Το δαχτυλίδι του Πολυκράτη

Δεν είναι γνωστό ποια χρονολογία ακριβώς πήρε την εξουσία. Εκμεταλλεύτηκε μια γιορτή της Ήρας όταν όλοι βρίσκονταν έξω από την πόλη και ανέτρεψε το καθεστώς μαζί με τους αδερφούς του, που από τον Ηρόδοτο αναφέρονται ως Παντάγνωτος και Συλοσών. Μοίρασαν το νησί σε τρία μέρη και ο καθένας διοικούσε από ένα, όμως ο Πολυκράτης σκότωσε τον Παντάγνωτο και εξόρισε τον Συλοσώντα.

Ακολουθώντας τη συνηθισμένη τακτική των τυράννων ο Πολυκράτης προσπάθησε πρώτα απ' όλα να εδραιώσει την εξουσία του. Σκότωσε ή εξόρισε όσο μπορούσε περισσότερους γεωμόρους, δηλαδή μεγαλογαιοκτήμονες, οι οποίοι επιθυμούσαν να εγκαταστήσουν στη Σάμο ολιγαρχικό πολίτευμα.

Πεισίστρατος o τύραννος των Αθηνών

Ο Πεισίστρατος υπήρξε κατά διαστήματα τύραννος στην Αρχαία Αθήνα, για συνολικά περίπου 20 χρόνια, στην περίοδο 561 έως 527 π.Χ. Προσπάθησε και κατάφερε να επιβάλει τυραννίδα τρεις φορές χρησιμοποιώντας άλλοτε συμμάχους από διάφορες πόλεις, άλλοτε από την ίδια την Αθήνα όπου υπήρχαν έντονες διαμάχες εξουσίας μεταξύ αντίπαλων ισχυρών οικογενειών, άλλοτε μισθοφορικό στρατό και άλλοτε τραγελαφικά τεχνάσματα. 

Τις πρώτες δύο φορές κατάφερε να επιβληθεί για μικρό χρονικό διάστημα, μετά το οποίο ανατράπηκε και εξορίστηκε. Την τρίτη φορά όμως έμεινε στην εξουσία μέχρι το θάνατό του. Αυτός επήλθε από φυσικά αίτια και σε μεγάλη ηλικία του Πεισιστράτου, το 527 π.Χ., οπότε τον διαδέχτηκαν οι Πεισιστρατίδες.

Δελφικά παραγγέλματα

Τα δελφικά παραγγέλματα είναι συλλογή από αποφθέγματα που ήταν χαραγμένα στον πρόσθιο τοίχο του πρόναου, επί των παραστάδων της πύλης του κυρίως ναού, στο υπέρθυρο του ναού και επί των στηλών περιμετρικά του Μαντείου των Δελφών. Ηταν οι υποθήκες που παρέδωσαν οι Ιερείς και οι Επτά Σοφοί στις επερχόμενες γενιές, ωφελήματα ανθρώποις ες βίον.

Τα παραγγέλματα αυτά ήταν λιτά αποφθέγματα 2 έως 5 λέξεων αλλά μεστά σοφίας, και τα περισσότερα ανήκαν στους 7 σοφούς της αρχαιότητας (Θαλής ο Μιλήσιος, Πιττακός ο Μυτιληναίος, Βίας ο Πριηνεύς, Σόλων ο Αθηναίος, Κλεόβουλος ο Ρόδιος, Περίανδρος ο Κορίνθιος, Χίλων ο Λακεδαιμόνιος) και ήσαν χαραγμένα στον πρόσθιο τοίχο του Πρόναου ή επί των παραστάδων της πύλης του μεγάλου ναού ή επί του υπέρθυρου ή επί των πολλών στηλών, που είχαν τοποθετηθεί στις πλευρές του ναού περιμετρικά.

Η αρχαία Ελληνική πόλη στη νοτιοδυτική πλευρά του βουνού Σολυμός με το υψηλότερο θέατρο του αρχαίου κόσμου

Η Τερμησσός ήταν πόλη της Πισιδίας χτισμένη σε υψόμετρο άνω των 1000 μέτρων στη νοτιοδυτική πλευρά του βουνού Σολυμός στα όρη Ταύρος. Βρίσκεται 30 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Αττάλειας. Η πόλη χτίστηκε σε μια φυσική πλατφόρμα στην κορυφή του Γκιουλούκ Νταγί, σε ύψος 1.665 μέτρων.

Η Πισιδία

Η Πισιδία είναι μια ιστορική περιοχή της Μικράς Ασίας, στη σημερινή επαρχία Αττάλειας της Τουρκίας. Συνόρευε με τη Λυκία, την Καρία, τη Λυδία, τη Φρυγία και την Παμφυλία.

«Ρωμέικα», η αρχαία Ελληνική διάλεκτος που ομιλείτε στη βορειοανατολική Τουρκία - Δείτε το βίντεο

Τα Ρωμέικα είναι η τελευταία σωζόμενη διάλεκτος Eλληνικών που ομιλείται στη βορειοανατολική Τουρκία, στην περιοχή που παραδοσιακά είναι γνωστή ως Πόντος.

Ο εξισλαμισμός των Ελληνόφωνων στις περιοχές Of, Sürmene, Rize και Matsouka αναφέρεται κατά τον 15ο-18ο αιώνα. Η ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που έλαβε χώρα στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923, οδήγησε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς της Μικράς Ασίας να μετεγκατασταθούν στην Ελλάδα.

Ποιός ήταν ο Παντίτης που στάλθηκε στις Θερμοπύλες

Ο Παντίτης (πέθανε περίπου την δεκαετία του 480 π.Χ) ήταν Σπαρτιάτης πολεμιστής, ένας από τους 300 που στάλθηκαν στη μάχη των Θερμοπυλών. Ο Βασιλιάς Λεωνίδας τον έστειλε ως πρέσβη στη Θεσσαλία, πιθανώς για να ζητήσει βοήθεια για τη μάχη. Ωστόσο, ο Παντίτης δεν μπόρεσε να επιστρέψει στις Θερμοπύλες την ώρα της μάχης, και όταν έφθασε είδε τους συντρόφους του νεκρούς. Όταν επέστρεψε στη Σπάρτη, κατηγορήθηκε για δειλία. Μη υποφέροντας να ζει με αυτή τη κατηγορία, κρεμάστηκε.

Η μικρασιατική φρυγική θεότητα Κυβέλη

Η μικρασιατική φρυγική θεότητα Κυβέλη, "Κυβέλεια Μήτηρ, πιθανώς "Μητέρα των Ορέων" γνωστή μεταγενέστερα στους Έλληνες ως Ρέα ήταν θεά γενικά της άγριας φύσης και των δημιουργικών δυνάμεων της Γης και της γονιμότητας. Ο Πίνδαρος την προσφωνεί «Κυβέλα, μάτερ θεών».

Μικρά Ασία

Η Κυβέλη φαίνεται πως έλκει την καταγωγή της από προϊστορική θηλυκή θεότητα της Μικράς Ασίας όπως υποδεικνύουν τα ανασκαφικά δεδομένα στο Τσαταλογιούκ, από την 6η ήδη χιλιετία π.Χ.. Στη φρυγική τέχνη του 8ου αι. π.Χ. τα λατρευτικά σύμβολα της φρυγικής θεάς μητέρας περιλαμβάνουν λέοντες, κυνηγετικά πτηνά και μικρό αγγείο σπονδών ή άλλες προσφορές.

Φαίδων (διάλογος) : Κι αυτός το πήρε, Εχεκράτη, χωρίς καθόλου να τρομάζει και είπε «Τι λες γι΄αυτό το ποτό, κάνει να χύσω λίγο απ΄αυτό για σπονδή σε κάποιο θεό ή όχι»

Ο Φαίδων είναι έργο του Πλάτωνα το οποίο εντάσσεται στην τετραλογία (Ευθύφρων, Κρίτων, Απολογία, Φαίδων) των διαλόγων που αναφέρονται στη δίκη και εκτέλεση του Σωκράτη.

Πρόσωπα του διαλόγου

Εχεκράτης, οπαδός των Πυθαγορείων από τον Φλειούντα της Β.Δ. Πελοποννήσου, όπου σκηνοθετεί ο Πλάτων τον διάλογο Φαίδων, καθώς ο ομώνυμος εδώ, αφηγητής, μετά τον θάνατο του Σωκράτη, περνά απ΄ εκεί, για να επιστρέψει στην πατρίδα του, την Ήλιδα.

Σιμμίας και Κέβης, οι δύο πνευματικοί δίδυμοι Θηβαίοι, μαθητές του περίφημου πυθαγορείου, του Φιλόλαου, ήρθαν στην Αθήνα, για να συμπληρώσουν τη φιλοσοφική τους μόρφωση και έγιναν τακτικοί συνομιλητές του Σωκράτη.

Ο Περσέας

Ο Περσέας ήταν ήρωας της Αρχαιότητας, γιος του Δία και της Δανάης. Παππούς του ήταν ο Ακρίσιος, βασιλιάς του Άργους.

Ο Ακρίσιος ήθελε πάντα να αποκτήσει έναν διάδοχο για τον θρόνο του. Μετά την γέννηση της Δανάης, προσπάθησε και πάλι να αποκτήσει γιο, αλλά δεν τα κατάφερε. Αποφασίζει να πάει στην Πυθία και να μάθει αν θα αποκτήσει αγόρι. Η Πυθία του ανακοινώνει πως θα αποκτήσει εγγονό από την Δανάη και πως θα σκοτωθεί από αυτόν. Γυρνώντας στο Άργος στεναχωρημένος, κλείνει την Δανάη σε ένα υπόγειο δωμάτιο, ώστε να αποφύγει την επαλήθευση του χρησμού. Η Δανάη επικοινωνούσε μόνο με την παραμάνα της, ενώ από ένα παραθύρι, υπερυψωμένο, καταλάβαινε το έξω περιβάλλον.

Η Σουηδία επέστρεψε στην Ελλάδα το κλεμμένο χρυσό σφραγιστικό δαχτυλίδι από τη Μυκηναϊκή εποχή

Η Σουηδία επέστρεψε ένα χρυσό σφραγιστικό δαχτυλίδι από τη Μυκηναϊκή εποχή, που απεικονίζει ένα ζευγάρι σφίγγες, στην Ελλάδα, ασκώντας έτσι την πίεση στο Ηνωμένο Βασίλειο και το Βρετανικό Μουσείο να επιστρέψουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα.

Η παράδοση από το Ίδρυμα Νόμπελ πραγματοποιήθηκε σε τελετή που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στη Στοκχόλμη, ανακοίνωσε το υπουργείο Πολιτισμού.

Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, το δαχτυλίδι βρέθηκε το 1927 κατά τις ανασκαφές της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής στη μυκηναϊκή νεκρόπολη της Ιαλυσού της Ρόδου.

Τεύκρος o τοξοβόλος του Τρωικού Πολέμου

Έλαβε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο και θεωρείτο ως ο καλύτερος τοξότης των Ελλήνων. Πληγώθηκε από τον Έκτορα, αλλά σώθηκε από τον Αίαντα. Έλαβε μέρος στους ταφικούς αγώνες προς τιμή του Πατρόκλου, όπου νίκησε στην τοξοβολία και ήταν ένας από τους Αχαιούς που μπήκε μέσα στον Δούρειο Ίππο.

Μετά τον πόλεμο, όμως, ο πατέρας του δεν τον δέχτηκε πίσω, και τον έδιωξε,διότι δεν εκδικήθηκε για τον θάνατο του αδελφού του. Έτσι ο Τεύκρος, εξόριστος, πλέον, πήγε στην Κύπρο, όπου και ίδρυσε την πόλη Σαλαμίνα (κοντά στη σημερινή Αμμόχωστο), σε ανάμνηση της πατρίδας του. Ιστορικά, επιβεβαιώνεται η ίδρυση της Σαλαμίνας γύρω στα 1100 π.Χ, χρονολογία που δεν απέχει, χρονικώς, από τον χρόνο επιστροφής των ηρώων της Τροίας.