O
Τεισίας ήταν μαθητής του διάσημου ρήτορα και πολιτικού Κόρακα, που είχε
διακριθεί τον πέμπτο αιώνα στις Συρακούσες, ως δικανικός ρήτορας. Χαρακτηριστικό
της ρητορικής δεινότητας των δύο ανδρών ήταν η εξής ιστορία, που αφηγούνταν
στις Συρακούσες:
Ο Κόρακας δέχτηκε. O Τεισίας, μετά από τέσσερα χρόνια διδασκαλίας, πράγματι έγινε εξαίρετος
ρήτορας, αλλά δεν αναλάμβανε καμία δίκη στο δικαστήριο για να αποφύγει την καταβολή
των διδάκτρων. Ο Κόρακας αναγκάστηκε να καταγγείλει το μαθητή του στο
δικαστήριο.
Έτσι πολύς κόσμος μαζεύτηκε στην δίκη αυτή προκειμένου να παρακολουθήσουν
τη μονομαχία μεταξύ δασκάλου και μαθητή.
Διαβάζουμε παρακάτω τα επιχειρήματα και των δύο ανδρών:
Ο Κόρακας εξήγησε στους δικαστές τη συμφωνία που είχε κάνει
με το Τεισία και τελείωσε με αυτά τα λόγια:
Και τώρα, ω δικαστές, αποφασίστε αλλά σας ειδοποιώ ότι μου
είναι αδιάφορο πια απόφαση θα πάρετε. Οι δικαστές του ζήτησε να εξηγήσει. Ο Κόρακας
συνέχισε: «Αν το δικαστήριο αποφανθεί ότι ο μαθητής καλείται να πληρώσει
σύμφωνα με την απόφαση, θα πληρώσει, φυσικά, αλλά αν αποφασίσετε ότι δεν είναι
υποχρεωμένος να με πληρώσει, τότε μαθητής μου θα έχει κερδίσει την πρώτη του
δίκη,. Ως εκ τούτου, με βάση την συμφωνία μας, θα πρέπει να με πληρώσει και
πάλι. "
Οι δικαστές έμειναν έκπληκτοι. Αλλά στη συνέχεια ανέβηκε στο
βήμα ο νεαρός Τεισίας και είπε:
"Και εγώ αδιαφορώ για την απόφαση του δικαστηρίου.
Γιατί ότι κι αν αποφασίσετε δεν οφείλω καμία πληρωμή. Στην νέα έκπληξη των
δικαστών ο Τεισίας συνέχισε:
« Αν το δικαστήριο αποφασίσει να μην πληρώσω τον δάσκαλο μου
τότε και φυσικά δεν θα τον πληρώσω. Αν όμως αποφασίσει να τον πληρώσω τότε και
πάλι με βάσει την συμφωνία μας δεν θα του οφείλω κάτι γιατί θα έχω χάσει την
πρώτη μου δίκη».
Οι δικαστές δεν ήξεραν ποιόν να πρωτοθαυμάσουν τον δάσκαλο ή τον μαθητή και τότε είπαν την παροιμιώδη φράση:
«Εκ κακού κόρακος κακόν ωόν».
Η παροιμία έχει την αρχή της και από το ίδιο το πτηνό, επειδή το κρέας του κόρακα δεν τρώγεται, άλλα ούτε και το αυγό του.
Πηγή: Εμμ. Μαραγκακη ''Η σοφη ανεκδοτολογια''
