Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018

Ο χαμένος θησαυρός του βασιλιά της Αρκαδίας που πέθανε από δάγκωμα φιδιού στην Λίμνη Στυμφαλία.

Εκεί ο Ηρακλής εξόντωσε τις Στυμφαλίδες Όρνιθες. Η λίμνη Στυμφαλία είναι μία από της λίγες ορεινές λίμνες της Πελοποννήσου. Βρίσκεται σε οροπέδιο και σε υψόμετρο 680μ. πλαισιωμένη από τις, χιονισμένες μέχρι και τον Απρίλη, κορυφές της Ζήρειας και του Ολίγυρτου.

Η λίμνη Στυμφαλία είναι στενά δεμένη με έναν από τους άθλους του μυθικού ήρωα Ηρακλή, ο οποίος έδιωκε τις απειλητικές Στυμφαλίδες Όρνιθες που κατοικούσαν στα έλη.  Ο Ηρακλής στον έκτο άθλο του κατάφερε να παρασύρει τις όρνιθες να βγουν από την πυκνή βλάστηση της λίμνης, χάρη στα κρόταλα από χαλκό που του έδωσε η θεά Αθηνά. Στην συνέχεια όσες αποκαλύπονταν τις χτυπούσε με τα βέλη του.

Την περιοχή, όμως, στοιχειώνει ακόμη και σήμερα ο μύθος για τον τάφο του βασιλιά Αίπυτου, αδελφού του Στύμφαλου, πρώτου οικιστή της περιοχής, ο οποίος έδωσε το όνομα του στη λίμνη. Ο Αίπυτος ο Ελάτου ήταν ο 6ος βασιλιάς της αρχαίας Αρκαδίας. Σύμφωνα με το μύθο, ο Αίπυτος λάτρευε το κυνήγι, πέθανε από δάγκωμα φιδιού και ετάφη με βασιλικές τιμές και αμύθητα πλούτη σε κοντινή περιοχή του Γεροντείου όρους. Ο περιηγητής Παυσανίας στα Αρκαδικά (2ος αι. μ.Χ.) αναφέρεται στον βασιλιά και τον ξεχωρίζει ανάμεσα σε άλλους άρχοντες με το ίδο όνομα: «Ἐλάτῳ δέ φασιν εἶναι πέντε, Αἴπυτον Περέα Κυλλῆνα Ἴσχυν Στύμφηλον». Οι αρχαιολόγοι μέχρι τώρα δεν έχουν εντοπίσει τον τάφο στην περιοχή και ακόμα τον αναζητούν.

Ενα ψάρι που το έλεγαν… Stymfalicius


Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα είδος ενδημικού ψαριού που ζει μόνο στη λίμνη Στυμφαλία. Ονομάζεται Phoxinellus Stymfalicius και επιβιώνει τις περιόδους ξηρασίας της λίμνης μέσα στα λασπόνερα σχηματίζοντας ένα γλιστερό κάλυμμα λάσπης γύρω από το σώμα του. Το μήκος του φτάνει τα λίγα χιλιοστά και ζει το πολύ δύο χρόνια. Ανήκει στα απειλούμενα είδη και γι΄ αυτό αναφέρεται στο «κόκκινο βιβλίο» της ΕΕ, μαζί με άλλα ζώα και φυτά της περιοχής.

Στην λίμνη επιβιώνει το ψάρι Phoxinellus stymfalicious το οποίο είναι ενδημικό της λίμνης. Χαρακτηριστικό του είναι πως έχει την ιδιότητα να επιβιώνει όταν αποξηραίνεται η λίμνη βυθιζόμενο στο παχύ στρώμα λάσπης που δημιουργείται. Η περιοχή ανήκει στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών «NATURA 2000» και είναι παράδεισος για παρατήρηση πουλιών και βόλτες στη φύση.

Στις γύρω πλαγιές είναι σκορπισμένα μία χούφτα γραφικά χωριά με πέτρινες βρύσες και τρεχούμενα νερά: Καρτέρι, Μικρός Μαχαλάς, Λαύκα, Καστανιά, Δροσοπηγή, Στυμφαλία με τους οικισμούς Κιόνια και Μάτσιζα, Κυλλήνη, Καλλιάνι, Ψάρι, Ασπρόκαμπος, Κεφαλάρι και Καίσαρι. Στα περισσότερα χωριά υπάρχουν ταβερνάκια και πολλές ψησταριές που ενοικιάζουν και δωμάτια ενώ λειτουργούν και αρκετοί ξενώνες.

Όποιον δρόμο κι αν πάρει κανείς για να φτάσει στο οροπέδιο της Στυμφαλίας (είτε από τους αμπελώνες της Νεμέας είτε από το Κιάτο στα βόρεια παράλια της Πελοποννήσου) θα συναντήσει εντυπωσιακές εναλλαγές βλάστησης: Κωνοφόρα δάση κεφαλληνιακής ελάτης, μαύρης πεύκης, βελανιδιές και καρυδιές, πανύψηλα πλατάνια, ιτιές και λεύκες σε ρεματιές με τρεχούμενα νερά, θυμάρι, λεβάντα και τσάι του βουνού ανάμεσα σε ρείκια και πουρνάρια.

Τοπία ημιορεινά καταλήγουν στο μυστηριακό οροπέδιο της Στυμφαλίας όπου κυριαρχεί η θρυλική λίμνη. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο περισσότερα από 160 είδη ορνιθοπανίδας.

Δείτε το βίντεο από το κανάλι  Up Drones:




Πηγή