Ήταν κόρη του Αθηναίου Κλεάνορα και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της ως αυλητρίδα και τη συνέχισε ως εταίρα. Πήγε στην Αίγυπτο, όπου γρήγορα την πρόσεξε ο Πτολεμαίος ο Α΄, που την έκανε ερωμένη του, αλλά το 306 π.Χ., σε ναυμαχία στην Κύπρο ο Πτολεμαίος νικήθηκε από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, που μαζί με πολλά λάφυρα, πήρε αιχμάλωτη και τη Λάμια.
Με τη σειρά του ο νικητής, όχι μόνο υπέκυψε στα θέλγητρα της Λάμιας, αλλά την ερωτεύτηκε παράφορα και την είχε διαρκώς μαζί του. Η Λάμια είχε επίγνωση της ισχύος που είχε αποκτήσει και έλεγε πως ο Δημήτριος είναι γι΄ αυτήν εραστής ενώ όλες οι άλλες γυναίκες τον είχαν απλώς ερωμένο. Όταν ο μεγάλος αντίπαλος του ο Λυσίμαχος τον περιγέλασε πως ήταν υποχείριο μιας πόρνης ο Δημήτριος γελώντας του είπε “η δική μου πόρνη είναι σοφρωνέστερη της δικιάς σου Πηνελόπης”
Με τη Λάμια ο Δημήτριος ζούσε πολύ έντονη ερωτική ζωή και όταν κάποτε ο Λυσίμαχος του έστειλε πρεσβεία, οι απεσταλμένοι του παρατήρησαν έκπληκτοι πως τα μπράτσα, το λαιμό και το μπούτια του Δημήτριου ήταν γεμάτα δαγκωνιές, νυχιές και ουλές.
“Πάλεψε με κανένα θηρίο ο βασιλιάς;”
ρώτησε ένας από τους πρεσβευτές τους ακολούθους του κι εκείνοι του απάντησαν γελώντας
“Δεν έχουμε θηρία εδώ. Έτσι δαγκώνει η Λάμια”.
Όταν κυρίεψε την Αθήνα και οι Αθηναίοι κάνανε τούμπες μπροστά του (μέχρι και Θεό τον ανακηρύξανε!) ο Δημήτριος έφτιαξε ναό αφιερωμένο στην “Λαμία Αφροδίτη” και από τα δώρα σε χρυσό και άργυρο που του δίνανε ο Δημήτριος κατέθεσε στα πόδια της Λαμίας το τεράστιο ποσό των 250 ταλάντων “για τα καλλυντικά σου” όπως της είπε.
Η Λάμια απέκτησε τεράστια πλούτη και όταν ισχυρός σεισμός κατέστρεψε τη Συκιώνα ανέλαβε να ανοικοδομήσει πολλά δημόσια κτίρια στην πόλη και ίδρυσε σ΄αυτήν την Ποικίλη Στοά, όπου συγκέντρωσε πίνακες των πιο διάσημων ζωγράφων. Ήταν η πρώτη πινακοθήκη που αναφέρει η ιστορία.
Από το γεγονός αυτό αλλά και από άλλα παρόμοια, φαίνεται πως η Λάμια εκτός από ομορφιά διέθετε και πνευματική καλλιέργεια, ενδεχομένως δε έγραφε κι όλας. Μολονότι η επιστολή που φέρεται ότι γράφηκε από αυτήν δεν θεωρείται γνήσια, της αποδίδουν διάφορες ιστορίες, μεταξύ των οποίων και η παρακάτω, που αφορά κάποια περίεργη δικαστική απόφαση.
Ζούσε στην (ελληνιστική) Αίγυπτο μια εταίρα ονόματι Θώνις. Κάποτε ένας νεαρός κουβεντιάζοντας μαζί της, της είπε πως είδε στον ύπνο του να κάνουν έρωτα και πως το όνειρο αυτό του χάρισε μεγάλην ηδονή. Τότε η Θώνις του ζήτησε να της πληρώσει τη συνηθισμένη αμοιβή, αφού τη χάρηκε, έστω και στον ύπνο του. Ο νεαρός φυσικά αρνήθηκε και η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια.
Ο δικαστής, που λεγόταν Βόκχωρις αποφάνθηκε πως ο νεαρός έπρεπε να πληρώσει την ενάγουσα αλλά εκείνη δεν θα μπορούσε να πάρει τα χρήματα στα χέρια της, παρά μόνο να αγγίξει τη σκιά τους, γιατί εφ΄όσον ο εναγόμενος είχε κρατήσει στην αγκαλιά του μόνο τη σκιά της και η ενάγουσα έπρεπε να αρκεστεί στη σκιά των χρημάτων.
Η Λάμια, σχολιάζοντας τη σολομώντεια αυτή απόφαση, την βρήκε άδικη, γιατί η ουσία ήταν πως ο νεαρός έστω και στο όνειρό του ευχαριστήθηκε από την Θώνιδα ενώ εκείνη δεν είχε καμιάν απολαβή αγγίζοντας τη σκιά των χρημάτων.
Tην ιστορία αυτή την ψάρεψα από τον Πλούταρχο (Δημήτριος κεφ. 27).
Γράφει ο Δημήτρης Γερμιώτης
Πηγή
