Αρχαία Ελληνικά Ανέκδοτα

Τα Αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα είναι πνευματώδη και διδακτικά. Μας χαρίζουν το γέλιο, αλλά εκφράζουν και το Αρχαίο Ελληνικό πνεύμα στην πιο χαριτωμένη του μορφή. Τα Αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα δεν είναι συγκεντρωμένα σε ένα συγκεκριμένο αρχαίο κείμενο. Θα τα βρούμε διασκορπισμένα σε έργα του Πλουτάρχου, στις βιογραφίες του Διογένη του Λαέρτιου, στο Ανθολόγιο του Στοιβαίου, στα αστεία του Ιεροκλή κ.λπ. Τα περισσότερα προέρχονται από τον - 4ο αι. Τότε πλάστηκε η λέξη «σπουδαιογέλοιον» που σήμαινε την αστεία πλευρά, ακόμα και των πιο σοβαρών γεγονότων της ζωής. Στη συλλογή αυτή δίνονται τα πιο ωραία Αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα, σε μια ελεύθερη μετάφραση, για να είναι άμεσα κατανοητά από τον καθένα και για να διεγείρουν αυθόρμητα συναισθήματα. 

Έλεγε ο Θαλής σε μια συντροφιά, ότι ο θάνατος δεν διαφέρει σε τίποτα απ’ τη ζωή. 

Κάποιος τότε τον ρώτησε: 

- Αφού είναι έτσι, τότε γιατί δεν προτιμάς τον θάνατο; 

Ο φιλόσοφος απάντησε:

 - Ακριβώς γιατί δε διαφέρει από τη ζωή! Σε κάποιον που έλεγε ότι η ζωή είναι άσχημη, ο Διογένης ο Κυνικός είπε:

 - Άσχημη δεν είναι η ζωή. Άσχημη είναι η άσχημη ζωή! 

Ένας φλύαρος κουρέας, ρώτησε τον βασιλιά της Μακεδονίας, Αρχέλαο: 

- Πως θες να σε κουρέψω; 

Ο Αρχέλαος απάντησε:

 - Σιωπηλός! 

Κάποιος κλώτσησε τον Σωκράτη, χωρίς ο τελευταίος ν’ αντιδράσει. Στην απορία ενός από τη συντροφιά, πως ανέχτηκε κάτι τέτοιο, ο φιλόσοφος απάντησε: 

- Αν με κλωτσούσε γάιδαρος, μήπως θα έπρεπε να του κάνω μήνυση; 

Ο Πύρρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου, νίκησε δυο φορές τους Ρωμαίους, αλλά έχασε πολλούς στρατιώτες και αξιωματικούς. Τότε είπε: 

- Αν πετύχουμε άλλη μια νίκη σαν και αυτές, καταστραφήκαμε!

 

Κάποιος ρώτησε τον Θεμιστοκλή: 

- Τι θα ήθελες να ήσουν; Αχιλλέας ή Όμηρος; 

Ο Θεμιστοκλής ρωτά κι αυτός:

 - Εσύ τι θα ήθελες να ήσουν; Νικητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ή αυτός που αναγγέλλει τα ονόματα των νικητών; 

Κάποτε, ο Κράτης, ο κυνικός φιλόσοφος, δεν απάντησε σε μια ερώτηση του φιλόσοφου Στίλπωνα, αλλά άφησε μια πορδή, εκφράζοντας έτσι την περιφρόνησή του. Ο Στίλπωνας αντιμετώπισε αυτή τη στάση, με την παρατήρηση: 

- Γνώριζα ότι η απάντησή σου θα ήταν εντελώς άσχετη προς την ερώτησή μου! 

Ο Δημοσθένης έπιασε έναν να τον κλέβει. Ο κλέφτης προσπάθησε να δικαιολογηθεί:

 - Δεν ήξερα ότι αυτό που έκλεβα είναι δικό σου… 

Κι ο Δημοσθένης του είπε:

 - Γνώριζες ωστόσο πολύ καλά, ότι δεν ήταν δικό σου! 

Πηγή