Οι αρχαίοι Έλληνες τους αποκαλούσαν και Μύριους Αθανάτους, επειδή όταν ένας άντρας έπεφτε στη μάχη τον αντικαθιστούσε αμέσως κάποιος άλλος, και έτσι το σώμα διατηρούσε τη δύναμη των 10.000 στρατιωτών. Ο όρος αποδίδεται στον Ηρόδοτο.
Οι Αθάνατοι φέραν μεγάλη ασπίδα με δερμάτινη επικάλυψη, η οποία όμως ήταν ασθενής. Κάτω από τον πολύχρωμο μανδύα τους φορούσαν μεταλλικό πουκάμισο, ενώ στο κεφάλι φορούσαν υφασμάτινο σκούφο ή τιάρα.Στη μάχη φέραν κοντό δόρυ, σπαθί ή μεγάλο εγχειρίδιο, τόξο και βέλη. Μάλιστα, το δόρυ αποτελούσε και μέσο διάκρισης των απλών στρατιωτών από τους αξιωματικούς, καθώς η κεφαλή των πρώτων ήταν από ασήμι και των δεύτερων από χρυσό.
Κατά την περσική εισβολή στην Ελλάδα, οι Αθάνατοι χρησίμευαν όχι μόνο ως στρατιωτικό σώμα, αλλά και ως προσωπική φρουρά του Δαρείου Α' και του Ξέρξη Α'. Παρόλο που αποτελούσαν το εκλεκτό σώμα του Περσικού στρατού, δεν ήταν και καλύτερα οπλισμένοι από τους οπλίτες που αντιμετώπισαν.
Η ασπίδα τους μπορούσε να διατρηθεί εύκολα από το μακρύ δόρυ των Ελλήνων, ενώ ο σκούφος στο κεφάλι δεν παρείχε καμία προστασία από το σπαθί τους. Επίσης, η αντοχή του σιδηροπουκάμισού τους δεν μπορούσε να συγκριθεί με την αντίστοιχη των ελληνικών θωράκων.
Βιβλιογραφία:
- Time-Life Παγκόσμια Ιστορία. Τόμος 3. Εκδόσεις Κ. Καπόπουλος
Πηγή εικόνας : Από photo by mshamma - Μουσείο Περγάμου, CC BY 2.0
Πληροφορίες αντλήθηκαν από την πηγή
