Η χρονολόγηση του λιθοσωρού - τείχους, που περιορίζει την είσοδο του σπηλαίου κατά τα 2/3 και έγινε με τη μέθοδο της οπτικής φωταύγειας, απέδωσε μια μέση ηλικία 23.000 ετών και πιστοποιεί το έργο της κατασκευής του λιθοσωρού ως το αρχαιότερο όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως.
Η ηλικία συμπίπτει απόλυτα με την ψυχρότερη περίοδο της τελευταίας παγετώδους εποχής και υποδηλώνει ότι το έργο κατασκευάστηκε από τους παλαιολιθικούς οικιστές του σπηλαίου για να προστατευθούν από το δριμύ ψύχος της εποχής.
Το σπήλαιο, που εδώ και 25 χρόνια ερευνά η αρχαιολόγος Αικατερίνη Κυπαρίσση-Αποστολίκα (προϊσταμένη της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδος), έχει δώσει πολλές πληροφορίες και ευρήματα.
Το πρώτο που ανασκάπτεται στη Θεσσαλία και το μόνο μέχρι στιγμής σε όλη την Ελλάδα με συνεχείς ανθρωπογενείς επιχώσεις οι οποίες ξεκινούν από τη Μέση Παλαιολιθική Εποχή και φθάνουν μέχρι το τέλος της Νεολιθικής (3000 π.Χ.).
Όπως μάλιστα σημειώνουν οι επιστήμονες, για πρώτη φορά μπορούμε στον ελλαδικό χώρο να δούμε τη μετάβαση από τον παλαιολιθικό στο νεολιθικό τρόπο ζωής.
Όσο για τα ευρήματα, όλα αυτά τα χρόνια ήρθαν στο φως από λίθινα εργαλεία Παλαιολιθικής - Μεσολιθικής και Νεολιθικής Εποχής, κεραμικά νεολιθικά, κοσμήματα από όστρεο, ένα μοναδικό για τον ελλαδικό χώρο χρυσό κόσμημα της Παλαιολιθικής, της Μεσολιθικής και της Νεολιθικής Περιόδου, καθώς και τα περίφημα ανθρώπινα αποτυπώματα της Θεόπετρας που χρονολογούνται στα 130.000 χρόνια.
Τώρα οι μετρήσεις στα εργαστήρια του Δημόκριτου χρονολόγησαν τον τεχνικό λιθοσωρό στην είσοδο ως το αρχαιότερο τεχνικό έργο. Η χρονολόγηση πραγματοποιήθηκε από την ερευνητική ομάδα των Ν. Ζαχαριά, επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, και δρος Ι. Μπασιάκου, διευθυντή ερευνών του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος».
Πηγή
