Μια μοναδική αρχαιολογική ανακάλυψη ήρθε στο φως στο Θορικό Λαυρεωτικής. Στους πρόποδες της Μυκηναϊκής Ακρόπολης του Θορικού, που δεσπόζει στον φυσικό λιμένα του Λαυρίου, βρέθηκε ένα περίπλοκο δίκτυο από στοές, φρέατα και δωμάτια, το πιο εκτεταμένο υπεδάφιο δίκτυο που έχει διερευνηθεί σε αυτό το τμήμα του Αιγαιακού κόσμου κι ένα από τα πιο εντυπωσιακά.
Όπως πληροφορεί η Βελγική Σχολή Αθηνών, η ανακάλυψη έγινε από μία ομάδα Γάλλων αρχαιολόγων και μεταλλειολόγων υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Denis Morin από το Πανεπιστήμιο της Λορραίνης (EA 1132), σε συνεργασία με το UMR National Center for Scientific Research 5608 της Τουλούζης, στο πλαίσιο ερευνών που διεξάγονται στην περιοχή υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή Roald Docter του Πανεπιστημίου της Γάνδης (υπό την αιγίδα της Βελγικής Σχολής Αθηνών), σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής.
Τι ακριβώς ερευνήθηκε; Περίπου 5 χιλιόμετρα υπεδάφιων αγωγών που είχαν σκαφτεί στο μάρμαρο και τους σχιστόλιθους της Αττικής, με τις στοές να διαμορφώνουν λαβυρίνθους πολύπλοκων μεταλλευτικών έργων το ύψος των οποίων συχνά δεν ξεπερνά τα 30 εκ. Σύμφωνα με τη Σχολή, τα φρέατα που ανακαλύφθηκαν (και συνδέουν δύο κύρια επίπεδα ορυκτοποίησης και κατά συνέπεια εξόρυξης) είναι άριστα γεωμετρικά αρχιτεκτονήματα, εκτελεσμένα με ακρίβεια χιλιοστού, η δυνατότητα υλοποίησης των οποίων παραμένει μέχρι στιγμής αντικείμενο περαιτέρω μελέτης. Σήμερα αυτά τα φρέατα είναι προσβάσιμα μόνο με κατάλληλο σπηλαιολογικό εξοπλισμό, ενώ ορισμένες από αυτές τις στοές έχουν παραμείνει ανέπαφες τα τελευταία 5.000 χρόνια. 'Αλλες, που τώρα δεν είναι προσβάσιμες, είναι πλήρεις υλικών από διαδοχικές φάσεις μετάλλευσης. Η εξέλιξη της έρευνας σε αυτές τις στοές παραμένει δύσκολη για τους έμπειρους αρχαιολόγους, που φέρουν υψηλής τεχνολογίας εξοπλισμό, σε μία αποπνικτική ατμόσφαιρα με θερμοκρασίες έως 21ο C.
Πότε χρονολογούνται οι φάσεις δραστηριότητας: Τα αρχαιολογικά δεδομένα που παρατηρήθηκαν και συλλέχθηκαν κατά την τελική φάση της ανασκαφικής περιόδου του 2015 (κεραμεική και λίθινες σφύρες κατασκευασμένες από ιζηματογενή ηφαιστειακό λίθο) δείχνουν ότι η χρονολόγηση της μεταλλευτικής δραστηριότητας θα μπορούσε να χρονολογηθεί στην Τελική Νεολιθική/Πρώιμη Ελλαδική, δηλαδή περίπου 3200 π. Χ. Όπως επισημαίνεται από τους ειδικούς, εάν οι μελλοντικές έρευνες επιβεβαιώσουν την αρχική χρονολόγηση, τότε θα αλλάξει ριζικά το χρονολογικό πλαίσιο της εξόρυξης των μεταλλευμάτων στην Αττική και τον αιγιακό κόσμο γενικότερα.
Πηγή
