Αποσπάσματα άρθρων
Μιά χώρα που δεν θέλει να ζήσει. Περιοδικό "Ευθύνη", τ. 242, Φεβρ. 1992, σ. 102-104.
- Ο Έλληνας αρέσκεται σε λύσεις της στιγμής που συχνά είναι λύσεις αυτοκτονίας. ... Θρησκευόμενος! Δός ημίν σήμερον. Για τα σπουδαία του αύριον έχει ο Θεός! Λες κι ο Θεός είναι πιστωτικά ταμεία της ΕΟΚ. Κάνουμε όχι αναπτυξιακή αλλά δανειακή πολιτική που σημαίνει πως ζούμε με δανεική ζωή.
- Η πολιτιστική μας πολιτική ή αλλοιώς "πολιτική κουλτούρας" χρόνια τώρα μοιάζει με τσιμπούσι κατσαπλιάδων. Και όμως μακάριοι κολυμπάμε στη θάλασσα της καταναλωτικής μακαριότητος, που είναι γεμάτη από καρχαρίες, που φυσικά δεν έχουν τις δικές μας ηθικές ευαισθησίες. Στο βάθος του σκοτεινού ορίζοντα ολόφωτος αρμενίζει ο "Μέγας Ανατολικός" του έθνους.
- Όλοι σήμερα μιλούν για κρίση. Και πολλοί -επιτέλους- συνειδητοποίησαν ότι η κρίση είναι πρωτίστως ηθική. Ως έθνος έχουμε παραλύσει ηθικώς. Δεν έχουμε αποθέματα ψυχικής αντοχής. Μας λείπει η πίστη σε ένα εθνικό ιδανικό, σ' ένα ιδανικό που ζωογονεί και ζωοδοτεί.
- Ένας πεθαμένος λαός δεν φοβάται να κάνει μια ψύχραιμη βουτιά προς τον όλεθρο. Ένοχες συνειδήσεις, κολυμπάμε στη θάλασσα του μηδενός, χωρίς κανένα ορίζοντα μπροστά μας.
Πηγή
