Ο αγώνας αυτός ήταν ομαδικός και όχι ατομικός, όπου λάμβαναν μέρος έφηβοι Αθηναίοι με άριστη σωματική διάπλαση και αποδεδειγμένη ομορφιά, αποκλειομένων των ξένων.
Οι έχοντες τα προσόντα έφηβοι προσέρχονταν σε πομπή κατά φυλές της Αθήνας. Της πομπής αυτής ηγούνταν γέροντες οι «θαλλοφόροι» που ονομάζονταν έτσι από τους θαλλούς που κρατούσαν.
Οι συμμετέχοντες παρήλαυναν ενώπιον επιτροπής από την οποία δίδονταν ως έπαθλο στους νικητές ασπίδα ή βόδι αξίας 100 δραχμών. Πιθανότερα το βόδι να το ελάμβαναν οι θαλλοφόροι.
Παρόμοιος αγώνας γινόταν κατά την αρχαιότητα και στην Ήλιδα που ονομάζονταν «Καλλιστεία». Ο Ξενοφών αναφέρεται σε τέτοιο αγώνα αποκαλώντας τον ως αγώνα κάλλους.
Με το χρόνο όμως ο αγώνας αυτός συγχωνεύθηκε με τους στρατιωτικούς αγώνες της εποχής που ήταν ο «αγώνας ευταξίας» (επίδειξη παρατάξεων) και εκείνος της «ευοπλίας» (επίδειξη χρήσης και παρουσίας όπλων).
Σημειώνεται ότι η λέξη ευανδρία σήμαινε ύπαρξη ωραίων ανδρών. Ως επίθετο "εύανδρος" αποδιδόταν σε πόλεις και χώρες που παρουσίαζαν ωραίους πολίτες (συνηθέστερα αθλητές ή οπλίτες).
Με όνομα "Εύανδρος" φέρονταν δευτερεύουσα θεότητα στην ελληνική μυθολογία.
Πηγή
