Οι αρχαίοι Έλληνες έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση στη θεά της Δικαιοσύνης. Από αυτήν εξαρτιόταν η ισορροπία του κόσμου και η τάξη των πραγμάτων.Της είχαν δώσει το όνομα Θέμις, που σήμαινε αυτό που ισχύει, καθώς ο λόγος της ήταν σεβαστός από θεούς και ανθρώπους. Η Θέμις αντιπροσώπευε το δίκαιο και τιμωρούσε όποιον διέπραττε αδικίες και παρέβαινε τους κανόνες δικαίου.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Θέμις άνηκε στο γένος των Τιτάνων. Πατέρας της ήταν ο Ουρανός και μητέρα της η Γαία. Η Θέμις ήταν παρούσα στη γέννηση του Δία και ήταν εκείνη που τον έδωσε στην Αμάλθεια να τον αναθρέψει. Όταν ο Δίας μεγάλωσε τον παντρεύτηκε και έζησε μαζί του στον Όλυμπο.
Μαζί απέκτησαν πολλές κόρες, που συνέβαλαν στην τήρηση της τάξης. Τις Ώρες, οι οποίες επόπτευαν τα έργα των ανθρώπων, τις Μοίρες που γνέθαν το νήμα της ζωής τους, την Αστραία που καθοδηγούσε τον κεραυνό, την Αιδώ και τη Δίκη. Η Δίκη κατοικούσε παράλληλα στον Όλυμπο και στον κάτω κόσμο και τιμωρούσε μέσω των Ερινύων και της Άτης, όποιον έκανε άδικες πράξεις.
Ο Δίας εμπιστευόταν την κρίση της Θέμιδας και ακολουθούσε τις συμβουλές της. Μαζί επέβαλαν την τάξη και έπαιρναν δίκαιες αποφάσεις. Σύμφωνα με τον Όμηρο, ο ρόλος της στον Όλυμπο ήταν πολύ σημαντικός.
Ασκούσε μεγάλη επιρροή στους Ολύμπιους θεούς και ήταν εκείνη που επόπτευε την τάξη στα συμπόσια και συγκαλούσε τα συμβούλια των θεών. Μάλιστα είχε το δικαίωμα να μιλά εκ μέρους του Δία και να εξαγγέλλει τις αποφάσεις του.
Ο μύθος λέει ότι ο Δίας κέρδισε τη Γιγαντομαχία υπό την καθοδήγησή της και ότι αυτή υποκίνησε το ξέσπασμα του Τρωικού πολέμου για να μειωθεί ο πληθυσμός του τότε γνωστού κόσμου.
Η Θέμις, εκτός από θεά της δικαιοσύνης, αναφέρεται και ως Θεά Προφήτης, καθώς είχε επινοήσει τους χρησμούς και τις τελετουργίες που λάμβαναν χώρα στα αρχαία μαντεία. Μετά τη μητέρα της, Γαία, ήταν εκείνη που ανέλαβε την προστασία του μαντείου των Δελφών.
Αργότερα το χάρισε στον Απόλλωνα, αφού του έμαθε πρώτα την έννοια της δικαιοσύνης και την μαντεία. Επίσης αναφέρεται και ως Θεά Ιχναία, καθώς όταν αντιλαμβανόταν αδικίες, τιμωρούσε αναλόγως αυτούς που τις διέπρατταν.
Πηγή
Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Θέμις άνηκε στο γένος των Τιτάνων. Πατέρας της ήταν ο Ουρανός και μητέρα της η Γαία. Η Θέμις ήταν παρούσα στη γέννηση του Δία και ήταν εκείνη που τον έδωσε στην Αμάλθεια να τον αναθρέψει. Όταν ο Δίας μεγάλωσε τον παντρεύτηκε και έζησε μαζί του στον Όλυμπο.
Μαζί απέκτησαν πολλές κόρες, που συνέβαλαν στην τήρηση της τάξης. Τις Ώρες, οι οποίες επόπτευαν τα έργα των ανθρώπων, τις Μοίρες που γνέθαν το νήμα της ζωής τους, την Αστραία που καθοδηγούσε τον κεραυνό, την Αιδώ και τη Δίκη. Η Δίκη κατοικούσε παράλληλα στον Όλυμπο και στον κάτω κόσμο και τιμωρούσε μέσω των Ερινύων και της Άτης, όποιον έκανε άδικες πράξεις.
Ο Δίας εμπιστευόταν την κρίση της Θέμιδας και ακολουθούσε τις συμβουλές της. Μαζί επέβαλαν την τάξη και έπαιρναν δίκαιες αποφάσεις. Σύμφωνα με τον Όμηρο, ο ρόλος της στον Όλυμπο ήταν πολύ σημαντικός.
Ασκούσε μεγάλη επιρροή στους Ολύμπιους θεούς και ήταν εκείνη που επόπτευε την τάξη στα συμπόσια και συγκαλούσε τα συμβούλια των θεών. Μάλιστα είχε το δικαίωμα να μιλά εκ μέρους του Δία και να εξαγγέλλει τις αποφάσεις του.
Ο μύθος λέει ότι ο Δίας κέρδισε τη Γιγαντομαχία υπό την καθοδήγησή της και ότι αυτή υποκίνησε το ξέσπασμα του Τρωικού πολέμου για να μειωθεί ο πληθυσμός του τότε γνωστού κόσμου.
Η Θέμις, εκτός από θεά της δικαιοσύνης, αναφέρεται και ως Θεά Προφήτης, καθώς είχε επινοήσει τους χρησμούς και τις τελετουργίες που λάμβαναν χώρα στα αρχαία μαντεία. Μετά τη μητέρα της, Γαία, ήταν εκείνη που ανέλαβε την προστασία του μαντείου των Δελφών.
Αργότερα το χάρισε στον Απόλλωνα, αφού του έμαθε πρώτα την έννοια της δικαιοσύνης και την μαντεία. Επίσης αναφέρεται και ως Θεά Ιχναία, καθώς όταν αντιλαμβανόταν αδικίες, τιμωρούσε αναλόγως αυτούς που τις διέπρατταν.
Πηγή