Τετάρτη 12 Ιουλίου 2017

Το σύμβολο καρδιά που αποτυπώνεται όταν θέλουμε να εκδηλώσουμε την αγάπη μας και οι ρίζες του από την Αρχαία Ελλάδα

Αν και ολοι έχουμε μάθει απο μικροί να ζωγραφίζουμε καρδιές όταν θέλουμε να εκδηλώσουμε την αγάπη μας παρόλα αυτά καλό θα ήταν να μαθαίναμε την ιστορία του συμβόλου που έμελλε να γίνει παγκόσμιο.

Μετά απο πολλές εικασίες, οι επιστήμονες κατέληξαν οτι το παραδοσιακό σχήμα της καρδιάς (♥) σχετίζεται με ένα φυτό της αρχαιότητας, το σίλφιο.

Αυτό διατυπώθηκε μιας και βρέθηκαν ασημένια νομίσματα από την Κυρήνη του 6ου-5ου αιώνα π.Χ., που φέρουν ένα παρόμοιο σχέδιο, μερικές φορές συνοδευόμενο από ένα φυτό σίλφιον. Το σχήμα καρδιάς που αποτυπώνεται θεωρείται ότι εκπροσωπεί το σπόρο του φυτού ή την στενόμακρη σποροθήκη του.


Τι ήταν όμως το φυτό σίλφιο για τους αρχαίους;


Πολλές ιατρικές χρήσεις αποδόθηκαν στο φυτό.Λέγεται ότι μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να θεραπεύσει το βήχα, τον πονόλαιμο, τον πυρετό, τους πόνους, για το πεπτικό (απεντόμωση, αντισπασμωδικό, καθαρτικό, στυπτικό), για το κυκλοφορικό, για κοινές, γυναικολογικές (κονδυλώματα, έναντι στειρότητας και για να διευκολυνθεί η έμμηνος ρύση), για εξωτερική χρήση κατά του καρκίνου του δέρματος, τη θεραπεία των πληγών, ενάντια στη μυϊκή ένταση, αλλά και ως θεραπεία στο τρέμουλο, την επιληψία και την κατάθλιψη.

Ο Ιπποκράτης έγραψε:[14]

Όταν εξέχει το έντερο και δεν επιστρέφει στη θέση του, ξύστε σε μικρά κομμάτια, το καλύτερο και πιο συμπαγές σίλφιον και εφαρμόστε το ως κατάπλασμα.

Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος παραδέχεται ότι τις θεραπευτικές του ιδιότητες ήταν σχεδόν ατελείωτες.

Στο θέμα του έρωτα, εικάζεται ότι το φυτό μπορεί επίσης να λειτουργούσε και ως αντισυλληπτικό, βασιζόμενο εν μέρει σε δήλωση του Πλίνιου, ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί «για την απομάκρυνση των υγρών που εκκρίνονται στην εμμηνόρροια». Πολλά είδη στην οικογένεια του μαϊντανού έχουν οιστρογονικές ιδιότητες, ενώ ορισμένες, όπως το άγριο καρότο, έχουν βρεθεί να λειτουργούν ως αμβλωτικά (έχουν χημικές ουσίες που τερματίζουν μια εγκυμοσύνη). Δεδομένου αυτού, είναι πολύ πιθανό ότι το φυτό ήταν φαρμακολογικά δραστικό στην πρόληψη της εγκυμοσύνης, εμποδίζοντας την γονιμοποίηση του ωαρίου ή την εμφύτευση στη μήτρα ή συνεισέφερε στη διακοπή της κύησης.

Ένα Κυρηναϊκό κέρμα, πολύ εύγλωττο από την άποψη αυτή, δείχνει μια γυναικεία μορφή με το χέρι αγγίζει ένα φυτό σίλφιον και με το άλλο υποδεικνύει τα γεννητικά όργανα. Για την ακρίβεια, γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα από τον έβδομο αιώνα πΧ μερικά φυτά της οικογένειας Apiaceae (που περιλαμβάνει μάραθο, καρότα, κύμινο, μαϊντανό, κόλιαντρο, άνηθο και άλλα), εκτός από τη μαγειρική χρήση, χρησιμοποιούνταν ως φάρμακα, και ότι τα άγρια ​​καρότα και το μάραθο κατέχουν την ιδιότητα να εμποδίζουν την αναπαραγωγή.

Με δεδομένη μια τέτοια ευελιξία της χρήσης, δεν αποτελεί έκπληξη η ευρεία διάδοση του σίλφιον σε όλο τον αρχαίο κόσμο, και το γεγονός ότι η επεξεργασία και το εμπόριο του αποτελούσε κρατικό μονοπώλιο από το βασίλειο της Κυρήνης . Η Κυρήνη ιδρύθηκε το 630 π.Χ. με μετανάστες Δωριείς από το νησί της Σαντορίνης και έγινε η πιο σημαντική πόλη στις ακτές της Βόρειας Αφρικής, επίκεντρο του πολιτισμού –  που έγινε διάσημο από την παρουσία των διάσημων ανθρώπων (το μαθηματικό Θεόδωρο, ο ποιητής Καλλίμαχος , ο φιλόσοφος Αρίστιππος, ο γεωγράφος Ερατοσθένης κλπ) και όχι συμπτωματικά η περιοχή φημιζόταν για τη σχολή της ιατρικής και της φαρμακολογίας.

Ένα ελληνικό κύπελλο του 560 π .Χ που βρίσκεται τώρα στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού, παρουσιάζει την εικόνα του βασιλιά Αρκεσίλαου ΙΙ της Κυρήνης να ζυγίζει τα τσουβάλια που περιέχουν σίλφιον.  Ένας χαρακτήρας της κωμωδίας του Αριστοφάνη λέει ότι «ο μεγαλύτερος πλούτος της γης θα ήταν το να κατέχεις όλο το σίλφιο της Λιβύης.»

Για την ιστορία το φυτό σίλφιον έχει εξαφανιστεί σήμερα. Μιας και έλεγαν οτι μόνο όταν ήταν αυτοφυές στα παράλια της Βόρειας Αφρικής είχε τις ιδιότητές του, η υπερεκμετάλλευσή του οδήγησε στην εξαφάνιση του είδους απο τους ρωμαϊκούς χρόνους.

Τελικά μήπως το σημερινό παγκόσμιο σύμβολο της αγάπης και της φιλίας ήταν το παλιό σύμβολο του σαρκικού έρωτα χωρίς περιορισμούς;


Πηγή