Το στρώμα που ενδύθηκε το άρμα έχει επιτρέψει τη διατήρηση
των αρχικών του διαστάσεων και των μεμονωμένων τμημάτων του.
Το εν λόγω τεχνούργημα είναι ένα τετράτροχο άρμα το οποίο, βάσει πληροφοριών που καταγράφονται από πηγές και τα λίγα αρχαιολογικά ίχνη που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα, πιθανότατα μπορεί να αναγνωριστεί ως ένα όχημα μεταφοράς που χρησιμοποιούταν στον ρωμαϊκό κόσμο από την ελίτ σε τελετουργικά πλαίσια.
Στην κορυφή των υψηλών σιδερένιων τροχών, που συνδέονται με ένα προηγμένο μηχανικό σύστημα, στηρίζεται το ελαφρύ φορείο (0,90 x 1,40 m), ή το κύριο μέρος του αμαξιού, όπου βρισκόταν το κάθισμα, περιβαλλόμενο από μεταλλικό βραχίονα και πλάτες, για ένα ή δύο άτομα .Το φορείο είναι πλούσια διακοσμημένο και στις δύο πλευρές με
εναλλάξιμο χαραγμένο χάλκινο φύλλο και κόκκινα και μαύρα βαμμένα ξύλινα πάνελ,
ενώ στο πίσω μέρος υπάρχει ένα πολύπλοκο και εκτεταμένο διακοσμητικό σύστημα με
τρεις ξεχωριστές κορδέλες με μια σειρά από χάλκινα και μεταλλικά μενταγιόν με
εικονιστικές σκηνές.
Αυτά τα μενταγιόν, σε χάλκινο φύλλο περιβάλλονται από διακοσμητικά μοτίβα, που αντιπροσωπεύουν
ανάγλυφες ανδρικές και γυναικείες μορφές, που απεικονίζουν ερωτικές σκηνές.
Το χάλκινο φύλλο είναι επίσης διακοσμημένο στο πάνω μέρος
του με μικρά μενταγιόν, επίσης από κασσίτερο, που απεικονίζουν τον έρωτα. Στο
κάτω τμήμα του άρματος υπάρχει ένα μικρό γυναικείο βότανο από χαλκό με στέμμα.
Πραγματοποιήθηκαν επίσης αρχαιολογικές αναλύσεις, οι οποίες
έδειξαν ότι το ξύλο που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία των πλευρικών
κατασκευών και του οπίσθιου αμαξιού, στο οποίο τα χάλκινα διακοσμητικά στοιχεία
στερεώθηκαν με μικρά καρφιά και σφιγκτήρες, ήταν οξιά, η οποία είναι ιδιαίτερα
κατάλληλη για αυτό το είδος παραγωγής.
Αυτό το είδος αμαξώματος είναι εντελώς μοναδικό στην Ιταλία,
όχι μόνο λόγω της κατάστασής του, καθώς δεν έχουμε μόνο ατομικές διακοσμήσεις
αλλά ολόκληρο το όχημα, αλλά και επειδή δεν είναι άρμα που χρησιμοποιείται για
τη μεταφορά γεωργικών προϊόντων ή των δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής.
Πληροφορίες αντλήθηκαν από την πηγή
