Μέντωρ και Μέμνων τα αδέρφια από την Ρόδο που πολέμησαν κατά και υπέρ των Περσών

Ο Μέμνων υπήρξε στρατηγός της Περσικής αυτοκρατορίας επί Αρταξέρξη και Δαρείου, με καταγωγή από τη Ρόδο. Όταν βασίλευε ο Αρταξέρξης συμμετείχε ενεργά στην αποστασία του σατράπη της Φρυγίας Αρτάβαζου (356 π.Χ.), του οποίου ήταν γαμπρός. Παρ' όλο που η αποσχιστική απόπειρα δε στέφτηκε από επιτυχία, γλίτωσε την παραδειγματική τιμωρία του βασιλιά χάρη στην παρέμβαση του αδελφού του Μέντορα. 

Κατέφυγε προσωρινά, όπως και ο Αρτάβαζος, στην αυλή του Φιλίππου το 353 π.Χ. Αργότερα, τον εντοπίζουμε επικεφαλής στο αριστερό κέρας της περσικής στρατιάς κατά τη Μάχη του Γρανικού (334 π.Χ.).

Καλλισθένης ο Ολύνθιος ο άνθρωπος που κατηγόρησε τον Μέγα Αλέξανδρο για την υιοθέτηση ανατολίτικων συνηθειών όπως αυτό της προσκύνησης

Ο Καλλισθένης ο Ολύνθιος (περ. 360-327 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ιστορικός από την Όλυνθο της Χαλκιδικής.

Ήταν ανιψιός του Πρόξενου(D/R), ο οποίος είχε αναλάβει την κηδεμονία του Αριστοτέλη όταν αυτός έμεινε ορφανός. Ο Αριστοτέλης έγινε δάσκαλος του Καλλισθένη και μέσω αυτού, το 336 π.Χ., συμμετείχε στην αποστολή που έκανε ο Μέγας Αλέξανδρος ενάντια στην Περσική Αυτοκρατορία, ως επίσημος ιστοριογράφος για τη συγγραφή του ημερολογίου εκστρατείας.

Κλαύδιος Πτολεμαίος - H Αλμαγέστη αποτελεί το μεγαλύτερο και σημαντικότερο αστρονομικό σύγγραμμα της Αρχαιότητας

Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος (100 - 170) ήταν Ελληνο-Ρωμαίος μαθηματικός, αστρονόμος, γεωγράφος, αστρολόγος και ποιητής ενός επιγράμματος στην Ελληνική Ανθολογία. Γεννήθηκε στη ρωμαϊκή Αίγυπτο και έζησε στην Αλεξάνδρεια. Το σπουδαιότερο έργο του, Η Μεγίστη (ή Μαθηματική Σύνταξις), σώθηκε στα αραβικά ως Αλμαγέστη και στηρίζεται στις παρατηρήσεις διάφορων προγενέστερων αστρονόμων και ιδίως του Ιππάρχου. Αποτέλεσε ένα από τα κείμενα που έδωσαν ώθηση στην αστρονομία των Αράβων. Επίσης ο Πτολεμαίος ασχολήθηκε με τη μουσική και την οπτική.

Περίτας το αγαπημένο σκυλί του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που τον συνόδευε κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών του κατορθωμάτων

Ο Περίτας ήταν το αγαπημένο σκυλί του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που τον συνόδευε κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών του κατορθωμάτων. Το όνομα Περίτας φαίνεται να προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη για τον Ιανουάριο.

Η ομώνυμη πόλη

Δεν είναι πολλά γνωστά για τον ιστορικό Περίτα, εκτός από μια πόλη που ονομάστηκε προς τιμήν του. Όπως το άλογο Βουκέφαλος του Αλέξανδρου, στον Περίτα απονεμήθηκε μια πόλη που ονομάστηκε προς τιμήν του, με ένα μνημείο για τη δόξα του στην κεντρική της πλατεία. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, αφού θυμήθηκε την ιστορία του Βουκεφάλου, «λέγεται,  ότι όταν έχασε ένα σκυλί, που ονομαζόταν Περίτας, το οποίο είχε μεγαλώσει και αγαπήθηκε από αυτόν, ίδρυσε μια πόλη και της έδωσε το όνομα του σκύλου.

Ο Τρωίλος ο Ηλείος ο αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης

Ο Τρωίλος ο Ηλείος (γιος του Αλκίνοου, 4ος αιώνας π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης με καταγωγή από την Ηλεία, ο οποίος στέφθηκε δύο φορές νικητής στα ιππικά αγωνίσματα της συνωρίδος και του τέθριππου πώλων κατά τους 102ους (372 π.Χ.) ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. 

Ο Τρώιλος κέρδισε ενώ παράλληλα υπηρετούσε και ως ελλανοδίκης (κριτής), κάτι που μετέπειτα έκανε τους Ηλείους να αποκλείσουν τους εν ενεργεία ελλανοδίκες από το να λαμβάνουν μέρος στους αγώνες. Επίσης αναφέρεται πως στην Ολυμπία υπήρχε λίθινο άγαλμα του Τρωίλου το οποίο είχε φιλοτεχνήσει ο Λύσσιπος, και βρισκόταν δίπλα σε αυτό της Κυνίσκας. 

Στη θέση Κλειδί εντοπίστηκε ναόσχημο κτήριο που σύμφωνα με τις πληροφορίες που παραδίδει ο Στράβων (Γεωγραφικά, 8o βιβλίο), πιθανόν να είναι το ιερό του Ποσειδώνα

Eντοπίστηκαν κατά τη φετινή, πρώτη, ανασκαφική περίοδο του πενταετούς ερευνητικού προγράμματος στο Κλειδί Σαμικού (έτη 2022-2026). Το ερευνητικό πρόγραμμα, που αποσκοπεί στη διερεύνηση της τοπογραφίας της περιοχής και στον εντοπισμό του ιερού του Ποσειδώνα και του λιμανιού του Σαμικού, αποτελεί συνεργασία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας, υπό την διεύθυνση της Δρ. Ερωφίλης Κόλλια, με το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών, υπό την διεύθυνση της Δρ. Birgitta Eder. Είχε προηγηθεί τα έτη 2017, 2018 και 2021 γεωαρχαιολογική και γεωφυσική έρευνα από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηλείας και το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια του Mάιντς (Καθ. Andreas Vött) και του Kιέλου (Δρ. Dennis Wilken).

Ποιός ήταν ο πρώτος ηθοποιός στην Αρχαία Ελλάδα;

Ο ποιητής Θέσπις από τον δήμο Ικαρίας (σημερινό Διόνυσο), θεωρείται ο εφευρέτης της τραγωδίας και πιθανότατα και ο πρώτος ηθοποιός. Στα μέσα περίπου του 6ου αι. π.Χ., είχε την έμπνευση να ξεχωρίσει τον εξάρχοντα, ο οποίος ήταν ο πρωτοχορευτής του διθυράμβου, και να παρεμβάλει στο διθύραμβο απαγγελία με άλλο μέτρο και διαφορετική μελωδία από του Χορού (κατά πάσα πιθανότητα το επιχείρησε πρώτος). Έτσι, επειδή ο εξάρχων του χορού - που φορούσε προσωπείο, δηλαδή μάσκα - έκανε διάλογο με το χορό και αποκρινόταν (αρχ. ὑπεκρίνετο) στις ερωτήσεις του, ονομάστηκε υποκριτής, δηλαδή ηθοποιός.

Ο Διθύραμβος ήταν αυτοσχέδιο χορικό, λατρευτικό και θρησκευτικό άσμα, προς την λατρεία του θεού Διονύσου.

Ο Ιπποκράτης ο Λακεδαιμόνιος η επιστολή του στη Σπάρτη, που έγινε περίφημη ως υπόδειγμα λακωνικής συντομίας

Ο Ιπποκράτης ο Λακεδαιμόνιος, ήταν αρχαίος Σπαρτιάτης στρατηγός. Στo πλαίσιo του Πελοποννησιακού Πολέμου, το 412 π.Χ. έχασε έξι πλοία (που αντιστοιχούσαν στο μισό του στόλου του) ενεδρεύοντας στο Τριόπιο ακρωτήριο της Καρίας. Μπόρεσε ωστόσο να ενισχύσει την άμυνα της Κνίδου από τις επιθέσεις των Αθηναίων.

Το 410 π.Χ. ήταν αντιναύαρχος των Λακεδαιμονίων όταν νικήθηκε στην Κύζικο ο στόλος του Λακεδαιμονίου ναυάρχου Μινδάρου και ο ίδιος ο Μίνδαρος σκοτώθηκε. Τότε ο Ιπποκράτης έστειλε μία επιστολή στη Σπάρτη, που έγινε περίφημη ως υπόδειγμα λακωνικής συντομίας και διδασκόταν παλιά στα σχολεία της νεότερης Ελλάδας. Το κείμενό της, σαν τηλεγράφημα, ήταν:

O Τάφος της σκυλίτσας «Παρθενόπης» στην αρχαία ακρόπολη της Μυτιλήνης

Ο τάφος μιας σκυλίτσας βρέθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, στον χώρο της αρχαίας ακρόπολης της Μυτιλήνης των Ρωμαϊκών χρόνων, σύμφωνα με την επιτύμβια στήλη που υπήρχε σε αυτόν ανήκει στην σκυλίτσα Παρθενόπη.

«Παρθενόπην κύνα θάψεν ἄναξ ἑὸς ἧ συνάθυρεν,

ταύτην τερπωλῆς ἀντιδιδοὺς χάριτα.

Η Στήλη του Σίγειου που έκλεψε ο Άγγλος πρεσβευτής της Κωνσταντινούπολης Λόρδος Έλγιν (Lord Elgin) το 1799

Σίγειον (Ελληνικά), Segium (Λατινικά), από το 1700 μ.Χ. η τοποθεσία ονομαζόταν Γενισεχίρ, δηλαδή "Καινούργια Πόλη" (στα τούρκικα Yenisehir).

Το Σίγειον (σήμερα Γενισεχίρ, Yenisehir) ήταν αρχαία ελληνική πόλη της βορειοδυτικής Τρωάδας, στις εκβολές του Σκαμάνδρου ποταμού, επί του νοτίου στόματος του Ελλησπόντου. Το ακρωτήριο -πάνω στο οποίο είχε κτιστεί η πόλη- λεγόταν και αυτό Σίγειον άκρον (σημ. Γενισεχίρ Μπουρνού, Yenisehir Burnu) και κατά τον Στράβωνα υπήρχαν εκεί το ιερό του Αχιλλέως, καθώς και τα μνημεία του Πατρόκλου και του Αντιλόχου. Φαίνεται ότι το όνομα δόθηκε ευφημιστικά. Δηλαδή, αν και η πόλη έλαβε το όνομά της από την αρχαία ελληνική λέξη σιγή (=σιωπή), ωστόσο στην περιοχή ξεσπούν άγριες καταιγίδες και η θάλασσα έχει φουρτούνα.

Ο Υπολογιστής Εκλείψεων του Παλαικάστρου κατασκευάστηκε σε καθαρά πρώϊμη Μινωϊκή περίοδο. Είναι ο πρώτος Υπολογιστής που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στον κόσμο και ακολουθεί ο μηχανισμός των Αντικυθήρων

Ο Υπολογιστής Εκλείψεων του Παλαικάστρου κατασκευάστηκε σε καθαρά πρώϊμη Μινωϊκή περίοδο. Είναι ο πρώτος Υπολογιστής που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στον κόσμο και ακολουθεί ο μηχανισμός των Αντικυθήρων που κατασκευάστηκε μετά από 17 αιώνες.

Σύμφωνα με τον κ. Τσικριτσή «Χαρακτηριστικά στις πέτρες που βρέθηκαν στο Παλαίκαστρο Σητείας και χρονολόγησε ο Jan Velsink τον 19ο αι. πΧ, παρατηρούμαι κάποιες συμπτώσεις, όπου σε δύο πέτρινες μήτρες αναπαραγωγής πολλών αντιγράφων: πελέκεων, του Μινωϊκού Υπολογιστή εκλείψεων, του κοσμολογικού μοντέλου των Μινωϊτών και της τιτανίδας θεάς Ρέας, υπάρχουν πολλές αστρονομικές απεικονίσεις.

Το Φρούριο της Φυλής - Δείτε το βίντεο

Ο δήμος της Φυλής, εθεωρείτο σημαντικός δήμος, της παραλίας, αν και η θέση του βρίσκεται σε αρκετή απόσταση από τη θάλασσα. Ίσως η πιθανότητα ύπαρξης–κτήσης παραθαλασσίων εκτάσεων–εδαφών του δήμου να του έδωσε αυτόν το χαρακτηρισμό. 

Ο δήμος βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του βουνού της Πάρνηθας, σε δεσπόζουσα θέση στο δρόμο από την Αθήνα προς τη Θήβα, πάνω στο βουνό της Φυλής. Ήταν σε απόσταση περίπου 120 στάδια σύμφωνα με το Δημοσθένη και 100 στάδια σύμφωνα με τον Διόδωρο από την Ακρόπολη. Η θέση του αρχαίου δήμου σήμερα καταλαμβάνεται από τον ομώνυμο Δήμο Φυλής και τη σύγχρονη Φυλή Αττικής.

Το κόππα και το Δίγαμμα στο Ελληνικό αλφαβήτο

Το κόππα (Ϙ ϙ σε αρχαίες επιγραφές, μεταγενέστερα Ϟ ϟ μόνο ως αριθμός) ή ϙόππα είναι γράμμα των πρώιμων ελληνικών αλφαβήτων μεταξύ του π και του ρ, που ισοδυναμούσε ηχητικά με το κ. Ενώ το γράμμα κάππα (κ) χρησιμοποιήθηκε στην ελληνική για να δηλώσει στη γραφή, ως τα μέσα περίπου του 6ου π.Χ. αιώνα το άηχο κλειστό ουρανικό σύμφωνο που προφέρουμε π.χ. στα νεοελληνικά κίνημα ή κενό, την ίδια περίοδο για την απόδοση του άηχου κλειστού υπερωικού συμφώνου πρό των ο και υ, αυτού που προφέρουμε σήμερα στις λέξεις κόσμος ή ακούω χρησιμοποιήθηκε το γράμμα κόππα (ϙ). Έτσι στα αρχαϊκά ελληνικά αλφάβητα βρίσκουμε να γράφονται ΔΙΚΕ (δίκη), ΚΑΛΟΣ (καλός), ΑΛΚΙΒΙΑΔΕΣ (Αλκιβιάδης), αλλά ϘΑϘΟΣ (κακός), ϘΟΡΕ (κόρη), ΛΕϘΥΘΟΣ (λήκυθος), ϘΟΡΙΝΘΟΣ (Κόρινθος).

Πλαταιές η ίδρυση, η ιστορία της πόλης και η καταστροφή της

Οι Πλαταιές (αρχ. Πλαταιαί) ήταν σπουδαία ιστορική πόλη της Βοιωτίας. Ο Όμηρος και ο Ηρόδοτος την μνημονεύουν με το όνομα Πλάταια, ο Θουκυδίδης, Στράβων και Παυσανίας με το όνομα Πλαταιαί.

Βρισκόταν στα όρια της Αττικής, βόρεια του Κιθαιρώνα και δυτικά των αρχαίων Ερυθρών. Βρίσκονταν μεταξύ του βουνού και του ποταμού Ασωπού, ο οποίος σχημάτιζε φυσικό σύνορο με την Θήβα. Τα ερείπια της αρχαίας πόλης βρίσκονται παρά την σημερινή κοινότητα Πλαταιές Βοιωτίας (πρώην Κόκλα), του Δήμου Θηβαίων.

Όταν η Ξανθίππη πέταξε στο κεφάλι του Σωκράτη ένα κανάτι με νερό

Η Ξανθίππη (από τα αρχ.ελλην. ξανθός + ίππος) ήταν στην αρχαία Αθήνα η σύζυγος του φιλοσόφου Σωκράτη και μητέρα των τριών γιων του, Λαμπροκλή, Σωφρονίσκου και Μενέξενου. Τα περισσότερα που είναι γνωστά για αυτή βασίζονται περισσότερο σε ιστορίες και φήμες, παρά σε γεγονότα.

Η Ξανθίππη πρέπει να ήταν αρκετά νεότερη του Σωκράτη, ίσως και κατά 40 έτη για να μπορεί να τεκνοποιεί, καθώς σε κάποια έργα περιγράφονται οι γιοι της ως αρκετά μικροί σε ηλικία, σε χρονική στιγμή κατά την οποία ο Σωκράτης θα πρέπει να ήταν περίπου 70 ετών.

Το όνομά της φανερώνει αριστοκρατική καταγωγή, καθώς και το γεγονός ότι ο πρώτος της γιος με το Σωκράτη ονομαζόταν Λαμπροκλής αντί για Σωφρονίσκος, το όνομα του πατέρα του Σωκράτη: υπήρχε αρχαίο έθιμο, σύμφωνα με το οποίο το πρώτο παιδί έπαιρνε το όνομά του από τον επιφανέστερο των δυο παππούδων του, συνεπώς η οικογένεια της Ξανθίππης ήταν ανώτερη κοινωνικά στην αθηναϊκή αριστοκρατία απ' ό,τι του Σωκράτη.

Το Αρχαίο Ιερό και Μαντείο του Κλαρίου Απόλλωνα

Κατά την ελληνική μυθολογία ο Μόψος ο Κλάριος ήταν γιος της Μαντούς, κόρης του Τειρεσία, και του Ρακίου ή του θεού Απόλλωνα. Ο Μόψος ίδρυσε μαζί με τη μητέρα του τον ναό του Απόλλωνα στην Κλάρο, κοντά στην Κολοφώνα της Ιωνίας, της Μικράς Ασίας από όπου και το προσωνύμιο με το οποίο τον αναφέρουμε.

Ο Μόψος νίκησε στη μαντική τέχνη τον περίφημο μάντη του Τρωικού Πολέμου, τον Κάλχαντα, όταν το πλοίο του δεύτερου πετάχτηκε από την τρικυμία στις ακτές της Κολοφώνας κατά την επιστροφή από την Τροία. Σύμφωνα με μία παράδοση, ο Κάλχας και οι σύντροφοί του πήγαν με τα πόδια ως την πόλη αυτή. Εκεί ο Κάλχας συνάντησε τον Μόψο, ήδη γνωστό μάντη. Κοντά στο σπίτι του Μόψου υπήρχε μια συκιά.

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στην Μαύρη Θάλασσα το αρχαιότερο άθικτο ναυάγιο. Βυθισμένο πλοίο παρόμοιο με εκείνο του αγγείου που φέρει τον Οδυσσέα στις σειρήνες, με τον ομηρικό ήρωα δεμένο στον ιστό για να αντισταθεί στα τραγούδια τους

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν αυτό που πιστεύουν ότι είναι το αρχαιότερο άθικτο ναυάγιο στον κόσμο στον πυθμένα της Μαύρης Θάλασσας, όπου φαίνεται να παρέμενε ανενόχλητο για περισσότερα από 2.400 χρόνια.

Το σκάφος μήκους 23 μέτρων, που πιστεύεται ότι είναι αρχαιοελληνικό, ανακαλύφθηκε με τον ιστό του, τα πηδάλια και τους πάγκους κωπηλασίας όλα παρόντα και σωστά λίγο πάνω από ένα μίλι κάτω από την επιφάνεια. Η έλλειψη οξυγόνου σε αυτό το βάθος το διατήρησε, είπαν οι ερευνητές.

Άθικτο άγαλμα του Απόλλωνα βρέθηκε στην αρχαία πόλη της Προυσιάδος επί τω Υππίω - Δείτε τις εκπληκτικές εικόνες

Ένα άγαλμα που απεικονίζει τον Απόλλωνα, τον θεό που σχετίζεται με τη φωτιά, το φως, τον ήλιο και την πραγματικότητα στην Ελληνική μυθολογία, βρέθηκε κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στην αρχαία πόλη της Προυσιάδος επί τω Υππίω.

Σύμφωνα με δήλωση του δήμου Düzce, οι ανασκαφικές ομάδες και οι αρχαιολόγοι συνεχίζουν την έρευνά τους στην αρχαία πόλη, που βρίσκεται στην περιοχή Konuralp, με την άδεια της Γενικής Διεύθυνσης Πολιτιστικών Περιουσιακών Στοιχείων και Μουσείων. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας τους δουλειάς που επικεντρώθηκε στην περιοχή μπροστά από τη σκηνή του αρχαίου θεάτρου στην Προυσιάδα, ανακάλυψαν πολλά ιστορικά αγάλματα. Ανάμεσα στα αγάλματα ξεχωρίζει αυτό που απεικονίζει τον Απόλλωνα λόγω της άθικτης κατάστασής του.

Πόσοι ήταν οι Μύριοι; Στο σώμα αυτό υπηρέτησε ο Ξενοφών, ο οποίος και κατέγραψε την πορεία των συμπολεμιστών του στη μάχη στα Κούναξα

Οι Μύριοι ήταν σώμα μισθοφόρων υπό τις διαταγές του Κύρου. Στο σώμα αυτό υπηρέτησε ο Ξενοφών, ο οποίος και κατέγραψε την πορεία των συμπολεμιστών του στη μάχη στα Κούναξα και την επιστροφή τους στην Ελλάδα.

Η μάχη στα Κούναξα ήταν πολεμική σύγκρουση μεταξύ του βασιλιά Αρταξέρξη Β' και του αδερφού του Κύρου για την κυριαρχία στην περσική αυτοκρατορία. Έλαβε χώρα στα τέλη του καλοκαιριού του 401 π.Χ. κοντά στην ομώνυμη πόλη της Μεσοποταμίας, περίπου 70 χλμ. βορείως της Βαβυλώνας.

Αλεξάνδρεια η επί του Ώξου η Ευκρατίδεια Βακτρίας

H Αλεξάνδρεια η επί του Ώξου, επίσης πιθανώς η μετονομασθείσα αργότερα σε اروکرتیه ή Ευκρατίδεια Βακτρίας) ήταν μια από τις πρώτες πόλεις του Ελληνικού βασιλείου της Βακτριανής. Προηγούμενοι μελετητές ανάφεραν ότι η πόλη είχε ιδρυθεί στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., μετά τις κατακτήσεις του Μέγα Αλέξανδρου. Μεταγενέστερες αναλύσεις εισηγούνται ότι η πόλη ιδρύθηκε το 280 π.Χ. από το βασιλιά της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών, Αντίοχο Α΄ Σωτήρα. 

Η Αυτοκρατορία των Σελευκιδών (αρχαία ελληνικά: Βασιλεία τῶν Σελευκιδῶν) ήταν ένα από τα Ελληνιστικά κράτη, που προήλθαν ύστερα από την κατάτμηση της αυτοκρατορίας των κτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, από τους Επιγόνους. Το κράτος, που περιήλθε στον Σέλευκο τον Α΄ εκ του οποίου και έλαβε το όνομα αναπτύχθηκε τελικά σε ολόκληρη αυτοκρατορία, που περιλάμβανε την κεντρική Ανατολία, την Μεσοποταμία, την Φοινίκη, την Παλαιστίνη, την Περσία, το Τουρκμενιστάν, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Παμίρ και την Πενταποταμία (Παντζάμπ, Ινδία). Διήρκεσε από το 312 μέχρι και το 64 π.Χ..

Γόρτυνα ή Γόρτυς η αρχαία πόλη των Αρκάδων - Δείτε το βίντεο από ψηλά

Η Γόρτυνα ή Γόρτυς ήταν αρχαία πόλη των Αρκάδων στην δεξιά όχθη του Λούσιου ποταμού. Ερείπια της αρχαίας πόλης βρίσκονται σήμερα κοντά στο χωριό Ατσίχολος Αρκαδίας στο μέσο της διαδρομής από Καρύταινα προς Δημητσάνα. 

Το 1941 έγιναν πρώτη φορά ανασκαφές από τη γαλλική αρχαιολογική σχολή των Αθηνών. Οι έρευνες έδειξαν ότι ήταν πανάρχαια Αρκαδική πόλη που μετά την δημιουργία και εποικισμό της Μεγαλόπολης μειώθηκε αισθητά σε πληθυσμό αλλά συνέχισε να υπάρχει μέχρι τους πρώτους Βυζαντινούς χρόνους.

Ναός Επικούριου Απόλλωνα - Δείτε το βίντεο από ψηλά

Ο ναός του Επικουρίου Απόλλωνα στις Βάσσες της Φιγαλείας είναι ένας από τους σπουδαιότερους και επιβλητικότερους της αρχαιότητας. Αφιερώθηκε από τους Φιγαλείς στον Απόλλωνα διότι τους βοήθησε να ξεπεράσουν μια επιδημία πανώλης. Ο ναός υψώνεται στα 1.130 μέτρα, στο κέντρο της Πελοποννήσου, πάνω στα βουνά μεταξύ Ηλείας, Αρκαδίας και Μεσσηνίας και βρίσκεται 14 χλμ. νότια της Ανδρίτσαινας και 11 χλμ. βορειοανατολικά των Περιβολίων. Διοικητικά ανήκει στο Δήμο Οιχαλίας. Ο ναός ανεγέρθηκε το δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π.Χ. (420-410 π.Χ;) και αποδίδεται στον Ικτίνο, τον αρχιτέκτονα του Παρθενώνα.

Καλανός o μυστηριώδης ασκητής βραχμάνος γυμνοσοφιστής που συνόδευε τον Μέγα Αλέξανδρο σε όλη την εκστρατεία του στην Ινδία

Ο Καλανός (4ος αιώνας π.Χ. - θάνατος το 323 π.Χ.) ήταν Ινδός βραχμάνος γυμνοσοφιστής ή Βουδιστής γυμνοσοφιστής που καταγόταν από τα Τάξιλα, και έζησε στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου του οποίου και το στρατό οικοιοθελώς ακολουθούσε. Η ινδική ονομασία του ήταν Σφίνης. Η γνωριμία του Αλέξανδρου με τον Δάνδαμη, τον πνευματικό ηγέτη των ασκητών της περιοχής, ήταν μέσω του Καλανού.

Παιών ή Παινίωνας ο θεραπευτής των Θεών

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Παιώνας (Παιών) ή Παινίωνας είναι γνωστός ένας θεός, ανεξάρτητος αρχικώς, του οποίου το όνομα διαβάστηκε σε πινακίδες της Κνωσού. Στα ομηρικά έπη ο Παιών παρουσιάζεται ως θεραπευτής θεός και θεραπεύει τον τραυματισμένο Άδη. 

Ο Παιώνας γιάτρευε με τη βοήθεια βοτάνων και ονομαζόταν «πολυφάρμακος Παιών». Βαθμιαία ο Παιώνας ταυτίσθηκε με τον θεό Απόλλωνα και το όνομά του αναφερόταν πλέον ως μία από τις πολλές επικλήσεις του Απόλλωνα.

Νέα ευρήματα της αρχαιολογικής έρευνας στο ναυάγιο των Αντικυθήρων. Ανέσυραν από το βυθό το κεφάλι του Ηρακλή

Πλούσια σε ευρήματα ήταν η δεύτερη περίοδος (23 Μαΐου – 15 Ιουνίου 2022) της υποβρύχιας αρχαιολογικής έρευνας στο ναυάγιο των Αντικυθήρων, στο πλαίσιο του πενταετούς προγράμματος 2021-2025. Η έρευνα διεξάγεται από την Ελβετική Αρχαιολογική Σχολή στην Ελλάδα υπό τη διεύθυνση της Δρος Αγγελικής Γ. Σίμωσι, προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Εύβοιας, και του καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης Lorenz Baumer, υπό την εποπτεία της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων. Η έρευνα τελεί υπό την αιγίδα της ΠτΔ.

Η Μάχη της Ισσού

Η Μάχη της Ισσού (ή 1η Μάχη της Ισσού) ήταν η σημαντική μάχη ανάμεσα στο στρατό του Μέγα Αλέξανδρου το 333 π.Χ. στο στενό που διαμορφωνόταν εκείνη την εποχή μεταξύ όρους Ἁμανός και Ισσικού κόλπου, κοντά στις Κιλίκιες πύλες, κατά του στρατού του Δαρείου Γ' μεγάλου βασιλέα της αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών (των Περσών). 

Γνωρίζοντας ο Αλέξανδρος πως ο Δαρείος έχει συγκεντρώσει στην κοιλάδα των Σώχων μεγάλο στρατό έστειλε τον Παρμενίωνα με τους Θράκες, τους Θεσσαλούς και τους άλλους Έλληνες να καταλάβει τη στενή διάβαση που οδηγούσε από την Κιλικία στη Συρία, που διερχόταν μεταξύ του όρους Ἁμανός και της θάλασσας, δηλαδή του Ισσικού κόλπου και το φύλαγε μικρή δύναμη, η οποία τράπηκε αμέσως σε φυγή.

Δερκυλίδας o Σπαρτιάτης στρατιωτικός

Ο Δερκυλίδας ήταν Σπαρτιάτης στρατιωτικός κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. Για την πονηριά και την εφευρετικότητά του, έλαβε το προσωνύμιο Σίσυφος. 

Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Σίσυφος ήταν ιδρυτής της πανάρχαιας πόλης Εφύρα που έμεινε αργότερα γνωστή ως Αρχαία Κόρινθος. Έμεινε γνωστός για τις δυο απάτες του απέναντι στον μέγιστο θεό Δία με τις οποίες απέφυγε τον θάνατο, τιμωρήθηκε να σηκώνει στους ώμους έναν βράχο στην κορυφή ενός βουνού, κατόπιν ο βράχος έπεφτε και ο Σίσυφος επαναλάμβανε αιώνια την σκληρή δοκιμασία.

Λύσιππος και Λεωχάρης οι επίσημοι καλλιτέχνες της Αυλής του Αλέξανδρου

Eπίσημοι καλλιτέχνες της Αυλής του Αλέξανδρου ήταν ο Λύσιππος και ο Λεωχάρης

Ο Λεωχάρης ήταν αρχαίος Έλληνας γλύπτης. Δεν είναι γνωστός ο τόπος που γεννήθηκε. Είναι γνωστός γιατί τον αναφέρει ο Παυσανίας, ο Πλίνιος κι ο Βιτρούβιος. Ο Λεωχάρης έζησε και μας έδωσε τα έργα του στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. Εργάστηκε μέχρι το 320 π.Χ. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα έζησε στην Αθήνα.

Iχώρ, το αίμα των θεών

Κατά την ελληνική μυθολογία ο ιχώρ είναι το αιθέριο χρυσό υγρό που είναι το αίμα των θεών, αλλά και των αθανάτων.

Μια από τις πρώτες αναφορές βρίσκεται στον Όμηρο [Ιλιάδα Ε.340], όπου στο πεδίο της μάχης ο Διομήδης πληγώνει με δόρυ τη θεά Αφροδίτη, από το χέρι της οποίας "έτρεχε το αθάνατο θεϊκό αίμα ιχώρ" (ρεε δ’ αμβροτον αίμα θεοιο ιχώρ). Στην αρχαία ελληνική γραμματεία αναφέρεται από τον Πλάτωνα στον Τίμαιο (83c5) και σε πολλούς ασθενείς του Ιπποκράτη.

Καταστροφικό ήταν το πέρασμα της πύρινης λαίλαπας από τον αρχαιολογικό χώρο των Πορτών της Αχαΐας

Καταστροφικό ήταν το πέρασμα της πύρινης λαίλαπας από τον αρχαιολογικό χώρο των Πορτών της Αχαΐας. 

Κάηκε ο περιβάλλων χώρος και δασική έκταση που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής, σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο πολιτικής προστασίας Δυτικής Αχαΐας, Κώστα Ταπεινό.

Ο αρχαιολογικός χώρος Πορτών Αχαΐας έχασε τη πράσινη ομορφιά του, με τις εικόνες από το μυκηναϊκό νεκροταφείο της Δάφνης Ηλείας, να «μιλούν» από μόνες τους.

Η δεύτερη μεγάλη μάχη της αρχαιότητας που έγινε γνωστή ως Μάχη της Μαντινείας διεξήχθη περίπου 15 χλμ. βορείως της Τρίπολης το καλοκαίρι του 362 π.Χ.

Η δεύτερη μεγάλη μάχη της αρχαιότητας που έγινε γνωστή ως Μάχη της Μαντινείας διεξήχθη περίπου 15 χλμ. βορείως της Τρίπολης το καλοκαίρι του 362 π.Χ. μεταξύ δύο συνασπισμών που είχαν επικεφαλής αντίστοιχα τη Θήβα και τη Σπάρτη, τις δύο τότε ισχυρότερες πόλεις της Ελλάδας, με έπαθλο την ηγεμονία της. 

Στη μάχη αυτή, όμως, που έληξε νικηφόρα για τη Θήβα, σκοτώθηκε ο ιδιαίτερα σημαντικός πολιτικός και στρατηγός Επαμεινώνδας, γεγονός που είχε -παρά τη στρατιωτική νίκη- ως συνέπεια να υποβιβαστεί πλέον ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Θήβας στα πράγματα της Ελλάδας.

Σικελία: Το Κολοσσιαίο άγαλμα του Άτλαντα θα φυλάει ξανά τον Ναό του Διός

Ένα κολοσσιαίο άγαλμα του Άτλαντα, θαμμένο για αιώνες ανάμεσα σε αρχαία ερείπια, θα πάρει σύντομα τη θέση που του αξίζει ανάμεσα στους αρχαίους ελληνικούς ναούς του Αγκριτζέντο στη Σικελία.

Το αρχαιολογικό πάρκο της πόλης ανακοίνωσε ότι το έργο τέχνης, ένα από τα πιο διάσημα γλυπτά στο νησί, θα υψωθεί όρθια μπροστά από το Ναό του Διός.

Στην ελληνική μυθολογία, ο Άτλας ήταν ένας Τιτάνας ή θεός που αναγκάστηκε να φέρει τον ουρανό στους ώμους του αφού νικήθηκε από τον Δία, έναν από τους θεούς της επόμενης γενιάς που ονομαζόταν Ολύμπιοι.

Έκλεισαν τα φώτα σε φοιτητές της Ιατρικής στην Τουρκία γιατί διάβασαν τον Όρκο του Ιπποκράτη

Στην τελετή αποφοίτησης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Σελτσούκ της Tουρκίας, οι καθηγητές ήθελαν να διαβαστεί μια τροποποιημένη εκδοχή του Όρκου της Ιατρικής του Ιπποκράτη μετά την τελετή, προκαλώντας αντιδράσεις.

Oι φοιτητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Σελτσούκ διάβασαν τελικά το πρωτότυπο του Όρκου σύμφωνα με τη Διακήρυξη της Γενεύης παρά τις απειλές της διοίκησης του πανεπιστημίου.

Αποτέλεσμα ήταν να κλείσουν τα φώτα και τις κουρτίνες για να τους εμποδίσουν, κάτι ωστόσο που δεν κατέστη δυνατό.

Ιωνική Επανάσταση

Μετά την κατάρρευση του μυκηναϊκού πολιτισμού, οι Έλληνες μετακόμισαν στη Μικρά Ασία, χωρισμένοι σε τρεις φυλές: τους Ίωνες, τους Αιολείς και τους Δωριείς. Οι Ίωνες εγκαταστάθηκαν στα παράλια της Μικράς Ασίας, όπου έχτισαν 12 πόλεις (Μίλητος, Μυούς, Πριήνη, Έφεσος, Κολοφώνα, Λέβεδος, Τέως, Κλαζομενές, Φώκαια, Ερυθραί, Σάμος και Χίος). Αν και οι ιωνικές πόλεις ήταν ανεξάρτητες, συμμετείχαν όλες στο Πανιώνιο. 

Η ανεξαρτησία των ιωνικών πόλεων έληξε μετά την επέκταση των Λυδών, οι οποίοι έδωσαν μεν αυτονομία στη Μίλητο, αλλά υποχρέωσαν τους Ίωνες να τους ακολουθούν στις εκστρατείες. Παράλληλα, οι Λυδοί βρίσκονταν σε πόλεμο με τους Μήδους, αλλά υπέγραψαν ειρήνη, ορίζοντας τον Άλυ ποταμό ως σύνορο των βασιλείων τους.

Διαδραστική Περιήγηση στην Αρχαία Μίλητο - Δείτε το βίντεο

H πόλη της Μιλήτου στις δυτικές ακτές της Μικράς Ασίας, μία από τις σημαντικότερες πόλεις της Ιωνίας, αναβιώνει στην παραγωγή Εικονικής Πραγματικότητας «Διαδραστική Περιήγηση στην Αρχαία Μίλητο».

Η παραγωγή αυτή, στο ειδικό περιβάλλον εμβύθισης της «Θόλου», αξιοποιεί ορισμένα νέα τεχνικά χαρακτηριστικά, που επιτρέπουν πλέον την ανάπτυξη πολλαπλών κατευθύνσεων της ψηφιακής ζωής στον εικονικό χώρο και όχι μιας προδιαγεγραμμένης πορείας.

Λυκιακός τάφος Καστελλορίζου

Ο Λυκιακός τάφος βρίσκεται στο ύψωμα ανατολικά του λιμανιού, κάτω από το ιπποτικό Κάστρο, το οποίο σώζει αρχαία θεμελίωση και εντοιχισμένη αρχαία επιγραφή. Ο τάφος είναι θαλαμοειδής, με αρχιτεκτονικά διαμορφωμένη πρόσοψη σε κόγχη λαξευμένη στο βράχο. Παραστάδες - πεσσοί με ιωνικές βάσεις και επίκρανα στηρίζουν επιστύλιο που κοσμείται με γεισίποδες και ιωνικό κυμάτιο και φέρει αετωματική επίστεψη με ανθεμωτά ακρωτήρια.

Πίνακες του Πιτσά

Ενα βίντεο για τους Πίνακες του Πιτσά, που χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα πΧ. και οι οποίοι ειναι παγκοσμίου αξίας καθώς είναι τα αρχαιότερα στον κόσμο δείγματα αρχαίας Ελληνικής ζωγραφικής σε ξύλο τα οποία βρέθήκαν τυχαία σε μία σπηλιά του ορους Χελυδορέα κοντα στο χωριό Ανω Πιτσά, στην περιοχή Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης το 1934. 

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας εκτέθηκε η πήλινη επιγραφήπου φέρει εγχάρακτους τους πρώτους 13 στίχους της ραψωδίας ξ της Οδύσσειας (συνάντηση του Οδυσσέα με τον Εύμαιο).

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας εκτέθηκε η πήλινη επιγραφή Π15632 που φέρει εγχάρακτους τους πρώτους 13 στίχους της ραψωδίας ξ της Οδύσσειας (συνάντηση του Οδυσσέα με τον Εύμαιο). 

Πρόκειται για πρόσφατο εύρημα που προέρχεται από το ρωμαϊκό νεκροταφείο στο #Φραγκονήσι, σε απόσταση 1,5 χλμ. ανατολικά της Ολυμπίας και είχε χρησιμοποιηθεί σε β΄ χρήση ως οικοδομικό υλικό σε ταφικό μνημείο του 3ου αι. μ.Χ. 

Το δαχτυλίδι του Πολυκράτη

Δεν είναι γνωστό ποια χρονολογία ακριβώς πήρε την εξουσία. Εκμεταλλεύτηκε μια γιορτή της Ήρας όταν όλοι βρίσκονταν έξω από την πόλη και ανέτρεψε το καθεστώς μαζί με τους αδερφούς του, που από τον Ηρόδοτο αναφέρονται ως Παντάγνωτος και Συλοσών. Μοίρασαν το νησί σε τρία μέρη και ο καθένας διοικούσε από ένα, όμως ο Πολυκράτης σκότωσε τον Παντάγνωτο και εξόρισε τον Συλοσώντα.

Ακολουθώντας τη συνηθισμένη τακτική των τυράννων ο Πολυκράτης προσπάθησε πρώτα απ' όλα να εδραιώσει την εξουσία του. Σκότωσε ή εξόρισε όσο μπορούσε περισσότερους γεωμόρους, δηλαδή μεγαλογαιοκτήμονες, οι οποίοι επιθυμούσαν να εγκαταστήσουν στη Σάμο ολιγαρχικό πολίτευμα.

Πεισίστρατος o τύραννος των Αθηνών

Ο Πεισίστρατος υπήρξε κατά διαστήματα τύραννος στην Αρχαία Αθήνα, για συνολικά περίπου 20 χρόνια, στην περίοδο 561 έως 527 π.Χ. Προσπάθησε και κατάφερε να επιβάλει τυραννίδα τρεις φορές χρησιμοποιώντας άλλοτε συμμάχους από διάφορες πόλεις, άλλοτε από την ίδια την Αθήνα όπου υπήρχαν έντονες διαμάχες εξουσίας μεταξύ αντίπαλων ισχυρών οικογενειών, άλλοτε μισθοφορικό στρατό και άλλοτε τραγελαφικά τεχνάσματα. 

Τις πρώτες δύο φορές κατάφερε να επιβληθεί για μικρό χρονικό διάστημα, μετά το οποίο ανατράπηκε και εξορίστηκε. Την τρίτη φορά όμως έμεινε στην εξουσία μέχρι το θάνατό του. Αυτός επήλθε από φυσικά αίτια και σε μεγάλη ηλικία του Πεισιστράτου, το 527 π.Χ., οπότε τον διαδέχτηκαν οι Πεισιστρατίδες.

Δελφικά παραγγέλματα

Τα δελφικά παραγγέλματα είναι συλλογή από αποφθέγματα που ήταν χαραγμένα στον πρόσθιο τοίχο του πρόναου, επί των παραστάδων της πύλης του κυρίως ναού, στο υπέρθυρο του ναού και επί των στηλών περιμετρικά του Μαντείου των Δελφών. Ηταν οι υποθήκες που παρέδωσαν οι Ιερείς και οι Επτά Σοφοί στις επερχόμενες γενιές, ωφελήματα ανθρώποις ες βίον.

Τα παραγγέλματα αυτά ήταν λιτά αποφθέγματα 2 έως 5 λέξεων αλλά μεστά σοφίας, και τα περισσότερα ανήκαν στους 7 σοφούς της αρχαιότητας (Θαλής ο Μιλήσιος, Πιττακός ο Μυτιληναίος, Βίας ο Πριηνεύς, Σόλων ο Αθηναίος, Κλεόβουλος ο Ρόδιος, Περίανδρος ο Κορίνθιος, Χίλων ο Λακεδαιμόνιος) και ήσαν χαραγμένα στον πρόσθιο τοίχο του Πρόναου ή επί των παραστάδων της πύλης του μεγάλου ναού ή επί του υπέρθυρου ή επί των πολλών στηλών, που είχαν τοποθετηθεί στις πλευρές του ναού περιμετρικά.

Η αρχαία Ελληνική πόλη στη νοτιοδυτική πλευρά του βουνού Σολυμός με το υψηλότερο θέατρο του αρχαίου κόσμου

Η Τερμησσός ήταν πόλη της Πισιδίας χτισμένη σε υψόμετρο άνω των 1000 μέτρων στη νοτιοδυτική πλευρά του βουνού Σολυμός στα όρη Ταύρος. Βρίσκεται 30 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Αττάλειας. Η πόλη χτίστηκε σε μια φυσική πλατφόρμα στην κορυφή του Γκιουλούκ Νταγί, σε ύψος 1.665 μέτρων.

Η Πισιδία

Η Πισιδία είναι μια ιστορική περιοχή της Μικράς Ασίας, στη σημερινή επαρχία Αττάλειας της Τουρκίας. Συνόρευε με τη Λυκία, την Καρία, τη Λυδία, τη Φρυγία και την Παμφυλία.

«Ρωμέικα», η αρχαία Ελληνική διάλεκτος που ομιλείται στη βορειοανατολική Τουρκία - Δείτε το βίντεο

Τα Ρωμέικα είναι η τελευταία σωζόμενη διάλεκτος Eλληνικών που ομιλείται στη βορειοανατολική Τουρκία, στην περιοχή που παραδοσιακά είναι γνωστή ως Πόντος.

Ο εξισλαμισμός των Ελληνόφωνων στις περιοχές Of, Sürmene, Rize και Matsouka αναφέρεται κατά τον 15ο-18ο αιώνα. Η ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που έλαβε χώρα στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923, οδήγησε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς της Μικράς Ασίας να μετεγκατασταθούν στην Ελλάδα.

Ποιός ήταν ο Παντίτης που στάλθηκε στις Θερμοπύλες

Ο Παντίτης (πέθανε περίπου την δεκαετία του 480 π.Χ) ήταν Σπαρτιάτης πολεμιστής, ένας από τους 300 που στάλθηκαν στη μάχη των Θερμοπυλών. Ο Βασιλιάς Λεωνίδας τον έστειλε ως πρέσβη στη Θεσσαλία, πιθανώς για να ζητήσει βοήθεια για τη μάχη. Ωστόσο, ο Παντίτης δεν μπόρεσε να επιστρέψει στις Θερμοπύλες την ώρα της μάχης, και όταν έφθασε είδε τους συντρόφους του νεκρούς. Όταν επέστρεψε στη Σπάρτη, κατηγορήθηκε για δειλία. Μη υποφέροντας να ζει με αυτή τη κατηγορία, κρεμάστηκε.

Η μικρασιατική φρυγική θεότητα Κυβέλη

Η μικρασιατική φρυγική θεότητα Κυβέλη, "Κυβέλεια Μήτηρ, πιθανώς "Μητέρα των Ορέων" γνωστή μεταγενέστερα στους Έλληνες ως Ρέα ήταν θεά γενικά της άγριας φύσης και των δημιουργικών δυνάμεων της Γης και της γονιμότητας. Ο Πίνδαρος την προσφωνεί «Κυβέλα, μάτερ θεών».

Μικρά Ασία

Η Κυβέλη φαίνεται πως έλκει την καταγωγή της από προϊστορική θηλυκή θεότητα της Μικράς Ασίας όπως υποδεικνύουν τα ανασκαφικά δεδομένα στο Τσαταλογιούκ, από την 6η ήδη χιλιετία π.Χ.. Στη φρυγική τέχνη του 8ου αι. π.Χ. τα λατρευτικά σύμβολα της φρυγικής θεάς μητέρας περιλαμβάνουν λέοντες, κυνηγετικά πτηνά και μικρό αγγείο σπονδών ή άλλες προσφορές.

Φαίδων (διάλογος) : Κι αυτός το πήρε, Εχεκράτη, χωρίς καθόλου να τρομάζει και είπε «Τι λες γι΄αυτό το ποτό, κάνει να χύσω λίγο απ΄αυτό για σπονδή σε κάποιο θεό ή όχι»

Ο Φαίδων είναι έργο του Πλάτωνα το οποίο εντάσσεται στην τετραλογία (Ευθύφρων, Κρίτων, Απολογία, Φαίδων) των διαλόγων που αναφέρονται στη δίκη και εκτέλεση του Σωκράτη.

Πρόσωπα του διαλόγου

Εχεκράτης, οπαδός των Πυθαγορείων από τον Φλειούντα της Β.Δ. Πελοποννήσου, όπου σκηνοθετεί ο Πλάτων τον διάλογο Φαίδων, καθώς ο ομώνυμος εδώ, αφηγητής, μετά τον θάνατο του Σωκράτη, περνά απ΄ εκεί, για να επιστρέψει στην πατρίδα του, την Ήλιδα.

Σιμμίας και Κέβης, οι δύο πνευματικοί δίδυμοι Θηβαίοι, μαθητές του περίφημου πυθαγορείου, του Φιλόλαου, ήρθαν στην Αθήνα, για να συμπληρώσουν τη φιλοσοφική τους μόρφωση και έγιναν τακτικοί συνομιλητές του Σωκράτη.

Ο Περσέας

Ο Περσέας ήταν ήρωας της Αρχαιότητας, γιος του Δία και της Δανάης. Παππούς του ήταν ο Ακρίσιος, βασιλιάς του Άργους.

Ο Ακρίσιος ήθελε πάντα να αποκτήσει έναν διάδοχο για τον θρόνο του. Μετά την γέννηση της Δανάης, προσπάθησε και πάλι να αποκτήσει γιο, αλλά δεν τα κατάφερε. Αποφασίζει να πάει στην Πυθία και να μάθει αν θα αποκτήσει αγόρι. Η Πυθία του ανακοινώνει πως θα αποκτήσει εγγονό από την Δανάη και πως θα σκοτωθεί από αυτόν. Γυρνώντας στο Άργος στεναχωρημένος, κλείνει την Δανάη σε ένα υπόγειο δωμάτιο, ώστε να αποφύγει την επαλήθευση του χρησμού. Η Δανάη επικοινωνούσε μόνο με την παραμάνα της, ενώ από ένα παραθύρι, υπερυψωμένο, καταλάβαινε το έξω περιβάλλον.

Η Σουηδία επέστρεψε στην Ελλάδα το κλεμμένο χρυσό σφραγιστικό δαχτυλίδι από τη Μυκηναϊκή εποχή

Η Σουηδία επέστρεψε ένα χρυσό σφραγιστικό δαχτυλίδι από τη Μυκηναϊκή εποχή, που απεικονίζει ένα ζευγάρι σφίγγες, στην Ελλάδα, ασκώντας έτσι την πίεση στο Ηνωμένο Βασίλειο και το Βρετανικό Μουσείο να επιστρέψουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα.

Η παράδοση από το Ίδρυμα Νόμπελ πραγματοποιήθηκε σε τελετή που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στη Στοκχόλμη, ανακοίνωσε το υπουργείο Πολιτισμού.

Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, το δαχτυλίδι βρέθηκε το 1927 κατά τις ανασκαφές της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής στη μυκηναϊκή νεκρόπολη της Ιαλυσού της Ρόδου.

Τεύκρος o τοξοβόλος του Τρωικού Πολέμου

Έλαβε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο και θεωρείτο ως ο καλύτερος τοξότης των Ελλήνων. Πληγώθηκε από τον Έκτορα, αλλά σώθηκε από τον Αίαντα. Έλαβε μέρος στους ταφικούς αγώνες προς τιμή του Πατρόκλου, όπου νίκησε στην τοξοβολία και ήταν ένας από τους Αχαιούς που μπήκε μέσα στον Δούρειο Ίππο.

Μετά τον πόλεμο, όμως, ο πατέρας του δεν τον δέχτηκε πίσω, και τον έδιωξε,διότι δεν εκδικήθηκε για τον θάνατο του αδελφού του. Έτσι ο Τεύκρος, εξόριστος, πλέον, πήγε στην Κύπρο, όπου και ίδρυσε την πόλη Σαλαμίνα (κοντά στη σημερινή Αμμόχωστο), σε ανάμνηση της πατρίδας του. Ιστορικά, επιβεβαιώνεται η ίδρυση της Σαλαμίνας γύρω στα 1100 π.Χ, χρονολογία που δεν απέχει, χρονικώς, από τον χρόνο επιστροφής των ηρώων της Τροίας.

Ρέα η Τιτανίδα, κόρη του Ουρανού και της Γαίας (Ρέα=αυτή που ρέει)

Η Ρέα, ήταν Τιτανίδα, κόρη του Ουρανού και της Γαίας. Η Ρέα καθόριζε τη ροή των πραγμάτων, ως βασίλισσα των γηραιότερων θεοτήτων στην ελληνική μυθολογία (Ρέα=αυτή που ρέει).

Η Ρέα πήρε ως σύζυγό της τον αδελφό της, Κρόνο, και ενώθηκε μαζί του. Από την ένωσή τους δημιουργήθηκαν οι εξής:

Η πρωτότοκη κόρη τους, Εστία, η οποία έγινε η θεότητα του οίκου (της οικίας). Κάθε πρώτη θυσία που γινόταν στο σπίτι, γίνονταν για εκείνη. Για να σταματήσει τις αψιμαχίες πρόσφερε τον θρόνο της στον ανιψιό της, Διόνυσο.

Η δεύτερή τους κόρη, η Δήμητρα, ήταν η θεότητα της καλλιέργειας, του θερισμού και της γονιμότητας.