Τα αριστουργηματικά αυτά γλυπτά κοσμούν σήμερα την εκκλησία του Αγ. Πέτρου στη Βενετία και τα θαυμάζει όλος ο κόσμος, όταν μεταδίδεται η λειτουργία από την τηλεόραση νομίζοντας ότι είναι Βενετσιάνικη γλυπτική.
Και όμως…ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ και μάλιστα κλεμμένα.
Για πρώτη φορά στη σύγχρονη εποχή έρχεται στο φως η φωτογραφία της μεταφοράς από τη Ρώμη στη Βενετία των δύο περίφημων αγαλμάτων αλόγων, τα οποία έχουν κλαπεί από το κάστρο της Χίου ως λάφυρα πολέμου. Τα αριστουργηματικά γλυπτά κοσμούν σήμερα την εκκλησία του Αγ. Πέτρου στη Βενετία και τα θαυμάζει όλος ο κόσμος, όταν μεταδίδεται η λειτουργία στην οποία χοροστατεί ο Πάπας.
Δείτε την Φωτογραφία
Στην λεζάντα της φωτογραφίας αναφέρεται ότι αποτέλεσαν λάφυρα πολέμου και ακολούθησαν τη διαδρομή από την Χίο στην Ρώμη, στην Κωνσταντινούπολη, στην Βενετία το 1204, στο Παρίσι το 1797, επέστρεψαν στη στην Βενετία το 1815, από εκεί μεταφέρθηκαν πάλι στην Ρώμη το 1915 και επιστράφηκαν στην Βενετία το 1919.
Την ιστορική φωτογραφία – ντοκουμέντο από το φύλλο της 2/3/1919 των New York Times ανάρτησε ο Γιάννης Κοκκαράκης στην ομάδα Παλαιές Φωτογραφίες Χίου, στο FB. Τα Άλογα του Αγίου Μάρκου, γνωστά επίσης ως Τέθριππο Θριάμβου (Triumphal Quadriga), είναι ένα σύνολο μπρούτζινων γλυπτών τεσσάρων αλόγων, αρχικά μέρος ενός μνημείου που αναπαριστούσε τέθριππο (quadriga, άρμα τεσσάρων αλόγων που χρησιμοποιούταν για αρματοδρομίες).
Τα άλογα τοποθετήθηκαν στην πρόσοψη στην λότζια απάνω από τα προπύλαια της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου στη Βενετία, μετά από τη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης το 1204. Παρέμειναν εκεί μέχρι τη λεηλασία τους από το Ναπολέοντα το 1797, αλλά επέστρεψαν το 1818.
Τα γλυπτά έχουν αφαιρεθεί από την πρόσοψη και έχουν τοποθετηθεί στο εσωτερικό μουσείο μέσα στην Βασιλική για λόγους συντήρησης, ενώ στη λότζια έχουν τοποθετηθεί αντίγραφα.
Τα γλυπτά χρονολογούνται από την κλασική αρχαιότητα και έχουν αποδοθεί στον αρχαίο Έλληνα γλύπτη του 4ου αιώνα Λύσιππο, αν και αυτό δεν είναι ευρέως αποδεκτό. Αν και ονομάζονται μπρούτζινα, η ανάλυσή τους έχει δείξει ότι περιέχουν τουλάχιστον 96,67% χαλκό, και έτσι θα πρέπει να θεωρούνται περισσότερο μη καθαρό κράμα χαλκού παρά μπρούτζου. Η υψηλή περιεκτικότητα σε κασσίτερο είχε αυξήσει την θερμοκρασία του καλουπώματος στους 1200–1300 °C. Η υψηλής καθαρότητας χαλκός επιλέχθηκε για να επιτευχθεί πιο ικανοποιητική επιχρύσωση με τη τεχνική της χρήσης υδραργύρου.
Γράφει ο Ιστορικός και Δημοσιογράφος Παναγιώτης Κουλουμπής
Πηγή
