Στο πλευρό του Δία στάθηκαν τα αδέλφια του (Πλούτωνας, Ποσειδώνας, Εστία, Δήμητρα, Ήρα) ενώ όλοι οι Τιτάνες αποτέλεσαν τους αντιπάλους τους, εκτός από την Ωκεανίδα Στύγα, η οποία μαζί με τα παιδιά της, το Κράτος, τη Βία, τον Ζήλο και τη Νίκη έσπευσαν στο πλευρό του Δία.
Ο πατέρας της, ο Ωκεανός, λένε επίσης ότι βοήθησε τον ανιψιό του. Από τις τιτανίδες, η θέμιδα και η Μνημοσύνη πήγαν με το μέρος των Ολύμπιων και αργότερα έγιναν γυναίκες του Δία. Επίσης, ο Προμηθέας, ο γιος του Τιτάνα Ιαπετού, στάθηκε στο πλευρό του Δία.
Ο πόλεμος κράτησε δέκα χρόνια. Οι θεοί πολεμούσαν από τον Όλυμπο (οἳ δ᾽ ἄρ᾽ ἀπ᾽ Οὐλύμποιο θεοί) ενώ οι Τιτάνες είχαν ως οχυρό το βουνό Όθρη (οἳ μὲν ἀφ᾽ ὑψηλῆς Ὄθρυος Τιτῆνες ἀγαυοί). Η μάχη ήταν αμφίρροπη.
Παντού ανάβανε φωτιές που έβγαιναν από την άβυσσο, η γη σειόταν, ο ουρανός μαύρος τρανταζόταν από τις αστραπές και ο αέρας σήκωνε το χώμα ως τον ουρανό. Σε μια καταστροφική στιγμή ο Δίας ζήτησε τη βοήθεια της Γαίας, της γιαγιάς του, η οποία τον συμβούλευσε να ελευθερώσει τους Κύκλωπες από τα Τάρταρα που τους έστειλε ο Κρόνος.
Μετά από εννέα μέρες ταξίδι κατάφερε να ελευθέρωσει τον Βρόντη, τον Αστερόπη και τον Άργη και τους υποσχέθηκε πως με τη δική του βασιλεία θα απολάμβαναν τιμές θεϊκές. Οι Κύκλωπες συγκινημένοι και γεμάτοι ευγνωμοσύνη για τον Δία που τους ελευθέρωσε, δέχτηκαν να τον βοηθήσουν για να εκδικηθούν τους Τιτάνες που τους πέταξαν στα Τάρταρα και χάρισαν στο Δία τον κεραυνό, την βροντή και την αστραπή.
Στον Ποσειδώνα έδωσαν την τρίαινα, που έγινε το αιώνιο σύμβολό του και στον Πλούτωνα την «κυνέα», μια σκούφια δηλαδή από σκυλοτόμαρο που τον έκανε αόρατο και στη μάνα Γη αφιέρωσαν ένα βωμό.
Εκεί οι Ολύμπιοι και οι σύμμαχοί τους έδωσαν φοβερό όρκο. Οι Τιτάνες έχοντας χρόνο στη διάθεσή τους ανασυγκροτήθηκαν και έγιναν πιο άγριοι από ποτέ, όπως πολύ δραματικά περιγράφει ο Ησίοδος :
“ἄμυδις δ᾽ ἄρ᾽ ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἠδ᾽ ἀπ᾽ Ὀλύμπουἀστράπτων ἔστειχε συνωχαδόν· οἱ δὲ κεραυνοὶ 690ἴκταρ ἅμα βροντῇ τε καὶ ἀστεροπῇ ποτέοντοχειρὸς ἄπο στιβαρῆς, ἱερὴν φλόγα εἰλυφόωντεςταρφέες· ἀμφὶ δὲ γαῖα φερέσβιος ἐσμαράγιζε
καιομένη, λάκε δ᾽ ἀμφὶ πυρὶ μεγάλ᾽ ἄσπετος ὕλη.Ἔζεε δὲ χθὼν πᾶσα καὶ Ὠκεανοῖο ῥέεθρα 695πόντος τ᾽ ἀτρύγετος· τοὺς δ᾽ ἄμφεπε θερμὸς ἀυτμὴ
Τιτῆνας χθονίους, φλὸξ δ᾽ αἰθέρα δῖαν ἵκανενἄσπετος, ὄσσε δ᾽ ἄμερδε καὶ ἰφθίμων περ ἐόντωναὐγὴ μαρμαίρουσα κεραυνοῦ τε στεροπῆς τε.Καῦμα δὲ θεσπέσιον κάτεχεν Χάος”.
Μετά τη φοβερή αυτή μάχη ο Δίας αποφάσισε να ελευθερώσει και τους Εκατόγχειρες, τον Κόττο, τον Βριάρεο και τον Γύη, οι οποίοι του υποσχέθηκαν πίστη αιώνια. Και οι τρεις μαζί εκτόξευσαν προς τους Τιτάνες τριακόσιους βράχους και κατάφεραν να τους αφήσουν χωρίς δυνάμεις, ξέπνοους. Τους έδεσαν με άλυτα δεσμά και τους πήγαν στο παλάτι του Ταρτάρου που βρίσκεται από τη γη εννέα μέρες μακριά, όσο απείχε για τους αρχαίους και ο ουρανός.
Τους έφραξαν με χάλκινο οχυρό, τείχος αδιαπέραστο και ορίστηκαν φρουροί οι Εκατόγχειρες. Στους ίδιους τόπους κατοικεί και ο Πλούτωνας με την γυναίκα του Περσεφόνη, αλλά και η μισητή από τους θεούς Στύγα, πρωτότοκη κόρη του Ωκεανού, που στα νερά της ορκίζονται οι θεοί, με φοβερό όρκο. Σύμφωνα με κάποιες παραδώσεις, οι Γαία θυμωμένη για την τόσο σκληρή τιμωρία των παιδιών της από το Δια γέννησε ένα ακόμα πιο φοβερό γιο τον Τυφώνα ή Τυφωέα, τον οποίο στη συνέχεια ο Δίας νίκησε και βασίλεψε στον Όλυμπο ειρηνικά με τα αθάνατα παιδιά του.
Ο Δίας παρουσιάζεται να καταπίνει το Φάνη και να κρατάει στην κοιλιά του όλη τη δημιουργία που είχε προέλθει από αυτόν. Απορώντας τότε πώς μπορεί να έχει όλα αυτά τα πράγματα μέσα του σαν Ένα και ξεχωριστά, ζήτησε τη συμβουλή της Νύχτας, η οποία του υπέδειξε να περιβάλει όλα τα πράγματα με τον Αιθέρα και να βάλλει στο κέντρο του τον Ουρανό και στο κέντρο αυτού όλους τους αστερισμούς και στο κέντρο τους τη γη και στο κέντρο της γης τη θάλασσα. Έτσι ακριβώς έκανε ο Δίας, ταξινομώντας τον κόσμο σε πέντε ομόκεντρες σφαίρες (που εκφράζουν τα πέντε στοιχεία Αιθέρα, Αέρα, Φωτιά, Γη, Νερό) και μετά αναπαύθηκε.
Πηγή
