Τετάρτη 25 Απριλίου 2018

Ποιο είναι το αρχαιότερο σωζόμενο στην Ελλάδα

Το αρχαίο θέατρο Θορικού, στην Λαυρεωτικη ,ισως είναι το αρχαιότερο σωζόμενο στην Ελλάδα, χρονολογείται μεταξύ του 525 και του 480 πχ.

Είναι χτισμενο ελλειψοειδως, σε αντιθεση με αλλα που είναι ημικυκλικα,με ορθογωνια ορχηστρα και 21 σειρες καθισματων χωρητικοτητας 3.000 θεατων.Χρησιμοποιειτο στον αρχαιο Δημο Θορικου, που ανηκε στην πολη κρατος των Αθηνων,για θεατρικες παραστασεις,θρησκευτικες γιορτες και συνεδριασεις των πολιτων του Δημου.

Αποτελεί κόσμημα άλλα και πληγή για την Λαυρεωτική η οποία στήριξε με τα σπλάχνα της και τις ζωές των μεταλλωρύχων την Αθηναϊκή Δημοκρατία και κατ επέκταση την ελευθεριά στην χωρά και τον πολιτισμό στην Ευρώπη και σ ολόκληρο τον κόσμο,χωρίς να λάβει τον απαιτούμενο σεβασμό κι ανταπόδοση, ούτε από την χωρά,ούτε από την Ευρώπη,ούτε από τους διεθνείς οργανισμούς που ασχολούνται με την διατήρηση παγκοσμίων μνημείων πολιτισμού.

Ο ιερός χώρος περιμένει καρτερικά γενιά σε γενιά ν ακουστεί ξανά στην ορχήστρα η φωνή της Αντιγόνης ν αψηφά τις προσταγές του Κρέοντα, λέγοντας στην τρομαγμένη αδελφή της Ισμήνη.




Αντιγόνη (στ. 69-77)

Οὔτ' ἆν κελεύσαιμι                    Ούτε θα σε παρακαλούσα
οὔτ' ἂν δρῴης ἐμοῦ μέτα          ούτε θα δεχόμουν τη σύμπραξή σου 
ἡδέως γε,                                     με ευχαρίστηση βέβαια,
εἰ θέλοις ἔτι πράσσειν.             αν ήθελες ακόμη να με βοηθήσεις.
Ἀλλ' ἴσθι ὁποῖά σοι δοκεῖ,        Έχε λοιπόν όποια γνώμη θέλεις
κεῖνον δ' ἐγὼ θάψω·                   εκείνον όμως εγώ θα θάψω.
καλόν μοι θανεῖν ποιούσῃ τοῦτο. Θα είναι ωραίο για μένα
                                                              να θαψω τον αδελφό μου
                                                              και να πεθάνω.
Κείσομαι μετ' αὐτοῦ φίλη           Θα κείτομαι κοντά του αγαπημένη,
φίλου μέτα,                                    πλάι σε αγαπημένο,
πανουργήσασ' ὅσια·                     αφού διαπράξω ιερή παρανομία.
ἐπεὶ πλείων χρόνος,                     γιατί είναι μακρότερος ο χρόνος,
ὃν δεὶ μ' ἀρέσκειν                         που πρέπει να είμαι αρεστή
τοῖς κάτω τῶν ἐνθάδε.                σ' αυτούς που είναι στον κάτω
                                                          κοσμο παρα σ' αυτούς που είναι 
                                                          εδώ πάνω στη γη.
Ἐκεῖ γὰρ κείσομαι ἀεί.                  Γιατί εκεί θα βρίσκομαι αιώνια.
σοὶ δ' εἰ δοκεῖ                                  Αν όμως εσύ το κρίνεις σωστό,
ἀτιμάσασ' ἔχε                                 ας περιφρονείς
τὰ τῶν θεῶν ἔντιμα                       όσα για τους θεούς είναι τίμια.


Ίσως για τούτο η απαξίωση και η ασέβεια των κρατούντων.



Από το βιβλιο των Γιωργου Δερματη και Κωστα Μανθου (Δημου Λαυρεωτικης)
  • Θορικος 
  • Το Αρχαιο Θεατρο