Ο Τρωίλος ο Ηλείος ο αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης

Ο Τρωίλος ο Ηλείος (γιος του Αλκίνοου, 4ος αιώνας π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης με καταγωγή από την Ηλεία, ο οποίος στέφθηκε δύο φορές νικητής στα ιππικά αγωνίσματα της συνωρίδος και του τέθριππου πώλων κατά τους 102ους (372 π.Χ.) ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. 

Ο Τρώιλος κέρδισε ενώ παράλληλα υπηρετούσε και ως ελλανοδίκης (κριτής), κάτι που μετέπειτα έκανε τους Ηλείους να αποκλείσουν τους εν ενεργεία ελλανοδίκες από το να λαμβάνουν μέρος στους αγώνες. Επίσης αναφέρεται πως στην Ολυμπία υπήρχε λίθινο άγαλμα του Τρωίλου το οποίο είχε φιλοτεχνήσει ο Λύσσιπος, και βρισκόταν δίπλα σε αυτό της Κυνίσκας. 

Στη θέση Κλειδί εντοπίστηκε ναόσχημο κτήριο που σύμφωνα με τις πληροφορίες που παραδίδει ο Στράβων (Γεωγραφικά, 8o βιβλίο), πιθανόν να είναι το ιερό του Ποσειδώνα

Eντοπίστηκαν κατά τη φετινή, πρώτη, ανασκαφική περίοδο του πενταετούς ερευνητικού προγράμματος στο Κλειδί Σαμικού (έτη 2022-2026). Το ερευνητικό πρόγραμμα, που αποσκοπεί στη διερεύνηση της τοπογραφίας της περιοχής και στον εντοπισμό του ιερού του Ποσειδώνα και του λιμανιού του Σαμικού, αποτελεί συνεργασία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας, υπό την διεύθυνση της Δρ. Ερωφίλης Κόλλια, με το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών, υπό την διεύθυνση της Δρ. Birgitta Eder. Είχε προηγηθεί τα έτη 2017, 2018 και 2021 γεωαρχαιολογική και γεωφυσική έρευνα από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηλείας και το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια του Mάιντς (Καθ. Andreas Vött) και του Kιέλου (Δρ. Dennis Wilken).

Ποιός ήταν ο πρώτος ηθοποιός στην Αρχαία Ελλάδα;

Ο ποιητής Θέσπις από τον δήμο Ικαρίας (σημερινό Διόνυσο), θεωρείται ο εφευρέτης της τραγωδίας και πιθανότατα και ο πρώτος ηθοποιός. Στα μέσα περίπου του 6ου αι. π.Χ., είχε την έμπνευση να ξεχωρίσει τον εξάρχοντα, ο οποίος ήταν ο πρωτοχορευτής του διθυράμβου, και να παρεμβάλει στο διθύραμβο απαγγελία με άλλο μέτρο και διαφορετική μελωδία από του Χορού (κατά πάσα πιθανότητα το επιχείρησε πρώτος). Έτσι, επειδή ο εξάρχων του χορού - που φορούσε προσωπείο, δηλαδή μάσκα - έκανε διάλογο με το χορό και αποκρινόταν (αρχ. ὑπεκρίνετο) στις ερωτήσεις του, ονομάστηκε υποκριτής, δηλαδή ηθοποιός.

Ο Διθύραμβος ήταν αυτοσχέδιο χορικό, λατρευτικό και θρησκευτικό άσμα, προς την λατρεία του θεού Διονύσου.