Το 480 π.Χ. ο Ξέρξης κατευθύνεται προς την Αθήνα με στρατό σχεδόν 2,5 εκατομμυρίων ανδρών με σκοπό να την κατακτήσει. Ο βασιλιάς των Σπαρτιατών, Λεωνίδας, επιστρατεύει 300 επίλεκτους πολεμιστές και μαζί με άλλους 7000 Έλληνες βαδίζει προς το στενό των Θερμοπυλών, όπου σκοπεύουν να εμποδίσουν τον στρατό του Ξέρξη να διαβεί.
Δύο από αυτούς αρρωσταίνουν από οφθαλμία, μια σοβαρή φλεγμονή του ματιού, λίγες ημέρες πριν από την μάχη. Καθώς είναι ανήμποροι για σύγκρουση, ο Λεωνίδας τους διατάζει να επιστρέψουν στην Σπάρτη. Ο ένας, όμως, αποφασίζει να αναπαυθεί σε κοντινό στρατόπεδο, διότι σκοπεύει να πολεμήσει ακόμη και τυφλός. Το όνομά του ήταν Εύρυτος. Ο Εύρυτος γεννήθηκε στην Σπάρτη. Ελάχιστα είναι γνωστά για εκείνον, ακόμη και το πότε ακριβώς γεννήθηκε.
Μεγάλωσε σύμφωνα με τα σπαρτιατικά έθιμα, εκπαιδεύτηκε από μικρός για μάχη και επιλέχτηκε από τον Λεωνίδα για να συμμετάσχει στην Μάχη των Θερμοπυλών κυρίως επειδή είχε ήδη γιο, που θα συνέχιζε το γένος του.
Λέγεται μάλιστα πως μέχρι τότε δεν είχε συμμετάσχει σε καμία μάχη εναντίον βαρβάρων. Γι’ αυτό και δεν ήξερε τι ακριβώς να περιμένει από μία μάχη εναντίον των Περσών. Μαζί με τον Λεωνίδα και τους υπόλοιπους, ο Εύρυτος βάδιζε προς το στενό των Θερμοπυλών όπου περίμενε να ζήσει την πρώτη του μάχη. Όμως, δεν θα την έβλεπε ποτέ. Ο Εύρυτος άρχισε να χάνει την όρασή του λόγω μόλυνσης. Μαζί με τον Αριστόδημο, ο οποίος επίσης αρρώστησε, διετάχθη από τον Λεωνίδα να γυρίσει πίσω στην Σπάρτη ή να στρατοπεδεύσει στο στρατόπεδο των Αλπηνών. Ο Αριστόδημος επέστρεψε ντροπιασμένος πίσω ενώ ο Εύρυτος επέλεξε να περιμένει στο κοντινό στρατόπεδο μέχρι να αναρρώσει, ελπίζοντας να λάβει μέρος στην μάχη. Δυστυχώς, η όρασή του επιδεινώθηκε σοβαρά.
Την τελευταία ημέρα της μάχης, ο ελληνικός στρατός είχε υποστεί μεγάλες απώλειες. Ο Λεωνίδας διέταξε τους υπόλοιπους Έλληνες να υποχωρήσουν ούτως ώστε να φτιάξουν μία ισχυρότερη γραμμή νοτιότερα.
Έτσι, εναντίον των Περσών παρέμεινε ο Δημόφιλος με τους 700 Θεσπιείς και ο Λεωνίδας με τους 300 Σπαρτιάτες (κατά άλλους 1000 εάν υπολογιστούν και οι περίοικοι) και τους 400 Θηβαίους. Όλοι γνώριζαν ότι το τέλος ήταν αναπόφευκτο. Μαθαίνοντας για την τελική διάταξη μάχης, ο Εύρυτος σηκώθηκε και διέταξε τον είλωτά του να τον αρματώσει και να τον οδηγήσει στη μάχη. Μολονότι τυφλός, ο Εύρυτος πολέμησε πλάι στους Σπαρτιάτες συμπολεμιστές του στην τελική αναμέτρηση ενάντια στον Ξέρξη. Παρά την ταπεινή του καταγωγή και την ευκαιρία να γλιτώσει, επέλεξε να υπερασπιστεί την πατρίδα και τα ιδανικά του, πεθαίνοντας ένδοξα στο πλευρό του βασιλιά του.
Πηγή
Μεγάλωσε σύμφωνα με τα σπαρτιατικά έθιμα, εκπαιδεύτηκε από μικρός για μάχη και επιλέχτηκε από τον Λεωνίδα για να συμμετάσχει στην Μάχη των Θερμοπυλών κυρίως επειδή είχε ήδη γιο, που θα συνέχιζε το γένος του.
Λέγεται μάλιστα πως μέχρι τότε δεν είχε συμμετάσχει σε καμία μάχη εναντίον βαρβάρων. Γι’ αυτό και δεν ήξερε τι ακριβώς να περιμένει από μία μάχη εναντίον των Περσών. Μαζί με τον Λεωνίδα και τους υπόλοιπους, ο Εύρυτος βάδιζε προς το στενό των Θερμοπυλών όπου περίμενε να ζήσει την πρώτη του μάχη. Όμως, δεν θα την έβλεπε ποτέ. Ο Εύρυτος άρχισε να χάνει την όρασή του λόγω μόλυνσης. Μαζί με τον Αριστόδημο, ο οποίος επίσης αρρώστησε, διετάχθη από τον Λεωνίδα να γυρίσει πίσω στην Σπάρτη ή να στρατοπεδεύσει στο στρατόπεδο των Αλπηνών. Ο Αριστόδημος επέστρεψε ντροπιασμένος πίσω ενώ ο Εύρυτος επέλεξε να περιμένει στο κοντινό στρατόπεδο μέχρι να αναρρώσει, ελπίζοντας να λάβει μέρος στην μάχη. Δυστυχώς, η όρασή του επιδεινώθηκε σοβαρά.
Έτσι, εναντίον των Περσών παρέμεινε ο Δημόφιλος με τους 700 Θεσπιείς και ο Λεωνίδας με τους 300 Σπαρτιάτες (κατά άλλους 1000 εάν υπολογιστούν και οι περίοικοι) και τους 400 Θηβαίους. Όλοι γνώριζαν ότι το τέλος ήταν αναπόφευκτο. Μαθαίνοντας για την τελική διάταξη μάχης, ο Εύρυτος σηκώθηκε και διέταξε τον είλωτά του να τον αρματώσει και να τον οδηγήσει στη μάχη. Μολονότι τυφλός, ο Εύρυτος πολέμησε πλάι στους Σπαρτιάτες συμπολεμιστές του στην τελική αναμέτρηση ενάντια στον Ξέρξη. Παρά την ταπεινή του καταγωγή και την ευκαιρία να γλιτώσει, επέλεξε να υπερασπιστεί την πατρίδα και τα ιδανικά του, πεθαίνοντας ένδοξα στο πλευρό του βασιλιά του.
Πηγή
