Έχοντας o Δίας επικρατήσει του Κρόνου, αποφάσισε να περιορίσει τις δυνάμεις του με τη γέννηση του φωτός σε μία όμως αρμονική συνύπαρξη (ημερονύχτιο), για το σκοπό αυτό «συνεζεύχθη» την Τιτανίδα Λητώ που ήταν προ Ολύμπια θεά, συνεπώς και αρχαιότερη της Ήρας.
Όταν η Ήρα έμαθε ότι η Λητώ ήταν έγκυος από το Δία της απαγόρευσε να γεννήσει σε στεριά ,έτσι Λητώ περιπλανήθηκε στα νησιά και τις ακτές του Αιγαίου.
Ξεκινώντας από το νότο, συνεχίζοντας προς Δυσμάς και από εκεί προς τον Βορρά, ακολούθως προς Ανατολάς και Νότια. Στη συνέχεια έφτασε στις ανατολικές Κυκλάδες και κατέληξε στη Δήλο.
Εκεί γέννησε τον Απόλλωνα και την Άρτεμις, μετά τις διαβεβαιώσεις και τον όρκο της ότι κανένα κίνδυνο δεν θα διατρέξει η Δήλος, αλλά αντίθετα θα καταστεί διάσημη αφού δεν θα την εγκατέλειπε ποτέ ο Απόλλωνας.
Κατά τον Οβίδιο μετά τη γέννηση των διδύμων στη Δήλο του Απόλλωνα και της Άρτεμης η Λητώ περιπλανήθηκε μέχρι την Λυκία όπου δεν έγινε δεκτή με την καλύτερη υποδοχή. Καθώς πήγε να πιει νερό από μία λίμνη οι κάτοικοι της το απαγόρευσαν αναμοχλεύοντας τη λάσπη στο βυθό της λίμνης. Η Λητώ τους μεταμορφώσει σε βατράχια ώστε να ζουν πάντα καταδικασμένοι στα λασπώδη νερά των ποταμών
Η Λαμπρή γέννηση του θεού Απόλλωνα περιγράφεται στους στίχους 117 μέχρι 132 του Ομηρικού ύμνου, απόσπασμα του οποίου ακολουθεί παρακάτω:
ἀμφὶ δὲ φοίνικι βάλε πήχεε, γοῦνα δ᾽ ἔρεισελειμῶνι μαλακῷ: μείδησε δὲ γαῖ᾽ ὑπένερθενἐκ δ᾽ ἔθορε πρὸ φόωσδε: θεαὶ δ᾽ ὀλόλυξαν ἅπασαιἔνθα σέ, ἤιε Φοῖβε, θεαὶ λόον ὕδατι καλῷἁγνῶς καὶ καθαρῶς, σπάρξαν δ᾽ ἐν φάρεϊ λευκῷ,λεπτῷ, νηγατέῳ: περὶ δὲ χρύσεον στρόφον ἧκαν.οὐδ᾽ ἄρ᾽ Ἀπόλλωνα χρυσάορα θήσατο μήτηρ,ἀλλὰ Θέμις νέκταρ τε καὶ ἀμβροσίην ἐρατεινὴνἀθανάτῃσιν χερσὶν ἐπήρξατο: χαῖρε δὲ Λητώ,οὕνεκα τοξοφόρον καὶ καρτερὸν υἱὸν ἔτικτεν.αὐτὰρ ἐπεὶ δή, Φοῖβε, κατέβρως ἄμβροτον εἶδαρ,οὔ σέ γ᾽ ἔπειτ᾽ ἴσχον χρύσεοι στρόφοι ἀσπαίροντα,οὐδ᾽ ἔτι δέσματ᾽ ἔρυκε, λύοντο δὲ πείρατα πάντα.αὐτίκα δ᾽ ἀθανάτῃσι μετηύδα Φοῖβος Ἀπόλλων: ‘μοι κίθαρίς τε φίλη καὶ καμπύλα τόξα,χρήσω δ᾽ ἀνθρώποισι Διὸς νημερτέα βουλήν.Απόσπασμα του ομηρικού ύμνου «εις Απόλλωνα Δήλιον» στιχ, 117 - 132
Φοῖβε ἄναξ, ὅτε μέν σε θεὰ τέκε πότνια Λητώφοίνικος ῥαδινῇς χερσὶν ἐφαψαμένηἀθανάτων κάλλιστον ἐπὶ τροχοειδέι λίμνῃ,πᾶσα μὲν ἐπλήσθη Δῆλος ἀπειρεσίηὀδμῆς ἀμβροσίης, ἐγέλασσε δὲ Γαῖα πελώρη,γήθησεν δὲ βαθὺς πόντος ἁλὸς πολιῆς.Απόσπασμα Θεόγνιδος «Ελεγείαι» Α΄ στιχ, 5 - 10
Πληροφορίες αντλήθηκαν την Πηγή
