Το ταξίδι του γυρισμού του Οδυσσέα σε έναν διαδραστικό χάρτη

Ίσως η πιο γρήγορη "ανάγνωση" του μεγάλου και δύσκολου ταξιδιού του πολυμήχανου Οδυσσέα, σαν βγήκε στον πηγαιμό από την Τροία στην πατρίδα του, την Ιθάκη, βρίσκεται τώρα στο διαδίκτυο, σε ένα διαδραστικό χάρτη.

Όλοι οι σταθμοί του ταξιδιού του Ομηρικού ήρωα-που από λίγες εβδομάδες κράτησε 10 χρόνια- απεικονίζονται στον χάρτη και, κάνοντας κλικ επάνω στα αντίστοιχα νούμερα- εμφανίζονται οι πληροφορίες για τον τόπο και τους κατοίκους του.

Τρία τα είδη φιλίας κατά τον Αριστοτέλη

Σε ηλικία 17 ετών, ο Αριστοτέλης γράφτηκε στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στην οποία θα έμενε για 20 χρόνια. Ο νεαρός Αριστοτέλης θα γινόταν ο καλύτερος μαθητής της Ακαδημίας που ιδρύθηκε από τον άνθρωπο που έμεινε στην ιστορία ως ο πατέρας της φιλοσοφίας. Είχε, βλέπετε, την τάση να κάνει πολλές ερωτήσεις και να απαντά σε ακόμα περισσότερες.

Η ακριβής χρονολογία της αναχώρησής του από την Ακαδημία είναι αμφιλεγόμενη, αλλά εικάζεται πως έφυγε λίγο μετά τον θάνατο του Πλάτωνα, καθώς δεν του άρεσε η νέα τάξη των πραγμάτων στη σχολή, μετά τη «φυγή» του δασκάλου του. Ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν, θα διαφωνούσε με πολλές από τις βασικές ιδέες του.

Λιάνα Σουβαλτζή, Θεόδωρος Σπυρόπουλους : Οι τρικλοποδίες που μας έβαζαν στις ανακαλύψεις που κάναμε

Η Λιάνα Σουβαλτζή είναι ελληνίδα αρχαιολόγος. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε αρχαιολογικές έρευνες με τη χρηματοδότηση του συζύγου της.

Το 1989, ενώ πραγματοποιούσε ανασκαφές στην όαση Σίβα, η Σουβαλτζή έκανε μία ανακοίνωση σε συνέδριο Αιγυπτιολογίας ισχυριζόμενη ότι είχε ανακαλύψει ένα μακεδονικό τάφο.

Επρόκειτο για έναν ελληνορωμαϊκό ναό του 1ου μ.Χ. αιώνα, που ήταν γνωστός από Ευρωπαίους περιηγητές και είχε ανασκαφεί τη δεκαετία του 1930 από τον Αιγύπτιο αρχαιολόγο Αχμέτ Φάκρυ.

Η ανακοίνωσή της δεν έτυχε ευμενούς υποδοχής και την ίδια τύχη είχαν και οι ανακοινώσεις της στον Αιγυπτιακό και τον Ελληνικό τύπο το 1992.

Ξεπουλιέται αρχαίος ελληνικός θώρακας!

Ένας αρχαίος ελληνικός, υπέροχα διακοσμημένος, σιδερένιος θώρακας, του 3ου αιώνα π.Χ. κάποιου αρχαίου Έλληνα οπλίτη… ξεπουλιέται από τους ξεπουλητάδες του πολιτισμού του κόσμου! Από την Time Line Auctions Ltd. στο Λονδίνο, στις 4 Σεπτεμβρίου 2018, και εκτιμάται 10.000 λίρες!!!

Φέρει με μια ζώνη αλληλοεπικαλυπτόμενων διακοσμητικών και προφυλακτικών πλακών, προς το κολάρο και τους ώμους, πρόσθετες ταινίες στους θωρακικούς και τόξο πέρα από τον θώρακα! Ζυγίζει 3,7 κιλά, και έχει ύψος 55 εκατοστά!

Ο μάντης Πυθαγόρας προέβλεψε το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Το θρησκευτικό συναίσθημα ήταν πολύ έντονο στην αρχαιότητα και αυτό σήμαινε ουσιαστικά πως οι θεοί ήταν αυτοί που προμήνυαν το μέλλον. Έτσι και οι στρατιές των αρχαίων Ελλήνων διέθεταν πάντοτε μάντεις και τα αναγκαία για τις θυσίες.

Από τον κανόνα αυτό δεν μπορούσε να παρεκκλίνει ούτε ο στρατός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που είχε στις τάξεις του πολλούς μάντεις.

Οι αρχαίοι Έλληνες ιστορικοί διέσωσαν τα ονόματα του Αρίστανδρου από την Τελμισσό, του Δημοφώντα, του Κλεομένη από τη Σπάρτη, και του Πειθαγόρα από την Αμφίπολη, ο οποίος έμεινε στην ιστορία γιατί ήταν αυτός που μάντεψε τόσο το θάνατο του Ηφαιστίωνα, όσο και το θάνατο του ίδιου του Αλεξάνδρου.

Ασκληπιός ο ιατρός που ανέσταινε τους νεκρούς

Ο Ασκληπιός είναι ο καρπός του έρωτα του θεού Απόλλωνα και μιας θνητής, το όνομα της οποίας ποικίλλει ανάλογα με τις τοπικές παραδόσεις.

Η εκδοχή του Πινδάρου

Ο Πίνδαρος, στον Πυθιόνικο για τον Ιέρωνα τον Συρακόσιο, παραδίδει την ιστορία της γέννησης του Ασκληπιού, καρπό του έρωτα του θεού της μαντικής για την Κορωνίδα, κόρη του Θεσσαλού βασιλιά Φλεγύα. Εκείνη, τον καιρό που περίμενε το παιδί της και ενάντια στη βούληση του πατέρα της που ήθελε άλλο γάμο, δόθηκε στον Ίσχη, γιο του Έλατου και αδελφό του Καινέα. Και ο Απόλλωνας την κουρούνα που του έφερε την είδηση (άλλοι λένε ότι η τέχνη του του αποκάλυψε την αλήθεια) την καταράστηκε και από άσπρη που ήταν την έκανε μαύρη.

Μνημείο της Αμφίπολης εντολή του Πτολεμαίο και εκτέλεση του Δεινοκράτη;

Η σορός του Αλεξάνδρου αναχωρώντας από την Βαβυλώνα είχε προορισμό  τις Αιγές όπως μας αναφέρει ο  Παυσανίας.

Ο Πτολεμαίος όμως υφαρπάζει την σωρό την οποία και θάβει προσωρινά στην Μέμφιδα με βάση τον Παυσανία και το Πάριο Χρονικό(κατά την άποψη μου αποτεφρώνοντας την λόγω της αναφοράς τουΠαυσανία ότι τηρήθηκε  ο Μακεδονικός νόμος κατά την ταφή) και μετά από λίγους μήνες, μετά από κοινή συμφωνία των διαδόχων στην διάσκεψη στον Τριπαράδεισο, τα οστά του Αλεξάνδρου μεταφέρονται μαζί με τους δύο βασιλείς (Φίλιππο Αριδαίο και Αλέξανδρο Δ’) στην Μακεδονία όπου θάβεται στον ήδη ετοιμασμένο τάφο που κατασκευαζόταν την διετία κατά την οποία η σορός του Αλεξάνδρου ήταν σε «αναμονή» στην Βαβυλώνα.

Προϊστορικό εργαστήρι μετάλλου και λατομείο ασβεστόλιθου έφεραν στο φως ανασκαφές στην Κύπρο...!

Ως ιδιαίτερα σημαντικό εύρημα εκτιμάται ένα προϊστορικό εργαστήρι μετάλλου και λατομείο ασβεστόλιθου, το οποίο έφεραν στο φως ανασκαφές στη θέση Κοκκινόκρεμος, στην Πύλα, χωριό κτισμένο στα βορειανατολικά της πόλης της Λάρνακας και βρίσκεται εντός της «νεκρής ζώνης» μεταξύ των κατεχόμενων και των ελεύθερων περιοχών της Κύπρου.

Το προϊστορικό εργαστήρι μετάλλου και λατομείο ασβεστόλιθου βρέθηκαν σε ένα μικρής διάρκειας ζωής οικισμό, μεμονωμένο -σύμφωνα με το Τμήμα Αρχαιοτήτων (ΤΑ) Κύπρου- φαινόμενο στην ιστορία του νησιού κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού.

Η βελανιδιά ή δρυς ήταν το ιερό δένδρο των αρχαίων Ελλήνων

 Η βελανιδιά ή βαλανιδιά (επιστ. Δρυς, Quercus) είναι γένος φυτών της οικογένειας των Φηγοειδών. Το ξύλο δρυ είναι βαρύ, σκληρό και δεν σαπίζει εύκολα.

Χρησιμοποιείται από αρχαίους χρόνους στην οικοδομική την ναυπηγική και την επιπλοποιία. Ο δε καρπός της βελανιδιάς -το βελανίδι- είναι χρήσιμο για ζωοτροφές και στη βυρσοδεψία. Το καυσόξυλο δρυ συγκαταλέγεται μέσα στα κύρια στερεά καύσιμα για την θέρμανση κατοικιών, είτε σαν καυσόξυλα δρυ ή στη μορφή «πέλετ».

Σε ποιο αρχαίο οικοδόμημα ανήκουν αυτοί οι γιγάντιοι λίθοι;

Σε ποιο αρχαίο οικοδόμημα ανήκουν αυτοί οι γιγάντιοι λίθοι; Όχι, δεν αποτελούν τμήμα του αρχαιολογικού χώρου των Μυκηνών

Ποιος πίνακας είχε συγκινήσει τον Μ. Αλέξανδρο και γιατί ζωγράφισαν τον Όμηρο να κάνει εμετό;

Σύμφωνα με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, το ωραιότερο έργο ζωγραφικής ήταν του ζωγράφου Απελλή που απεικόνιζε την Αφροδίτη αναδυόμενη από τη θάλασσα. Η εικόνα δεν ήταν τόσο τέλεια όσο ο ύμνος προς την Αφροδίτη, ήταν όμως χάρμα οφθαλμών.

Δυστυχώς, το κάτω μέρος του έργου είχε καταστραφεί και κανένας δεν μπορούσε να το αποκαταστήσει. Την εποχή του Νέρωνα σάπισε ολόκληρο το έργο. Ωστόσο το πιο πιστό στην πραγματικότητα έργο ζωγραφικής στην αρχαιότητα το είχε φτιάξει ο Παρράσιος, σε ένα διαγωνισμό με αντίπαλο τον Ζεύξη.

Κι όμως στην αρχαιότητα υπήρχε αγώνισμα που ο νικητής δεν συμμετείχε και μπορούσε ακόμη και να μην βρίσκεται στην αρχαία Ολυμπία

Οι αρματοδρομίες, από τα πιο εντυπωσιακά αθλήματα, όπως και όλα τα ιππικά αγωνίσματα είχαν μια ιδιομορφία: αυτός που στεφανωνόταν με τον κότινο και θεωρούνταν ολυμπιονίκης δεν ήταν ο ιππέας ή ο ηνίοχος αλλά ο ιδιοκτήτης του αλόγου ή του άρματος, ο οποίος μάλιστα δε χρειαζόταν ούτε καν να παρίσταται στους αγώνες.

Λόγω του κόστους του άρματος, της αγοράς και της συντήρησης των ίππων, καθώς και της πληρωμής εκπαιδευμένου ηνιόχου, οι ιδιοκτήτες των αρμάτων ήταν εύποροι πολίτες ή ηγεμόνες.
Η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες σ’αυτές τις κατηγορίες των αθλημάτων ήταν μια καλή ευκαιρία για όποιον είχε αρκετά χρήματα-ώστε να μπορεί να εκτρέφει και να συντηρεί άλογα και και ηνιόχους- για να στεφθεί ολυμπιονίκης χωρίς να κοπιάσει καθόλου.

Αινείας, ο μυθικός πρόγονος των Ρωμαίων

Ο Αινείας, γιος του Αγχίση και της θεάς Αφροδίτης, αν και  ήταν ο δεύτερος στην ιεραρχία στρατηγός των Τρώων στον Τρωικό Πόλεμο, μετά τον Έκτορα, βρήκε περίοπτη θέση στην ιστορία  ως ιδρυτής του γένους των Ρωμαίων.

Σύμφωνα με τον Ρωμαίο ποιητή Βιργίλιο, όταν η Τροία κυριεύτηκε από τους Έλληνες, επέτρεψαν στον Αινεία και στους συμπολεμιστές του, ως ανταμοιβή για τη γενναιότητά τους, να πάρουν μαζί τους φεύγοντας ό,τι μπορούσαν να σηκώσουν με τα χέρια τους.

Τότε ο Αινείας σήκωσε τον ανήμπορο πατέρα του, Αγχίση στους ώμους του, αφήνοντας εμβρόντητους τους Αχαιούς που έβλεπαν τους υπόλοιπους να μεταφέρουν πολύτιμα αντικείμενα, που θα τα χρειάζονταν για να χτίσουν μια καινούρια ζωή.

Η αιώνια τιμωρία για τον Hρόστρατο τον εμπρηστή!

Οι άνθρωποι που κάνουν εγκληματικές ενέργειες προκειμένου να αποκτήσουν φήμη και δόξα, όπως ο δολοφόνος του τραγουδιστή Τζον Λένον, χαρακτηρίζονται ως «Herostrat». Η λέξη  προέρχεται από το ελληνικό όνομα Ηρόστρατος, ο οποίος ήταν ο πιο διάσημος εμπρηστής της αρχαιότητας.

Έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ. στην Έφεσο και σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς ήταν σκλάβος σε πλούσια οικογένεια. Επειδή ήθελε το όνομά του να γραφτεί στην ιστορία, σκέφτηκε να καταστρέψει τον  ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, που ήταν ο πιο μεγαλοπρεπής ναός της αρχαιότητας και θεωρείτο ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου.

Περίτας το αγαπημένο σκυλί του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ο Περίτας ήταν το αγαπημένο σκυλί του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που τον συνόδευε κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του εκστρατείας. Το όνομα Περίτας φαίνεται να προέρχεται από την μακεδονική  λέξη για τον Ιανουάριο.

Έχει ακουστεί ότι  το όνομα το έδωσε ο Αλέξανδρος από την λέξη περιττός = εξαιρετικός. Αλλά στα αρχαία κείμενα του Πλουτάρχου αναγράφεται με ένα ταφ. (Πλούταρχος, Βίοι παράλληλοι, Αλέξανδρος  61).

Λένε ότι ο Αλέξανδρος ήταν ο πρώτος που θέσπισε νόμο για την προστασία των ζώων. Ο Περίτας ήταν αυτός που δάγκωσε έναν ελέφαντα στο πεδίο της μάχης,πολεμώντας  εναντίον του Δαρείου Γ' όταν ο Αλέξανδρος είχε βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση κάποια στιγμή στην μάχη.Εκεί ήταν που μάλλoν  σκοτώθηκε και αυτό. Θεωρήται ένα από τα δέκα σκυλιά που άφησαν το αποτύπωμα τους στην ιστορία.

Στίφεν Μίλερ: «Να γιατί η Μακεδονία είναι Ελληνική» – Τι έλεγαν οι ΗΠΑ για την περιοχή το 1944

Ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλευ Στέφεν Μίλλερ, με μνημειώδη επιστολή του, προς το επίσημο Περιοδικό του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου «Archaeology Magazine», ξεσκεπάζει τους σφετεριστές της Ιστορικής Αλήθειας και με αδιαμφισβήτητα επιστημονικά επιχειρήματα, καταρρίπτει απόλυτα τους ισχυρισμούς των Σκοπίων, περί του δήθεν δικαιώματός τους να αποκαλούνται «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» !

Ειδικότερα, ο διάσημος Καθηγητής, με αφορμή προκλητικό άρθρο του Δημοσιογράφου Matthew Brunwasser για τα Σκόπια, υπό τον τίτλο «Letter From Macedonia: Owning Alexander», που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο τεύχος Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου του καταξιωμένου αμερικανικού περιοδικού «Archaeology», ανατρέπει με γραπτή επιστολή του το «θεμελιώδες ιδεολόγημα» των Σκοπίων, τεκμηριώνοντας πως η περιοχή εκείνη ήταν η Παιονία και πως δεν έχουν δικαίωμα άρα οι σημερινοί Σκοπιανοί κάτοικοί της, να αποκαλούν το κράτος τους «Μακεδονία», αλλά ούτε και τους εαυτούς τους «Μακεδόνες», όπως δεν μπορούν να το κάνουν λόγου χάρη και «οι Αιγύπτιοι»!

Σίκινος :Ασύλητος τάφος επιφανούς γυναίκας ήρθε στο φως στην Επισκοπή

​Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού δια μέσου της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων υλοποιεί το έργο της αποκατάστασης του ιδιαίτερου και πολύ σημαντικού μνημείου της Επισκοπής Σικίνου από το 2017, με πιστώσεις του επιχειρησιακού προγράμματος ΕΣΠΑ της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, προϋπολογισμού 750.000 ευρώ.

Δήλος - Το ιερό νησί των Ελλήνων

Η ιστορία της Δήλου είναι συνυφασμένη με τη μυθολογία, καθώς ήταν η γενέτειρα του Απόλλωνα, γιού του Δία, και ως εκ τούτου ένας τόπος ιερός. Η θέση της είχε επίσης καθοριστεί στη μυθολογία, δεδομένου ότι πριν γίνει Δήλος (ορατή), ήταν ένας πλωτός, περιπλανώμενος βράχος που ονομαζόταν Ορτυγία ή Άδηλος (αόρατη).

Ο Ποσειδώνας αγκυροβόλησε το βράχο στο απόλυτο κέντρο των τεσσάρων σημείων της πυξίδας σε σχέση με τη θέση του στο Αιγαίο Πέλαγος. Βρίσκεται σχεδόν σε ίση απόσταση με την ηπειρωτική χώρα στα βορειοδυτικά, με τη Χίο και τη Ρόδο προς τα ανατολικά, την Κρήτη στα νότια και την Πελοπόννησο στα δυτικά.

Ελληνική γλώσσα: Η τελειότητα ενός άλυτου γρίφου

«Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σε αυτήν δεν υπάρχουν όρια.» (Μπιλ Γκέιτς, Microsoft)

«Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα.» (βιβλίο Γκίνες)

«Η Ελληνική και η Κινέζικη, είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και…..στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική.» (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).

Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.

Δέκα καταπληκτικά τεχνολογικά κατορθώματα των αρχαίων Ελλήνων

Όταν μιλάει κανείς για την Αρχαία Ελλάδα, είναι πολύ συγκεκριμένα τα πράγματα που έρχονται στο μυαλό: τέχνες, φιλοσοφία, μυθολογία, πολιτική και επικές μάχες. Αυτό που διαφεύγει, όμως, σε πολλούς είναι πως η Αρχαία Ελλάδα υπήρξε κοιτίδα σημαντικών τεχνολογικών καινοτομιών και επιτευγμάτων για την εποχή τους,  που αφορούσαν σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης ζωής την αντίστοιχη περίοδο.

Ελάτε να γνωρίσουμε τα σπουδαιότερα από αυτά!

H μετά θάνατον ζωή στην Αρχαία Ελλάδα

«Δεν υπάρχει θάνατος σε τίποτε, παρά μόνο στην εμφάνιση. Αυτό που περνά από την ουσία στην παρουσία λέμε ότι γεννιέται και αυτό που περνά από την παρουσία στην ουσία λέμε ότι πεθαίνει. Τίποτε στην πραγματικότητα δεν δημιουργείται και τίποτα δεν χάνεται, αλλά μόνο τώρα εμφανίζεται και τώρα εξαφανίζεται…»

Απολλώνιος Τυανέας, 1ος αιώνας μ.Χ.

Ο άνθρωπος  ως νοήμον ον γνωρίζει ότι μια μέρα θα φύγει από αυτόν τον κόσμο. Είναι το μόνο που γνωρίζει με απόλυτη σιγουριά και το μόνο που δεν θέλει να παραδεχθεί. Αυτή η εσωτερική αντίφαση που η ίδια η φύση του έχει επιβάλει, τον έκανε, και τον κάνει, να αντιμετωπίζει τον θάνατο, να τολμά να τον γνωρίσει και γιατί όχι σε κάποιες περιπτώσεις να τον εκμηδενίσει, να τον ξεπεράσει.

Πρωτεσίλαος - Ο πρώτος πεσών Έλληνας στα χώματα της Τροίας

Στον Τρωικό Κύκλο της Ελληνικής Μυθολογίας ο Πρωτεσίλαος αναφέρεται ως βασιλιάς της Θεσσαλίας, γιος του Ιφίκλου και της Αστυόχης.Το βασίλειο ( Φθιώτις Αχαΐα), του Πρωτεσίλαου εντοπίζεται στα όρια της σημερινής επαρχίας του Αλμυρού.

Ο Πρωτεσίλαος μνημονεύεται ως ένας από τους μνηστήρες της Ωραίας Ελένης και ως τέτοιος έλαβε μέρος στην εκστρατεία κατά της Τροίας με 40 πλοία επικεφαλής των Θεσσαλών των πόλεων Φυλάκης, Ανδρώνας Πυράσου και Πτελεού.Σύμφωνα με άλλες παραδόσεις, είχε συμμετάσχει και στην πρώτη εκστρατεία των Ελλήνων, στη Μυσία.

Πυραμίδα: Μια ελληνική λέξη με μυστηριώδη σημασία

Η λέξη "πυραμίς" προκύπτει από τις λέξεις "πῦρ" (=φωτιά) + "ἀμίς" (=δοχείο). (Για την ακρίβεια, ήταν το ουροδοχείο, αλλά κατέληξε να σημαίνει γενικά το δοχείο). Με την λέξη "πῦρ" ωστόσο, δεν υποδηλώνεται μόνο η φωτιά αλλά και η "ενέργεια".

Άλλωστε και ο Ηράκλειτος, αναφερόμενος στο "πῦρ" ως κοσμογονική αρχή , ένα είδος ενέργειας εννοούσε και όχι την φωτιά όπως την ξέρουμε...

Η ετυμολογία λοιπόν της λέξεως μας δείχνει πως η πυραμίδα είναι "αυτό που δέχεται την ενέργεια". Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένας "πυκνωτής" της Γης; Ίσως...

Βρέθηκε στην Ιωνία ο τάφος του Αρχαίου Έλληνα ολυμπιονίκη Διαγόρα του Ρόδιου. Οι Τούρκοι νόμιζαν ότι άνηκε σε Μουσουλμάνο Άγιο!

Ένας τάφος που για δεκαετίες οι ντόπιοι νόμιζαν ότι ανήκει σε μουσουλμάνο Άγιο και αποτελούσε τόπο επίσκεψης και προσευχής, αποδείχτηκε ότι ανήκε στον αρχαίο Έλληνα Ολυμπιονίκη Διαγόρα τον Ρόδιο και χρονολογείται στον 3ο αιώνα π.Χ.. Αυτό υποστηρίζει ξεναγός της περιοχής που μίλησε σε τουρκικό πρακτορείο.

Ο τάφος, που βρίσκεται σε ύψωμα της περιοχής Τουργκούτρεϊς, είναι λεηλατημένος και του έχουν αφαιρεθεί όλα τα πολύτιμα αντικείμενα.

Για τους ντόπιους ήταν σημείο θρησκευτικής σημασίας και έκαναν τάματα, ωστόσο οι αρχαιοκάπηλοι έκλεψαν τα αγάλματα του Διαγόρα και της συζύγου του, που υπήρχαν στην κορυφή του, σύμφωνα με τους ντόπιους. Ο τάφος είναι ο μοναδικός στη Μικρά Ασία σε μορφή πυραμίδας, η οποία έχει ύψος έξι και πλάτος τριών μέτρων. Παρά το γεγονός ότι έχει πέσει στόχος αρχαιοκαπήλων είναι καλά διατηρημένος και σύμφωνα με τον ξεναγό φέρει επιγραφή, στην οποία αναφέρεται «ουδείς δειλός να μην βλάψει αυτόν τον τάφο».

Ο «πάπυρος της Βασιλείας» πιθανώς γράφτηκε από τον Έλληνα γιατρό Γαληνό

Από τον 16ο αιώνα, η Βασιλεία στην Ελβετία φιλοξενεί έναν μυστηριώδη πάπυρο. Με γραφή καθρέφτη και στις δύο πλευρές, έχει προβληματίσει γενιές ερευνητών.

Μια ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Βασιλείας ανακάλυψε τώρα ότι  ένα άγνωστο ιατρικό έγγραφο, από την ύστερη αρχαιότητα, το κείμενο του ήταν πιθανόν γραμμένο από τον ίδιο διάσημο Έλληνα γιατρό Γαληνό

Η συλλογή των παπύρων της Βασιλείας περιλαμβάνει 65 έγγραφα σε πέντε γλώσσες, τα οποία αγοράστηκαν από το πανεπιστήμιο το 1900 για να διδάξουν κλασικές σπουδές - με εξαίρεση δύο παπύρους. Αυτά έφθασαν στη Βασιλεία τον 16ο αιώνα και πιθανόν αποτελούσαν μέρος της συλλογής τέχνης του Basilius Amerbach.

Ένας από αυτούς τους παμπύρους Amerbach θεωρήθηκε μέχρι σήμερα ως μοναδικός στον κόσμο της παπυρολογίας.

Τι κρύβει η μαύρη σαρκοφάγος της Αλεξάνδρειας;

Την προσοχή της διεθνούς αρχαιολογικής κοινότητας έχει προκαλέσει η πρόσφατη ανακάλυψη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, μιας τεραστίων διαστάσεων σαρκοφάγου από γρανίτη.

Κι αυτό γιατί, όπως έχει γίνει γνωστό, πρόκειται για τη μεγαλύτερη του είδους που έχει βρεθεί στην περιοχή και μένει άθικτη για χιλιάδες χρόνια. Έχει μήκος τρία μέτρα και ύψος που φτάνει τα δύο μέτρα.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως δίπλα της εντοπίστηκε και ένα αλαβάστρινο κεφάλι που εκτιμάται ότι απεικονίζει τον ιδιοκτήτη του τάφου. Η σαρκοφάγος ανακαλύφθηκε στη συνοικία Σίντι Γκάμπερ κατά τη διάρκεια εργασιών ανοικοδόμησης κτιρίου και έχει εξάψει το ενδιαφέρον των επιστημόνων διότι φαίνεται πως δεν την έχει αγγίξει ανθρώπινο χέρι.

Αιγυπτιολόγοι του Πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν ανακάλυψαν επιχρυσωμένη μάσκα, αρχαιοελληνικής τεχνικής, πάνω σε μούμια

Η μάσκα είναι από ασήμι και είναι μερικώς επιχρυσωμένη. Τα μάτια της ήταν ένθετα, με ένα μαύρο κόσμημα, από ασβεστίτη και οψιανό. Ο επικεφαλής της αιγυπτιακής-γερμανικής ομάδας, Ραμαντάν Χουσεΐν του Πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν, λέει ότι πολύ λίγες μάσκες από πολύτιμα μέταλλα έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα.

Στην πλειοψηφία τους οι τάφοι των αρχαίων Αιγυπτίων αξιωματούχων είχαν ήδη λεηλατηθεί στα χρόνια της αρχαιότητας, λέει ο Χουσεΐν κατά την παρουσίαση των ευρημάτων της Σακκάρα, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα νότια του Καΐρου. Οι ληστές έκλεψαν το μεγαλύτερο μέρος από τις μάσκες των νεκρών τις οποίες κατά πάσα πιθανότητα, στη συνέχεια, τις πούλησαν.

Αρχαία Χαονία

Για να γνωρίσουμε την ιστορία μας.

Πανάρχαια κέντρα ελληνικού πολιτισμού. Η Φοινίκη αρχαία πόλη και πρωτεύουσα της Χαονίας κοντά στους Αγίους Σαράντα της Β. Ηπείρου, στη θέση του σημερινού χωριού Φοινίκη, κοντά στο Ιόνιο Πέλαγος. Η πόλη είχε ανεγερθεί πάνω σε λόφο μεταξύ Δελβίνου και Αγίων Σαράντα, σε έδαφος χαμηλό.

Τι δίδαξε ο Αριστοτέλης στον Μ. Αλέξανδρο;

Στη διάρκεια του χειμώνα του 343/2 ο Αριστοτέλης βρισκόταν στη Μυτιλήνη, διδάσκοντας, ερευνώντας και παρακολουθώντας τις περσικές δραστηριότητες στην Τρωάδα, όταν έφτασε η πρόσκληση του Φιλίππου.

Θα δεχόταν – με αντάλλαγμα μια δεόντως υψηλή αμοιβή – να επιστρέψει στη Μακεδονία και να αναλάβει τη θέση του προσωπικού παιδαγωγού του Αλεξάνδρου; Το αγόρι ήταν πλέον 13 ετών και χρειαζόταν έναν κορυφαίο δάσκαλο που θα επέβλεπε τις σπουδές του. Ο Φίλιππος άφηνε να φανεί διακριτικά ότι ο γιος του εξελίσσεται σε απείθαρχο παιδί.

Η ετυμολογία των λέξεων «Έλλην», «Άνθρωπος», «Ανδρομέδα»

Το παρακάτω άρθρο αποτελεί συρραφή αποσπασμάτων παλαιότερων άρθρων, η χημική ένωση των οποίων δίνει μια νέα και ακόμα πιο ενδιαφέρουσα διάσταση.

Θ’ αποδείξουμε ότι: Οι λέξεις «Έλλην» και «άνθρωπος» έχουν αρχετυπικά την ίδια ακριβώς σημασία. Θ’ αποδείξουμε επίσης ότι οι φέροντες τις ιδιότητες «Έλλην» και «άνθρωπος», έλκουν την καταγωγή τους από την Ανδρομέδα. Θ’ αποδείξουμε ακόμα ότι η λέξη «Έλλην» δεν έχει σχέση με τον τόπο που κατοικεί κάποιος, δεν έχει καμία σχέση με το κράτος του οποίου είναι πολίτης.

Τα άλυτα μυστήρια των Μυκηνών

Έδωσαν το όνομά τους στον πρώτο μεγάλο Ελληνικό πολιτισμό που αναπτύχθηκε στην ηπειρωτική Ελλάδα κατά την ύστερη Εποχή του Χαλκού (1600-1100 π.Χ.).

Ο μυκηναϊκός πολιτισμός επινοήθηκε ως όρος από τους αρχαιολόγους, που τον εμπνεύστηκαν από το σημαντικότερο κέντρο της εποχής, τις πολύχρυσες Μυκήνες, όπως τις παραδίδει ο Ομηρος, μιλώντας για την ηγεμονική δύναμη ανάμεσα σε όλους τους Ελληνες. Μόνο που, αν και εφόσον ο Τρωικός Πόλεμος έγινε όντως, και αν και εφόσον έγινε περί το 1150 π.Χ. όπως υπολογίζουν οι επιστήμονες, όχι μόνο οι Μυκήνες αλλά και όλα τα μυκηναϊκά βασίλεια είχαν ήδη παρακμάσει και καταστραφεί.

Γιατί η λέξη αγάπη δεν υπάρχει στα αρχαία ελληνικά κείμενα;

Είναι απορίας άξιο πώς οι αρχαίοι Έλληνες, των οποίων τα διδάγματα ήσαν βαθύτατα ανθρωποκεντρικά (π.χ. Δάμων και Φιντίας) δεν χρησιμοποιούσαν το όρο «αγάπη» μέσα στα κείμενά τους.

Άρχισε, λοιπόν, ένας μαραθώνιος δρόμου για ν’ αποδειχθεί ποιος είχε δίκιο, δεδομένου ότι ο γράφων ήταν υπέρ του δέοντος βέβαιος, ότι η αρχαία ελληνική γραμματεία δεν θα μπορούσε ν’ αποσιωπήσει τον όρο «αγάπη» μέσα στα κείμενά της.

Ώσπου μια μέρα βρίσκω περιχαρής ότι τον όρο «αγάπη», τον βρήκα μέσα στο έργο «Απάνθισμα Σοφίας» με αρχαία ρητά και αποφθέγματα (Εκδόσεις «Ο Ε.Ε. ΑΤΛΑΣ» Αθήνα 1979, σελίδα 9), με μία φράση του Σωκράτη, που είχε ως εξής:
«Αγάπη άκαιρος ίσον εστί τω μισείν» (Αγάπη που δεν εκφράζεται στην κατάλληλη στιγμή μοιάζει σα να’ ναι μίσος).
Σωκρ. (Στοβ. Ανθολόγιο).
Βεβαίως τον όρο αυτό τον βρίσκουμε (ελάχιστες φορές είναι αλήθεια) ως ρήμα «αγαπώ», αλλά και με άλλους γραμματικούς τύπους, όπως για παράδειγμα:

Ο ρόλος των ιερέων στην αρχαία Ελλάδα

Για τους αρχαίους προγόνους μας κάθε ελεύθερος πολίτης είχε το δικαίωμα να ασκήσει το λειτούργημα της ιεροσύνης.

Οι ιερείς δεν σχημάτισαν ποτέ οργανωμένη ομάδα, δεν είχαν ιεραρχία, δεν έφεραν κανένα εξωτερικό γνώρισμα στις καθημερινές τους εμφανίσεις και η επιλογή τους δεν συνοδευόταν από κάποιο είδος χειροτονίας ή μύησης, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Τη θυσία, την κύρια λατρευτική πράξη των αρχαίων, με την οποία πίστευαν ότι γίνονταν φιλοξενούμενοι και ομοτράπεζοι των θεών τους, μπορούσε να την κάνει οποιοσδήποτε.

Η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας εξηγεί γιατί είναι σπουδαία η ανακάλυψη της επιγραφής της Οδύσσειας

«Η χρονολόγηση της επιγραφής υπολογίζεται στον 2ο αιώνα μ. Χ. και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας πιστεύουμε ότι είναι το παλαιότερο εύρημα που διασώζει το συγκεκριμένο απόσπασμα της ραψωδίας ξ». Η Ερωφίλη Κόλλια μιλά για το αναπάντεχο εύρημα στην αρχαία Ολυμπία

Στη δυτική Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στην πανέμορφη κοιλάδα του ποταμού Αλφειού, μεγαλούργησε το πιο δοξασμένο ιερό της αρχαίας Ελλάδας, το οποίο ήταν αφιερωμένο στον πατέρα των θεών, τον Δία. Τόπος διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, η Ολυμπία, καθιερώθηκε στο πανελλήνιο ως το σημαντικότερο θρησκευτικό και αθλητικό κέντρο. 

Η λειτουργία του ιερού χώρου εξακολούθησε να υφίσταται κανονικά τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, δηλαδή την περίοδο του Μεγάλου Κωνσταντίνου. 

Το 393 μ.Χ. πραγματοποιήθηκαν οι τελευταίοι Ολυμπιακοί Αγώνες και λίγο αργότερα επί αυτοκρατορίας του Βυζαντίου, ο Θεοδόσιος Α' με διάταγμά του απαγόρευσε οριστικά την τέλεσή τους γιατί χαρακτηρίζονταν παγανιστικοί, ενώ στη συνέχεια επί Θεοδοσίου Β', επήλθε η οριστική καταστροφή του ιερού (426 μ.Χ.). 

Τι μας κρύβουν από το ψηφιδωτό της Αμφίπολης ;

Παγκόσμιος θαυμασμός και δέος είχε επικρατήσει όταν ήρθε στο «φως» το ψηφιδωτό δάπεδο στον τύμβο Καστά της Αμφίπολης.

Το μοναδικό αυτό ψηφιδωτό δίνει στοιχεία για την ταυτότητα του «ενοίκου». Χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 4ου πΧ αιώνα. Καλύπτει σχεδόν όλο το πάτωμα του θαλάμου και δείχνει ένα άρμα εν κινήσει, φιλοτεχνημένο από μικρές άσπρες, μαύρες, μπλε, κόκκινες, γκρι και κίτρινες ψηφίδες.
Βρίσκεται πίσω από τον δεύτερο θάλαμο, πίσω από τις πελώριες Καρυάτιδες!!!

Πρόκειται για ένα μωσαϊκό 3 μέτρων πλάτους και 4.5 μήκους που απεικονίζει έναν άνδρα με δάφνινο στεφάνι να οδηγεί ένα άρμα που σέρνεται από δύο άλογα και καθοδηγείται από τον θεό Ερμή.

Η «θεοφάνεια» πριν τις μεγάλες μάχες στην Αρχαία Ελλάδα

Η μεγάλη νίκη των Αθηναίων και των Πλαταιέων επί των «χρυσοφόρων Μηδών» στον Μαραθώνα, έγινε μια περίοδο που δεν υπήρχαν ιστορικοί για να καταγράψουν με ακρίβεια τα γεγονότα.
Έτσι, μόλις ανέλαβε το εγχείρημα ο Ηρόδοτος, πολλά γεγονότα είχαν ήδη λησμονηθεί και άλλα είχαν τροποποιηθεί, αλλά ο πατέρας της Ιστορίας κατάγραψε ότι μπόρεσε να μάθει.

Η μάχη των Θεών

Όταν ο Αθηναίος ημεροδρόμος επέστρεψε από τη Σπάρτη, όπου είχε μεταβεί προς αναζήτηση βοήθειας, διηγήθηκε στους Αθηναίους ότι, κατά τη διάβαση της Αρκαδίας, συνάντησε τον θεό Πάνα.
Ο θεός του παραπονέθηκε, πως οι Αθηναίοι είχαν παραμελήσει τη λατρεία του και «τον διέταξε να ρωτήσει τους Αθηναίους, εκ μέρους του, γιατί δεν του δίνουν σημασία καθόλου» [Ηρόδοτος 6, 105].

Η άγνωστη ιστορία της αρχαίας Ελλάδας την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας

Καθώς η δύναμη των στρατηγών αυξάνεται, τόσο αυξάνεται και η έκταση του ρωμαϊκού κράτους, αλλά σύντομα ο ανταγωνισμός μεταξύ των στρατηγών γίνεται πολύ μεγάλος. Μέσα σε αυτή την ταραγμένη περίοδο ξεσπά ο Συμμαχικός πόλεμος (91 π.Χ.-88 π.Χ.), ο πόλεμος των Ιταλών συμμάχων της Ρώμης εναντίον της. Οι υπόλοιποι Ιταλοί διεκδικούσαν καλύτερη μεταχείριση και την ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη.

Οι Ρωμαίοι τελικά θα νικήσουν, αλλά θα παραχωρήσουν σε όλους τους κατοίκους της ιταλικής χερσονήσου, την ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη. Το 88 π.Χ., η Σύγκλητος στέλνει στην Ανατολή εναντίον του βασιλιά του Πόντου, Μιθριδάτη ΣΤ', τον Σύλλα.

Βρέθηκε το αρχαιότερο σωζόμενο γραπτό απόσπασμα των Ομηρικών Επών!!

Ένα ιδιαιτέρως σημαντικό εύρημα εντοπίστηκε και συνελέγη κατά τη διεξαγωγή της επιφανειακής - γεωαρχαιολογικής έρευνας που πραγματοποιείται σε θέσεις γύρω από το ιερό της Ολυμπίας, στο πλαίσιο του τριετούς ερευνητικού προγράμματος με τίτλο «Ο πολυδιάστατος χώρος της Ολυμπίας». Η έρευνα διεξάγεται υπό τη διεύθυνση της Δρ. Ερωφίλης - Ίριδας Κόλια, προϊσταμένης της ΕΦΑ Ηλείας, σε συνεργασία με τους καθηγητές Franziska Lang, Birgitta Eder, Andreas Vött και Hans-Joachim Gehrke του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και των Πανεπιστημίων Darmstadt, Tübingen και Frankfurt am Mainz.

Οι ανθρωπο θυσίες του Ξέρξη στις "Εννέα Οδούς" των Hδώνων (Αμφίπολη)

Μελετώντας τις πηγές, για την ιστορία της Αμφίπολης δεν μπορεί παρά να σταματήσει κανείς στην πληροφορία που μας δίνει ο Ηρόδοτος, πως ο Ξέρξης κατά το πέρασμά του από την περιοχή το 480 πΧ  προέβη στην κατάχωση εννέα εφήβων και εννέα κορασίδων, από το ντόπιο πληθυσμό!

Η εντυπωσιακή αυτή πληροφορία έρχεται να προσθέσει μυστήριο και «μαγεία» στο ήδη μυστηριακό όνομα της πόλης «Εννέα Οδοί» που κατά πάσα πιθανότητα είναι και η θεμέλιος πόλη της Αμφίπολης, της αποικίας των Αθηναίων που ιδρύθηκε το 437 πΧ.

To Εκπαιδευτικό σύστημα στην αρχαία Ελλάδα

Διαχρονική και όσο ποτέ επίκαιρη σήμερα είναι η επιγραφή από το Δελφίνιον της Μιλήτου. Ανάγεται στα μέσα του 2 ο π. Χ. αιώνα και ήταν χαραγμένη σε μάρμαρο. Βρίσκεται σε μουσείο του Βερολίνου και έχει ευρέως σχολιασθεί.

Το θέμα της είναι σχετικό με τις χορηγίες-δωρεές στην υπηρεσία της Παιδείας και τα όσα αναφέρονται σ’ αυτήν, λεπτομερέστατα, αποτελούν σπουδαία διδασκαλία για το πώς έπρεπε να λειτουργούν οι δημόσιες υπηρεσίες. Τα φαινόμενα της διαπλοκής και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος ήταν αδύνατον να συμβούν με τέτοιους νόμους.

Το αυστηρό νομικό πλαίσιο των Κλασσικών χρόνων, δηλαδή, εξακολουθεί να ισχύει και στην Ελληνιστική εποχή με λαμπρά αποτελέσματα!!!

Η ταφή στην αρχαία Ελλάδα

Η ταφή ή καύση ή ενταφιασμός στην εποχή των αρχαίων Ελλήνων, επιβάλλεται από θρησκευτική ανάγκη και όχι μόνο για λόγους υγιεινής.

Αρκεί απλώς ένα ράντισμα του νεκρού με χώμα, ώστε να εξευμενισθεί και να μη γίνει ον που επιτίθεται και τιμωρεί.  Αυτό το καθήκον εκτελεί η Αντιγόνη στο νεκρό σώμα του αδερφού της Πολυνείκη και αψηφά τη θανατική ποινή που της επιβάλλει ο Κρέων (Σοφοκλέους, Αντιγόνη)

Ο Ομηρικός κόσμος των νεκρών εντυπώθηκε τόσο βαθιά στην συνείδησή των Ελλήνων, ώστε ούτε οι φιλοσοφικές θεωρίες (Ορφικοί, Πυθαγόρειοι και Πλατωνικοί), μήτε καν ο Χριστιανισμός, κατόρθωσαν να τον ξεριζώσουν από τις ψυχές τους. Στη λαϊκή μας παράδοση, ο Άδης των σημερινών Ελλήνων είναι ο υποχθόνιος κόσμος του Ομήρου, ο κόσμος εκείνος χωρίς παρηγοριά.

«Αποσυμβολισμός των άθλων του Ηρακλή»

«Ο γενναίος πεθαίνει μια φορά, ενώ ο δειλός κάθε μέρα» Ο Ηρακλής, με τη βοήθεια της σωματικής του ρώμης και της βιωματικής γνώσης πετυχαίνει την ψυχική του κάθαρση, λυτρώνοντας έτσι την ψυχή του από όλους...

Μια εξέχουσα μορφή της ελληνικής μυθολογίας, που ξεχωρίζει ιδιαίτερα, όχι μόνο για την τιτάνια φυσική της δύναμη, αλλά και για το ήθος του χαρακτήρα της, ήταν ο Ηρακλής ο Θηβαίος. Η λέξη Ηρακλής, ετυμολογικά, σημαίνει το κλέος της Ήρας, δηλαδή η δόξα της Ήρας, ή δοξασμένη ψυχή.

Ο Ζευς (Δίας), σύμφωνα με τη φιλ. Αλτάνη, είναι ο νους του κόσμου, ενώ η Ήρα είναι η ψυχή του. Από τον αναγραμματισμό του ονόματος «Ήρα» προκύπτει το αήρ και κατ” επέκταση η άυλη ουσία που αποτελεί τη δομή της ανθρώπινης ψυχής.

Αρίστιππος ο Κυρηναίος : Ο ιδρυτής της ηδονιστικής σχολής

Ο Αρίστιππος ο Κυρηναίος ήταν ένας  Έλληνας φιλόσοφος, ιδρυτής της Κυρηναϊκής σχολής. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια της Κυρήνης. Σε ηλικία ήταν λίγο μεγαλύτερος από τον Πλάτωνα. Έζησε περίπου στα 435 – 355 π.Χ.

Αρχικά ήταν μαθητής του Πρωταγόρα, του οποίου η θεωρία για τις αισθήσεις τον επηρέασε πολύ. Αργότερα έγινε μαθητής του Σωκράτη, αλλά η διδασκαλία του δεν κατόρθωσε να αλλάξει τις βιοθεωρητικές του αντιλήψεις. Έτσι, μετά τον θάνατο του Σωκράτη, συνέχισε να ζεί ως σοφιστής στην Αθήνα και σε πολλά μέρη της Ελλάδας και για αρκετό διάστημα έζησε μαζί με τον Πλάτωνα στην αυλή του Διονυσίου, τυράννου των Συρακουσών.

Η διδασκαλία του Σωκράτη τον βοήθησε στο να ενισχυθεί η άποψή του ότι η γνώση έχει αξία για τον άνθρωπο μόνον όταν εκπληρώνει πρακτικούς και, κυρίως, ηθικούς σκοπούς.

Κανένα σύγγραμμα του Αριστίππου δεν έφθασε στις ημέρες μας. Ο Διογένης ο Λαέρτιος αναφέρει μόνο τίτλους συγγραμμάτων του. Τη διδασκαλία του στη σχολή συνέχισε η κόρη του Αρήτη, η οποία μύησε και τον γιό της Αρίστιππο τον νεότερο, στη διδασκαλία του παππού.

Πώς βγήκε η φράση «Ο φύλακας ήταν αληθινός Κέρβερος»

Ο Κέρβερος, το μυθικό τέρας με τα τρία κεφάλια, την ουρά δράκου και τη φιδίσια χαίτη, υπήρξε ο φύλακας στις πύλες του Άδη, του ζοφερού Κάτω Κόσμου.

Εκεί οι νεκροί μπορούσαν να περάσουν μια φορά και να παραμείνουν αιώνια, σε αντίθεση με τους ζωντανούς που δεν μπορούσαν να εισέλθουν ποτέ, εκτός εάν το επέτρεπε ο θεός Άδης.

Τα τρία κεφάλια θεωρείται ότι αντιπροσώπευαν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, ενώ άλλες πηγές αναφέρουν ότι ήταν σύμβολο της γέννησης, της νεότητας και του γήρατος.

Από που βγήκε η έκφραση «μοιραίος θάνατος»;

Οι Μοίρες, οντότητες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, παριστάνονταν συνήθως ως τρεις γυναικείες μορφές που κλώθουν. Η κλωστή που κρατούν στα χέρια τους, συμβολίζει την ανθρώπινη ζωή, δείχνοντας πόσο μικρή και αδύναμη μπορεί να είναι.

Η λέξη «μοίρα» βγαίνει από το αρχαίο ρήμα μείρομαι που σημαίνει μοιράζω, είναι δηλαδή το «μερίδιο», το κομμάτι που παίρνει ο καθένας από τη μοιρασιά της ζωής.

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι πολλές πλευρές της ανθρώπινης ζωής καθορίζονταν από τις τρεις αυτές μυθικές γυναίκες. Αυτές οι τρεις αδερφές που εμφανίζονται στην ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία καθόριζαν τη μοίρα ενός παιδιού στη γέννησή του.

Ο μυστηριώδης πολεμιστής Εχετλαίος

Ήταν 10 Σεπτεμβρίου του 490 πΧ όταν η Περσική αρμάδα υπό τη διοίκηση του Δάτη και του Αρταφέρνη, αγκυροβόλησε στην πεδιάδα του Μαραθώνα, στην θέση του σημερινού Σχοινιά και εγκατέστησε στρατόπεδο στην περιοχή του σημερινού χωριού Κάτω Σούλι. Το μόνο μειονέκτημα ήταν η ύπαρξη ελών στα νώτα των Περσών. Τα έλη δυσκόλευαν τις κινήσεις των Περσών και την επικοινωνία τους με το στόλο. 

Οι Αθηναίοι ξεκίνησαν την ίδια ημέρα της περσικής απόβασης την κίνηση τους προς τον Μαραθώνα, και μέσω της οδού από την Κηφισιά, αφίχθησαν την επομένη στην περιοχή.

Το έλεος και η ικεσία στην αρχαία Ελλάδα

Στην αρχαία Ελλάδα το να γονατίσεις μπροστά σε κάποιον και να δηλώσεις οποιασδήποτε μορφή υποταγής ήταν χειρότερο από το να χάσεις τη ζωή σου. Προτιμούσαν να πεθάνουν υπερήφανοι και ελεύθεροι παρά να ζήσουν έχοντας γονατίσει έστω και μια φορά.

Η ζωή εκείνα τα χρόνια διέπονταν από κώδικες τιμής που αν τους παρέβαινες έχανες την υπόληψή σου σαν άνθρωπος (πράγμα πολύ σημαντικό για τους αρχαίους Έλληνες) και ακόμα χειρότερα, θα έπρεπε να αντιμετωπίσεις τη θεϊκή νέμεση. Όπως ακριβώς και στην περίπτωση που αψηφούσε κάποιος έναν ικέτη.

Ο ικέτης ήταν ένα απελπισμένο πρόσωπο το οποίο είχε παραβιάσει κάποιο ηθικό ή πολιτικό νόμο ή είχε διαπράξει κάποιο έγκλημα και ζητούσε συγχώρεση και προστατευόταν, όπως λέγεται, από τον Ικέσιο Δία.

Η τρομοκρατία των τριάκοντα τυράννων

Εκτέλεσαν 1.500 Αθηναίους δήθεν ως κακοποιούς. Όποιος διαφωνούσε εκτελούνταν. Η συντριβή τους από τον Θρασύβουλο και η αποκατάσταση της δημοκρατίας

Στις 16 Απριλίου του 404 π.Χ. οι Αθηναίοι άρχισαν να γκρεμίζουν τα τείχη της πόλης, υπακούοντας στις εντολές των Σπαρτιατών. Ήταν το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου. Ύστερα από 27 αιματηρά χρόνια και οι Αθηναίοι είχαν πλέον ηττηθεί.

Συνθηκολόγησαν με τους Σπαρτιάτες και αναγκάστηκαν να δεχτούν πολύ αυστηρούς όρους. Έπρεπε να γκρεμίσουν τα τείχη, να παραδώσουν τα πλοία τους και να υποστηρίζουν στρατιωτικά τους νικητές σε πιθανές εκστρατείες τους. Οι Αθηναίοι ακολούθησαν τις εντολές χωρίς να αντιδράσουν. Όλες εκτός από μία.

Η αντισεισμική κατασκευή της Ακρόπολης

Η Ακρόπολη στέκεται αγέρωχη εδώ και δυόμιση χιλιάδες χρόνια παρά την έντονη σεισμική δραστηριότητα της περιοχής, ενώ άλλες σύγχρονες κατασκευές έχουν καταρρεύσει. Που οφείλεται άραγε αυτή η εκπληκτική αντοχή του μνημείου στις φυσικές καταστροφές;

Ειδικοί που μελετούν την στατικότητα του μνημείου, συμπεραίνουν ότι οφείλεται στους μηχανικούς που ολοκλήρωσαν την εκπληκτική αυτή κατασκευή.

Στο «εργοτάξιο» της Ακρόπολης εργάστηκαν ελεύθεροι πολίτες, μέτοικοι, δούλοι, αλλά και οι καλύτεροι μαρμαροτεχνιτες της εποχής από τα νησιά των Κυκλάδων.

Μυθολογικά πλάσματα της Προϊστορικής Ελλάδας

Ο όρος ελληνική μυθολογία καλύπτει το σύνολο των μύθων και των διδαχών που σχετίζονται με την ελληνική παράδοση, έτσι όπως παρουσιάζονται στα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Ως ελληνική μυθολογία ορίζεται συγκεκριμένα η αφήγηση των μυθικών ιστορημάτων που δημιουργήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες και αφορούσαν τους θεούς και τους ήρωες τους, τη φύση του κόσμου και τις τελετουργικές πρακτικές της λατρείας τους.

-Κέρβερος, γιγάντιο τρικέφαλο κυνηγόσκυλο που φρουρούσε τις πύλες του Άδη.
- Χάρυβδη, ένα θαλάσσιο τέρας του οποίου οι εισπνοές σχημάτιζαν μια θανάσιμη δίνη.
- Έμπουσα, Το πρόσωπο της Έμπουσας έλαμπε σαν πύρινο και είχε είτε ένα μόνο πόδι, είτε ένα χάλκινο και ένα γαϊδουρινό.