Από αυτό το περιστατικό προέρχονται τα Πύθια, εορταστικά αγωνίσματα στους Δελφούς προς τιμήν του Θεού Απόλλωνος και αποτελούσαν την πιο σημαντική εκδήλωση μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε μια προγενέστερη εκδοχή του μύθου, ο Δράκος είναι γένος θηλυκού και ονομάζεται Δελφύνη, από όπου πήρε το όνομά της η περιοχή των Δελφών.
Οι Δράκοντες στην Μυθολογία είναι ο Βόρειος και ο Νότιος Δεσμός της Σελήνης, όπου ο Βόρειος είναι το κεφάλι και ο Νότιος η ουρά του Δράκου, δύο σημεία στον Ουρανό που βρίσκονται εκεί που η τροχιά της Σελήνης τέμνει την τροχιά του Ηλίου έτσι όπως φαίνονται από την Γη. Ενώ στα άλλα σημεία του Ζωδιακού η Σελήνη καθώς περιστρέφεται βρίσκεται λίγο πιο κάτω ή λίγο πιο πάνω από τον Ήλιο όποτε βρίσκονται στις ίδιες μοίρες, όταν όμως συναντιούνται κοντά σε αυτά τα σημεία, λόγω του οτι συναντιούνται οι τροχιές τους, η Σελήνη καλύπτει τον Ήλιο. Όσο πιο κοντά στο σημείο τομής (το σημείο Δεσμών) βρίσκονται τα δύο ουράνια σώματα, τόσο πιο ολική είναι η έκλειψη.
Ένας άλλος Δράκοντας είναι ο Κολχικός Δράκοντας που φύλαγε το χρυσόμαλλο δέρας του κριαριού το οποίο είχε μεταφέρει τον Φρίξο και την Έλλη στην Κολχίδα. Ο Φρίξος το θυσίασε στον Δία και χάρισε το δέρμα του στον βασιλιά της Κολχίδας, Αιήτη. Εκείνος το κρέμασε σε μια βελανιδιά1 στο δάσος του θεού Άρη και έβαλε έναν ακοίμητο Δράκο να το φυλάει. Όταν έφτασε ο Ιάσωνας σύμφωνα με μια εκδοχή του μύθου, που μας σώζεται από μια εικόνα σε αμφορέα, ο Δράκοντας καταπίνει και ξαναβγάζει προς τα έξω τον Ιάσωνα, δίπλα στην Θεά Αθηνά. Ο Ιάσων Ηλιακός Ήρωας. Σε μια άλλη εκδοχή τον κοιμίζει η Μήδεια και ο Ιάσωνας τον σκοτώνει. Κάτοχος των μυστικών που φυλάει ο Δράκοντας έγινε ο Ήλιος – Ιάσωνας από την επαφή μαζί του.
Βλέπουμε πολύ συχνά να σχετίζονται οι Δράκοντες με τον Κριό που είναι η αρχή του ταξιδιού ή τον Θεό Άρη που είναι κυβερνήτης του. Η 00 Κριού είναι η Άνοιξη, τότε που γονιμοποιείται η Γη και ξεκινάει η ζωή.. Ο Ηρακλής, Ηλιακός Ήρωας, πριν ξεκινήσει το ταξίδι του μέσα στον Ζωδιακό, νεογέννητο ακόμη, έπνιξε στην κούνια του δύο πύθωνες… Ο Κολχικός Δράκοντας φυλάει το κριάρι στο δάσος του Άρη, ένας άλλος είναι ο Ισμήνιος Δράκοντας ο οποίος είναι γιος του Άρη.
Τον βρήκε στην Θήβα ο Κάδμος, αφού μετά από χρησμό στους Δελφούς είχε ακολουθήσει μια αγελάδα (με μια βούλα πάνω της ίδια με την Πανσέληνο όπως μας αφηγείται ο Παυσανίας)2 και στο σημείο που εκείνη έκατσε, ο Κάδμος ίδρυσε την Θήβα. Σκότωσε τότε τον Δράκο και έσπειρε τα δόντια του, από τα οποία βγήκαν πολεμιστές, οι Σπαρτοί. Από αυτούς έζησαν μόνο πέντε που αποτέλεσαν τους πρώτους πολίτες της Θήβας. Μα και ο Ιάσωνας, μετά από εντολή του βασιλιά Αιήτη έσπειρε τα δόντια του Κολχικού Δράκοντα χρησιμοποιώντας άροτρο που το έσυραν ταύροι με πύρινη αναπνοή.. και φύτρωσαν άλλοι Σπαρτοί.
Είναι εμφανές οτι το ταξίδι ξεκινά από τον Κριό και τον κυβερνήτη του τον Άρη και χρειάζεται τον Ταύρο για να επιβιώσει και να ζήσει. Ο Κριός είναι ο σπόρος που όλο παρόρμηση ζητά να βρει μήτρα (Ταύρος) για γονιμοποίηση και Ζωή. Γι’ αυτό και το Τροπικό ωροσκόπιο αφετηρία του έχει την 00 Κριού.. μα υπάρχει και ένα σύστημα που χρησιμοποιείται από τους αρχαίους Βαβυλώνιους μέχρι και σήμερα και λέγεται Δραγωνικό ωροσκόπιο3 από την λέξη draconic που προέρχεται από τον Δράκο και λειτουργεί βάζοντας τον Βόρειο Δεσμό στην 00 Κριού! Μελετά περισσότερο την εξελικτική πορεία της Ψυχής… Οπότε μπορούμε να δούμε πως, όχι μόνο η αρχή ενός βίου ξεκινάει από την 00 Κριού, αλλά και η αρχή του ταξιδιού της Ψυχής!
Έντονο λοιπόν το στοιχείο του Άρη και του Ταύρου, είτε με μορφή Ταύρου, όπως μεταμορφώθηκε ο Ζευς για να γονιμοποιήσει την Ευρώπη, ή σαν τους Ταύρους στο άροτρο για τους Σπαρτούς στην Κολχίδα στο δάσος του Άρη, είτε σαν την αγελάδα Ιώ που από την σμίξη της με τον Δία προέρχονται τα γένη των Δαναών (αλλιώς Αργείων ή Αχαιών), των Θηβαίων, των Αιγυπτίων και των Κρητών, είτε σαν την αγελάδα που ακολούθησε ο απόγονος της Ιούς από τον πατέρα του Αγήνορα, Κάδμος με την σύζυγο του Αρμονία, κόρη του Άρεως και της Αφροδίτης. Κεφαλή του Δράκοντος λέγεται και το σημείο του Βόρειου Δεσμού της Σελήνης.. Και βλέπουμε και στον Παυσανία4 το εξής: Πως στον δρόμο από την Θήβα για τον Γλίσαντα υπάρχει τοποθεσία που οι Θηβαίοι ονομάζουν «Δράκοντος κεφαλή» και λένε πως το φίδι αυτό είχε βγάλει το κεφάλι του από την φωλιά και ο Τειρεσίας που έτυχε να είναι εκεί του έκοψε το κεφάλι με ένα μαχαίρι και έτσι πήρε το όνομα η τοποθεσία…
Στην μυθολογία μας βλέπουμε και άλλους Ηλιακούς Ήρωες να νικούν Δράκοντες, ο Περσέας σκότωσε την Κητώ, τον θαλάσσιο Δράκοντα στην Αιθιοπία, πετρώνοντάς την με την όψη του κεφαλιού της Μέδουσας και έτσι έσωσε την Ανδρομέδα και την πήρε μαζί του. Ketu είναι στους Ινδούς ο νότιος Δεσμός…
Άρα μήπως το κεφάλι της Μέδουσας είναι ο Βόρειος; Και ο Βελλεροφόντης ιππεύοντας τον Πήγασο (ο οποίος Πήγασος βγήκε από το κεφάλι της Μέδουσας την ώρα που την αποκεφάλισε ο Περσέας, βοήθεια δηλαδή που μας δίνει ο Βόρειος Δεσμός να πολεμήσουμε τον Νότιο) σκότωσε την Χίμαιρα, πολύμορφο τέρας, εκσφενδονίζοντας μολύβι στο φλεγόμενο λαιμό της..
Οι Δράκοι είναι φύλακες της Γνώσης και κάτοχοι των Μυστηρίων. Πρόκληση του Ηλίου μας να γνωρίσει τα μυστικά τους, να μάθει από πού προέρχεται και ποιος είναι ο προορισμός του, να βρεθεί σαν τον Ηρακλή στην πρώτη επιστροφή των Δεσμών του, σε ηλικία 18μιση ετών, μπροστά σε Τρίστρατο, όπου θα πρέπει να ακολουθήσει το δύσκολο δρόμο της Αρετής ή τον εύκολο δρόμο της Κακίας. Τον διττό χρησμό του Μαντείου των Δελφών που του δείχνει ποιος είναι ο σωστός δρόμος προς την εξέλιξή του. Ωστόσο αν ακολουθήσει τον λάθος δρόμο, θα βιώσει τα αναπόφευκτα δεινά προκειμένου να έλθει η Κάθαρση, σε αυτόν ή σε επόμενο βίο.
Σαν τον βασιλιά Λάιο που πήρε χρησμό από τον Απόλλωνα να μην τεκνοποιήσει γιατί το τέκνο του θα είναι αιτία να καταστραφεί η Θήβα. Εκείνος δεν άκουσε και έφερε στον κόσμο τον Οιδίποδα.. Αμαρτίες γονέων παιδεύουσιν τέκνα… Ίσως εμείς είμαστε και οι γονείς και τα τέκνα.. οι πράξεις μας μας ακολουθούν στους επόμενους βίους μας. Ο Τρίποδας της Πυθίας είναι το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας. Ας φροντίσουμε να λάβουμε τα μαθήματα που μας στέλνει ο Δράκοντας Βόρειος Δεσμός στην παρούσα ζωή, για να μην τα βρούμε μπροστά μας στην επόμενη..
- Κατά τον Πλάτωνα στον διάλογο Φαίδρο 275 b, μέσω του θροΐσματος των φύλλων της βελανιδιάς, οι παλιοί άνθρωποι λάμβαναν τα σημάδια των Θεών (μαντική).
- Παυσανίας Βοιωτικά, 12.1
- Pamela A. F. Crane, Draconic Astrology: An Introduction to the Use of Draconic Charts in Astrological Interpretation, Wellingborough, North Amptonshire, England: Aquarian Press, 1987, pp. 1-58, 95-123, 143-189.
- Παυσανίας Βοιωτικά, 19.3
Πηγή
