Στην ελληνική μυθολογία, σύμφωνα με την παράδοση, οι Υπερβόρειοι ζούσαν σε μια περιοχή που ονομαζόταν Υπερβορεία κι εκεί ο Ήλιος έλαμπε καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Αναφορά στην Υπερβόρεια κάνουν οι αρχαίοι συγγραφείς Ηρόδοτος (Δ,13), Ησίοδος (Θεογονία, 211-235), ο γεωγράφος Στράβων (11.4.3.), ο ποιητής Πίνδαρος (Ίσθμια Ωδή 6 [...]καὶ πέραν Νείλοιο παγᾶν καὶ δι᾽ Ὑπερβορέους[...]) και ο Παυσανίας.
Άλλες αναφορές για την Ιππαρχία βρίσκουμε και στο λεξικό Σούδα όπου της αποδίδονται κάποιες φιλοσοφικές πραγματείες, και μερικές επιστολές προς τον Θεόδωρο τον άθεο.
Η Ιππαρχία (δεύτερο μισό του 5ου αι. - πρώτο μισό του 4ου αι.) γεννήθηκε στη Μαρώνεια της Θράκης. Η οικογένειά της ήρθε στην Αθήνα, όπου ο αδελφός της Μητροκλής έγινε μαθητής του Κυνικού φιλόσοφου Κράτη του Θηβαίου, ήταν Κυνική φιλόσοφος, αδελφή του Μητροκλή και σύζυγος του Κράτη του Θηβαίου, ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της κυνικής σχολής.
Είναι η ανακάλυψη τριών σπαθιών, χαρακτηριστικών σχημάτων των μυκηναϊκών ανακτορικών παραγωγών, που χρονολογούνται στον δέκατο τέταρτο αιώνα π.Χ. ή στην περίοδο της πλήρους λαμπρότητας των μυκηναϊκών ανακτόρων των Μυκηνών, της Τίρυνθας και της Πύλου.
Το Ινδοελληνικό ή Ελληνοϊνδικό βασίλειο ήταν ελληνιστική ηγεμονία η οποία είχε στην επικράτειά της διάφορες περιοχές της νότιας Ασίας - κυρίως τις περιοχές που αντιστοιχούν στο σημερινό Αφγανιστάν και σημερινό Πακιστάν - κατά τους δύο αιώνες της ύπαρξής του. Ιδρύθηκε όταν ο Δημήτριος Α´ ο Ανίκητος, βασιλιάς του ελληνικού βασιλείου της Βακτριανής, εισέβαλε τον 3ο αιώνα π.Χ. στις περιοχές της βορειοανατολικής Ινδίας, τις οποίες τα ινδικά βασίλεια είχαν ανακαταλάβει υπό τον Τσαντραγκούπτα Μωρύα από το Σέλευκο στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ..
Επικαλούμενος στην εισαγωγή του ένα αξιόλογο χωρίο του πλατωνικού έργου σύμφωνα με το οποίο οι άνθρωποι δεν επιτρέπεται να παίρνουν ξένο νερό από τους γείτονές τους προτού σκάψουν το δικό τους χωράφι μέχρι να φτάσουν στο στρώμα του πηλού και «μέχρι τῆς κεραμίδος γῆς» και να το βρουν άνυδρο έτσι πρέπει να πράττουν και στο χρηματοοικονομικό τομέα.
Μετά τη μάχη του ποταμού Νεμέα και τη νίκη των Σπαρτιατών ο Αγησίλαος επέστρεφε στην Ελλάδα από το κάλεσμα της Σπάρτης για να αντιμετωπίσει των αντιλακωνικό συνασπισμό. Ο σπαρτιατικός στόλος με αρχηγό τον Πείσανδρο, που τον είχε τοποθετήσει ο Αγησίλαος στη θέση του ναυάρχου, κατευθυνόταν στην Κνίδο.
Για αιώνες, οι μελετητές διαφωνούσαν για την αφήγησή του επειδή δεν υπήρχαν αρχαιολογικά στοιχεία ότι τέτοια πλοία υπήρξαν ποτέ. Τώρα υπάρχει. Ένα «θαυμάσια διατηρημένο» ναυάγιο στα νερά γύρω από τη βυθισμένη λιμενική πόλη Θώνις-Ηρακλείου αποκάλυψε πόσο ακριβής ήταν ο ιστορικός.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Κίμωνα υπήρξαν πολύ δύσκολα, αφού ο πατέρας του πεθαίνοντας του άφησε χρέος τεράστιο: το πρόστιμο που του είχε επιβληθεί για την αποτυχημένη εκστρατεία στην Πάρο. Η αδελφή του Κίμωνα, Ελπινίκη, παντρεμένη με τον πάμπλουτο Αθηναίο Καλλία Β´, τακτοποίησε την πληρωμή του προστίμου, παρά τις αντιρρήσεις του αδελφού της, ώστε να μπορέσει αυτός να αναμιχθεί στην πολιτική.
Τα Δίδυμα ήταν το σημαντικότερο αρχαίο μαντείο στον χώρο της Ιωνίας μαζί με το ιερό του Απόλλωνα στην Κλάρο και ένα από τα σημαντικότερα στον αρχαίο κόσμο. Αναφέρεται πρώτη φορά στον Ομηρικό ύμνο του Απόλλωνα, γεγονός που αποδεικνύει πως το μαντείο υπήρχε πριν τον 7ο αιώνα π.Χ.
Η πολιτική του Περικλή συνέχισε να είναι υπερβολικά φιλολαϊκή, πράγμα που τον κράτησε στην εξουσία τις επόμενες δύο δεκαετίες και του άνοιξε τον δρόμο, ώστε να κάνει την Αθήνα, την ισχυρότερη πόλη της Μεσογείου και την πιο ξακουστή στον αρχαίο κόσμο.
Το 458 π.Χ. μείωσε το μέγεθος της απαιτούμενης περιουσίας πού έπρεπε να έχει κάποιος ώστε να γίνει Επώνυμος Άρχων. Λίγο μετά το 454 π.Χ., αύξησε τον μισθό των δικαστικών της Ηλιαίας. Ο πλέον ριζοσπαστικός νόμος που επέβαλε ήταν αυτός του 451 π.Χ., που από καθαρή ειρωνεία της τύχης θα έχει μεγάλες συνέπειες στην κατοπινή προσωπική του ζωή.