Στρυμόνας
Α) Για τον ποταμό Στρυμόνα της Ανατολικής Μακεδονίας λέγεται ότι ήταν βασιλιάς της Θράκης και γιος του Άρη. Όταν ο γιος του Ρήσος –μητέρα του ήταν η μούσα Ευτέρπη– σκοτώθηκε μπροστά στα τείχη της Τροίας, ο Στρυμόνας έπεσε στο ποτάμι που τότε ονομαζόταν Παλαιστίνος και που από τότε μετονομάστηκε σε Στρυμόνα (Ψευδο-Πλούταρχος, De fluviis 11.1.1).
Β) Σε οξυπύθμενο μελανόμορφο αμφορέα του Kopenhagen (ιδιωτική συλλογή) του 480/470 π.Χ., ο Ηρακλής βρίσκεται στον κήπο των Εσπερίδων μαζί με τους ποτάμιους θεούς Ωκεανό, Στρυμόνα, Νείλο (ΝΙΛΟΣ). Η παράσταση καταδεικνύει προφανώς τον πλούτο της περιοχής –είναι γνωστά τα δάση της περιοχής, που παρείχαν την αναγκαία ξυλεία για τη ναυπηγική. Εξάλλου, μία από τις πιο μεγάλες και περίφημες πόλεις της Μακεδονίας ήταν η Αμφίπολη, 4,5 περίπου χιλιόμετρα από τις εκβολές του Στρυμόνα.
Γ) Όταν ο θεός Διόνυσος αποβιβάστηκε στη Θράκη, κοντά στις εκβολές του Στρυμόνα, αντιμετώπισε την εχθρότητα του βασιλιά Λυκούργου που αιχμαλώτισε όλο τον θίασο των Μαινάδων και των Σατύρων. Ο Διόνυσος αναζήτησε καταφύγιο στη θάλασσα, κοντά στη Νηρηίδα Θέτιδα. Λίγο αργότερα, οι Μαινάδες δραπέτευσαν και τρέλαναν τον Λυκούργο, ο οποίος σκότωσε με τσεκούρι τον γιο του Δρύαντα νομίζοντας ότι έκοβε παρακλάδι αμπελιού (Απολλόδωρος, 3.42.2-3.53.3).
Δ) Ως δέκατο άθλο ο Ηρακλής διατάχθηκε από τον Ευρυσθέα να οδηγήσει στις Μυκήνες από την Ερύθεια, ένα απομονωμένο νησί στον Ωκεανό, τις αγελάδες του βασιλιά Γηρυόνη, γιου του Χρυσάορα και της Καλλιρρόης. Μετά από μακρά και περιπετειώδη πορεία στις χώρες της Μεσογείου, και αφού μονομάχησε με τον Γηρυόνη στις ακτές του ποταμού Ανθεμούντα, έφτασε στις ιωνικές ακτές της Ελλάδας, όπου μια βοϊδόμυγα, σταλμένη από την Ήρα, τρέλανε το κοπάδι και το έκανε να διασκορπιστεί στα βουνά της Θράκης. Ο Ηρακλής κατηγόρησε τον Στρυμόνα, ποταμό αρχικά πλωτό, ότι δυσκόλεψε το έργο του να συγκεντρώσει τις αγελάδες. Τον γέμισε λοιπόν με πέτρες, και από τότε ο ποταμός έπαψε να είναι πλωτός (Απολλόδωρος 2.112). Σύμφωνα με άλλη εκδοχή του μύθου, ο Ηρακλής δεν μπορούσε να διασχίσει τον ποταμό επειδή δεν υπήρχε πέρασμα. Έρριξε λοιπόν τεράστιους βράχους εμποδίζοντας τα πλοία να τον διαπλέουν.
Έχει συνολικό μήκος περίπου 390 χιλιομέτρων και το μεγαλύτερο μέρος του είναι στο έδαφος της Βουλγαρίας, από όπου και πηγάζει. Στην Ελλάδα ρέουν 118 χιλιόμετρά του, αποκλειστικά στο έδαφος του νομού Σερρών. Μπαίνει δυτικά του Προμαχώνα και χωρίζεται σε δύο κλάδους με τον δυτικό να φτάνει στη λίμνη Κερκίνη.
Στη συνέχεια οι δύο κλάδοι ενώνονται και πάλι σχηματίζοντας ενιαία κοίτη. Σε μήκος περίπου 50 χιλιομέτρων η κοίτη του Στρυμόνα είναι τεχνητή, με φράγματα και αρδευτικά κανάλια. Εκβάλλει, με μικρό δέλτα, στον Στρυμονικό κόλπο, στο Αιγαίο.Γνωστός από τον αρχαίο κόσμο, ο Στρυμόνας αναφέρεται από τον Ηρόδοτο, τον Θουκυδίδη, τον Στράβωνα, τον Αισχύλο κ.ά. Αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στην ευφορία της περιοχής, οι άνθρωποι που ζούσαν κοντά του τον είχαν θεοποιήσει χτίζοντας προς τιμήν του ναούς και απεικονίζοντάς τον στα νομίσματά τους. Αποτελούσε άλλωστε και σημαντικότατο υδάτινο δρόμο που συνέδεε της ακτές του Βορείου Αιγαίου με τη θρακική ενδοχώρα.
Σε όλο το διάβα του ο ποταμός δημιουργεί μια εξαιρετικά πλούσια σε βιοποικιλότητα περιοχή. Υδρόβια βλάστηση κοσμεί τις όχθες του με λεύκες, ιτιές, πλατάνια και ακακίες. Εκεί φωλιάζουν και πολλά ζώα και πουλιά ενώ στα νερά του αφθονούν πολλά είδη ψαριών. Μαζί με την Κερκίνη, ο Στρυμόνας είναι μία από τις σημαντικότερες περιοχές για την ορνιθοπανίδα της Ευρώπης ενώ βιότοποι σχηματίζονται και στις εκβολές του. Φιλοξενεί δε έναν από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς από βίδρες στην Ελλάδα.
Οι εκβολές του ποταμού στην Κερκίνη είναι πιθανώς το πιο ενδιαφέρον σημείο του, με πλήθος διαδρομών γύρω από το ποτάμι να προσκαλούν τον επισκέπτη να βιώσει την εγγύτητα με τη φύση και να απολαύσει τις εντυπωσιακές εικόνες.
Πηγή1 / Πηγή2
