Ελληνικές πυραμίδες

Η πυραμίδα του Αμφίονος αποτελεί ίσως την πιο ανατρεπτική σύγχρονη αρχαιολογική ανακάλυψη! Με την ανεύρεση της αποκαλύπτεται ένας κόσμος ξεχασμένος, ένας πολιτισμός που θέτει σε νέα βάση τη θεωρία των πυραμίδων, οδηγώντας έτσι τους Έλληνες στη διεκδίκηση άλλης μίας σημαντικής πρωτιάς. Ο θαυμαστός κόσμος της ελληνικής Ιστορίας επιβεβαιώνει και πάλι το μεγαλείο του!

Η βιβλιογραφία σχετικά με τις πυραμίδες και τα πυραμιδοειδή κτίσματα στον ελληνικό χώρο διευρύνεται τα τελευταία χρόνια μαζί με τα μνημεία που αποκαλύπτονται ή ερευνώνται εκ νέου, ιστορικά, μορφολογικά και λειτουργικά.

Η ίδρυση του μαντείου των Δελφών

Ο θρύλος λέει ότι οι Δελφοί ήταν το σημείο που συναντήθηκαν οι δύο αετοί. όταν ο Δίας τους έστειλε να πετάξουν από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις. Σ’ αυτό το σημείο ο Δίας έριξε τον ιερό βράχο και οι Δελφοί έγιναν γνωστοί στα πέρατα του τότε κόσμου ως ο ομφαλός της Γης, το κέντρο του κόσμου.

«Δέλφις» σημαίνει στ’ αρχαία Ελληνικά Δελφίνι, και γι’ αυτό οι Δελφοί ονομάστηκαν έτσι. Προς τιμή του δελφινιού, και αυτό γιατί αυτή τη μορφή πήρε ο Απόλλωνας κατά το ταξίδι της επιστροφής του, οδηγώντας το καράβι με τους Κρήτες ναυτικούς με σκοπό να μείνουν στους Δελφούς για να χτίσουν το ιερό του και να γίνουν οι ιερείς του.

Με την επιστροφή του ο Απόλλωνας στέφτηκε επισήμως προστάτης και άρχοντας των Δελφών. Στο σημείο που έγινε η σφαγή του Πύθωνα, τοποθετήθηκε ο ομφαλός βράχος. Ο ομφαλός σημαίνει «κέντρο της γής» και εκεί ήταν το Ιερό Μαντείο των Δελφών.

Οι ύποπτοι για την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας

Η Αλεξάνδρεια ήταν μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της αρχαιότητας. Ιδρύθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο το 332 π.Χ όταν κατέκτησε την Αίγυπτο.

Συγκεκριμένα, προτού αναχωρήσει ο Μέγας Αλέξανδρος από την Αίγυπτο για να συνεχίσει την εκστρατεία του στα βάθη της Ανατολής, αποφάσισε να ιδρύσει μία πόλη στα παράλια της Μεσογείου, στην οποία χάρισε το όνομά του.

Ο Πτολεμαίος, στρατηγός του Μεγάλου Αλέξανδρου, διορίστηκε ανώτατος κυβερνήτης της Αιγύπτου μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλέξανδρου το 323 π. Χ . Ο ίδιος ανακήρυξε τον εαυτό του βασιλιά με το όνομα Πτολεμαίος ο Α .

Πλάτωνος Επιστολή Ζ' - Αρχαίο Κείμενο και Μετάφραση

Η επιστολή αυτή (η έβδομη) αποτελεί απάντηση στην έκκληση για βοήθεια από την πλευρά των συγγενών και των φίλων του δολοφονημένου (το 354 π.Χ.) τυράννου των Συρακουσών, του Δίωνα.

Σε αυτήν ο Πλάτωνας, γέρος πια, θεώρησε σκόπιμο να προχωρήσει σε έναν απολογισμό για τα τρία ταξίδια του στη Σικελία. Ποια ήταν, όμως, η άποψή του για τα υπάρχοντα πολιτεύματα, όταν έφτανε για πρώτη φορά στη Σικελία (390 ή 389 π.Χ);

ΠΛΑΤΩΝ, ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

ΠΛ επιστ 324b–326b

Όταν μια φορά ήμουν νέος, μου συνέβη το ίδιο ακριβώς που συνέβη και σε άλλους πολλούς, αποφάσισα, αμέσως μόλις γίνω αυτεξούσιος, ν' ακολουθήσω το πολιτικό στάδιο. Τότε μου παρουσιάστηκαν τα εξής περίπου πολιτικά γεγονότα: Έπειτα από την κατακραυγή πολλών εναντίον του πολιτεύματος που είχαμε τότε, γίνεται μεταπολίτευση και τη μεταπολίτευση αυτή διηύθυναν πενήντα ένας αρχηγοί, ένδεκα στην πόλη, δέκα στον Πειραιά ―η καθεμιά απ' αυτές τις δυο συναρχίες για την αγορά και για τις διοικητικές ανάγκες των πόλεων― και τριάντα έγιναν ανώτατοι άρχοντες με απόλυτη εξουσία.

Η Ελληνική Γλώσσα είναι η Αρχαιότερη στον Κόσμο

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις… είναι από την Ελληνική γλώσσα (βιβλίο Γκίνες).

Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σε αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς).

Η Ελληνική και η Κινέζικη… είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Tο πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό.

Ο μυθικός Δαίδαλος στην Κρήτη

Οπως και να έγιναν τα πράγματα, βέβαιο είναι πως η Πασιφάη, στην επιθυμία της να ενωθεί με το όμορφο ζώο, ζήτησε τη βοήθεια του Δαίδαλου. Αυτός τότε σκάρωσε μια ξύλινη αγελά­δα, κούφια από μέσα και ντυμένη απ' έξω με πραγ­ματικό δέρμα αγελάδας, που ξεγελούσε και άν­θρωπο ακόμα. 'Υστερα την έσυρε με τροχούς ως το λιβάδι όπου έβοσκε ο ταύρος του Ποσειδώνα. Ο ταύρος πραγματικά την πλησίασε αμέσως και έτσι η Πασιφάη, που ήταν κρυμμένη μέσα, κατά­φερε να ενωθεί μαζί του. Από το ζευγάρωμα αυτό η Πασιφάη γέννησε ένα τέρας, τον Μινώταυρο, που είχε κεφάλι ταύρου και σώμα ανθρώπου!..

ΛΕΝΕ πως στον καιρό του Μίνωα, πάντα κατά την Ελληνική Μυθολογία, όταν οι άνθρωποι άρχισαν να ζουν ειρηνικά, να χαίρονται τα πλούτη και τα καλά τους, έφτασε στην Κρήτη, εξόριστος από την Αθήνα, ο πιο φημισμένος τεχνίτης του κό­σμου, ο Δαίδαλος..

Tο μυστικό της καταγωγής των Mινωιτών και των Mυκηναίων

Tο μυστικό της καταγωγής των Mινωιτών και των Mυκηναίων βρίσκεται αποθηκευμένο... στα δόντια τους και δεν θα μείνει κρυφό για πολύ. Λείπουν ακόμα μερικά δείγματα για την ολοκλήρωση της πρωτοποριακής έρευνας στο DΝΑ των αρχαίων, με επικεφαλής τον διάσημο Έλληνα γενετιστή καθηγητή Γιώργο Σταματογιαννόπουλο

Ο γενετιστής-ερευνητής κ. Γιώργος Σταματογιαννόπουλος έθεσε την τεχνολογία του ανασυνδυασμού του DNA που ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του '70 και αποτελεί το κλειδί της γενετικής μηχανικής και κάθε σύγχρονης βιολογικής και ιατρικής έρευνας στην υπηρεσία της Αρχαιολογίας

Το πρώτο συμπέρασμα της νέας επιστήμης, της Μοριακής Αρχαιολογίας, βρίσκεται ήδη καθ' οδόν: H παρουσία των Ελλήνων στον χώρο της Μεσογείου εντοπίζεται τουλάχιστον χίλια χρόνια νωρίτερα απ' ό,τι πιστεύαμε έως τώρα, στο 2900 π.X.

Οι εκτρώσεις των εταίρων στην Αρχαία Ελλάδα

Το πρόβλημα του ελέγχου των γεννήσεων στην αρχαία Ελλάδα ήταν έντονο στις περιπτώσεις πορνείας. Έτσι εκτός από μάγια και φυλαχτά οι συγγραφείς συνιστούσαν και μηχανικά μέσα ή χημικά σκευάσματα, ουσίες δηλαδή με προφυλακτικό χαρακτήρα. Ο Σορανός ήταν ένας γυναικολόγος του 2ου αιώνα μ.Χ, από τους μεγαλύτερους μελετητές του Ιπποκράτη, που συμβούλευε τις εταίρες να εκμεταλλεύονται τις άγονες μέρες του κύκλου ή τη διακεκομμένη συνουσία. Πρακτικός τρόπος αποφυγής εγκυμοσύνης που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα, χωρίς όμως να είναι και ασφαλής μέθοδος. Γι΄ αυτό και οι αρχαίοι προχώρησαν και σε σκευάσματα για να είναι πιο σίγουροι.

O πρώτος ιερός πόλεμος στην αρχαία Ελλάδα

Όταν ο Ηρακλής έκοψε και το τελευταίο αθάνατο κεφάλι της Λερναίας Ύδρας, το πήρε και το έθαψε βαθιά στη γη, τοποθετώντας πάνω του έναν βράχο. Ύστερα βούτηξε τα βέλη του στη δηλητηριώδη χολή του τέρατος κάνοντάς τα θανατηφόρα.

Κι αν οι μύθοι έχουν πάντα μια δόση ιστορικής αλήθειας, τότε ο άθλος του Ηρακλή είναι η παλιότερη γνωστή αναφορά σε βιολογικό πόλεμο! Ιστορικά εξάλλου η λέξη «τοξικός» προέρχεται από τα εμβαπτισμένα στο δηλητήριο βέλη του τόξου του Ηρακλή: τοξικός ίσον θανατηφόρος, μας λέει ο αρχαίος μύθος (όπως μας παραδίδει την ετυμολογία ο Διοσκουρίδης)!

Η ανθρωπότητα έχει δυστυχώς αιματοκυλιστεί πολλάκις στην παγκόσμια ιστορία της και τα μαζικά εγκλήματα δεν λείπουν από την οικουμένη: γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις και λοιπά ξεκληρίσματα πληθυσμών στέκουν ζοφερά ορόσημα της ανθρώπινης αχρειότητας.

Η Ιστορία δεν φαίνεται βέβαια να παίρνει το μάθημά της, αφήνοντας λες τους αρχαίους προγόνους μας μόνους στην οδύσσεια για σοφία και σωφροσύνη. Γιατί η δική τους μαζική δολοφονία λειτούργησε ως πολύτιμο μάθημα που θα διέπνεε έκτοτε τον ελληνικό πολιτισμό, αποτρέποντάς τον από μαζικές εξοντώσεις πληθυσμών.

Συνοπτική καταγραφή των σπουδαιότερων φιλοσόφων της αρχαίας Ελλάδος

Στρατιὲς ὁλόκληρες οἱ Ἕλληνες διανοούμενοι, ἐπιστήμονες καὶ φιλόσοφοι... Πλήθος ἀπειράριθμο οἱ ἰδέες καὶ ἐπιστημονικὲς ἀνακαλύψεις τους, πολλὲς ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἔφτασαν μεσα ἀπὸ τὰ βιβλία τοὺς στὸ σήμερα, ἐνῶ πολλαπλάσιες αὐτῶν καταστράφηκαν στο πέρασμα τῶν αἰώνων μαζὶ μὲ βιβλιοθῆκες κοσμοξάκουστες γιὰ τοὺς θησαυροὺς Σοφίας ποὺ περιείχαν.

ΟΜΗΡΟΣ ...ἀφηγεῖται τὴ δράση βασιλιάδων καὶ ἡρώων, παραδίδοντας γιγαντιαία νοήματα ἀρίστου τὲ καὶ κραταιοῦ βίου !

ΗΣΙΟΔΟΣ ... γράφει γιὰ γεωργοὺς καὶ βοσκούς.Περιγράφει τὴ Θεογονία καὶ τὴ δημιουργία τοῦ Κόσμου. Οἱ περιγραφές του (Τιτανομαχία, Γιγαντομαχία κλπ) κρύβουν πολλοὺς συμβολισμοὺς σχετικὰ μὲ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου καὶ τὶς γεωλογικὲς ἀνακατατάξεις ποὺ ἀκολούθησαν

Η Ελληνική Ανθρωποπλασία

Η ανθρωπογονία της βιβλικής εκδοχής, έφτασε να μονοπωλεί την ιδέα των πρωτόπλαστων. Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε ν’ αντιληφθούμε ότι τα “ανθρωπογονικά έπη”, δεν μπορεί παρά να είναι καρποί μόνο αστικού πολιτισμού, κάτι που οι βιβλικοί συγγραφείς απέκτησαν με εξαιρετική καθυστέρηση! Αν όμως τα ανθρωπογονικά στοιχεία της Γένεσις, παρουσιάζουν επίσης εκτεταμένες ομοιότητες με τους αντίστοιχους βασικούς μεσογειακούς και μη μύθους, τότε δεν θα ήταν νομίζω άδικο αν σκεφτούμε, ότι και η “ιστορία” των πρωτοπλάστων, Αδάμ[1] και Εύας,[2] αποτελούσε ένα ακόμα διαδεδομένο μυθοπλαστικό εύρημα της εποχής, απ’ το οποίο λιγοστά στοιχεία περιέσωσε ενσωματώνοντάς το στον πρόλογό της η Μωυσιακή πεντάτευχος.

Ο Μωυσής λοιπόν, ο αδιαμφισβήτητος (κατά τους θεολόγους) συγγραφέας της Γένεσις, που κατά την βιβλική ομολογία: «έλαβε πάσαν την σοφία των Αιγυπτίων» (Πράξεις αποστόλων 7,22) φαίνεται πως θυμόταν αρκετά ξεκάθαρα την ανθρωπο-­θεογονία του (Αιγύπτιου) Τρισμέγιστου Ερμή, και αυτή μπορεί να είναι μια πολύ καλή απάντηση, στο γιατί η Μωυσιακή αφήγηση, νοη­μα­τικά κινείται στον ίδιο ακριβώς αφηγηματικό άξονα, περιλαμβάνοντας συχνά, ακόμα και κατά λέξη, όλα εκείνα τα νοήματα του Ερμή, που στο σύνολό τους συνθέτουν το «θεογονικό» και «ανθρωπογονικό» κείμενο της βιβλικής Γένεσις!

O ληστής Σκίρων

Στην ελληνική μυθολογία ο Σκίρωνας (Σκίρων) ήταν ένας περιβόητος Κορίνθιος ληστής, γιος του Πέλοπα. Ο Σκίρων είχε το λημέρι του στον γκρεμό που είχε το όνομά του, τις λεγόμενες Σκιρωνίδες πέτρες, τη σημερινή «Κακιά Σκάλα». Παραμόνευε στον δρόμο Αθηνών-Πελοποννήσου και όταν περνούσε από εκεί μοναχικός ταξιδιώτης, τον λήστευε, τον αιχμαλώτιζε και τον βασάνιζε. Συνήθως ο Σκίρων υποχρέωνε τον αιχμάλωτό του να του πλύνει τα πόδια στην άκρη του γκρεμού, και την ώρα που αυτός ήταν απασχολημένος, του έδινε μια κλοτσιά και τον έριχνε από τον γκρεμό στη θάλασσα. Εκεί έβγαινε μια τεράστια χελώνα και έτρωγε τα κομμάτια του.

Ο ήρωας Θησέας σκότωσε τον Σκίρωνα είτε κατά το πρώτο του ταξίδι από την Τροιζήνα προς την Αθήνα, είτε αργότερα, όταν, βασιλιάς πια της Αθήνας, εξεστράτευσε κατά της Ελευσίνας.

Τι απέγινε η Αριάδνη, κόρη του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα και της κόρης του Ήλιου Πασιφάης ;

Κόρη του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα και της κόρης του Ήλιου Πασιφάης. Ετυμολογικά το όνομά της, Αριάδνη ή Αριάγνη σημαίνει την ιερή την αγνή. Η ρίζα αδ- προέρχεται από το ρήμα ανδάνω, εκ του ήδομαι που σημαίνει τέρπω, ευαρεστώ.

Μ' αυτήν την έννοια η Αριάδνη είναι η φιλήδονη, μία έκφραση της Πάνδημου Αφροδίτης. Μία ακόμα παράφραση του ονόματός της είναι το «Αριδήλα», που σημαίνει την πολύ φωτεινή, αυτήν που φαίνεται από μακριά. Αυτό το όνομα το πήρε όταν ανέβηκε με τον Διόνυσο στον ουρανό

Πριν αποκτήσει το χαρακτήρα θνητής ηρωίδας σχετιζόταν στην Κρήτη με τη Θεά-Φύση ή μεγάλη μητέρα, θεότητα που αποτελούσε την προσωποποίηση της φύσης που γεννιέται και πεθαίνει κατά τη διάρκεια του έτους.

Ναός του Απόλλωνα, συλλεκτικό ντοκιμαντέρ πριν ο ναός σκεπαστεί!

Είναι το πρώτο φιλμ για το ναό του επικούρειου Απόλλωνα που έχτισε ο Ικτίνος στην κορυφή ενός βουνού.

Ο σκηνοθέτης (Jean-Daniel Pollet) μαγεύτηκε και είπε ότι αυτός ο ναός υπήρξε το κέντρο του κόσμου για κείνον. Έτσι λοιπόν τον κινηματογράφησε με ρυθμό ιερής τελετουργίας και το αποτέλεσμα αντάμειψε τις προσπάθειες του.

Ο ναός είναι κτισμένος κυρίως με ασβεστολιθική πέτρα και είναι χωρίς το άγαλμα του θεού Απόλλωνα.

«Εδώ μπορείς να υπάρξεις»

Εντυπωσιασμένος από τη γοητεία του αρχαιολογικού χώρου των Βασσών ο εξαιρετικός σκηνοθέτης Jean-Daniel Pollet, μόλις τον ανακάλυψε βρήκε ένα υπαρξιακό καταφύγιο λέγοντας «Εδώ μπορείς να υπάρξεις».

Η μάχη στον Υδάσπη Ποταμό

O Μ. Αλέξανδρος, μαχόμενος επίμονα και υποτάσσοντας τους Ασσακηνούς, τους Ασπάσιους και άλλους άγριους λαούς, εκπόρθησε τα Μάσσαγα και -επιχωματώνοντας μία βαθειά χαράδρα- κατέλαβε την απόκρημνη τοποθεσία 'Αορνο Πέτρα που σύμφωνα με το μύθο ούτε ο Ηρακλής και ο θεός Διόνυσος δεν είχαν κυριεύσει. 'Οταν τέλος οι 'Ελληνες έφτασαν στον Ινδό ποταμό βρήκαν έτοιμη τη γέφυρα που είχε κατασκευάσει γι αυτούς ο στενός φίλος του βασιλιά Ηφαιστίωνας. (Σημειωτέον πως ακόμα και η διάσημη βασίλισσα των Ασσυρίων Σερίραμις δεν είχε κατορθώσει να διαβεί τον Ινδό). Τότε συμμαχώντας με τον τοπικό ηγεμόνα Ταξίλη ο Αλέξανδρος έφτασε στον ποταμό Υδάσπη στην Ινδία όπου τον περίμενε ο πολεμικότατος βασιλιάς Πώρος οχυρωμένος πίσω από το ποτάμι.

Αρχαία Ελλάδα και Βουδισμός

Βίντεο από τηλεοπτική εκπομπή του δημοσιογράφου Ν.Χειλαδάκη,που αποκαλύπτει την προέλευση και την σχέση του Βουδισμού με την αρχαία Ελλάδα.

Ανάμεσα στα άλλα παρουσιάζει μια αρχαία Ελληνική πόλη  στα βάθη της Κεντρικής Ασίας,όπου ακόμη και σήμερα διατηρούνται κάποια έθιμα.Επίσης παρουσιάζεται και ένα μοναδικό εύρημα που βρέθηκε σε ένα πανάρχαιο Βουδιστικό μοναστήρι και αποδεικνύει την παρουσία του ελληνικού πολιτισμού στα βάθη της ανατολής και την επιρροή του στον Βουδισμό και  τα Βουδιστικά μοναστήρια.

Άθικτο άγαλμα της Κυβέλης της «Μητέρας των θεών» έφεραν στο φως οι αρχαιολόγοι στον Πόντο

Ένα μοναδικό άγαλμα της θεάς Κυβέλης ανακάλυψαν Tούρκοι αρχαιολόγοι στα Κοτύωρα του Πόντου. Πρόκειται για άγαλμα 2.100 ετών, ύψους 1,10 μέτρων και βάρους 200 κιλών, που αναπαριστά τη θεά Κυβέλη την ώρα που κάθεται.

Το άγαλμα διατηρήθηκε σε άριστη κατάσταση στην πορεία των αιώνων, μετά την ήττα του Μιθριδάτη ΣΤ’ και την κατάλυση του Βασιλείου του Πόντου τον 1ο αιώνα π.Χ από τον ρωμαϊκό στρατό. Το άγαλμα βρέθηκε σχεδόν άθικτο κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στον αρχαιολογικό χώρο Κουρούλ Καλεσί στην επαρχία των Κοτυώρων (Όρντου).

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ανασκαφικής αποστολής και πρόεδρο του τμήματος Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Γκαζί, καθηγητή Σουλεϊμάν Γιουτζέλ Σενγιούρτ, είναι το πρώτο μαρμάρινο άγαλμα που βρίσκεται στην περιοχή.

Ο ίδιος εκτίμησε ότι πρόκειται για εύρημα μεγάλης αξίας. Η μικρασιατική φρυγική θεότητα Κυβέλη, γνωστή μεταγενέστερα στους Έλληνες ως Ρέα, ήταν θεά γενικά της άγριας φύσης, των δημιουργικών δυνάμεων της Γης και της γονιμότητας. Ήταν κόρη του Ουρανού και της Γαίας.

Το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός

Η Ολυμπία, ως ιερός χώρος, όπου κάθε τέσσερα χρόνια τελούνταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, συγκέντρωνε πλήθος ναών και άλλων λατρευτικών χώρων, όπου δεσπόζουσα θέση κατείχε ο ναός του Δία.
Στα πρώτα στάδια τελέσεως των Ολυμπιακών αγώνων ήταν μια λιτή κατασκευή. Με την πάροδο του χρόνου δημιουργήθηκε η ανάγκη για ένα αντάξιο οικοδόμημα.

Έτσι το 466 π.Χ. ξεκίνησε η κατασκευή ενός λαμπρού δωρικού ναού αντάξιου του
Παρθενώνα. Το έργο ανέλαβε ο αρχιτέκτων Λίβων ο Ηλείος και τελείωσε το 456 π.Χ., παραδίδοντας στην ανθρωπότητα ένα εξαίρετο δημιούργημα αρμονίας, τον δεύτερο σε μέγεθος μετά τον Παρθενώνα ναό στον Ελληνικό χώρο, με διαστάσεις 64, 12Χ27, 68 μέτρα και συνολικό ύψος 20,25 μέτρα.

Η θυσία των Σπαρτιατών του Λεωνίδα που άλλαξε το ρου της Ιστορίας

Η μάχη των Θερμοπυλών με τους ηρωϊκούς Σπαρτιάτες του Λεωνίδα. Έγινε το 480 π.Χ αλλά όπως θα διαπιστώσετε στο εκπληκτικό αφιέρωμα του History Channel είναι μια μάχη που ακόμη και σήμερα αποτελεί αντικείμενο ενδελεχούς μελέτης .

Δείτε πόσο έκθαμβοι είναι αμερικανοί ιστορικοί και ειδικοί που μιλούν σ΄ αυτό το αφιέρωμα για τους 300 του Λεωνίδα, την «Δύναμη Δέλτα» εκείνης της εποχής όπως λέει ένας απ΄ αυτούς.

To θαύμα των Αρχαίων Ελλήνων

Ο θρύλος των επιστημών (La légende des sciences) είναι μια σειρά βραβευμένων Γαλλικών ντοκιμαντέρ του Γάλλου φιλόσοφου και συγγραφέως Michel Serrer και αναφέρεται στο θαύμα των Ελλήνων.

Συγκεκριμένα στο εντυπωσιακό ντοκιμαντέρ αναφέρεται στην έκρηξη των γνώσεων και των επιστημών από τον 6ο έως και τον 4ο π.Χ. αιώνα. «Σε ένα μικρό ηλιόλουστο κομμάτι Γης, την Ελλάδα, γεννήθηκαν οι επιστήμες που εξακολουθούν να μας οδηγούν έως και σήμερα.»

Έθιμα και παραδόσεις της Αρχαίας Σπάρτης

Η Πολιτεία των Λακεδαιμονίων είχε αναδείξει ως φορείς εξουσίας δύο βασιλείς, τη γερουσία με 28 μέλη, καθώς και το σώμα των 5 εφόρων. Η βασιλεία είχε κληρονομικό χαρακτήρα, σε αντίθεση προς τη γερουσία, η οποία αναδεικνυόταν από τον λαό. Οι βασιλείς ή "αρχαγέται", προέρχονταν από τα δύο γένη των Αγιαδών και των Ευρυπωτιδών. Το σύστημα της διπλής βασιλείας, αναγόταν στο απώτατο παρελθόν, ήταν δε αποτέλεσμα συμβιβασμού των Αχαιών και των Δωριέων, διασφαλίζοντας τη συνύπαρξή τους. Χαρακτηριστικά αναφέρεται από τον Ηρόδοτο (Ε' 72), ότι όταν ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Κλεομένης ο Α' ανήλθε στην Ακρόπολη, δήλωσε στην ιέρεια ότι έχει αχαϊκή και όχι δωρική καταγωγή .

Τα μέλη της γερουσίας επιλέγονταν με γνώμονα την ηθική τους αρετή. Η αρμοδιότητά τους συνίστατο στην επιλογή των θεμάτων εκείνων, τα οποία θα συζητούσε η εκκλησία του δήμου, γνωστότερη ως Απέλλα.

Οι γιγαντιαίοι κρατήρες της Αργολίδας

Στους πρόποδες του όρους Δίδυμο στην Αργολίδα υπάρχει ένα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο. Η γη έχει βυθιστεί σε δύο σημεία που μοιάζουν με ηφαιστειακούς κρατήρες. Μόνο που οι τεράστιες γήινες τρύπες δεν δημιουργήθηκαν από κάποιο ηφαίστειο ούτε από πρόσκρουση μετεωριτών στο έδαφος, αλλά από τη καθίζηση του εδάφους λόγω των υπόγειων υδάτων του βουνού. Οι δύο κρατήρες, γνωστοί ως δολίνες δηλαδή σπήλαια, έχουν κυκλικό σχήμα και είναι ορατοί από μεγάλη απόσταση λόγω του μεγέθους τους.

Ο ένας βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού και ονομάζεται μεγάλη σπηλιά και ο δεύτερος, στην πεδιάδα και ονομάζεται μικρή σπηλιά. Εκεί κατέφευγαν για να προφυλαχθούν από τα φυσικά φαινόμενα οι προϊστορικοί άνθρωποι και κατά την τουρκοκρατία, οι κάτοικοι της περιοχής μετέφεραν από τη μεγάλη σπηλιά νίτρο από τα ούρα των ζώων και κατασκεύαζαν πυρίτιδα για τα όπλα.

Πώς ανακαλύφθηκε στον βυθό της λίμνης το προϊστορικό χωριό που χτίστηκε πριν από χιλιετίες στην Ελλάδα

To 1932 η στάθμη της λίμνης της Καστοριάς κατέβηκε και δεκάδες ξύλινα υποστυλώματα ήρθαν στην επιφάνεια. Την περίοδο εκείνη ο καθηγητής προϊστορικής αρχαιολογίας Α. Κεραμόπουλος ερευνούσε τη Δυτική Μακεδονία με σκοπό να να εντοπίσει την κοιτίδα των αρχαίων Μακεδόνων.

Όταν έφτασε κοντά στο χωριό Δισπηλιό ήρθε αντιμέτωπος με μια μοναδική ανακάλυψη. Ανακάλυψε έναν προϊστορικό οικισμό που παρέμενε κρυμμένος κάτω από τη στάθμη του νερού για πολλά χρόνια. Ο Κεραμόπουλος ερεύνησε την περιοχή και συνέλεξε τμήματα οψιανού και όστρακα από χειροποίητα αγγεία.

Ο ίδιος έγραψε στο ημερολόγιό του: «Ανέσκαψα μεγάλην έκτασιν της λιμναίας πασσαλοπήκτου κώμης παρά την νοτίαν όχθην της λίμνης της Καστοριάς. Πάντα τα σημεία της κώμης ταύτης υπήρξαν εξ ίσου γόνιμα εις ευρήματα νεολιθικής εποχής. Συνελέξαμεν περί τα 530 λίθινα εργαλεία και τινάς λίθους ειργασμένους και απερριμμένους».

Οι ιστορικοί «μύθοι» του Ηροδότου

Ο «πατέρας της Ιστορίας», ο Ηρόδοτος, ήταν γόνος Έλληνα αποίκου της Καρίας και γεννήθηκε το 485 π.Χ. στην Αλικαρνασσό. Θα ζούσε μια εύπορη και ήσυχη ζωή, αν δεν τον ξερίζωνε από την πατρίδα του η αντίσταση στην τυραννία. Ήταν 30 χρόνων όταν βρέθηκε να περιπλανιέται στα μέρη του τότε γνωστού κόσμου, από την Κύπρο ως τη Βαβυλωνία και από την Κριμαία ως την Αθήνα, την Αίγυπτο και την Κυρηναϊκή. Κατέληξε να ιδρύσει, μαζί με τον Πρωταγόρα, την αποικία των Θουρίων, στην Κάτω Ιταλία. Εκεί έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, γράφοντας τα όσα είχε δει και είχε ακούσει.


Την «παγκόσμια Ιστορία» του οι αλεξανδρινοί μελετητές τη χώρισαν σε εννέα βιβλία και έδωσαν στο καθένα το όνομα μίας από τις εννέα Μούσες. Τα πέντε τελευταία βιβλία του περιέγραφαν αναλυτικά τους Περσικούς Πολέμους, αλλά τα τέσσερα πρώτα θεωρήθηκαν περισσότερο πολιτικο-γεωγραφικές πληροφορίες, μύθοι και ανέκδοτα για τους μακρινούς μας λαούς. Από αυτά πήγασε η «ρετσινιά» που τον ακολουθεί ως σήμερα: «Ιστοριογράφος ναι, ιστορικός όχι». Άρα, αμφιβόλου αξιοπιστίας.

Η άνοδος πριν την κάθοδο των Δωριέων

Η "ελληνική" παιδεία στα "ελληνικά" σχολεία μας μαθαίνει για την κάθοδο των Δωριέων, αλλά ουδέποτε μας έκανε λόγο για την άνοδο τους η οποία προηγήθηκε, όπως επίσης για το ποιοι πραγματικά ήταν και φυσικά για το πότε έλαβαν χώρα όλα αυτά!

Για να δούμε την πραγματικότητα:

Ο Πλάτων στο έργο "Νόμοι" μας παραθέτει έναν διάλογο μεταξύ του ιδίου, του Κνώσιου Κλεινία και του Λακεδαίμονα Μέγιλλου. Στον διάλογο αυτόν οι τρεις γηραιοί άνδρες κατά την διάρκεια της διαδρομής τους από την Κνωσό προς το Ιδαίον Άντρον με σκοπό την μύηση τους στα Ανώτατα Μινωικά Μυστήρια συζητούν, κρίνουν και συγκρίνουν τα 3 Πολιτεύματα τους. Στον στίχο 682d ο Πλάτων μας ενημερώνει ότι οι Δωριείς ήταν Αχαιοί, πράγμα με το οποίο συμφωνεί ο Μέγγιλος.

Ο Ξενοφώντας, ο Θηραμένης και η χειραγώγηση του πλήθους

Οι Αθηναίοι, αφού κατατρόπωσαν το στόλο του Καλλικρατίδα, βρέθηκαν στο δίλημμα, αν πρέπει να κυνηγήσουν το στόλο των εχθρών, για να επιτύχουν την ολοκληρωτική συντριβή του, ή να καθυστερήσουν περισυλλέγοντας τους ναυαγούς τους.
Τελικά, η περισυλλογή των ναυαγών κατέστη αδύνατη: «Ενώ όμως σκόπευαν να τα κάνουν αυτά, σηκώθηκε δυνατός άνεμος και τρικυμία που τους εμπόδισε· έστησαν λοιπόν τρόπαιο και στρατοπέδευσαν εκεί». (1, 6, 35). Η εξέλιξη αυτή θα προκαλούσε θύελλα στην Αθήνα: «Οι Αθηναίοι καθαίρεσαν αυτούς τους στρατηγούς εκτός από τον Κόνωνα· κοντά σε τούτον διόρισαν τον Αδείμαντο και το Φιλοκλή. Από τους στρατηγούς που είχαν πάρει μέρος στη ναυμαχία ο Πρωτόμαχος κι ο Αριστογένης δεν επέστρεψαν στην Αθήνα, ήρθαν όμως έξι – ο Περικλής, ο Διομέδων, ο Λυσίας, ο Αριστοκράτης, ο Θράσυλλος κι ο Ερασινίδης». (1, 7, 1 – 2).Η τελική απόφαση των στρατηγών ήταν να σταλούν δυνάμεις προς βοήθεια των βυθισμένων αθηναϊκών πλοίων και ο υπόλοιπος στόλος να κατευθυνθεί το ταχύτερο στη Μυτιλήνη, που την πολιορκούσε ο Ετεόνικος:

Βρέθηκε σκελετός στο Ναυάγιο των Αντικυθήρων

Σκελετικά κατάλοιπα (κρανίο, μακρά και μικρότερα οστά) ατόμου που είχε εγκλωβιστεί στο Ναυάγιο των Αντικυθήρων κατά τη βύθισή του, εντοπίστηκαν και ανελκύστηκαν, κατά τη διάρκεια της έρευνας που πραγματοποίησε η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων και το αμερικάνικο Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole, από 28 Αυγούστου μέχρι 14 Σεπτεμβρίου. Πρόκειται για τη δεύτερη ανασκαφική αποστολή εντός του ιδίου έτους.

Οστά από τουλάχιστον τέσσερα διαφορετικά άτομα είχαν ήδη εντοπιστεί στο ναυάγιο κατά τις έρευνες των ετών 1900 – 1901 και 1976. Η θέση των οστών και η σχέση τους με τα άλλα ευρήματα πλησίον τους, φανερώνουν τη βίαιη ναυάγηση του πλοίου. Επιπροσθέτως οι προγραμματιζόμενες ανθρωπολογικές και γενετικές (DNA) αναλύσεις αναμένεται να δώσουν στοιχεία για τον ίδιο τον νεκρό, δηλαδή το φύλο, την ηλικία θανάτου και γενικά την ανασύνθεση του τρόπου ζωής του.

Διμήνι - Σέσκλο. Ελληνικοί προϊστορικοί οικισμοί 7000 π.Χ

Στις βορειοδυτικές παρυφές του σημερινού χωριού Διμήνι, 5 χιλ. από την πόλη του Βόλου, επάνω σε χαμηλό λόφο με εξαίρετη εποπτεία στον Παγασητικό κόλπο, βρίσκεται ο μεγάλος και καλά οργανωμένος προϊστορικός οικισμός του Διμηνίου. Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς οικισμούς της Ελλάδας και για το σημαντικότερο οικισμό της Νεότερης Νεολιθικής περιόδου. Μαζί με το Σέσκλο είναι οι πιο συστηματικά ανασκαμμένες νεολιθικές θέσεις της Θεσσαλίας, που μας προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες για την αρχιτεκτονική και οικονομική οργάνωση των προϊστορικών οικισμών.

Η θέση σήμερα απέχει 3 χιλ. από την ακτογραμμή, ωστόσο την 5η χιλιετία π.Χ. η θάλασσα βρισκόταν σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου.

Σύντομη περιγραφή του Πελοποννησιακού Πολέμου

Μετά  τη Δηλιακή Συμμαχία, η αθηναϊκή ηγεμονία διαμορφωνόταν σε πανελλήνια δύναμη, κάτι που δεν άρεσε στα πατροπαράδοτα πολιτεύματα των πόλεων-κρατών. Έτσι, ο παραδοσιακός ελληνικός κόσμος από τη μια πλευρά (Πελοποννησιακή Συμμαχία) και η "νεωτερίζουσα" δημοκρατία από την άλλη (Αθηναϊκή Συμμαχία), συγκρούστηκαν στην ουσία για το ίδιο "ιδεώδες". Τη σύγκρουση των δύο μεγάλων ελληνικών δυνάμεων της εποχής του Χρυσού Αιώνα, των Αθηναίων και των Σπαρτιατών, κατέγραψαν οι ιστορικοί Θουκυδίδης, Ξενοφών, Θεόπομπος ο Χίος, Κράτιππος, Ελλάνικος ο Λέσβιος, Έφορος ο Κυμαίος, Διόδωρος Σικελιώτης, Ιουστίνος, Φίλιστος, Τίμαιος ο Ταυρομενίτης και άλλοι.

Βριλησσός

Ετυμολογία

Κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. το όρος της Αττικής που βρίσκεται βορειοανατολικά των Αθηνών ονομάζεται "Βριλησσός" (που σημαίνει "Ισχυρός Λίθος" από τα συνθετικά βριάω-βριώ:έχω ισχύ + λάας:πέτρα + κατάληξη σος). Με αυτή την ονομασία συναντάμε το όρος σε κείμενα του Ηρόδοτου και του Θουκυδίδη. Υπάρχει μια σύγχυση της ονομασίας του όρους αυτού με έναν ποταμό της αρχαιότητας που παρουσιάζεται σε κάποια κείμενα με την ίδια ονομασία. Ορισμένοι συγχέουν τον ποταμό αυτό με τη μεγάλη ρεματιά που πηγάζει από τη σημερινή Νέα Πεντέλη, διέρχεται από Βριλήσσια και Μελίσσια και χύνεται στο δήμο Χαλανδραίων.

Αρμονία και Κάδμος: Ο πρώτος γάμος θνητών που παρευρέθησαν οι Ολύμπιοι θεοί

Στην ελληνική μυθολογία η Αρμονία ήταν κόρη δύο θεών, κατά τη Θεογονίατου Ησιόδου,του Άρεως και της Αφροδίτης και αδελφή του Φόβου και του Δείμου. Παντρεύτηκε τον βασιλιά των Θηβών Κάδμο. Οι περισσότερες από τις θηβαϊκές γενεαλογίες σχετίζονται με αυτό το βασιλικό ζεύγος, και όλες οι μεγάλες οικογένειες των Θηβών ισχυρίζονταν ότι κατάγονταν από αυτούς.

Ακόμα και οι Αμαζόνες σύμφωνα με μία παράδοση ήταν κόρες της Αρμονίας. Ωστόσο, κατά μία άλλη εκδοχή, η Αρμονία ήταν κόρη του Δίακαι της Ηλέκτρας, και καταγόταν από τη Σαμοθράκη, από όπου είχε απαχθεί από τον Κάδμο. Αυτή την εκδοχή ασπάζεται ο Ευριπίδης στην τραγωδία τουΦοίνισσαι (7) και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος (Α 916)...

Ο Μέγας Αλέξανδρος στους θρύλους της παγκόσμιας μυθιστορίας

Η μοναδική φυσιογνωμία του Αλέξανδρου, ηρωική, ονειροπόλα και αποφασισμένη ν’ αφήσει το σημάδι της στον κόσμο, κατάφερε να ασκήσει τόσο βαθειά επιρροή στα μέρη από τα οποία πέρασε και στους λαούς τους οποίους κατέκτησε ώστε 2.300 χρόνια μετά ο θρύλος του παραμένει ζωντανός, ακέραιος ή ενσωματωμένος στις μυθιστορίες τους, ως ακραίο δείγμα θάρρους και σοφίας που ξεπερνάει τα ανθρώπινα και αγγίζει το θείο.

Οι πάμπολλοι θρύλοι που ακολουθούν τον μόνο όντως Μεγάλο της Ιστορίας, ξεκινούν πολύ πριν τη γέννηση του..

Λύκαιο Όρος. Η Ιερά κορυφή των Αρκάδων δίνει νέα συγκλονιστικά ευρήματα

Νέα σημαντικά ευρήματα ήρθαν στο φως κατά τις φετινές ανασκαφές στο ιερό του Διός στο Λύκαιο Όρος, στο νοτιοδυτικό άκρο της Αρκαδίας, εκεί όπου κατά την τοπική παράδοση γεννήθηκε και ανατράφηκε ο βασιλιάς των θεών.

Στη νοτιότερη κορυφή του Όρους, σε υψόμετρο που αγγίζει τα 1400μ. και με πανοραμική θέα σε όλη την ηπειρωτική Πελοπόννησο, εντοπίζεται ο βωμός τέφρας για τις θυσίες ζώων προς τιμήν του Δία, ενώ στο οροπέδιο χαμηλότερα έχουν αποκαλυφθεί τα μνημειακά οικοδομήματα του κάτω ιερού, όπου ελάμβαναν χώρα κατά την αρχαιότητα φημισμένοι αθλητικοί αγώνες, τα Λύκαια. Το αρχαιολογικό ερευνητικό πρόγραμμα, προϊόν ελληνοαμερικανικής συνεργασίας που ξεκίνησε το 2004, απέδωσε σημαντικές νέες πληροφορίες σχετικά με το βωμό.

Πως προέκυψε η έκφραση: "Άνοιξε η γη και τον κατάπιε"

Η φράση αυτή έχει την αρχή της στη Μυθολογία των αρχαίων Ελλήνων. Σύμφωνα με το μύθο, μετά τη μονομαχία των δύο αδελφών Ετεοκλή και Πολυνείκη και τον αμοιβαίο θάνατό τους, οι Θηβαίοι καταδίωξαν τους πολιορκητές που τράπηκαν σε φυγή. Ανάμεσά τους και ο Αμφιάραος,  ο οποίος καταδιωκόταν από τον Θηβαίο Πολυκλύμενο ή Περικλύμενο, γιο του θεού Ποσειδώνα, που θα τον σκότωνε ή θα τον πλήγωνε, πράγμα λυπηρό και υποτιμητικό για μια ηρωική φυσιογνωμία όπως τον Αμφιάραο...

Κινδυνεύοντας, από στιγμή σε στιγμή, να χτυπηθεί από το ακόντιο του διώκτη του, σώθηκε μόνο από τη γρήγορη επέμβαση του Δία.
Ο Δίας  θέλοντας να αποτρέψει αυτό το πεπρωμένο, έριξε κεραυνό που άνοιξε στη γη ένα μεγάλο χάσμα.Το χάσμα αυτό κατάπιε τον Αμφιάραο, τον ηνίοχό του Βάτωνα, το άρμα τους και τα άλογά τους Θόας και Δίας.(Πίνδ., Ολυμπιόν. 6.12-17).

Θάργηλος άρτος

Η αναζήτηση για τις ρίζες του εθίμου της βασιλόπιτας, μας οδηγεί πίσω, στην αρχαιότητα, στις προσφορές άρτου ή και μελιπήκτων των αρχαίων ημών προγόνων, προς τους θεούς, κατά τη διάρκεια εορτών.  

Το έθιμο αυτό είναι από τα ελάχιστα αρχέγονα έθιμα που επιβιώνουν. Οι Λαογράφοι αναζητούν τη ρίζα του εθίμου στην αρχαιοελληνική παράδοση.  Οι Αρχαίοι Έλληνες προσέφεραν στους θεούς σε κάθε μεγάλη καμπή του χρόνου ή της ζωής τους «εορταστικούς άρτους». ..

Κάθε Αθηναίος στρατιώτης, πριν ξεκινήσει για τον πόλεμο, αφιέρωνε στον Άρη, το θεό του πολέμου, τρία ψωμάκια. Ένα για να πάει καλά, ένα για να νικήσει και το τρίτο για να γυρίσει γερός και αρτιμελής.

Πυθαγόρας και Πλάτων: Ο ήχος των πλανητών. Η μουσική που επιβεβαίωσε η NASA.

Μετά από 2.500 χρόνια η NASA παρουσιάζει τους ήχους που δημιουργούν οι πλανήτες δικαιώνοντας τις θεωρίες του Πλάτωνα και του Πυθαγόρα.

Ακούστε τους ήχους που παράγουν οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος μέσα από τους ανιχνευτές των μη επανδρωμένων διαστημοπλοίων της NASA: Voyager I και II, οι οποίοι κατέγραψαν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα στο ”αθόρυβο” κενό του διαστήματος όπως αναφέρει το awakengr.com.

Είναι μια συλλογή των πλανητικών εκπομπών ραδιοφωνικών σημάτων που κατεγράφησαν και μετατράπηκαν σε αρχεία ήχου.

Αυτή είναι η ”Μουσική των ουράνιων σφαιρών”, για την οποία (2500 χρόνια πριν η ΝΑΣΑ αποδείξει την ύπαρξη της Μουσικής στο Σύμπαν), μίλησε ο Πλάτων, ο οποίος ονόμαζε την μουσική ως την ομορφιά του Σύμπαντος – έλεγε επίσης ότι

Ο ιστορικός λόγος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ώπη

Διαβάστε τι ακριβώς είπε ο θρυλικός Στρατηλάτης στους στρατιώτες του στην Ώπη, όπου ο Μέγας Αλέξανδρος ανέπτυξε με περισσή αντικειμενικότητα και αλήθεια ορισμένες άγνωστες πτυχές στην πορεία του προς την Ασία, έτσι όπως καταγράφεται από τον Αρριανό στο έργο του: «Αλεξάνδρου Ανάβασις» (Βιβλίο 7 και Κεφάλαιο 9)!..

Αυτός ο λόγος μου, Μακεδόνες, δεν θα εκφωνηθεί για να σταματήσει την επιθυμία σας για επιστροφή στην πατρίδα - γιατί μπορεί ο καθένας σας να φύγει όπου θέλει με την έγκριση μου - αλλά για να καταλάβετε τι λογής είμαστε εμείς και τι λογίς γίνατε εσείς και φεύγετε.

Αριστοτέλης «Πολιτικά»

«…Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφ’ εταίρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές.

Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά….»

Ο διάλογος του μεγάλου κυνικού, με τον Μέγα Αλέξανδρο

Όποιον και να ρωτήσεις, τι είπε ο Διογένης στον Αλέξανδρο, θα σου απαντήσει εκείνο το χιλιοειπωμένο «μη μου κρύβεις τον ήλιο» ή «μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου χαρίσεις»….

Οι νεοέλληνες ειδικοί κατά έναν περίεργο τρόπο, σταματούν εδώ χωρίς να επεκτείνονται στην υπόλοιπη συζήτηση του Αλεξάνδρου με τον Διογένη, η οποία είναι πραγματική διάλεξη πολιτικής κοινωνιολογίας.

Ο Διογένης συμφωνεί με την Σωκρατική αντίληψη περί γνώσεως. Δηλαδή δεν μπορεί να ασχοληθεί κάποιος επιτυχώς και επωφελώς με κάτι αν το αγνοεί.

Νομίζεις λέει στον Μέγα Αλέξανδρο πως είναι ηνίοχος εκείνος που δεν μπορεί να κρατήσει τα ηνία; Ή εκείνος που δεν ξέρει να κυβερνήσει είναι κυβερνήτης; Ο Αλέξανδρος τότε, ανήσυχος μήπως θεωρηθεί ότι δεν γνωρίζει να βασιλεύει, ρωτά πολύ εύστοχα: Ποιος διδάσκει την βασιλική τέχνη που πρέπει να μεταβεί κανείς για να την μάθει;

Οι «Νόμοι» του Σόλωνα περί ομοφυλοφιλίας

Οι «Νόμοι» του Σόλωνα , είναι αρκετά σαφείς για τις συνέπειες που έχει κάποιος Αθηναίος αν συνάψει ομοφυλοφιλική σχέση :

Αν τις Αθηναίος εταιρήση, μη έξεστω αυτώ των εννέα αρχόντων γενέσθαι, μηδέ ιερωσύνην ιερώσασθαι, μηδέ συνδικήσαι τω δήμω, μηδέ αρχήν αρχέτω μηδεμιάν, μήτε ενδημον, μήτε υπερόριον, μήτε κληρωτήν, μήτε χειροτονητήν, μηδέ επικυρήκειαν αποστελλέσθω, μηδέ γνώμην λεγέτω, μηδέ εις τα δημοτελή ιερά εισίτω, μηδέ εν ταις κοιναίς σταφονοφορίες σταφανούσθω, μηδέ εντός των της αγοράς περιρραντηριων πορευέσθω. Εάν δε ταύτα τις ποιή, καταγνωσθέντως αυτού εταιρείν, θανάτω ζημιούσθω.

"Δηλαδή, αν κάποιος Αθηναίος πολίτης συνάψει ερωτική σχέση με άλλον:

Θουκυδίδης για το ρήγμα που έδωσε μεγάλο σεισμό και καταστρεπτικό τσουνάμι

Ο Θουκυδίδης είναι ο μεγαλύτερος ιστορικός της αρχαιότητας και κατέχει την πρώτη θέση των ιστορικών της παγκοσμίου ιστορικής φιλολογίας. Αυτό να είσαι βέβαιος δεν είναι υπερβολή, καν σοβινισμός.

Ο Θουκυδίδης στο Γ’ βιβλίο και στις παραγράφους 87,89 και 116 μας περιγράφει σεισμικά γεγονότα που έλαβαν χώρα επί των ημερών του.

Ειδικά το ρήγμα της Αταλάντης που έχει να δώσει μεγάλο σεισμό εδώ και δεκαετίες τώρα. Ο Θουκυδίδης μάλιστα λέει ότι το ρήγμα αυτό το 425 π.Χ. έδωσε μεγάλο σεισμό και καταστρεπτικό τσουνάμι στην περιοχή. Κι ένα απόσπασμα: «….και περί τούτους τους χρόνους, των σεισμών κατεχόντων, της Ευβοίας εν Οροβίαις η θάλασσα επανελθούσα από της τότε ούσης γης και κυματωθείσα επήλθε της πόλεως μέρος τι, και το μεν κατέκλυσε, το δυπενόστησε, και θάλασσα νυν εστί πρότερον ούσα γη . και ανθρώπους διέφθειρεν όσοι μη εδύναντο φθήναι προς τα μετέωρα αναδραμόντες.

Τα ιερά ποτάμια στην αρχαία Ελλάδα

Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου τα παιδιά της Γης και του Ουρανού, ο Ωκεανός και η Τηθύς, γέννησαν 3000 κόρες (τις Ωκεανίδες) και ισάριθμους γιούς (τους Ποταμούς)

Στην Αθήνα υπήρχαν τρεις ποταμοί, ο Κηφισός, ο lλισσός και ο Ηριδανός.

Ο Κηφισός είναι ο κυριότερος ποταμός της Αττικής (στην αρχαιότητα θεωρούνταν ως τοπική θεότητα). Πηγάζει από το Πεντελικό, κοντά στην Κηφισιά. Παλιά, βρισκόταν δυτικά και σε αρκετή απόσταση από την πόλη.


Σήμερα, το τελευταίο αυτό ποτάμι του λεκανοπεδίου διατηρεί ακόμη μέρος από την ομορφιά του.
O Ιλισσός ήταν ονομαστός ποταμός των αρχαίων που πήγαζε από τη ΒΔ πλευρά του Υμηττού. Ένας βραχίονάς του περνούσε από την περιοχή του εγκαταλελειμμένου μοναστηριού του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Στα ίχνη των κλεμμένων της Κατοχής

Στις 30 Μαρτίου του 2013, ο Ρόναλντ Ομπερμάιερ, μηχανικός στο επάγγελμα, πήγε στο ταχυδρομείο της μικρής γερμανικής πόλης Ρίμσινγκ όπου ζει, κρατώντας ένα δέμα, που ύστερα από πολλή σκέψη είχε αποφασίσει να αποχωριστεί. Το προηγούμενο βράδυ είχε αμπαλάρει το περιεχόμενό του με μεγάλη προσοχή: 73 αρχαία αντικείμενα που χρονολογούνται από τα ελληνιστικά χρόνια μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ. ― αγαλματίδια, λυχνάρια, γυάλινα αγγεία και νομίσματα. Μια ζωή θυμόταν τα αρχαία αυτά στην κεντρική βιτρίνα του σαλονιού του σπιτιού του και τον πατέρα του να τα περιεργάζεται και να του αφηγείται τη συναρπαστική τους ιστορία.


«Μεγάλωσα με αυτά, αλλά μια ημέρα είπα στον εαυτό μου ότι ήρθε η ώρα. Πρέπει τα αρχαία να επιστρέψουν εκεί όπου ανήκουν». Ο παραλήπτης του δέματος ήταν το Αρχαιολογικό Μουσείο της Κω, εκεί όπου είχε ζήσει ο πατέρας του Ομπερμάιερ ως πολεμικός ανταποκριτής του γερμανικού ναυτικού πριν από επτά δεκαετίες, το 1942, όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν το νησί.

Συρακουσία, το περίφημο πλοίο του Αρχιμήδη

Σημαντικότερος ερευνητής της ελληνιστικής εποχής είναι αναμφίβολα ο Αρχιμήδης (285-212 π.Χ.) από τις Συρακούσες, ο οποίος είχε... επισκεφτεί για κάποιο χρονικό διάστημα την Αλεξάνδρεια. Κατασκεύασε αντλίες νερού (κοχλίες), πολύσπαστα, έλικες, γερανούς και καταπέλτες, τους τελευταίους για την υπεράσπιση της ιδιαίτερης πατρίδας του. 'Άλλος σημαντικός ερευνητής της εποχής ήταν ο Κτησίβιος, ο εφευρέτης της αντλίας νερού, την οποία περιέγραψε αργότερα ο έτερος μεγάλος ερευνητής της εποχής, ο Ήρων ο Αλεξανδρινός (έζησε περί το 150 π.Χ., κατ' άλλους όμως περί το 250 μ.Χ.).

Τον 3ο αιώνα π.Χ. είχε αναπτυχθεί μεταξύ των ελληνιστικών κρατών και πόλεων ένας ανταγωνισμός σε διάφορους τεχνολογικούς τομείς, με σημαντικότερο αυτόν που αφορούσε τη ναυπήγηση όλο και μεγαλύτερων πλοίων.

Θεόφραστος περί της μυθικής Ατλαντίδος

Ένα απόσπασμα του Αιμιλιανού ο οποίος διέσωσε μία άγνωστη αναφορά στην μυθική Ατλαντίδα του Θεόφραστου * (σύγχρονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου). Πρόκειται περί ενός διαλόγου μεταξύ του Μίδα (του Φρυγός) και του Σειληνού.

Διατήρησα το ύφος του κειμένου όπως το διάβασα στο βιβλίο: «Αι εκπληκτικαί αποκαλύψεις επί της αρχαίας Ελλάδος», του Αντωνίου Χαλά.

Η περιγραφή έχει ως εξής:

«Ο Θεόπομπος διηγείται μία συνομιλία του Μίδου του Φρυγός και του Σειληνού. Ο Σειληνός είναι τέκνο νύμφης, Θεού μεν αφανέστατος κατά την φύσιν ανθρώπου κρείτων, αφού ήτο και αθάνατος. Πολλά μεν άλλα μεταξύ αλλήλων διεξήχθησαν, αλλά τα ακόλουθα ήσαν τα σπουδαιότερα εξ όσων έλεγε ο Σειληνό, εν τη ανωτέρα του σοφία προς τον Μίδα:

Αρχαίες Σπαρτιάτισσες

Όταν ρωτήθηκε η Γοργώ (κόρη του βασιλιά Κλεομένη Α’ και σύζυγος του βασιλιά Λεωνίδα Α’) από κάποια γυναίκα της Αττικής «γιατί μόνο εσείς οι Λάκαινες έχετε εξουσία πάνω στους άνδρες», απάντησε: «Επειδή είμαστε και οι μόνες που γεννάμε άνδρες».

Οι γυναίκες αποτελούν το μισό του πληθυσμού, όμως οι ιστορικές πηγές δεν αφιερώνουν ούτε το μισό της προσοχής που τις αξίζει και που απαιτεί ο ρόλος τους. Όμως, οι γυναίκες της Σπάρτης αποτελούσαν εξαίρεση. Ήταν οι μόνες γυναίκες στην αρχαιότητα που, αντί να μένουν σιωπηλές, είχαν τη δική τους γνώμη και φρόντιζαν να τη διατυπώνουν. Αφού λοιπόν στα μάτια των υπολοίπων Ελλήνων οι Σπαρτιάτες φαίνονταν παράξενοι με τα ήθη και τις συνήθειές τους, άλλο τόσο και περισσότερο παράξενες έμοιαζαν και οι γυναίκες τους.

"Οι στύλοι του Ολυμπίου Διός". Ο μεγαλύτερος ναός της αρχαιότητας. Πώς γκρεμίστηκαν οι περισσότερες από τις 104 κολώνες που ζύγιζαν 364 τόνους.

Ήταν ο μεγαλύτερος ναός της Ελλάδας στα ελληνιστικά και τα ρωμαϊκά χρόνια. Όμως ο ναός του Ολύμπιου Δία είχε ήδη ξεκινήσει να χτίζεται το 515 π.Χ. από τον εγγονό του Πεισίστρατου, τον Πεισίστρατο τον νεότερο.

Ο Αριστοτέλης αναφέρει ότι ο Πεισίστρατος ξεκίνησε την ανέγερση του ναού ακολουθώντας τη γνωστή τακτική πολλών άλλων τυράννων, οι οποίοι κρατούσαν τον πληθυσμό απασχολημένο, ώστε να μην εξεγείρεται ενάντια στη σκληρή διακυβέρνηση. Σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία όμως, τον ναό είχε θεμελιώσει ο Δευκαλίωνας, ο γενάρχης των Ελλήνων, για να τιμήσει το Δία που τον έσωσε από τον κατακλυσμό.

Όπως διαβάζουμε στη “Μηχανή του Χρόνου” με την πτώση της τυραννίας του Πεισίστρατου, η ανέγερση του ναού διακόπηκε. Λέγεται μάλιστα, ότι κομμάτια του χρησιμοποιήθηκαν για να χτιστεί το τείχος του Θεμιστοκλή, γύρω στα 479 π.Χ. Πολλοί προσπάθησαν να συνεχίσουν την ανοικοδόμηση του ναού, όπως ο Αντίοχος Δ’ βασιλιάς της Συρίας και ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αύγουστος.

Το παλάτι της Κνωσού σε ένα τρισδιάστατο βίντεο

«Σπουδαιοτάτη και υπό πάσαν έποψιν πολύτιμος ανακάλυψις εγένετο εν Κνωσώ, υπό της αρχαιολογικής εταιρείας, ήτις κατά σύμβασιν ενεργεί ανασκαφάς επί των μερών εκείνων. Ανεκαλύφθη εικών επί πλαλός αρίστης τέχνης, το δε πάντων σπουδαιότατον Προμηκυναϊκής εποχής».

Κάπως έτσι υποδέχτηκε η τοπική εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» των Χανίων, την έναρξη των ανασκαφών στην περιοχή της Κνωσού (Μάρτιος, 1900), με επικεφαλής τον Άρθουρ Έβανς, που οδήγησαν στην ανακάλυψη του παλατιού. Ο πολιτισμός που σήμερα γνωρίζουμε ως Μινωικό, ουσιαστικά πήρε το όνομα του από τον ίδιο τον Βρετανό αρχαιολόγο.

Κάναθος,Κυκλώπεια τείχη και Προίτος

Τώρα όσο αφορά την πηγή λέγεται πως και Κάναθος ονομάζεται. Όμως την πηγή Κάναθο την τοποθετούν, εκτός της θέσης που βρίσκεται κοντά στην αρχαία Τίρυνθα, περιοχή του Ναυπλίου που ονομάζεται «Γλυκειά», και σε έναν λόφο του Ναυπλίου όπου υπάρχει σήμερα ένα μοναστήρι «Αγία Μονή» ονομαζόμενο το οποίο είναι αφιερωμένο στην Ζωοδόχο Πηγή, κάτι που σαφώς και δεν είναι διόλου τυχαίο!

Βεβαίως περισσότερο λογικό μου φαίνεται να είναι ανάμεσα σε Ναύπλιο και Τίρυνθα, όπου εύκολα θα την εύρισκε ο Ναύπλιος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο Παυσανίας: «…καὶ πηγὴ Κάναθος καλουμένη: ἐνταῦθα τὴν Ἥραν φασὶν Ἀργεῖοι κατὰ ἔτος λουμένην παρθένον γίνεσθαι.»
Υπάρχει όμως και η εκδοχή να ήταν περισσότερες οι πηγές και για τον λόγο αυτό υπάρχει η διάσταση περί της θέσεώς τους. Αφού Αμυμώνη έχουμε και στην Λέρνη, Αμυμώνη στο Ναύπλιο και φυσικά την Κάναθο στην Αγία Μονή.

Ετρούσκοι η πανάρχαια Ελληνική φυλή

Πολλοί επιστήμονες αρχαιολόγοι, ακόμη και μέχρι σήμερα υποστηρίζουν για κάποιους αρχαίους λαούς για τους οποίους όχι μόνο αναφορές υπάρχουν σε αρχαίους συγγραφείς αλλά και ίχνη των πολιτισμών τους συνεχώς ανακαλύπτονται, ισχυρίζονται λοιπόν πως είναι μυστηριώδης η καταγωγή τους, λες και ήρθαν από το ... πουθενά!!!

Οι Ετρούσκοι όπως οι Σουμέριοι αλλά και οι Χετταίοι, συγκαταλέγονται ανάμεσα σ’ αυτούς. Όμως ο Διονύσιος Αλικαρνασσεύς, ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, ο Στράβων ακόμη και ο Θουκυδίδης καθόλου αγνώστου προελεύσεως δεν τους αναφέρουν αφού προσδιορίζουν πως πρόκειται για πανάρχαια ελληνικά φύλα τα οποία μετανάστευσαν τόσο στην Ιταλία όσο και προς την Ασία.