Τετάρτη 29 Ιουλίου 2020

Βάκχαι του Ευριπίδη. Η έλευση του Βάκχου (Διονύσου) στη Θήβα

Οι Βάκχες είναι μία τραγωδία του Ευριπίδη που γράφτηκε το 407 π.Χ. όταν ο ποιητής βρισκόταν στην Πέλλα της Μακεδονίας, σκηνοθετήθηκε από τον γιο του ή τον εγγονό του το 405 π.Χ. στην Αθήνα.

Το έργο έχει γνήσια Διονυσιακή υπόθεση εξιστορεί την έλευση του Βάκχου (Διόνυσου) στην Θήβα, κατά την οποία  ο Πενθέας φονεύεται από την μητέρα του Αγαύη διότι αντιστάθηκε στη λατρεία του νέου  Θεού.

Ο Διόνυσος γιος του Δία και της Σεμέλης φτάνει στη Θήβα με τη μορφή ανθρώπου για να επιβάλει τη λατρεία του. Οι κόρες του Κάδμου αμφισβητούν την θεϊκή του καταγωγή, αλλά τρελαίνονται από αυτόν και ως μαινάδες πηγαίνουν και παραμένουν στον  Κιθαιρώνα λατρεύοντας τον.

Ο Πενθέας εγγονός του Κάδμου και γιος της Αγαύης αποφασίζει να στραφεί εναντίον των μαινάδων συλλαμβάνει το Διόνυσο, αλλά αυτός απελευθερώνεται και με ένα σεισμό καταστρέφει το παλάτι.
Στη συνέχεια ο Πενθέας μεταβαίνει στο βουνό αλλά εκεί οι μαινάδες με πρώτη τη μητέρα του τον διαμελίζουν.

Η Αγαύη επιστρέφει θριαμβευτικά στην πόλη αλλά ο Κάδμος την κάνει να συνειδητοποιήσει τι έπραξε.

Το έργο κλείνει με την εμφάνισή του Διονύσου ως Θεού και το μένος που πέφτει στην περιοχή.
Δεν υπάρχει πρόσωπο στο έργο που δεν έχει μεταμορφωθεί ο ίδιος ο Διονύσης μεταμορφώνεται από ζώο σε θνητό  και ο Πενθέας από βασιλιάς γίνεται  μαινάδα.



Πληροφορίες αντλήθηκαν από την πηγή