Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Τα λόγια του Σωκράτη πριν πιει το κώνειο

Γεννήθηκε και έζησε στην Αθήνα από το 470 π.Χ. έως το 399 π.Χ. Ήταν γιος του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης από το δήμο της Αλωπεκής. Ο Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος, θεωρείται μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας.

Ο Σωκράτης είχε έναν πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων απ’ όλη την Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι ήταν ο Πλάτωνας και ο Αντισθένης στην Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα, ο Φαίδωνας στην Ηλεία και ο Αρίστιππος στην Κυρήνη.

Ο νομοθέτης Χαρώνδας

Κατά τον – 7ον αιώνα και ενώ εσυνεχίζετο ο Β΄ Ελληνικός αποικισμός, παρουσιάστηκε η ανάγκη καταγραφής και προσαρμογής του άγραφου δικαίου, σε έναν κώδικα νόμων, ο οποίος θα ήταν εις θέσιν να εγγυηθεί την κοινωνικήν ηρεμίαν και την εύρυθμον λειτουργίαν των πόλεων-κρατών και των αποικιών τους.

Κάτω από αυτήν την αναγκαιότητα, πολλές πόλεις ανέθεταν σε σπουδαίους άνδρες, οι οποίοι έχαιραν του σεβασμού και της αποδοχής των συμπολιτών τους, να συντάσσουν νόμους, τους οποίους οι πόλεις ανελάμβαναν την υποχρέωσιν να τηρήσουν!

Αισχύλου "Πέρσες"

Το 472 π.Χ. ο Αισχύλος νίκησε με μια τετραλογία που περιελάμβανε τις τραγωδίες Φινεύς, Πέρσαι, Γλαύκος, Ποτνιεύς και το σατυρικό δράμα Προμηθεύς Πυρκαεύς.
Οι Πέρσαι είναι το παλαιότερο σωζόμενο έργο του δραματουργού, ενώ από τα άλλα τέσσερα, μυθολογικού περιεχομένου, δεν διασώζονται παρά μηδαμινά σπαράγματα. Είναι, επομένως, οι Πέρσαι το πρώτο πλήρες δράμα στην ιστορία του θεάτρου και ταυτόχρονα το μόνο δραματικό έργο που διασώζεται με ιστορικό περιεχόμενο. Χρησιμεύει πολύ για τη μελέτη του δράματος, ωστόσο δεν είναι κάτι εντελώς καινούργιο για την εποχή του Αισχύλου.

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Αρχύτας ο Ταραντίνος

Αρχύτας ο Ταραντίνος ο Έλληνας Επιστήμων, που κατασκεύασε το πρώτο αεριωθούμενο αεροπλάνο στην ιστορία και «έφερε» τη «βιομηχανική» επανάσταση πολύ νωρίτερα από την ώρα που επρόκειτο να γίνει στο μέλλον, έστω και αν έζησε εκατοντάδες χρόνια πριν.

Άγνωστος για τους περισσότερους ανθρώπους, αφού δεν υπάρχει γι αυτόν αναφορά ούτε στα σχολικά μας βιβλία, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυαλά που ανέδειξε ποτέ η Ελλάδα στην ιστορία της. Αναφερόμενος ως ο τελευταίος των Πυθαγορείων, γεννήθηκε στον Τάραντα το 428πΧ, ενώ σκοτώθηκε σε τραγικό ναυάγιο στην Αδριατική θάλασσα, το 366πΧ.

Πολύπλευρη προσωπικότητα, εκλέχτηκε 7 συνεχόμενες φορές στρατηγός και ουδέποτε ηττήθηκε σε μάχη. Η διακυβέρνηση του μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μία εφαρμογή της πυθαγόρειας ηθικής στην πολιτεία. Η πολιτεία του Αρχύτα δεν στηριζόταν στην ισότητα των μέτρων και των σταθμών, αλλά στην γεωμετρική ισότητα, που συνδέεται με την δικαιοσύνη και τη λογιστική.

Η ψυχή από τον Όμηρο έως τον Πλάτωνα

Η «ψυχή» είναι ομηρική λέξη. Δεν αποδίδει όμως το σύνολο των ψυχικών ιδιοτήτων που θα περιμέναμε από τον όρο. Η ψυχή είναι επίσης πλατωνική λέξη. Στους διαλόγους του Πλάτωνα της αποδίδονται τα περισσότερα χαρακτηριστικά που θα αναγνωρίζαμε στον όρο και πρωτίστως η αντιπαράθεσή της προς το σώμα. Ανάμεσα στον Όμηρο και τον Πλάτωνα μεσολάβησαν τρεις εξαιρετικά δραστήριοι αιώνες.

Ο δυναμισμός τους φάνηκε τόσο στην πολιτική οργάνωση και την πολεμική τεχνολογία όσο και στα έργα του πνεύματος: στην ποίηση, τις καλές τέχνες, τα γράμματα, τις επιστήμες, τη θρησκεία, τη φιλοσοφία. Ιδίως η τελευταία είναι υπεύθυνη για μια ουσιαστική μετατόπιση του νοήματος της ψυχής από είδωλο του σώματος, όπως ήταν στα ομηρικά έπη, σε αθάνατη ουσία του ανθρώπου και ακτίνα του θείου.

H ζωή της βασίλισσας των Αμαζόνων

Η Πενθεσίλεια, μία από τις βασίλισσες των Αμαζόνων, ήταν σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία κόρη του θεού του πολέμου, του Άρη και της Οτρήρης. Η ιστορία της Πενθεσίλειας ξεχωρίζει για την τόλμη της στο πεδίο της μάχης και για τον τραγικό της θάνατο στα χέρια του Αχιλλέα. Η Πενθεσίλεια υπήρξε βασίλισσα του μυθικού λαού των Αμαζόνων, δηλαδή των πολεμιστριών που λέγεται ότι έκοβαν το ένα τους στήθος ώστε να μεταφέρουν και να χειρίζονται πιο εύκολα τα τόξα τους.


Ήταν τρομερά επιδέξια με τα όπλα και φημιζόταν για την ευφυΐα και την ομορφιά της. Λέγεται ότι η ίδια εφηύρε τον διπλό πέλεκυ, πιο γνωστό ως τσεκούρι μάχης. 

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Η Αρχαία Ελληνική γλώσσα και η ιερότητα της

Είναι ανέφικτο μέσα σε λίγες σελίδες, έστω και να προσεγγίσουμε, πόσο μάλλον να αναλύσουμε, να ερευνήσουμε και να διαπραγματευτούμε ένα τόσο μεγάλο, ιερό μυστικό, απαγορευμένο και τόσο δύσκολο θέμα. Ένα θέμα που Τιτάνες του πνεύματος, από την αρχαιότητα έως και σήμερα, δαπάνησαν έργο και χρόνο ζωής και τόνους σελίδων, για να το προσεγγίσουν. Παρ' όλα αυτά θα επιχειρήσουμε, όσο μας επιτρέπεται, μια όσο τον δυνατόν πιο επιγραμματική, περιληπτική, σύντομη και συνάμα προσεκτική προσέγγιση του θέματος.

To σπάσιμο του Ροδιού - Έθιμα από την Αρχαιότητα

Το ρόδι, το οποίο το "σπάμε" ως έθιμο την Πρωτοχρονιά και σε γάμους, θεωρείται σύμβολο της καλοτυχίας, της αφθονίας και της γονιμότητας, λόγω της εσωτερικής δομής του. Αν ανατρέξουμε πολλούς αιώνες πίσω, θα δούμε πως αναφέρεται σε περιπτώσεις στην μυθολογία μας και από αυτό το γεγονός συμπεραίνει κάποιος πως το έθιμο συνδέεται με την αρχαϊκή παράδοση της χώρας μας.
Ένας φημισμένος μύθος που σχετίζεται με το ρόδι, είναι αυτός της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Άδη.

Οι μυστικές στοές της Ακρόπολης των Αθηνών

Η ιστορία της Ακρόπολης είναι σχετικά γνωστή. Τόσο τα σχολικά βιβλία, όσο και τα ταξιδιωτικά εγχειρίδια και οι αρχαιολογικές πραγματείες αναφέρονται συνήθως ευρύτατα στον χρόνο και τον τρόπο κατασκευής του συγκροτήματος των λαμπρών κτηρίων του Ιερού Βράχου.
Ωστόσο, ελάχιστες έως ανύπαρκτες είναι οι αναφορές στη φύση του και στα λιγότερο θεατά σημεία του, που πάντοτε αγνοούνται ή παρασιωπούνται απ’ όλους.

Η άποψη ότι η Ακρόπολη στο σύνολό της, αλλά και ειδικότερα ο Παρθενώνας βρίθει από μυστικά είναι η πιο κοντινή στην πραγματικότητα. Ο αείμνηστος καθηγητής αρχαιολογίας Παναγής Καββαδίας υπήρξε ο πρώτος που εισηγήθηκε τη θεωρία περί μη συμπαγούς θεμελιώσεως του Παρθενώνα.

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

Πρωτο-Ελλαδική γραφή του 5500 π.Χ Τι απέγινε το εύρημα που αποδεικνύει την ύπαρξη της;

Σπάνια ευρήματα ανακαλύφθηκαν στη σπηλιά του Κύκλωπα, που βρίσκεται στο νησί Γιούρα των Βορείων Σποράδων, στη διάρκεια πολύμηνης ανασκαφικής έρευνας που διενήργησε η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας Νότιας Ελλάδος, με επικεφαλής τον κ. Αδαμάντιο Σάμψων, καθηγητή προϊστορικής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου. Ο ερευνητικός άθλος της ομάδας, που τόλμησε να προσεγγίσει το θρυλικό σπήλαιο κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, απέφερε καρπούς που μεταφράζονται σε εκπληκτικά ευρήματα, τα οποία εκτείνονται από την προϊστορική περίοδο, φτάνοντας έως τα Ρωμαϊκά και Βυζαντινά χρόνια.

Η τιμωρία των προδοτών στην Αρχαία Ελλάδα

Παίρνοντας για βάση το έντονο πολιτειακό αίσθημα των Αρχαίων Ελλήνων και τις ιεροπραξίες τους, καταλαβαίνουμε, γιατί ή προδοσία χαρακτηριζόταν σαν το πιο βαρύ έγκλημα. Κι αν εμβαθύνουμε στο γεγονός, ότι όλοι οι προδότες, μετά την ατιμωτική εκτέλεση τους, δεν επιτρεπόταν να ταφούν, θα καταλάβουμε πόσο μεγάλη, πόσο συντριπτική ήταν η ποινή πού τους επιβαλλόταν.

Με την προδοσία στην αρχαία Ελλάδα προσβαλλόταν, ανίερα κι ανεπανόρθωτα, η βαθύτατη ηθική αντίληψη για την πολιτειακή ευδαιμονία και σταθερότητα. Ακόμα κι αν δεν είχε έμπρακτα αποτελέσματα η προδοσία. Έφτανε η πρόθεση, η απλή διάθεση. Έτσι, ό προδότης δεν είχε θέση ούτε στη ζωή ούτε στο θάνατο.

Ο Αρχιμήδης και οι μηχανές του

Το 213 π.Χ., ένας ρωμαϊκός στόλος υπό τις διαταγές του Μάρκου Κλαύδιου Μάρκελλου επιτέθηκε στην ελληνική πόλη-κράτος των Συρακουσών. Ο Μάρκελος ήταν βέβαιος ότι θα μπορούσε να καταλάβει τις Συρακούσες μέσα σε πέντε μέρες. Αντί για αυτό, χρειάστηκε περισσότερο από έναν χρόνο, εξαιτίας της εφευρετικότητας ενός ηλικιωμένου άντρα, του Αρχιμήδη.

Ο Αρχιμήδης φώναξε «Εύρηκα!» στο μπάνιο του, όταν σκέφτηκε ένα τρόπο να ζυγίσει το στέμμα του βασιλιά των Συρακουσών και να κρίνει αν ήταν κατασκευασμένο από καθαρό χρυσό ή χαλκευμένο. Ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός του εκείνη τη στιγμή, που βρήκε γυμνός απ’ την μπανιέρα και έτρεχε στους δρόμους.

Ως στρατιωτικός σύμβουλος του βασιλιά των Συρακουσών, δαπάνησε πολλά χρόνια επινοώντας μυστηριώδεις «μηχανές» για την προστασία της πόλης.

Ανακάλυψη αρχαίου χειρουργείου στη Κύπρο

Τα κατάλοιπα ενός αρχαίου χειρουργείου εκτιμάται ότι έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στην αγορά της Νέας Πάφου. Μεταξύ άλλων, βρέθηκαν δύο δωμάτια με γυάλινα αγγεία και χειρουργικά εργαλεία, ενισχύοντας την υπόθεση ότι πρόκειται για τα κατάλοιπα χειρουργείου.

Σύμφωνα με το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου, η προκαταρκτική μελέτη του υλικού το χρονολογεί στα χρόνια του Αυτοκράτορα Αδριανού, που οι σημερινοί ερευνητές την τοποθετούν στο 126 μ.Χ. Επίσης, προκαταρκτικές έρευνες δείχνουν ότι «τα ευρήματα αυτά μοιάζουν με αυτά που βρέθηκαν στην οικία του χειρουργού στην Πομπηία όπως και με άλλα που βρέθηκαν στο «γραφείο του οφθαλμίατρου» στη Λυών».

Χειμερινό Ηλιοστάσιο - Η Γέννηση του Διονύσου

Μετά τις 21 Δεκεμβρίου ο Ήλιος αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά και η ημέρα να μεγαλώνει.

Οι ημέρες γύρω από το Χειμερινό Ηλιοστάσιο έχουν μια σπουδαία αστρονομική σημασία.

Στις 21 Δεκεμβρίου ο Ήλιος βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του, και φαίνεται να στέκεται πάνω στην εκλειπτική σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει.

Μένει σταθερός από τις 21 έως τις 24 Δεκεμβρίου, όπου είναι και οι μικρότερες μέρες του χρόνου. Αυτές τις τρεις ημέρες φαίνεται σαν να πεθαίνει.

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Βυθισμένες αρχαίες πόλεις στην Ελλάδα

Η αντίληψη που επικρατεί στο ευρύ κοινό σχετικά με την υποβρύχια αρχαιολογία είναι σε μεγάλο βαθμό εσφαλμένη, καθώς το ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως στην ανακάλυψη και μελέτη των ναυαγίων και των περιεχομένων τους. Ωστόσο το ενδιαφέρον της ενάλιας αρχαιολογίας δεν περιορίζεται μόνο στα ναυάγια, αλλά επεκτείνεται και στην έρευνα αγνώστων πολλές φορές οικισμών και βυθισμένων λιμανιών.

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Οι εκστρατείες του Δωριέα του Λακεδαιμόνιου

Περί το τέλος του 6ου αιώνα π.Χ. ο Αγιάδης Αναξανδρίδας, ένας από τους δύο Σπαρτιάτες βασιλείς, δυσκολευόταν να αποκτήσει τέκνα από την πρώτη σύζυγο του.

Οι Σπαρτιάτες έφοροι του επέβαλλαν να λάβει και δεύτερη σύζυγο προκειμένου να αποκτήσει διάδοχο. Από τη δεύτερη γυναίκα του ο Αναξανδρίδας απέκτησε τον Κλεομένη, ο οποίος έμελε να εξελιχθεί σε έναν από τους ικανότερους Σπαρτιάτες βασιλείς.

Ωστόσο, λίγο μετά τη γέννηση του, η πρώτη γυναίκα του Αναξανδρίδα γέννησε επίσης γιο, τον Δωριέα. Παρότι ο Δωριέας προερχόταν από την πρώτη σύζυγο, ο Κλεομένης διαδέχθηκε τον Αναξανδρίδα ως πρωτότοκος.

Ονόματα στην Αρχαία Ελλάδα

Τα κυριότερα από τα αρχαία Ελληνικά ονόματα ανδρών και γυναικών.

Α

ΑΒΔΗΡΟΣ - ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ - ΑΓΑΠΗΝΩΡ - ΑΓΑΥΗ - ΑΓΕΥΣ - ΑΓΗΝΩΡ - ΑΓΟΡΑΚΡΙΤΟΣ - ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ - ΑΓΙΣ - ΑΓΛΑΊΑ - ΑΓΝΟΔΙΚΗ - ΑΓΝΩ - ΑΓΝΩΝ - ΑΔΜΗΤΟΣ - ΑΔΡΑΣΤΕΙΑ - ΑΔΩΝΙΣ - ΑΕΘΛΙΟΣ - ΑΕΛΛΩ - ΑΕΡΟΠΗ -ΑΕΡΟΠΟΣ - ΑΕΤΙΩΝ - ΑΘΗΝΑ - ΑΘΗΝΙΩΝ - ΑΙΑΣ - ΑΙΓΙΝΑ - ΑΘΗΝΑΪΣ - ΑΙΓΕΥΣ - ΑΙΓΙΣΘΟΣ - ΑΙΓΛΗ - ΑΙΓΥΠΤΟΣ - ΑΙΘΡΑ - ΑΙΑΚΟΣ - ΑΙΘΗΡ - ΑΙΛΙΑΝΟΣ - ΑΙΜΩΝ - ΑΙΟΛΟΣ - ΑΙΣΧΥΛΟΣ -ΑΙΣΩΠΟΣ - ΑΙΩΡΑ - ΑΚΑΔΗΜΟΣ - ΑΚΤΑΙΗ - ΑΚΤΑΙΟΣ -ΑΚΤΩΡ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΑΛΘΑΙΑ - ΑΛΚΑΙΟΣ - ΑΛΚΑΜΕΝΗΣ - ΑΛΚΗΣΤΗ - ΑΛΚΕΙΔΗΣ - ΑΛΚΕΤΑΣ - ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ - ΑΛΚΙΝΟΟΣ - ΑΛΚΜΕΝΗΣ - ΑΛΚΜΗΝΗ - ΑΛΚΥΟΝΗ - ΑΜΥΝΤΑΣ - ΑΜΦΙΘΟΗ - ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ - ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ - ΑΜΦΙΤΡΥΩΝ - ΑΝΑΚΡΕΩΝ - ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ - ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ - ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ - ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ - ΑΝΤΕΙΑ - ΑΝΤΑΙΟΣ - ΑΝΤΙΓΟΝΗ - ΑΝΤΙΓΟΝΟΣ - ΑΝΤΙΜΑΧΗ - ΑΝΤΙΜΑΧΟΣ - ΑΝΤΙΝΟΟΣ - ΑΝΤΙΟΠΗ - ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ - ΑΝΤΙΦΩΝ - ΑΠΕΛΛΗΣ - ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ - ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟΣ - ΑΡΓΟΣ - ΑΡΕΤΗ - ΑΡΙΑΔΝΗ - ΑΡΕΙΑΝΟΣ - ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ - ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ -ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ - ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΩΝ - ΑΡΙΣΤΕΑΣ - ΑΡΙΣΤΟΔΙΚΟΣ - ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ - ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ- ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ - ΑΡΙΩΝ - ΑΡΚΑΣ - ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ - ΑΡΜΟΔΙΟΣ - ΑΡΜΟΝΙΑ - ΑΡΠΙΝΑ - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ - ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ - ΑΣΠΑΣΙΑ - ΑΣΩΠΟΣ - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΑΤΘΙΣ - ΑΤΡΕΥΣ - ΑΥΓΗ - ΑΥΞΩ - ΑΥΡΑ - ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΣ - ΑΧΙΛΛΕΥΣ ...

Υπάρχει αλήθεια στους μύθους;

Υπάρχει αλήθεια στους μύθους; Ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ηλίας Μαριολάκος, θεωρεί αδιαμφισβήτητα πως ναι και το αποδεικνύει μέσα από πολυετείς έρευνες, όπως αυτή που αναφέρεται στην ιστορία για τον Αχελώο και τις Εχινάδες νήσους. «Ο Αχελώος είναι ένας από τους πιο γνωστούς ποταμούς της αρχαιότητας και τιμόταν ως θεός. Ο μύθος λέει ότι οι Νύμφες που ζούσαν στις όχθες του, ενώ προσέφεραν θυσίες σε άλλους θεούς, ξεχνούσαν να τιμήσουν κι αυτόν κατά τον ίδιο τρόπο....

Για να τις τιμωρήσει λοιπόν «έσυρε την περιοχή τους στη θάλασσα» (όπως αναφέρει ο Οβίδιος) και έτσι δημιουργήθηκαν τα νησιά Εχινάδες. Αργότερα, κάποιες από αυτές μετατράπηκαν και πάλι σε ξηρά, εξαιτίας των αποθέσεων του Αχελώου (σύμφωνα με τον Ηρόδοτο). Σήμερα, οι νησίδες αυτές βρίσκονται στο μέτωπο του Δέλτα του Αχελώου, στο νοτιοδυτικό άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας, κοντά στις ακτές του Ιονίου», αναφέρει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Μαριολάκος.

Kομμάτια από το τύμβο Καστά έχουν βρεθεί στο Λούβρο, στο Γκετί και στο Μουσείο της Κωνσταντινούπολης

Απίστευτα πράγματα συμβαίνουν στο μνημείο που έφεραν στο φως της δημοσιότητας οι ανασκαφές στην περιοχή της Αμφίπολης.

Όπως υποστηρίζουν επιστήμονες, κομμάτια από το μνημείο έχουν βρεθεί στο Λούβρο, στο Γκετί και στο Μουσείο της Κωνσταντινούπολης.

Σύμφωνα με το logiosermis.net, τα κομμάτια που εντοπίστηκαν στα Μουσεία του εξωτερικού, στην αρχαιότητα ανήκαν σε κατασκευές που υπήρχαν πάνω στον λόφο Καστά και συνδέονται με το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης!

Στο Λούβρο και στην Κωνσταντινούπολη μάλιστα, τα ευρήματα βρίσκονται εδώ και δύο αιώνες.

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Πλούταρχος «Περί Ίσιδος και Οσίριδος»

Ο Πλούταρχος στο έργο του «Περί Ίσιδος και Οσίριδος» μας δηλώνει ότι η θεά Ίσις συμβολίζει το άστρο του Κυνός Σείριον ή Σώθιν «Εγώ ειμί η εν τω άστρω τω Κυνί επιτέλλουσα, κατακολουθών τω Ωρίωνι τω αστερισμώ του Οσίριδος» (Δαμάσκιος παρά Hopner). «Υπό των Ελλήνων (συνεχίζει ο Πλούταρχος) Κύων καλείται η ψυχή της Ίσιδος, Σώθις δε υπό των Αιγυπτίων, Ωρίων δε, η ψυχή του Ώρου, η δε ψυχή του Τυφώνος, Άρκτος. Οι δε ψυχές τους λάμπουν ως άστρα στον ουρανό.

Επί πλέον αναφέρει «τον Θεό Όσιρι, ως στρατηγό και πλοίαρχο του Κανώβου, το οποίον πλοίο, ονομάζουν οι Έλληνες «ΑΡΓΩ». Ο αστερισμός Της Αργούς, δεν απέχει μακριά από τους αστερισμούς του Ωρίωνος και του Κυνός, από τους οποίους ο πρώτος εθεωρείτο ως ο ιερός αστερισμός του Ώρου και ο δεύτερος της Ίσιδος».

Βρέθηκε χαμένη πόλη 2.500 ετών στη Θεσσαλία

Μια σπουδαία ανακάλυψη έκαναν ξένοι αρχαιολόγοι. Ανακάλυψαν μια αρχαία πόλη 2.500 ετών κοντά στο χωριό Βλοχός, στη Θεσσαλία.
Οι αρχαιολόγοι των πανεπιστημίων του Γκέτεμποργκ και του Μπούρνμαουθ που βρίσκονταν στην Ελλάδα για άλλο λόγο έκαναν αυτή τη σπουδαία ανακάλυψη τυχαία.

«Μαζί με έναν συνάδελφό μου, περάσαμε από την τοποθεσία αυτή, ενώ ασχολούμασταν με ένα άλλο πρότζεκτ, όταν συνειδητοποιήσαμε πως εκεί υπήρχαν πολύ μεγάλες δυνατότητες. Το γιατί κανείς μέχρι τώρα δεν είχε ασχοληθεί με τον λόφο αυτό όπου εντοπίσαμε τα αρχαία, παραμένει μυστήριο», δήλωσε ο επικεφαλής της ομάδας Ρόμπιν Ρόνλαντ. Ο ίδιος τοποθετεί την ακμή της πόλης στον  4ο-3ο αιώνα π.Χ. και θεωρεί πως εγκαταλήφθηκε πιθανότατα μετά τη ρωμαϊκή εκστρατεία στην Ελλάδα.

Η Θεωρία της σχετικότητας και ο Αριστοτέλης

Κάποιοι αντιγράφουν την αρχαία Ελληνική επιστήμη και μας την «πλασάρουν» ως δική τους

Αποσπάσματα από τον Αριστοτέλη – «Της των δε ενόντων ρευστήν δύναμιν, εις κραταιάν θέσιν ισοκλίνουσα παν εν τη δομή των σμικρών μορίων πλέγμα ουσίας μέγεθος έστι τάδε: η της μάζης πολλαπλότητα εν διαδοχή, δις, μετά μεγέθους τριών μυρίων μυριάδων τριπλών ποδών προς την μονάδα του χρόνου».

Πράγμα που σημαίνει: Το μέγεθος της περικλειόμενης ενέργειας που συγκρατεί τα μόρια στο πλέγμα της δομής τους είναι: Ο πολλαπλασιασμός της μάζας διαδοχικά δύο φορές, με το μέγεθος τριάντα χιλιάδες φορές το δέκα χιλιάδες (μετρούμενο σε) τρία πόδια προς τη μονάδα του χρόνου.

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος ξεκίνησε την εκστρατεία του με μόνο 70 τάλαντα

Μόλις ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε στην Πέλλα έπρεπε να κάνει πολλά και ο  χρόνος ήταν ελάχιστος. Η άφιξη του συνοδεύτηκε από νέες εκκαθαρίσεις, αυτή τη φορά συγγενών της Κλεοπάτρας που βρίσκονταν σε υψηλότερες θέσεις: ήταν σαφές ότι δεν άφηνε τίποτα στην τύχη όσο βρισκόταν στο εξωτερικό. Ο Παρμενίωνας ανακλήθηκε από τη Μικρά Ασία: ως ο καλύτερος και πιο έμπειρος στρατηγός του Φιλίππου, θα γινόταν ο δεύτερος αξιωματικός του Αλέξανδρου. Ο γέρος στρατάρχης ήταν απαραίτητος και το ήξερε. Κατόπιν, ο Αλέξανδρος συγκάλεσε συμβούλιο για να συζητηθεί το φλέγον ζήτημα, η εκστρατεία εναντίον της Περσίας. Πότε θα ξεκινούσε και ποια στρατηγική θα ακολουθηθεί; Ο Αντίπατρος και ο Παρμενίωνας τον συμβούλευσαν να προχωρήσει προσεχτικά.

Η αρχαία Θήβα και τα μυστικά της

Ευρήματα πρόσφατης ανασκαφής ενός σημαντικού ανακτόρου στο εσωτερικό της μυκηναϊκής ακρόπολης

Χρυσή ψήφος που έχει σχήμα άνθους παπύρου, ένα χάλκινο εγχειρίδιο με χρυσά καρφιά, σφραγιδόλιθος από στεατίτη με παράσταση αλόγου, δύο πήλινα πλακίδια με γραπτή διακόσμηση και οπές ανάρτησης, σπαράγματα τοιχογραφιών, ένας μεγάλος λουτήρας με το αποτύπωμα καμένου καλαθιού στο πλάι του αλλά και πλήθος κεραμικής, κυρίως κύλικες και κύπελλα που συνηθίζονταν στα συμπόσια:

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

O Θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ένα μυστήριο στο χρόνο

Στο παρόν σημείωμα θα δούμε την εκδοχή της «τοξικής προσβολής» (δηλητηρίασης με «αρσενικό») του Αλέξανδρου.

Και πάλι πρωταγωνιστής ο Πτολεμαίος. Ως βασικός του στρατηγός/σωματοφύλακας αλλά – πρωτίστως – υπεύθυνος για οτιδήποτε έτρωγε και έπινε ο Αλέξανδρος.

Σύμφωνα με το παρακάτω σκεπτικό, χωρίς τη δική του «συνδρομή», το δηλητήριο δεν θα μπορούσε επ’ ουδενί να βρει το δρόμο του για το ποτήρι του «καχύποπτου Στρατηλάτη». Ο οποίος είχε απόλυτη επίγνωση του πόσους εχθρούς είχε αποκτήσει με τα έργα του.

Βασιλόπιττα o Θάργηλος άρτος

Η αναζήτηση για τις ρίζες του εθίμου της βασιλόπιτας, μας οδηγεί πίσω, στην αρχαιότητα, στις προσφορές άρτου ή και μελιπήκτων των αρχαίων ημών προγόνων, προς τους θεούς, κατά τη διάρκεια εορτών.

Το κόψιμο της βασιλόπιτας είναι από τα ελάχιστα αρχέγονα έθιμα που επιβιώνουν.

Οι Λαογράφοι αναζητούν τη ρίζα του εθίμου στην αρχαιοελληνική παράδοση.  Οι Αρχαίοι Έλληνες προσέφεραν στους θεούς σε κάθε μεγάλη καμπή του χρόνου ή της ζωής τους «εορταστικούς άρτους». ..

Κάθε Αθηναίος στρατιώτης, πριν ξεκινήσει για τον πόλεμο, αφιέρωνε στον Άρη, το θεό του πολέμου, τρία ψωμάκια. Ένα για να πάει καλά, ένα για να νικήσει και το τρίτο για να γυρίσει γερός και αρτιμελής.

Πως το μήνυμα της πτώσης της Τροίας μαθεύτηκε μέσα σε μια νύχτα πριν 3000 χρόνια

Πριν από 3.000 χρόνια, ένα μήνυμα διένυσε απόσταση 550 χιλιομέτρων μέσα σε μία νύχτα. Η Τροία είχε πέσει και ο Αγαμέμνονας, βασιλιάς των Αχαιών, έστελνε τη χαρμόσυνη είδηση στη γυναίκα του, την Κλυταιμνήστρα, που τον περίμενε πίσω στις Μυκήνες. Πώς όμως θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αυτός ο άθλος; Ένας άνθρωπος ήταν αδύνατον να καλύψει αυτή την απόσταση μέσα σε λίγες ώρες.

Ούτε καν ένα πλοίο δεν θα μπορούσε να διασχίσει το Αιγαίο τόσο γρήγορα. Η μέθοδος που χρησιμοποίησαν οι Αχαιοί για να ανακοινώσουν τον θρίαμβό τους είχε εφευρεθεί από τον Παλαμήδη και ήταν γνωστή με το όνομα «φρυκτωρία», ή μάλλον «φρυκτωρίες» διότι ήταν πολλές. Ο Παλαμήδης ήταν ένας απ’ τους ήρωες της Τρωϊκής εκστρατείας, γιος του βασιλιά Ναύπλιου και μαθητής του σοφού Κένταυρου Χείρωνα απ’ το Πήλιο. Ήταν εξαιρετικά έξυπνος και εφευρετικός και όλοι τον θαύμαζαν για την στρατιωτική του ευφυΐα. Ο Παλαμήδης λοιπόν, έδωσε τη λύση στο πρόβλημα των Αχαιών, επινοώντας τις φρυκτωρίες.

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Οι παπύροι του Ηρακλείου - H ανακάλυψη που ανατρέπει τα έως τώρα δεδομένα

Ποια ανακάλυψη ανατρέπει τα δεδομένα σχετικά με την μελάνη που χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Ελλάδα για την γραφή των παπύρων;

Μια νέα επιστημονική ανάλυση των παπύρων του Ηρακλείου (Ερκολάνο ή Ερκουλάνουμ) της Καμπανίας αποκαλύπτει ότι οι γραφείς εκείνης της εποχής -τέλος πρώτου αιώνα π.Χ. ή αρχές πρώτου αιώνα μ.Χ.- χρησιμοποιούσαν επίτηδες μελάνη που περιείχε μέταλλο και συγκεκριμένα μόλυβδο.

Η ανακάλυψη ανατρέπει τα έως τώρα δεδομένα, καθώς δείχνει ότι η χρήση της μεταλλικής μελάνης ήταν συνηθισμένη στον ελληνο-ρωμαϊκό κόσμο πολύ νωρίτερα από ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες μέχρι σήμερα.

Οι μελετητές των αρχαίων κειμένων θεωρούσαν ότι τα αρχαία ελληνικά και λατινικά κείμενα έως τον τέταρτο ή πέμπτο αιώνα μ.Χ. γράφονταν σε παπύρους κυρίως με οργανική μελάνη (με βάση τον άνθρακα).

Ο μύθος του Πύραμου και της Θίσβης

Ο μύθος αφορά τον Πύραμο και τη Θίσβη. Πρόκειται για την ιστορία δύο ερωτευμένων νεαρών, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να σμίξουν καταλήγουν σε τραγικό θάνατο. Με βάση τον πρωτότυπο ελληνικό μύθο, ο Πύραμος ερωτεύθηκε σφοδρά την Θίσβη, κόρη του ποτάμιου θεού Ασωπού. Όταν την καταδίωξε για να την έχει κοντά του, εκείνη παρακάλεσε τους θεούς να την μεταμορφώσουν σε πηγή. Έτσι, οι θεοί μεταμόρφωσαν και τους δύο σε πηγές, ώστε να εκπληρωθούν οι επιθυμίες και των δύο.

Κατά μία άλλη παραλλαγή του μύθου, η Θίσβη έμεινε έγκυος από τον Πύραμο και έπειτα αυτοκτόνησε. Μην μπορώντας να ζήσει χωρίς εκείνη, αυτοκτόνησε και ο Πύραμος και οι θεοί τους μεταμόρφωσαν σε πηγή και ποταμό αντίστοιχα. Το νερό της Θίσβης δημιουργούσε ρυάκι και χυνόταν στον ποταμό του Πύραμου.

Η τιμωρία της Καρύστου από το Θεμιστοκλή

Παρά τις σημαντικές απώλειες, που ο περσικός στόλος είχε υποστεί στο Αρτεμίσιο, όπως μας λέγει ο Ηρόδοτος, έπλεε ανασυγκροτημένος προς το Φάληρο, αφού είχε αρκούντως συμπληρωθεί από τους «μυδήσαντες» Έλληνες, μεταξύ των οποίων ήταν και οι Καρύστιοι. Με μία συντονισμένη προσπάθεια αναπτέρωσης του ηθικού τους οι Πέρσες και οι σύμμαχοί τους κατευθύνθηκαν με τα καράβια τους μέσω του Ευβοϊκού προς τη Σαλαμίνα, όπου βρισκόταν ο ελληνικός στόλος έτοιμος για την τελική αναμέτρηση.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Ο Οδυσσέας μετά την δολοφονία των μνηστήρων

Το όνομα «Οδυσσέας» που προέρχεται από το ρήμα «ὀδύσσομαι» (οργίζομαι, μισώ κάποιον) και σημαίνει εξοργισμένος, αλλά και ο μισούμενος από τους θεούς, αυτός που έδωσε αφορμές. δυσαρέσκειας, το έδωσε ο παππούς του (από την πλευρά της μητέρας του), ο Αυτόλυκος...

Σύμφωνα με τον Όμηρο το όνομα σημαίνει «γιος της πέτρας», αλλά πιο πιθανό είναι να συγγενεύει ετυμολογικά με την λέξη «οδηγός». Μπορεί επίσης να προέρχεται από το ρήμα «ὀδυνάω» που σημαίνει «προκαλώ πόνο» με την έννοια «αυτός που προκαλεί και αισθάνεται πόνο».

Ρωξάνη η γυναίκα του Μεγάλου Αλεξάνδρου

H Ρωξάνη, που το όνομά της σημαίνει φωτεινή και μικρό αστέρι, ήταν μία πανέμορφη κοπέλα από την Σογδιανή, Σατραπεία βόρεια του Αφγανιστάν στο σημερινό Ουζμπεκιστάν. Ο πατέρας της ήταν ο Πέρσης Σατράπης της Σογδιανής Οξυάρτης και εκείνη ένα 16χρονο κορίτσι που γοήτευσε το μεγάλο στρατηλάτη έπειτα από ένα βραδινό γλέντι, όπου την είδε να χορεύει. Την παντρεύτηκε το 327 π.Χ. Κατά άλλες πηγές ο Μεγάλος Αλέξανδρος, ο οποίος δεν έδειχνε να ενδιαφέρεται για ερωτικές σχέσεις ως τότε, την παντρεύτηκε και για πολιτικούς σκοπούς, θέλοντας να εξευμενίσει τους τοπικούς άρχοντες της Βακτριανής. Η νεαρή Ρωξάνη, ήταν η πιο όμορφη γυναίκα της εποχής, σύμφωνα με μαρτυρίες.

7 Δεκεμβρίου όταν η Ακρόπολη μετατράπηκε σε πολυβολείο των Άγγλων

7 - 12 - 1944, δύο λόχοι Άγγλων ανήλθαν στην Ακρόπολη με βαρύ οπλισμό και τανκ, αφού είχαν συμμετοχή στα Δεκεμβριανά (μαρτυρική ιστορία που πρέπει ο καθένας να ασχοληθεί) και όπως αναφέρουν οι επίσημες εκθέσεις της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας δεν δίστασαν να την κάνουν πολυβολείο, να σπάσουν, να λεηλατίσουν, να ρημάξουν, να αρπάξουν. Την ίδια μοίρα είχε και το Μουσείο της Ακρόπολης...
"Δεκέμβρης του ’44. Δύο μήνες πριν η Απελευθέρωση. Οι Βρετανοί δεν δίστασαν να κάνουν την Ακρόπολη πολυβολείο, να σπάσουν, να λεηλατήσουν, να βρωμίσουν, να ρημάξουν, να αρπάξουν ως οι νέοι κατακτητές... Οι εκθέσεις που συντάσσονταν εκείνες ακριβώς τις ημέρες από τους αρχαιολόγους και τους αρχαιοφύλακες της Ακρόπολης είναι ανατριχιαστικές και εξοργιστικές.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

Η ζωή του Όμηρου

Ο άνθρωπος που θα άφηνε το στίγμα του βαθιά στον ελληνικό πολιτισμό και κατόπιν στον δυτικό κόσμο δεν έχει ανάγκη από εισαγωγές.

Γεννημένος κάπου μεταξύ 12ου-8ου αιώνα π.Χ. στα παράλια πιθανότατα της Μικράς Ασίας, ο Όμηρος θα δημιουργούσε μια μακρά λογοτεχνική παράδοση, με το αφηγηματικό του ύφος να μένει φάρος στους κατοπινούς συγγραφείς της οικουμένης. Κι όμως, για κάποιον με τέτοια παγκόσμια επίδραση συναίνεση φαίνεται να μην υπάρχει πουθενά! Οι ακαδημαϊκοί δεν έχουν σταματήσει να ερίζουν για τη ζωή και το έργο του, με μερίδα μελετητών να αμφισβητεί ακόμα και την ίδια την ύπαρξή του. Ας δούμε λοιπόν τι ξέρουμε και κυρίως τι δεν ξέρουμε για τον άνθρωπο που έγραψε τις αρχετυπικές επικές ιστορίες.

H νίκη των Αθηναίων επί των Δωριέων

Κατά το πρώτο μισό της 2ης προχριστιανικής χιλιετίας, η Αττική ήταν διηρημένη σε αρκετές ανεξάρτητες κοινότητες. Η Αθήνα (ταυτιζόμενη ουσιαστικά με την Ακρόπολη) ήταν μία από τις ισχυρότερες κοινότητες, πιθανώς κυβερνώμενη από Δαναούς ηγεμόνες.
Η κομβική θέση της στο μέσο σχεδόν της απόστασης από την Ερένεια έως το Σούνιο (ακραία σημεία της Αττικής προς τα βορειοδυτικά και τα νοτιοανατολικά αντιστοίχως), η σχετικά εύφορη γη που την περιέβαλε και η δυσπρόσβλητη θέση της Ακρόπολης, ήταν μερικές παράμετροι οι οποίες έδωσαν στην Αθήνα κάποιο προβάδισμα έναντι των ανταγωνιστικών της κοινοτήτων-κρατιδίων για την τελική επικράτηση στην Αττική, κυρίως έναντι της Ελευσίνας και της Παλλήνης. Η Αθήνα ήταν η τελική νικήτρια στον ενδο-αττικό  αγώνα.

Το σπήλαιο του Αρχέδημου - Δείτε το βίντεο

Υπάρχει ένα υπέροχο σπήλαιο στην Αττική που είναι κλειστό επειδή δεν υπάρχουν κονδύλια για την ανάδειξη και συντήρησή του. Συγχρόνως έχει κάγκελα για να μην μπαίνουν δωδεκαθεϊστές, σατανιστές και θρησκόληπτοι, που προκαλούν καταστροφές. Ωστόσο, η καγκελόφραχτη περίφραξη βρίσκεται συνεχώς παραβιασμένη, ακόμη και από ναρκομανείς ή νεαρούς που «ζουν την περιπέτεια».

Βρίσκεται μια ανάσα από την Αθήνα στη Βάρη, στο λόφο Κρεβάτι και σε υψόμετρο 260μ . Στην αρχαιότητα ήταν δημοφιλής λατρευτικός χώρος λόγω της πλούσιας βλάστησης, του πυκνού δάσους και των πηγών που υπήρχαν. Σήμερα δεν προκαλεί το ίδιο ενδιαφέρον και δεν είναι επισκέψιμο. Η μεγάλη  καταστροφή του τόπου που προκλήθηκε κατά τη γερμανική κατοχή δεν αποκαταστάθηκε ποτέ λόγω των εμπρησμών και των καταπατήσεων. Το ίδιο το σπήλαιο αιώνες λεηλατείται από αρχαιοκάπηλους  και καταστρέφεται από τους παράνομους επισκέπτες που το χρησιμοποιούν για τελετουργίες ή καταφύγιο.

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Η μάχη των Πλαταιών και της Μυκάλης

Στις 4 του μηνός Βοηδρομιώνος ( 27 Αυγούστου ) του έτους – 479, διεξήχθη η μεγάλη και νικηφόρα μάχη των Ελλήνων στην περιοχή των Πλαταιών, εναντίον των Περσών και των συμμάχων τους, οι οποίοι υπό την αρχηγίαν του στρατηγού και γαμβρού του Ξέρξη, Μαρδονίου, και με ορμητήριον την Βοιωτία, προσπαθούσαν να ολοκληρώσουν τον κύριο σκοπό της εκστρατείας του Ξέρξη, δηλαδή την πλήρη υποδούλωσιν της Ελλάδος.

Η κοιλάς του Ασωπού ποταμού, η οποία εκτείνεται στις Βοιωτικές υπώρειες του Κιθαιρώνα, μπροστά από τις πόλεις των Πλαταιών, των Υσιών και των Ερυθρών, έγινε το πεδίον, όπου 110.000 Έλληνες υπό την αρχηγία του Σπαρτιάτη Παυσανία, κατενίκησαν και διέλυσαν στην κυριολεξίαν το συνασπισμένον στράτευμα των 300.000 Περσών και των συμμάχων τους, σκοτώνοντας και τον ίδιον το Μαρδόνιον και απαλλάσσοντας έτσι την Ελλάδαν από την συνεχόμενη επιβουλή των εχθρών της.

O μαθηματικός κώδικας του Ομήρου

Aριστος γνώστης των μαθηματικών, με ιδιαίτερη προτίμηση στον αριθμό τρία φαίνεται πως ήταν ο 'Ομηρος: τόσο στην Ιλιάδα, όσο και στην Οδύσσεια, χρησιμοποιεί με αξιοσημείωτο τρόπο στις αναφορές του χαρακτηριστικούς αριθμούς από το ένα ως το εννέα και τα πολλαπλάσιά τους, ενώ το ίδιο το μέτρο των στίχων διαπνέεται από αρμονία που θυμίζει τα πυθαγόρεια μαθηματικά μοντέλα.

Έλληνες γιατροί πριν 4000 χρόνια

Γνωρίζουμε όμως πως στον μινωικό και τον μυκηναϊκό κόσμο, δηλαδή στην τρίτη και τη δεύτερη χιλιετία προ Χριστού, στον ελλαδικό χώρο υπήρχαν οργανωμένα συστήματα αντιμετώπισης των ασθενειών αν ήσουν στα ανάκτορα, αλλά υπήρχε μικρότερη οργάνωση αν διέμενες στην ύπαιθρο, και ότι βότανα τα οποία και σήμερα χρησιμοποιούμε σαν καρυκεύματα αλλά και σε θεραπευτικά αφεψήματα ή αλοιφές χρησιμοποιούνταν και τότε. Οι κάθε είδους γιατροί, πάντως, ανήκαν σε ελίτ των συγκεκριμένων κοινωνιών.

Επιδημίες, παιδικές ασθένειες, μεταφερόμενες αρρώστιες από τα πληρώματα των εμπορικών καραβιών, όλα αποδεκάτιζαν τους πληθυσμούς της μινωικής Κρήτης και της μυκηναϊκής Ελλάδας. Στο ζήτημα αυτό αναφέρθηκε ο δρ Αντώνιος Βασιλάκης, σε ομιλία του στο σεμινάριο των ξεναγών που έγινε στο Ηράκλειο Κρήτης και είχε τίτλο«Υγεία, Γιατροί και Γιατρικά στον Mινωικό και στον Μυκηναϊκό Κόσμο».

Ειρεσιώνη το Χριστουγεννιάτικο δέντρο των Αρχαίων Ελλήνων

Σύμφωνα με την παράδοση, το έθιμο καθιερώθηκε από τον Θησέα, όταν ξεκίνησε για την Κρήτη για να σκοτώσει τον Μινώταυρο
Ο προγονός του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην αρχαία Ελλάδα δεν ηταν έλατο, ούτε κυπαρίσσι, αλλά ένα κλαδί ελιάς.
Μπορεί να σας ακούγεται… ξένο, είναι όμως η αλήθεια. Το συγκεκριμένο κλαδί ονομαζόταν «Ειρεσιώνη» και σχετίζεται με τον Θησέα, την Κρήτη και την αρχαία Αθηνά.

Τα παιδιά έλεγαν τις «καλένδες» με την «Ειρωεσιώνη» στα χέρια
Επίσης, λίγοι γνωρίζουν ότι τα σημερινά χριστουγεννιάτικα κάλαντα σχετίζονται με τον ύμνο που έψαλαν τα παιδιά στην αρχαιότητα κατά τα «Πυανέψια», περιφέροντας την «Ειρεσιώνη».

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Οι Αρχαίοι Ελληνικοί ναοί ως ενεργειακοί χώροι

Ο Alvin Holm είναι καθηγητής Αρχιτεκτονικής στην Pensylvania και λάτρης της αρχαίας Ελλάδας. Ευρισκόμενος στη χώρα μας για να μιλήσει σε συνέδριο στη Σαμοθράκη με θέμα τα «Καβείρια Μυστήρια» , μίλησε για τις αόρατες δυνάμεις που κρύβει μέσα της η αρχαία αρχιτεκτονική και η επίδραση που έχουν στον ψυχισμό αλλά και στο σώμα μας οι αρχαίοι ναοί.


«Οι αρχαίοι ναοί, εμπεριέχουν τον Θεό»

Alvin Holm : «Οι ναοί εμπεριέχουν τον Θεό ή τη Θεά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και μας επηρεάζουν όπως συμβαίνει και με ένα μουσικό όργανο, σε ένα υπόκωφο επίπεδο. Η αντήχηση της γης βρίσκει αγωγό τους κίονες οι οποίοι λειτουργούν σαν μπαταρίες. Αυτές με την σειρά τους παράγουν ένα είδος ενέργειας και μας επηρεάζουν χωρίς όμως εμείς να το γνωρίζουμε. Όταν κανείς πλησιάζει μεταξύ αυτών των κιόνων μπορεί να νιώσει την ένταση.

Τα μυθολογικά μυστικά των νησιών του Αιγαίου

Ένα πεισματάρικο αγόρι προκαλεί την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Ένα παρ’ ολίγον ναυάγιο χρωστά ευγνωμοσύνη στην Ανάφη. Ο Ποσειδώνας ξεσπά στο Ιόνιο και μια οικογενειακή τραγωδία με ευνουχισμούς και γεννητούρια γράφεται στα ανοιχτά των Κυθήρων. Όταν η ελληνική μυθολογία έχει κέφια… πάει διακοπές κα τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου γίνονται ο καμβάς της αρχαίας φαντασίας, πέντε ενδιαφέροντα δείγματα της οποίας συγκεντρώσαμε για χάρη σας παρακάτω.

Η υδρόγειος σύμφωνα με τον Κράτη (150 π.Χ.)

Ο Κράτης ο Μαλλώτης (2ος αι. π.Χ.) υπήρξε αρχαίος Έλληνας στωικός φιλόσοφος από τους σημαντικότερους γραμματικούς και κατασκευαστής υδρογείου σφαίρας. Ίδρυσε στην Πέργαμο δική του σχολή.


Βιογραφία


Γεννήθηκε στην Μάλλο της Κιλικίας και έγινε φιλόσοφος. Ίδρυσε δική του σχολή στην Πέργαμο και αντιτάχτηκε ριζικά στην Αλεξανδρινή διδασκαλία του Αρίσταρχου από τη Σαμοθράκη ως προς την γραμματική και την ερμηνεία του Ομήρου. Το 167 π.Χ. περίπου ή κατά άλλους το 169 ή 170 π.Χ. πήγε με αποστολή του βασιλιά Ατταλού Β' της Περγάμου στη Ρώμη όπου δίδαξε και ίδρυσε την γραμματική.

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Το κουτί της Πανδώρας

Όταν ξέσπασε η σύγκρουση για την εξουσία, ανάμεσα στους Oλύμπιους θεούς και τους Tιτάνες, Ο Προμηθέας πήρε το μέρος των Oλυμπίων, αν και ο ίδιος ήταν Tιτάνας. Μετά την επικράτηση των θεών του Oλύμπου, ο Προμηθέας δημιούργησε τους πρώτους ανθρώπους πλάθοντάς τους με πηλό και η θεά Αθηνά τους εμφύσησε (έδωσε) ζωή.

Ο Προμηθέας, επειδή ήταν ο δημιουργός των ανθρώπων, παρακολουθούσε πάντα με ενδιαφέρον την πορεία τους πάνω στη γη και πολλές φορές είχε παρακούσει τις εντολές του Δία ή τον είχε ξεγελάσει προς όφελός τους.

Κατά τη διάρκεια μιας επίσημης θυσίας, ο Προμηθέας, χώρισε ένα βόδι σε δυο μέρη. Στο ένα μερίδιο έβαλε το δέρμα, τη σάρκα και τα εντόσθια σκεπασμένα με την κοιλιά του ζώου και στο άλλο έβαλε τα κόκαλα, από τα οποία είχε αφαιρέσει το κρέας, και τα είχε σκεπάσει με το λευκό λίπος.

Ο δύτης Σκυλλίας , η καταιγίδα και η δωροδοκία του Θεμιστοκλή που θα καταρριφθεί αργότερα

Με συμμάχους του όλες τις δυνατές για την εποχή συγκυρίες, ο Ξέρξης, το 480 π.Χ. ξεκινά μία, πρωτοφανή σε μέγεθος και δύναμη, εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας, φιλοδοξώντας να πραγματοποιήσει τα όνειρα του πατέρα του.

Οι σχεδιασμένες από την Ελληνική Συμμαχία, πρώτες πολεμικές αναμετρήσεις στις Θερμοπύλες και στο Αρτεμίσιο, φάνταζαν εκ πρώτης όψεως μία αστεία σχεδόν υπόθεση για τις άτρωτες, μέχρι τότε, χερσαίες και ναυτικές δυνάμεις του Ξέρξη.

Δυνάμεις που χαρακτηρίζονταν ως πολυεθνικές, αφού ήταν ενισχυμένες από όλα τα κράτη μέλη της περσικής αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβανομένων και αρκετών ελληνικών πόλεων. Έχω προαναφέρει μάλιστα και το παράδειγμα της Καρύστου, που τάχθηκε ανεπιφύλακτα στο πλευρό των Περσών, προσφέροντάς τους πολεμικά πλοία και πολεμιστές, επειδή θεώρησε πως η μέχρι τότε καταπίεση, που υφίστατο από τους Αθηναίους, θα ήταν πολύ μικρότερη από αυτή των Περσών.

Το γεγονός αυτό φυσικά, παράλληλα με τις υπόλοιπες φιλόδοξες βλέψεις των Καρύστιων, εξόργισαν ιδιαίτερα τους Αθηναίους.Όπως όμως όλος ο κόσμος γνωρίζει, οι «θριαμβευτικές ήττες» των Ελλήνων στις Θερμοπύλες και το Αρτεμίσιο, υπήρξαν καθοριστικές για τη συνέχεια και την πέραν κάθε λογικής πρόβλεψης, συντριβή των Περσών στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές. Ας δούμε όμως στη συνέχεια τις λεπτομέρειες των ιστορικών γεγονότων του 480 π.Χ. που αφορούν αποκλειστικά την Εύβοια, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν σχέση με τη Ναυμαχία τουΑρτεμισίου.

Πριν λοιπόν ακόμη γίνει η οποιαδήποτε σύγκρουση των στόλων, ο «Θεός του Δικαίου» αποφάνθηκε πως η εξέλιξη του Ελληνικού Πολιτισμού δεν θα έπρεπε να είχε ένα τόσο άδοξο τέλος. Ως πρώτος από μηχανής προστάτης των ελληνικών δικαίων, ήλθε ο καιρός του Βόρειου Ευβοϊκού και οι επικίνδυνες ιδιομορφίες του για όσους δεν τις γνωρίζουν. Φοβερά μπουρίνια κατέστρεψαν μέσα σε μία νύχτα τουλάχιστον 400 περσικά πλοία, του αγκυροβολημένου στους Αφέτες περσικού στόλου, πλήττοντας ανεπανόρθωτα το μέχρι τότε υψηλό ηθικό των Περσών. Στην καταστροφή αυτή είχαν βοηθήσει καθοριστικά και δύο θρυλικές ελληνικές φυσιογνωμίες. Πρόκειται για τον δύτη Σκυλλία και την κόρη του.

Ο Σκυλλίας καταγόταν από την ευβοϊκή αποικία της Χαλκιδικής, Σκιώνη. Ήταν, κατά τον Ηρόδοτο, ο μεγαλύτερος δύτης της εποχής του και είχε εκπαιδεύσει στην τεχνική αυτή και την κόρη του. Και οι δύο είχαν επιστρατευτεί από τον Ξέρξη, προκειμένου να φέρνουν στην επιφάνεια πολύτιμα αντικείμενα από βυθισμένα πλοία. Με τα πρώτα σημάδια της καταιγίδας ο Σκυλλίας και η κόρη του καταδύθηκαν και έκοψαν πολλές άγκυρες από τα πλοία των Περσών, με αποτέλεσμα αυτά, όταν ξέσπασε η τρικυμία, να συντριβούν στα βράχια των ακτών του Πηλίου. Μετά από αυτή την ενέργεια ο Σκυλλίας αυτομόλησε στις ελληνικές δυνάμεις, αφού κολύμπησε ασταμάτητα απόσταση 80 σταδίων.

Όταν μάλιστα συναντήθηκε με τους Έλληνες τους έδωσε την πληροφορία, πως ο Πέρσης ναύαρχος είχε δώσει εντολή σε 200 περσικά πλοία να περιπλεύσουν την Εύβοια προκειμένου να αιφνιδιάσουν εγκλωβίζοντας τον ελληνικό στόλο. Παρά την πολύτιμη αξία αυτής της πληροφορίας δεν χρειάστηκε να ληφθούν ιδιαίτερα μέτρα, αφού και για την πλήρη αποτυχία αυτής της αποστολής φρόντισε επίσης ο καιρός του Αιγαίου.

Εκτός όμως των γεγονότων που προανέφερα μεταφέροντας τις πληροφορίες του Ηροδότου κυρίως, αλλά και των άλλων ιστορικών της εποχής, πρέπει να σταθούμε και σε κάποιες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που προηγήθηκαν της ναυμαχίας.

Έτσι λοιπόν παρά τις μεγάλες ζημιές και τη σχετική αποδιοργάνωση του περσικού στόλου, η ηγεσία των Ελλήνων πήρε αρχικά την απόφαση να μην εμπλακεί σε ναυμαχία με τον περσικό στόλο τη συγκεκριμένη τουλάχιστον χρονική στιγμή. Το γεγονός αυτό, κατά τον Ηρόδοτο, προκάλεσε τον εύλογο πανικό των κατοίκων της Ιστιαίας, οι οποίοι προσπάθησαν με κάθε τρόπο να μεταπείσουν τους ηγέτες του στόλου. Αποτυγχάνοντας να πείσουν τον  Ευρυβιάδη, πλησίασαν  τον Θεμιστοκλή, καταφέρνοντας τελικά να πετύχουν ανατροπή της απόφασης.

Η απόφαση της παραμονής του στόλου στο Αρτεμίσιο, σύμφωνα πάντα με τον Ηρόδοτο, επετεύχθη κατόπιν δωροδοκίας του Θεμιστοκλή από τους κατοίκους της Ιστιαίας. Ο Θεμιστοκλής, πάντα κατά τον Ηρόδοτο, κατάφερε μέσα σε έντονη ατμόσφαιρα (γνωστό το «άκουσον μεν πάταξον δε» να αποσπάσει τη σύμφωνη γνώμη του Ευρυβιάδη, δίνοντάς του ένα ελάχιστο ποσό από τα τάλαντα της δωροδοκίας του.

Ωστόσο η φοβερή αυτή κατηγορία εναντίον του Θεμιστοκλή, κατερρίφθη τεκμηριωμένα, πολλά χρόνια αργότερα, από τον Πλούταρχο, ο οποίος επικαλέσθηκε και τις πληροφορίες άλλων ιστορικών που έζησαν τα γεγονότα του 480 π.Χ. Ο Πλούταρχος καταλογίζει στον Ηρόδοτο σκοπιμότητα για τη διάδοση αυτής της πληροφορίας-κόλαφο για τον Θεμιστοκλή, επικαλούμενος την γνωστή αντιπάθεια που έτρεφε ο Ηρόδοτος για τον Αθηναίο πολιτικό και στρατηγό.

Αλέξανδρου Καλέμη

Πηγή 



Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Η κλοπή της η Νίκης της Σαμοθράκης

Στις 15 Απριλίου του 1865, η αρχαιολογική αποστολή του Γάλλου υποπρόξενου Καρόλου Σαμπουαζό, έκανε ανασκαφές στα βόρεια της Σαμοθράκης.

Τότε ένας Έλληνας εργάτης αναφώνησε «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα»! Είχε βρει τα πόδια και τον κορμό της Νίκης της Σαμοθράκης.

Η Σαμοθράκη βρισκόταν ακόμα υπό την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ο Σαμπουαζό χρειαζόταν την άδεια της Υψηλής Πύλης για να μεταφέρει το γλυπτό στη Γαλλία.

Το άγαλμα έφτασε στο Λούβρο στις 11 Μαΐου του 1864, αλλά με σημαντικές ελλείψεις. Είχε βρεθεί σε πολλά κομμάτια, γιατί οι καλλιτέχνες της ελληνιστικής περιόδου συνήθιζαν να φτιάχνουν το γλυπτά σε τμήματα και να τα ενώνουν μετά.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Ανακαλύφθηκε 1700 ετών Ελληνικό σχολείο στην Αίγυπτο

Οι αρχαιολόγοι που εργάζονται στη δυτική έρημο της Αιγύπτου ανακάλυψαν ένα σχολείο 1.700 ετών περίπου, στους τοίχους του οποίου βρέθηκαν κείμενα γραμμένα στην αρχαία ελληνική γλώσσα, συμπεριλαμβανομένου και ενός κειμένου για την αρχαία χρήση των φαρμάκων που παραπέμπει στην Οδύσσεια του Ομήρου.

Το σχολείο - το οποίο έχει μικρούς πάγκους που χρησιμοποιούσαν οι μαθητές ως θρανία για να κάθονται, να διαβάζουν ή να στέκονται όρθιοι και να γράφουν στους τοίχους - χρονολογείται σε μια εποχή όπου η Αίγυπτος ελέγχεται από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τα αρχαία ελληνικά ήταν ευρέως διαδεδομένα.

Το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς

To άγαλμα της Αθηνάς Βαρβακείου, που βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, είναι το πιο πιστό αντίγραφο του χρυσελεφάντινου αγάλματος της θεάς Αθηνάς. Δεν έχει το μέγεθος ούτε την λάμψη, που είχε το γιγαντιαίο άγαλμα του Φειδία, αλλά δημιουργήθηκε στα πρότυπα της Αθηνάς Παρθένου, που κοσμούσε το εσωτερικό του Παρθενώνα κατά την αρχαιότητα. Έτσι οι σημερινοί επισκέπτες μπορούν να φανταστούν την μεγαλοπρέπεια και την κομψότητα που είχε το αυθεντικό έργο του Φειδία.

Ο Παρθενώνας χτίστηκε προς τιμήν της προστάτιδας της πόλης, θεάς Αθηνάς και σχεδιάστηκε ώστε να χωράει το χρυσελεφάντινο άγαλμα στο εσωτερικό του. Ήταν τοποθετημένο σε ένα βάθρο στο σηκό του ναού και ο πυρήνας του αγάλματος ήταν κατασκευασμένος από ξύλο.