Η ελληνική γλώσσα είναι μία μαθηματική μη πεπερασμένη (χωρίς όρια ή τέλος) γλώσσα, καθαρά επιστημονική στην απόδοση εννοιών και περιγραφής. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές του μέλλοντος, θα χρησιμοποιούν αποκλειστικά τα αρχαία ελληνικά.
1.Αναφορικά με τα γράμματα (ανάλυση) που αποτελούν το όνομα:
Άλφα: Παριστάνει ένα στεγασμένο χώρο, ή άλλως χώρο συγκέντρωσης ιδιοτήτων, εννοιών, ατόμων, αντικειμένων, χαρακτηριστικών κ.λ.π.
(π.χ, Απέλλα-Απειρωτάν-Αργώ-Αλεξικέραυνον).
Λάμδα: Εκφράζει ομοειδή πράγματα και έννοιες. (π.χ, ΄Ελληνες-Σελλοί).
Έψιλον: Αποδίδει την έννοια της διαχρονικότητας και της πνευματικής δημιουργίας. (π.χ Ελλάς Ευρώπη Ειρήνη Εποχές).
Ξι: (Χ+Σ): Υποδηλώνει ενδιάμεσες καταστάσεις και έννοιες. (π.χ, Χέλι-Χιόνι).
Σίγμα: Ανιχνεύει την ανθρώπινη παρουσία. Συνεχής αλληλοδιαδοχή του γράμματος υποδεικνύει μια άοκνη προσπάθεια, ένα συνεχή αγώνα. (π.χ, στην Μήδεια του Ευριπίδη-476: έσωσα σως ίσασιν Ελλήνων όσοι – σε έσωσα όπως γνωρίζουν όλοι οι ΄Ελληνες και όμοια, στην έννοια της λέξης Σίσυφος).
Νι: Αντιπροσωπεύει την διανόηση και το νερό. (π.χ, νούς-νόμος-νήσος-ναύς).
Δέλτα: Αποδίδει την φυσική δύναμη. (π.χ, Δίας-δράκων).
Ρο: Εκφράζει την έννοια της ροής. (π.χ, χρόνος-έρως-πυρ).
Όμικρον: Αντιπροσωπεύει την έννοια της χωροεπιφάνειας.(π.χ όραση-όαση). [βλέπε σχετικά, όπου και αναλυτική παρουσίαση, στο εξαιρετικό πόνημα: Ακτουδιανάκη Ε. Ελευθερίου. Η Πρωτογένεσι της ελληνικής γλώσσης. Ερωή του ελληνικού λόγου. Εκδόσεις Δίον. Θεσσαλονίκη 1996]. Ακόμη στο: Υπέρ-Φύση, του LyallWatson, σελ. 119-120, μετάφραση Μ. Βερετζάς: Μία από τις εφευρέσεις του Χάνς Τσένι, το τονοσκόπιο, μετατρέπει τους ήχους σε ορατά τρισδιάστατα σχέδια πάνω στο υλικό. Όταν φωνάξεις το γράμμα ΄Ομικρον στα ελληνικά, το τονοσκόπιο δημιουργεί τέλειο σφαιρικό σχήμα.
2. Αναφορικά με το όλον (σύνθεση) όνομα:
Αποτελείται από δύο ενότητες: α) ΑΛΕΞ(χ+σ) και β) (ΑΝΔΡΟΣ).
Ειδικότερα:
Η πρώτη αποδίδει την έννοια της συγκέντρωσης ομοφύλων, γιατί Α=συγκέντρωση, Λ=ομόφυλοι, Ε= διαχρονικότητα, Σ=άνθρωποι.
α) ΑΛΕΞ (χ+σ):
Α= Μήνυμα για συγκέντρωση ανθρώπων.
Λ= ΄Ενωση ομόαιμων, ομόγλωσσων, ομόθρησκων ομάδων, δηλαδή ένωση ελλήνων.
Ε= Σύνδεση του παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, μέσα από την πορεία των ελλήνων, διαχρονικά.
Ξ (χ+σ)= Χ= Ενδιάμεση κατάσταση, ένωση ελλήνων. Σ= Συνεχής ανθρώπινος αγώνας.
β) (ΑΝΔΡΟΣ):
Α= Ικανότητα για συγκέντρωση ανθρώπων, ικανότητα ηγεσίας.
Ν= Υψηλό διανοητικό επίπεδο.
Δ=΄Αριστη φυσική κατάσταση.
Ρ= Υψηλή βιολογική-ενεργειακή υποδομή.
Ο= ΄Εμφυτη αγωνιστική ψυχολογία υψηλής έντασης, σε όλους τους χώρους και επίπεδα.
Σ=Ικανότητα υψηλής πολιτικής και στρατιωτικής διοίκησης.
[βλ. σχετικά: Ιωάννης Γ. Βαρνάκος: Αλέξανδρος Αιγές ΄Εστη. Εκδόσεις Πελασγός . Αθήνα 1997, σελ.49-50].
Με την διαδικασία των Πυθαγορείων Λεξαριθμών, Αλέξανδρος=8, Αλέξανδρος Φιλίππου=9, Αλέξανδρος Μακεδών=10, Αλέξανδρος Φιλίππου Μακεδών=20. Σχετική και η γλαφυρή πυθαγορικήδιατύπωση του ονόματος, από τον Λουκιανό:
«από του Περσέα είναι γενιά ο θεόμοιαστος Αλέξανδρος
αυτός του Φοίβου ο φίλος. Βρέθηκε μάλιστα κι ένας χρησμός
που τον είχε πει τάχα η Σίβυλλα και προμάντευε πως στου
Ευξείνου Πόντου τους γιαλούς, στα μέρη της Σινώπης, μάντις
θα βγη στην Τύρσιδα που οι Αύσωνες κατέχουν και τ΄όνομά του
θ΄ αρχινά πρώτα από μια μονάδα και τρεις δεκάδες θ΄ακολουθούν
και πέντε άλλες μονάδες, μα και εικοσάδες άλλες τρείς,
που όλες μαζί θακάνουν τ΄ όνομα ανθρώπου που για σας ο λυτρωτής σας θάναι»
[βλ. σχετικά: ΄Απαντα Λουκιανού. 3 τόμοι. Αλέξανδρος ή Ψευδομάντης. 219. 11. Μετάφρ. Ν. Σφυρόερα. Τόμος Γ. Εκδόσεις Πάπυρος. Λουκιανός ο Σαμοσατεύς: Επιφανής σοφιστής και συγγραφέας των περίφημων Διαλόγων. Γεννήθηκε το 125 μ.Χ στα Σαμόσατα της Βόρειας Συρίας].
Με βάση τα παραπάνω, η προσλαμβάνουσα εικόνα του ονόματος και των στοιχείων της προσωπικότητας του Αλεξάνδρου, κάθε άλλο παρά συμπτωματική είναι.
Βιβλιογραφία:
Ιωάννης Γ. Βαρνάκος: Αλέξανδρος Αιγές ΄Εστη. Εκδόσεις Πελασγός . Αθήνα 1997, σελ.49-50
Απαντα Λουκιανού. 3 τόμοι. Αλέξανδρος ή Ψευδομάντης. 219. 11. Μετάφρ. Ν. Σφυρόερα. Τόμος Γ. Εκδόσεις Πάπυρος.
Πηγή
