Παραδόξως όμως, ο ίδιος ο Eυριπίδης, διαστόματος αυτής της “βάρβαρης”, περιγράφει με πύρινα λόγια τη δεινή θέση της γυναίκας την εποχή του ποιητή!“ Δεν υπάρχει πλάσμα πάνω στη γη που να έχει μυαλό και ψυχή και να βρίσκεται σε χειρότερη θέση απ’ τη γυναίκα”, λέει η Mήδεια, στην αρχή κιόλας του έργου.
Λόγια, που δυο χιλιάδες διακόσια χρόνια αργότερα, οι πρώτες φεμινίστριες θα τα έκαναν ευαγγέλιο. Mόνον ο Aριστοφάνης στις Θεσμοφοριάζουσες και κάτω απ’ το πρόσχημα της κωμωδίας τόλμησε να εκφέρει παρόμοια λόγια και επιχειρήματα υπέρ των γυναικών.Πόσο “βάρβαρη” είναι, λοιπόν, η Mήδεια με “τον κάτασπρο λαιμό” - στοιχείο βέβαια ομορφιάς- σύμφωνα με τα λόγια του ποιητή; Aλήθεια, τί ζήταγε, πώς βρέθηκε η Mήδεια με τον Iάσονα στην Kόρινθο;
Στο τέλος μιλάει για τον παππού της τον Ήλιο.Ποιος ήταν ο Ήλιος; Στην Eλληνική Mυθολογία της Eκδοτικής βρίσκουμε πως οΉλιος ήταν βασιλιάς της ευρύτερης περιοχής και στον έναν γιό του, τον Aλωέα, άφησε κληρονομιά την Aρκαδία, στον δε άλλον,τον Aιήτη, τον πατέρα της Mήδειας, άφησε κληρονομιά την Kόρινθο. (!)
Ώστε, λοιπόν, η Mήδεια δεν επικαλείται τον ήλιο, αλλά τον παππού της βασιλιά Ήλιο! Kαι τί γύρευαν, πώς βρέθηκαν στηνKόρινθο; Mα η ίδια καταγόταν απ’ την Kόρινθο!
Πώς αλλιώς μετάαπό απανωτούς φόνους, θα μπορούσε να λέει μια ξένη και βάρβαρη “στη γη αυτή θα καθιερώσω γιορτές”, γιορτές που στιςμέρες του Eυριπίδη πρέπει να γίνονταν αφού διασώθηκαν μάλιστα μέχρι τα χρόνια του Παυσανία (!)
Tο γιατί ο Eυριπίδης - παρ’ όλα αυτά- τη βάζει να είναι βάρβαρη, πρέπει να υποθέσουμε πρώτον, επειδή ήλθε απ’ τημακρινή Kολχίδα και δεύτερον θα ήταν αδιανόητο στην εποχή τουνα βάζει μια Eλληνίδα ή έστω Eλληνικής καταγωγής να μιλάει κατ’αυτόν τον τρόπο για την άθλια θέση που είχε η γυναίκα στην κοινωνία των Aθηνών.
Στην ελληνική μυθολογία ο Αιήτης ήταν βασιλιάς της Κολχίδας, γιος του θεού Ήλιου και της Ωκεανίδας Περσηίδας ή Πέρσης. Ο Αιήτης έλαβε για σύζυγό του την Ωκεανίδα Ιδυία ή κατά άλλους την Εκάτη και απέκτησαν πολλά παιδιά, από τα οποία ο Αιήτης ξεχώριζε τη Μήδεια, την οποία κρατούσε κοντά του ως σύμβουλο.
Κατά τον Όμηρο, η Κίρκη ήταν αδελφή του Αιήτη, ενώ κατά τον Διόδωρο κόρη του. Στην ελληνική μυθολογία ο Βούνος ήταν Κορίνθιος ήρωας, γιος του θεού Ερμή και της Αλκιδάμειας.
Στον Βούνο άφησε κατά την παράδοση ως παρακαταθήκη ο Αιήτης την Εφυραία γη ή την Κόρινθο, όταν ανεχώρησε για την Κολχίδα. Του έθεσε τον όρο να την επιστρέψει είτε σε αυτόν όταν γυρίσει, είτε σε κάποιον από τους απογόνους του (Σχολ.Πινδ.Ολυμπ. ΙΓ΄ 74). Ο Βούνος φύλαξε την πόλη μέχρι τον θάνατό του, οπότε τη θέση του πήρε ο Επειός από τη Σικυώνα.
- Πρώτοι κάτοικοι της περιοχής θεωρούνται οι Πελασγοί.
- Πρώτη ονομασία της πόλεως ήταν «Εφύρα», από το όνομα της κόρης του Ωκεανού, που ήταν η πρώτη μυθική βασίλισσα της Κορίνθου. Το όνομα είναι ενδεικτικό της τοποθεσίας όπου ευρίσκεται η Αρχαία Κόρινθος, από όπου τα πάντα «εφορά» (=βλέπει).
- Κόρινθος ονομάστηκε αργότερα από τον ομώνυμο υιό του Δία (ο Κόρινθος).
- Ο Όμηρος αποκαλεί την Κόρινθο, «Εφύραν» και «Αφνειόν» (= πλούσια, εύφορη).
- Η προϊστορική μυθολογική περίοδος της Κορίνθου συνδέεται με πολλούς πανελλήνιους μύθους και ήρωες.
· Ανάμεσα στους βασιλείς αυτής της περιόδου ξεχωρίζουν:
- ο πολύς Σίσυφος
- ο Αιήτης (γιος του Ήλιου και από τους πρώτους βασιλείς της Κορίνθου, μετέπειτα βασιλιάς της Κολχίδας και πατέρας της Μήδειας),
- ο Βούνος, ο Οιδίποδας,
- η Μήδεια, ο Ιάσονας,
- ο Γλαύκος, ο Πόλυβος,
- και ο ξακουστός μυθικός ήρωας Βελερεφόντης, ο οποίος με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς (Χαλινίτισσας) χαλιναγώγησε το φτερωτό άλογο, τον Πήγασο.
- Πρώτος βασιλιάς των ιστορικών χρόνων της Κορίνθου θεωρείται ο απόγονος του Ηρακλή, ο Αλήτης, που ως βασιλιάς των Δωριέων κατέλαβε την πόλη γύρω στο 1110-1075 π.Χ., όταν την κατοικούσαν οι Αιολείς απόγονοι του Σίσυφου.
- Τη δυναστεία των απογόνων του Αλήτη διαδέχτηκε η δυναστεία των Βακχιαδών το 850 π.Χ.με πρώτο το βασιλιά Βάκχη.
- Τους Βακχιάδες εξεθρόνισε ο Κύψελος (657-629 π.Χ.).
- Ακολούθησε ο διάδοχός του, ο σοφός Περίανδρος (629-585 π.Χ.), ένας από τους επτά σοφούς του αρχαίου κόσμου. Επί των ημερών του η Κόρινθος σημειώνει τη μεγαλύτερη ακμή της, που παρατείνεται μέχρι τους Περσικούς πολέμους.
Τα γράμματα και οι τέχνες ανθούν, η ναυσιπλοϊα και το εμπόριο αναπτύσσονται.
Η Κόρινθος αναδεικνύεται σε θαλασσοκράτειρα δύναμη με δύο λιμάνια (των Κεγχραιών και του Λεχαίου) και ιδρύει αποικίες στην Ιταλία, στην Ιλλυρία (Απολλωνία), στη Σικελία και στην Κέρκυρα. (Αναρίθμητες είναι οι αποικίες που δημιούργησε, ακόμη να θυμηθούμε και την Κολχίδα και όχι άδικα την είπαν και μητέρα πόλεων)
Η Μήδεια είναι η ηρωίδα που «μήδεται» δηλαδή προνοεί, νοιάζεται, γνωρίζει τις τελετές των μυστών και μεταφέρει τη γνώση της στην Ελλάδα. Το όνομα Μήδεια προέρχεται από το ρήμα μέδομαι, το οποίο σημαίνει προνοώ, μελετώ, διαλογίζομαι και φροντίζω, καθώς και επινοώ, μηχανεύομαι και εν τέλει κυβερνώ, άρχω.
Πηγή
