Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους η 2.500 ετών ναυτική βάση είναι μια από τις μεγαλύτερες του αρχαίου κόσμου και έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην υπεράσπιση της Αρχαίας Ελλάδας. Σπουδαία ευρήματα έφερε στο φως η θαλάσσια αρχαιολογία στο Λιμάνι του Πειραιά, καθώς αρχαιολόγοι από τη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης μαζί με Έλληνες συναδέλφους τους, υποστηρίζουν πως ανακάλυψαν τα ερείπια μιας αρχαίας ναυτικής βάσης η οποία χρονολογείται από το 493 π.Χ. και ήταν το "κλειδί" για τη νίκη στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Όπως αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης του Πανεπιστημίου για τη ναυτική βάση, αυτή διέθετε μια τεράστια οχύρωση και χώρο ικανό να φιλοξενήσει εκατοντάδες τριήρεις (τα περίφημα πολεμικά πλοία), ενώ ήταν πάρα πολύ δύσκολο να βρεθεί καθώς είχε θαφτεί κάτω από τα νερά της αλιείας και τα σκάφη αναψυχής στη Μαρίνα Ζέας. Τους αρχαιολόγους καθοδήγησε ένας ηλικιωμένος ψαράς το 2010 όταν τους υπέδειξε ένα σημείο στο οποίο σαν μικρό παιδί ψάρευε πάνω σε μια αρχαία κολώνα, τμήμα αυτού του τρομερού λιμανιού που τώρα βρίσκεται στον πυθμένα της θάλασσας.
“Μερικές μέρες η ορατότητα κάτω από τα νερά ήταν μικρότερη των 20 εκατοστών. Είχαμε πραγματικά δύσκολες συνθήκες εργασίας” δήλωσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης Bjørn Lovén, που ηγήθηκε της ομάδας η οποία από το 2001 έψαχνε για αρχαίες ναυτικές εγκαταστάσεις στον Πειραιά.
“Καταφέραμε να εντοπίσουμε έξι υπόστεγα που προστάτευαν τα πλοία όταν αυτά δεν επιχειρούσαν στη θάλασσα” πρόσθεσε ο καθηγητής αλλά δεν σταμάτησε εκεί παρουσιάζοντας νούμερα που προκαλούν δέος. Όπως είπε, οι κολώνες που στήριζαν τα υπόστεγα ήταν 1,4x1,4 μέτρα, ενώ τα ίδια τα υπόστεγα είχαν 8 μέτρα ύψος και 50 μέτρα πλάτος καθιστώντας έτσι τη ναυτική βάση μια από τις μεγαλύτερες του αρχαίου κόσμου.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η συγκεκριμένη βάση ήταν το "κλειδί" για την ναυμαχία της Σαλαμίνας, όταν τα ελληνικά πλοία υπό τον Θεμιστοκλή αντιμετώπισαν τις περσικές δυνάμεις του Ξέρξη το 480 π.Χ. καταφέροντας μια από τις πιο σημαντικές επιτυχίες εναντίον της Περσικής αυτοκρατορίας. Όπως υποστηρίζουν τα δύο τρίτα των ελληνικών πλοίων που συμμετείχαν στη ναυμαχία επιχειρούσαν από τη συγκεκριμένη ναυτική βάση.
Οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν πως η Αθηναϊκή Δημοκρατία στηρίχτηκε πάνω στο στόλο της που στο απώγειό του μερούσε 400 τριήρεις απαιτώντας σχεδόν 80.000 ναύτες που περιπολούσαν από τη μάυρη θάλασσα μέχι το Δέλτα του Νείλου επιβλέποντας τις 150 νησιωτικές και παράκτιες πόλεις που ανήκαν στην Αθήνα. Έτσι καθώς φαίνεται στη Μαρίνα Ζέας υπήρχε μια τεράστια πολεμική μηχανή.
Η κατασκευή της συγκεκριμένης ναυτικής βάσης φαίνεται πως διατάχθηκε από τον ίδιο τον Θεμιστοκλή που δέκα χρόνια μετά τη μάχη του Μαραθώνα κατέστρωσε και υλοποίησε ένα αμυντικό σχέδιο ενάντια στην Περσική απειλή που ήταν αποκλειστικά βασισμένο στη θαλάσσια δύναμη.
Πηγή: University of Copenhagen, Haaretz, news247.gr
Όπως αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης του Πανεπιστημίου για τη ναυτική βάση, αυτή διέθετε μια τεράστια οχύρωση και χώρο ικανό να φιλοξενήσει εκατοντάδες τριήρεις (τα περίφημα πολεμικά πλοία), ενώ ήταν πάρα πολύ δύσκολο να βρεθεί καθώς είχε θαφτεί κάτω από τα νερά της αλιείας και τα σκάφη αναψυχής στη Μαρίνα Ζέας. Τους αρχαιολόγους καθοδήγησε ένας ηλικιωμένος ψαράς το 2010 όταν τους υπέδειξε ένα σημείο στο οποίο σαν μικρό παιδί ψάρευε πάνω σε μια αρχαία κολώνα, τμήμα αυτού του τρομερού λιμανιού που τώρα βρίσκεται στον πυθμένα της θάλασσας.
“Μερικές μέρες η ορατότητα κάτω από τα νερά ήταν μικρότερη των 20 εκατοστών. Είχαμε πραγματικά δύσκολες συνθήκες εργασίας” δήλωσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης Bjørn Lovén, που ηγήθηκε της ομάδας η οποία από το 2001 έψαχνε για αρχαίες ναυτικές εγκαταστάσεις στον Πειραιά.
“Καταφέραμε να εντοπίσουμε έξι υπόστεγα που προστάτευαν τα πλοία όταν αυτά δεν επιχειρούσαν στη θάλασσα” πρόσθεσε ο καθηγητής αλλά δεν σταμάτησε εκεί παρουσιάζοντας νούμερα που προκαλούν δέος. Όπως είπε, οι κολώνες που στήριζαν τα υπόστεγα ήταν 1,4x1,4 μέτρα, ενώ τα ίδια τα υπόστεγα είχαν 8 μέτρα ύψος και 50 μέτρα πλάτος καθιστώντας έτσι τη ναυτική βάση μια από τις μεγαλύτερες του αρχαίου κόσμου.
Η ναυμαχία της Σαλαμίνας
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η συγκεκριμένη βάση ήταν το "κλειδί" για την ναυμαχία της Σαλαμίνας, όταν τα ελληνικά πλοία υπό τον Θεμιστοκλή αντιμετώπισαν τις περσικές δυνάμεις του Ξέρξη το 480 π.Χ. καταφέροντας μια από τις πιο σημαντικές επιτυχίες εναντίον της Περσικής αυτοκρατορίας. Όπως υποστηρίζουν τα δύο τρίτα των ελληνικών πλοίων που συμμετείχαν στη ναυμαχία επιχειρούσαν από τη συγκεκριμένη ναυτική βάση.
Οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν πως η Αθηναϊκή Δημοκρατία στηρίχτηκε πάνω στο στόλο της που στο απώγειό του μερούσε 400 τριήρεις απαιτώντας σχεδόν 80.000 ναύτες που περιπολούσαν από τη μάυρη θάλασσα μέχι το Δέλτα του Νείλου επιβλέποντας τις 150 νησιωτικές και παράκτιες πόλεις που ανήκαν στην Αθήνα. Έτσι καθώς φαίνεται στη Μαρίνα Ζέας υπήρχε μια τεράστια πολεμική μηχανή.
Η κατασκευή της συγκεκριμένης ναυτικής βάσης φαίνεται πως διατάχθηκε από τον ίδιο τον Θεμιστοκλή που δέκα χρόνια μετά τη μάχη του Μαραθώνα κατέστρωσε και υλοποίησε ένα αμυντικό σχέδιο ενάντια στην Περσική απειλή που ήταν αποκλειστικά βασισμένο στη θαλάσσια δύναμη.
Πηγή: University of Copenhagen, Haaretz, news247.gr