Τη σέβονται σαν έναν ιδιαίτερο τόπο όπου επιτρέπεται να έρθεις μόνο αν είναι αναγκαίο, προκειμένου να επικοινωνήσεις με το Μεγάλο Πνεύμα, και να ζητήσεις συμβουλή ή προστασία. Στη Σεϊντόζερο δεν αποτολμά ο καθένας να πάει μόνο και μόνο από περιέργεια. Πόσο μάλλον, αφού η διαδρομή περνά μέσα από ένα σκοτεινό φαράγγι και ένα επικίνδυνο πέτρινο πέρασμα.
Απαντες αντιμετωπίζουν τη λίμνη με σεβασμό, καθώς με αυτή συνδέονται εκατοντάδες ιστορίες για παράξενα, μυστικιστικά φαινόμενα, και την ιδιαίτερη γαλήνια ατμόσφαιρα. Τη Σεϊντόζερο προστατεύει ο γίγαντας Κούιβα, η γιγαντιαία ανθρώπινη φιγούρα που είναι αποτυπωμένη σ’ ένα βράχο.
Η ακριβής προέλευσή της, παραμένει άγνωστη. Οι θρύλοι των Σαάμι αναφέρουν ότι τον κακό γίγαντα τιμώρησαν οι θεοί, χτυπώντας τον με κεραυνούς και μετατρέποντάς τον σε βράχο. Πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι συγκεκριμένα εδώ έχουν διατηρηθεί τα ίχνη της Υπερβορείας, ενός μυθικού πολιτισμού που μνημονεύεται στα αρχαιοελληνικά κείμενα, ανάλογου με τη Σαμπάλα και την Ατλαντίδα.
Στους αρχαιοελληνικούς θρύλους αναφέρεται ότι τη χώρα των Υπερβορείων, ενός λαού που διέθετε γνώσεις αποκρυφισμού και ήταν «κοντά» στους θεούς, την επισκεπτόταν συχνά ο ίδιος ο Απόλλωνας ο οποίος προσωποποιούσε τον Ήλιο. Οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας αναζητούν επιβεβαίωση στις γλωσσικές αντιστοιχίες.
Η πρόεδρος της κοινωνικής οργάνωσης του Μούρμανσκ «Υπερβορεία», Βαλεντίνα Σαρίποβα, λέγει ότι «η χερσόνησος ονομάζεται “Κόλσκι”, που ηχεί το ίδιο με τον σλαβικό θεό του ήλιου Κολιαντά, ενώ η “Υπερβορεία” σε μετάφραση από τα αρχαία ελληνικά σημαίνει “πέρα από τον βόρειο άνεμο”». Τουρίστες και μελετητές των μυστηριωδών φαινομένων βρίσκουν συχνά στην περιοχή της Σεϊντόζερο πέτρες με ασυνήθιστα σωστή μορφή, που μοιάζουν με ερείπια αρχαίων κτισμάτων.
Η Σαρίποβα ανέφερε στην RBTH ότι «πρόσφατα ανακαλύφθηκαν υπολείμματα αστεροσκοπείου και συγκεκριμένα πέτρες, στις οποίες έχουν φτιαχτεί βαθουλωτές γραμμές που κατευθύνονται ακριβώς προς τον Πολικό Αστέρα, ενώ σε πολλούς βράχους έχουν χαραχτεί αρχαίες γραφές ή ρουνικά σύμβολα».
Στη χερσόνησο Κόλσκι ανακαλύπτονται και άλλα πράγματα, τα οποία προκαλούν απορίες στους ερευνητές. Από τις αρχές ακόμη του περασμένου αιώνα ο επιστήμονας, Αλεξάντρ Μπάρτσενκο, βρήκε στην περιοχή της Σεϊντόζερο μια μυστηριώδη είσοδο που οδηγεί κάτω απ’ τη γη. Τα στοιχεία των αποστολών του κρίθηκαν απόρρητα. Την είσοδο στη σπηλιά δεν την είδε ποτέ πια κανείς, ενώ τον ίδιο τον επιστήμονα τον εκτέλεσαν. Στις μέρες μας τις έρευνές του συνέχισε η ρωσική κοινωνική οργάνωση «Kosmopoisk».
Οι μετέχοντες στην αποστολή ανακάλυψαν και αυτοί μερικά σπήλαια, αλλά για την ώρα εντελώς συνηθισμένα. Ο ρώσος ερευνητής ανώμαλων φαινομένων, Βαντίμ Τσερνομπρόβ, θεωρεί ότι σε αυτό το θέμα μπορεί να μπει μια τελεία μόνο αφότου βρεθούν όλες οι υπόγειες είσοδοι. Ο ίδιος αναμένει να βρεθεί οτιδήποτε, ενώ όσον αφορά τις αρχαίες πόλεις πιστεύει πως, έστω και αν βρεθούν κτίσματα, τότε αυτά θα βρίσκονται κάτω απ’ τη γη είτε κάτω απ’ το νερό.
Ελπίζει λοιπόν, ότι κάποιοι από τους θρύλους θα αποδειχθούν αληθινοί. Τα αινίγματα των μεγαλιθικών μνημείων. Στέκονται εκεί για χιλιετηρίδες αποτελώντας ακόμα ένα αίνιγμα για τους ερευνητές του παρελθόντος. Ο λόγος για κάποια μεγαλιθικά μνημεία της Ευρώπης, τεράστιους σχηματισμούς, πολλές φορές με δαιδαλώδη δομή, μάρτυρες ενός άγνωστου πολιτισμού.
Παρά τις εικασίες των αρχαιολόγων, αυτές οι λίθινες κατασκευές ηλικίες απ’ ό,τι υπολογίζεται 5 ως 6 χιλιάδων ετών, δεν μπορούν να αποδοθούν με σιγουριά σε κάποιο γνωστό πολιτισμό, ούτε έχει δοθεί μια απάντηση για το λόγο που έχουν χτιστεί. Από τον 15ο αιώνα υπάρχουν αναφορές για την ύπαρξη αυτών των κατασκευών, σε μια εποχή που η επίσημη εκκλησία τιμωρούσε με βαριές ποινές τον αμαρτωλό, για το απλό παράπτωμα του να πλησιάσει εκείνος τις κατασκευές αυτές.
Το «αμάρτημα» βέβαια συνδέονταν με την παράδοση που συνέδεε τους σχηματισμούς αυτούς με προ-χριστιανικές (και συνεπώς ειδωλολατρικές) λατρείες και τελετουργικά. Αίνιγμα επίσης αποτελεί η γεωγραφική κατανομή τους. Αν και οι πιο διάσημη κατασκευή είναι αυτή του Stonehedge στην Αγγλία, βρίσκονται όμως παντού: στη Βρετανία, στη Βαλτική μέχρι και στη Βόρεια Ρωσία υπάρχουν ανάλογες δομές, σύμφωνα και με τον καθηγητή Anatoly Verba απ’ το πανεπιστήμιο του Arkhangelsk.
Άλλο αίνιγμα είναι ο τρόπος κατασκευής τους, καθώς πολλές φορές μιλάμε για ογκόλιθους βάρους άνω των 50 τόνων. Ακόμα πιο μεγάλο αίνιγμα όμως αποτελεί ο σκοπός της κατασκευής τους. Πολλοί υποστηρίζουν την τελετουργική λειτουργία τους, κάποιοι άλλοι όμως υποστηρίζουν την άποψη ότι λειτουργούν σαν τεράστιοι πομποί και δέκτες μετάδοσης σημάτων προς και από το Σύμπαν, υπόθεση η οποία φαίνεται κάπως «τρελή» στους αρχαιολόγους, οι οποίοι όμως με τη σειρά τους δεν έχουν δώσει μια σίγουρη απάντηση για τη χρήση τους.
Κάποιες άλλες υποθέσεις τις συνδέουν με μεταναστεύσεις λαών, αλλά και με εμπορικές διασυνδέσεις των βρετανικών νήσων με μεσογειακούς λαούς και την Ελλάδα. Η υπόθεση αυτή που υποστηρίζει και η καθηγήτρια Lyudmila Orekhova, συνδέει την ύπαρξη αυτών των κατασκευών με τον Μινωικό πολιτισμό, βλέποντας σχέσεις ανάμεσα στον Λαβύρινθο που κατασκεύασε ο Δαίδαλος, με τη δαιδαλώδη δομή κάποιων μεγαλιθικών μνημείων. Εξάλλου κάποιοι ιστορικοί έχουν στηρίξει με στοιχεία το ενδεχόμενο οι Έλληνες να είχαν ταξιδεύσει στη Βόρεια Ευρώπη για εμπορικούς ή αποικιστικούς σκοπούς.
Αν αποδειχτεί ότι οι Έλληνες είχαν φθάσει στην Φινλανδία και ότι η γλώσσα τους και η μυθολογία τους είναι ελληνογενής(έχει στοιχεία ), θα είναι η σημαντικότερη απόδειξη για την άφιξη των Ελλήνων στην Β. Ευρώπη. Οι τυχόν ομοιότητες στη μυθολογία, θρησκεία και γλώσσα μεταξύ Ελλήνων και λοιπών ευρωπαϊκών λαών θα μπορούσαν να ερμηνευθούν και μέσω της ινδοευρωπαϊκής θεωρίας.
Οι Φινλανδοί όμως θεωρούνται λαός μη ινδοευρωπαϊκός. Αν λοιπόν ο πολιτισμός τους είχε επηρεασθεί από τον ελληνικό, αυτό σημαίνει και ότι οι λοιποί ευρωπαϊκοί πολιτισμοί είχαν επηρεασθεί από τον ελληνικό. Αψευδής μάρτυρας της αφίξεως των Ελλήνων στην Φινλανδία είναι τοπωνύμια και εθνικά ονόματα των Φιλανδών, τα οποία είναι ελληνικής προελεύσεως.
Η μυθολογία επίσης των Φιλανδών, όπως και η θρησκεία τους, είναι ή εχει πστοιχεία αρχαιοελληνικής προελεύσεως. Απεδείχθη η ταύτιση των νυμφών της Φινλανδίας με τις Εσπερίδες νύμφες.
Οι ομοιότητες όμως δεν περιορίζονται εκεί. Ο Φινλανδός Lonrot κατέγραψε τα λαϊκά άσματα της περιοχής, τα όποια εξυμνούν κάποιον ήρωα ονόματι Βαϊναμόνεν, ο οποίος «όταν τραγουδά με το έγχορδό του, όλα τα ζώα τον πλησιάζουν και τον ακούν με ευφροσύνη». Ο Βαϊναμόνεν δεν είναι άλλος απο τον Ορφέα με την λύρα του. Σύμφωνα με τον Castren στο έργο του «Nordiska Resor» ο Jumala ήταν ο υπέρτατος θεός – δημιουργός των Φιλανδών, ο θεός των βροντών, ενώ ο Ukko ήταν ο θεός πού κρατούσε στους ώμους του τον κόσμο.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι πρόκειται για τον Δία και τον Άτλαντα. Αυτό αποδεικνύεται και από το ότι επίθετο του Διός στην Βοιωτία και Θεσσαλία ήταν το Ομολώιος, το οποίο παρεφθάρη στους Φινλανδούς ως Jumala [αμολώιος > χομολώιος > χουμολώιος (κώφωση του ο σε ου) > γιουμολόιος (μετατροπή της δασείας σε ημίφωνο j) > Jumala]. Ετυμολογείται επίσης από πελασγικό – γίμο) = βροντή.
Οι Φιλανδοί επίσης ονομάζουν τον θεό Jen. Ο Jen είναι Ο Ζευς των Ελλήνων (Ζευς > γεν. Ζηνός, Ζενός). Η μετατροπή του ζ (Ζευς) σε j (Jen) δεν πρέπει να μας ξενίζει.Τα κοινά στοιχεία στην γλώσσα, στην θρησκεία και εν γένει στον πολιτισμό των Ευρωπαίων οφείλονται στις επεκτάσεις αυτές των Αιγαίων κατά την απώτατη προϊστορία και όχι σε μεταναστεύσεις ενός ανύπαρκτου λαού, προϊόν φαντασίας των γλωσσολόγων του περασμένου αιώνα, των Ινδοευρωπαίων.
Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι θρησκευτικά σύμβολα του μινωικού πολιτισμού (διπλός πέλεκυς, ταύρος κ.λπ.), ο οποίος θεωρείται προϊνδοευρωπαϊκός – εμφανίζονται διάσπαρτα σε όλη την Ευρώπη κατά τη Μέση Νεολιθική εποχή. Ο Alain Danielou αναλύοντας στο έργο του «Shiva and Dionysus» (σελ. 168) τον περίφημο «Γίγαντα του Cerne Abbas» – τον οποίο ο Stukeley από το 1764 ταυτοποιούσε με τον Ηρακλή, επειδή κρατούσε ρόπαλο και το όνομα του Helis ήταν παραφθορά του Hercules – παρατηρεί: Όλα τα σύμβολα (ταύρος, φαλλός, κριός, όφις) ευρίσκονται σε πολιτιστικά και γεωργικά κέντρα του 6000 π.Χ. πού είναι εξαπλωμένα από την Ευρώπη και την Αφρική ως την Ν.Α. Ασία.
Ο νέος και γυμνός ιθυφαλλικός θεός υπάρχει σε όλες τις περιόδους της προϊστορικής Ευρώπης, από τον Πρωτο-Σέσκλο και το Starcevo (6000 π.Χ.) ως το Διμήνι και την περίοδο Vinca της Ρουμανίας, όπου η αρχαιολογική έρευνα απεκάλυψε νεκρούς σε στάση Γιόγκα.
Αμέτρητες(πιθανά) ομοιότητες στους μύθους και την εικονογραφία δεν αφήνουν (πιθανά) αμφιβολία για την αρχική ενότητα της αρχαίας θρησκείας και της ευρείας εξαπλώσεως της επιρροής της. Το μεγάλο αυτό πολιτιστικό ρεύμα εκτεινόταν από την Πορτογαλία ως το Μπαλί». Κυρίαρχος λαός της Ευρώπης λοιπόν κατά την απώτατη προϊστορία ήταν οι Έλληνες – Πελασγοί.
Στην κυτταρική μνήμη της πελασγικής καταγωγής των Ευρωπαίων πρέπει να αποδοθεί και η Αναγέννηση, η αναγέννηση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος. Το γεγονός της προϊστορικής επεκτάσεως των Ελλήνων θα γίνει με τον καιρό αποδεκτό απ’ την πανεπιστημιακή κοινότητα, εφ’ όσον στηρίζεται σε αδιάβλητα στοιχεία και όχι σε αοριστολογίες και εικασίες, στις οποίες στηρίζεται η ινδοευρωπαϊκή θεωρία. Είναι καιρός οι Ευρωπαίοι να παραδεχθούν τις πελασγικές καταβολές τους.
Πηγή
