Στη μάχη του Μαραθώνα 10.000 Έλληνες από τους οποίους 9.000 Αθηναίοι και 1.000
Πλαταιείς, νίκησαν τον τουλάχιστον
περισσότερο από δύο φορές σε ισχύ
Περσικό στρατό του Δάτη και του
Αρταφέρνη. Περίπου 6.000 Πέρσες σκοτώθηκαν στη μάχη. Το υπόλοιπο μέρος του
στρατού κατάφερε να σώσει επιβιβαζόμενοι
στα πλοία τους, τα οποία ήταν αγκυροβολημένο στον όρμο του Μαραθώνα.
Η ήττα των εισβολέων ήταν σοβαρή, αλλά διέθεταν αρκετές
δυνάμεις ακόμα. Ο περσικός στρατός κράτησε σχεδόν το σύνολο του στόλου του
ανέπαφο όπως και όλο του το ιππικό, το οποία δεν συμμετείχε στη μάχη. Επίσης,
ένα μεγάλο μέρος του πεζικού παρέμενε αξιόμαχο, αν και διακατέχονταν από με μια
σημαντική απογοήτευση λόγω της καταστροφικής ήττας. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, τα
Περσικά πλοία έπλευσαν από τον Μαραθώνα και μετά την παραλαβή των αιχμαλώτων οι
οποίοι ήταν ως επί το πλείστον Ερετριείς, από το νησί Αιγίλια κατευθύνθηκαν
προς το Σούνιο.
Αλλά οι Πέρσες άργησαν να αποβιβαστούν. Επιπλέον, η στάση στο νησί Αιγίλια δεν φαίνεται να έδειχνε καμιά διάθεση βιασύνης . Το
πιθανότερο είναι ότι Δάτις είχε από τη
νύχτα πριν από τη μάχη προς Φάληρο και ο υπόλοιπος του στόλος κατευθυνόταν
τώρα προς το ίδιο σημείο, ώστε να
ενισχυθεί. Οι Αθηναίοι έπρεπε να τρέξουν από τον Μαραθώνα για να σώσουν την
πόλη τους. Ο Αριστείδης με τους Αντιόχιδες στρατιώτες παρέμεινε στο πεδίο της μάχης για να φυλάνε τα
λάφυρα και τους τραυματίες, ενώ ο Μιλτιάδης με τις άλλες εννέα φυλές έσπευσε
στην Αθήνα, μέσω της Κηφισιάς για να αποτρέψει την περσική εισβολή.
Και «πραγματικά αξιοσημείωτο το πώς οι Αθηναίοι, μετά από
τρεις ώρες μάχης, είχε το σθένος και την
δύναμη να τρέξουν προς την Αθήνα. Αλλά στη πόλη ήταν οι οικογένειές τους, τα
παιδιά, οι σύζυγοι και γονείς, που είχαν το χρέος να τους προστατεύσουν. Παρόλο που ήταν στα όρια της
ανθρώπινη αντοχής, οι Αθηναίοι άρχισαν μια σχεδόν απίστευτη κούρσα και έτρεξαν
όσο το δυνατόν γρηγορότερα στην πόλη τους. Έφτασαν περίπου στις 4:30 με 5, και
στρατοπέδευσαν στο τέμενος του Ηρακλή στο Κυνόσαργες.
οὗτοι μὲν δὴ περιέπλεον Σούνιον· Ἀθηναῖοι δὲ ὡς ποδῶν εἶχον τάχιστα ἐβοήθεον ἐς τὸ ἄστυ, καὶ ἔφθησάν τε ἀπικόμενοι πρὶν ἢ τοὺς βαρβάρους ἥκειν, καὶ ἐστρατοπεδεύσαντο ἀπιγμένοι ἐξ Ἡρακλείου τοῦ ἐν Μαραθῶνι ἐν ἄλλῳ Ἡρακλείῳ τῷ ἐν Κυνοσάργεϊ. οἱ δὲ βάρβαροι τῇσι νηυσὶ ὑπεραιωρηθέντες Φαλήρου, τοῦτο γὰρ ἦν ἐπίνειον τότε τῶν Ἀθηναίων, ὑπὲρ τούτου ἀνακωχεύσαντες τὰς νέας ἀπέπλεον ὀπίσω ἐς τὴν Ἀσίην.
Ιστορίαι Ηρόδοτου
Ἱστοριῶν ἕκτη ἐπιγραφομένη Ἐρατώ
Με τη δύση του ηλίου φάνηκαν περσικά πλοία στα ανοικτά των
ακτών του Φαληρικού Όρμου. Δεν ξέρουμε αν οι Πέρσες περίμεναν ένα ηλιακό σήμα
με μια ασπίδα κάποιου συνωμότη, αλλά αυτό που είδαν τους συγκλόνισε και τους
απογοήτευσε κάνοντας τους να ξεχάσουν οποιαδήποτε ιδέα για μια πιθανή αποβίβαση.
Οι ακτίνες του ήλιου που έδυε,
αντανακλούσε πάνω από 9.000 ασπίδες πολεμιστών και έστειλε το μήνυμα ότι η
Αθήνα ήταν αδύνατον να υποδουλωθεί.
Οι Πέρσες παρέμειναν για κάποιο χρονικό διάστημα
με ανοιχτή πανιά και έφυγαν και πάλι
στην Ασία.
Την ημέρα μετά τη μάχη, και ενώ η πανσέληνος είχε περάσει, έφτασαν στην Αθήνα δύο χιλιάδες Σπαρτιάτες. Ο Ηρόδοτος (6.120) μας δίνει την πληροφορία να βιάζονταν τόσο πολύ για να φτάσουν ώστε διένυσαν την απόσταση από την Σπάρτη στην Αττική σε τρεις μόλις ημέρες, δηλαδή σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, αν λάβουμε υπόψη πόσο βαριά οπλισμένοι ήταν. Αφού έφτασαν μετά τη μάχη, ήθελαν τουλάχιστον να δουν τους Μήδους, έτσι πήγαν στο Μαραθώνα και είδαν το πεδίο της μάχης. Εξήραν τους Αθηναίους για την επιτυχία τους και γύρισαν στις εστίες τους.
Πηγές:
Ιστορίαι Ηρόδοτου Ἱστοριῶν ἕκτη ἐπιγραφομένη Ἐρατώ
Η Μάχη του Μαραθώνα 490 π.Χ.- ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010
