Βασικοί προ-ομηρικοί μύθοι για την Ωραία Ελένη

Η Ομηρική Ελένη, αποκαλούμενη Ωραία Ελένη στη νεοελληνική γλώσσα και ευειδής στην Ιλιάδα, περίφημη για την ομορφιά της, αποτελεί το πλέον διλημματικό πρόσωπο (αθωότητας ή ενοχής) στην ελληνική μυθολογία. Ήταν κόρη του Δία ή του Τυνδάρεω και σύζυγος του Μενέλαου, του βασιλέα της Σπάρτης. Η "αρπαγή" της από τον Πάρη και η μεταφορά της στην Τροία έγινε αφορμή, σύμφωνα με την Ιλιάδα, του μακροβιότερου πολέμου όλης της αρχαιότητας, του δεκάχρονου Τρωικού Πολέμου, έχοντας προηγουμένως συνεγείρει όλα τα αρχαία ελληνικά βασίλεια κατά της Τροίας. Η δε παρουσία της στην αρχαία ελληνική γραμματεία κρίνεται πυκνή αλλά και σημαδιακή, όχι μόνο στα ομηρικά έπη, αλλά και στη λυρική και χορική ποίηση, στο αττικό δράμα, στη ρητορική και την ιστοριογραφία.

Αιτωλείς το αρχαίο Ελληνικό φύλο που κατοικούσε στην ορεινή περιοχή της βορειοδυτικής Ελλάδας

Οι Αιτωλείς ήταν αρχαίο ελληνικό φύλο που κατοικούσε στην ορεινή περιοχή της βορειοδυτικής Ελλάδας, στα βόρεια του Κορινθιακού κόλπου.

Περιοχές εγκατάστασης

Η περιοχή που κατοικούσαν ήταν χωρισμένη στην παράκτια αρχαία Αιτωλία, και στην ορεινή Επίκτητο Αιτωλία. Η πρώτη είχε δύο εύφορες πεδιάδες και οι κάτοικοί της επιδίδονταν στη σιτοκαλλιέργεια, στην ιπποτροφία και στην αμπελουργία. 

Αρχαιότερη πόλη της ήταν η Καλυδώνα, με πρώτο βασιλιά της τον Οινέα. Άλλες πόλεις της Αιτωλίας ήταν η Χαλκίς (που αναφέρεται μαζί με την Καλυδώνα στην ομηρική Ιλιάδα), η Πλευρών, η Ώλενος, η Πυλήνη, η Κωνώπη, η Λυσιμάχεια, το Τριχώνιον, το Φύταιον, η Στράτος, ο Θέρμος, το Αγρίνιον, κ.α.

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι Έλληνες αρχαιολόγοι και απευθύνουν έκκληση σε όλους τους βουλευτές εφιστώντας την προσοχή τους σε μία ασαφή διάταξη του νέου νόμου για τα Μουσεία

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι Έλληνες αρχαιολόγοι και απευθύνουν έκκληση σε όλους τους βουλευτές εφιστώντας την προσοχή τους σε μία ασαφή διάταξη του νέου νόμου για τα Μουσεία, μέσω της οποίας θα μπορούν να εξαχθούν στο εξωτερικό αρχαιότητες ακόμη και για έναν αιώνα!

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων

Έκκληση προς τους βουλευτές

Μην επιτρέψετε την εξαγωγή αρχαιοτήτων στο εξωτερικό για 100 και πλέον χρόνια!

Η τεχνητή νοημοσύνη αποκρυπτογραφεί ένα «χαμένο βιβλίο» 2.000 ετών που περιγράφει τη ζωή μετά τον Μέγα Αλέξανδρο

Όταν ο Βεζούβιος εξερράγη το 79 μ.Χ., απανθρακώθηκε ένα βιβλίο για τους ηγεμόνες που ακολούθησαν τον Μέγα Αλέξανδρο. Τώρα, η μηχανική μάθηση αποκρυπτογραφεί το «χαμένο βιβλίο».

Ένα «χαμένο βιβλίο» 2.000 ετών που συζητά τις δυναστείες που διαδέχθηκαν τον Μέγα Αλέξανδρο μπορεί τελικά να αποκρυπτογραφηθεί σχεδόν δύο χιλιετίες αφότου το κείμενο καταστράφηκε μερικώς στην έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ. και αιώνες αργότερα, παραδόθηκε στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

Αθλητικές εγκαταστάσεις στην Αρχαία Ελλάδα

Σε κάθε Γυμνάσιο ή Παλαίστρα, υπήρχαν ειδικοί χώροι, για να προετοιμάζουν οι αθλητές το σώμα τους μετά την προπόνηση ή τους αγώνες, αλλά και να ξεκουράζονται μετά από αυτούς. Το ελαιοθέσιο, το κονιστήριο, το  λουτρό, το αλειπτήριον, το πυριατήριον:

1. Το ελαιοθέσιον, δηλ. “Eλαιον τιθέναι”

Ήταν το δωμάτιο στο οποίο γινόταν η διανομή του λαδιού. Όπως αναφέραμε, υπήρχε η συνήθεια στους αθλητές να αλείφουν με λάδι το σώμα τους, πριν την άσκηση στα γυμναστήρια, για την διατήρηση της ελαστικότητας των μυών τους.

Το έλαιο το διέθετε στους αθλητές ο γυμνασιάρχης δηλ. ο δωρητής-ευεργέτης  και ήταν μια ακριβή χορηγία. Ο γυμνασιάρχης ήταν υπεύθυνος να προσκομίζει επίσης και την καύσιμη ύλη για τα λουτρά. Ήταν μεγάλη τιμή για τον ευεργέτη, η πλούσια δωρεά του λαδιού, ώστε να ρέει σαν νερό και να λαμβάνει έπαινο από την Αφροσιάδα.