα θραυσμάτων από τη ζωφόρο και τη μετόπη του Παρθενώνα επιστέφουν στην Ελλάδα

Το κομμάτι της ανατολικής ζωφόρου του Παρθενώνα που σώζεται στο Μουσείο Salinas στο Παλέρμο, που δανείστηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα, είναι όλο και πιο κοντά στην οριστική επιστροφή στην Ελλάδα. Το περιφερειακό συμβούλιο της Σικελίας ενέκρινε μάλιστα το λεγόμενο «de-dealing» του μαρμάρινου ποδιού που αρχικά ανήκε στη φιγούρα της Άρτεμης. Είναι μια τυπική πράξη που δόθηκε κατόπιν γνωμοδότησης του Εισαγγελέα, γράφει δελτίο τύπου από την περιοχή, την έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού για την αρμοδιότητα της Σικελίας στο θέμα αυτό.

Eιδικά αυτά που αφαιρέθηκαν από τον τόπο προέλευσης από τον Λόρδο Έλγιν και επί δεκαετίες το ελληνικό κράτος μάταια ζητούσε την επιστροφή στο Βρετανικό Μουσείο.

Γιατί ο Μέγας Αλέξανδρος εγκατέλειψε την πρόταση σχεδιασμού πόλεως στο όρος Άθως

Ο Δεινοκράτης ο Ρόδιος (Ρόδος, περ. 4ος αι. π.Χ. - πιθ. 3ος αι. π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας αρχιτέκτονας και τεχνικός σύμβουλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είναι γνωστός για πολλά έργα, όπως για τον σχεδιασμό της πόλης της Αλεξάνδρειας, τη νεκρική πυρά του Ηφαιστίωνα, την ανακατασκευή του Ναού της Αρτέμιδος της Εφέσου και πιθανώς την κατασκευή του ταφικού μνημείου του Τύμβου Καστά.

Μέντωρ και Μέμνων τα αδέρφια από την Ρόδο που πολέμησαν κατά και υπέρ των Περσών

Ο Μέμνων υπήρξε στρατηγός της Περσικής αυτοκρατορίας επί Αρταξέρξη και Δαρείου, με καταγωγή από τη Ρόδο. Όταν βασίλευε ο Αρταξέρξης συμμετείχε ενεργά στην αποστασία του σατράπη της Φρυγίας Αρτάβαζου (356 π.Χ.), του οποίου ήταν γαμπρός. Παρ' όλο που η αποσχιστική απόπειρα δε στέφτηκε από επιτυχία, γλίτωσε την παραδειγματική τιμωρία του βασιλιά χάρη στην παρέμβαση του αδελφού του Μέντορα. 

Κατέφυγε προσωρινά, όπως και ο Αρτάβαζος, στην αυλή του Φιλίππου το 353 π.Χ. Αργότερα, τον εντοπίζουμε επικεφαλής στο αριστερό κέρας της περσικής στρατιάς κατά τη Μάχη του Γρανικού (334 π.Χ.).

Καλλισθένης ο Ολύνθιος ο άνθρωπος που κατηγόρησε τον Μέγα Αλέξανδρο για την υιοθέτηση ανατολίτικων συνηθειών όπως αυτό της προσκύνησης

Ο Καλλισθένης ο Ολύνθιος (περ. 360-327 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ιστορικός από την Όλυνθο της Χαλκιδικής.

Ήταν ανιψιός του Πρόξενου(D/R), ο οποίος είχε αναλάβει την κηδεμονία του Αριστοτέλη όταν αυτός έμεινε ορφανός. Ο Αριστοτέλης έγινε δάσκαλος του Καλλισθένη και μέσω αυτού, το 336 π.Χ., συμμετείχε στην αποστολή που έκανε ο Μέγας Αλέξανδρος ενάντια στην Περσική Αυτοκρατορία, ως επίσημος ιστοριογράφος για τη συγγραφή του ημερολογίου εκστρατείας.

Κλαύδιος Πτολεμαίος - H Αλμαγέστη αποτελεί το μεγαλύτερο και σημαντικότερο αστρονομικό σύγγραμμα της Αρχαιότητας

Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος (100 - 170) ήταν Ελληνο-Ρωμαίος μαθηματικός, αστρονόμος, γεωγράφος, αστρολόγος και ποιητής ενός επιγράμματος στην Ελληνική Ανθολογία. Γεννήθηκε στη ρωμαϊκή Αίγυπτο και έζησε στην Αλεξάνδρεια. Το σπουδαιότερο έργο του, Η Μεγίστη (ή Μαθηματική Σύνταξις), σώθηκε στα αραβικά ως Αλμαγέστη και στηρίζεται στις παρατηρήσεις διάφορων προγενέστερων αστρονόμων και ιδίως του Ιππάρχου. Αποτέλεσε ένα από τα κείμενα που έδωσαν ώθηση στην αστρονομία των Αράβων. Επίσης ο Πτολεμαίος ασχολήθηκε με τη μουσική και την οπτική.

Περίτας το αγαπημένο σκυλί του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που τον συνόδευε κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών του κατορθωμάτων

Ο Περίτας ήταν το αγαπημένο σκυλί του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που τον συνόδευε κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών του κατορθωμάτων. Το όνομα Περίτας φαίνεται να προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη για τον Ιανουάριο.

Η ομώνυμη πόλη

Δεν είναι πολλά γνωστά για τον ιστορικό Περίτα, εκτός από μια πόλη που ονομάστηκε προς τιμήν του. Όπως το άλογο Βουκέφαλος του Αλέξανδρου, στον Περίτα απονεμήθηκε μια πόλη που ονομάστηκε προς τιμήν του, με ένα μνημείο για τη δόξα του στην κεντρική της πλατεία. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, αφού θυμήθηκε την ιστορία του Βουκεφάλου, «λέγεται,  ότι όταν έχασε ένα σκυλί, που ονομαζόταν Περίτας, το οποίο είχε μεγαλώσει και αγαπήθηκε από αυτόν, ίδρυσε μια πόλη και της έδωσε το όνομα του σκύλου.

Ο Τρωίλος ο Ηλείος ο αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης

Ο Τρωίλος ο Ηλείος (γιος του Αλκίνοου, 4ος αιώνας π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης με καταγωγή από την Ηλεία, ο οποίος στέφθηκε δύο φορές νικητής στα ιππικά αγωνίσματα της συνωρίδος και του τέθριππου πώλων κατά τους 102ους (372 π.Χ.) ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. 

Ο Τρώιλος κέρδισε ενώ παράλληλα υπηρετούσε και ως ελλανοδίκης (κριτής), κάτι που μετέπειτα έκανε τους Ηλείους να αποκλείσουν τους εν ενεργεία ελλανοδίκες από το να λαμβάνουν μέρος στους αγώνες. Επίσης αναφέρεται πως στην Ολυμπία υπήρχε λίθινο άγαλμα του Τρωίλου το οποίο είχε φιλοτεχνήσει ο Λύσσιπος, και βρισκόταν δίπλα σε αυτό της Κυνίσκας.