Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

Τα συσσίτια στον αρχαίο κόσμο

Το πνεύμα της κοινωνικής αλληλεγγύης ξεκίνησε από τα μινωικά συσσίτια και συνεχίστηκε από τους Σπαρτιάτες, ενώ στη ρωμαϊκή εποχή ο Τραϊανός θέσπισε το νόμο lex alimentaria, που πρόβλεπε τη δωρεάν σίτιση των απόρων παιδιών.

Δεν ήταν οι Σπαρτιάτες εκείνοι που επινόησαν τούτον το θεσμό, καθώς στον ελλαδικό χώρο είχαν προηγηθεί άλλες παραπλήσιες προσπάθειες, με πρώτη τα μινωικά συσσίτια που άνθισαν αρκετούς αιώνες νωρίτερα. Κάθε πολίτης στις ακμάζουσες κρητικές πόλεις παρέδιδε στο συνεταιρισμό το εν δέκατο (1/10) της παραγωγής του και, με την καθοδήγηση μιας γυναίκας, αυτό μετατρεπόταν στα τρόφιμα που μοιράζονταν στα κοινά συσσίτια.

Επίκουρος περί θανάτου

Ένα τίποτα είναι για μας ο θάνατος» λέει ο Επίκουρος, γιατί «όταν υπάρχουμε εμείς, ο θάνατος είναι απών, και όταν ο θάνατος είναι παρών, δεν υπάρχουμε εμείς».

Ο θάνατος είναι πάντοτε άσχετος μ’εμάς αν και προκαλεί μεγάλη στενοχώρια σε πολλούς ανθρώπους για μεγάλο διάστημα της ζωής τους.

Η έγνοια του θανάτου καλύπτει σαν πέπλο την εμπειρία της ζωής, είτε γιατί οι άνθρωποι προσβλέπουν σε μετά θάνατο ζωή και τρομοκρατούνται και εξευτελίζονται προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια του Θεού, που θα μπορούσε κάλλιστα να τους τιμωρήσει για τις κακές τους πράξεις, είτε γιατί λυπούνται και τρομάζουν με την ιδέα ότι δεν θα υπάρχουν μετά το θάνατό τους.

Οι Έλληνες στη Βακτριανή

Σημείο συνάντησης λαών και πολιτισμών, η Κεντρική Ασία παρουσιάζει ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Η περιοχή αυτή, με τη μεγάλη γεωγραφική ποικιλομορφία (καθόσον περιλαμβάνει αχανείς στέππες, εύφορες κοιλάδες ποταμών, πανύψηλες οροσειρές και ερημικές εκτάσεις), είναι αρκετά δύσκολο να οριοθετηθεί, δεδομένου ότι έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις σχετικά με τις περιοχές που περιλαμβάνονται σ΄αυτήν.

Διευκρινίζουμε, επομένως, ότι για τους σκοπούς της παρούσας σειράς αναρτήσεων, αναφερόμαστε σε μια γεωγραφική περιοχή που αποτελείται από το βορειοανατολικό τμήμα του σύγχρονου Ιράν, το μεγαλύτερο τμήμα των εδαφών που ανήκουν στις 4 από τις 5 πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας (εν προκειμένω: Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν, νότιο Καζακστάν, Τατζικιστάν), το Αφγανιστάν και το βορειοδυτικό Πακιστάν (Μπαλουτσιστάν και κοιλάδα του Ινδού στο Παντζάμπ).

Το «οστομάχιον» του Αρχιμήδη θεωρείται το αρχαιότερο παζλ

Μέχρι και σήμερα ακονίζει το μυαλό δυνατών λυτών. Η αναδιάταξη απλών γεωμετρικών σχημάτων σε νέους σύνθετους σχηματισμούς αποτελεί το πιο οικείο «μαθηματικό» παιχνίδι.

Η μαγεία του παιχνιδιού άγγιξε τη μαθηματική σκέψη του Αρχιμήδη. Όπως φαίνεται σε έργο του, που το μοναδικό αντίγραφο σώθηκε μερικώς από το Παλίμψηστο, ο Αρχιμήδης προσπάθησε να εντοπίσει γεωμετρικές σχέσεις στο αρχαιότερο γνωστό παζλ. Το «(ο)στομάχιον» ήταν πνευματικό παιχνίδι της αρχαιότητας.

Το παιχνίδι απαρτίζεται από ένα τετράγωνο που έχει διαιρεθεί σε 14 γεωμετρικά σχήματα. Σκοπός του παιχνιδιού είναι ο παίχτης να διαμορφώσει ξανά το τετράγωνο με όσους περισσότερους τρόπους μπορεί, χρησιμοποιώντας όλα τα κομμάτια του.

Χρυσά «εισιτήρια» για τον Κάτω Κόσμο!

Μυούμενος: Είμαι ξερός από δίψα και θάνατο.Πηγή: Τότε έλα πιες από μένα, τη Πηγή που ρέει συνέχεια,στα δεξιά βρίσκεται ένα λαμπερό κυπαρίσσι.Ποιος είσαι; Από πού είσαι;Μυούμενος: Είμαι ο γιος της Γης και του έναστρου Ουρανού.Αλλά η φυλή μου είναι θεία.Αυτός ο αρχαίος ελληνικός διάλογος περιέχει πολλά μυστήρια. Ποιος είναι ο διψασμένος οδοιπόρος που ζητά θεία κατάβαση; Τί και πού είναι η ομιλούσα πηγή (λάλον ύδωρ); Και γιατί αυτή η συζήτηση καταγράφηκε σε ένα τόσο λεπτό χρυσό πλακίδιο;

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018

ΛΕΣΒΟΣ : Το Ελληνικό πνεύμα δια μέσου των χιλιετηρίδων

Νησί του βορειοανατολικού Αιγαίου μπροστά στην είσοδο του Αδραμυττηνού κόλπου, πλησίον της μικρασιατικής ακτής, από την οποία την χωρίζουν τα στενά της Μυτιλήνης προς Α. και των ακρωτηρίων Αργένου (Κόρακα) και Λεκτού Μπαμπά) προς Β. Είναι το τρίτο σε έκταση νησί της Ελλάδος μετά την Κρήτη και την Εύβοια, έχει επιφάνια 1630 χλμ. Διοικητικά η Λέσβος αποτελεί νομό μαζί με την Λήμνο και τον Άγιο Ευστράτιο. Πρωτεύουσα του νησιού και του νομού είναι η Μυτιλήνη.

Το ανάγλυφο της Λέσβου καθορίζεται από πολλούς χαμηλούς λόφους και βουνά με υψηλότερα ένα στο βόριο τμήμα (Λεπέτυμνος, 968μ.) και ένα στο νότιο (Όλυμπος, 967μ.) και από μεγάλη πεδινή έκταση. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του νησιού είναι το απολυθωμένο δάσος του Σιγρίου, δηλαδή απολιθωμένοι κορμοί δένδρων της Τριτογενούς περιόδου. Το νησί έχει και αρκετές ιαματικές θερμοπηγές, κυριότερες από της οποίες είναι της Θερμής, του κόλπου της Γέρας, του Πολιχνίτου (η θερμότερη της Ευρώπης), του Λισβορίου και της Εφταλούς.

Η ινδοευρωπαϊκή φυλή, η κάθοδος των Δωριέων και η φοινικική προέλευση του ελληνικού αλφαβήτου – Μύθοι και πραγματικότητα

Όσοι δώσαμε λίγη προσοχή στο μάθημα της ιστορίας, όταν το διδασκόμασταν στο σχολείο, μάθαμε για το μεγαλείο το αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Ενώ όμως τα πεπραγμένα των προγόνων μας, μάς γέμιζαν δέος και υπερηφάνεια, κάπου «ξενερώναμε» όταν μαθαίναμε ότι δεν είμαστε γηγενείς Έλληνες, το αλφάβητό μας το «δανειστήκαμε» από άλλον λαό, ενώ και η γλώσσα μας από κάπου αλλού «κρατούσε η σκούφια της». Υποψιάζομαι (δεν το γνωρίζω, για να είμαι ειλικρινής), ότι πάνω κάτω η ίδια ιστορία διδάσκεται στα σχολεία.

Η εξάπλωση του διαδικτύου όμως, μας έφερε μπροστά σε μια απίστευτα μεγάλη «βιβλιοθήκη» και πηγή γνώσης. Κι όσο περισσότερο ψάξει κανείς για το συγκεκριμένο θέμα, θα διαπιστώσει ότι από κάποιο σημείο και πριν, θα βρεθεί εν μέσω πολιτισμικής σύγχυσης.

Ας τα πάρουμε όμως ένα ένα κι ας δούμε που βρίσκεται ο μύθος και που η πραγματικότητα…

Η πτώση των Τριάκοντα Τυράννων και ο ρόλος του Φρουρίου της Φυλής


Μετά την ήττα της Αθήνας στον Πελοποννησιακό Πόλεμο ο Λακεδαιμόνιος στρατηγός Λύσανδρος επέβαλε στους Αθηναίους το κυβερνητικό σχήμα των Τριάκοντα Τυράννων. Αρχικά πολλοί διανοούμενοι της εποχής στήριξαν τη νέα πολιτική κατάσταση. Ένας απ’ αυτούς ήταν ο μεγάλος φιλόσοφος Πλάτωνας, που περιέβαλε με συμπάθεια τον νέο τρόπο διακυβέρνησης όντας και ο ίδιος αριστοκράτης και ελπίζοντας ότι μια διαφορετικού τύπου διοίκηση θα μπορούσε να θεραπεύσει τις πληγές που είχε προκαλέσει στην πόλη η ασυδοσία των παλαιότερων πολιτικών.

Πολύ γρήγορα όμως ο φιλόσοφος απογοητεύτηκε εξαιτίας της ωμότητας των Τριάκοντα, οι οποίοι επεχείρησαν να εμπλέξουν στις παρανομίες τους ακόμα και τον Σωκράτη. «Νόμισα ότι αυτοί θα κυβερνήσουν το κράτος βγάζοντάς το από την άδικη πολιτική ζωή και φέρνοντάς το σε δίκαιη. […] Είδα όμως πως οι άνθρωποι αυτοί μέσα σε λίγο χρόνο κατέδειξαν ότι η προηγούμενη πολιτική κατάσταση ήταν πολύ καλύτερη», αναφέρει ο φιλόσοφος.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018

Το Σούνιο στην Αρχαία Ελλάδα

Η πρώτη γραπτή αναφορά για το Σούνιο γίνεται από τον Όμηρο, που το αποκαλούσε «Σούνιον ιερόν» (Οδύσσεια ). Συγκεκριμένα αναφέρει πως εκεί ο Μενέλαος στο ταξίδι της επιστροφής από την Τροία, σταμάτησε για να θάψει τον καπετάνιο του πλοίου του τον Φρόντη. Μαρτυρίες δίνουν επίσης οι Σοφοκλής (Αίας 1235), Ευριπίδης (Κύκλωπες 292), Παυσανίας (Ι, 1) και Βιτρούβιος (IV 7).

Στη αρχαϊκή περίοδο αναπτύχθηκε το ιερό πολύ, κάτι που αποδεικνύεται από τους κολοσσιαίους κούρους που είχαν στηθεί εκεί. Βρέθηκαν τρεις εξ αυτών που βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Εκείνη τη περίοδο, φαίνεται, κτίστηκε ο ναός της Αθηνάς Σουνιάδος σε χαμηλότερο γειτονικό λόφο. Η κατασκευή του πώρινου ναού του Ποσειδώνα χρονολογείται στις αρχές του 5ου αιώνα..

Όταν οι αρχαίοι Έλληνες καλλιτέχνες εκπαίδευαν τους ντόπιους στην Κίνα

Η Κίνα και η Δύση διατηρούσαν σχέσεις τουλάχιστον 1.500 χρόνια προτού ο Μάρκο Πόλο φτάσει εκεί. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν νέες μελέτες. Οι αρχαιολόγοι, μάλιστα, υποστηρίζουν ότι η έμπνευση για τη δημιουργία των «στρατιωτών από τερακότα» που βρέθηκαν στον τάφο του πρώτου αυτοκράτορα, κοντά στο Σιάν, πιθανώς να ήρθε από την αρχαία Ελλάδα και τον πολιτισμό της.

Επίσης οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι αρχαίοι Ελληνες καλλιτέχνες πιθανώς να εκπαίδευαν τους ντόπιους ήδη από τον 3ο αιώνα προ Χριστού. Μέχρι πρόσφατα η επικρατούσα άποψη ήταν ότι η επίσκεψη του Μάρκο Πόλο ήταν η πρώτη από πολίτη της Δύσης.

Φράσεις του Μέγα Αλέξανδρου

Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στις 20 ή 21 Ιουλίου του 356 π.Χ στην Πέλλα της Μακεδονίας. Πατέρας του ήταν ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Β’ και μητέρα του η Ολυμπιάδα, κόρη του βασιλιά της Ηπείρου Νεοπτόλεμου.

Ήταν βασιλιάς της Μακεδονίας, Ηγεμών της Πανελλήνιας Συμμαχίας κατά της Περσικής αυτοκρατορίας, Φαραώ της Αιγύπτου, Βασιλιάς της Ασίας και βορειοδυτικής Ινδίας, και οι κατακτήσεις του αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο της Ελληνιστικής εποχής των βασιλείων των Διαδόχων και Επιγόνων του.

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018

Υπάρχει ο τάφος του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες;

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο τάφος του Λεωνίδα δεν έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Κάποιος το μακρινό 1896 υποστήριξε το αντίθετο.

Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Εφημερίς στο 3ο φύλλο στις 26/05/1896.

- Κάποιος γέρων εκ Λεβαδείας ελθών επί τούτω εις Αθήνας ανήγγειλεν εις τον γεωπόνον κ. Καλογερόπουλον ότι ανεκάλυψε τον τάφον του μεγάλου Λεωνίδα, εν Θερμοπύλαις. - Ο γέρων αυτός ζητεί αμοιβήν παρά της αρχαιολογικής εταιρίας όπως υποδείξη το μέρος όπου έκαμε την ανακάλυψιν και φέρη ούτως εις φως πολυτιμότατα αρχαιολογικά και ιστορικά αντικείμενα. - Εάν δεν πρόκηται περί παράφρονος βεβαίως το πράγμα είνε άξιον μελέτης, διότι τις οίδε τίνα τάφον αρχαίον ανεκάλυψε παρά τας Θερμοπύλας ο Λεβαδείτης γέρων.

Όταν ο Δίας αγάπησε την όμορφη Ευρώπη

Ο Δίας ανάμεσα στις άλλες νέες αγάπησε και την όμορφη Ευρώπη, την κόρη τοu Αγήνορα και της Τηλέιρασσας. Η κόρη έπαιζε με τις φίλες της στην παραλία της Σιδώνας και με τις χάρες της προκάλεσε τον έρωτα τοu πατέρα θεών και ανθρώπων.

Για να την πλησιάσει, εκείνος, μεταμορφώθηκε σ' έναν κάτασπρο ταύρο και πήγε και ξάπλωσε στα πόδια της. Όταν η Ευρώπη ξεθάρρεψε, άρχισε να παίζει με τον ταύρο. Κάποια στιγμή όμως που η κοπέλα είχε καθίσει στη ράχη του, το κάτασπρο ζώο σηκώθηκε και όρμησε προς τη θάλασσα.

Μάταια εκείνη φώναζε και παρακαλούσε. Ο ταύρος κολυμπούσε και ολοένα απομακρυνόταν από την ακτή. Η Ευρώπη, κρατιόταν γερά από τα κέρατά του για να μην πέσει και έτσι έφτασε μαζί του στην Κρήτη. Στην πηγή της Γορτύνας, κάτω από τη σκιά των πλατάνων το ζευγάρι έσμιξε. Από τότε τα δέντρα αυτά δε χάνουν ποτέ τα φύλλα τοuς, γιατί σκέπασαν τον έρωτα ενός θεού.

Η μάχη στα Κούναξα 401 π.Χ. : Η επική ελληνική νίκη - Η κάθοδος των Μυρίων

Η Κύρου Ανάβασις είναι ένα πολύ σημαντικό ιστορικό σύγγραμμα του Έλληνα ιστορικού, στρατιωτικού, και φιλοσόφου Ξενοφώντα που περιγράφει τη συμμετοχή σώματος 13.000 Ελλήνων μισθοφόρων αναμεσα στους οποίους 700 Σπαρτιάτες (των Μυρίων), από την στιγμή που εντάχθηκαν στον στρατό του Κύρου και συμμετείχαν στην εκστρατεία εκείνου κατά του αδελφού του Αρταξέρξη και ειδικότερα στη μάχη στα Κούναξα το 401 π.Χ.. Μετά τον θάνατο του Κύρου ακολούθησε η περιπετειώδης επιστροφή τους από την Μικρά Ασία προς την θάλασσα, η λεγόμενη "κάθοδος των μυρίων..". Ο Ξενοφών ήταν ο διοικητής αυτής της στρατιωτικής μονάδας.

Ξεπουλιέται κεφαλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Παντού, όπου κι αν επήγε, ο Μέγας Αλέξανδρος θεωρήθηκε, ημίθεος! Ιδίως λατρεύθηκε μετά τον πρόωρο θάνατό του! Πράγμα ακόμη σπανιότερο στην ιστορία, για στρατιωτικό ηγέτη. Συνήθως όλους τους λατρεύουν εν ζωή, για να τα έχουν καλά μαζί τους, κάτι σαν γλείψιμο δηλαδή, και μετά τους πετάνε στο καλάθι των αχρήστων της Ιστορίας…

Η ανάγλυφη εικόνα (και όχι προτομή) του Αλεξάνδρου ήταν παντού, σε όλην την ελληνική και ρωμαϊκή επικράτεια και πολιτισμό. Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες τον υιοθέτησαν ως ιδανικό. Έλεγαν, οι καημένοι, κι έπειθαν τους λαούς τους, πως αντιπροσωπευόταν ο εαυτός τους στο αποτύπωμά του!..

Ο Μέγας Αλέξανδρος απεικονίζεται, συνήθως, με ξεχωριστά κυματιστά μαλλιά, να πέφτουν στα φρύδια του και στον αυχένα του - διότι, τότε, το πρότυπον του ανδρός ήταν να έχει μαλλιά, και μάλιστα πολλά, μακριά και κυματιστά, και όχι να είναι κουρεμένος… γουλί, όπως σήμερα…

Η περίφημη «ιλλυρική» επιγραφή που αποδείχθηκε… Ελληνική και τα αρχαία ελληνικά φύλα στην Ήπειρο

Κι ενώ από την ελληνική κυβέρνηση, υπάρχουν ήπιες αντιδράσεις (;), κάποιοι στη γειτονική χώρα φροντίζουν να ρίχνουν λάδι στη φωτιά και να πυροδοτούν εντάσεις. Πρόσφατα παραδείγματα, ο ηθοποιός Λαέρτης Βασιλείου (Laerti Vasili στην Αλβανία), ο οποίος εκτός από όσα απαράδεκτα είπε για τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, ανέφερε ότι οι Αλβανοί είναι αρχαίος λαός που ζει στα δικά του εδάφη, ο πολιτικός μαθουσάλας Σαλί Μπερίσα, που ζήτησε να καταργηθεί ο εορτασμός του «Όχι» στη Βόρειο Ήπειρο(μήπως θέλει να γιορτάζουμε το «ναι» των συμπατριωτών του, που βρέθηκαν ξαφνικά ανάμεσα στους νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου;), και διάφοροι άλλοι. Για ην τεκμηρίωση της πανάρχαιας παρουσίας τους στην περιοχή, οι Αλβανοί υποστηρίζουν ότι είναι απόγονοι των Ιλλυριών. Όταν βέβαια οι συνομιλητές τους δεν γνωρίζουν περί Ιλλυρίας, είναι πολύ εύκολο να πεισθούν.

Οι εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου που δεν έγιναν ποτέ!

Ο Μέγας Αλέξανδρος υπήρξε αναμφισβήτητα ένας πάρα πολύ φιλόδοξος ηγέτης. Το μυαλό του δεν έπαψε ποτέ να επεξεργάζεται σχέδια για εξερευνήσεις και κατακτήσεις νέων εδαφών. Όταν το 323 π.Χ πέθανε σε ηλικία 33 ετών, βρισκόταν στην Βαβυλώνα, όπου αναπαυόταν μετά την επιστροφή του από την εκστρατεία στην Ινδία. Αυτή η περίοδος ανάπαυλας όμως ήταν εντελώς προσωρινή.

Ο Μακεδόνας βασιλιάς δεν σκόπευε σε καμία περίπτωση να αποσυρθεί από τις μάχες και να κυβερνήσει την αυτοκρατορία του ειρηνικά. Ποιες καινούργιες πολεμικές επιχειρήσεις είχε άραγε στο νου του λίγο πριν πεθάνει;

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

«Το χέρι του Θεού» που ανήκει σε τεράστιο άγαλμα του Ηρακλέους στην Ιορδανία

Στην πόλη του Αμμάν, βρίσκεται ο Ναός του Ηρακλέους, ο οποίος κατασκευάστηκε μεταξύ του 162 και 166 μ.Χ. κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής κατοχής, επίΑυτοκράτορος Μάρκου Αυρηλίου και ήταν αναμφισβήτητα ένα πολύ εντυπωσιακό κτίριο για την εποχή του.

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018

Βρέθηκε Τάφος Σωματοφύλακα του Μέγα Αλεξάνδρου με την Ασπίδα του Αχιλλέα που Κατασκεύασε ο Θεός Ήφαιστος;

Ο μακεδονικός τάφος της Κρίσεως είναι ο τάφος του Πευκέστα; Μη γνωρίζοντας, έως τώρα, σε ποιον ανήκει, ένας από τους πολλούς αρχαίους μακεδονικούς τάφους που υπάρχουν γύρω από την αρχαία Μίεζα (*) της Ημαθίας, ελέγετο «Ο τάφος της Κρίσεως», διότι σε αυτόν εικονιζόταν ο νεκρός πολεμιστής να οδηγείται από τον ψυχοπομπό Ερμή στους Kριτές του Κάτω Κόσμου, Αιακό και Ραδάμανθυ… Και έτσι ελέγετο έως τώρα…Μόνο, που, κατά πληροφορίες, ευρέθη το όνομα του νεκρού…

Και μάλιστα μαζί με τμήμα της ασπίδος του, η οποία ήταν η ασπίς του Αχιλλέως. Είναι γνωστό ότι την κρατούσε. Εάν, λοιπόν, ετάφη όντως και με αυτήν, την αυθεντική μυστηριώδη ασπίδα του Αχιλλέως, τότε βρισκόμαστε ενώπιον ενός σπουδαίου ευρήματος, του μόνου γνωστού έως τώρα εκ των χειρών του θεού Ηφαίστου, το μόνο θεϊκό χειροποίητο τεχνούργημα / κατασκεύασμα που θα έχει βρεθεί επί γης!!!

Και κάτι τέτοιο θα πρέπει να εξετασθεί διεπιστημονικώς, και όχι μόνον αρχαιολογικώς!..

ΑΜΦΙΠΟΛΗ: «Στον 4ο κατά σειρά τοίχο εντοπίστηκε πύλη που πάει προς τα κάτω!!!»

Η Γενική Γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη φτάνοντας στον τέταρτο τοίχο του τάφου, αποκάλυψε μιλώντας, παλιότερα, στα Παραπολιτικά 90,1 και τον Νίκο Ευαγγελάτο πως όντως ο τάφος της Αμφίπολης έχει ακόμη ένα μοναδικό χαρακτηριστικό.

Όπως υποπτεύθηκαν οι αρχαιολόγοι φτάνοντας στον τέταρτο τοίχο του τάφου υπάρχει κάτι που δεν μοιάζει να ακολουθεί τις... συνήθειες του υπόλοιπου οικοδομήματος.

Η πύλη, τέταρτη κατά σειρά μετά από εκείνη των Σφιγγών, των Καρυάτιδων και την τρίτη πίσω από τις Καρυάτιδες δεν βρίσκεται στο κέντρο, είναι κάπως πιο αριστερά και είναι σχεδόν η μισή σε μέγεθος από τις προηγούμενες.

Αίας ο Τελαμώνιος: Ο Έλληνας ήρωας του Τρωικού πολέμου

Οι Έλληνες τον έθαψαν χωρίς τιμές παρόλο που αποτέλεσε έναν από τους πιο ανδρείους και ηρωικούς πολεμιστές στον Τρωικό πόλεμο.

Ένας από τους πιο δυνατούς και γενναίους βασιλιάδες των Ελλήνων που πήραν μέρος στον Τρωικό πόλεμο, ήταν και ο Αίαντας, ο γιος του Τελαμώνα από τη Σαλαμίνα. Ο Όμηρος γράφει ότι ξεχώριζε από όλους τους πολεμιστές γιατί ήταν εύσωμος σαν γίγαντας. Τον ονομάζει μάλιστα και πύργο. Έλεγαν γι’ αυτόν ότι ήταν άτρωτος και πως δεν μπορούσε να πληγωθεί.

Ούτε τα βέλη καρφώνονταν επάνω του και υπήρχε μια εξήγηση γι’ αυτό. Όταν ήταν μωρό ο Αίαντας, έτυχε να φιλοξενηθεί στο παλάτι του Τελαμώνα ο Ηρακλής. Ζήτησε να δει το παιδί και πιάνοντάς το από τις μασχάλες, το σκέπασε με το δέρμα του λιονταριού(λεοντή) που είχε σκοτώσει στη Νεμέα Έτσι το σώμα του θα έμενε άτρωτο, εκτός από τα σημεία εκείνα που το κρατούσε, καθώς του φορούσε τη λεοντή.

Οι Σύζυγοι του Διός και οι Μυστικές Ονομασίες και Ιδιότητές τους

Ο Δίας ή Ζεύς γιός του Κρόνου και της Ρέας ήταν ο μέγιστος θεός του αρχαιοελληνικού δωδεκάθεου ο πατέρας θεών και ανθρώπων, εκτός απο την επίσημη σύζυγο του Ήρα αναφέρονται πληθώρα απο γυναίκες και ερωμένες με τις οποίες απέκτησε αμέτρητα παιδιά.

Ως σύζυγοι του Διός αναφέρονται οι παρακάτω:

Η λίστα όλων των θανάτων στην Ιλιάδα

Η Ιλιάδα, έπος του ελληνικού ποιητή Όμηρου του 8ου αιώνα μ.Χ., σχετικά με τις τελευταίες εβδομάδες του Τρωικού Πολέμου, είναι γεμάτη θανάτους. Εκατοντάδες θύματα της μάχης περιγράφονται στην Ιλιάδα, 188 Τρώες, και 52 Έλληνες. Τα τραύματα τους και η μόνη περιγραφόμενη χειρουργική επέμβαση πεδίου συνίσταται στην επιδέσμευση και τη δέσμευση ενός σφιγκτήρα γύρω από ένα τραυματισμένο άκρο για να το στηρίξει, πλύση με ζεστό νερό, και εξωτερικά φυτικά παυσίπονα.

Οι σκηνές θανάτου δεν είναι ακριβώς ίδιες στην Ιλιάδα. Τα πιο κοινά στοιχεία είναι:

Η ελληνική γλώσσα διαθέτει μια απόκρυφη ιδιότητα - Τί είναι ο Ιαπετικός Κώδικας

Στη χιλιόχρονη αυτή πορεία της η γλώσσα μας έχει υποστεί πολλές μετατροπές μέχρι να αποκτήσει τη σημερινή της μορφή -η τελευταία εξ΄ αυτών το 1980. Που έγκειται όμως το «παραφυσικό» σε ένα τέτοιο γλωσσολογικό-φιλολογικό θέμα;

Πρόσφατες μελέτες καταδεικνύουν ιδιότητες στη γλώσσα μας τις οποίες ούτε καν τις είχαμε φανταστεί. Κάποιες θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον …

Το παγκόσμιο ενδιαφέρον για την ελληνική προέκυψε εκ νέου από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την ελληνική.

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018

Η λίμνη που βοήθησε να σπάσει η «κατάρα» του Ποσειδώνα στην Αθήνα

Ο μύθος θέλει την θεά Αθηνά να ήρθε σε μεγάλη διαμάχη με τον θεό της θάλασσας, Ποσειδώνα για το ποιος θα πάρει υπό την προστασία του την πόλη της Αθήνας.

Οι δύο θεοί στάθηκαν μπροστά στον τότε βασιλιά της πόλης, τον Κέκροπα και με δικαστές τους υπόλοιπους θεούς, ξεκίνησαν την αναμέτρηση. Ο Ποσειδώνας υποσχέθηκε να γίνει η πόλη θαλασσοκράτορας, χτυπώντας με την τρίαινά του το έδαφος και σχηματίζοντας στο έδαφος μία μικρή λίμνη με νερό, την «Ερεχθηίδα θάλασσα». Η Αθηνά, από την άλλη, φύτεψε στο βράχο της Ακρόπολης μία ελιά, που ξεπετάχτηκε γεμάτη καρπούς.

Ο Κέκροπας πριν αποφασίσει έστρεψε ολόγυρα το κεφάλι του και το βλέμμα έπεφτε πάνω σε θάλασσα. Δέντρο, όμως, σαν εκείνο της Αθηνάς δεν είχε αντικρίσει ξανά, γι’ αυτό και αποφάσισε να περάσει η πόλη στην προστασία της θεάς, παίρνοντας και το όνομά της. Ο Ποσειδώνας θύμωσε και λέγεται ότι καταράστηκε την πόλη να μην έχει ποτέ νερό.

Όταν ο Ηρακλής πέρασε από το Πάγγαιο

Από τους μυθικούς χρόνους ο ρόλος της περιοχής του Νομού Σερρών  ήταν ενεργός.  Διάσημος ήταν στο Νομό Σερρών κατά την εποχή αυτή ο Συλέας, βασιλιάς που ζούσε στην περιοχή του Παγγαίου. Θεωρείται ότι η περιοχή της Νέας Ζίχνης αντιστοιχεί στο Αρχαίο βασίλειο του Συλέα, ο οποίος υποχρέωνε τους διαβάτες να δουλεύουν στους αμπελώνες του.

Σ' ένα σατυρικό δράμα ο Ευριπίδης σε μια παραλλαγή του ίδιου μύθου, παρουσιάζει τον Ηρακλή να έχει πουληθεί ως δούλος στο Συλέα. Τότε εκείνος έστειλε τον ήρωα στους αμπελώνες του, αλλά ο Ηρακλής κατέστρεψε όλα τα κτήματα, τα φορτώθηκε στους ώμους του και τα μετέφερε στα ανάκτορα του Συλέα.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

Αρχαιοελληνικά ναυάγια λεηλατούνται από αρχαιοκάπηλους ανοιχτά των αλβανικών ακτών

Πολλές δεκάδες αρχαία πλοία, πολλά από αυτά χρονολογούνται στους πΧ αιώνες, βρίσκονται βυθισμένα όλα τούτα τα χρόνια σε απόσταση 450 χλμ ανοικτά των ακτών της Αλβανίας, την πλειονότητά τους ρωμαϊκά, αρχαιοελληνικά και ιλλυρικά πλοία, συχνά φορτωμένα με θησαυρούς, αλλά και πολλά νεότερα σκάφη.

Μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος του Εμβέρ Χότζα, πολλά από τα πολύτιμα αυτά ναυάγια -συχνά γεμάτα με θησαυρούς, χρυσό κι άλλα πολύτιμα μέταλλα και αντικείμενα, ή νομίσματα της εποχής - έχουν εξαφανισθεί, ή έχουν λεηλατηθεί από παράνομους «κυνηγούς αρχαιοτήτων» που αισχροκερδούν διαθέτοντας στις αγορές αρχαίων έργων τέχνης την παράνομη λεία τους.

Γιατί ο Ευριπίδης με τη τραγωδία "Μήδεια" πήρε το τρίτο βραβείο στα Μεγάλα Διονύσια βάζοντας ένα ακόμα λιθαράκι στην αντιδημοτικότητα του

Η Μήδεια είναι η ηρωίδα που «μήδεται»  δηλαδή προνοεί, νοιάζεται, γνωρίζει τις τελετές των μυστών και μεταφέρει τη γνώση της στην Ελλάδα. Το όνομα Μήδεια προέρχεται από το ρήμα μέδομαι, το οποίο σημαίνει προνοώ, μελετώ, διαλογίζομαι και φροντίζω, καθώς και επινοώ, μηχανεύομαι και εν τέλει κυβερνώ, άρχω.

Στη ενεργητική του διάθεση, μέδω, το ρήμα αποκτά τη σημασία του εξουσιάζω, προστατεύω.  Φορέας και εκπρόσωπος ενός αρχαϊκού πολιτισμού, ανήκει σ’ ένα είδος «ορφισμού».
Είναι ερωμένη, ερωτευμένη μάγισσα που σώζει τον εραστή και τους συντρόφους της, είναι μάνα αλλά και «Μέδουσα» και «Σκύλλα», η «πανφάρμακη ξείνα» κατά τον Πίνδαρο. Θεωρείται μάγισσα, γιατί:

Βρέθηκε τοιχογραφία με τη Λήδα και τον κύκνο Δία στις στάχτες της Πομπηίας

Ενα εξαιρετικό έργο που διατηρήθηκε επί αιώνες σε άριστη κατάσταση χάρη στην τέφρα του ηφαιστείου που κάλυψε τα πάντα, εντόπισαν οι αρχαιολόγοι.

Εναν από τους αγαπημένους μύθους της αρχαιότητας, που ενέπνευσε καλλιτέχνες για πολλούς αιώνες, έχει θέμα τοιχογραφία που εντοπίστηκε σε βίλα στην αρχαία Πομπηία.

Μέσα στην ηφαιστειακή τέφρα του Βεζούβιου που κάλυψε τα πάντα, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν ένα καλοδιατηρημένο έργο με τη Λήδα, μυθική βασίλισσα της Σπάρτης, και τον Δία που μεταμορφώθηκε σε κύκνο για να συνευρεθεί μαζί της.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018

Γιούχτας: Το μυθικό βουνό της Κρήτης με το πρόσωπο του Δία

Το βουνό Γιούχτας είναι ένα σημείο ορόσημο 15 χιλιόμετρα στη Νότια πλευρά της πόλη του Ηράκλειου. Έχει υψόμετρο 811 μέτρα και σημαντικό ρόλο στην περιοχή, καθώς το ανθρωπόμορφο σχήμα του έχει δημιουργήσει μύθους για τον ρόλο του βουνού από την Μινωική εποχή.

Ο Γιούχτας έπαιζε σημαντικό ρόλο στην Μινωική ναυσιπλοΐα καθώς είναι το πρώτο βουνό που φαινόταν για όσους ερχόταν στην Κνωσσό.

Στον Γιούχτα υπάρχει συνεχής παρουσία του Ανθρώπου από την Νεολιθική εποχή. Στην Μινωική περίοδο υπήρξε ιερό βουνό και έχουν ανακαλυφθεί αξιόλογοι αρχαιολογικοί χώροι με ανεκτίμητης αξίας ευρήματα, όπως τα ανεμόσπηλια, το ιερό κορυφής, το χωστό νερό, και ο στραβομύτης.

Εντοπίστηκαν τα ερείπια της χαμένης Ατλαντίδας; - Δείτε το βίντεο

Ομάδα ιστορικών υποστηρίζει πως βρέθηκε το πού ήταν χτισμένη η χαμένη Ατλαντίδα. Από την έρευνά τους προέκυψε πως το πελώριο λιμάνι της μυθικής πόλης κάποτε βρίσκονταν στη νότια Ισπανία.

Οι ερευνητές της ιδιωτικής εταιρίας δορυφορικών απεικονίσεων Merlin Burrows ισχυρίζονται πως εντόπισαν στοιχεία που δείχνουν πως οι κατασκευές στις τοποθεσίες είχαν – στην πραγματικότητα – κατασκευαστεί από τους κατοίκους της αρχαίας Ατλαντίδας.

Η μυθική αυτή πόλη περιγράφεται στα κείμενα του Πλάτωνα. Ο Έλληνας φιλόσοφος έγραφε για έναν εξελιγμένο πολιτισμό που κυβερνούσε την μεγάλη θαλάσσια αυτοκρατορία 9.000 χρόνια πριν από το γέννηση του ίδιου, όμως.

Οι αρχαιότερες Μούσες: Μνήμη, Μελέτη, Αοιδή

Ο Παυσανίας υποστηρίζει ότι υπήρχαν δύο γενιές Μουσών, όπου στην πρώτη γενιά ήταν 3 και ήταν κόρες του Ουρανού και της Γαίας, ή Τιτανίδες ή Απολλωνίδες και στη δεύτερη, ήταν 9 και ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης. Οι Τιτανίδες Μούσες ήσαν οι θεότητες της μουσικής....

Τα ονόματά τους ήσαν  Μελέτη, Αοιδή και Μνήμη εκ των οποίων η τελευταία ταυτίζεται με την Μνημοσύνη, μητέρα των εννέα Μουσών (Παυσανίας 9.29.1) ή Θελξινόη, Αοιδή, Αρχή, Μελέτη (Κικέρων De Natura Deorum/φύση των θεών 3.21). Η ποιητική τέχνη χρειάζεται και τις τρεις αυτές Μούσες, χρειάζεται τον συνδυασμό του τραγουδιού, της μνήμης και της μελέτης.

Αρίστιππος ο Κυρηναίος : Ο ιδρυτής της ηδονιστικής σχολής

Το όνομα του αρχαίου φιλόσοφου, Αρίστιππου του Κυρηναίου, δεν αναφέρθηκε τυχαία. Ο Αρίστιππος ήταν ο ιδρυτής της ηδονιστικής σχολής. Γεννήθηκε στην Κυρήνη της Αφρικής το 435 από εύπορη οικογένεια. Αποφάσισε όμως να φύγει μακριά από την πατρική εστία προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του. Αρχικά γίνεται μαθητής του Πρωταγόρα αλλά στη συνέχεια πηγαίνει στην Αθήνα όπου γοητεύεται από τις διδαχές του Σωκράτη και γίνεται μαθητής του.

Όταν ο Αρίστιππος γνώρισε τον Σωκράτη είχε ήδη διαμορφώσει την κοσμοθεωρία του σχετικά με την ηδονή. Το ότι ήρθε τόσο κοντά με τον Σωκράτη δεν φαίνεται να του άλλαξε άποψη. Ίσα- ίσα. Ο Αρίστιππος επί της ουσίας τροποποίησε τη Σωκρατική άποψη και ταύτισε την ηδονή με το αγαθό.

Με το πέρασμα του χρόνου διαφοροποιήθηκε τόσο πολύ από τον δάσκαλό του που έφυγε από κοντά του και άρχισε να διδάσκει τη δική του θεωρία. Είναι ο πρώτος μαθητής του Σωκράτη ο οποίος μετά τον θάνατο του μεγάλου δασκάλου εμφανίστηκε ως σοφιστής, δηλαδή επαγγελματίας και αμειβόμενος δάσκαλος, αρχικά στην Αθήνα και αργότερα σε άλλες πόλεις.

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

Επίκουρος: Κι η ζωή κυλά με αναβολές και χάνεται, κι ο καθένας μας πεθαίνει μες στις έγνοιες

«Γεννηθήκαμε μια φορά και δε γίνεται να γεννηθούμε και δεύτερη, ενώ είναι βέβαιο πως δεν θα υπάρξουμε ξανά στον αιώνα τον άπαντα. Εσύ όμως, ενώ δεν εξουσιάζεις το αύριο, αναβάλλεις την ευτυχία γι’ αργότερα. Και η ζωή κυλά με αναβολές και χάνεται, και ο καθένας μας πεθαίνει μες στις έγνοιες.»

Όλη η ουσία της ζωής σε τέσσερις γραμμές.. Ο Επίκουρος συνδύασε την ατομική φυσική του Δημόκριτου και την βιολογική ηθική του Αριστοτέλη, ελέγχοντας και διορθώνοντας κάθε σημείο των προηγούμενων φιλοσοφιών με αξιοθαύμαστη συνέπεια. Με την παρατήρηση και την αναλογική μεθοδολογία που ανέπτυξε, ο Αθηναίος φιλόσοφος οικοδόμησε μια εξαιρετικά συνεκτική κοσμοθεωρία χωρίς εννοιολογικές αντιφάσεις.

Υπήρξε ο πρώτος φιλόσοφος που μίλησε για την ύπαρξη του τυχαίου στην φύση που επιτρέπει την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων. Υπήρξε ο πρώτος φιλόσοφος που συνέδεσε την ελεύθερη βούληση με την φρόνηση, την κριτική σκέψη, την υπευθυνότητα και την ηδονική άσκηση της αρετής. Υπήρξε ο πρώτος που μίλησε για πρόοδο της ανθρωπότητας από την πρωτόγονη στην πολιτισμένη εποχή, που βασίζεται στην παρατήρηση της φύσης, την ανάπτυξη της τεχνολογίας και την ηθική και πολιτιστική ωρίμανση των ανθρώπων.

Από του Φιλίππους στην Αμφίπολη. Το αέναο ταξίδι της Περσεφόνης στην σκιά του Παγγαίου

Αυτή την εποχή που οι πάγκοι, γεμίζουν με τα ζουμερά ρόδια, οι μέρες μικραίνουν και η νύχτα έρχεται επελαύνουσα, σαν το άρμα του Πλούτωνα, τώρα που το σκοτάδι απλώνεται και εξορίζει το φως του έμψυχου ήλιου, από τη ζωή μας, το μυαλό μου πάει στην Περσεφόνη και στον αγώνα της Δήμητρας να την κερδίσει, για να μην χαθεί για πάντα στην καταχνιά της χθόνιας γης.

Η Περσεφόνη, η Αξιόκερσα των Καβειρίων μυστηρίων, η Βενδίς των Θρακών, έγινε μέρος της τοπικής λατρείας του πάνθεου του Παγγαίου, με πρωταγωνιστές τον Άρη, το Διόνυσο Σαβάζιο και την πολυσυλλεκτική Άρτεμις. Την γνωρίσαμε ως Άρτεμις Ταυροπόλος, ως Άρτεμις Γαζωραίας, ως Παρθένας στις πλαγιές της Νεαπόλεως και της Οισύμης και ως αιώνιο αποτύπωμα στα βράχια των Φιλίππων.

H πρώτη μύηση στα Ελευσίνια Μυστήρια

Τα Μεγάλα Ελευσίνια πραγματοποιούνταν κάθε τέσσερα χρόνια, το Σεπτέμβρη λίγο πριν τις εορτές που γίνονταν προς τιμήν του Δία και του Απόλλωνα στην Ολυμπία, οι οποίες σηματοδοτούσαν και το ξεκίνημα των Ολυμπιακών Αγώνων. Πολλοί αρχαίοι μελετητές πιστεύουν ότι η Ολυμπιακή Φλόγα μεταφέρονταν μετά το τέλος των Ελευσίνιων Μυστηρίων στην Ολυμπία και άναβε στο Ναό του Δία μέχρι το τέλος της εκεχειρίας. Αυτό σημαίνει ότι όσο διαρκούσαν τα Μεγάλα Ελευσίνια και οι Ολυμπιακοί κάθε διαμάχη μεταξύ των Ελληνικών Πόλεων έπαυε, προς τιμήν των θεών.

Ο Μεγάλος Αρχιερέας των Ελευσίνιων αφού προετοιμαζόταν όλο τον Αύγουστο με αυστηρή νηστεία, ξεκινούσε την πομπή των Ελευσίνιων από την Αθήνα μέχρι το Ναό της Δήμητρας και της Περσεφόνης στην Ελευσίνα.

Ο Μεγάλος Αρχιερέας ενσάρκωνε τον Απόλλωνα στα Ελευσίνια Μυστήρια, ενώ το ρόλο της Περσεφόνης-Εκάτης η Μεγάλη Ιέρεια της Δήμητρας.

Η δοκιμασία των αρχόντων στην Αρχαία Αθήνα

Η δημοκρατία δεν "φύτρωσε" ξαφνικά στην ελληνική πολιτική σκέψη. Τα πρώτα σπέρματά της ανάγονται στην αυγή της εμφάνισης του λαού αυτού, στη μυθολογία του. Δεν είναι του...
παρόντος να αρχίσουμε από εκεί.

Θα σταθούμε μόνο σε ένα γεγονός: η "εκκλησία του δήμου" (λαϊκή συνέλευση θα λέγαμε σήμερα) υπάρχει και λειτουργεί πολύ πριν εμφανιστεί η δημοκρατία. Έστω και αν οι δικαιοδοσίες της είναι, ακόμη, πολύ περιορισμένες: να εγκρίνει ή όχι τις προτάσεις των βασιλέων ή άλλων αρχόντων.

Σύμφωνα με ένα Νόμο, που αποδίδεται στον Σόλωνα, όποιος πολίτης στην Αρχαία Αθήνα αναλάμβανε δημόσιο αξίωμα (είτε από εκλογή είτε από κλήρωση) πριν αναλάβει τα καθήκοντά του, έπρεπε να υποβληθεί σε δοκιμασία!

H μάχη της Πύδνας (168 π.Χ.): Η Μακεδονία στα χέρια των Ρωμαίων

Η μάχη της Πύδνας, ήταν η τελευταία πολεμική σύγκρουση μεταξύ Μακεδόνων (υπό τον βασιλιά Περσέα) και των Ρωμαίων (υπό τον Αιμίλιο Παύλο). Έγινε στις 22 Ιουνίου του 168 π.Χ. Νικητές ήταν οι Ρωμαίοι, που έτσι κατάφεραν να καταλύσουν οριστικά το μακεδονικό κράτος και να προσαρτήσουν τα εδάφη του.

Οι πληροφορίες που έχουμε για τη μάχη είναι πολύ λίγες. Η αφήγηση του Πολύβιου έχει χαθεί, το κείμενο του Λίβιου έχει ένα μεγάλο κενό, ενώ ο Πλούταρχος, στηρίχθηκε σε μια βιογραφία του Περσέα γραμμένη από τον Ποσειδώνιο από την Απάμεια, που περιγράφει τα γεγονότα μόνο από τη μακεδονική πλευρά.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2018

Που οδηγούσαν οι δίδυμες στοές στο μαντείο της αρχαίας Μιλήτου;

Στις ακτές της Μικράς Ασίας, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την ελληνική πόλη της Μιλήτου, υπάρχουν τα ερείπια από ένα αρχαίο μαντείο. Ήταν αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα, τον θεό του φωτός και προστάτη των τεχνών και της μαντείας.

Τα «Δίδυμα», όπως ονομάστηκε ο ναός, ήταν το σημαντικότερο μαντείο στην αρχαία Ιωνία και ένα από τα σημαντικότερα του αρχαίου κόσμου. Το μαντείο θεωρήθηκε ανάλογης σημασίας με το μαντείο των Δελφών στην Ελλάδα.  Ο ναός αναφέρθηκε πρώτη φορά στον ομηρικό ύμνο του Απόλλωνα, κάτι που σημαίνει ότι χρονολογείται από τον 7ο αιώνα π.Χ. Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο ναός ονομάστηκε έτσι από τα δίδυμα αδέρφια Απόλλων και Άρτεμη.

Μια εκπληκτική ανακάλυψη που θα οδηγήσει σε ραγδαίες αρχαιολογικές εξελίξεις έλαβε χώρα στον βυθό του Αιγαίου αφού βρέθηκε χαμένο κομμάτι από τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων.

Την αποκάλυψη την έκανε η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία ισραηλινή εφημερίδα Haaretz. Παραδόξως βέβαια το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού δεν έχει βγάλει ούτε ανακοίνωση. Ας διαψεύσει την Ηaaretz αν δεν είναι έτσι...

Αυτό το εκπληκτικό τεχνούργημα απεικονίζει το ηλιακό σύστημα και την κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο με εκπληκτική ακρίβεια που προκαλεί τον θαυμασμό για το επίπεδο γνώσεων που κατείχαν οι αρχαίοι Έλληνες.

Με την ανακάλυψη ασχολήθηκε και η αμερικανική Daily Beast . Mάλιστα η αμερικανική εφημερίδα αναφέρει χαρακτηριστικά

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018

Το Τρισυπόστατο της Εκάτης και οι Τριαδικές Θεότητες

Θα ήταν ιδιαίτερα απλουστευτικό να θεωρήσει κάποιος την αρχαία Ελληνική Μυθολογία σαν εξιστόρηση φανταστικών γεγονότων με διάφορους συμβολισμούς και, ταυτόχρονα, να αγνοήσει το επιστημονικό και μεταφυσικό μήνυμα που αυτή εκπέμπει από τα βάθη των αιώνων.

Γιατί μπορεί μεν η Ελληνική Μυθολογία να πλημμυρίζει από το φως του Ήλιου και την ανθρώπινη διάσταση των Θεών της που δεν διστάζουν να κατεβαίνουν από τον Όλυμπο, να αναμειγνύονται με τους θνητούς, να ερωτεύονται και να συναλλάσσονται όπως αυτοί, εμφορούμενοι από τα ίδια με αυτούς συναισθήματα, πολλοί όμως συμβολισμοί της Μυθολογίας, όπως ο αριθμός τρία και οι, διαφόρων εκφάνσεων τριαδικές θεότητες εκφράζουν μία βαθύτερη φιλοσοφική και υπαρξιακή αντίληψη για τη γένεση, το θάνατο και, γενικά, τη μοίρα του ανθρώπου, χωρίς ιδιαίτερες δαιμονικές ή μοιρολατρικές προλήψεις.

Χείρων: Ο μυθολογικός θεραπευτής

Η μορφή του Κένταυρου Χείρωνα είναι σήμερα ευρέως γνωστή ως εκείνη του μυθολογικού θεραπευτή. Ένας σοφός Κένταυρος – μισός άνθρωπος και μισός άλογο – που κατέχει τα μυστικά της θεραπευτικής και γίνεται αρωγός και δάσκαλος όλων των μυθολογικών ηρώων.

Εκείνο ωστόσο που δεν είναι το ίδιο γνωστό, είναι ότι οι υπόλοιποι Κένταυροι, στη Μυθολογία, καθόλου δεν μοιάζουν με τον Κένταυρο Χείρωνα. Σ’ εκείνους υπερισχύει η άλογη φύση και αναφέρονται ως όντα ζωώδη και βίαια. Ο Χείρωνας είναι, θα λέγαμε, η φωτεινή εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.

Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού ο Χείρωνας είναι ημίθεος, γιός του θεού Κρόνου και της νύμφης Φιλύρας. Παρ’ όλα αυτά, έχει ένα δύσκολο πεπρωμένο – όπως άλλωστε κάθε ημίθεος στη Μυθολογία. Ανακαλύπτει δε τη φωτεινή του φύση μέσα από ένα «σκληρό» παιχνίδι της ζωής.

Τα μυστικά της διατροφής των Αρχαίων Ελλήνων

Οι συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων δεν βασίζονταν στην ταχύτητα και την εξοικονόμηση χρόνου όπως του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά προέκυπταν από μια βαθιά και λεπτομερή μελέτη των αναγκών του σώματος και του πνεύματος. Η διατροφή τους, που αποτελούσε ένα σημαντικό κομμάτι της φιλοσοφικής τους θεώρησης, υπάκουε σε κανόνες που συνδύαζαν την απόλαυση με την ευεξία. Είναι πολύ ενδιαφέρον λοιπόν να γνωρίσουμε πώς φρόντιζαν εκείνοι μια από τις πιο βασικές ανάγκες τους, ακόμα κι αν σήμερα είναι δύσκολο να ακολουθήσουμε κατά γράμμα το διατροφικό τους πρόγραμμα.

Σε αντίθεση με αυτό που πολλοί διατροφολόγοι υποστηρίζουν σχετικά με τα οφέλη ενός πλουσιοπάροχου πρωινού, οι αρχαίοι Έλληνες και δη οι Αθηναίοι, έτρωγαν ξεκινώντας τη μέρα τους ένα πολύ λιτό γεύμα που περιελάμβανε το «ακράτισμα», δηλαδή λίγο κριθαρένιο ψωμί, βουτηγμένο σε ανέρωτο κρασί (ο άκρατος οίνος). Μερικές φορές πρόσθεταν ελιές και σύκα.

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2018

Ο κρυμμένος ναός μέσα στον ιερό βράχο της Ακρόπολης

Η Ακρόπολη δεν είναι μόνον ένας από τους πιο γνωστούς αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου. Είναι κι ένας τόπος που ξέρει να φυλάει καλά κρυμμένα τα μυστικά του. Εδώ και πολλές δεκαετίες οι περαστικοί από τη γειτονιά της Ακρόπολης αναρωτιόνταν τι είναι αυτή η σπηλιά στη νότια πλαγιά του Ιερού Βράχου.

Το εργοτάξιο των τελευταίων χρόνων δήλωνε ότι εκεί εκτελείται ένα ακόμη αναστηλωτικό πρόγραμμα. Ο χώρος αποκαταστάθηκε και οι περιπατητές της Διονυσίου Αρεοπαγίτου θέλουν να μάθουν περισσότερα για αυτό το μνημείο που τραβάει το βλέμμα τους όπως κοιτούν πάνω από το Θέατρο του Διονύσου.

Οι ενημερωτικές πινακίδες αφηγούνται την ιστορία αυτού του ιδιαίτερου μνημείου, που κοσμούσε για περισσότερους από 23 αιώνες τον βράχο της Ακρόπολης. Οι περισσότεροι εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν τη διπλή ιστορία του.

Στυμφαλία: Η μυθική λίμνη

Μία από τις σπάνιες λίμνες στην Ελλάδα είναι η Στυμφαλία στην ορεινή Κορινθία. Μια λίμνη μυθική, που κάποιοι ίσως να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει στις μέρες μας, αλλά αυτή επιμένει να βρίσκεται εκεί επί αιώνες.

Η Στυμφαλία συνδέεται με τον έκτο άθλο του Ηρακλή, ο οποίος στην περιοχή αντιμετώπισε τις Στυμφαλίδες Όρνιθες. Κατά τη μυθολογία ήταν ανθρωποφάγα πουλιά με χάλκινα ράμφη, νύχια και φτερά και αποτελούσαν απειλή για τους ανθρώπους, τα κοπάδια και τις σοδειές.

Ο Ηρακλής δεν γνώριζε πώς να τις κάνει να βγουν από την πυκνή βλάστηση της λίμνης, αλλά η θεά Αθηνά τού έδωσε κρόταλα από χαλκό, σφυρηλατημένα στο εργαστήρι του Ηφαίστου, τα οποία κροτάλισε από ένα ύψωμα. Έτσι, τα πουλιά τρόμαξαν και ο Ηρακλής τα εξολόθρευσε με τα βέλη του.

Φανταστείτε ότι ζούσατε στην αρχαία Ελλάδα. Αποφασίζατε να πάρετε ένα σκυλάκι. Πως να επιλέξεις το καλύτερο κουτάβι από μια γέννα; Τι όνομα θα του δίνατε;

Πως να επιλέξεις το καλύτερο κουτάβι από μια γέννα; Όπως και σήμερα οι αρχαίοι αναζητούσαν μια περιπετειώδη και φιλική φύση, αλλά μια διαδικασία επιλογής φαίνεται κάπως άκαρδη σήμερα.

Άσε τη μητέρα να διαλέξει συμβουλεύει ο Νεμεσιάνους, ένας Ρωμαίος ειδικός στα κυνηγετικά σκυλιά. Πάρε τα κουτάβια, περικύκλωσε τα με ένα λαδωμένο σχοινί και ανάφλεξε το. Η μητέρα θα πηδήξει πάνω από το πύρινο δαχτυλίδι σώζοντας κάθε κουτάβι ένα-ένα με σειρά ανάλογη της αξίας τους.

Άλλα σημάδια για ένα εξαίρετο κυνηγόσκυλο είναι τα μεγάλα απαλά αυτιά, σε αντίθεση από τα μικρά και τραχιά. Τα όρθια αυτιά είναι μια χαρά, αλλά τα καλύτερα διπλώνουν λιγάκι. Ένας μακρύς γεροδεμένος λαιμός συνηθίζει εύκολα το κολάρο.

Πολύτιμες συμβουλές για να κερδίζετε τις μάχες σας από τον Θουκυδίδη

Ταξίδεψε, γνώρισε μέρη και κατάφερε να μνημονεύεται σε παγκόσμιο επίπεδο για όσα προσέφερε στην ιστορία. Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος ήταν η μεγαλύτερη συμφορά που χτύπησε όλες τις πόλεις-κράτη της αρχαίας Ελλάδας. Η Αθήνα ηττήθηκε και κυριεύτηκε από τους Πελοποννήσιους, αλλά και η Σπάρτη δεν ωφελήθηκε από την νίκη της.

Τόσο πολύ είχε εξαντληθεί από τον πολύχρονο πόλεμο που αναγκάστηκε να αποδεχτεί τη διαιτησία του μεγαλύτερου εχθρού των Ελλήνων, του Πέρση βασιλιά. Μέσα από τα γεγονότα αυτού του φρικτού εμφυλίου πολέμου, ο Θουκυδίδης καταγράφει τη συμπεριφορά των αντιπάλων και αντλεί πολύτιμα συμπεράσματα, χρήσιμα όχι μόνο στον πόλεμο, αλλά και στις καθημερινές μάχες της ζωής.

Τι πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες για τη θάλασσα και πως τα ελληνικά νησιά «γέννησαν» την Μυθολογία

Σύμφωνα με τον Ησίοδο αρχή και πηγή των πάντων είναι το Χάος. Από το χάος ξεπρόβαλε το αιώνιο σκοτάδι Έρεβος και η σκοτεινή Νύξ. Από αυτά το αιώνιο φως ο Αιθήρ και η λαμπρή Ημέρα. Έπειτα η Γαία, ο Τάρταρος και ο Έρως. Η Γαία γέννησε τον Ουρανό και τη Θάλασσα, Πόντο.

Ο Πόντος ήταν θεός των βυθών της εσωτερικής θάλασσας, από τους αρχαιότερους θεούς που η Γαία τον γέννησε πριν ενωθεί με το θεό της εξωτερικής θάλασσας Ωκεανό. Γιοί του Πόντου ήταν ο Θαύμας και ο Φόρκυς και θυγατέρα του η Κητώ.

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018

Νίσυρος: Το νησί που γεννήθηκε μετά από γιγαντομαχία των θεών

Σύμφωνα με τη μυθολογία η Νίσυρος δημιουργήθηκε όταν κατά την περίοδο της Γιγαντομαχίας, ο Ποσειδώνας έφτασε στην Κω καταδιώκοντας τον Γίγαντα Πολυβώτη. Στην Προσπάθεια του να τον εξοντώσει απέκοψε ένα κομμάτι της Κωακής Γής και το εκτόξευσε στον Πολυβώτη, το οποίο και τον καταπλάκωσε. Αυτό το κομμάτι της Γης θεωρείται ότι είναι η Νίσυρος και οι περιοδικές δονήσεις λόγω της ηφαιστειακής δράσης του νησιού αποδίδονται στους βρυχηθμούς του Γίγαντα Πολυβώτη, ο οποίος  προσπαθεί να απελευθερωθεί από το βάρος του βράχου που αιώνες τώρα τον πλακώνει.

Οι προπάτορες της Αττικής

Ο Κέκροπας ήταν πανάρχαια μορφή της Αττικής, αυτόχθονας, γεννημένος από την ίδια τη Γη, και διφυής ως προς τη μορφή, δηλαδή, από τη μέση και πάνω ήταν άνθρωπος και από τη μέση και κάτω φίδι. Παντρεύτηκε την Άγραυλο και γέννησε μαζί της τον Ερυσίχθονα -που πέθανε νωρίς- την Άγραυλο (αυτή που μένει στους αγρούς), την Έρση (δροσιά) και την Πάνδροσο.

Καθώς έγινε βασιλιάς, ο τόπος που μέχρι τότε ονομαζόταν Ακτική ή Ακτή, από το όνομα του Ακταίου, μετονομάστηκε σε Κεκροπία. Ο Κέκροπας κατοίκησε πάνω στο βράχο, αφού πρώτα έκτισε τα τείχη. Όταν έφτασαν από τη θάλασσα οι Κάρες και από τη στεριά οι Βοιωτοί, ο Κέκροπας, για να τους αντιμετωπίσει, σκέφτηκε να μαζέψει τους κατοίκους που ως τότε ζούσαν σκόρπιοι και να τους βάλει να μείνουν σε χωριά που μετά τα οργάνωσε σε ενιαία πόλη. Με τους κατοίκους ενωμένους αντιμετώπισε τους εισβολείς.