Το σημαντικό εύρημα ήταν επί δεκαετίες ξεχασμένο στις αποθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου της Βέροιας. Ένα άγνωστο μέχρι σήμερα υστεροελληνιστικό γλυπτό πορτρέτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που βρισκόταν επί δεκαετίες ξεχασμένο στις αποθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου Βέροιας, διέσωσε από τη λήθη και σκοπεύει να αναδείξει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, Αγγελική Κοτταρίδη.Το σημαντικό εύρημα, που είχε βρεθεί τη δεκαετία του 1970 και είχε χρησιμοποιηθεί παλιότερα ακόμη και ως …οικοδομικό υλικό, φανέρωσε η ίδια η αρχαιολόγος με ανάρτησή της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Έδωσε στη δημοσιότητα την πρώτη φωτογραφία του πορτρέτου και περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο τον τρόπο με τον οποίο το ανέσυρε από την αποθήκη του μουσείου, αλλά και κάποιες πληροφορίες για την «ταυτότητά» του.
Όπως ανέφερε, το εύρημα θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην έκθεση «Οικουμένης Αντίδωρο», που μαζί με τη μεγάλη έκθεση «Αιγών μνήμη» θα ανοίξει το 2020 το νέο μουσείο των Αιγών για τους φίλους της ιστορίας και του πολιτισμού.
Δείτε το πορτρέτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου
«Ένα "ολοκαίνουριο" πορτραίτο του Μεγαλέξανδρου, άγνωστο ακομη σε αρχαιολόγους και φιλότεχνους...», αναφέρει στην ανάρτησή της και συνεχίζει: «Για δεκαετίες χαμένος σε μια σκοτεινή γωνιά της αποθήκης του Αρχαιολογικού Μουσείου της Βέροιας ανάμεσα σε κλούβες με κεραμεική, μισοκρυμμένος κάτω από παλιά κονιάματα και ρύπους -βλέπετε είχε χρησιμοποιηθεί σαν οικοδομικό υλικό και βρέθηκε στα μπάζα κοντά σε ένα χωριό του ημαθιώτικου κάμπου...
Πριν μερικούς, μήνες καθώς αδειάζαμε τις αποθήκες για τις αναπροσαρμογές, τον είδα... παρά τις πληγές που άφησαν στο ωραίο του πρόσωπο οι αιώνες και η άγνοια, η λεοντίσια χαίτη, τα ονειροπόλα μάτια, το απαραγνώριστο βλέμμα ήταν εκεί... ο Αλέξανδρος που αναζητούμε τα ζωντανά του ίχνη στην Οικουμένη!...
Ένα υστεροελληνιστικό πορτραίτο με έντονο τον απόηχο του Περγαμηνού μπαρόκ, ένας Αλέξανδρος θεός, όπως είχαν μάθει να τον βλέπουν οι πολίτες του κόσμου που εκείνος ονειρεύτηκε, πίσω στην πατρώα γη, τόσο κοντά στους τάφους των προγόνων και του γιου του, ένας απροσδόκητος και ανέλπιστος θησαυρός, που στα χέρια των άξιων συντηρητών μας ξαναβρήκε κάτι από την παλιά του αίγλη!....»
Πηγή
