Η αποκρυπτογράφηση ιερογλυφικών ηλικίας 3.200 ετών και ο πρίγκιπας της Τροίας

Ομάδα ειδικών κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει μια επιγραφή ιερογλυφικών η οποία έχει ηλικία περίπου 3.200 ετών. Η επιγραφή αυτή βρισκόταν σε μια τεράστια πέτρα 29 μέτρων και καταστράφηκε τον 19ο αιώνα αλλά ευτυχώς κάποιοι είχαν φροντίσει να την αντιγράψουν. Η επιγραφή είναι γραμμένη σε μια αρχαία διάλεκτο την οποία γνωρίζουν λιγότερα από 20 άτομα σε όλο τον κόσμο.

Αφού δεν κατέστη εφικτό τόσα χρόνια να αποκρυπτογραφηθεί κάποιοι από αυτούς τους ειδικούς αποφάσισαν να συνεργαστούν για να αποκαλύψουν το περιεχόμενο της. Στο επόμενο τεύχος της επιθεώρησης «Proceedings of the Dutch Archaeological and Historical Society» η ομάδα των ειδικών θα δημοσιεύσει την μετάφραση της επιγραφής.

Η ερωτική ζωή του Ποσειδώνα

Ο Ποσειδώνας είχε έντονη ερωτική ζωή και απέκτησε πολλά παιδιά. Είχε σχέση με τη Δήμητρα, τη Γαία, τη νύμφη Μελία, την Αίθρα και πολλές άλλες γυναίκες της μυθολογίας. Σύμφωνα με έναν μύθο, από τη συνεύρεσή του με τη Γαία γεννήθηκε ο γίγαντας Ανταίος, ο οποίος έγινε βασιλιάς της Λιβύης. Γυναίκα του ήταν η Τίγγις, από την οποία πήρε το όνομά της η σημερινή πόλη Ταγγέρη της Μαυριτανίας. Φημιζόταν για την αγριότητά του και την επιθυμία του να σκοτώνει. Όποιος ξένος αποβιβαζόταν στη χώρα του, πάλευε μαζί του και τον σκότωνε. Τα κρανία των θυμάτων του τα χρησιμοποιούσε για να στολίζει τον ναό που ήταν αφιερωμένος στον πατέρα του.

Ελληνική Μυθολογία - Εκατόγχειρες

Η Γαία τον βοήθησε να νικήσει, ελευθερώνοντας τους Κύκλωπες, τον Βρόντη, τον Στερόπη και τον Άργη, οι οποίοι του χάρισαν τη βροντή, την αστραπή και τον κεραυνό και πολέμησαν στο πλευρό του.

Ο Δίας, για να διασφαλίσει τη νίκη του ελευθέρωσε και τα άλλα παιδιά της Γαίας, τα οποία είχε εγκλωβίσει ο πατέρας τους, ο Ουρανός μέσα στη γη μετά τη γέννηση τους.

Η μυθολογία τους περιγράφει ως τέρατα που τα αποκαλούσαν Εκατόγχειρες επειδή είχαν γιγάντιο σώμα, εκατό χέρια και 50 κεφάλια.

Τα ονόματά τους ήταν Βριάρεως ή Αιγαίων, ο Κόττος και ο Γύγης και πολέμησαν στο πλευρό του. Ο Δίας τους προσέφερε νέκταρ και αμβροσία για να δυναμώσουν και εκείνοι πάλεψαν με πάθος εναντίον των αδερφών τους.

Ο Προκατακλυσμιαίος Πολιτισμός και η θεά Δήμητρα στην Ελευσίνα

Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο τεύχος Μαρτίου 2001 του περιοδικού για την Οικουμενική Ελληνικότητα « ΙΧΩΡ ».  «Εντοπίστηκαν ίχνη του Κατακλυσμού», έγραφε η εφημερίδα «Το Βήμα» της Τρίτης 28 Σεπτεμβρίου 1999 (πηγή THE TIMES). Στο άρθρο αυτό ο δημοσιογράφος έλεγε, ότι πρόκειται για ένδειξη που ενισχύει τα όσα αναφέρει η Παλαιά Διαθήκη για τον κατακλυσμό του Νώε.

Τροφώνιο Άντρο

Ο Τροφώνιος ήταν μυθικός αρχιτέκτονας της αρχαιότητας. Mαζί με τον αδελφό του Αγαμήδη χρησιμοποίησε τον λίθο στην κατασκευή μνημείων, σε αντικατάσταση των πλίνθων και των ξύλων. Ανάμεσα στα μνημεία που τους αποδίδονται είναι ο ναός του Απόλλωνα στους Δελφούς, το σπίτι του Αμφιτρίωνα και της Αλκμήνης στη Θήβα και οι θησαυροί του Υριέα και του Αυγεία. Μόνος του ο Τροφώνιος ανέλαβε το ναό του Απόλλωνα στις Παγασές και το δικό του μαντικό ιερό στη Λιβαδειά, όπου και λατρεύτηκε ως χθόνιος θεός και μάντης.

Η βουλή των γερόντων

Στα αρχαία χρόνια, πλάι στους ηγεμόνες παραστεκόταν στην Ελλάδα με δικαιοδοσία συμβουλευτική η βουλή των γερόντων. Δεν την αποτελούσαν μονάχα γέροι, αλλά και οι αρχηγοί των πόλεων. Στη Σπάρτη και σε πολλές δωρικές πόλεις η Γερουσία ήταν ανώτερο πολιτικό σώμα, που ασκούσε καθήκοντα βουλευτικά και δικαστικά.

Πιο συγκεκριμένα:

«Η Γερουσία ήταν ένα σώμα 28 ανδρών, ηλικίας από 60 ετών και πάνω (οπότε και ολοκληρωνόταν η στρατιωτική θητεία), που εκλέγονταν διά βίου από την Απέλλα. Μέλη της ήταν ακόμη οι δύο βασιλιάδες, οπότε συνολικά απαρτιζόταν από 30 άτομα.

Tα γνωστότερα επίθετα και προσωνυμία του Δία

Ο Δίας ή Ζεύς σύμφωνα με την αρχαία ελληνική θεογονία είναι ο «Πατέρας των θεών και των ανθρώπων», που κυβερνά τους Θεούς του Ολύμπου. Αυτός είναι ο θεός του ουρανού και του κεραυνού στην ελληνική μυθολογία. Είναι το νεότερο παιδί του Κρόνου και της Ρέας. Στις περισσότερες παραδόσεις είναι παντρεμένος με την Ήρα, αν και στο μαντείο της Δωδώνης, σύζυγος του αναφέρεται η Διώνη.

Είναι γνωστός για τις ερωτικές περιπέτειες του. Αυτό οδήγησε σε πολλούς ευσεβείς και ηρωικούς απογόνους, συμπεριλαμβανομένων της θεός Αθηνάς, του θεού Απόλλωνα, της θεάς Άρτεμης, του θεού Ερμή, της θεάς Περσεφόνης (από την θεά Δήμητρα), του θεού Διόνυσου, του Περσέα, του Ηρακλή, της Ωραίας Ελένης, του Μίνωα και των Μουσών (από την Τιτανίδα Μνημοσύνη).

Ελληνική Μυθολογία. Από που προήλθε το όνομα της Ιταλίας;

Αφού ο Ηρακλής άρπαξε τα βόδια του Γηριόνη, επιστρέφοντας μέσω Γαλατίας και Ουμβρίας προχώρησε στα νότια για να πάει στο Ρήγιο της Καλαβρίας (Regio Calabria).

Στα σύνορα του Ρήγιου και των Επιζεφυρίων Λοκρών (Locri) ξάπλωσε να κοιμηθεί γιατί ήταν πολύ κουρασμένος. Όμως τα τζιτζίκια τραγουδούσαν ασταμάτητα και δεν τον άφηναν να κοιμηθεί. Γι’ αυτό παρακάλεσε τους θεούς να τους κόψουν τη λαλιά.

Η διατροφή των Αρχαίων Μινωιτών

Σέλινο, κορίανδρος, κύμινο, μάραθο, σύκο, λινάρι, πιπερόριζα, κάρδαμο, μέντα, φλισκούνι, κρόκος, φασκόμηλο, τερέβινθος, μολόχα.

Αποτυπωμένα στις πινακίδες της Γραμμικής Γραφής Β’ την οποία χρησιμοποιούσαν κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο για να αποδώσουν την ελληνική γλώσσα που μιλιόταν τότε, τα φυτά, οι καρποί και τα βότανα δεν προορίζονταν μονάχα για τροφή. Αιώνες πριν τον Ιπποκράτη, που έλεγε πως η τροφή μας είναι το φάρμακό μας, οι γιατροί, επίσημοι και ανεπίσημοι της μινωικής Κρήτης και της μυκηναϊκής Ελλάδας τα χρησιμοποιούσαν και για θεραπευτικούς σκοπούς.