Μετά τον Θάνατο του Αχιλλέα αναλαμβάνει την ηγεσία των Αχαιών ο Διομήδης. Η Μάχη του εναντίον Τρώων και Θεών και το τέλος του

Η ραψωδία Ε΄ της Ιλιάδας επικεντρώνεται στην ανδρεία του Διομήδη στο πεδίο της μάχης, ο οποίος κατά τη διάρκεια της απουσίας του Αχιλλέα, γίνεται ο ισχυρότερος πολεμιστής του στρατού των Αχαιών σπέρνοντας τον όλεθρο στις Τρωικές τάξεις. Ο Διομήδης εμφανιζόμενος στη μάχη σφαγιάζει μια δράκα Τρώων πολεμιστών, συμπεριλαμβανομένων και μερικών γιων του Πριάμου, προκαλώντας έτσι το φόβο και σε πολλούς άλλους.

Στοχοποιείται και δέχεται τις επιθέσεις δύο εκ των καλύτερων Τρώων στρατιωτών, του ημίθεου Αινεία (γιου της Αφροδίτης) και του τοξότη Πάνδαρου. Ο Πάνδαρος με ένα βέλος του τραυματίζει τον Διομήδη αλλά αυτό δεν επηρεάζει και πολύ την ικανότητά του στη μάχη.

Ο Διομήδης φονεύει τον Πάνδαρο με το δόρυ του και ρίχνει έναν βράχο στον Αινεία, ο οποίος τραυματίζεται σοβαρά. Η Αφροδίτη, τότε, αναμειγνύεται στη μάχη σε μια προσπάθεια να σώσει τη ζωή του γιου της, τον οποίο αρπάζει και προσπαθεί να φυγαδεύσει.

Ο Διομήδης επιτίθεται και τραυματίζει την Αφροδίτη που ξεσπάει σε κλάματα, αφήνει τον Αινεία και κατευθύνεται προς τον Όλυμπο για να παραπονεθεί στον Δία. Εν τω μεταξύ ο Απόλλων αρπάζει το σώμα του αναίσθητου Αινεία και προσπαθεί να ξεφύγει. Ο Διομήδης τού επιτίθεται τρεις φορές και απωθείται από απαστράπτον φως. Κατά την τέταρτή του επίθεση ο Διομήδης κοντοστέκεται στις προειδοποιήσεις του Απόλλωνα, θυμούμενος τις οδηγίες που του έδωσε η Αθηνά, σύμφωνα με τις οποίες ο Διομήδης επιτρεπόταν να επιτεθεί στην Αφροδίτη αλλά όχι σε κάποιον άλλο Ολύμπιο θεό. Αργότερα, σε άλλο σημείο της μάχης, ο Διομήδης μάχεται με τον Έκτορα και συγκρούεται με τον Άρη, τον θεό του πολέμου που ήταν με το πλευρό των Τρώων.

Ενθυμούμενος και πάλι τις συμβουλές της Αθηνάς ο Διομήδης καλεί τους στρατιώτες να υποχωρήσουν. Τότε όμως η Αθηνά τον ενθαρρύνει να ξαναμπεί στη μάχη και αφού τον εφοδιάζει με ένα άρμα αυτός επιτίθεται καρφώνει το δόρυ του στο σώμα του Άρη. Ουρλιάζοντας από τον πόνο ο τραυματισμένος θεός ανεβαίνει στον Όλυμπο μέσα σε μια στήλη καπνού αναγκάζοντας τους Τρώες να υποχωρήσουν.

Ο Διομήδης είναι ένας εκ των Αχαιών ηρώων που απέσπασε από τους θεούς ασφαλή, ή σχεδόν ασφαλή, επιστροφή στην πατρίδα. Παρά την ευνοϊκή μεταχείριση του Διομήδη προς το γιο της Αινεία, η Αφροδίτη δεν κατόρθωσε ποτέ να ξεχάσει το βέλος που της έσκισε το δέρμα στα πεδία της Τροίας. Μόλις φτάνει στο Άργος ο Διομήδης βρίσκεται προ εκπλήξεως. Η σύζυγος του έχει ξαναπαντρευτεί και στη θέση του βασιλεύει ο νέος άντρας της γυναίκας του. Ο ήρωας διαπιστώνει ότι δεν επιθυμεί πλέον ούτε να τιμωρήσει τη γυναίκα του, ούτε να παραμείνει όμως σε αχαϊκό έδαφος. Έτσι λοιπόν σαλπάρει με τους συντρόφους του στην Ιταλία, όπου ιδρύει δύο νέες πόλεις.

Στην Αινειάδα του Βιργίλιου ο Διομήδης αντιμετωπίζει για δεύτερη φορά τον παλιό του εχθρό Αινεία, τον οποίο θα είχε σκοτώσει κατά τη διάρκεια του τρωικού πολέμου, αν δεν παρενέβαιναν καταρχήν η Αφροδίτη και στη συνέχεια ο Απόλλωνας. Οι κάτοικοι του Λάτιου επισκέπτονται το παλάτι του Διομήδη με σκοπό να τον πείσουν να ηγηθεί των στρατευμάτων τους που θα κινηθούν εναντίον του Αινεία. Ο Διομήδης απορρίπτει την προσφορά τους, ισχυριζόμενος ότι έχει ήδη θανατώσει πάρα πολλούς Τρώες στη ζωή του και ότι ο σκοπός της άφιξης του στην Ιταλία ήταν να ζήσει ειρηνικά το υπόλοιπο της ζωής του. Τόσο ο Όμηρος όσο και ο Βιργίλιος δεν προϊδεάζουν τον αναγνώστη για το τέλος του ήρωα, με εξαίρεση ίσως ένα χωρίο της Ιλιάδας, όπου η Διώνη, η μητέρα της Αφροδίτης, περιθάλπει την τραυματισμένη από το Διομήδη κόρη της, λέει στην κόρη της ότι όποιος τα βάζει με τους θεούς δε ζει για πολύ, ωστόσο η Αθηνά εγγυάται στο Διομήδη την αθανασία, η οποία προοριζόταν εξαρχής για τον πατέρα του.

Έτσι ο Διομήδης έγινε θεός και λατρευόταν με διάφορες ονομασίες στην Ιταλία. Στη Θεία Κωμωδία, ο Δάντης συναντά το Διομήδη στον όγδοο κύκλο της κολάσεως, όπου βρίσκεται μαζί με τον Οδυσσέα, καταδικασμένος αιώνια να είναι εγκλωβισμένος σε φλόγες. Το αμάρτημα για το οποίο, σύμφωνα με το Δάντη, καταδικάστηκε στην αιώνια τιμωρία είναι η κλοπή του παλλαδίου της Τροίας.



Βιβλιογραφία:

• http://www.wikipedia.gr/wiki/
• Oμήρου Ιλιάδα
• Ομήρου Οδύσσεια

Πηγή