Συγκεκριμένα το πρώτο απόσπασμα καταδεικνύει ότι ο Πλάτωνας (και ίσως παλιότερα ο Πλάτωνας) είχαν διατυπώσει ήδη από το 336πΧ την θεωρία στην οποία βασίζεται ο σχεδιασμός των Μακεδονικών τάφων.
Το δεύτερο απόσπασμα δείχνει ότι, βάσει αρχαιλογικών ευρημάτων, η τεχνογνωσία για την κατασκευή των Μακεδονικών τάφων υπήρχε ήδη από το 350 πΧ.
Ας σταματήσουν λοιπόν οι ανεύθυνοι ισχυρισμοί παραερμηνευτών χαλκιδευτών της Ιστορικής Αλήθειας ότι οι Μακεδονικοί Τάφοι εισήχθησαν στον Ελληνικό Χώρο μετά την εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου.
1. "Έτσι, νομίζω πώς υπάρχει τώρα ένας άκόμη λόγος γιά νά ίσχυρισθεΐ κανείς ότι ή μορφή μέ τήν οποία άρχισε νά εφαρμόζεται στή Μακεδονία ό τύπος τού τυμβοσκέπαστου έκείνου θολωτού κτηρίου πού ονομάζουμε μακεδονικό τάφο μπορεί μέν νά άποτελούσε ίσως μιά ιδέα τού Δημοκρίτου, ιδίως όσον άφορά τον τύπο τού ήμικυκλικοΰ τόξου άπό σφηνοειδείς λίθους, είχε όμως προσδιορισθεΐ γεωμετρικά άπό τον Πλάτωνα πριν ή μετά τή συγγραφή τού Τίμαίον, έργου τής γεροντικής του περιόδου, όπως καί οί Νόμοι (359-347 π.Χ.), τών δώδεκα τελευταίων έτών τού ’Αθηναίου φιλοσόφου πού συμπίπτουν μέ τά ισάριθμα πρώτα χρόνια τής βασιλείας τού Φιλίππου Β'.
Τό συμπέρα σμα αυτό μπορεί νά φαίνεται τολμηρό, τήν ίδια όμως στιγμή έξηγεΐ άρκετά καλά τή γνωστή περικοπή τών Νόμων (947 d-e) περί τών μακεδονικών τάφων, όπως όλοι δέχονται, τήν άναφορά δηλαδή σέ μιά ύπόγεια, θολωτή καί τυμβοσκέπαστη θήκη, άξια νά δεχθεί μετά θάνατον τούς επί δικαιοσύνη κορυφαίους τής Πολιτείας.
Ή προϊούσα έλξη πού άσκεΐ ή τεχνική στον Πλάτωνα δίνει τό ευρύτερο πλαίσιο εντός τού οποίου ασκήθηκε, άγνωστο πώς άκριβώς καί υπό ποιά περιστατικά, τό ενδιαφέρον του αυτό πού, κατ’ έμέ, πρέπει νά συνοδευόταν καί άπό ένα διάγραμμα, άσφαλώς μέ δύο βασικά OΈτσι, νομίζω πώς υπάρχει τώρα ένας άκόμης στον τύπο πού άνιχνεύσαμε εδώ."
2. " Όμως, άπό όσο μοΰ είναι γνωστό, καμάρες μέ τόσο μικρό ή μεγάλο άριθμό σειρών λίθων, όπως έκεινες τών 9, άπό τή μιά πλευρά, καί τών 15 καί 17, άπό τήν άλλη, σπανίως άπαντώνται στούς μακεδονικούς τάφους, ένώ οί δύο τελευταίες περιπτώσεις, τών 15 καί 17 λίθων, είναι ίσως συνήθεις στά πρώιμα παραδείγματα (τών τελευταίων τριών-τεσσάρων ή καί πέντε δεκαετιών τού 4ου π.Χ. αί.) έφαρμογής τού ήμικυκλικού τόξου πού είναι τά οχυρωματικά (πύλες τειχών), τό στάδιο τής Νεμέας καί μερικές ύπόγειες κατασκευές (ήμικυκλικά τόξα στήν υπόγεια δεξαμενή συγκέντρωσης τών νερών τής βροχής, πίσω άκριβώς άπό τις σκηνικές κατασκευές τού θεάτρου τής Δήλου)"
*Ο Ιορδάνης Δημακόπουλος, ο οποίος υπηρέτησε την Αρχαιολογική Υπηρεσία, με τις έρευνές του και τη διδακτορική του διατριβή το 1974
